filozofia egzamin4

PLATON | ODKRYCIE TE(1Q cq

352

monę, czyli wiarę.

Przejście od oglądania posągów do oglądania odpowiadają im przedmiotów prawdziwych, które dokonuje się najpierw a po. średnictwem ich odbić i obrazów, a więc bytów matematyczny^ symbolizuje 6ióvoia, czyli poznanie pośrednie czy pośredniczące które jest strukturalnie związane z naukami matematycznymi,

Ogląd wyższy, który zaczyna się od postrzegania bytów realnych, a który poprzez ogląd gwiazd i ciał niebieskich, i Księżyca nocą dochodzi do oglądania Słońca i pełnego światła dnia, symbolizuje wielki szlak dialektyki i jego istotne etapy, czyli przechodzenie od idei do idei i dotarcie aż do idei najwyższych, a od nich do samej idei Dobra, Zasady Wszystkiego.

c) Po trzecie, mit jaskini symbolizuje także aspekt ascetyczny,

mistyczny i teologiczny platonizmu. Życie w jaskim symbołizuie

³ Kramer, Plalont, s. 194; por. też Gaiser, II pangont, s, 16.

jjjy warunek do osiągnięcia ogiąau oyiu w jego największym a więc Dobra, które jest Zasadą Wszystkiego⁵.

f ■ _r/c zmysłów i tego, co zmyślowe, nalammt tycie

> * świetle symbolice tycie w wymiarze ducha. Wyzwolenie ‘ . mli odwrócenie twarzy od cieni do twiatla,

Tę metafor? nawrócenia* podjęli chrześcijanie i rozwinęli ją ftienioka religijnym. Dobrze podkreślił to już Jaeger. stwierdzają^ stawia się problem nie tyle samego zjawiska „nawrota* jako takiego, ale problem źródła chrześcijańskiego pojęcia nawrócenia, trzeba uznać Platona za pierwszego autora tego poję-tii. Przeniesienie słowa do religijnego języka chrześcijańskiego dokonało się oa terenie wczesnego platonizmu chrześcijańskiego*⁶. Religijne jednak i ascetyczne (oczywiście w rozumieniu helleńs-jdnl znaczenie jest już w znacznym stopniu obecne u Platona, imamc się* w globalnym sensie «odwrócenia się* duszy od iluzji do prawdy, z tym wszystkim, co z tego wynika, już u Platona staje się naprawdę emblematyczne, jak tego dowodzi w niezwykły sposób właśnie mit jaskini.

to.Vll.515c,

^!M/w,VtI,518dm

*IW Mdtk U, s. 512 nn.. przypis 82.

d Rnłr. łfaan AaoAi Starożytnej. Tom If - 23