sprawka fizyka, Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą pierścieni Newtona., nr


Nr ćwicz.

305

Data:

28.05.

2009

Wydział

Technologii Chemicznej

Semestr:

I I

Grupa

3

prowadzący: dr A. Skibiński

Przygotowanie:

Wykonanie:

Ocena ostat.:

Temat: Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą pierścieni Newtona.

0x01 graphic

Kołowe pierścienie interferencyjne, zwane pierścieniami Newtona, powstają, gdy równoległa wiązka światła pada na układ złożony z dokładnie płaskiej płyty szklanej oraz leżącej na niej soczewki o promieniu krzywizny R (rys. obok).

Między soczewką i płytą znajduje się warstwa powietrza o grubości d wzrastającej wraz ze wzrostem odległości od osi układu.

Obraz interferencyjny powstaje w wyniku nałożenia promieni odbitych od dolnej powierzchni soczewki i od górnej powierzchni płyty.

Różnica dróg geometrycznych obu promieni wynosi 2d. Dla obliczenia dróg optycznych przyjmujemy, że współczynnik załamania powietrza jest równy jedności, a także uwzględniamy fakt, że odbiciu od ośrodka gęstszego towarzyszy zmiana fazy o 0x01 graphic
, czemu odpowiada dodatkowa różnica dróg 0x01 graphic
.

Biorąc powyższe pod uwagę możemy napisać warunek powstania jasnego pierścienia interferencyjnego:

(1)

Na podstawie rysunku możemy wyrazić grubość warstwy powietrznej przez promień pierścienia interferencyjnego a:

(2)

Jeżeli a/R<<1, to można powyższe wyrażenie przedstawić w postaci

(3)

Łącząc powyższe równanie z równaniem (1) otrzymamy

(4)

Otrzymane równanie określa promienie jasnych prążków interferencyjnych.

W miejscu zetknięcia się soczewki z płytą tworzy się bardzo cienka warstwa powietrza, o grubości wielokrotnie mniejszej od długości fali. Różnica dróg optycznych powstająca między promieniami w tym punkcie jest skutkiem jedynie straty połowy długości fali przy odbiciu od płyty. W rezultacie wynosi ona 0x01 graphic
- w środku obrazu interferencyjnego obserwujemy ciemne pole.

Jeżeli układ oświetlamy światłem białym, powstają barwne pierścienie, które przy wyższych rzędach m zachodzą na siebie.

Analiza wyników:

Rząd prązka

al [m]

ap [m]

am [m]

R [m]

∆ R [m]

1

0,02022

0,01991

0,000155

0,0816

3,65E-10

2

0,020555

0,01991

0,000485

0,266

3,81E-10

3

0,028

0,019585

0,000713

0,345

3,36E-10

4

0,0299

0,019375

0,00091

0,402

3,06E-10

5

0,021155

0,01917

0,001053

0,418

2,76E-10

6

0,02135

0,01905

0,001255

0,486

2,69E-10

7

0,02149

0,01884

0,001393

0,506

2,52E-10

8

0,021605

0,018705

0,001523

0,525

2,39E-10

9

0,021735

0,01856

0,001643

0,539

2,28E-10

10

0,02186

0,01854

0,001758

0,552

2,18E-10

11

0,021935

0,018345

0,001853

0,555

2,08E-10

12

0,021985

0,01823

0,001915

0,541

1,96E-10

13

0,02206

0,018115

0,002015

0,551

1,90E-10

14

0,02213

0,01803

0,002103

0,556

1,83E-10

15

0,02219

0,17925

0,002175

0,554

1,77E-10

16

0,022245

0,01784

0,00223

0,545

1,69E-10

17

0,022285

0,017785

0,00226

0,526

1,61E-10

18

0,02233

0,017765

0,00231

0,518

1,55E-10

19

0,022375

0,01771

0,002355

0,509

1,50E-10

20

0,02241

0,017665

0,002405

0,504

1,45E-10

21

0,022455

0,01760

0,002455

0,499

1,41E-10

22

0,02250

0,017545

0,002503

0,495

1,37E-10

23

0,02255

0,017495

0,002553

0,492

1,34E-10

24

0,022595

0,017445

0,00259

0,485

1,30E-10

25

0,02263

0,017415

0,00264

0,483

1,27E-10

26

0,02265

0,01735

0,002665

0,473

1,23E-10

27

0,022695

0,01732

0,002703

0,468

1,20E-10

28

0,02275

0,01729

0,00276

0,470

1,18E-10

29

0,022795

0,01719

0,002803

0,468

1,16E-10

0x01 graphic

λ=5,89E-07

ar - współczynnik nachylenia (λR) otrzymany za pomocą regresji liniowej

ar= 2,83E-07 Δar=6,27E-09

R=ar/λ R= 4,81E-01m

Błąd wyznaczenia promienia pierścienia:

0x01 graphic
=10 [0x01 graphic
]

gdzie 0x01 graphic
(dokładność odczytu ze śruby mikrometrycznej).

Błąd popełniany przy wyznaczaniu promienia pierścienia obliczamy ze wzoru:

0x01 graphic

Błąd promienia krzywizny soczewki:

0x01 graphic

Wynik końcowy:

R=(0,481±0,016)m

Wnioski:

Podczas wykonywania ćwiczenia zmierzono wartości 29 pierścieni. Dalsze pomiary nie były możliwe, ponieważ pierścienie nie były już dobrze widoczne. Otrzymana w wyniku doświadczenia wartość promienia soczewki znacznie różni się od wartośći takbicowej (0,9m), co mogło spowodować niedokładność oka ludzkiego oraz to, że podczas wykonywania ćwiczenia pierścienie Newtona zlewały się ze sobą, co powodowało problemy z ich policzeniem.

Podczas wykonywania obliczeń zauważono, że promienie pierścieni wpierw rosną, a następnie maleją. Może to być wynikiem tego, iż soczewka nie jest płaska, o czym świadczy wyznaczony promień krzywizny.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą pierścieni Newtona., Study =], FIZYKA, fizyka laborki
Sprawozdanie 305 - Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą pierścieni Newtona, Fizyka
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru (, ?WICZENIE NR 4
1, sprawozdanie 81, WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIER
WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA
sprawka fizyka, Wyznaczanie promienia krzywizny soczewki za pomocą pierścieni Newtona
80 Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego, WŁÓKIENNICTWO, Sprawozdani
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej”, Szkoła, Fizyka
Ćw 85-Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej, Wrocław, dn. 16.11.94
Ćw 85 Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej
Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej 3 DOC

więcej podobnych podstron