Mitologia sumeryjska i babilońska - Paranormalium




Strona główna · Informacje · Kontakt z Redakcją

Kliknij tutaj, aby przejrzeć całą zawartość Paranormalium Offline





ARTYKUŁY

11 WRZEŚNIA
ASTROLOGIA
CUDA
DEMONOLOGIA
DUCHY
EZOTERYKA
KLĄTWY
KRYPTOBOTANIKA
KRYPTOZOOLOGIA
LEGENDARNE STWORZENIA
MAGIA
MITOLOGIA
NIEWYJAŚNIONE
NIEZWYKŁE MIEJSCA
NIEZWYKŁE ZDOLNOŚCI
NOWA BIOLOGIA
PRZEDMIOTY KULTU
RAELIANIE
REIKI
RELIGIA
ROK 2012
SEKTY
SNY, LD, OOBE
STREFA MROKU
TAJEMNICE KOSMOSU
TAJEMNICZE WIZERUNKI
TEORIE SPISKOWE
UFO
USO
WAMPIRYZM
ZAGADKOWE OBIEKTY
ZAGADKOWE ZNIKNIĘCIA
ŻYCIE PO ŚMIERCI

CIEKAWOSTKI

UNPLUGGED!(mat. źródłowe)
CIEKAWE ARTYKUŁY
RELACJE
 




     Paranormalium >> Artykuły >> Mitologia


Mitologia sumeryjska i babilońskaDodano: 2005-03-08 18:33:10


Bogowie

Acras - bóg, dawał ludziom rzepę, groch, fasolę, kapustę, len i konopię.

Ahti, Achti, Lemminkejnen - bóg wód, dobrych połowów i bogactwa; lekkomyślny bohater.

Bajan, Pajan - bóg pioruna.

Biegolmai - bóg pogody, wiatru i wody.

Hiisi - zły bóg.

Jumala - w mitologii fińskiej był bogiem stworzycielem, najwyższym bóstwem. Podania o nim są bardzo skąpe. Wiadomo, że jego świętym drzewem był dąb. Z czasem miejsce Jumali zajął Ukko, także najwyższe bóstwo związane z powietrzem i niebem, za którego sprawą padał deszcz. Żoną Ukko była Akka mająca prawdopodobnie związek z Madder-Akka, boginią stworzycielką czczoną przez Lapończyków.

Kalerwo - bóg, ojciec Kullerwy.

Kied kie Jubmel - był to bóg kamieni czczony przez Lapończyków, lud zamieszkujący północne krańce Europy. Jeszcze w siedemnastym wieku składano mu w ofierze renifery, aby zapewnić sobie sukces na łowach. Prawdopodobnie uważano go za "Pana stad". U szwedów znany jest pod imieniem Storjunka, czyli "Wielkiego Pana".

Leib-Olmai - "Człowiek Olcha". Był lapońskim bogiem niedĽwiedzi. W czasie świąt niedĽwiedzi myśliwi skrapiali swoje twarze wyciągiem z kory olchy. Leib-Olmai, jako opiekun tych zwierząt, oczekiwał od myśliwego odmówienia właściwych modlitw, zanim zezwolił mu na zabicie zwierzęcia.

Tapio - fiński bóg lasu, który wraz z żoną Meilikki i synem Nyyrikki mieli, jak wierzono, zapewnić dostatek zwierzyny w lasach. Bóg ten miał także złe cechy, gdyż lubił łaskotać i dusić ludzi na śmierć. Jego córka Tuulikki, była duchem wiatru. Tapio przedstawiano często w szacie z mchu i ognistym hełmie.

Tuoni - fiński bóg umarłych zamieszkujących ciemną krainę Tuonela, z której powracali tylko nieliczni. Z żoną Tuonetar mieli siedmioro dzieci, które były bóstwami cierpienia, wśród nich była bogini choroby, Kipu-Tytto. Jednym z nielicznych śmiałków, którym udało się uciec z Tuonela, był Wainamoinen. Po przejściu rzeki płynącej na granicy Tuonela przyjęła go Tuonetar i podała piwo. Jednak gdy gość zasnął jej syn przykrył rzekę wielką żelazną siecią tak, by Wainamoinen nie mógł wrócić tą samą drogą i musiał pozostać w Tuonela na wieki. Jednak gdy bohater się obudził, zmienił się w wydrę i prześlizgnął się przez oczka sieci.

Ukko - władca bogów.

Untamo - okrutny stryj Kullerwy.

Boginie

Ilmatar - bogini, matka Wejnemejnena.

Luonnotar - "Córka Natury". Była fińską boginią stworzycielką. Na początku istniała tylko Luonnotar "sama jedna w wielkiej pustce". Potem przez wieki żeglowała po kosmicznym oceanie, aż pewnego dnia orzeł uwił gniazdo na jej kolanach i złożył jaja. Jednak bogini była niecierpliwa i przewróciła gniazdo, a ze skorupek rozbitych jaj utworzone zostały ziemia i niebo. Z żółtek powstało słońce, a z białek księżyc. Rozrzucone kawałki jajek zamieniły się w gwiazdy. Potem Luonnotar utworzyła kontynenty i morza oraz dała życie Wainamoinenowi, fińskiemu herosowi.

Mader-Akka - jej męski towarzysz Madder-Atcha byli, według Lapończyków, boską parą, która stworzyła ludzi. Madder-Atcha odpowiadał za duszę, Madder-Akka za ciało. Dziecko, które utworzyli zostało umieszczone w łonie ziemskiej matki. Ich trzy córki także miały związek z prokreacją. Sarakka- podtrzymywała rodzące kobiety, jeśli narodzić miał się chłopiec, Juksassa czuwała, aby dziecko zmieniło swą początkowo żeńską płeć na męską, natomiast Uksassa, która zamieszkiwała pod ziemią, czuwała nad zdrowiem i bezpieczeństwem noworodka.

Mielikki - bogini czasu.

Inne postacie i zagadnienia

Aino - dziewczyna-rybka.

Akki - wiedĽma morska, demon wodny.

Ilmarinen - znakomity kowal.

Kalewa - mityczny przodek Finów.

Kullerwo - bohater karelski.

Kyllikki - żona Ahtiego.

Leminkainen - "Kochanek". Ahti. Był jednym z herosów, bohaterem fińskich eposów. Matka kąpała go jako dziecko trzykrotnie w ciągu każdej nocy letniej i raz w ciągu każdej nocy jesiennej, aby, gdy dorośnie stał się człowiekiem mądrym, obdarzonym talentem śpiewaczym. Beztroski młody człowiek uganiał się za kobietami, towarzyszył też Wainamoinenowi w wyprawie do krainy Pohja po żony. Do najbardziej niebezpiecznych czynów młodzieńca należała próba zabicia łabędzia Tuoni, boga umarłych. Nie zdoławszy zabezpieczyć się w magiczny sposób został rozszarpany na kawałki przez syna Tuoni, a jego cząstki wrzucono do rzeki. Jednak jego matka, znająca czary, poskładała kawałki ciała Leminkainena i przywróciła mu życie. Jego żoną była Kyllikki.

Louhi - WiedĽma Północy, nieprzyjaciółka wieszcza Wejnemejnena z fińskiej epopei "Kalewala".

Nuggle - mieszkający na wyspach w okolicy Półwyspu Skandynawskiego osiodłany konik z podwiniętym ogonem. Każdego, kto go dosiądzie wciąga do morza.

Para - mieszkający w Finlandii duch domowy, czasem występujący w postaci węża, żaby albo kota. Pellerwojnen - polny karzełek.

Sampo - był dziełem Ilmarinena, w mitologii fińskiej Odwiecznego Kowala, który na początku czasu stworzył ziemię i niebo. Talizman został ukształtowany w magiczny sposób w ciągu trzech dni z jednego żwawego pióra, mleka płodnej krowy, ziarnka jęczmienia i runa urodzonego latem jagnięcia. Powstał w magicznych płomieniach pieca. Składał się z młynka do mąki, młynka do soli oraz młynka do pieniędzy i zapewniał trwałe bogactwo i potęgę.

Tiera - bohater, przyjaciel Ahtiego.

Tuonela - podziemne państwo zmarłych rządzone przez Tuoniego. Z krainy tej powracali tylko nieliczni. Jednym z nielicznych śmiałków, którym udało się uciec z Tuonela, był Wainamoinen. Po przejściu rzeki płynącej na granicy Tuonela przyjęła go Tuonetar i podała piwo. Jednak gdy gość zasnął jej syn przykrył rzekę wielką żelazną siecią tak, by Wainamoinen nie mógł wrócić tą samą drogą i musiał pozostać w Tuonela na wieki. Jednak gdy bohater się obudził, zmienił się w wydrę i prześlizgnął się przez oczka sieci.

Wainamoinen, Wejnemejnen, Wejno - bohater "Kalewali", wielki wieszcz, mędrzec, pieśniarz i czarodziej. Główny bohater eposów fińskich, syn bogini Luonnotar. Przedstawiano go zawsze jako żywego i wrażliwego starca, od urodzenia obdarzonego mądrością, ponieważ spędził w łonie matki co najmniej 30 lat. Ten główny bohater Kalewi ("Ojczyzny Bohaterów") miał wyjątkową magiczną moc. Niestety szczęście nie dopisywało mu w miłości. Kiedy szukał sobie żony wśród kobiet Pohja, obiecano mu jedną z córek Louhi, jeśli wykona magiczny talizman, Sampo. Zadanie to Wainamoinen powierzył swemu towarzyszowi Illmarinenowi, tak więc córka Louhi została żoną Illmarinena. Jednak panna młoda została zabita, a talizman skradziony. Wainamoinen i Illmarinen, do których dołączył Leminkainen, wyruszyli na poszukiwanie Sampo. Po wielu przygodach zdołali go odzyskać. Jednak Louhi wzbudził wielki sztorm, po czym, pod postacią gryfa zatopił ich statek. Jedynie szybka reakcja Wainamoinena ocaliła wszystkich, jednak w czasie burzy wiatr porwał Sampo. Gdy sztorm uciszył się, Wainamoinen pozbierał wszystkie porozrzucane kawałki i częściowo przywrócił talizmanowi jego dawną moc. Kiedy jego misja dobiegła końca, wybudował okręt i ruszył w bezkresna podróż.

Wipunen - morski potwór z "Kalewali", czarodziej, posiadacz wszechwiedzy oraz zaklęć magicznych.

Vadatajs - zamieszkujące Estonię istoty, które pojawiają się na rozstajach dróg. Sprowadzają ludzi na manowce.Artykul zapozyczony ze strony mysticearth.prv.pl







Copyright 2004 - 2008 © by Paranormalium