POLITECHNIKA WROCŁAWSKA

WYDZIAŁ CHEMICZNY

INSTYTUT CHEMII FIZYCZNEJ I TEORETYCZNEJ

Fizykochemiczne metody analityczne

ćwiczenia laboratoryjne

Pracownia Analizy Instrumentalnej

Ćwiczenie nr P10

Miareczkowanie konduktometryczne

(sprawozdanie)

Wykonali:

Dorota Witkowska 172988

Bartosz Łęcki 156101

Grupa 7 (czwartek 18:05-20:35)

3. Wykresy

Wykres 3.1. Wykres zmian konduktancji w funkcji objętości substancji miareczkującej dla pomiaru 1.

Wykres 3.2. Wykres zmian konduktancji w funkcji objętości substancji miareczkującej dla pomiaru 2.

Wykres 3.3. Wykres zmian konduktancji w funkcji objętości substancji miareczkującej dla pomiaru 3.

Wykres 3.4. Wykres zmian konduktancji w funkcji objętości substancji miareczkującej dla pomiaru 4.

4. Obliczenia

4.1. Wyniki z tabeli 2.1. dla każdego pomiaru podzielono na dwia zakresy, które w przybliżeniu odpowiadały wartościom przed i za punktem równoważnikowym. Dla zakresów tych wyznaczono przy pomocy regersji liniowej proste aproksymujące je, a punkt ich przeciecia wyznaczał punkt równoważnikowy wyliczony ze wzoru:

(wz. 1)

gdzie: a₁, a₂ - współczynniki kierunkowe prostych aproksymujących; b₁, b₂ - wyrazy wolne

Algorytm numeryczny liczenia regresji liniowej dla programu MATLAB:

x = [x1 x2 x3 … xn]';

y = [y1 y2 y3 … yn]';

A = [x, ones(size(x))];

Z = (A'*A)^(-1)*A'*y;

Z(1) % A

Z(2) % B

Wyniki od objętości 2,0 [cm³] odrzucono , ponieważ w dalszej cześci wykres nie wykazywał ważnych dla nas informacji.

4.2. Ilość moli CH­₃COONa oszacowaliśmy z zależności:

n = C_HCl ∙ V_pr ∙ V_kolbki / V_próbki (wz. 2)

Przykładowe obliczenia:

n₁ = (0,025 mol∙dm^-3) ∙ (8 ∙ 10^-4 dm^-3) ∙ 5 = 2,0∙10^-5 mol

4.3. Ocenę statystyczną wyników opracowano na podstawie standardowych wzorów zawartych w instrukcji ćwiczenia. Błąd bezwzględny (niepewność pomiarową) zaokrąglono do jednego miejsca znaczącego.

---