OJCZYZNA
Kraj, z którym człowiek związany jest pochodzeniem, którego jest obywatelem, z którym jest połączony poczuciem przynależności i odpowiedzialności; ziemia przodków z jej historią, legendą i tradycją, wspólne dziedzictwo losów dziejowych, a także konkretne miejsce urodzenia, miejsce lat dziecięcych, miejsce, w którym człowiek spędził część albo całe życie - z jego niepowtarzalnym krajobrazem, lokalną tradycją i dziejami, regionalną kulturą ("mniejsza ojczyzna").
Ojczyzna - obok rodziny, rodu, państwa oraz zbiorowości innych narodów jest istotnym korelatem narodu, czynnikiem stanowiącym o tym, że zbiorowość ludzi staje się narodem i trwa jako naród. Związek i wzajemne przenikanie się treści określających znaczenie kategorii narodu i kategorii ojczyzny jest tak silny, że znajduje odbicie w postawie patriotyzmu, wyrażającej się w miłości i przywiązaniu oraz gotowości do ofiarności i poświęceń zarówno wobec własnego narodu, jak i wobec własnej ojczyzny.
Kościół, który w swym nauczaniu społecznym wyznacza tak istotne miejsce narodowi i ojczyźnie, nie tylko nie przeciwstawia miłości do ojczyzny niebieskiej - umiłowaniu ojczyzny ziemskiej, ale wręcz stwierdza, że z powodu miłości do ojczyzny niebieskiej nie zmniejsza się, lecz wzrasta doniosłość zadania współpracy ze wszystkimi ludźmi w budowaniu świata bardziej ludzkiego w obrębie własnej ojczyzny ziemskiej.