17508 PC043399

17508 PC043399



110

Wielomiany są równe, jeśli współczynniki przy odpowiednich je« są równe, czyli:

f >4+5=3

3A-3B+C=-4.

4A-3C=7

Rozwiązaniem ukiadu są liczby A = 1,5=2 oraz C = -1. Funkcja/

x-3 x“+3+4


jako suma ułamków prostych ma postać f(x)=

b) Mianownik funkcji jest zapisany w postaci iloczynowej. Poniewa z pierwiastków mianownika jest podwójny, rozkład na ułamki prostepn

, 5x2+10x+3 AB C , .

postać--=—-+-+-7. Należy wyznaczyć wspołc

(x-l)(x+2)‘    (x+2)2    :

ki A. B oraz C. W tym celu sprowadzamy prawą stronę równania do wspói mianownika i grupujemy odpowiednie wyrazy licznika. Otrzymujemy: *

5x2 + 10x+3 (A+B)x2 +(4A+B+C)x+4A-2B-C

(x-l)(x+2)


(x-l)(x+2)


Porównując odpowiednie współczynniki liczników, uzyskujemy zależni

Stąd >4=2,5=3, C=-1. Funkcję g możemy więc zapisać w postaci:

A+B=5

4A+B+C=10.

4A-2B-C=3

c) Zauważmy, że dla trójmianu r + 2x + 3 mamy A = 4 -12 = -8 < 0, zaic nie da się go rozłożyć na czynniki liniowe. Funkcja h w rozkładzie na uproste przyjmuje postać:


4x4 + \\x} +25x2 +2\x + 28 _ A Bx+C Dx+E 1

i{^+2i+3)2    | *1111

Zależność ta generuje układ równań

>4+5=4 4>4+25+C=ll 10>4 + 35+2C+Z)=25, 12>4 + 3C+£=2I 9/4=18

którego rozwiązaniem są liczby A =2,fl = 2.C = -l.D- 1 oraz £ = 0. Funkcję h możemy zapisać w postaci:

., x 2    2x— 1    x

«(*)=—+—5-+—5-r-

* x2 +2x+3 (x2+2z + 3 :)■

d) W tym przykładzie stopień licznika jest większy od stopnia mianownika, zatem najpierw wykonujemy dzielenie wielomianów:

2 a-5 + 3x4 + 3x3 + 7x2+4x+8 _    _ x3+4x2+2x+5

- ---;—= 2x+3+--5-.

X + X +1    X +x +1

Teraz należy rozłożyć mianownik funkcji k na czynniki. W tym celu należałoby rozwiązać równanie x4 + Z2 + 1 = 0. Jest to tzw. równanie dwu kwadratowe. Po podstawieniu pomocniczej niewiadomej z2 = t otrzymujemy równanie t2 + t + 1 = 0, które nie posiada rozwiązania. Zatem ten sposób rozkładu na czynniki zawodzi. Aby zapisać wyrażenie x4 + r+lw postaci iloczynowej, należy wykonać następujące przekształcenia:

x4+z2 +1 =xĄ + 2x? +1 —X2 - (z2 + l)2-x2 = (z2 +1 -zK*2 +1 +z) =

= (x2~x+ l)(;r+z+l).

Żaden z czynników powyższego iloczynu nie jest rozkładałny. A zatem rozkład na czynniki wielomianu z4 + z2 + 1 ma postać (z2 -z + l)Qr -rz- 1). Rozważane wyrażenie przedstawimy teraz w postaci ułamków prostych:

x3-h4x2-t-2z+5 _ Ax+B , Cx + D x4+z2+l z:-z+l z*+z+l Otrzymujemy układ równań:

A+C = 1 A+B—C + D=4 A+B+C-D—l'

B+D=5

którego rozwiązaniem są liczby A = 0. B = 3, C = 1 oraz D = 2. Ostatecznie:

3    x+2

fc(z)=2z+3-i—5-+—--

z‘-z+l x“+z+l

Równania i nierówności wymierne

Rozwiązaniami równania wymiernego, czyli rówmania postaci    =0. gdzie

W i G są wielomianami, są wszystkie liczby rzeczywiste spełniające warunki: JP(*) = 0aG(x)*0.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ponieważ G jest bazą przestrzeni liniowej KG, współczynniki przy odpowiednich elementach grupy G mus
DSC02451 (2) M VI. Cyka nieoznaczona r&notci i przyrównujemy współczynniki przy odpowiednich aan
CCF20090601007 , wielomiany są ,    f.    , . Dlatego również ws
CCF20090601007 , wielomiany są ,    f.    , . Dlatego również ws
Zdjęcie0125 ► Del Ig stwierdził, że wina są biologicznie stabWne jeśli współczynnik K wynosi co najm
Zad. Wyznacz współczynniki: a. b. c tak. aby następujące wielomiany były równe. x3 + .rLr2 +
Kolokwium 1 (test) 10 2011 zimowy`0x800 C ąUa. Test. I z nlgebry liniowej 1A. Wariant A 7 Hl 1 (A)
CCF20090601007 , wielomiany są ,    f.    , . Dlatego również ws
img046 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH gdzie Wt jest wielomianem zmiennej rzeczywistej, stopnia /, o w
34.    Dany jest wielomian trzeciego stopnia o współczynniku 1 przy najwyższej potędz
13690 S5008485 110 (ryc. 8/2). Są to niskie, półkuliste umba, różniące się od typu 1 D, Bohn-sacka s
Jeśli współczynniki autokorelacji ora/ autokorelacji cząstkowej wykładniczo maleją do 0, czyli liczb
położenia równowagi. Obliczyć prędkość ciała w chwili zderzenia, jeśli współczynnik tarcia
4. ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE STACJIPrzekładniki napięciowe 110 kV są przyłączone bezpośrednio do

więcej podobnych podstron