31169 P1000738 (2)

ItK) T RITTNER W MAŁYM DOMKU

DOKTOR

Ale ;a pani nie wierzę.

SĘDZINA

naciągając rękawiczki

Nie?... a dlaczego pan mnie zaraz zrozumiał?

DOKTÓR

Pani widzi, że jestem spokojny.

SĘDZINA

Tym lepiej dla pana.

głośniej

A więc idziemy do domu.

DOKTOR

Pani widzi, że się śmieję.

SĘDZINA

Widzę.

głośniej

Dobranoc! Idziemy!

. DOKTÓR

idąc za nią, nagłe ochrypłym głosem Co pani wie?

SĘDZINA

Nie... przepraszam... Drogi mężu, gdzie moja pa rasolka?

DOKTOR śmiejąc się cicho Jakie to małe... śmieszne...

SĘDZINA ziewając Tak, to zawsze śmieszne.

AKT DRUGI. SCENA XIV

DOKTÓR

Nie udało się pani... nie wierzę!

SIDZINA

Dobranoc.

MARIA

na progu werendy

Nie, państwo jeszcze nie idą... jeszcze nie przejechał kurier...

• SĘDZINA

Moja śliczna pani, mój kurier już dawno przejechał... Pani jeszcze młoda i zdrowa... pani ma przed sobą daleką podróż.

SĘDZIA

Dobranoc! Dobranoc!

żegnają się na werendzie

DOKTÓR na werendzie

Tędy przez ogród .. ja państwa odprowadzę z la

tarką.

SCENA XIV

MARIA, potem WANDA

MARIA wchodzi po chwili, jakiś czas stoi zamyślona, jakby wsłuchując się w oddalające się głosy gości; potem idzie na przód sceny i kładzie się na sofie

WANDA

Zabrać?

przystępując do stołu MARLA

wyciągając się Ach, nie... zostaw...