DSCN7996 (2)

DZIAŁ 1 3 - BLOKI ODNÓG PACZKA HISA I BLOKI WIĄZEK

I EKG 13-35 Ten zapis spełnia kryteria RBBB i LPH. Widać łop.iiowatc I /.il.imki S w odprowadzeńiacłi I i V$ oraz zespół KR' w odprowadzeniu V|,

/ • kł/H mśadające RBBB. < )s serca w płaszczyźnie czołowej znajduje się w prawym kwadrancie. widoczny jesi załamek S w odprowadzeniu I i zespół qS / w odprowadzeniu III, co odpowiada LPH. Nie ma kryteriów wykluczających. / Ponadto występuje blok przedsionkowo-komomwy pierwszego stopnia.

Jak wspominaliśmy, blok dwuwiązkowy składający się z RBBB i LPH I występuje częściej niż sam LPH. Dlaczego? Ponieważ uszkodzenie, które I jest wystarczająco rozlegle, aby spowodować LPH, najczęściej doprowadza / do bloku kolejnej wiązki. Prowadzi to do bloku dwuwiązkowego obejmują-I cego obie wiązki lewej odnogi pęczka Hisa bądź wystąpienia kombinacji l RBBB i LPH.

T~    ----- aWT

—‘-ilj

J

EKGU4B

Czy połączenie RBBB i LPH jest mniej stabilne od kombinacji RBBB i LAM? Cóż, jeśli pomyślisz o tym anatomicznie, dojdziesz do wniosku, że pierwsza z tych kombinacji jest znacznie bardziej niestabilna. Pamiętasz, jak wspominaliśmy, że przednia wiązka lewej odnogi jest cienką strukturą? Wystarczy mały zawal lub proces naciekowy obejmujący len obszar, aby doprowadzić' do bloku przedniej wiązki. Natomiast wywołanie bloku całej rozproszonej wiązki tylnej wymaga rozleglejs/.ego uszkodzenia, Ponieważ najczęstszą przyczyną LPH jest choroba wieńcowa i niedokrwienie mięśnia sercowego, nawet niewielkie dodatkowe uszkodzenie serca może doprowadzić do bloku prawej odnogi lub przedniej wiązki lewej odnogi albo leż obu w iązek, wywołując blok dwuwiązkowy bądź całkowity blok przedsionkowo-komormw. Kombinacja RBBB i LPH jest niestabilna, szczególnie w sytuacji AMI,