Czy wywoływanie duchów
jest grzechem?jest grzechem?
klasa I szkoła średnia
Chcąc odpowiedzieć na powyższe pytanie, warto najpierw zajrzeć do Katechizmu Kościoła Katolickiego. Temat jest poruszony przy omawianiu pierwszego przykazania Bożego "Nie będziesz miał Bogów cudzych przede Mną".
Punkt 2116 Katechizmu poucza nas: "Należy odrzucić wszystkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnianie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem - połączonym z miłującą bojaźnią - które należą się jedynie Bogu".
Pismo Święte podobnie jak Katechizm potępia wywoływanie duchów (por. Kpł 9,31; Pwt 18,10-12; Kpł 20,1-7). W Starym Testamencie karą za grzech wywoływania duchów była śmierć. W Księdze Kapłańskiej czytamy: "Jeżeli jakiś mężczyzna albo kobieta będą wywoływać duchy albo wróżyć, będą ukarani śmiercią. Kamieniami zabijecie ich. Sami ściągną śmierć na siebie" (20,27). Grzechy, za które w Starym Testamencie groziła śmierć, w Nowym Testamencie zwykło się uważać jako grzechy ciężkie.
Zaufanie Bogu, wiara w Jego Słowo, przez które nas poucza i prowadzi, wielka wartość ludzkiego życia w oczach Boga i ostateczne przeznaczenie człowieka nie pozwalają uzależniać życia ludzkiego i losów człowieka od sił nieznanych i niepewnych.
Wywoływanie duchów ma miejsce po to, aby poznać swoją przyszłość i uzależnić swoje postępowanie od przepowiedni ducha. Takie uzależnienie jest istotnie sprzeczne z powołaniem człowieka do wolności i z pierwszym przykazaniem Bożym, według którego tylko Bóg jest Panem, którego należy słuchać.
Czy wywoływanie duchów jest faktycznie uzależnieniem się od sił niepewnych?
Jest tak z kilku powodów. Istnieje możliwość oszustwa przez ludzi biorących udział w seansie spirytystycznym. Jest to sytuacja bardzo prawdopodobna, gdyż dziwnym wydaje się być fakt przybycia ducha na zawołanie medium, czy kogoś prowadzącego seans. Chyba nie będzie przesadą, jeżeli zaryzykuję twierdzenie, że większość seansów to oszustwa ludzi.
Po wtóre, gdy rzeczywiście duch się pojawia, to skąd mamy wiedzieć, czy to jest duch dobry, czy zły, czy to człowiek zbawiony, czy potępiony, a może demon? Należy więc uświadomić sobie na jak wielkie niebezpieczeństwo się narażamy. Możemy być wprost kierowani przez największego wroga naszego zbawienia. Demon zaś jest inteligentny i przebiegły. Potrafi on stworzyć pozory dobra, aby ostatecznie doprowadzić człowieka do życia poza Bogiem. Warto zauważyć, że zło w przebiegu kuszenia i grzechu pierwszych naszych rodziców zaczęło się od rozmowy ze Złym. Dyskusja ze złem prowadzi w końcu do upadku.
Jaką mamy szansę, że nawiązanie kontaktu z duchami będzie kontaktem z duchem dobrym? Taka możliwość jest bardzo nikła, gdy się bierze pod uwagę same okoliczności wywoływania duchów: zdecydowanie się na czynność zakazaną przez Kościół, chorą ciekawość przyszłości i nieliczenie się z normalną drogą prowadzenia nas przez Boga. Tak często bywa, że ten, kto z ciekawością wchodzi na drogę wywoływania duchów i jest gotowy korzystać w życiu z podpowiedzi "duchów" czy szarlatanów, wcale nie ma zamiaru korzystać z prostych wskazań Ewangelii i z drogi Bożych przykazań.
Ostatecznie wywoływanie duchów jest grzeszne, gdyż narusza pierwsze przykazanie Boże, jest gotowością poddania swojego życia komukolwiek, z możliwością, że pokieruje nami demon. Wolą Boga zaś jest, aby człowiek posługiwał się rozumem, a nie wpływem sił nieznanych. Znakiem działania Ducha Bożego jest pokój. Taki pokój mamy wtedy, gdy wytrwale pracujemy nad sobą według woli Bożej wyrażonej w Ewangelii i w przykazaniach. Natomiast wywoływanie duchów rodzi głęboki niepokój. Jest to znamię działania ojca kłamstwa - szatana.