Geografia turyzmu7

MO ^l>. Pliutowuuir io#w»t|u turystyki i markrling turystyczny

Tuhclu 50. Obiekty hotelowe składające się nu zintegrowany ośrodek turystyczny Laguna Phuket (Tlljlnltdiu)

Obiekt	Liczba pokoi	Rok otwarcia
„Dusił Laguna Resort Hotel”	226	1987
„Laguna Beach Club”	252	1991
„Sheraton Grandę Laguna Beach”	343	1992
„The Allamanda Phuket”	m ■	im "1
„Banyan Tree Phuket”		1994

/, i cni to: opracowano na podstawie Laguna Phuket. Asia's first integrated resort [1995].

nastawionych na rozrywkę, a bardziej na spokój. Wyspa Samui³ (Koh Samui) leży na Morzu Południowochińskim u wschodnich wybrzeży Tajlandii i jest połączona przeprawą promową z Don Sak na Półwyspie Malajskim. Jedynym ośrodkiem, miejskim jest Na Thon w północno-zachodniej części wyspy. Jeszcze kilkanaście lat temu podstawą gospodarki wyspy Samui była uprawa palmy kokosowej. Chociaż turyści zagraniczni pojawili się na niej już w latach siedemdziesiątych (były to na ogół osoby z Europy i Ameryki Północnej uprawiające tanią turystykę krajoznawczą), prawdziwy rozwój turystyki nastąpił po oddaniu na wyspie w 1989 r. lotniska (na północnym wschodzie), z którego mogły korzystać samoloty pasażerskie linii Iłangkok Airways.

(i łowną atrakcją wyspy są rozległe plaże na wschodnim wybrzeżu (Chaweng w pobliżu lotniska i położona bardziej na południe Lamai), wzdłuż których znajda je się większość hoteli i bungalowów do wynajęcia.

Największa koncentracja obiektów turystycznych jest w rejonie Chaweng, gilzie łącznie w 1996 r. były 22 hotele, w tym „Novotel Koh Samui Resort” (74 pokoje) francuskiego systemu Accor S.A., a także hotele należące do czołowych sieci tajlandzkich: „Amari Palm Reef’ (104 pokoje, hotel sieci Amari Hotels & Resorts), i „Imperial Samui” (155 pokoi, obiekt należący do The Imperial Hotels Group Thailand). Poza nadmorskimi plażami, w okolicach Chaweng głównymi walorami przyciągającymi turystów są: Ang Thong Marinę Park (na północ od wyspy) z podmorskimi jaskiniami krasowymi oraz tzw. farma motyli.

Bardziej na południe leży plaża Lamai, w pobliżu której jest zlokalizowanych 9 hoteli i ośrodków wypoczynkowych (na ogół tańszych niż w rejonie Chaweng). Niedaleko hotelu „Galaxy”, nad samym morzem, wznoszą się silnie zniszczone przez lale morskie malownicze skały nazywane „Dziadek i Babcia”, które są traktowane jako główny walor widokowy tej części wyspy. Dodatkowymi atrakcjami tych okolic jest stadion, na którym są organizowane walki bawołów, położona w pobliżu bogato dekorowana świątynia buddyjska Lamai </. przełomu XV1II/XIX w.),

' Opis walorów turystycznych i zag os podarowali tu Kali Natmil powstał nu podstawie The dmitcr Stittmi Munnz.inr |I9*W>, vol. 3, no, ||, slarc szeregowe chały chińskie out/ wioska rybacka Hua Thanon (jedyna wioska muzułmańska na wyspie), w klóie| iiiiysci mogą zaobaczyć rzeźbione i bogato malowane łodzie rybackie gmr me.

Na północnym wybrzeżu wyspy rozpościerają się plaże Bophut (na wschodzie) i Maenam (na zachodzie). Licznie w tej części wyspy jest 12 hoteli i ośrodków wypoczynkowych, z których większość powstała w ostatnich latach w związku z wybudowaniem w pobliżu lotniska. Nad pobliska zatoką Tongsai (plaża Cho-eng Mon) znajdują się dwa 5-gwiazdkowe hotele, najlepsze na Samui (na północno-wschodnim krańcu wyspy). Tu m.in. znajduje się największy obiekt hotelowy Koh Samui - „The Imperial Boat House Hotel” (216 pokoi), który należy do wspomnianej sieci The Imperial Hotels Group Thailand. Niedaleko Bophut jest również „Małpi Teatr” (gdzie atrakcją są małpy potrafiące zbierać z palm kokosowych orzechy) oraz stadion, na którym odbywają się pokazowe walki bawołów. Nieco bardziej na północ wznosi się nad samym morzem posąg Buddy.

Na zachodnim wybrzeżu Koh Samui baza turystyczna jest znacznie słabiej rozwinięta. Poza miastem Na Thon jest tu tylko jeden hotel. Największymi atrakcjami tej części wyspy są liczne świątynie buddyjskie, wodospad Hunam, kolejny stadion walk bawołów oraz wykopaliska archeologiczne z IV-VI w. w miejscu zwanym Talingpang (na południowym zachodzie).

Na północ od Koh Samui leży wyspa Ta (Koh Tao), która z racji słabego zagospodarowania turystycznego (tylko jeden ośrodek wypoczynkowy) i znacznie mniejszej liczby odwiedzających przypomina wyspę Samui sprzed kilkunastu lat. Można do niej dotrzeć promem po 3,5-4 godzinach podróży z Koh Samui lub 4-godzinnej podróży (wodolotem tylko 2-godzinnej) z Chumphon na Półwyspie Malajskim. Koh Tao jest chętnie odwiedzana przez turystów uprawiających nurkowanie, co sprawiło że jest na niej kilkanaście wyspecjalizowanych sklepów ze sprzętem podwodnym i szkółek nurkowania. Blisko jej północno-zachodniego krańca leży wysepka Nang Yuan, która jest polecana osobom pragnącym wypocząć w spokoju i ciszy.

Podobny do Koh Tao charakter ma wyspa Pha Ngan, która, chociaż pod względem powierzchni przypomina Koh Samui, z racji górzystego charakteru i braku plaż jest rzadko odwiedzana przez turystów (jedyny ośrodek wypoczynkowy jest w jej północno-wschodniej części).

Podane przykłady z Tajlandii, wysp Phukel i Samui, odzwierciedlają dwa różne podejścia do rozwoju zagospodarowania turystycznego: podejście polegające na rozwijaniu funkcji turystycznej w sposób intensywny (Phuket) ze skoncentrowaną bazą turystyczną, z budowaniem dużych hoteli, ośrodków lo/.rywkowo-handlo-wych, organizowaniem terenów sportowo-rekreacyjnych itp. oraz podejście zakładające rozwijanie funkcji turystycznej w sposób ekstensywny, z rozproszoną bazą turystyczną o niewielkiej pojemności obiektów, tozplniiowywanych i wznoszonych czę*tn / powoływaniem się na zalecenia koncepcji rozwoju zrównoważonego (Samui).