Wyrok z dnia 26 marca 2002 roku, II AKa 46/02, Prok. i Pr. 2003/2/24
w Lublinie
Czyn z art. 223 k.k. może być popełniony tylko z zamiarem bezpośrednim. Wprawdzie przepis ten nie zawiera podobnego sformułowania, co art. 224 § 2 k.k., jednakże o postaci zamiaru niezbędnego dla przyjęcia, iż zrealizowane zostały znamiona tej normy prawnej, przesądza charakter działań objętych pojęciem "czynnej napaści". Jest to również działanie celowe, a więc także musi być nacechowane zamiarem bezpośrednim.
Uchybieniem Sądu Okręgowego było też uznanie, że zachowanie się oskarżonego w zakresie znamion występku z art. 223 k.k. stanowiło usiłowanie czynnej napaści, gdy w rzeczywistości "czynna napaść" rozumiana być musi, jako działanie w celu wyrządzenia krzywdy fizycznej, choćby cel ten nie został osiągnięty. Tak więc dopuszczenie się czynnej napaści, chociażby jeszcze w stadium usiłowania naruszenia nietykalności, wypełnia już istotę dokonania przestępstwa.
1
ART. 224 K.K.