ZATWIERDZAM	ZEZWALAM NA WYKORZYSTANIE KONSPEKTU
	GRUPA SZKOLONA	DATA	CZAS	PROWADZĄY	PODPIS
STANOWISKO
SŁUŻBOWE
PODPIS
DATA

K O N S P E K T

DO PRZEPROWADZENIA ZAJĘĆ ZE SZKOLENIA INŻYNIERYJNO-SAPERSKIEGO z batrerią dowodzenia

TEMAT 11 : WYKONYWANIE OBIEKTÓW FORTYFIKACYJNYCH W RAMACH ROZBUDOWY ELEMENTÓW UGRUPOWANIA BOJOWEGO.

CELE SZKOLENIOWE:

- nauczyć szkolonych wykonywania pojedynczych okopów i ukryćdla ludzi i sprzętu

- zapoznać szkolonych z zasadami wykonywania ukryć dla wozów bojowych i okopów strzeleckich

MIEJSCE: OC KRETOMINO

CZAS: 7x45'

METODA: Zajęcia praktyczne;

ZAGADNIENIA:

1. Rozbudowa fortyfikacyjna terenu sposobem ręcznym.

2. Budowa pojedynczych okopów i ukryć

POMOCE SZKOLENIOWE: Sprzęt inżynieryjno-saperski ;

LITERATURA: skrypt „ Zabezpieczenie inżynieryjne w pododdziałach artylerii”

L.p.	TREŚĆ ZAGADNIENIA	CZAS	WSKAZÓWKI
1	2	3	4
I	CZĘŚĆ WSTĘPNA 1. Podanie tematu i celu zajęć. 2. Sprawdzenie obecności. 3. Pytania kontrolne.
II	CZĘŚĆ GŁÓWNA
	1. Rozbudowa fortyfikacyjna terenu sposobem ręcznym. Do ręcznego wykonania prac fortyfikacyjnych pododziały arty-lerii wyposażone są w sprzęt okopowy, który dzieli się na prze-nośny i przewoźny. Przenośny sprzęt okopowy-łopatka piecho-ty, toporek wojskowy, i sznur traserski, nosi się w pokrowcu na pasie.Przewoźny sprzęt okopowy: łopata saperska, topór ciesiel-ski, oskard, łom, piła poprzeczna, i młot fortyfikacyjny-prze-wożony jest środkami transportu i w razie potrzeby dostarczony do miejsca pracy. Podczas wykonywania prac ziemnych sposo-bem ręcznym na 1,5 m długości wykopu powinno przypadać nie więcej niż 2 żołnierzy. ajwiększą wydajność prac uzyskuje się dzieląc zastęp na dwie grupy z których jedna kopie przez 15-20 minut, a druga w tym czasie odpoczywa i następnie dokonuje się zmiany grup. Przy takiej organizacji wydajność zwiększa się 1,5 - 1,7 raza. W czasie wykonywania prac wykopowych należy zachować następujące pochylenie ścian wykopów: -dla średnich gruntów 5:1do 3:1; -dla słabych gruntów 3:1 i mniej.		Omawiam zasady rozbudowy forty-fikacyjnej terenu sposobem ręcz-nym.
	2. Budowa pojedynczych okopów i ukryć a) okopy strzeleckie W toku walki każdy żołnierz okopuje się w celu stworzenia so-bie dogodnych warunków do prowadzenia ognia i obserwacji oraz ochrony przed środkami rażenia przeciwnika. W pododziałach artylerii okopy strzeleckie będą wykonywane dla ubezpieczenia bezpośredniego zajmowanych rejonów. Samookopywanie się żołnierz zaczyna od wykonania okopu do strzelania leżąc, następnie pogłebia go do strzelania klęcząc i stojąc. Przed przystąpieniem do wykonania okopu powinien on zwrócić uwagę na jak najlepsze wykorzystanie terenu - wybiera więc miejsce, które umożliwia dobry obstrzał i obserwację w określonym sektorze, będące przy tym najmniej widocznedla nieprzyjaciela. Dopiero po tym kopie okop do strzelaniależąc i usuwa przedmioty (krzaki, wysoką trawę, nieduże pagórki itp.), które przeszkadzają mu w prowadzeniu ognia i obserwację. b) ukrycia dla ludzi i sprzętu Przed środkami rażenia najlepiej chronią wojska schrony i inne różnego rodzju i o różnym przeznaczeniu ukrycia, które umożliwiają żołnierzom zachowanie zdolno
1	2	3	4
	umożliwiają żołnierzom zachowamie zdolności bojowej ukrycia wykonuje się dla ludzi, bojowego sprzętu technicznego i środków trnsportowych oraz na amunicję,żywność i materiały pędne. Dla ochrony ludzi wykonuje się ukrycia w postaci przykrytych odcinków rowów strzeleckich, rowów łącznych i strzekin, a ponadto schrony przedpiersiowe lub schronu typu lekkiego i ciężkiego. Szczeliny są to wąskie głębokie rowy długości 3-6 m. Wykonuje się je w systemie rowów strzeleckich i rowów łączących, przy okopach lub odzielnie. Długość szczeliny zależy od ilości ludi, któzy w niej będą przebywali i powinien wynosić: - 0,5 m na 1 człowieka stojąc; - 0,75 m na 1 człowieka siedząc; - 1,5 m na 1 człowieka leżąc. Głębokość szczeliny powinna wnosić 1,8 m, a szerokość na dnie 60 cm, a góra (na powierzchni ziemi): - w twardym gruncie 1,0 m - 1,1 m; - w średnim gruncie 1,2 m - 1,5 m; - w słabym gruncie należy ściany boczne wzmocnić szalunkem (żerdzie, faszyna, deski), tak ażeby szerokość górą nie przekraczała 1,2 m. Zwiększenie szerokości szczeliny górąo 60% zmiejsz jej ochronne włascwości 1,2 raza. Dla załóg wozów bjowych rozmieszczonych w okopach oraz nie okopanych należy wykonać szczeliny odkryte(przykryte)ze względu na możliwość użycia przez przeciwnika środów precyzyjnego rzżenia oraz broni neutronowej. Na sygnał o zagrożeniu załogi opuszcają wozy bojowe i ochraniają się w ukryciach (szczelinach, schronach).Szczeliny powinny być rozmieszczone w odległości ne mniejszej niż 200 - 300 m od okopów. Schrony przed piersiowe wykonuje się przy rowach strzeleckich, okopach altyrelyjskich orazprzy ukryciach dla bojowego sprzętu technicznego. Konstrukcje schronów przedpiersiowych wykonuje się z materiałów drewnianych (okrąlaki, żerdzie, deski,bale), z blachy falistej (np. schron SBF 180; długości 4,3 m, średnica 1,8 m), a w niektórych wypadkach można użyć elementy żelbetowe Pojemność schronu przed piersiowego 8 - 15 ludzi. Schron przedpiersiowy nie zabezpiecza przebywających z nimi ludzi przed gzami (nie jest uszczeliony) Schrony typu lekkiego mają jednorodną warstwę obsypki z gruntu (schrony typu ciężiego - stropy wielowarstwowe, gruntowo-betonowo) a konstrukcję z drewna, blachy falistej lub żelbetowej. wyposaża się je w urządzenia filtrowentylacyjne, umożliwiające przebywanie w nich nawet w warunkach skazenia terenu środkami trującyni i promieniotwórczymi. Wejścia powinny posiadać jeden lub dwa przedsionki z przegrodami i drzwiami gazoszczlnymi. Pojemność schronu
1	2	3	4
	typu lekkiego 20 - 25 ludzi w pozycji stojącej lub siedzącej (8 - 10 ludzi w pozycji leżącej). Ukrycia dla środków transportowych. W celu ochrony samochodów, wozów amunicyjnych przed rażeniem bronią jądrowa i ogniem innych środków nieprzyjaciela należywykożystywać przedewszyskim ukrycia naturalne (jary, wąwozy, wgłębienia terenowe, pagórki itp.). Jeżeli ukryć takich nie ma, wykonuje się ukrycia typu wykopowego ze zjazdami. W miejscach rozmieszczenia pojazdów buduje się dla kierowców szczeliny, schrony przedpiersiowe typu lekkiego.
1	2	3	4
III	CZĘŚĆ KOŃCOWA
	- podsumowanie zajęć; - pytania kontrolne; - odpowiedzi na pytania kontrolne; - postawienie zadań do samokształcenia.

OPRACOWAŁ

por. Karol KINOWSKI

---