Ped. społ.- jest uwidoczniona w nurcie socjologicznym. Mamy też nurt psychologizujący [socjologia edukacji, ped. społeczna]
Udzielanie rad:
Trudno jest udzielać porad. Umiejętność czerpania z sytuacji, z literatury. Towarzyszy niepewność człowiek udzielający porady zastanawia się czy dobrze poradził innemu czł. Rodzi się poczucie odpowiedzialności, zażenowanie, zakłopotanie u człowieka który udziela rad. Powinna być odpowiednia atmosfera. Powinno się więcej czasu poświęcać aby, komuś udzielić porady, trzeba kogoś lepiej poznać. Umiejętność dostosowania się do samego siebie. Trudno jest znaleźć odpowiednie pytanie, umiejętność stawiania pytań. Trzeba umieć słuchać, mieć dużą cierpliwość, mieć poczucie spełnienia swojej roli jak najlepiej, trzeba mieć dużo silnej woli aby starać się dotrzeć do końca porady. Osoba udzielająca porady musi być wrażliwa, otwarta na uczucia. Nieraz osobie udzielającej poradę towarzyszy niemoc, po prostu nie potrafi sobie poradzić. Człowiek nie powinien okazywać litości osobie która jest w trudnej sytuacji, porada ma być w formie mobilizacyjnej. Nikogo nie można w ostatecznej decyzji wyręczać.
Ped społ- to dział pedagogiki oraz dyscyplina naukowa zajmująca się środowiskowymi uwarunkowaniami procesów opiekuńczo- wychowawczych i rozwoju człowieka w różnych fazach jego życia. Od czasu rozumnego uczestnictwa po kres życia.
Podstawowe środowiska:
Do środ. Wych. a tym samym do zakresu badań ped. społ. zalicza się: środowisko lokalne, grupy rówieśnicze, organizacje społ., stowarzyszenia kulturowe, zakłady pracy.
Współczesna pedagogika podejmuje również zagadnienia wpływu kultury masowej w tym mediów na świadomość człowieka i całego społeczeństwa oraz łączy się z tym problemem czasu wolnego i wypoczynku. Następuje odczłowieczenie pokolenia. W zakres tej ped. społ. wchodzi też praca socjalna.
Cele i zadania:
1)kształtować refleksyjną postawę wobec aktualnych i przyszłych problemów społecznych i edukacyjnych.
2)doskonalenie postaw i zachowań innowacyjnych wobec ewolucyjnych problemów społ. i ped.
Zadania: definicja nie jest w stanie wyczerpać istoty nauki gdyż ona cały czas wzbogaca się i koryguje.
Zadania ped. społ.
Obok analizy uwarunkowań społ. opracowywanie strategii wychowawczych i animacyjnych wspierający rozwój jednostki oraz wyrównywanie szans (oświatowych, kulturowych i socjalnych).
Wykład 2
Geneza ped.
Termin pojawił się po raz pierwszy na gruncie niemieckim „Podręcznik kształtowania niemieckich nauczycieli” . Dostrzegał potrzebę rozwijania szkoły w działalność społ. 1834 roku początek XIXw. Ukazała się wtedy właśnie ta rozprawa.
Podkreśla się, że początkowy etap ped. społ. była sprawą teorii i metodyki w środowisku. Było to ściśle związane z ówczesnymi problemami. Ten problem zmienił wymiar tamtych czasów. Dzisiaj mówimy o patologii społ. Nasila się kwestia przemocy pod każdym względem.
Problem bezdomności był bardzo ostrym problemem ped. społ. pojawia się też dzisiaj w okresie transformacji społ. Włóczęgostwo dzieci = sieroctwo społ. dzisiaj rozumiane jest w wymiarze ogólnym, dom nie istnieje. Ped. społ. do dnia dzisiejszego ma problem bolesnej natury a rozwiązać ten problem jest bardzo trudno. Na zapotrzebowanie społ. zrodziła się ped. społ. wyrasta z praktyki, która jest bardzo bolesna. Nie miała być to doraźna pomoc lecz miała kształtować poczucie odpowiedzialności za własne życie, wyzwalać wiarę we własne siły. Są metody wyraźnie akcentujące te treści. Wierzono we własne siły i umiejętności, ich spożytkowanie w każdej epoce problem dziecka był nasilany. Na pierwszy plan wysuwano problem sieroctwa dzieci. Pomoc w rodzinie i spełnienie obowiązku szkolnego.
Jak się rozwijała?
Inspiracji szukano dwutorowo: -refleksja filo., poszukiwanie inspiracji, które miały wiązać się z przeróżnymi teoriami. Wówczas skrzętnie konstruowano teorie wychowania, pojawia się filozofia wych. -doświadczenia, empiryzm, sondaże diagnostyczne, poszukiwanie rozwiązań tego problemu. St. Szacki- ped. rozwoju jest inicjatorem organizowania koloni.
Koniec wieku XIX wywarł ogromne piętno ponieważ pojawiła się nędza, wykolejenie patologii , dość często towarzyszył temu ruch filantropii.
Okazało się , że pod koniec XIX wieku odbył się kongres i uznano że istnieje potrzeba zorganizowania szkoły, która powinna kształtować ped. socjalnych. Pierwszą taka szkołę założono w Nowym Jorku. 1893 rok kształcono pracowników socjalnych na poziomie wyższym. Powstała na gruncie amerykańskim. Początek swój brała w starożytnej Grecji. Pierwsze podejście naukowe do tej dyscypliny pojawiło się w Grecji, zapoczątkowali sferę działalności naukowej.
Uczelnia to katedra naukowa, pojawiły się książki diagnozy społ. -Richmond- gdzie została zapoczątkowana diagnoza indywidualnych przypadków.
Same problemy społ. ujmowane są poza działalnością społ.
Środowisko- zespół obiektów , zjawisk i procesów zew. wobec kogoś lub czegoś , wpływających i kształtujących tą rzeczywistość. To wszystko to co nas otacza, co na nas wpływa.
Środowisko Społ- różne zjawiska , warunki kształtujące rozwój jednostki oraz zbiorowości społ. a także czynników rzeczowych i osobowych, które powstały w procesie antropogenicznym, rozwoju społ. i społ. współżycia jednostek.
Elementy środ. Społ.- ludzkość, ich zachowania, instytucje, grupy społ. elementy kulturowe i przedmioty będące wytworami ludzkiej działalności.
Środowisko kulturowe- to system oddziałujących na jednostkę elementów kulturowych istniejących w danej zbiorowości społ.
Elementy środ. Kulturowego- tradycja, normy, wartości, wzorce, zachowania, przekonania oraz wyobrażenia.
Środowisko naturalne- otaczający człowieka i oddziałujący na niego powiązanych ze soba zespół materii nieożywionej i organizmów żywych oraz sił przyrody.
Środowisko w koncentracji ped. społ. musi być postrzegane jako struktura dynamiczna, historycznie zmienna oraz o zróżnicowanej i zmiennej sile oddziaływania. Środowisko trzeba spostrzegać jako złożoną fizyczną i psychiczną społ. i kulturową siecią interakcji człowieka i zewnętrznego świata , która ustawicznie się zmienia, kreuje nowe siły ale mogą one być budujące jak i niszczące.
Wykład 3
Człowiek w środowisku / zagrożenia!!!:
Dynamika i powszechne zagrożenie szczególnie nas dotyczą. Mamy ogromy postęp w dziedzinie medycyny. Ogromnym zagrożeniem jest przestępczość . postępowanie młodych ludzi np. morderstwa. Gdzie tkwią przyczyny. Bezrobocie podstawowym problemem.
Wykład 4
Kompetencje:
prakseologiczne- skuteczność działania, skuteczność w planowaniu, w organizowaniu, w kontroli i ocenie.
Komunikacyjne- wyrażają się skutecznością zachowań językowych i niewerbalnych.
Współdziałania - manifestuje się skutecznością zachowań pro społecznych (zach. które mają przynieść korzyści innej osobie) . Jeżeli zachowania podejmowane są w celu własnych korzyści to określa się je jako pseudospołeczne.
Warunki zach. pro społecznego:
trzeba umieć rozpoznać czyjąś potrzebę
uznajemy że ta potrzeba da się zaspokoić
dokonujemy oceny kosztów tej potrzeby
Źródła tych zachowań:
stan emocjonalny, nasza wiedza skłania nas do myślenia że jesteśmy potrzebni innym. Wewnętrznie przyjęcie sobie zakazu działania za rzecz innych.
Norma wzajemności- dobro wysłane do kogoś powraca do nas.
Tworzy więzi osobiste (przyjaźń, miłość, sympatii).
Traktowanie innych osób jako autonomicznej wartości
Zachowanie- każda dająca się zaobserwować reakcja na bodźce z otoczenia. Można je sytuować na 3 poziomach:
to co jest wrodzone, wspólne dla całego gatunku uwarunkowane przez nawyki
wyuczony dla człowieka zaświadczenie o tym że wyzwala się spod uwarunkowań genetyce.
Wprowadza nową interpretację uwarunkowań
Kompetencje:
kreatywne- innowacyjność i nie standaryzacja
informatyczne -sprawne korzystanie ze źródeł informacji
moralne
Praca socjalna- umiejętności:
metodyczne
udzielanie porad w pracy
obserwacji
formułowanie diagnozy
stosowanie w praktyce metod i interwencji w praktyce
społeczne : - komunikacyjne (nawiązywanie kontroli interpersonalnej)
- zrozumienie syt. Rodziny
umiejętność występów na forum publicznym
aktywizowanie społ. lokalnej
Edukacja administracyjno - menadzerska:
przewidywanie potrzeb społecznych
twórcze rozwiązywanie problemów
organizowanie pracy i kierowanie zespołami ludzkimi
nadzór
skuteczność negocjowania
publiczne rozwiązywanie problemów
umie zdobywać fundusze
stosowanie wiedzy naukowej w praktyce
Subkultury młodzieżowe:
Wlepiarze- 1940 - naklejanie wlepek, liczy się przekaz krótki, agresywny najlepiej jak by się rzucał w oczy.
Ped. społ. nie stanowi ona jednej odrębnej subdyscypliny ale stanowi taki globalny kierunek.
Co to jest opieka?
Pomoc, ratownictwo. Ma dostarczać czegoś czego brakuje. Opieka i wychowanie , to dwie powiązane ze sobą sfery . Opieka stanowi niezbędny warunek dla pracy wychowawczej. Wychowanie dostarcza opiece metod służących aktywizacji i usamodzielnienia się jednostek.
Rodzina dysfuncyjna:
To taka która nie spełnia, nie potrafi należycie spełniać jakiejś funkcji przypisanej rodzinie. Dysfunkcyjny -niemoralny, trudny, zły. Niespełnienie przypisanej funkcji.
Rodzina dysfunkcjonalna:
To taka której zaburzone jest funkcjonowanie jako systemu. Dysfunkcjonalizm dotyczy zaburzeń transakcji wewnątrz rodzinnej, przejawiać się może w małej spójności, niskiej adaptacyjności i komunikatywności. Wyraża się w funkcjonowaniu patogennych ról w istnieniu sztywnych lub rozwiniętych granic, w ogólnych trudnościach związanych z funkcjonowaniem systemu, z nie radzeniem sobie ze stresem.
-