Zobowiązania, ART 414 KC, Wyrok z dnia 13 lutego 2004 r


Wyrok z dnia 13 lutego 2004 r. Sąd Najwyższy IV CK 40/2003

1. Zgodnie z art. 414 k.c., możliwy jest zbieg roszczeń z obu tych podstaw i jeśli do niego dojdzie, uprawniony powinien dokonać wyboru roszczenia albo z tytułu czynu niedozwolonego, albo z bezpodstawnego wzbogacenia. Nieprawidłowe zatem jest sformułowanie zarzutu kasacyjnego jako naruszenia art. 405 k.c. "w zbiegu" z art. 415 k.c., przepisy te bowiem nie pozostają ze sobą w zależności ani zbiegu.

2. Przesłanką odpowiedzialności na podstawie przepisu art. 415 k.c. jest w pierwszej kolejności bezprawność działania lub zaniechania sprawcy, rozumiana jako naruszenie przepisów prawa lub zasad współżycia społecznego. Chodzi przy tym o naruszenie norm powszechnie obowiązujących, jako reguł postępowania wyznaczonych przez nakazy i zakazy wynikające z norm prawa pozytywnego w szczególności prawa cywilnego, karnego administracyjnego, bankowego itp. Normami takimi bez wątpienia nie są postanowienia umów łączących strony stosunku cywilnoprawnego. Nie są nimi także normy zawarte w regulaminach bankowych, które swoją moc wiążącą uzyskują jedynie na podstawie zgodnej woli stron, nie zaś w oparciu o akt normatywny wydany przez konstytucyjne organy państwa, uprawnione do tworzenia norm powszechnie obowiązujących.

3. Wykorzystanie wynikających z umowy kredytowej lub przepisów prawa uprawnień banku do jednostronnej modyfikacji umowy kredytowej i wypowiedzenie części lub całości kredytu nie może być uznane za nadużycie prawa, jeżeli powzięte zostało po stwierdzeniu, że niespełnienie przez kredytobiorcę warunków ustalonych w umowie co do spłaty kredytu i oprocentowania jest następstwem utraty zdolności kredytowej przez dłużnika lub pogorszenia jego sytuacji materialnej w stopniu zagrażającym zdolności do spłaty przez niego tego zadłużenia.

4. Do umowy rachunku bankowego stosuje się przepisy o depozycie nieprawidłowym, a poprzez art. 845 k.c. także przepisy o pożyczce, w tym art. 720 k.c. Z unormowań tych wynika, że posiadacz rachunku bankowego z chwilą wpłaty pieniędzy do banku traci ich własność na rzecz banku, a nabywa roszczenie o zwrot takiej samej ich ilości.

1

ART. 414 K.C.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zobowiązania, ART 417 KC, Wyrok z dnia 5 sierpnia 2005 r
Zobowiązania, ART 356 KC, Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 11 października 2000 r
Zobowiązania, ART 353 KC, Wyrok SN - Izba Cywilna z dnia 9 listopada 2000 r
Zobowiązania, ART 497 KC, Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 8 października 2004 r
kk, ART 275 KK, Wyrok z dnia 16 lutego 2011 r
kk, ART 200 KK, Wyrok z dnia 19 lutego 2009 r
kk, ART 11 KK, Wyrok z dnia 30 listopada 2004 roku, II AKa 190/04, niepublikowane
Zobowiązania, ART 391 kc, I CSK 311/09 - wyrok z dnia 12 lutego 2010 r
Zobowiązania, ART 394 KC, I CSK 328/07 - wyrok z dnia 8 lutego 2008 r
Zobowiązania, ART 869 KC, I CSK 473/07 - wyrok z dnia 4 kwietnia 2008 r
Zobowiązania, ART 719 KC, I CSK 84/09 - wyrok z dnia 15 października 2009 r
Zobowiązania, ART 827 KC, V CSK 291/08 - wyrok z dnia 29 stycznia 2009 r
Zobowiązania, ART 453 KC, IV CSK 149/08 - wyrok z dnia 3 lipca 2008 r
Zobowiązania, ART 598 KC, III CSK 181/07 - wyrok z dnia 14 grudnia 2007 r
Zobowiązania, ART 703 KC, IV CSK 33/10 - wyrok z dnia 15 lipca 2010 r
Zobowiązania, ART 516 KC, I CSK 100/08 - wyrok z dnia 17 października 2008 r
Zobowiązania, ART 600 KC, V CSK 43/09 - postanowienie z dnia 9 września 2009 r
Zobowiązania, ART 405 KC, III CZP 55/08 - z dnia 12 czerwca 2008 r

więcej podobnych podstron