K. Jarocka
Klatka piersiowa (thorax)
MIĘŚNIE KLATKI PIERSIOWEJ
mięśnie powierzchowne
mięsień piersiowy większy (m. pectoralis major)
składa się z części obojczykowej, mostkowej (mostek i żebra 1-5) oraz brzusznej (na pochewce mięśnia prostego brzucha)
włókna zbiegają się wachlarzowato na grzebieniu guzka większego kości ramiennej
czynność
przywodzi ramię, pociąga ku przodowi i obraca do wewnątrz
obniża obręcz barkową
pomocniczy mięsień wdechowy
Unerwienie- nerwy piersiowe przednie boczny i przyśrodkowy (nn. thoracici anteriores lateralis et medialis)
Unaczynienie- t. piersiowo-barkowa, t. piersiowa boczna
mięsień piersiowy mniejszy (m. pectoralis minor)
rozpoczyna się zębami na trzonach II-V żebra
włókna biegną do góry i w bok kończąc się na wyrostku kruczym łopatki
czynność:
obniża obręcz barkową
pomocniczy mięsień wdechowy
Unerwienie- nerwy piersiowe przednie boczny i przyśrodkowy (nn. thoracici anteriores lateralis et medialis)
Unaczynienie- t. piersiowo-barkowa, t. piersiowa boczna
mięsień podobojczykowy (m. subclavius)
rozpoczyna się na przymostkowym końcu I żebra, a kończy na powierzchni dolnej końca barkowego obojczyka
czynność: utrwala obojczyk w stawie mostkowo-obojczykowym
unerwienie: nerw podobojczykowy (n. subclavius) ze splotu ramiennego
unaczynienie: t. nadłopatkowa
mięsień zębaty przedni (m. serratus anterior)
10 zębów rozpoczyna się na żebrach I-X i biegnie do brzegu przyśrodkowego łopatki
czynność:
część górna- pociąga staw ramienny do przodu
część środkowa przesuwa panewkę ku górze
przyciska łopatkę do klatki piersiowej
pomocniczy mięsień wdechowy
unerwienie: n. Piersiowy długi (n. thoracicus longus) ze splotu ramiennego
mięśnie głębokie
mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne (mm. intercostales externi)
biegną w przestrzeniach międzyżebrowych od kręgosłupa do granicy między żebrem kostnym a chrzęstnym
od przodu są zastąpione przez błonę międzyżebrową zewnętrzną (membrana intercostali externa)
czynność: mięśnie wdechowe
mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne (mm. intercostales interni)
leżą w międzyżebrzach między kątami żeber a mostkiem
z tyłu są zastąpione przez błonę międzyżebrową wewnętrzną (membrana intercostales interna)
czynność: mięśnie wydechowe
mięśnie międzyżebrowe najgłębsze (mm. intercostales intimi)
oddzielona przez triadę międzyżebrową masa mięśni międzyżebrowych wewnętrznych
mięśnie międzyżebrowe pośrednie (mm. intercostales intermedia)
przylegają do mięśni międzyżebrowych zewnętrznych i mostka
włókna biegną od góry i dołu w kierunku kręgosłupa
mięśnie podżebrowe (mm. subcostales)
leżą w okolicy kątów dolnych żeber
są to mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne, które przerzucają się nad jednym, a czasem dwoma żebrami
mięsień poprzeczny klatki piersiowej (m. transversus thoracis)
rozpoczyna się od wewnętrznej powierzchni dolnego końca mostka
biegnie od końców II-VI żebra
czynność: mięsień wydechowy
MIĘŚNIE MIĘDZYŻEBROWE ZEWNĘTRZNE + PRZEPONA = MIĘŚNIE WDECHOWE
Przepona
jest cienkim mięśniem oddzielającym jamę brzuszną od jamy klatki piersiowej
zależnie od przyczepów wyróżniamy w przeponie części:
lędźwiową (facies lumbalis)- na więzadłach łukowatych oraz na kręgosłupie; dwie odnogi prawa i lewa na wysokości I i II kręgu lędźwiowego
żebrową (facies costalis)- od powierzchni wewnętrznej końców żeber kostnych i chrząstek żebrowych VII-XII
mostkową (facies sternalis)- od powierzchni tylnej wyrostka mieczykowatego (processus xyphoideus)
otwory w przeponie
rozwór aorty (hiatus aorticus)-na wysokości XII kręgu piersiowego przy kręgosłupie
aorta
przewód piersiowy
żyła nieparzysta (v. azygos)
rozwór przełyku (hiatus esophageus)- na poziomie X kręgu piersiowego w części mięśniowej przepony po lewej stronie
przełyk
pnie błędne przedni i tylny (vagus dexter et sinister)
gałęzie końcowe n. przeponowego lewego
otwór żyły głównej (foramen venae cavae)- na wysokości krążka między VII a IX kręgiem piersiowym, po prawej stronie
żyła główna dolna (v. cava inferior)
gałęzie końcowe n. przeponowego prawego
Ściana klatki piersiowej
rana kłuta z przodu klatki piersiowej przebija kolejno:
skórę
powięź piersiową
m. piersiowy większy
m. piersiowy mniejszy
błona międzyżebrowa zewnętrzna
mm. międzyżebrowe wewnętrzne
triada międzyżebrowa
żyła międzyżebrowa
tętnica międzyżebrowa
nerw międzyżebrowy
powięź śródpiersiowa (fascia endothoracica)
opłucna ścienna (pleura parietalis)
triada międzyżebrowa to kolejno od góry:
żyla międzyżebrowa (vena intercostalis)
tętnica międzyżebrowa (arteria intercostalis)
nerw międzyżebrowy (nervus intercostalis)- gałąź brzuszna n. rdzeniowego
tętnice
tętnica międzyżebrowa tylna (arteria intercostalis posterior), od tętnicy piersiowej (a. thoracica)
gałąź międzyżebrowa przednia (ramus intercostalis anterior), od t. piersiowej wewnętrznej (a. thoracica interna), od t. podobojczykowej (a. subclavia)
Żyły
żyla międzyżebrowa przednia (vena intercostalis anterior), do żyły piersiowej wewnętrznej (v. thoracica interna), do żyły ramienno-głowowej (v. brachiocephalica)
żyla międzyżebrowa tylna (vena intercostalis posterior), do żyły nieparzystej (v. azygos)- z prawej lub (v. hemiazygos)- z lewej, a te do żyły nieparzystej (v. azygos) i żyły głównej górnej (v. cava superior)
SERCE
Osierdzie (pericardium)
serce jest szczelnie okryte blaszkami osierdzia. Blaszka trzewna przechodzi w ścienną na początku wielkich naczyń serca
blaszka trzewna osierdzia (lamina visceralis pericardii serosi), nazywana także nasierdziem (epicardium)
jama osierdzia (cavum pericardii)- zawiera 10 ml płynu osierdziowego (liquor pericardii)
blaszka ścienna osierdzia (lamina parietalis pericardii serosi), wzmocniona jest ona warstwą osierdzia włóknistego (pericardium fibrosum)
osierdzie tworzy dwa zachyłki
zatokę poprzeczną osierdzia (sinus transversus pericardii)- między naczyniami a przedsionkami
zatokę skośną osierdzia (sinus obliquus pericardii)- między żyłami płucnymi prawymi i lewymi
Badania opukowe serca
ww. pachowe środkowe (centrales)
ww. pachowe szczytowe (apicales)
pień podobojczykowy (truncus subclavius)
przewód chłonny prawy (ductus symphaticus dexter) lub przewód piersiowy (ductus thoracicus)
stłumienie bezwzględne (odgłos stłumiony, taki jak na wątrobie). Od przyczepu 4 żebra, łukiem na stronę lewą wzdłuż linii przymostkowej lewej do 6 żebra. Z prawej strony 1 cm na prawo od linii pośrodkowej przedniej.
stłumienie względne (odgłos przytłumiony, pośredni między wątrobą a płucami). Od przyczepu 3 żebra, łukiem na lewo do koniuszka serca (piąte lewe międzyżebrze, cm w prawo od linii sutkowej lewej). Granica prawa biegnie 1 cm na prawo od linii mostkowej prawej
kierunek opukiwania
z prawej strony w dół wzdłuż linii środkowo-obojczykowej do wątroby (V międzyżebrze)
jedno międzyżebrze do góry (od 4 prawego międzyżebrza)
w stronę lewą mijając kolejno granice stłumienia względnego i bezwzględnego
Powierzchnie serca
podstawa serca (basis cordis)
V-VIII Th
Oddzielona od kręgosłupa przełykiem, aortą i przewodem piersiowym
powierzchnia mostkowo-żebrowa (facies sternocostalis)
od podstawy ku koniuszkowi serca biegnie bruzda międzykomorowa przednia (sulcus interventricularis anterior)
powierzchnia przeponowa (facies diphragmatica)
oddzielona od powyższej przez brzeg prawy serca (margo dexter cordis)- utworzony przez komorę i przedsionek prawy
poniżej biegnie bruzda międzyprzedsionkowa tylna (sulcus interatrialis posterior)
powierzchnia płucna (facies pulmonalis)
brzeg ostry (margo acutus)- wzdłuż komory
bruzda wieńcowa (sulcus coronarius cordis)- oddziela przedsionki od komór
bruzda międzykomorowa przednia i tylna (sulcus intreventricularis anterior et posterior)
oddziela komory
przednia- na powierzchni mostkowo-żebrowej
tylna- na powierzchni przeponowej
wcięcie koniuszka serca (incisura apicis cordis)- połączenie na koniuszku serca obu bruzd międzykomorowych
szkielet serca
3
2
6
3
7
1
4
5