P1000730

84

84

_T. RITTNER: W MAŁYM DOMKU

JURKIEWICZ b. prędko Doskonałe! Świetne!

doktor

Pan wszystko zachwala. No a sędzia?

SĘDZIA

2 pobłażliwym uśmiechem

Wcale tego...

sędzina    mmm

zmęczonym głosem    JfiH

Potrzebuję pewnej dozy alkoholu. Wiem, że mi to szkodzi, prawda, doktorze.    ale bej&

umarłabym zaraz.

MARIA

dc JURKIEWICZA    jĘm

Gdzie pan bvł?... dlaczego pan nagle wyszedł z domu i chodził gdzieś... ja nie wiem gdzie?

SĘDZINA    «I|

O pani strasznie surowa z panem Jurkiewiczem!

JURKIEWICZ

nerwowo cło MARII    jHBH

Co pani mówiła?... gdzie byłem?... Miałem pilne rzeczy do załatwienia

d

zwraca się do DOKTORA

Pan burmistrz przepędził przyjemnie te dwa tygodnie?    jBa

DOKTÓR    W

patrząc na niego z ukosa

A tak... przyjemnie... przyjemnie... Dlaczego pan mi stawia zawsze takie pytania, jakby pan bawił dorastającą dzieweczkę w salonie?

DOKTOR    i ,;j

--SCENA, X

1PRKIEW1CZ zmictrany    ⁸⁶

T dobre'.... Nie, gestem w\v_ft ^ .

₁₇d lekarski był zajmujący ' * '^V,w

DOKTOR

imfejąc ai<* Ironicznie    Ą

•'rzez kilka godzin słuchać hu

•"•"Ic Pięć ciężkich operacji. ^ ^e “V

SĘDZINA    ■

■ ’ Doktorowi świecą się aż oczy, kiedy mówi-/ - ich operacji ... — jak tygrys'

SĘDZIA

tam był na zjeżdzie?

DOKTOR

\'o, wszyscy nasi wielcy — kto pan chcesz. Mo-, ,-i.an sobie pomyśleć, jaką rolę odgrywa przy _; i ki biedaczek z prowincji. Byli także moi daw-'koledzy z Krakowa, między innymi ten mały . rki. Trzeba mieć szczęście! Poczciwina pnelazł i -i o przez rygoroza... * a teraz jest profesorem rsytetu. Ha, ha! Chce nawet zaopiekować się | .m losem.

WANDA

Jak to?

DOKTOR

No, on i inni namawiają mię, żebym się przeniósł Lwowa; żeby, uważacie państwo, coś mądrego

1 toi-:ć starać się o profesurę...

WANDA żywo

No 1 cóż?

^rvqnm7um — pązamin na stopień doktorski.