Skazą krwotoczną o podłożu autoimmunologicznym jest:
Trombastenia Glanzmanna
Choroba von Willebranda
Hemofilia A
Małopłytkowość samoistna [Z/103]
Choroba Rendu-Oslera-Webera
Które z poniższych twierdzeń nieprawidłowo charakteryzuje zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC):
W przebiegu DIC tworzą się liczne mikrozakrzepy prowadzące do martwicy narządów
Obraz kliniczny DIC charakteryzuje skaza krwotoczna w postaci wylewów narządowych, podskórnych i podśluzówkowych
W przebiegu DIC dochodzi do zużycia czynników krzepnięcia , głównie fibrynogenu
W badaniach laboratoryjnych w DIC stwierdza się zwiększoną liczbę płytek krwi [Z/106; G/600]
W przebiegu DIC dochodzi do aktywacji układu krzepnięcia, fibrynolizy, kinin oraz układu dopełniacza
Przyczyną trombasteni Glanzmanna jest:
Pojawienie się autoprzeciwciał skierowanych przeciwko kompleksowi glikoproteinowemu błon płytek GPIIb/IIIa
Wrodzony defekt kompleksu glikoproteinowego błon pytek GPII/IIIa [Z/103; M/290]
Wrodzony niedobór ziarnistości gęstych płytek
Nieefektywna trombocytopoeza
Pierwotny niedobór trombopoetyny
Podczas aktywacji osoczowego układu krzepnięcia za przejście fibrynogenu w fibrynę odpowiedzialny jest:
czynnik tkankowy
trombomodulina
trombospondyna
trombina [Z/100]
trompopoetyna
Podczas aktywacji fibrynolizy enzymem trawiącym fibrynę jest:
Kininaza II
Antytrombina III
Trombina
Plazmina [Z/102]
Tkankowy aktywator plazminogenu
Inhibitorem krzepnięcia jest: 1) antytrombina III, 2) heparyna, 3) aktywne białko C, 4) czynnik tkankowy (TF), 5) witamina K. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,4,5
1,2,3 [Z/100]
1,2
Integryna GP IIb/IIIa znajduje się na komórkach:
Makrofagach
Mikrofagach
Mastocytach
Trombocytach
Śródbłonka
Integryna GP IIb/IIIa wiąże :
Czynnik von Willebranda
Fibrynogen
Trombomodulinę
Trombinę
Plazminę
Integryna GP IIb/IIIa jest niezbędna do:
agregacji płytek krwi
adhezji płytek krwi
adhezji leukocytów
wiązania kompleksów immunologicznych na erytrocytach
prawdziwe a i b
Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące osoczowego układu krzepnięcia:
Czynnik tkankowy (TF) aktywuje zewnątrzpochodną drogę osoczowego krzepnięcia
Do aktywacji czynnika kontaktu (XII) niezbędny jest wielkocząsteczkowy kininogen (HMW)
Aktywny czynnik XIIa powoduje przejście prekalikreiny w kalikreinę
Tromina powoduje enzymatyczne trawienie fibryny
Antytrombina III inaktywuje trombinę
Wskaż zdanie poprawnie charakteryzujące osoczowy układ krzepnięcia:
Czynnik tkankowy (TF) aktywuje wewnątrzpochodną drogę osoczowego krzepnięcia
Kolagen aktywują czynnik kontaktu (XII) aktywując zewnątrzpochodną drogę krzepnięcia
Trombina powoduje enzymatyczne trawienie ustabilizowanej fibryny
Istotą ossoczowego ukadu krzepnięcia jest przejście rozpuszczalnego fibrynogenu w nierozpuszczalną fibrynę
Niedobór osoczowych czynników krzepnięcia może być przyczyną nadkrzepliwości
Inhibitorem osoczowych czynników krzepnięcia jest:
antytrombina III,
protrombina
tromboksan A2
czynnik tkankowy (TF)
fibrynogen
Czynnikiem aktywującym przejście plazminogenu w plazminę jest:
t-PA
PAI-1
PAI-2
Streptokinaza
Prawdziwe a i d
Inhibitorem fibrynolizy jest
Tkankowy aktywator plazminogenu
Inhibitor aktywatora plazminogenu
Heparyna
Antytrombina III
aspiryna
Podczas aktywacji fibrynolizy enzymem trawiącym fibrynę jest:
Antytrombina III
Trombina
Plazmina
Tkankowy aktywator plazminogenu
Aktywator plazminogenu typu urokinazy
Istotą fibrynolizy jest:
Rozpuszczanie złogów fibryny
Stabilizacja sieci fibryny
Hamowanie aktywności płytek krwi
Hamowanie aktywności trombiny
Żadne z powyższych
FDP:
Są to produkty trawienia fibryny i fibrynogenu
Działają chemotaktycznie na leukocyty
Powstają pod wpływem działania plazminy
Hamują aktywność płytek krwi
Wszystkie odpowiedzi są prawdziwe
Podczas aktywacji osoczowego układu krzepnięcia za przejście fibrynogenu w fibrynę odpowiedzialny jest:
czynnik tkankowy
trombomodulina
trombospondyna
trombina
trompopoetyna
Czynnikiem hamującym adhezję i agregację płytek krwi jest:
NO
adrenalina
TXA2
PAF
Kolagen
Która z poniższych substancji hamuje agregację płytek krwi :
Fibrynogen
Prostacyklina (PGI2)
Trombina
Czynnik von Willebranda (AWF)
Prawdziwe a i d
Do substancji pobudzających adhezję i agregację płytek należy:
PAF
prostacyklina
tromboksan A2
heparyna
NO
Do czynników hamujących cyklooksygenację kwasu arachidonowego nalezą:
Witamina E
Kwas acetylosalicylowy
NO
Heparyna
Glikokortykosteroidy
Do substancji pobudzających adhezję i agregację płytek należy:
aspiryna
prostacyklina
tromboksan A2
heparyna
NO
Integryna GP IIb/IIIa wiąże :
Czynnik von Willebranda
Fibrynogen
Trombomodulinę
Trombinę
Plazminę
Integryna GP IIb/IIIa jest niezbędna do:
agregacji płytek krwi
adhezji płytek krwi
adhezji leukocytów
wiązania kompleksów immunologicznych na erytrocytach
prawdziwe a i b
Funkcją aktywnej trombiny jest:
Trawienie fibryny
Trawienie fibryny i fibrynogenu
Tworzenie fibryny z fibrynogenu
Hamowanie aktywności czynnika tkankowego (TF)
Aktywacja osoczowego czynnika XII (czynnik kontaktu)
Integryna GP IIb/IIIa:
Zlokalizowana jest na płytkach krwi
Zapobiega spontanicznej aktywacji i agregacji płytek krwi
Blokowana jest przez fibrynogen
Jej ekspresja zwiększa się u pacjentów przyjmujących codziennie małe dwaki aspiryny
Wszystkie odpowiedzi są prwadziwe
D-dimery
W połączeniu z trombomoduliną wchodzą w skład kompleksu inhibitorowego białka C
Aktywują przejście plazminogenu w plazminę
Powstają podczas procesu fibrynolizy
Są to glikoproteiny powierzchniowe płytek krwi o charakterze receptorów
Pokrywają nieuszkodzony śródbłonek (są składnikiem glikokaliksu)
Do substancji zwiększających aktywność płytek krwi należy: 1) prostacyklina, 2) tlenek azotu, 3) serotonina, 4) adenozyna, 5) tromboksan. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
2,3,4,5
1,2,3,4
3,5
3,4
Do substancji hamujących aktywność płytek krwi należy: 1) prostacyklina, 2) tlenek azotu, 3) serotonina, 4) adenozyna, 5) adrenalina. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
2,3,4,5
1,2,5
1,2,4
3,5
Inhibitorem krzepnięcia jest: 1) antytrombina III, 2) heparyna, 3) aktywne białko C, 4) czynnik tkankowy (TF), 5) witamina K. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,4,5
1,2,3
1,2
Wskaż zdanie prawidłowo opisujące funkcję heparyny:
heparyna potęguje działanie antytrombiny III
heparyna aktywuje przejście plazminogenu w plazminę
heparyna aktywuje przejście protrombiny w trombinę
heparyna hamuje syntezę tromboksanu A2
heparyna aktywuje przejście fibrynogenu w fibrynę
W skład inhibitorowego układu białka C wchodzi:
BiałkoC, Białko S, siarczan heparanu
Białko C, trombomodulina, trombina, antytrombina III
Białko C, antytrombina III, heparyna
Białko C, plazmina, czynnik tkankowy
Biało C, białko S, trombomodulina, trombina
Aspiryna hamuje syntezę:
Tromboksanu A2 (TXA2)
Tlenku azotu (NO)
Serotoniny
Czynnika tkankowego
Białka C
Aspiryna jest inhibitorem:
Syntazy tlenku azotu
Cyklooksygenazy !
Lipooksygenazy
Fosfolipazy A2
Acetylotransferazy
W skład układu fibrynolizy wchodzi:
plazminogen
plazmina
t-PA
PAI-1
wszystkie powyższe
Czynnikiem aktywującym przejście plazminogenu w plazminę jest:
t-PA
PAI-1
Alfa2-makroglobulina
Aktywny czynnik XII
Prawdziwe a i d
Produktami trawienia fibryny ustabilizowanej są:
D-dimery
Fibrynopeptyd A
Fibrynopeptyd B
FDP
Siarczan dermatynu
Podczas aktywacji fibrynolizy enzymem trawiącym fibrynę jest:
Kininaza II
Antytrombina III
Trombina
Plazmina
Tkankowy aktywator plazminogenu
Enzymem trawiącym ustabilizowaną fibrynę jest:
Plazmina
Trombina
Heparyna
Klidyna
Tromboplastyna
PAI-1 jest:
białkiem wytwarzanym w komórkach wątroby
białkiem eksponowanym na powierzchni śródbłonka
inaktywuje t-PA
stymuluje przejście plazminogenu w plazminę
jest kofaktorem antytrombiny
Uszkodzone komórki śródbłonka wykazują aktywność prozakrzepową do której zaliczamy: 1) wzrost ekspresji trombomoduliny, 2) uwalnianie tlenku azotu, 3) uwalnianie czynnika von Willebranda, 4) wzrost ekspresji czynnika tkankowego, 5) uwalnianie t-PA. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
3,4
1,3,4
2,5
Uszkodzone komórki śródbłonka wykazują aktywność prozakrzepową do której zaliczamy:
wzrost ekspresji trombomoduliny (TM)
uwalnianie tlenku azotu (NO)
uwalnianie czynnika prostacykliny (PGE2)
wzrost ekspresji czynnika tkankowego (TF)
uwalnianie tkankowego aktywatora plazminogenu (t-PA)
Elementem strukturlnym zakrzepu jest:
glikokaliks
fibryna
elastyna
laminina
kolagen
Który z poniższych czynników sprzyja zakrzepicy:
Zwolnienie przepływu krwi
Wzrost lepkości krwi
Niedobór białka C
Nadpłytkowość
Wszystkie powyższe
Zakrzep biały zawiera duże ilości:
Płytek krwi
Granulocytów obojętnochłonnych
Erytrocytów
Monocytów
Limfocytów
Zator:
Jest to czop hemostatyczny, który rozwijał się w sposób niekontrolowany lub/i powstał w niewłaściwym miejscu
Jest to zaburzenie przepływu krwi w wyniku zatkania światła naczynia przez płynący wraz z prądem krwi czop o średnicy większej niż średnica danego naczynia
Powstaje w wyniku uszkodzenia ściany naczyniowej tzw. dysfunkcja śródbłonka
Jest skutkiem organizacji zakrzepu
Żadne z powyższych
Konsekwencją przewlekłej niemasywnej zatorowości płucnej może być:
Nadciśnienie płucne
Przewlekłe serce płucne
Przewlekła niewydolność serca
Przewlekła niewydolność oddechowa
Wszystkie powyższe
Aspiryna:
Pobudza adhezję płytek krwi
Zwiększa ekspresję glikoprotein powierzchniowych płytek krwi (np GP IIb/IIIa)
Hamuje cyklooksygenazę płytek krwi i hamuje syntezę tromboksanu A2
Jest kofaktorem antytrombiny III
Pobudza fibrynolizę
Uszkodzone komórki śródbłonka (dysfunkcja śródbłonka) wydzielają nadmierne ilości:
tlenku azotu (NO)
prostacykliny (PGI2)
tkankowego aktywtora plazminogenu (t-PA)
inhibitora aktywatora plazminogenu (PAI-1)
heparyny
Wskaż zdanie prawidłowo charakteryzujące łożysko naczyniowe z dysfunkcją śródbłonka:
dysfunkcja śródbłonka osłabia adhezję płytek krwi do ściany naczyniowej
mięśniówka gładka tych naczyń wykazuje zwiększoną wrażliwość skurczową
zakrzep utworzony w świetle tych naczyń szybciej ulega fibrynolizie
dysfunkcja śródbłonka osłabia migrację makrofagów do błony wewnętrznej naczynia i tworzenie blaszek miażdżycowych
dysfunkcja śródbłonka stabilizuje blaszkę miażdżycową
Elementami strukturalnm zakrzepu jest:
plazmina
fibryna
elastyna
trombina
kolagen
Który z poniższych czynników sprzyja zakrzepicy żylnej :
Zwolnienie przepływu krwi
Stosowanie antagonistów witaminy K
Niedobór czynnika von Willebranda (vWF)
Niedobór białka C
Prawdziwe a i d
Powikłaniem zatorów może być:
przerzuty nowotworu złośliwego
przekrwienie bierne narządu
martwica niedokrwienna narządu
ropnie przerzutowe
wszystkie powyższe
. Do objawów masywnego zatoru tętnicy płucnej należy:
duszność
ból w klatce piersiowej
sinica
spadek ciśnienia tętniczego krwi
wszystkie powyższe
Przyczyną zatorów żylnych jest najczęściej:
zakrzepica żył głębokich
migotanie przedsionków
pęknięcie blaszki miażdżycowej
wady zastawek „lewego” serca
zawał podwsierdziowy
Przyczyną zatorów żylnych jest najczęściej:
zakrzepica żył głębokich
migotanie przedsionków
pęknięcie blaszki miażdżycowej
wady zastawek „lewego” serca
zawał podwsierdziowy
Do czynników ryzyka zakrzepicy żył głębokich należy:
otyłość
długotrwałe unieruchomienie
uraz kończyny dolnej i (lub) miednicy
wszystkie powyższe
żadne z powyższych
Powikłaniem zakrzepicy żył głębokich może być:
zator tętnicy płucnej
zespół pozakrzepowy
niewydolność żył głębokich
zator mózgowy
prawdziwe a, b i c
Masywny zator tętnicy płucnej może spowodować: 1) ostrą niewydolność prawej komory, 2) roztrzeń prawej komory, 3) niedokrwienie mięśnia sercowego, 4) spadek ciśnienia tętniczego krwi, 5) zastój w naczyniach płucnych i obrzęk płuc. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,5
1,4
5
Objawem laboratoryjnym charakterystycznym dla rozsianego krzepnięcia śródnaczyniowego (DIC) jest: 1) obniżony poziom antytrombiny III, 2) obniżony poziom D-dimer ów, 3)podwyższony poziom fibrynopeptydu A, 4) wzrost fibrynogenu, 5) wzrost liczby płytek krwi. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,2,3,4
1,2
1,3
Które z poniższych twierdzeń nieprawidłowo charakteryzuje zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC):
W przebiegu DIC tworzą się liczne mikrozakrzepy prowadzące do martwicy narządów
Obraz kliniczny DIC charakteryzuje skaza krwotoczna w postaci wylewów narządowych, podskórnych i podśluzówkowych
W przebiegu DIC dochodzi do zużycia czynników krzepnięcia , głównie fibrynogenu
W badaniach laboratoryjnych w DIC stwierdza się zwiększoną liczbę płytek krwi
W przebiegu DIC dochodzi do aktywacji układu krzepnięcia, fibrynolizy, kinin oraz układu dopełniacza
Czas protrombinowy jest miarą krzepnięcia osocza po dodaniu do próbki:
Czynnika tkankowego
Trombiny
Protrombiny
Kaoliu i kefaliny
Fibrynogenu
Wskaźnik INR oznaczamy dla czasu:
Krwawienia
Protrombiowego
Trombinowego
Częściowej tromboplastyny po aktywacji
Żaden z powyższych
Do działań trombokasanu należy pobudzanie: 1) skurczu mięśniówki gładkiej naczyń, 2) skurcz mięśniówki oskrzeli, 3) wywołanie miejscowej bolesności, 4) wzrostu przepuszczalności ściany naczyniowej, 5) agregacji płytek krwi. Prawdziwe:
1,2,3,4,5
1,2,3,4
1,3,4,5
5
1,2,5
D-dimery
W połączeniu z trombomoduliną wchodzą w skład kompleksu inhibitorowego białka C
Ich obniżony poziom może wskazywać na zaburzenia zakrzepowo-zatorowe
Powstają podczas procesu fibrynolizy
Są to glikoproteiny powierzchniowe płytek krwi o charakterze receptorów
Pokrywają nieuszkodzony śródbłonek (są składnikiem glikokaliksu)