sciagi ekonomi, Mikroekonomia best, 1


1.1 Ekonomia - jest nauk badajc w jaki sposób ludzie wykorzystuj zasoby bdce w ich dyspozycji w celu zaspokojenia rónorodnych potrzeb materialnych i niematerialnych.

Zasoby, którymi ludzie dysponuj s przeksztacane w trakcie procesów produkcyjnych w dobra i usugi zaspokajajce okrelone potrzeby. Deniem ludzi jest zaspokojenie wszystkich potrzeb w stopniu maksymalnym. Niestety, nie jest to moliwe gównie z racji ograniczonoci zasobów. O ile potrzeb moe by nieskoczenie wiele, o tyle zasoby umoliwiajce zaspokojenie tych potrzeb s najczciej ograniczone. W konsekwencji czowiek musi gospodarowa tzn. dokonywa wyborów ekonomicznych - decydowa na co przeznaczy stosunkowo rzadkie zasoby, które s do jego dyspozycji i jakie zasoby zaspokoi. Decyzja gospodarcza posiada zawsze dwa aspekty - pozytywny i negatywny. Aspekt pozytywny oznacza dokonanie wyboru jakie cele gospodarcze bdziemy realizowa oraz jakie zasoby przeznaczymy na osignicie tych celów. Aspekt negatywny oznacza konieczno realizacji z innych celów, na osignicie których moglibymy przeznaczy posiadane zasoby.

Zasoby - podzia :

- zasoby ludzkie -niezwykle istotn cech kapitau ludzkiego s zdolnoci czowieka do uczenia si i w konsekwencji do cigego rozwijania swej wiedzy. Wiedza ta suy z kolei do coraz bardziej skutecznego wykorzystania i przeksztacania zasobów naturalnych i kapitaowych w dobra zaspokajajce potrzeby ludzkie

- zasoby naturalne - nie s wytworem pracy ludzi lecz darem natury, aczkolwiek czowiek staje si ich wacicielem i wykorzystuje je dla wytwarzania produktów i usug. Zasoby takie jak ziemia, surowce mineralne i rolinne, woda s czsto produktami podstawowymi dla wytwarzania wielu towarów finalnych i póproduktów. Zasoby dziel si na odnawialne i nieodnawialne.

- zasoby kapitaowe - rozumie si najczciej wszelkie rzeczowe skadniki procesów wytwórczych bdce wytworem pracy czowieka. Do rzeczowych zasobów nale rodki pracy i przedmioty pracy. rodkami pracy s wszelkie maszyny, narzdzia, instalacje przy pomocy których czowiek wytwarza produkty i usugi. Przedmiotami pracy s surowce i pófabrykaty które su do wyprodukowania danego dobra.

1.2 Rola technologii w dziaalnoci gospod.

Wytworzenie produktów lub usug wymaga zastosowania wielu zasobów równoczenie, przy czym kady produkt potrzebuje odmiennych zasobów. Zasoby konieczne do produkowania jakiego dobra musz by ze sob w odpowiedni sposób poczone. W przeciwnym wypadku produkt nie zostanie wytworzony. Po to aby wyprodukowa dany towar posiadajcy odpowiednie waciwoci konieczna jest wiedza o tym, w jaki sposób i w jakich proporcjach poczy ze sob wszystkie elementy w procesie produkcyjnym. Innymi sowy musi zna technologi wytwarzania danego dobra.

Dlatego te ilo i jako dóbr, które moliwe s do wytworzenia zale nie tylko od wielkoci zasobów, którymi dysponujemy. Zale one równie od dostpnych nam technologii wytwarzania.

1.3 Problem rzadkoci w ekonomii

Rzadko jest wynikiem zalenoci midzy zapotrzebowaniem ludzi na dobra (zapotrzebowaniem potencjalnym) a ograniczonymi zdolnociami wytworzenia tych dóbr. Problem rzadkoci wystpuje zawsze, kiedy zapotrzebowanie ludzi na dobra przewysza moliwoci wyprodukowania tych dóbr (niezalenie do tego jak znaczne s moliwoci produkcyjne). Wraz z upywem czasu pojawiaj si nowe i lepsze technologie produkcji, zwikszaj si równie zasoby. W rezultacie prawa strona nierównoci powiksza si - zwikszaj si moliwoci wytwarzania wikszych iloci dóbr. Z drugiej strony jednak wzrasta liczba ludzi, rosn równie potrzeby, które kady chciaby zaspokoi. Tak wic lewa strona nierównoci take zwiksza si sprawiajc, e problem rzadkoci nie znika.

Zapotrzebowanie Zdolnoci

= ilo dóbr które ludzie > = ilo dóbr, które ludzie

chcieliby posiada w cigu roku s zdolni wytworzy w cigu roku

1.4 Efekty dokonywania wyborów w dziaalnoci gospodarczej

Ograniczono zasobów oraz nieograniczono potrzeb, które mona zaspokoi przy pomocy dóbr wytworzonym w danym momencie z zasobów bdcych do dyspozycji stwarzaj konieczno dokonywania wyborów. Ludzie musz dokonywa wyboru - co i jak produkowa. Poniewa nie wszystkie potrzeby mona zaspokoi w danym momencie, lub inaczej mówic nie jest moliwe wytworzenie tylu dóbr aeby zaspokoi zapotrzebowanie (potencjalne) wszystkich ludzi pojawia si konieczno dokonywania wyboru tych dóbr, które decydujemy si wytworzy i tych, z których wytwarzania rezygnujemy.

Kademu wyborowi towarzysz dwa efekty - korzyci i koszty. Równoczenie jednak kade osignicie korzyci oznacza powstanie kosztu alternatywnego (kosztu utraconych korzyci).

1.5 Granica moliwoci produkcyjnych. Sposoby przesuwania granicy moliwoci produkcyjnych. Rola wyboru midzy konsumpcj a inwestycjami.

Granica moliwoci produkcyjnych - wskazuje na alternatywne kombinacje dwóch grup produktów, które spoeczestwo jest zdolne wytworzy w cigu danego okresu czasu wykorzystujc do tego w caoci i w jak najlepszy sposób posiadane zasoby oraz technologie produkcji.

Dane zasoby 1 roczne moemy przeznaczy na produkcj dóbr wojskowych lub do wytworzenia dóbr cywilnych. Jeli wszystkie zasoby przeznaczymy na produkcj dóbr wojskowych, wówczas przy danej technologii ich wytworzenia moemy wyprodukowa maksymaln ilo dóbr, równ OG. I odwrotnie wówczas OA.

Moliwe jest oczywicie przeznaczenie czciowe i wówczas OI oraz OH. Takich moliwych kombinacji przeznaczenia zasobów na produkowanie jest bardzo wiele (kombinacje C,D,E, F)

Rysunek 1 / 16

Granica moliwoci produkcyjnych oddziela dwa zbiory kombinacji : kombinacje osigalne i nieosigalne przy danej technologii.

Wyborów mona dokonywa jedynie w ramach kombinacji osigalnych, przy czym punkty AE wszystkie maksymalne kombinacje produkcji dwóch dóbr.

Jeli z jakich powodów nie wykorzystujemy wszystkich zasobów, którymi moemy dysponowa w danym momencie, wówczas wykorzystamy jedynie kombinacj dóbr M, która jest gorsza od jakiejkolwiek kombinacji lecej na krzywej AE. Z takimi sytuacjami spotykamy si w okresach kryzysów gosp. (np. bezrobocie) s to marnotrawstwa czci zasobów.

Rys. 2a / 17

Z drugiej strony granicy znajduj si p. N, które wskazuj na wielkoci produkcji nieosigalne przy danej wielkoci zasobów i danej technologii. W duszym okresie czasu kombinacje nieosigalne mog sta si osigalnymi. Dzieje si to w rezultacie wprowadzenia postpu technicznego organizacyjnego do procesów gospodarowania. Równoczenie zwikszaj si zasoby kapitau i siy roboczej.

Nowe technologie, wzrost zasobów kapitau rzeczowego i ludzkiego s gównymi czynnikami wzrostu gospodarczego. W wyniku wzrostu nastpuje przesuwanie si w gór granicy moliwoci produkcyjnych.

Postp technologiczny i organizacyjny pozwala na bardziej intensywne wykorzystanie danych zasobów. Jest to intensywna droga wzrostu gospodarczego.

Wzrost gospodarczy (przesunicie w gór granicy moliwoci produkcyjnych) mona osign równie na drodze ekstensywnej, tzn. w wyniku zwikszenia iloci dostpnych zasobów przy wykorzystaniu dotychczasowej technologii produkcji. Moliwoci s bardzo ograniczone.

Wprowadzenie postpu technicznego do gospodarki zwizane jest z koniecznoci dokonywania wyboru midzy konsumpcj a inwestycjami. Postp techniczny wymaga nakadów na badania naukowe oraz eksperymenty produkcyjne. Nowe technologie musz by nastpnie wprowadzane do produkcji przez coraz wiksz ilo przedsibiorstw, co powoduje e przeznaczaj due iloci kapitau na zakup maszyn, narzdzi.

Przeznaczenie wikszych rodków na dobra kapitaowe oznacza, e w danym momencie mniej zasobów mona przeznaczy na konsumpcj. Jednake w nastpnym okresie poczynione inwestycje kapitaowe zwikszaj zdolnoci wytwórcze i pozwalaj na produkowanie wikszych iloci zarówno dóbr kapitaowych jak i konsumpcyjnych.

1.7 Zasada malejcych korzyci marginalnych.

Istnieje pewna prawidowo z której wynika, e im wikszy jest poziom dziaalnoci gospodarczej tym mniejsze s korzyci marginalne osigane z tej dziaalnoci.

Wraz ze wzrostem rozmiarów konsumpcji malej korzyci osigane ze zwikszania konsumpcji o dodatkow jednostk - malej korzyci marginalne.

Zasada malejcych korzyci marginalnych oznacza, i przy bardzo wysokim poziomie konsumpcji korzyci marginalne bd wynosiy zero. Jest to punkt w którym korzyci cakowite z konsumpcji ywnoci przestaj wzrasta. W punkcie tym osigamy maksymalne korzyci z konsumpcji. Zasada malejcych korzyci marginalnych jest odwracalna : poniewa korzyci marginalne s mniejsze przy wyszym poziomie dziaalnoci dlatego przy niszym poziomie dziaalnoci korzyci marginalne s wiksze.

Krzywa korzyci cakowitych (zadowolenia z konsumpcji) ronie wraz ze wzrostem iloci konsumowanej ywnoci. Wzrost korzyci cakowitych jest jednak coraz wolniejszy a po osigniciu odpowiednio wysokich rozmiarów konsumpcji korzyci cakowite przestaj wzrasta.

Rysunek 4 /24

1.8 Zasada rosncych kosztów marginalnych.

Zjawisko malejcych korzyci marginalnych jest cile zwizane ze zjawiskiem rosncych kosztów marginalnych.

Przy danym dochodzie pieninym, który dysponuje konsument w cigu tygodnia, przeznaczenie coraz wikszej czci dochodu na zakup odziey oznacza, i musimy rezygnowa z coraz wikszej iloci jednostek ywnoci.

Wraz ze wzrostem konsumpcji odziey zmniejszaj si korzyci marginalne. Równoczenie koszt marginalny konsumpcji odziey bdzie wzrasta. Dzieje si tak dlatego, e koszt marginalny odziey jest równy korzyciom marginalnym z powiconej ywnoci.

Poniewa zwikszajc konsumpcj odziey rezygnujemy z coraz wikszej iloci konsumowanej ywnoci dlatego korzyci marginalne konsumpcji ywnoci zwikszaj si natomiast koszty marginalne konsumpcji odziey rosn.

1.9 Zasada optymalizacji decyzji.

Kady podmiot gospodarczy dy do maksymalizacji korzyci netto ze swej dziaalnoci powinien zwiksza j lub zmniejsza a do momentu zrównania si korzyci marginalnych z kosztami marginalnymi.

2.1 Model gospodarki rynkowej

Najwaniejsze zaoenia gospodarki rynkowej s nastpujce:

- model dotyczy g. ryn. w warunkach kapitalizmu tzn w warunkach takiego systemu spo-gospod gdzie wikszo zasobów jest wasnoci prywatn,

- gospodarka skada si z dwóch grup podmiotów gospod. - gospodarstw domowych oraz przedsibiorstw,

- rynek dzieli si na rynek dóbr (konsumpcyjnych i kapitaowych) oraz na rynek zasobów,

- wspózalenoci midzy podmiotami gospodarczymi

rysunek str 34

Lewa strona wykresu przedstawia gospodarstwa domowe, a prawa przedsibiorstwa. S to dwie grupy podmiotów podejmujcych decyzje gospodarcze.

Wykres jest uproszczonym modelem gospodarki rynkowej. Bardzo czsto strumienie wymiany kr tylko midzy przedsibiorstwami lub tylko midzy gospodarstwami domowymi. Stosunkowo dua cz wymiany odbywa si midzy przedsib. Jedne przedsib. sprzedaj innym surowce i pófabrykaty suce do dalszej produkcji. S to tzw. dobra porednie. Przedsib. sprzedaj take gotowe produkty gotowe, które nie s przedmiotem dalszego przetwarzania. Jeli dobra finalne sprzedawane s gosp. domowym mówimy o dobrach konsumpcyjnych, jeli przedsibiorstwom to dobrami inwestycyjnymi.

Uproszczony model gospodarki rynkowej wymaga innych jeszcze uzupenie. Naley okreli np. jakiego rodzaju konkurencja dominuje na danym rynku, jakie s motywacje dziaa przedsibiorstw i gospodarstwa domowych czy wreszcie naley uwzgldni oddziaywanie pastwa na procesy gospodarowania.

2.2 Definicja rynku

Rynek jest miejscem, zorganizowanym zazwyczaj w sensie instytucjonalnym, gdzie dokonuj si akty kupna i sprzeday czynników produkcji oraz wytworzonych dóbr (produktów i usug).

Wspóczesny rynek jest czsto bardzo skomplikowany i dziaanie na nim wymaga specjalistycznej wiedzy. Rynkiem s wydzielone obszary targowisk miejskich, hurtownie produktów spoywczych i przemysowych, pastwowe i prywatne biura porednictwa pracy. Podobnie form rynku s dziay ogosze prasowych w gazetach i czasopismach o kupnie i sprzeday rónych dóbr oraz oferty pracy. Rynkiem s banki, giedy papierów wartociowych.

Niezalenie od formy kady rynek charakteryzuje si tym, e odbywajce si na nim transakcje kupna - sprzeday posiadaj swoj cen. Na rynku powstaj ceny poszczególnych produktów i usug a take ksztatuj si relacje cen midzy nimi. Rynek decyduje o systemie cen.

2.4 Zasoby i strumienie

Zasób to okrelona ilo produktów, pienidzy, pracowników itp. w danym momencie czasu.

W ekonomi a zwaszcza w mikroekonomii posugujemy si raczej pojciem strumienia dóbr, pienidzy, zasobów naturalnych, które przepywaj midzy podmiotami gospodarczymi z rón szybkoci w okrelonym czasie. Posugiwanie si kategori strumienia zwizane jest z koniecznoci uwzgldnienia czynnika czasu w analizowaniu zjawisk gospodarczych.

2.5 Prawo popytu rynkowego.

Prawo popytu rynkowego - wraz ze wzrostem ceny produktu zmniejsza si, ceteris paribus, popyt na ten produkt, natomiast wraz ze spadkiem ceny popyt wzrasta.

Midzy zmianami ceny i zmianami popytu na dane dobro istnieje zaleno odwrotna.

W rzeczywistoci gospodarczej na popyt wpywaj nie tylko ceny ale take inne czynniki takie jak dochód kupujcych, ich gusty (upodobania) czy te zjawiska okrelone mianem efektów naladowania oraz demonstracji. Zmiany popytu s funkcj równoczesnych zmian wszystkich tych czynników.

Naley pamita, e: zmiana ceny dobra powoduje zmiany wielkoci popytu wzdu danej krzywej popytu oraz krzywa popytu rynkowego przesuwa si nie tylko w rezultacie zmian czynników niecenowych (innych a nieli cena).

2.6 Czynniki wpywajce na rozmiary popytu.

Do najwaniejszych czynników niecenowych wpywajcych na zmiany popytu rynkowego zaliczamy: dochody, gusty i preferencje, ceny dóbr substytucyjnych i komplementarnych, przewidywania cen relatywnych, liczb ludnoci, efekty naladowania i demonstracji.

Dochody konsumentów - zmiany dochodów kupujcych przesuwaj popyt rynkowy na wikszo dóbr. Wzrost dochodów przesuwa krzyw popytu w gór. Oznacza to, e przy danej cenie popyt zgaszany na dane dobro jest wikszy. Spadek dochodów przesuwa krzyw popytu rynkowego w dó, czyli e przy danej cenie rozmiary popytu na dane dobro s mniejsze.

Gusty i preferencje - kady z kupujcych posiada wasne gusty lub preferencje odnoszce si do kupowanych dóbr. Kady z nas posiada ulubiony kolor i chtniej kupuje t odzie. Pojawiaj si tzw. modne kolory. Wywiera to znaczny wpyw na gusty i preferencje kupujcych odzie wanie w kolorach modnych. W rezultacie popyt rynkowy na modn odzie przesuwa si w gór.

Substytuty - dwa dobra s substytutami jeeli zmiana ceny (wzrost, spadek) na jeden z produktów, przy niezmienionej cenie drugiego, przesuwa popyt konsumentów w kierunku dobra taszego. Klasycznym przykadem jest maso i margaryna.

Dobro komplementarne - dwa dobra s komplementarne jeeli wzrost (spadek) ceny na dane dobro wywouje spadek (wzrost) popytu na drugie dobro. Wzrost (spadek) ceny mieszka wpywa na spadek (wzrost) popytu na meble, sprzt gos. domowego itp.

Przewidywanie cen relatywnych - kupujcy moe antycypowa (wyprzedza w czasie) zakupy dóbr przewidujc znaczce zmiany ich cen. Antycypacja popytu wystpuje z niezwyk ostronoci w okresach dugotrwaej i wysokiej inflacji. Kupujcy trac wtedy moliwoci zmian cen relatywnych i o ile tylko posiadaj jeszcze pewne zdolnoci dochodowe staraj si kupowa moliwie jak najszybciej i w zwikszonych czsto ilociach.

Liczba ludnoci - zmiany liczby ludnoci przesuwaj krzyw popytu wielu produktów. Wzrost liczby ludnoci przesuwa krzyw w gór, spadek w dó.

Efekty naladownictwa i demonstracji - niekiedy ludzie chc wyrónia si sporód innych, chc by podobni do innych, wyposaajc swoje mieszkania w podobny sposób. Typowym przykadem naladownictwa wikszoci jest moda, naladowanie okrelonego stylu konsumpcji, np. stylu amerykaskiego, którego symbolami s coca -cola, spodnie tylu jeans oraz hamburger. Innymi zjawiskami wywierajcymi na popyt na niektóre produkty s efekty demonstracji, z których najbardziej znane to efekt snobizmu oraz efekt Veblena. Efekt snobizmu wystpuje wówczas, gdy wielko popytu na dane dobro zgaszana przez konsumenta zmienia si w odwrotny sposób w porównaniu do zmian wielkoci popytu pozostaych konsumentów.

2.7 Prawo poday rynkowej

Iloci dóbr oferowane na rynku przez producentów nazywamy poda. Pomidzy iloci dostarczanych na rynek produktów i usug a ich cenami istnieje nastpujce zaleno, okrelana jako prawo poday:

- wzrost ceny rynkowej produktu prowadzi, ceteris paribus, do wzrostu oferowanych iloci tego produktu. Przy wyszej cenie staje si bardziej korzystna, co skania producentów do zwikszania iloci swoich produktów oferowanych na rynku.

- spadek ceny produktów wywouje, ceteris paribus, zmniejszenie oferowanych iloci produktu (produkcja staje si mniej opacalna ze wzgldu na nisz cen produktu).

2.8 Czynniki wpywajce na rozmiary poday.

Do najwaniejszych czynników, które poza cen danego produktu maj wpyw na ksztacenie si wielkoci poday nale: ceny czynników produkcji, technologia, podatki i subsydia, przewidywania cen oraz ilo przedsibiorstw w gazi.

Ceny czynników produkcji - Wzrost cen wykorzystywanych do produkcji (wzrost pac, opat za energi, czynszów, wzrost cen surowców, wzrost procentów od poyczonego kapitau) powoduje, ceteris paribus, przesuwanie si krzywej poday w gór. W sytuacji spadku cen czynników produkcji krzywa przesuwa si w dó. W pierwszym przypadku produkcja staje si mniej zyskowna i producenci ograniczaj ilo oferowanych produktów.

Technologia - w ujciu statycznym (czyli analizujc zjawiska gospodarcze w danym momencie czasu) mona przyj e technologia produkcji jest dana. W ujciu dynamicznym kiedy do rozwaa wprowadzimy czynnik czasu, naley uwzgldni postp techniczny polegajcy na stosowaniu do produkcji nowych, bardziej efektywnych technologii. Nowa technologia obnia koszty wytwarzania jednostki produkcji, co przy danej cenie rynkowej zwiksza zyskowno produkcji. Krzywa poday przesuwa si w dó, co oznacza wiksze iloci oferowanych produktów przy jakiejkolwiek danej cenie rynkowej.

Podatki i subsydia - np. podatek od wartoci sprzeday jest traktowany przez producenta jako dodatkowy koszt wytworzenia produktu. Tego rodzaju podatek wpywa niekorzystnie na krzyw poday przesuwajc j w gór. W podobny sposób, aczkolwiek w przeciwnym kierunku, oddziaywaj na poda subsydia. Subsydia (dopaty) traktowany jest jako element zmniejszajcy koszty.

Ilo przedsibiorstw w gazi - wzrost liczby przedsibiorstw w gazi zwiksza ilo oferowanych produktów - krzywa poday rynkowej przesuwa si w dó. W przypadku zmniejszania si krzywa przesuwa si w gór.

2.9 Popyt, poda, cena równowagi, mechanizm równowagi

Ilo nabywanych i sprzedawanych produktów i usug zmieniaj si w odwrotnych kierunkach w reakcji na zmiany cen: wraz ze wzrostem (spadkiem) ceny produktu popyt na produkt zmniejszaj si (ronie) natomiast poda zwiksza si (spada). W rezultacie krzywa popytu ma nachylenie negatywne a krzywa poday ma nachylenie pozytywne. Krzywe te musz wic spotka si (przeci) w pewnym miejscu - przy pewnej cenie rynkowej.

Cena, przy której rozmiary poday (iloci oferowane produktu) zrównaj si z rozmiarami popytu (ilo produktu, które konsumenci chc kupi) nosi nazw ceny równowagi rynkowej. Cena równowagi "oczyszcza" rynek z jakiejkolwiek nadwyki popytu bd poday - dlatego nosi ona nazw ceny czyszczcej rynek (market clearing price).

Przykad ceny równowagi rynkowej:

Rysunek 12/50

Punkt E jest to punkt gdzie nie wystpuje ani nadwyka popytu ani nadwyka poday.

Na rynku dziaa mechanizm doprowadzajcy sytuacj rynkow do punktu E (Equilibrium), zwanego punktem równowagi rynkowej. Jeli dana cena rynkowa róni si od ceny równowagi, wtedy producenci oraz konsumenci s zainteresowani aby zmieni poziom swojej dziaalnoci: producenci zwikszaj lub zmniejszaj iloci produktu oferowane na rynek, konsumenci zwikszaj lub zmniejszaj iloci produktu które chc kupi.

Punkt równowagi rynkowej:

Rysunek 13/51

Cena P1 jest stosunkowo wysoka i korzystna dla producentów. Skania ich to do zwikszania poday na rynek. Równoczenie wysoka cena jest niekorzystna dla kupujcych i ogranicza ich popyt na dany produkt. W rezultacie przy cenie P1 powstaje na rynku nadmiar produktu równy wielkoci nadwyki poday nad popytem. Nadmiar produktu na rynku oznacza, e cz wytworzonego produktu nie znajduje nabywców. W magazynach producentów gromadz si zapasy niesprzedanych produktów. Utrzymanie zapasów pociga za sob okrelone koszty rzeczywiste (utrzymanie magazynów, ludzi) oraz koszty alternatywne (zamroony w zapas kapita). Producenci chcc sprzeda na rynku nadmiar produktu musz zgodzi si na obnienie ceny.

Cena P2 jest stosunkowo niska - jest mniej korzystna dla producentów i bardziej korzystna dla konsumentów. Skania to sprzedajcych do oferowania stosunkowo maych iloci produktu na rynek natomiast kupujcy s zainteresowani nabyciem duych iloci produktu. Przy cenie P2 powstaje niedobór produktu. Brak produktu bdzie zmniejsza si w miar jak kupujcy bdzie ogranicza swój popyt, natomiast producenci bd zwiksza iloci oferowanych produktów. Nastpi to jedynie przy cenach wikszych od P2.

Nadmiar i brak produktu maj charakter wzgldny. Wystpuj one na rynku przy okrelonych cenach i zanikaj w miar jak decyzje sprzedajcych i kupujcych doprowadz sytuacj rynkow do stanu równowagi. Procesy te nosz nazw mechanizmu rynkowego. Mechanizm rynkowy wynika z wzajemnych zalenoci midzy cen, pobytem i poda i polega na tym, e jakiejkolwiek równowaga midzy tymi elementami rynku uruchamia siy (reakcje sprzedajcych i kupujcych) kierujce popyt i poda do stanu równowagi osiganego przy cenie równowagi rynkowej.

2.10 Model pajczyny

2.11 Tumienie i wybuchowe wahania cen.

Analizujc zmiany cen oraz zmiany wielkoci popytu i poday w duszym okresie czasu stwierdzimy, e charakteryzuj si one ruchem cyklicznym, czyli regularnymi wahaniami o przeplatajcych si okresach wzrostu i spadku.

Cykliczny ruch cen produktów oraz rozmiarów produkcji mona stwierdzi przy pomocy prostego modelu, który ze wzgldu na swoj posta graficzn nazywamy modelem pajczyny. Jest to model dynamiczny poniewa uwzgldnia czynnik czasu ze wzajemnych zalenociach midzy zmianami cen i zmianami wielkoci produkcji.

Zakadamy e pomidzy zmian ceny produktu a zmian wielkoci produkcji upywa pewien okres czasu, np. miesic. Reakcja producentów na zmian ceny zachodzi z opónieniem 1 miesica. Oznacza to e cena z tego miesica (P) znajdzie swoje odzwierciedlenie w wielkoci produkcji przyszego miesica (Qt+1). Zaoenie jest bardzo realistyczne, bowiem midzy zmian sygnau rynkowego w postaci ceny a odpowiedni reakcj podmiotów gospodarczych upywa zawsze pewien okres czasu. Wielko produkcji (poday) w okresie przyszym jest funkcj ceny okresu biecego:

QSt+1 = f(Pt)

W odrónieniu od producentów, którzy z racji techniczn-organizacyjnych potrzebuj duszego czasu na zwikszenie lub ograniczenie poday, konsumenci musz podj decyzje o zmianie swego zapotrzebowania na dany produkt prawie natychmiast. Dlatego moemy przyj, e rozmiary popytu w danym okresie s funkcj ceny produktu z tego samego okresu. Zapiszemy to nastpujco:

QDt = f(Pt)

Dysponujc funkcj poday i popytu moemy wyznaczy równanie równowagi rynkowej w okresie t:

QSt = QDt

Opierajc si na powyszych zaoeniach i równaniach modelu mona przeledzi ksztatowanie si rozmiarów oferowanych produktów w reakcji na zmiany ceny produktu.

Rysunek 15 /55

Przyjmijmy, e cena w pierwszym miesicu wynosi P1. W konsekwencji wielko oferty w drugim miesicu osignie rozmiary Q2. Przy danej krzywej popytu i poday powstaje w tej sytuacji nadwyka poday nad popytem. Zlikwidowanie tej nadwyki wymaga obnienia ceny do P2. W trzecim miesicu wielko poday jest funkcj ceny z 2 miesica. Poniewa cena spada do P2 oferowane wielkoci produktów zmniejszaj si do wielkoci Q3. Na rynku powstaje niedobór produktów, którego zlikwidowanie wymaga wzrostu ceny do P1.

Cena produktu oscyluje midzy P1 i P2 natomiast rozmiary oferowanych produktów oscyluj midzy Q2 i Q3. W tym przypadku mamy do czynienia z doskonaymi wahaniami cyklicznymi P i Q. Amplituda waha jest cigle taka sama.

Warto zauway i w powyszym przypadku nachylenia krzywej poday i popytu s identyczne. Jeeli nachylenie krzywej poday jest wiksze anieli krzywej popytu mamy do czynienia z tumionymi wahaniami cen i wielkoci oferowanych produktów. Amplituda zmniejsza si nieustannie dc do zera.

Rysunek 16/56

W przypadku odwrotnym, tzn. wikszego nachylenia krzywej popytu anieli poday wahania P i Q przywieraj charakter wybuchowy - nieustannie zwikszaj si.

2.12 Brzegowe (szczególne) przypadki równowagi rynkowej

rysunek 17/56

DD jest krzyw popytu na samochody ze zota i nie róni si od krzywych popytu na inne produkty. Krzywa poday wyglda jednak inaczej. Rozpoczyna si ona w punkcie oznaczajcym pocztek ukadu a nastpnie ronie wzdu osi rzdnych a do punktu P2, po czym przybiera normalny ksztat krzywej poday. Ksztat krzywej poday samochodów oznacza, e dla cen midzy 0 i P2 nie pojawi si na rynku aden samochód. Dopiero dla ceny wikszej od P2 znajd si producenci gotowi zaoferowa samochody ze zota.. Równoczenie krzywa popytu wskazuje, i ewentualny nabywca samochodu mógby zapaci za niego najwyej cen P1. W takiej sytuacji rynkowej iloci równowagi wynosz zero a cena równowagi nie jest zdefiniowana, chocia znajduje si midzy P1 i P2.

Rysunek 18/57

W tym przypadku krzywa popytu DD przecina si z krzyw poday SS w punkcie, w którym krzywa poday ronie wzdu osi odcitych przy cenie równej zero. Dopiero ch zakupienia wikszych iloci produktu anieli Qs wymaga ceny wikszej ni zero. Rozmiary popytu przy cenie zero wynosz Qd. Cena zero oraz ilo produktu QD stanowi o punkcie równowagi brzegowej.

3.1 Rodzaje elastycznoci pobytu.

Elastyczno pobytu jest miar procentowej zmiany pobytu w stosunku do procentowej zmiany czynnika wpywajcego na pobyt. Funkcj pobytu zapiszemy nastpujco:

QDx = f (Px, Py, ...., DP, ....)

QDx - wielko pobytu na dobro x

Px - cena dobra x

Py- cena dobra y

DP - dochód pieniny

Stosujc zasad ceteris paribus moemy analizowa i mierzy reakcj pobytu (QDx) na zmian kadego z czynników wpywajcych na pobyt. W ten sposób wyrónia si trzy rodzaje elastycznoci :