Zarządzanie bezpieczeństwem biznesu w warunkach światowych kryzysów Finansowych

Wstęp

Zapewnienie bezpieczeństwa biznesu w warunkach globalnych kryzysów finansowych wymaga przygotowania strategii zwiększania „kryzysorezystencji” (kryzysoodpornosci) ekonomiczno-społecznej regionów i państw . [2] Strategia ta powinna:

1. umożliwić kreatywnym przedstawicielom gatunku „homo”, czyli jego części „sapiens” zminimalizowanie negatywnych skutków spekulacji giełdowych

2. zapewnić tworcom,- wynalazcom maksymalne wykorzystanie pozytywnych efektów kryzysów do akceleracji procesu wdrażania nowych osiągnięć intelektu, których : najbardziej aktualnymi przykładami są ekonomicznie uzasadnione technologie ekologiczne [3] i technologie internetowo-multimedialno-komunikacyjne stanowiace baze rozwoju e-spoleczenstwa wiedzy i Internetu [4]

3. przyspieszyć rozwój kapitału ludzkiego, czyli wzrost jakościowy i liczebny kreatywnej i myślącej części globalnej populacji gatunku homo [4]

Warunkiem sine qua non mozliwosci zarzadzania bezpieczenstwem biznesu w warunkach spekulacyjnych fluktuacji rynkow finasowych jest:

• wlasciwy wybor parametrow definiujacych przebieg czasowy i glebokosc globalnych zjawisk spekulacyjnych i recesyjnych ?

• opracowanie metodologii wykorzystania wartosci powyzszych parametrow do prognozypoczątku i konca, glebi oraz konsekwencji kolejnych „Wielkich Kryzysów ?

Prezentowane ponizej proby odpowiedzi na powyzsze pytania sa częścią ekspertyzy przeprowadzonej przez zespól autora w latach 2007-2009 dla European Business Club Association e.V (Stowarzyszenia Europejskich Klubów Biznesu) [1]

Wprzypadku ostatniego kryzysu znaczna trudnosc skutecznej realizacji opisanych powyzej zamierzen powoduje konieczność wyodrebnienia istotnych i obiektywnych zagadnien merytorycznych z niezwykle intensywnych szumów medialnych i bełkotu politycznego.

Ze wzgledu na istotna role koruptogennego styku aparatu panstwowo politycznego w nadmuchaniu i peknieciu pecherzyka spekulacyjnego kryzysu lat 2007 do 2009 histeryczne i niemerytoryczne nagłośnienie ostatniej recesji światowej jest nieporównywalnie większe niż we wszystkich zjawiskach spekulacyjno- recesyjnych ostatniego 50 lecia.

2. „Wielkie”kryzysy ostatniego 50. lecia

2.1 Analiza parametrów giełdowo -bankowych procesów spekulacyjnych

Dla ilościowej i jakościowej analizy globalnych fluktuacji spekulacyjno-giełdowych, do których należa cztery kryzysy pn. amerykansko-europejskie konieczna jest znajomość:

1. parametrów makroekonomicznych pozwalających na zrozumienie istoty kryzysów

2. danych dotyczących czasowego przebiegu i głębokości najważniejszych z dotychczasowych kryzysów made in USA

Do makroekonomicznej klasy parametrów opisanych w pierwszym punkcie należą:

1. Wielkosc 167 tys miliardów (167 bilionów) US $ potwornego i błyskawicznie rosnącego globalnego balonu spekulacyjnego. Balon ten jest efektem wielokrotnie zawyzonej w stosunku do faktycznej, rynkowej ceny sprzedaży obiektów spekulacji [5]. Laczna wartosc obiektow pozadania spekulacyjnego w roku 2009 ponad 2,5 raza przekracza swiatowy dochod narodowy brutto. Jeszcze w 1985 roku obie liczby byly w przyblizeniu rowne i ksztaltowaly sie na poziomie ca. 10 tys miliardow (10 bilionow) US $

2. Koruptogenne, subwencyjne powiązania państwowych i parapanstwowych instytucji finansowych z biurokracja państwową i światem polityki

3. Wysokość kwoty państwowej interwencji rządów USA mierzona wielkoscia zalewu światowych rynków spekulacyjnych dolarami bez pokrycia.

4. Światowy monopol finansowy USA zmuszający inne kraje do absorpcji dziesiątków tysięcy miliardów (bilionów) US $, od 50 lat bedacych, obok wysokich technologii podstawowym produktem eksportowym USA.

5. Rosnący poziom bezproduktywnej chciwości, stymulowany i wykorzystywany przez bardzo szybko rosnąca rzesze świetnie wyszkolonych doradców spekulacyjnych („inwestycyjnych”).

6. Niska wartosc kapitału ludzkiego rosnacej rzeszy nieudolnych i nadmiernie chciwych spekulantów. Miara tego kapitalu jest zarowno niski poziom fachowej wiedzy spekulacyjnej, moralności i inteligencji

Zbior podstawowych parametrow drugiej grupy niezbednych do podjecia ryzyka prognozowania początku i końca kolejnego kryzysu, jest zestawiona w poniższej tabeli

Kryzys Nr.	Początek (Maks. DJ)	Down Jones Maksimum	Koniec DJ Minimum	Down Jones Minimum	Długość miesiące
	03.09.1929	381	08.07.1932	41	37
	11.01.1973	1.052	06.12.1974	578	23
	14.01.2000	11.723	09.10.2002	7.286	33
	09.10.2007	14.164	06.03.2009	6544	17

Tabela I. Parametry czterech największych kryzysów made in USA

Oprócz parametrów zestawionych powyżej dla procesu przewidywaniu stopnia następnego zagrożenia kryzysowego bardzo istotne są jeszcze trzy relatywne (względne) wskaźniki:

1. Szybkość procesu wrogich przejęć ilość przejęć w jednostce czasu w danym okresie czasu

2. Wielkość przejętego w ramach wrogich przejęć kapitału spekulacyjnego.

Parametry te określają tempo przyspieszenia nadymania banki spekulacyjnej kolejnego krachu giełdowego. Wrogie przejęcia powodują bowiem gwaltowny wzrost wartości spekulacyjnej obiektów o ponad 30-40% .W poblizu maksimum hossy ceny gieldowen obiektów wrogiego przejęcia są zawyżane nawet o 200 do 300%

Analiza wartości powyższych parametrów umożliwiła autorowi w listopadzie 2008 roku zaryzykowanie nastepujacej odpowiedzi na pytanie kiedy się zaczął i kiedy się skończy ostatni kryzys -Najpóźniej jesienią 2009 roku. Świadkami tej odpoweidzi było ponad 150 przedstawicieli managementu jednego z największych banków europejskich

Faktycznie ostatni „pseudo wielki” Kryzys „w Europie zakończył się 3 marca 2009 . W dniu tym najważniejszy index giełdowy Europy, DAX osiągnął minimum w wysokości 3690 Pkt., czyli wartość 50% swojego maximum

Odpowiedz ta była udzielona przy nastepujacych założeniach:

1. Obama nie zostanie zastrzelony albo w inny sposob przeniesiony do „krainy wiecznych łowów“

2. dotychczasowe mechanizmy dodruku i eksportu bilionów US $ zadziałają przy rosnacym znaczeniu w gospodace globalnej Chin i Indii (nowych tygrysów ekonomicznych)

3. koncerny technologiczne USA przełamią dominacje lobby polityczno- naftowo-energetycznego i przyspiesza wdrażanie nowych technologii, w tym ekonomicznie oplacalnych technologii regeneratywnych źródeł energii [3].

Minimalny, kilkumiesięczny błąd powyższej prognozy zaskakuje także jej autora, zważywszy iż prognozy znacznie łatwiejszych procesów makroekonomicznych takich jak wzrost realnego produktu narodowego brutto od ponad 20 lat obciążane są błędami względnymi przekraczającymi 100%. Trudność prognozowania w warunkach fluktuacji rynkow finasowych „wielkich kryzysow” ilustrują najbardziej przekonywujaco prognozy Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IWF) [8], [9] z okresu ostatniego kryzysu.

Kiedy nadejdzie kolejny„Wielki” kryzys?

Następny kryzys spekulacyjno giełdowy made in USA nadejdzie najpóźniej pod koniec 2013 roku. Ta najbardziej prawdopodobna prognoza opiera się na:

1. analizie parametrów opisanych w poprzednich rozdziałach

2. uwzględnianiu trzech wspomnianych założeń

3. plus zalozenia dodatkowego; Obama nie straci popularności i bez problemu zostanie wybrany na następną kadencje.

Skrócenie okresu miedzy-kryzysowego w porównaniu do spekulacyjnych fluktuacji rynkow finasowych ostatniego 50 lecia zapowiadają wartości następujących indykatorów:

1. Tempo wzrostu spekulacyjnych wartości obiektów giełdowych, ktore od od marca 2009 do lipca 2009 wynioslo ponad 50%.

2. Realizacja zyskow przez najlepiej zarządzane banki prywatne. Instytucje te w sierpniu 2009 rozpoczęły, z zyskiem od 100 do 200%, sprzedaz wlasnych akcji, zakupionych od marca do czerwca.

3. Zamiana przez specjalistow tychże banków kampani „horroru medialnego” i pesymizmu na propagowanie ostrożnego „optymizmu” zachęcajac chciwych dyletantów giełdowych do inwestowania w papiery wartościowe Zważywszy iż okres połowicznego zaniku pamieci „jeleni giełdowych” w poprzednich kryzysach wynosił około 24 miesięcy, a okresu ich spekulacji trwal także około 2 lat wspomniana powyżej data następnego załamania kursów giełdowych jest realistyczna.

4. Sygnalem przygotowań „jeleni spekulacyjnych”do ponownego odstrzału w kolejnym kryzysie są:

1. Ujemne (jeśli uwzględnimy opłaty i średnio lub długoterminową inflacje) oprocentowanie środków na kontach osobistych obywateli

2. Bardzo niskie oprocentowanie państwowych papierów wartościowych

Z kolei czynnikami opozniajacymi nadejscie nastepnej bessy, działającymi w kierunku dalszego wzrostu wskaźników giełdowych są:

1. Wartości Dow Jones i DAX jeszcze bardzo dalekie od swoich poziomoww maksymalnych wynoszących odpowiednio z 14 164 Pkt. i 8131 Pkt

2. Ilość dodrukowanych w USA i Szwajcarii US $ dolarów, których wpompowywanie w spekulacyjny rynek giełdowy dopiero się rozpoczęło

3. Olbrzymia ilość swietnych specjalistów w działach spekulacyjnych (zwanych psychologicznie inwestycyjnymi) banków prywatnych motywowanych zyskami z poprzedniego kryzysu

4. Czas potrzebny na absorpcja 4 tys miliardow „dodrukowanych” US $ przez gospodarkę Chińską na inwestycje infrastrukturalne i wzrost konsumpcji

5. Utylizacja petrodolarów z państwowego sektora Rosji na drodze ich transferu na prywatne konta zagraniczne oligarchów. Kanałami transferu są:

1. zakupy państwowych, lub subwencjonowanych przez państwo, nierentownych działów gospodarki. Przykładami są zakup stoczni i zakładów Opla w IV Rzeszy Niemieckiej, budowa rurociągu Nord stream (ośmiokrotnie przekraczającą koszty budowy drugiej nitki alternatywnego rurociągu jamalskiego)

2. bezpośredni transfer subwencji państwowych na konta zagraniczne rosyjskich oligarchow (case study - Deripaska)

6. Niewielka jeszcze intensywnosc procesu wrogich przejęć obiektow gieldowych, jednego z dzwonków alarmowych zbliżania się kolejnego kryzysu. W ciągu 7 miesięcy 2009 miało miejsce tylko 21 wrogich przejęćw latach 2005 do 2007 ponad 300. Stad, w tym segmencie rynku spekulacyjnego istnieje nadal duży potencjał absorpcyjny gield swiatowych

7. and last but not least- utrzymywanie niskich (poniżej 70US $-baryłkę) ceny ropy naftowej, czyli poniżej kosztów eksploatacji zloz syberyjskich Rosji

Czynnikami, ktorych role w przyspieszaniu lub opoznianiu poczatku kolejnej recesji trudno przewidziec naleza:

1. zwiekszenie szybkosci integracji dwoch najwiekszych segmentow rynku finansowego, sektora bankowego i ubezpieczeniowego. Na znaczenie sektora asekurcyjnego w procesie nadymania banki spekulacyjnej wskazuje rola amerykanskiego AIG w ostatnim kryzysie. Rownoczesnie, skadinad bardzo pozytywny dla obywatel akt wewnatrzeuropejskiego otwarcia systemu ubezpieczeniowego stwarza pokuse monopolizacji i przyspieszenia procesu intensyfikacji powiazan obu sektorow finansowych. [13]

2. Niepewny wynik walki o utrzymanie niezaleznosc sieci lokalnych instytucji finansowych dzialajacych na zasadzie non profit, ktorych najwazniejszym elementem sa niemieckie kasy oszczednosciowe (Kreissparkassen) i lokalne banki ludowe (Volks/Raiffeisenbanken e.G.) [11]. To wlasnie te instytucje, a nie wielkie banki panstwowe i prywatne stabilizuja niemiecki rynek finansowy zawiadujac lwia czescia 16 tys miliardow US $ prywatnego majatku obywateli IV Rzeszy. Spekulacyjne (inwestycyjne) oddzialy duzych bankow moga roztrwonic tylko ca. 5% tej sumy, bo taka jest wartosc spekulacyjnych papierow wartosciowych obywateli nalezacych do spekulantow gieldowych.

3. Rosnacy udzial elektronicznych i mobilnych sektorow produkcji i uslug. Z jednej strony przeniesienie do 40% dzialalnosci produkcyjnej,uslugowej oraz administracyjnej do czterowymiarowej cyberprzestrzeni zwieksza wolnosc gospodarcza i osobista obywateli w skali nieznanej dotychczas w historii gatunku homo. Z drugiej strony transfer znacznej czesci aqktywnosci gospodarczej, spolecznej i kulturalnej do tejze przestrzeni wymaga zrozumienia koniecznosci dobrowolnego stosowania bardzo wysokich norm etycznych. Wykorzystanie realnych ekonomicznych i spolecznych korzysci w gospodarce wirtualnej wymaga stworzenia spolecznej kontroli internautow pozwalajacej na eliminowanie takze nieograniczonych mozliwosci dzialan kryminalnych i nieetycznych. Jednym z najpowazniejszych dylematow e-Spoleczenstwa Wiedzy i Internetu jest koniecznosc zapewnienia bardzo wysokiego stopnia zaufania dzialan w Cyberprzestrzeni. Na problem ten, jako jedni z pierwszych zwrocili uwage prekursorzy polskiego e-Spoleczenstwa [14], [15]

Bubble kryzysu lat 2007-2009 -Państwowe i kontrolowane przez państwo instytucje bankowe

Rola banków panstwowych i braku kompetencji urzedow panstwowych systemu kontroli finansowej w USA w przyspieszeniu wybuchu kryzysu lat 2007-2009 jest wzglednie dobrze znana. Stad obywatele-podatnicy pn. amerykanscy zdaja sobie sprawe, iz jedna z najwazniejszych przyczyn pekniecia bubble ostatniej recesji 2007-2009 bylo kupowanie przez polityków głosów wyborców z grupy NINJA" ("No Income, No Job and No Assets loans."). Do udzielania absurdalnie wysokich pozyczek tym najsłabszym edukacyjnie i ekonomicznie warstwom byly zmuszane, kontrolowane całkowicie przez państwo lub wladze stanowe banki takie jak: Fannie Mae i Freddie Mac do udzielania kredytów.. Zwazywszy, panstwowo-monopolistyczny, prawie 50%,. udzial tych dwoch bankow w sektorze kredytow hipotecznych ich rola w przyspieszeniu procesu pekniecia banki spekulacyjnej jest oczywista. Lepiej wyksztalcona i swiadoma czesc spoleczenstwa USA zdaje sobie takze sprawe z tego iz konieczność dodrukowania ponad 1500 milliardow US $ ma na celu ukrycie roli panstwowego sektora bankowego w sprowokowanieu i poglebieniu kryzysu. Natomiast w Unii Europejskiej i Japoni role koruptogennych panstwowo-polityczno-bankowych powiazan w kradziezy pieniedzy obywateli podatnikow i ich transferze na konta przedstawicieli lobby panstwowo finansowego jest konsekwentnie ukrywana przed opinia publiczna. Decydujacy udzial bankow panstwowych w peknieciu europejskiej czesci banki spekulacyjnej wyraznie dokumentuja dane tabeli 2. Wynika z nich, iz sprawcami ponad 85% spekulacyjnych strat finansowych w Niemczech są banki Federalne i Landowe obracające 95% kapitalu wielkich banków IV Rzeszy Niemieckiej. W efekcie nieudolnych spekulacji managementu panstwowych bankow IV Rzeszy uleglo zniszczeniu conajmniej 750 miliardow US $. Oznacza to, iz obywatel niemiecki stracil dwa razy wiecej od swojego amerykanskiego kolegi.

W Japoni analogiczna role odgrywa 6 największych instytucji bankowych Japonii. Tworzą one de facto największy dotychczasowy bad bank=aggregator bank (bank nic nie wartych nieruchomosci i innych obiektopw spekulacyjnych) świata [7]. Bank ten jest gigantycznym bankrutem chronionym od ponad 20 lat przed upadłością przez polityczno-biurokratyczny aparat państwowy.

Poz	Banki Państwowe IV Rzeszy Niemieckiej (landowe i federalne)
	Bank	Straty spekulacyjne Miliardy €
	KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau Bank Rzadu Federalnego	340
	IKB -Industrie Kredit Bank Rzadu Federalnego	18
	HRE-Hypo Real Estate (Bawaria)	120
	Landesbank Nord Rhein Westfallen	24
	Nordbank	12
	Bayerische Landesbank (Bawaria)	60
	Landesbank Baden Wuerttemberg Landesbank Sachsenn (Badenia Wirttembergia/Saksonia)	12
	Straty Banki Państwowe	586
	Banki prywatne
	Dresdener Bank/Commerzbank	12
	Straty Banki Prywatne	12

Tab. 2. Koszty (straty) nieudolnych spekulacji państwowego (574 miliardy €) i prywatnego (12miliardow €) sektora bankowego w Niemieckiej Republice Federalnej

Prawdziwa przyczyna obietnicy „wpompowania” ponad 750 miliardów US $ w niemieckie państwowe instytucje finansowe byly:

1. Ochrona bankow panstwowych przed bankructwem. Bankructwo oznaczaloby bowiem utrate pracy przez zasiadających w zarządach państwowych banków polityków, ich koleżanki i kolegów oraz członków ich rodzin

2. Zabezpieczenie wymienonych powyzej beneficjentow koruptogennego styku bankowosci panstwowej i polityki przed odpowiedzialnoscia karno-cywilna

3. Obawa przed utrata glosow w nadchodzacych wyborach na rzecz czerwonych różowych i zielonych faszystów

Znaczna skutecznosc procesu tlumienia ujawniania roli aparatu biurokraatyczno-politachnego panstwa niemieckiego w kradziezy 750 miliardow US $ z kieszeni obywateli-podatnikow świadczy o stopniu kontroli środków masowego przekazu przez wladze IV Rzeszy i zależności mass mediów od lobby panstwowo polityczno-korporacyjnego. Skuteczne „sciemnianie” umozliwia panstwowa wlasnosc znacznej czesci mediow telewizyjnych. Stad srodki telewizji panstwowej, zwanej nie wiadomo dlaczego publiczna moga z latwoscia ochoczo, intensywnie propagowac kłamliwą tezę jakoby za nieudolne spekulacje finansowe odpowiedzialna była wolnosc gospodarcza i obszary rozsadnej polityki fiskalnej zwane „Oazami Podatkowymi”. Na czele miedzynarodowej, panstwowo-biurokratycznej koalicji propagujacej te klamstwa rzeczywiscie z zapalem godnym Goebbelsa, Stalina i Mao Tse Zonga stoi byly (na szczescie) niemiecki minister finansow Peter Steinbrueck.

Wnioski

Fakty prezentowane w pracy jednoznacznie wskazuja na istotna role aparatu panstwowo politycznego w procesie nadymania banki spekulacyjnej oraz fazie pokryzysowego okradania podatnikow z wypracowanych przez nich dobr i uslug. Checi zapenienia i zabezpieczenia zyskow aparatu polityczno-panstwowego powstalych w efekcie turbulencji spekulacyjnych sluzyla histeryczna medialna kampania strachu lat 2007-2009. W kampani tej lobby panstwowo-biurokratyczne uzywa dogmatow sowieckiej ideologii rozowego, czerwonego i zielonego faszyzmu stwierdzajacych iz ograniczanie wolnosci gospodarczej i politycznej obywateli:

1. kiedykolwiek pomoglo w rozwiazaniu problemow bedacych skutkiem panstwowego totalitaryzmu gospodarczego

2. gospodarczy i polityczny terror panstwowy moze byc korzystnym srodkiem spoleczno-ekonomiczno-technologicznego rozwoju gatunku homo

W rzeczywistym życiu gospodarczym pompowanie w system światowych rynków finansowych od 5 tys do 15 tys miliardów (15 bilionów) US $ oznacza ignorancje ostrzeżenia Alberta Einsteina “It is impossible to solve a problem with the same methods that caused this problem” (problemu nie da się rozwiązać metodami, które spowodowaly jego powstanie).

W efekcie kolejna panstwowa interwencja polegajaca na dodrukowaniu, eksporcie dolarow, podstawowego towaru eksportowego „made in USA” prowadzi do:

1. przyspieszenie terminu nadejscia kolejnego kryzysu (zmniejszanie przedziału czasowego miedzy recesjami) made in USA

2. Zwiekszenia presji inflacyjnej

Faktyczne cele przesuniecia terminu bankructwa zle zarzadzanych panstwowych instytucji finansowych przy pomocy ponad 4 tys miliardow US $ z kieszeni podatnikow to:

1. odwrocenie uwagi od odpowiedzialności państwowych banków powiązanych koruptogennym stykiem z aparatem panstwowo-polityczno-biurokratycznym za początek ostatniego kryzysu finansowego i recesji gospodarczej lat 2007-2009

2. ukrycie olbrzymich prowizji jakie członkowie zarządów banków państwowych przyznali sobie, z pieniedzy podatnikow za przyspieszenie kryzysu i ukrywanie jego przyczyn

3. wytworzenie przekonania, iż potworna, ponad 4 tys. Miliardów US $ (4 bilionów US $) kradzież pieniędzy podatników z budżetów państwowych jest środkiem zakończenia obecnego kryzysu i zapobieżenia nastepnemu kryzysowi spekulacyjnemu

4. zachowanie stanowisk przez nieudolnych przedstawicieli lobby panstwowo-polityczno-bankowego zasiadajacych w managemencie bankow panstwowych

5. zapewnienie, do chwili kolejnego kryzysu, zysków z transferu pieniędzy podatników na konta rosnącej biurokracji państwowej. Pozorem uzasadniającym taki transfer jest medialna prezentacja rzekomo niezbędnych i skutecznych państwowych działań antykryzysowych

Absurd uzywanych do realizacji powyzszych celow dogmatow ekonomiczych totalitarystów zadajacych ograniczenia wolnosci gospodarczej i politycznej, zwolennikow ponownego ubezwlasnowolnienia obywateli jest oczywisty jeśli spojrzymy na mapę obszaru wolnościi gospodarczej Anno Domini 2009, w którym :

1. Obiektywne dane dotyczace wolnosci gospodarczej i jakosci zycia swiadcza, iz wlasnie obywatele regionow o najwyzszym stopniu wolnosci gospodarczej sa:

1. najbardziej odporne na kryzysy finansowe.

2. w srednio i dlugoterminowej perspektywie w najwiekszym stopniu korzystaja z odbierania chciwym i nieudolnym spekulantom srodkow finansowaychgospodarka

2. wolnorynkowa (niestety) przewaza dopiero w niespelna 30 sposrod 178 krajow swiata. Jedynie w tych panstwach istnieje efektywny aparat panstwowy zuzywajacy (nie wytwarzajacy jak twierdza ideolodzy) od 30 do 50 % wytworzonych produktow i uslug.

2. okolo 50 spoleczenstw zyje w systemie z przewaga totalitarno-zbiurokratyzowanej gospodarki panstwowej. W systemie tym biurokratyczny aparat panstwowy probuje okrasc i tworczych przedstawicieli klasy sredniej z 50 do 60% ich dochodow netto. Panstwa te sa mniej odporne na kryzysy , mniej elastyczne technologicznie, oferuja mniej nowych produktow poszukiwanych przez obywateli swiatowej wioski, marnuja srodki na wspieranie przestarzalych technologii. Sklada sie ona zasadniczo z dwoch czesci:

1. pierwszej, ktorej przykladami sa: Szwecja, dania, Francja, Italia, Japonia, polnocno-zachodnie landyzachodnioniemieckie konsumujace owoce okresu wolnorynkowego cudu gospodarczwego i przesuwajace sie z pierwszego do drugiego swiata.

2. drugiej, niedorozwinietej, hamujacej brakiem wolnosci gospodarczej dalszy rozwoj ekonomiczno-spoleczny. Typowymi przedstawicielami tej podgrupy sa wsystkie, z wyjatkiem Estoni i Slowacji kraje bylego systemu komunistycznego

3. obywatele reszty z posrod 178 panstw zyjacy jeszcze w totalitarnych systemach czerwonego lub rozowego faszyzmu, feudalizmu lub nacjonalizmu plemienno-etnicznego sa najbardziej dotknieci skutkami swiatowych spekulacji finansowych

Swoistym studium stagnacji gospodarczej w efektcie ograniczania wolności osobistej i gospodarczej jest IV ta Rzesza Niemiecka. Skutkiem upanstwowienia jej zycia gospodarczego i spolecznego jest lawina niespójnych logicznie , wzajemnie sprzecznych ustaw. Ustawy te ceduja faktyczna władzę na miliony sfrustrowanych, nietykalnych i nie odpowiadających za błędy czynowników. Najlepiej widac to w przypadku niemieckiego ustawodawstwa podatkowego, sprzecznego z konstytucja. Jego podstawę stanowi „zestaw” ponad 700 ustaw parlamentarnych, 6,5 tys. ministerialnych rozporządzeń wykonawczych i lawinowo rosnącąa liczba dziesiątków tys. wyroków sadowych. Liczbowo, podatkowy nonsens prawny IV Rzeszy Niemieckiej ilustruje dobitnie fakt , iż ponad 70% światowej literatury podatkowej dotyczy niemieckich idiotyzmów podatkowych.

1. European Business Club Association e.V.- http://europe-businessclub.eu

2. A. Stasch, J. W. Przybytniowski, “Drogi Wyjscia z Kryzysu”, Materialy Sympozium European Business Club Association e.V. i Polskiego Klubu Biznesu (www.pkbv.org.pl), Schloss Oedheim, 16-19.09.2009

3. D. Dolinski, A. Stasch, Management of renewable energy resources - The empire of the SunGod Ra, “The Polish Journal of Environmental Studies”, (2009) to be published

4. A.Stasch, K. Theile Preventing the brain drain in Polish Central Industrial Region (COP, Str 339-350, ISBN 978-83-926302-03, Materialy Konferencji pod Patronatem Prezydenta RP, COP Przeszłość, Terazniejszość, Przyszlość,

5. M. Unterholzner, 12.12.2008, www.wer-weiss-was.de/theme70/article4914154.html.

6. The Great Depression and Dow Jones Industrial Average, www.generationaldynamics.com/cgi-bin/D.PL?d=ww2010.i.djia

7. B January 17, 2009, P. Krugman, Bad bank bafflement, http://krugman.blogs.nytimes.com/2009/01/17/bad-bank-bafflement/

8. Die Weltwirtschaft schrumpft 2009 dramatisch 31.03.2009 www.news.de/wirtschaft/797409578/die-weltwirtschaft-schrumpft-2009-dramatisch/1/

9. IWF hebt Prognose zur Weltwirtschaft in 2010 an, 12.06.2009,www.finanznachrichten.de/nachrichten-2009-06/14155226-iwf-hebt-prognose-zur-weltwirtschaft-in-2010-an-009.htm

10. A. Magdoń, Wybrane uwarunkowania procesu zarządzania bankami spółdzielczymi na tle przekształceń polskiego systemu bankowego- Przegląd Prawno-Ekonomiczny. 4 (3/2008). s. 120-123. ISSN 1898-2166.

11. A. Magdoń, Structural and System Transformations of the Cooperative Banking in Poland, Habilitation thesis

12. J.W. Przybytniowski The market of economic insurances, - Economics and Organization of Enterprise, Nr 9 (692), September 2007

13. J.W. Przybytniowski Rozwoj ubezpieczen gospodarczych w procesie integracji europejskiej, praca habilitacyjna, str. 101 Wydawnictwo Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego, Kielce 2009

14. W. M.Grudzewski, I.K. Hejduk, A. Sankowska, M. Wantuchowicz, „Zarzadzanie zaufaniem w organizacjach wirtualnych“, ISBN 978-83-7251-686-2,CDI Difin, Sp.z.o., Warszawa 2007,

15. R. Tadeusiewicz, „Die Internetgemeinschaft“ Shaker Verlag, Aachen, ISBN 3-8322-4297-X, ISBN 0945-807, www.shaker.de

16. Baden Württemberg International - www.bw-i.de

17. www.bfs.admin.ch/bfs/portal/de/index/themen/04/02/05/key/pro-kopf-einkommen.html

18. http://www.linker.ch/eigenlink/steuervergleich.htm

19. http://pl.wikipedia.org/wiki/Wska%C5%BAnik_Wolno%C5%9Bci_Gospodarczej

20. en.wikipedia.org/wiki/Bangalore

21. F. Schneider Institut für Angewandte Wirtschaftsforschung e.V.,www.agenda21-treffpunkt.de/lexikon/BIP.htm

22. M. Goliński, Społeczeństwo informacyjne - problemy definicyjne i problemy pomiaru, Katedra Informatyki Gospodarczej - Szkoły Głównej Handlowej (MŁ 2001: 62)

9. Nilles, Jack M., Managing Telework: Options for Managing the Virtual Workforce, John Wiley & Sons -471-29316-4

10. Siano, M. (1998, March-April). "Merging home and office: telecommuting is a high-tech energy saver" [Electronic version]

11. Leonhard, Woody, The Underground Guide to Telecommuting, Addison-Wesley 1995, ISBN 0-201-48343-2

12. Nilles, Jack M., handhabender Telework: Wahlen für das Handhaben der virtuellen Mannschaft, des Johns Wiley u. der Söhne 1998, ISBN 0-471-29316-4

13. A. Stasch, “ Doświadczenia Starych i Katastrofa subwencyjna Nowych Landów Niemieckich w restrukturyzacji ekologiczno technologicznej”, “Miedzynarodowa Konferencja COP 70”, pod patronatem Marszałka Sejmu Polskiego, Warszawa, 16.01.2008

---