Strona: 94 Wydruk z programu STANDARDY GEODEZYJNE � Copyright by GALL s.c. Katowice 2001
ROZDZIAA
XXI. POMIAR I WYRÓWNANIE OSNOWY III KLASY METOD
WCI
Ć
ż 57
Warunki ogólne
1. W konstrukcji geometrycznej wyznaczającej położenie punktu III klasy powinny występować co najmniej trzy
miejsca geometryczne (odcinki prostych lp, lw, Id), przy czym kąt przecięcia się jednej, dowolnie wybranej pary tych
prostych powinien zawierać się w granicach 50g (45�) - 150g (135�).
2. Przy badaniu konstrukcji geometrycznej wyznaczającej położenie punktu III klasy, należy postępować według
zasad podanych w ż 2.
3. Długości odcinków l (lp, lw, Id), powinny być krótsze od 5 km, przy czym stosunek długości tych odcinków na
punkcie wyznaczanym nie powinien być większy niż 4:1.
ż 58
Pomiary polowe
1. Średnie błędy pomiaru kątów i długości boków, w zależności od długości odcinków l (lp, lw, Id), nie powinny być
większe od podanych w tablicy 10.
Tablica 10
Długość odcinka Średnie błędy pomiaru
kąta długości boku
l ( lp, lw, Id)
0,4  1,5 km 30cc (10 ) 5 �" 10-5 D
1,5  3,0 km 15cc (5 ) 2,5 �" 10-5 D
3,0  5,0 km 10cc (3 ) 1,5 �" 10-5 D
gdzie:
D - długość boku w metrach,
2. W zależności od długości odcinków l (lp, lw, Id), przy pomiarze kątów należy stosować klasy teodolitów i liczebność
serii podane w tablicy 11.
Tablica 11
Długość odcinka Klasa Liczebność serii Dopuszczalne różnice
między seriami
l ( lp, lw, Id) teodolitu
0,4  1,5 km T 1 2 30cc (10 )
1,5  3,0 km T 1 lub T 2 2 30cc (10 )
3,0  5,0 km T 2 2 20cc (6 )
3. Długości boków sieci należy mierzyć według zasad podanych w ż 16, za pomocą dalmierzy elektrooptycznych.
Strona: 95 Wydruk z programu STANDARDY GEODEZYJNE � Copyright by GALL s.c. Katowice 2001
ż 59
Wyrównanie obserwacji polowych
1. Wyrównanie wcięć pojedynczych punktów i grup punktów, wyznaczających punkty osnowy III klasy, powinno być
wykonane metodą pośredniczącą z realizacją warunku [pvv] = minim. w nawiązaniu do punktów I i II klasy
traktowanych jako bezbłędne oraz w uzasadnionych przypadkach do punktów III klasy.
2. Przy jednoczesnym wyrównaniu zbiorów obserwacji niejednakowo dokładnych należy stosować odpowiadające im
wagi, które ustala się jako wielkości odwrotnie proporcjonalne do kwadratów średnich błędów tych obserwacji.
3. Uzyskane z wyrównania poprawki należy ocenić stosując kryterium i wzory podane w ż 56, ust. 4.
4. Przy wyrównaniu wcięć punktów III klasy należy obliczać charakterystykę dokładności w postaci:
a) błędu średniego pojedynczego spostrzeżenia wyrażonego w jednostkach niemianowanych (mo),
b) błędów średnich położenia punktów (mp).