Zatwierdził:

…………….

KONSPEKT ZAJĘĆ

I. Przedmiot: Ratownictwo medyczne

II. Temat: Wdychanie dymu oraz gazów, trudności w oddychaniu.

III. Czas trwania zajęć: 1 x 45 minut zajęcia teoretyczne 1 x 45 minut zajęcia praktyczne.

IV. Metoda nauczania: 1. nauczanie teoretyczne:

- wykład

- pogadanka

- dyskusja

- opis

- opowiadanie

- wyjaśnienie

2. nauczanie praktyczne:

- rozwijanie umiejętności

- pokaz

- ćwiczenie

- instruktaż

- inscenizacja

V. Typ lekcji

1. obejmująca kilka momentów procesu dydaktycznego

2. poświęcona podaniu nowego materiału

3. problemowa

4. poświęcona powtórzeniu wiadomości

5. obejmująca ćwiczenia praktyczne

6. poświęcona sprawdzeniu wiadomości i umiejętności

VI. Format zajęć

1. system klasowo - lekcyjny

2. praca grupowa

3. zapoznanie z obiektami, urządzeniami i instalacjami

4. zajęcia praktyczne - ćwiczenia praktyczne ze sprzętem

VII. Miejsce zajęć

1. sala wykładowa

2. plac ćwiczeń

3. stanowisko ćwiczebne

4. zakład produkcyjny lub inne obiekty

VIII. Cel ogólny:

POZNAWCZY -

KSZTAŁCĄCY -

WYCHOWAWCZY -

IX. Pomoce dydaktyczne (wykaz sprzętu)

- foliogramy

- rzutnik

- filmy

- monitory + magnetowid

- tablica lekcyjna

- makiety

- przekroje

- programy multimedialne

- komputer

- PN

- zdjęcia

- inne

X. Zagadnienia do zajęć:

1. Proces oddychania.

2. Wdychanie dymu oraz gazów.

3. Zaburzenia oddychania.

4. Trudności w oddychaniu.

XI. Literatura do zajęć:

1. Podstawy ratownictwa medycznego dla funkcjonariuszy PSP i innych ratowników KSRG - Warszawa 2004

2. Pierwsza pomoc - sposoby postępowania w nagłych wypadkach - Świat Książki, Warszawa 1996

XII Plan zajęć:

Lp.	Treść zajęć	Czas	Uwagi
1.	1. Część wstępna: 2. Czynności organizacyjno - porządkowe. - przyjęcie meldunku - sprawdzenie obecności - podanie tematu i przygotowanie odpowiednich pomocy dydaktycznych.	2
2.	3. Część zasadnicza: Proces oddychania. Oddychanie - jest to proces wymiany gazowej między żywym ustrojem, a otaczającym go środowiskiem. Wdychanie powietrza ma na celu dostarczenie tlenu do płuc, który następnie przenika do krwi i krąży w naczyniach krwionośnych organizmu. Wydychanie natomiast polega na wydaleniu z płuc dwutlenku węgla - gazu będącego końcowym produktem procesu oddychania. Należy pamiętać, że tylko pewno ilość tlenu jest zużywana podczas oddychania - powietrze, które wydychamy zawiera jeszcze 16% tlenu, dlatego zawartość tlenu w wydychanym powietrzu jest wystarczająca do prowadzenia sztucznego oddychania i wdmuchiwania go do płuc ratowanego. Wdychanie dymu oraz gazów. Każda osoba przebywająca w zamkniętym pomieszczeniu w czasie pożaru może być narażona na wdychanie dymu. Trujące składniki zawiera dym powstający w czasie spalania wyrobów z tworzyw sztucznych, gąbczastych wyściółek oraz syntetycznych wykładzin ścian i sufitów. Następstwa wdychania dymu to: podrażnienie dróg oddechowych spowodowane skurczami i obrzękiem co powoduje szybki, głośny i płytki oddech z towarzyszącym mu kaszlem i sapaniem, utrata przytomności, oparzenia wewnątrz lub dookoła ust i nosa. Należy natychmiast ewakuować poszkodowanego z zagrożonego rejonu. W takich sytuacjach istnieje duże ryzyko zatrucia tlenkiem węgla. Ten niebezpieczny produkt spalania niecałkowitego uniemożliwia przenoszenie tlenu przez krew. Wysokie stężenie tlenku węgla w powietrzu bardzo szybko prowadzi do takich następstw jak: ból głowy, zamroczenie, agresję, nudności, wymioty, nietrzymanie moczu. Ostre zatrucie prowadzi do szybkiego, płytkiego oddechy, sinicy skóry, zaburzeń i utraty świadomości. Zaburzenia oddychania. Każda przeszkoda w procesie oddychania może mieć poważne następstwa prowadzące do uduszenia się. Jest to określenie medyczne dotyczące nie tylko duszenia się trującymi gazami, ale również wywołane każdą okolicznością powodującą wstrzymanie przenikania tlenu do krwi. Obniżenie zawartości tlenu w organizmie znane jest jako niedotlenienie. W tym stanie fizjologicznym czynności życiowe tkanek bardzo szybko pogarszają się, a komórki mózgu zaczynają obumierać już po 3 minutach zatrzymania do nich dopływu tlenu. Niedotlenienie może doprowadzić do zatrzymania oddychania i czynności serca. Objawy i oznaki obniżenia stężenia tlenu we krwi: przyspieszone oddychanie i „chwytanie” powietrza dezorientacja, rozdrażnienie i agresywność prowadzące do utraty przytomności sinica skóry Zatkanie dróg oddechowych (duszenie się) Drogi oddechowe mogą ulec zatkaniu pokarmem, treścią wymiocin lub innymi ciałami obcymi, zatkanie może być również wynikiem obrzęku gardła po zranieniu lub zapadnięciu się języka u nieprzytomnych ofiar wypadków. Może zdarzyć się sytuacja wciągnięcia ciała obcego podczas wdechu co blokuje przepływ powietrza do dalszych dróg oddechowych. Niekiedy ciało takie po przedostaniu się do płuca może zwiększać swoją objętość doprowadzając do zapadnięcia się płuca lub do zapalenia płuc. Zadławienie Przedmioty dostające się do jamy ustnej i dotykające tylnej ściany gardła mogą zablokować drogi oddechowe lub wywołać skurcz mięśni. Stan taki nosi nazwę zadławienia. Utonięcie Śmierć z powodu utonięcia nie jest spowodowana wypełnieniem płuc wodą a skurczem gardła, który uniemożliwia oddychanie. Do płuc dostaje się tylko niewielka ilość wody. Woda wydostająca się z ust poszkodowanego pochodzi raczej z żołądka niż z płuc i powinna być usunięta w sposób możliwie naturalny. Siłowe usunięcie może doprowadzić do zachłyśnięcia się treścią żołądkową. Woda dostająca się do płuc może powodować podrażnienie, nawet jeżeli poszkodowany powraca szybko do zdrowia. Obrzęk dróg oddechowych - tzw. wtórne utopienie - może nastąpić nawet kilka godzin później. Trudności w oddychaniu. Trudności w oddychaniu mogą być spowodowane przewlekłymi chorobami płuc, np. rozedmą, zakażeniem układu oddechowego lub zapaleniem oskrzeli oraz odczynami alergicznymi występującymi w układzie oddechowym (np. katar) lub uogólnioną reakcją alergiczną - wstrząsem anafilaktycznym. Hiperwentylacja Przyspieszone oddychanie, hiperwentylacja (nadmierne przewietrzanie płuc), jest zwykle wyrazem silnego niepokoju i może towarzyszyć histerii lub atakowi paniki. Prowadzi do zmiany składu chemicznego krwi i wystąpienia zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej we krwi. Rozedma płuc to choroba polegająca na zbytnim wypełnieniu powietrzem pęcherzyków płucnych, co skutkuje utratą przez nie elastyczności i pękaniem ich ścianek. Wzmożone opory w krążeniu płucnym obciążają znacznie serce, co może prowadzić do rozwoju niewydolności serca Rozedma płuc najczęściej występuje po astmie i zapaleniu oskrzeli. Leczenie rozedmy płuc praktycznie nie istnieje. Choroba ta powoduje nieodwracalne uszkodzenie układu oddechowego. Rehabilitacja oddechowa daje pewne pozytywne rezultaty, ma ona na celu lepsze wykorzystanie mało wartościowej tkanki płucnej. Ważne jest w tym przypadku właściwe wykorzystanie oddychania przeponowego. Astma oskrzelowa (dychawica oskrzelowa) W tej dolegliwości utrudnione oddychanie (szczególnie wydech) spowodowane jest zwężeniem drobnych oskrzeli przez skurcz, obrzęk i gromadzenie się wydzieliny. Może być skutkiem alergii lub napięcia nerwowego. U wielu chorych przejawia się nagłymi atakami występującymi głównie nocą. Przyjmowane leki najczęściej w postaci aerozolu powodują rozszerzenie oskrzeli lub zmniejszenie odczynu alergicznego co ułatwia oddychanie. Postępowanie z poszkodowanym zgodne z obowiązującymi procedurami ratowniczymi - w załączniku.	35
3.	4. Synteza materiału: - powtórzenie najważniejszych części podanego materiału - kontrola efektów nauczania, pytania do odpowiedzi ustnej lub pisemnej:	5
4.	5. Zakończenie zajęć: - podsumowanie zajęć - podanie literatury do zajęć	3

XIII. Uwagi i wskazówki prowadzącego zajęcia.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

---