54177 Słownik Polsko Norweski7

obeznać się 114 obowiązek

obeznaje się, ~wać się v. gjore seg kjent.

obezwładni(a)ć z\ gjore udugelig, gjore arbeidsufor; overmanne, uskadeliggjore.

obeżreć się v. fratse, forspise seg. obfit ość/. overflod; ~y adj. rik pś, rikelig, frodig.

obgryzać u. gnage; (paznokcie) bite.

obgryźć v. se obgryzać, obiad m. middag; ~ z trzech dań

tre retters middag; ~ować v. spisę middag.

obibok m. dagdriver. obi|cie n. trekk; (ścienne) tapet; ~ć v. trekke (kle); tapetsere. obie/, begge (om kvinner). obiec v. se obiegać, obiec ać v. love; ~anka/. lofte; ~ywać v. love.

obieg m. omlop, kretslop; ~ać v. lope rundt, sirkulere, kretse. obiekcja/. innvending, innsigelse. obiekt m. objekt, gjenstand. objektywny adj. obiektiv. obierać v. skrelle; velge. obietnica/, lofte. obieżyświat m. głobetrotter, vagabond. obijać v. se obić. objaś|ni(a)ć v. belyse, forklare; ~nienie n. forklaring. objaw m. symptom, tegn. obja|wi(a)ć v. avslore, vise, źpenbare; ~wienie n. śpenbaring. objazd m. omkjoring, nmdtur, omvei.

objąć v. omfavne. objechać v. kjore rundt, reise rundt.

objeżdżać v. se objechać, objęcie n. omfavnelse; (stanowiska) overtagelse.

objętość/, kapasitet, volum. oblać v. sprute vann pa, vćete; (uczcić) feire (med alkoholholdige drikker).

oblat m. relig. alterbrod. oblec v. se oblegać. ob|legać, ~legnąć v. beleire; ~lężenie n. beleiring. oblicowanie n. bekledning. obliczać v. se obliczyć, oblicze n. (twarz) ansikt. oblicz|enie n. beregning, kalkulering, regning; ~yć v. beregne, kalkulere, regne. obligacja/, obligasjon. obława/, klappjakt, jakt. obłąkajnie n. vanvidd; ~ny adj. vanvittig, sinnssyk. obłęd m. vanvidd, sinnssykdom. obłok m. sky; ~ kurzu stovsky. obłud a/, hykleri; ~nik m. hykler; ~ny adj. hyklerisk, falsk. obm|owa/. baktalelse; ~ówić v. baktale, bakvaske, sverte. obmyśl ać, ~ić v. tenke ut, gjennomtenke.

obnaż ać, ~yć v. blotte, avkle; ~ony adj. blottet, avkledd. obojczyk m. anat. kraveben. oboje mim. begge (to); ~ rodziców begge foreldre.

obojęt|nie adv. likegyldig; ~ność/. likegyldighet

/ ^ ny adj. likegyldig;

kjem. noytral.

obok adv. ved siden av, ved, naer, i naerheten; on mieszka ~ han bor i naerheten. obolały adj. sar, om. obopól nie adv. gjensidig; ~ność/. gjensidighet; ~ny adj. gjensidig; ~na pomoc gjensidig hjelp. obora/, fjos.

obowiąziek m. plikt, forpliktelse; ~kowy adj. obligatorisk, plikttro;

~ujący adj. gjeldende, forpliktende; ~ywać v. gjelde, forplikte.

obozoiwać v. leire, telte, kampere; ~wisko n. leirplass; ~wy adj. leir-; życie ~we leirliv. obóz m. leir; rozbić ~ sla leir; ~ harcerski speiderleir; ~ jeniecki fangeleir.

obrabiać, obrobić v. bearbeide, behandle; (obmówić) baktaoe, bakvaske; (okraść) bestjele. obrabo|wać, ~wywać v. rove, plyndre.

obracać (się) v. vri, dreie, rotere, snu, kretse.

obrachunek m. avregning. obrać v. skrelle; ~ ziemniaki skrelle poteter.

obrad a/, debatt, mote, droftelse; ~ować v. holde mote, drofte; ~y pl. se obrada, obraz m. bilde.

obraza/. fomaermelse, forhanelse. obrazek m. lite bilde. obrajzić v. fomaerme, krenke; ~zić się v. bli fomaermet; ~źliwy adj. krenkende; folsom, harsar; ~żać v. se obrazić.

obrączka/, ring, glatt ring; ~ ślubna giftering. obręb m. grense, krets. obręcz/, ring, tonneband. obrobić v. se obrabiać, obrok m. hestefór, kraftfór. obro|na/. forsvar, beskyttelse, vem; ~na konieczna nodverge; ~na własna selvforsvar; ~nić v. forsvare, beskytte, verne; ~nny adj. forsvars-; ~ńca ni. forsvarer, beskytter; jur. forsvarer; sport forvarsspiller; ~ńczy adj. jur. forsvars- mowa ~ńcza forvarstale. obrot|ność/ behendighet;

rśdsnarhet; ~ny adj. (zaradny) radsnar, flink, smart, behendig. obroża/, halsband (til hund). obrót ni. dreining; vending; merk. omsetning. obrus m. duk. obrywać v. plukke, rive av. obrządek m. seremoni, fest; relig. ritus, ritual. obrzezać v. omskjaere. obrzezywać v. se obrzezać, obrzęd m. seremoni, ritus, ritual. obrzęk m. svulst, hevelse, (na nogach) odem.

obrzy|dliwość/. avskyelighet, ekkelhet ' ^ dliwy adj. avskyelig, ekkel, vemmelig; ~dzać, ~dzić v. vekke avsky (for), obsajda/. stab, personale, besetning, ansettelse; ~dzać, ~dzić v. besette; (zasadzić) beplante.

obserwacja/. observasjon, iakttagelse; (nadzór) tilsyn. obserwatorium n. observatorium. obserwować v. observere, iaktta. obsesja/, plagę, besettelse. obsłujga/ betjening, oppvartning; ^giwać, ~żyć v. betjene, ekspedere.

obstaljować v. bestille; ~unek m. bestilling.

obstawa/. vakt, gardę, liwakt. obstąpić v. omringe. obstępować v. se obstąpić, obstrukcja/, poi. obstruksjon; med. forstoppelse, obstipasjon. obsz ar m. omrAde; ~emy adj. stor, omfangsrik. obuć v. sko, ta sko pA. obudzić v. vekke; ~ się vAkne. obupłcioiwość/. biol. Wekjonnethet, herma frodittisme; ~wy adj. tyekjonnet,