11999 skanuj0152

Zadając pierwsze pytanie, nic spiesz się. W Pracy chodzi o to, aby odkryć, co w głębi nas samych jest prawdę. Teraz zamiast innych Judzi albo lego, czego cię nauczono. słuchasz swoich odpowiedzi. Możesz mieć wrażenie, że tracisz równowagę, ponieważ ic/;i'Z v. i.iv co nieznane. Kiedy c.-- ni ■ ■ /.murz.i'/ się ... raz głębiej, pozwól, by prawda w tobie się ujawniła i wyszła naprzeciw pytaniom. W trakcie zadawania pytań bądź łagodny Pozwól. by doświadczenie to zawładnęło tobą całkowicie.

2. Czy możesz mieć absolutn.-] pewność, źc to prawda? Jeśli twoja odpowiedź na pierwsze pytanie brzmiała „nic", przejdź od razu dopytania trzeciego. Jeśli odpowiedź brzmiała „tak", zadaj sobie pytanie: „Czy mogę mieć absolutna pewność, żc to prawda?”. W wielu wypadkach zapisane zdania w ydaja się prawdziwe. To oczywiste. Troje przekonania opieraj,} się na nieza-kwestionowanych poglądach z okresu całego życia. Rozważ następujące pytania: „Czy mogę mieć absolutną pewność, że to prawda, iż Paul mnie nic szanuje? Czy w ogóle mogę wiedzieć, kiedy ktoś mnie szanuje, a kiedy nic? Czy zdarza mi się. że szanuję kogoś, chociaż tego nie wyrażam?".

Kiedy przebudziłam się do rzeczywistości w 1986 roku, wielokrotnie zauważałam, iż ludzie w rozmowie, w mediach, w książkach twierdzili, żc na przykład: „Na swiecie jest za mało zrozumienia", ..Jest za dużo przemocy", . Powinniśmy się kochać". Ja też wierzyłam w ie opowieści. Sprawiały wrażenie polnych wrażliwości, życzliwości i troski, ale kiedy je słyszałam, zauważałam, że wiara w nic powodowała stres, i nie wywoływały we mnie poczucia spokoju.

Na przykład kiedy słyszałam opowieść: „Ludzie powinni być bardziej kochający", pojawiało się wc mnie pytanie: „Czy mogę mieć absolutną pewność, że to prawda? Czy naprawdę mogę mieć, ja osobiście, pewność, że ludzie |x>winni być hardziej kochający? Nawet jeśli cały świat mi tak mówi, czy to taktycznie

>02

prawda?". 1 ku mojemu zdumieniu, kiedy słuchałam siebie, widziałam. że świat jest, jaki jest ni mniej, ni więcej. Gdy chodzi o rzeczywistość, nie ma żadnego „tak powinno być". Jest tylko to, co jest. tak j.tk jest właśnie w tej chwili. Prawda wyprzedza każdą opowieść. ;\ każda opowieść przed jej podważeniem nie pozwala nam zobaczyć, co jest prawdziwe.

Teraz mogłam w końcu zbadać każdą potencjalnie niewygodną opowieść: „Czy mogę mieć absolutną pewność, żc to prawiła?". A odpowiedź, podobnie jak i pytanie, była doświadczeniem: „Nie". Tkwiłam zakorzeniona w tej odpowiedzi - samotna, spokojna, wolna.

W jaki sposób „nie" mogło być właściwą odpowiedzią? Wszystkie osoby które znałam, wszystkie książki twierdziły, żc odpowiedzią powinno być ..tak' Lecz ja się przekonałam, żc prawda jest sobą i nikt nic może jej narzucić. W obecności tego wewnętrznego _nie" przekonałam się. żc świat zawsze jest taki. jak powinien być, bez względu na to. czy sprzeciwiałam mu się. czy nie. 1 objęłam rzeczywistość całym sercem. Kocham świat bezwarunkowo.

Jeśli twoja odpowiedź nadał brzmi „tak", to dobrze. Jeśli myślisz. że możesz mieć absolutną pewność, żc coś jest prawdziwe, to przejdź do pytania trzeciego.

3. Jak reagujesz, gdy wierzysz, żc ta myśl jest prawdziwa?

Dzięki temu pytaniu zaczynamy zauważać wewnętrzną przyczynę i skutek. Możesz dostrzec, że kiedy wierzysz w tę myśl, pojawia się niewygoda, niepokój wahający się od lekkiego dyskomfortu po lęk lub panikę.

lak reagujesz, kiedy wierzysz, że Paul cię nie szanuje? Teraz, zamknij oczy i zacznij obserwować, jak go traktujesz, kiedy wierzysz w tę myśl Zrób lisię. Przykładowo: „Rzucam mu gniewne spojrzenia. Przerywam mu. Karzę go przez ignorowanie. Stroję fochy. wycofuję się. przestaję go szanować i mam pretensje o wszystko. co dla niego zrobiłam". W miarę jak zagłębiasz się w ten

J03