Kryterium celu tworzonych informacji w systemie rachunkowości stanowi współcześnie podstawę jej podziału na:

• rachunkowość finansową

• rachunkowość zarządczą

Efektywny system rachunkowości tworzy informację dla określonych celów:

• 
  wykorzystywania w planowaniu i kontroli działań rutynowych;

• 
  wykorzystywania w planowaniu strategicznym, tzn. do podejmowania specjalnych decyzji oraz kreowaniu ogólnej polityki i długoterminowych planów działania;

• przekazywania akcjonariuszom, organom państwowym i innym zainteresowanym podmiotom zewnętrznym;

Pierwsze dwa cele należą do rachunkowości zarządczej, a trzeci do finansowej. Ukierunkowanie rachunkowości finansowej i zarządczej jest zatem różne, chociaż zarówno użytkownicy wewnętrzni jak i zewnętrzni mogą być zainteresowani wszystkimi trzema cechami.

Rachunkowość finansową prowadzi się wg standardowych wymagań określonych z reguły przez przepisy prawne i sprawozdawczość finansową, na którą składa się:

• bilans (bilans majątkowy)

• rachunek zysków i strat (bilans wyników)

• informacja dodatkowa

• sprawozdania z przepływów środków pieniężnych

+ rachunek przepływu pieniężnych

Sprawozdawczość finansowa jest przeznaczona przede wszystkim dla użytkowników zewnętrznych.

Rachunkowość finansowa jest to system informacyjny w przedsiębiorstwie czy też szerzej - w podmiocie gospodarczym, który dostarcza dane liczbowe do określenia jego kondycji finansowej.

Rachunkowość zarządcza nie podlega unormowaniom zewnętrznym. Pozyskiwanie i przekazywanie zebranych informacji wewnątrz jednostki gospodarczej zależy od potrzeb jego kierownictwa.

Informacja ma w tym procesie istotne znaczenie; musi być użyteczna (podejmujący decyzje powinien wykorzystać wyłącznie informacje niezbędne, istotne dla podjęcia określonych decyzji.

Rachunkowość zarządcza jest to system gromadzenia klasyfikacji, agregacji, analizy i prezentowania informacji finansowych i nie finansowych wspomagających kierowników w procesie podejmowania decyzji i kontroli.

Zdarzenie gospodarcze

Działalność gospodarcza jest wynikiem cząstkowych zdarzeń gospodarczych.

Działalność gospodarcza każdego przedsiębiorstwa opiera się na występowaniu wielu zdarzeń gospodarczych.

Zdarzenia gospodarcze są to występujące w działalności gospodarczej zarówno fakty w postaci stale powtarzających się działań ludzkich, w wyniku których zmieniają się (przychody-rozchody) wykazywane w bilansie środki gospodarcze i źródła ich pochodzenia, jak i takie fakty, które składają się na procesy zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży.

Rachunkowość ogranicza zakres zdarzeń gospodarczych podlegających ewidencji tylko do:

• zdarzeń gospodarczych, które mogą być wyrażone w pieniądzach;

• zdarzeń gospodarczych, które wpływają na faktyczny układ majątkowy lub na zmianę kosztów i dochodów;

Każde zdarzenie gospodarcze, które podlega ewidencji księgowej musi posiadać następujące cechy:

• jakościowe, które pozwolą nam pogrupować wg cechy podstawowej (np. przychody i rozchody gotówki, przychody i rozchody materiałów);

• mierzalne, które pozwolą nam kwantyfikować zdarzenia gospodarcze w jednostkach pieniężnych albo dodatkowo naturalnych (ilościowych);

• czasu, które pozwolą nam na ustalenie momentu powstania danego zdarzenia;

Działalność gospodarcza oraz związane z nią zdarzenie gospodarcze jak również ich związek są przedstawione na schemacie opracowanym przez Brzezina. Podstawą do prowadzenia działalności gospodarczej są środki pieniężne.

Rachunkowość - wykład 02

2

www.wkuwanko.pl

---