*SŁUŻBA OJCZYŹNIE, SŁUŻBA SAKIEWCE:
1. Mała ojczyzna jest to rejon, z którym jest się związanym, mniejszy niż kraj (własne
miasto, własny region).
2. Patriotyzm przestał być utożsamiany z przywiązaniem do władcy i dynastii.
Patriotyzm zaczął oznaczać przywiązanie do państwa.
3. Nie, uważano, że wolno wystąpić przeciw władcy, jeśli narusza on przywileje szlacheckie.
4. * Przedstawiciele narodu szlacheckiego żyjący w XVI i XVII w.: 1. Niechętnie narażający życie. 2. Nastawieni na zysk.
* Polacy żyjący w XIX i XX w.: 1. Gotowi do ofiary z własnego życia. 2. Bezinteresowni.
5. Od II połowy XVIII wieku pojęcie narodu rozszerzyło się - nazwą tą zaczęto określać nie tylko szlachtę, ale także chłopów, mieszczan i żyjące na terenie ziem polskich mniejszości narodowe.
6. Literatura nie opisywała rzeczywistości: Polaków, którzy zarabiali pieniądze w głębi Rosji, ukazywano w niej wyłącznie jako postaci negatywne.
7. Patriotyzm zewnętrznoroszczeniowy to oczekiwanie od Zachodu pomocy ze względu na historyczne zasługi Polaków.
Patriotyzm wewnętrznoroszczeniowy to oczekiwanie korzyści za służbę dla kraju
8. Zmiany w świadomości narodowej Polaków. To, że wszyscy wcześniej oficjalnie uznawani za Polaków - poczuli się Polakami.
9. Polacy oczekują korzyści za służbę dla kraju.
Cechuje ich większa gotowość do życia poza Polską.
Akceptują asymilację swojego potomstwa w obcym kraju.
Zmienia się ideał narodowego bohatera - staje się nim człowiek sukcesu.
10. A.
11. C. , argumenty: *Przekazuje wiedzę o różnym rozumieniu patriotyzmu. *Podaje źródła, fakty, daty. * Dominują w nim zdania oznajmujące w 3. osobie. * Dominuje w nim słownictwo neutralne (środki poetyckie i ekspresywizmy pojawiają się w ograniczonym zakresie).
12. Wstępu (wprowadzenia).
13. Tytuł można odnieść do dwóch omawianych w artykule postaw wobec własnego kraju: bezinteresownej („służba ojczyźnie") i nastawionej na korzyści („służba sakiewce").
*LAUDACJA TADEUSZA RÓZEWICZA:
1. Laudacja została wygłoszona z okazji otrzymania przez Tadeusza Różewicza doktoratu honoris causa na Uniwersytecie Jagiellońskim.
2. a/ rektora UJ, b/ najwyższych władz uczelni, c/ zaproszonych gości, d/ Tadeusza Różewicza.
3. a/ laudator = chwalca.
4. Zadanie, które mi powierzono jest zaszczytne i radosne, ale zarazem nieproste.
5. honorowy stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie osobom szczególnie zasłużonym na polu nauki albo kultury.
6. a/ argumentem
7. fascynacja, zdumienie, szok, skandal, pułapka
8. *eliminacja i zakwestionowanie środków uważanych za wyznaczniki poezji. *rezygnacja z metaforyki . *rezygnacja z wyrazów dźwiękonaśladowczych. *zaproponowanie niemetaforycznego obrazowania, protest przeciw poezji pojmowanej jako samoistny język w języku.
9. *a/ na zasadzie przeciwstawienia: poezja: nie piękna, lecz (...) wzniosłości; *b/ na zasadzie wyliczenia: np.: poezja rozpaczy i goryczy.
10.
| losy polskiego Everymana | powszechna sytuacja człowieka w mijającym XX w | odwieczna kondycja człowieka |
-porażenie zbrodniami wojennymi -bezbronność ofiar... -skażenie okrucieństwem i pogardą. -potrzeba ładu moralnego i niemożność uwolnienia się od koszmarów wojny, -złudne nadzieje na sprawiedliwy porządek społeczny. |
-cywilizacja współczesna jako świat bez aksjologicznego centrum, -jednostka traci poczucie tożsamości i zdolność do tworzenia więzi międzyludzkich -człowiek pogrążony w nudzie, kłamstwie i występku. |
-człowiek w sidłach fizjologii, -człowiek odczuwający metafizyczną bezdomność, -skazany na egzystencję absurdalną równoznaczną z nihilizmem. |
11. * świat pozbawiony jednoznacznie określonych najwyższych wartości.
12. *w poezji tej obecna jest solidarność z cierpiącymi. *szacunek dla etosu ludzi prostych. *wierna pamięć bliskich. *znaki transcendencji. *obrona i usprawiedliwienie człowieka.
protest przeciw zatracie wartości humanistycznych.
13. *a/ najważniejsza racja- ze względu na wagę i siłę oddziaływania poezji Różewicza nikt nie pozostaje wobec niej obojętny poezji, *b/ inne racje- *twórczość T. R. to poesis docta (poezja uczona), *przynosi przenikliwą diagnozę sytuacji sztuki współczesnej, *czerpie inspiracje z wielkiego dziedzictwa kultury,* tworzy ekwiwalenty słowne dzieł sztuki różnych wieków, *c/ jeszcze jedna racja- związki z Krakowem.
14. rezygnując ze stylu podniosłego (oficjalnego)