DSCN7989 (2)

ROZDZIAŁ 1 3 • BLOKI ODNÓG PĘCZKA HISA I BLOKI WIĄZEK

■■i

EKG 13-34 Oto kolejny przykład kombinacji RBBB i LAH, ale z pewnym haczykiem. Dodatkowe utrudnienie stanowi arytmia. Rytm jest zupełnie mcmiarowy i nie widać załamków P. To migotanie przedsionków. Blok l!v\ im iązkowy może wystąpić u każdego, także u pacjentów z zaburzeniami n inni. r A Ml, po przebytym zawale, z LVH, z nieprawidłowościami przedsionkowymi itd. Życic jest pełne niespodzianek! Jak wspominaliśmy wcześniej, bloki tego typu są stabilne i nie stanowią poważnego problemu, chyba że występują w czasie ostrego incydentu niedokrwiennego.

Jest to równie dobry moment jak każdy inny, aby omówić różnice

między blokami przedsionkowo-komorowymi a blokami odnóg pęczka Hisa.

Mówimy o różnych częściach układu bodźcoprzewodzącego. Bloki przed-sionkowo-komorowe wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania łącza przedsionkowo-komorowego (lub samego pęczka Hisa). Prowadzi to do

zwolnienia bądź ustania przewodzenia przez łącze, wyrażającego się blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego, drugiego lub trzeciego

stopnia. Natomiast bloki, które teraz omawiamy, są spowodowane zablokowaniem przewodzenia przez odnogę pęczka Hisa lub jej wiązkę.

Są to zupełnie odrębne zaburzenia, a więc mogą współistnieć u tego samego

j pacjenta. Możesz spotkać blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia z blokiem dwuwiązkowym bądź blok drugiego lub trzeciego stopnia z LBBB. Ponieważ w obu przypadkach używamy słowa „blok", możliwe jest pewne zamieszanie, dlatego musisz dobrze rozumieć, co oznaczają wymienione jednostki i związane z nimi patologie. Powtarzaj ten materiał tak długo, aż go dobrze opanujesz.

EKG 13-35 Spójrz na len zapis i przeanalizuj po kolei wszystkie elementy,

0 których mówiliśmy do tej pory. Mamy do czynienia z prawidłowym rytmem zatokowym o częstości 80 uderzeń/min. Zmierz odstępy, abyś miał wszystkie potrzebne dane. Mierząc zespoły QRS zauważysz, że są one szersze niż 0,12 s. Natychmiast zadajesz sobie pytanie: z jakim blokiem mam do czynienia? Szukasz lopatowatych załamków S w odprowadzeniach I i dochodząc do wniosku, że jest to RBBB. Teraz patrzysz na odprowadzenie V|,

w którym widać zespół rSR', i potwierdzasz to rozpoznanie.

Następnie należy określić położenie osi serca w płaszczyźnie czołowej. Zauważasz, że zespoły QRS mają wychylenie dodatnie w odprowadzeniu I

1 ujemne w odprowadzeniu aVF. Umiejscawia to oś serca w lewym kwadrancie. Aby określenie położenia osi było dokładniejsze i można było rozpoznać ewentualną patologię, patrzysz na odprowadzenie II. Ponieważ zespoły QRS w tym odprowadzeniu są ujemne, oś zawiera się w przedziale od -30 do -90°. Dostrzegasz zespoły Rs w odprowadzeniu I i zespoły rS w odprowadzeniu III, które potwierdzają rozpoznanie LAH. Masz zatem do czynienia z blokiem dwuwiązkowym: RBBB i LAH.

Z powodu RBBB strefa przejściowa jest przesunięta w kierunku odprowadzeń prawokomorowych. Widać zwiększoną amplitudę załamka R w odprowadzeniu aVL, która wynosi ponad 11 mm i spełnia kryteria rozpoznania LVH. Załamek S w odprowadzeniu aVF ma około 19 mm, a więc prawie spełnia kryterium LVH.

Sprawdź swoją wiedzę

1. Czy blok przedsionkowo-komorowy i blok odnogi pęczka Hisa mogą występować jednocześnie?

uum jtModhsAM j

.Hio tiłóui iuAi 2 nyzHuz w i ipAunij&lofzuowI \\onizwrq\Mu ipAuui z P3fiu.Ui moupjs ip il 2 Apzey