atlas hub12 jpeg

Uwngi grzyb bardzo zmienny, liczne formy różnić) się zabarwieniem powierzchni owocnika. Może przypominać wrośniaka (Trametes), którego owocniki jednak mają hymenofor rurkowaty, z drobnymi porami, a hymenium pozbawione jest cystyd.

Fot. 35. ...może być także gruby (P. Łakomy)

Fot. 36. Hymenofor blaszkowca drobnozarodnikowego jest blaszkowaty (P. Łakomy)

Fot. 32. Dachówkowato ułożone owocniki blasz-kowca drobnozarodnikowego (P. Łakomy)

Fot. 33. Brzeg owocników wyróżnia się intensywnym ochrowobrunatnym zabarwieniem (P. Łakomy)

itłyskoporek - Inonotus P. Karst.

Systematyka - gromada: Basidiomycota, klasa: Agaricomycetes, podklasa: Incertae sedis, i /.|d: Hymenochaetales, rodzina: Hymenochaetaceae.

Cechy rodzaju - grzyby nadrzewne, często pasożytnicze. Rozkładają drewno żywych drzew. l'<'wodują zgniliznę białą jednolitą drewna. Owocniki jednoroczne, różnego kształtu, od i"/postartych do konsolowatych. Tworzą się pojedynczo, po kilka lub w dachówkowatych skupieniach. Miąższ rdzawobrunatny, włóknisty, miękki i wodnisty za młodu. Hymenofor rurkowaty, jednowarstwowy, rdzawobrązowy. Pory małe lub średniej wielkości. W hymenium obecne szczecinki. Zarodniki kuliste do elipsoidalnych. W Europie kilkanaście gatunków.

W Polsce odnotowano 12 gatunków.

Błyskoporek cynamonowy -Inonotus rheades (Pers.) Bondartsev et. Singer

Synonimy polskie hubczak lisi, włóknou-szek cynamonowy.

Synonimy łacińskie (7) Hemidiscia rheades (Pers.) Lazaro Ibiza, Inocutis rheades (Pers.) Fiasson et. Niemela, Inodermus rheades (Pers.) Quel., Phylloporia rheades (Pers.) Teixeira, Polyporus rheades Pers., Polystictus rheades (Pers.) Bigeard et. H. Guill., Xantho-chrous rheades (Pers.) Pat.

Środowisko i występowanie - w lasach liściastych i mieszanych, na zamierających lub zamarłych pniach drzew liściastych, najczęściej na topoli osice (Populus tremula L.). Spotykany latem i jesienią. Rzadki.

Owocniki - jednoroczne, zawsze w licznych grupach, rozpostarto-odgięte, guzowate, półkoliste, konsolowate, przyrośnięte bokiem lub większą podstawą, częściowo połączone ze sobą, ułożone dachówkowato. Pojedyncze kapelusze 40-100 (-150) mm średnicy i do 40 mm grubości. Górna powierzchnia nierówna, pofałdowana, bruzdowana, początkowo aksamitna, z wiekiem włochata i szorstka, początkowo żółtopomarańczowa, z czasem czerwonociemnobrązowa. Brzeg ostry, falisty, przy wysychaniu odginający się ku dołowi. Miąższ najpierw miękki i soczysty, z wiekiem włóknisty, suchy, korkowaty, łamliwy, rdzawobrązowy, u nasady kapelusza z białożółtymi żyłkami, cienki, 5-20 mm grubości. Hymenofor rurkowaty, początkowo kremowy do żółtego, z wiekiem szaro-ochrowobrązowy, z bladożółtawym nalotem, mieniący się, z czasem silnie spękany. Rurki w jednej warstwie, 5-10 (-15) mm długości. Pory kanciaste do labiryntowatych, z wiekiem żółtobrązowe, drobne, 2-3 (-4) na mm. Szczecinek brak. Niejadalne.

Zarodniki podstawkowe - wysyp brązowy. Zarodniki wąsko-elipsoidalne, zaostrzone u podstawy, z jednej strony lekko spłaszczone, gładkie, grubościenne, brązowe, 6-7,5 (-8) x 3,5-4,5 pm.

Znaczenie - saprotrof, pasożyt słabości, powoduje intensywną zgniliznę białą jednolitą. Zakażenie ranowe.

Ochrona - wygładzanie i zabezpieczanie ran środkami grzybobójczymi.

Uwagi - owocniki większe od owocników błyskoporka promienistego (Inonotus radia tus (Sowerby) P. Karst.).

71