Zobowiązania, ART 484 KC, 1998


1998.07.16 wyrok SN I CKN 802/97 OSNC 1999/2/32

Jeżeli przedmiotem żądania pozwu jest zasądzenie kary umownej, a pozwany wnosi o oddalenie powództwa, należy uznać, że w tym wniosku pozwanego zawarty jest także wniosek o obniżenie kary umownej.

1976.07.14 wyrok SN I CR 221/76 OSNC 1977/4/76

przegląd orzeczn.: Panowicz-Lipska J. Radwański Z. NP 1979/6/76

W żądaniu dłużnika nieuwzględniania roszczenia o zapłatę kary umownej mieści się również żądanie zmniejszenia tej kary (art. 484 § 2 k.c.).

IV CSK 181/07 11.10.2007 wyrok SN Biul.SN 2008/1

Konstrukcja kary umownej zaliczanej nie wyłącza możliwości jej miarkowania na podstawie art. 484 § 2 k.c. Kryterium oceny rażącego wygórowania takiej kary może być relacją jej wysokości do odszkodowania należnego wierzycielowi na zasadach ogólnych.

2003.10.09 wyrok SN I CK 137/02 LEX nr 148636

1. Ustawodawca pojęciem "wady" obejmuje wady istotne i nieistotne oraz usuwalne i nieusuwalne, przy czym podziały te krzyżują się, mogą bowiem istnieć wady istotne i nieistotne zarówno usuwalne, jak i nieusuwalne, jednak ustawowa klasyfikacja wad, zawarta w przepisach o rękojmi za wady fizyczne rzeczy, odnosi się do tej instytucji i nie jest bezwzględnie obowiązująca. Strony mogą zatem, ustalając kary umowne za wady fizyczne rzeczy, ograniczyć obowiązek zapłaty kary jedynie do wad istotnych i nieusuwalnych.

2. Art. 362 k.c. odnosi się do każdej odpowiedzialności odszkodowawczej. Jednakże jego zastosowanie do kary umownej może nastąpić jedynie odpowiednio, bowiem wierzyciel żądając kary umownej z reguły nie wskazuje wysokości poniesionej szkody, a zatem brak wskazanego w art. 362 k.c. kryterium obniżenia kary.

3. Przyczynienie się wierzyciela do powstania okoliczności uzasadniających obciążenie dłużnika karą umowną musi być, na zarzut dłużnika, uwzględnione przez Sąd i prowadzić do zmniejszenia kary umownej. Nie ma przy tym decydującego znaczenia, czy dłużnik w takiej sytuacji powoła się na art. 484 § 2 czy na art. 362 w zw. z art. 471 k.c., strona bowiem obowiązana jest jedynie powołać podstawę faktyczną swojego zarzutu, a o zastosowaniu prawa decyduje Sąd.

V CSK 139/07 - wyrok z dnia 21 września 2007 r.

Miarkowanie kary umownej zastrzeżonej na wypadek zwłoki w spełnieniu całości świadczenia jest co do zasady dopuszczalne także ze względu na wykonanie przez dłużnika zobowiązania w znacznej części.

IV CSK 181/07 - wyrok z dnia 11 października 2007 r.

Konstrukcja kary umownej zaliczanej nie wyłącza możliwości jej miarkowania na podstawie art. 484 § 2 k.c. Kryterium oceny rażącego wygórowania takiej kary może być relacją jej wysokości do odszkodowania należnego wierzycielowi na zasadach ogólnych.

2

ART. 484 K.C.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zobowiązania, ART 442(1) KC, 1998
Zobowiązania, ART 600 KC, V CSK 43/09 - postanowienie z dnia 9 września 2009 r
Zobowiązania, ART 461 KC, 1990
Zobowiązania, ART 677 KC, 1980
Zobowiązania, ART 481 KC, 2003
Zobowiązania, ART 869 KC, I CSK 473/07 - wyrok z dnia 4 kwietnia 2008 r
Zobowiązania, ART 417 KC, Wyrok z dnia 5 sierpnia 2005 r
Zobowiązania, ART 405 KC, III CZP 55/08 - z dnia 12 czerwca 2008 r
Zobowiązania, ART 719 KC, I CSK 84/09 - wyrok z dnia 15 października 2009 r
Zobowiązania, ART 663 KC, 1986
Zobowiązania, ART 414 KC, Wyrok z dnia 13 lutego 2004 r
Zobowiązania, ART 433 KC, 2002
Zobowiązania, ART 629 KC, III CZP 41/09 - z dnia 29 września 2009 r
Zobowiązania, ART 388 KC, 2005
Zobowiązania, ART 532 KC, 2005
Zobowiązania, ART 521 KC, 2005
Zobowiązania, ART 898 KC, 1969
Zobowiązania, ART 509 KC, 1999
Zobowiązania, ART 509 KC, 1999

więcej podobnych podstron