2906543937

114

serca nie zmienia się. Jak wspomniano powyże u wysoko wytrenowanych wytrzymałościowo zawodników istnieje pewna stabilizacja pułapu tlenowego. Wzrost objętości i intensywności treningu wytrzymałościowego nie powoduje u nich istotnego wzrostu V    może tylko wywołać zwiększenie

obciążenia maksymalnego Kash i Wallace, 1976, Daniels i wsp. 1978D. Dobrze wytrenowani wytrzymałościowo zawodnicy mogą wykonywać w czasie treningu długotrwałe wysiłki o coraz to wyższej intensywności, zbliżającej się stopniowo do 0 mimo niewielkiej poprawy ich wydolności tlenowe A zatem specyficznym wskaźnikiem wzrostu wytrenowania wytrzymałość ulegającym zmianom pod wpływem bodźców treningowych, jest wysokość progu anaerobowego.

Trzymiesięczny trening siłowo-szybkości owy, polegający na wykonywaniu krótkotrwałych, przerywanych wysiłków fizycznych o maksymalnej i supramaksymalnej intensywności, wywołał w badanej grupie narciarzy alpejskich niewielki wzrost pułapu tlenowego u kobiet oraz maksymalnego obciążenia wysiłkowego u mężczyzn. U wszystkich badanych stwierdzono natomiast znaczny wzrost maksymalnego stężenia mleczanu we krwi C o około 5 mmol 1 “ oraz podwyższenie stężenia mleczanu we krwi podczas treningowych obciążeń submaksymalnych, co sugeruje wzrost tempa glikolizy    beztlenowej oraz tolerancji kwasicy

metabolicznej wraz ze wzrostem wytrenowania zdolności do wykonywania supramaksymalnych obciążeń wysiłkowych. Podobny efekt treningu siłowo-szybkościowego u narciarzy alpejskich opisali aas i Hórtnagl    984    Jak wiadomo, już

kilkutygodniowy trening siłowo-szybkościowy wywołuje zmiany wydolności anaerobowej, ocenianej przy zastosowaniu różnych testów CHouston i Thomson 1977, Schnabel i wsp. 1979}. W następstwie podwyższenia akumulacji mleczanu we krwi podczas