ŚCIANY BUDYNKÓW

Najczęściej stosowanymi konstrukcjami murowymi z elementów ceramicznych , betonowych i wapienno-piaskowych są ściany nośne , działowe i izolacyjne różnego rodzaju budowli , rzadziej fundamenty oraz kominy przemysłowe

-zewnętrzne - konstrukcyjne : nośne , usztywniające

- wewnętrzne

- jednolite - samonośne

- szczelinowe - osłonowe ( wypełniające )

- warstwowe - działowe

dla budynku tradycyjnego

-mur z kamieni naturalnych

-ściany murowane z cegły

-z elementów drobnowymiarowych wielocegłowych

-z bloczków , pustakówq

-ściany drewniane : pełne wieńcowe , szkieletowe

dla budownictwa uprzemysłowionego :

-ściany wypełniające w (konstrukcjach szkieletowych)

-monolityczne

-prefabrykowane : - z elementów średniowymiarowych

- z elementów wielkowymiarowych

ŚCIANY MUROWE

ZAPRAWY : wapienna , cementowa , cem-wap , wap-gipsowa

Rozkład naprężeń

Wykończenie spoin w murze

pod tynk nie tynkowanym

Grubości spoin w murach z cegły : poziome 12 - 15 mm ,

pionowe 10 mm

Cegły ceramiczne :

-pełna

-dziewiątka (trzyćwiartka0

-połówka (szóstka)

-trójka (ćwiartka)

beleczka (pasek)

Położenie cegieł w murze:

na płask na rąb na stojąco

Powierzchnie podziałowe muru:

Warstwy w murze

-płaskie : - wozówkowe , główkoe

-rolkowe (rąbowe) w nie otynkowanych murach

dla ożywienia elewacji - przy zwieńczeniu ścian szczytowych w murach podokiennych w gzymsach

Wiązania cegieł w murach

wiązanie pospolite - układane na przemian warstwy główkowej i wozówkowej(wyjątek ściany o grubości (0,5cegły) Rozróżniamy pospolite :zwykłe, blokowe, kowadełkowe

wiązanie krzyżowe(weneckie) tym różni się od pospolitego że w zaznaczeniu co drugiej warstwy wozówkowej położono cegłę połówkową

Wiązanie gotyckie (polskie) -zostało zaniechane bo jest pracochłonne wymaga cegieł dziewiątek i szóstek) część spoin podłużnych w ogóle nie jest przewiązana

wiązanie wielorzedowe amerykańskie składa się z 4 warstw przy czym w murze powtarza się 3i4 warstwa uzyskując cykl 6 warstw ;spoiny podłużne pionowe mogą byc puste te 1są term

Wykonywanie wykopów.

Przy wykonywaniu wykopów nie należy dopuszczać do spływu wód opadowych z otaczającego terenu. Spływ wód do wykopów nie tylko stanowi poważną przeszkodę w pracy ale może spowodować obsunięcie się skarp wykopów, które w szczególności przy wykopach czasowych są dość strome. Spody wykopów pod fundamenty nie mogą być, w przypadku przekopania poniżej projektowanego poziomu, zasypywane gruntem, lecz powinny być wypełnione np. chudym betonem. Należy zwrócić uwagę na zasadę niedobierania do dna wykopu pod fundamenty warstwy 10-20 cm, tak aby chronić nią od wpływów atmosferycznych; wasrtwę tę zbiera się przed rozpoczęciem wykonywania fundamentów. Podstawowymi maszynami do wykonywania wykopów są koparki wyposażone w różny osprzęt roboczy. Do wykonywania płytszych wykopów (do 1.5 m) stosuje się również spycharki i zgarniarki. Sposoby wykonywania wykopów są uzależnione od konkretnych warunków, a przede wszystkim od ukształtowania terenu, od wielkości wykopów, rodzaju gruntu, przeznaczenia, czasu realizacji itp. a) sposób podłużny (przelotowy): jest to sposób jeden z najwygodniejszy pod względem możliwości swobodnego ruchu środków transportu odwożących urobek. Dużą zaletą tego sposobu jest łatwość urządzenia odpływu wód zarówno gruntowych, jak i opadowych, a zatem łatwość osuszania dna wykopui ułatwiania pracy koparkom oraz środkom transportu. Odpływ wody w gruntach spoistych zapewnia się przez pochylenie dna wykopu w kierunku przeciwnym do kierunku przemieszczania się koparki w toku pracy. Przy wykopach głębokich kopanie odbywa się w dwóch i więcej warstwach wysokości, odpowiadającej parametrom roboczym zastosowanej koparki (wysokość wyładowania). Wykopy przelotowe stosowane są najczęściej w budownictwie kolejowym i drogowym, gdzie występują one na zmianę z nasypami. W tych warunkach podłużny sposób wykonywania wykopów sprzyja swobodnemu, podłużnemu transportowi urobku z wykopu na nasypy oraz otwiera duży front robót. W początkowym stadium wykopu przelotowego układa się na terenie tor odwozowy kolei normalnej, wąskiej albo drogę kołową. Jeśli ułożenie tych dróg bezpośrednio na terenie nie jest możliwe, to układa się je w specjalnie wykonanym wstępnym rozkopiw szerokości odpowiadającej rodzajowi zastosowanych środków dowozowych (3 m dla toru kolei normalnej, 2,5 m dla dróg kołowych) oraz wtedy sumaryczna grubość kopanych warstw nie odpowiada całej głębokości wykopu, gdy lepiej jest wykonać przekop wstępny na wierzchu wykopu, niż usuwać cienką warstwę pozostałą na dnie wykopu. b) sposób poprzeczny: stosowany jest tam, gdzie teren w kierunku poprzecznym do prowadzenia robót jest znacznie pochylony i gdy wykop i nasyp leżą bezpośrednio przy sobie oraz gdy z urobku pochodzącego z wykopu tworzy się po obydwu stronach odkłady. c) sposób czołowy: stosowany był dotychczas najczęściej przy wykopach pod budynki, a więc przy wykopach tzw. zamkniętych. Znajdowały tu zastosowanie przeważnie koparki przedsiębierne; koparka i środki transportu znajdowały się z reguły na dnie wykopu. Taka sytuacja utrudniała dojazd środków transportu do koparki (na tylnym biegu) oraz wyjazd z ładunkiem z wykopu. . Stosowanie do wykopów pod budynki nowoczesnych koparek uniwersalnych z osprzętem roboczym przedsiębiernym pozwoliło usprawnić technologię wykonania wykopów; koparka i środki transportu znajdują się na terenie. W przeciwieństwie do sposobu czołowego koparka podsiębierna przesuwa się w czasie pracy do tyłu.

dokładność powinna wynosić ±5 cm, natomiast z doświadczenia dokładność ta, szczególnie przy głębokoich wykopach wynosi 10-30 cm a nawet 50 cm.

CIEPLO

1.Szczelnośćokien powinna wzrastać przy wzroście liczby kondygnacji

2.Ograniczenie ujemnego wpływu klatki schodowej na działanie wentylacj

szczelne drzwi wejściowe do mieszkań samozamykające drzwi między klatką schodową a korytarzami.

1.Ilość ciepła Q [I]-zmiana energi wewnętrznej bez wykonywania pracy

2.Strumień cieplny-moc cieplna Φ [W] ilość ciepła Q wymieniona w jednostce czasu

3.Gęstość strumienia cieplnego - q [W/m²]strumień cieplny Φ wymieniany na jednostkę pola powierzchni A

4.Współczynnik przewodzenia ciepła λ [W/mK]-stosunek ustalonego strumienia cieplnego Q przewodzonego przez warstwę materiału do spadku temperatury t na grubości x warstwy

5.Opór cieplny-(warstwy materiału)R[m²K/W]stosunek różnicy temperatury Δγ(na powierzchniach ograniczających warstwę materiału ,warstwę powietrza lub przegrodę)do gęstości ustalonego strumienia cieplnego q

6.Współczynnik przejmowania ciepła

α[W/m²K]wartość bezwzględna stosunku gęstości strumienia cieplnego na powierzchni przegrody q do różnicy temperatur powierzchni przegrody i otoczenia

7.Opór przejmowania ciepła R_i,R_e

[m²K/W] odwrotność współczynnika przejmowania ciepła .

8.Współczynnik przejmowania ciepła K [W/m²K]stosunek gęstości ustalonego strumienia cieplnego do różnicy temperatur powietrza po obu stronach przegrody

9.Opór przenikania ciepła (izolacyjność cieplna) R_k [m²K/W] odwrotność współczynnika przenikania ciepła.

10.Ciepło właściwe c [kJ/(kgK)] ilość ciepła (kJ)potrzebna do ogrzania 1kg ciała o 1K

Opór cieplny: R = d/λ d-grubość przegrody ; λ-wartość współczynnika zależy od zawilgocenia materiału

Opór cieplny przegrody z warstw jednorodnych ewentualnie wentylowana warstwa powietrza

R=ΣRm + ΣRpn

Stropodach wentylowany (k warstwy nad warstwą powietrza o gr. x)

R x 0,8 gdy x < 0,08

R x 0,5 gdy 0,08 ≤ x ≤ 0,20

pominąć gdy x > 0,20 m.

Ściana wentylowana:

a)gruba warstwa okładzinowa (np. muru z cegły)

Rx0,7 dla warstwy okładzinowej; Rx0,7 dla warstwy pow.

b)cieńka okładzina (blacha)opór wykładziny i warstwy powietrza pominąć

Współczynnik przenikania ciepła K₀[W/(m²K)] przegród bez mostków termicznych z mostkami

K=K_o+ΔK_O R=R₁+R₂+(R₃+R₄)*0,7 K=1/R ≤ 0,3

Wykopy pod

budynki do poziomu wierzchu ławy lub stóp fundamentowych wykonuje się mechanicznie, natomiast wykopy pod same ławy lub stopy fundamentowe ręcznie, przy czym grunt wydobyty ręcznie układa się między ławami lub stopami. Jest to sposób mało ekonomiczny ze względu na dużą ilość robót ręcznych. Dlatego lepiej jest w tych przypadkach wykonać wykop mechanicznie na głębokość poniżej wierzchu ław fundamentowych, tak aby pozostała do wykonania ręcznego tylko taka ilość gruntu, jaka potrzebna jest do wyrównania wykopu wykonanego mechanicznie do poziomu spodu posadzki. Ilość robót ręcznych przy tego typu wykopach uzależniona jest od dokładności pracy koparek. Wymagana

. Kształt łuków - sklepień:

odcinkowy, półkolisty ,kolisty ,paraboliczny, eliptyczny , koszowy ostrołukowy

Ze względu na kształt przenoszą przede wszystkim ściskanie, gdy mają 100 i więcej metrów - występują niewielkie momenty zginające. Schematy statyczne sklepień: trójprzegubowy, dwuprzegubowy, bezprzegubowy. Łuki przenoszą na podpory na ogół duże siły rozporu poziomego, zależnie od obciążenia, schematu statycznego i promienia krzywizny. Siły te mogą być przekazywane na konstrukcję wsporczą (słupy, ściany), lub bezpośrednio na fundament. Gdy łuki powodują siły rozporu o dużych wartościach stosuje się w nich ściągi. Ściąg- pręt stalowy przenoszący poziome siły rozciągające.

---