Mitologia indyjska - Paranormalium




Strona główna · Informacje · Kontakt z Redakcją

Kliknij tutaj, aby przejrzeć całą zawartość Paranormalium Offline





ARTYKUŁY

11 WRZEŚNIA
ASTROLOGIA
CUDA
DEMONOLOGIA
DUCHY
EZOTERYKA
KLĄTWY
KRYPTOBOTANIKA
KRYPTOZOOLOGIA
LEGENDARNE STWORZENIA
MAGIA
MITOLOGIA
NIEWYJAŚNIONE
NIEZWYKŁE MIEJSCA
NIEZWYKŁE ZDOLNOŚCI
NOWA BIOLOGIA
PRZEDMIOTY KULTU
RAELIANIE
REIKI
RELIGIA
ROK 2012
SEKTY
SNY, LD, OOBE
STREFA MROKU
TAJEMNICE KOSMOSU
TAJEMNICZE WIZERUNKI
TEORIE SPISKOWE
UFO
USO
WAMPIRYZM
ZAGADKOWE OBIEKTY
ZAGADKOWE ZNIKNIĘCIA
ŻYCIE PO ŚMIERCI

CIEKAWOSTKI

UNPLUGGED!(mat. źródłowe)
CIEKAWE ARTYKUŁY
RELACJE
 




     Paranormalium >> Artykuły >> Mitologia


Mitologia indyjskaDodano: 2005-03-08 18:58:04


Bogowie

Adibuddha - pan świata, twórca wszystkiego, mąż Pradżńaparamity.

Agni - bóg ognia, słońca, pioruna, opiekun zaślubin, był prawdziwie domowym i przyjacielskim bóstwem, odgrywał dużą rolę w rytuale ofiar, pośrednik między ludĽmi i bogami. Zsyłał gorączkę jako karę za grzechy.

Amitabha - bóg długowieczności i rajskiego życia, władca zachodu.

Arjaman - bóg umów i małżeństwa.

Aświnowie - w mitologii Wed synowie Surji (Słońca) i bracia Uszas (Jutrzenki), bliĽnięta jeżdżący po niebie na rydwanie zaprzężonym w skrzydlate rumaki; boscy lekarze cudotwórcy, leczyli bogów i ludzi.

Awalokiteśwara - "Pan Patrzący w Dół"; bóg miłosierdzia i litości o kilku twarzach, pomaga rozbitkom i ofiarom rozbójników i dzikich bestii. Bodhisattwa współczucia znany jako Padmapani. Mówi się, że osiągnął najwyższe oświecenie, ale zawiesił swoje uwolnienie od cyklu narodzin i śmierci, aby pomagać w zbawieniu ludzkości. Czczony głównie przez buddystów w Tybecie, gdzie znany jest jako sPyanrasgzigs (lub Chenrezi) gdzie uważa się, że jego wcieleniem jest Dalajlama. Awalokiteśwara ma tysiąc imion, co symbolizuje nieskończoną zdolność okazywania miłosierdzia.

Bel - bóg złodziei.

Bhaga - bóstwo personifikujące szczęście, patronowało bogactwu.

Brahma - jeden z Trimurti. Jego żoną była Saraswati, a synem Agni, ich dzieckiem był również Manu, uważany za pierwszego człowieka. Obok Wisznu Zachowawcy i Śiwy Niszczyciela należy do trójcy w indyjskiej mitologii. Stwórca i opiekun świata, królujący w najwyższym z ziemskich światów. Brahmaloce, twórca rytmu czasu i przestrzeni, stawania się rzeczy, wykonawca woli przeznaczenia. Przedstawiany jako czerwonoskóry mężczyzna o czterech głowach, pierwotnie miał ich pięć, ale jedna spłonęła pod palącym spojrzeniem trzeciego oka Śiwy. W czterech rękach trzyma berło ( różaniec), łuk, dzban na wodę i manuskrypt Rygwedy.

Bryhaspati - nauczyciel bogów i zarazem personifikacja planety Jupiter; uosobienie mocy kapłańskiej, wynalazca mowy, miał siedem ust, sto skrzydeł, rogi i niebieskie plecy.

Czandra - bóg księżyca, miał 27 żon.

Daksza - "Rytualna Namiętność". Bóg stworzyciel wczesnego panteonu wedyjskiego. Był często zaliczany do Siedmiu Mędrców, którzy narodzili się z umysłu boga Brahmy i tak jak on nazwani byli PradĽapati ("Pan Stworzeń"). Daksza wyskoczył z kciuka prawej ręki Brahmy. Daksza był ojcem wielu żon bogów, na przykład Sati, żony Śiwy. Kiedyś Daksza składał ofiarę z konia, w czym uczestniczyli wszyscy bogowie z wyjątkiem Śiwy, któremu nie wolno było brać udziału w żadnym składaniu ofiar. Wściekły z powodu tego zakazu, za namową Sati, Śiwa zakłócił uroczystość i zesłał na ziemię choroby. W alternatywnym przekazie składanie ofiary zakończyło się wielką bijatyką, w trakcie której Śiwa oderwał głowę Dakszy i wrzucił ją do ognia ofiarnego. Kiedy się uspokoił, zastąpił głowę Dakszy głową koĽlęcia.

Dewas - bogowie pierwszych Ariów, "istoty jaśniejące".

Dhatar - boski stwórca nieba, ziemi, słońca, księżyca, przestrzeni powietrznej i światła.

Djaus, Djausz, Djaus Pitar - indoeuropejski bóg nieba, stanowi z żoną Prithiwi parę bogów - rodziców świata i bóstw.

Dżagamata - bóg indyjski.

Ganesia, Ganeśa, Ganesha, Ganapati - bramińskie bóstwo uczoności; pan ganów, bóstw podziemnych, czczony jako bóg mądrości, usuwający przeszkody na drodze do osiągnięcia celu. Syn Śiwy i Parwati, przedstawiany jako korpulentny maluch z łbem słonia lub jako otyły mężczyzna z głową słonia. Uchodzi za patrona mądrości i życiowego powodzenia.

Ghansayany - bóstwo będące opiekunem plonów, czczone przez Gondów.

Hanumantha - jeden z grupy bogów głównych Surów.

Hanuman, Hanumant - bóstwo czczone w postaci małpy, syn boga wiatru. Jeden z bohaterów epopei Ramajana, w której był wiernym sprzymierzeńcem głównego bohatera- Ramy i jego żony- Sity, w ich walce z demonem Rawaną. Epopeja ta opisuje wiele czynów Hanumana świadczących o jego wielkiej sile i rozumie. Hanuman jest uważany za bóstwo wyzwalające od trudności. Kiedy Hanuman został schwytany przez syna Rawany ten kazał podpalić bogu ogon za wszystkie jego wyczyny. Hanuman płonącym ogonem podpalił całe królestwo Rawany.

Himawant, Himalaja - bóg gór, personifikacja Himalajów.

Indra - mit. indoirańska; król bogów w Rygwedzie, jedna z najważniejszych postaci panteonu wedyjskiego. Bóg wojowników, płodności, zapładniający pod postacią byka ziemię, zwierzęta i kobiety (bóg hinduski, podobnie jak Brahma); zarazem pijak i hulaka. W Wedach bóg wiatru, burzy i wojny; w hinduizmie strzeże wschodniej strony świata; Zabójca smoka Wrtry. Według niektórych podań Indra był jednym z Adjtów, synem bogini Aditi. Ideał boga-wojownika, który poświęcał życie walcząc z siłami zła i chroniącego boski ład (ład kreacyjny czyli rytę) przed mocami chaosu. Uosobieniem owych mocy jest główny przeciwnik Indry, demon Wrytra, który więzi wody i światło. Opowieść o zwycięskiej walce Indry z Wrytrą i uwolnieniu życiodajnych żywiołów jest podstawowym mitem staro indyjskim. Indra panuje nad firmamentem, w zależności od humoru, zsyłając deszcz lub gromy. Przedstawiany był jako mężczyzna z czterema rękami i z ciałem pokrytym oczami, zasiadający w złotym rydwanie zaprzężonym w dwa płomieniste rumaki lub dosiadający słonia.

Jakszowie - bóstwa zamieszkujące drzewa, gaje.

Jama, Yama - bóg śmierci, władca świata podziemnego. Wraz z Jami stanowili prarodziców ludzkości. Byli pierwszymi śmiertelnikami. Jama odkrył dla ludzi drogę śmierci. Stróż południowej strony świata.

Kala - bóg personifikujący czas i jego nieubłagane działanie zmierzające do śmierci.

Kama - bóg miłości, przedstawiany jako siedzący na papudze młodzieniec, dzierżący w ręku łuk z trzciny cukrowej i strzały z kwiatów. W filozofii ind. uosobienie siły twórczej świata.

Kriszna - bóg pasterzy, póĽniej identyfikowany z Wisznu; występuje w poemacie religijno-filozoficznym Bhagawadgita, opiewany w poemacie Gitagowinda. Bóg wedów.

Kubera - bóg bogactwa i skarbów, brzydki brzuchacz z kiesą.

Kumara - bóg wojny.

Lakeśwar - buddyjskie bóstwo, mające wiele głów i rąk.

MaindĽuśri - "PrzyjaĽnie Majestatyczny". Bodhisattwa, który ma usunąć ze świata niewiedzę.

Marutowie - bogowie burzy.

Mitra - bóg przyjaĽni, pan prawdy, znawca prawa i moralności.

Nagowie - bóstwa wężowe, dawcy płodności, stróże podziemnych skarbów.

Narasinha - bóg Wisznu pod postacią człowieka-lwa.

Pardżanja - bóg deszczu, burzowych chmur i pogody.

PradĽapati - w okresie wedyjskim uważany był za boga stwórcę wszechrzeczy, póĽniej utożsamiony z bogiem Brahmą.

Puszan - przychylny ludziom, szczodry bóg płodności, patron stad i wędrowców.

Rudra - brutalny bóg personifikujący śmiercionośną burzę i zabójczy gniew, bóg wichrów, władający także demonami i duchami. Rozgniewany, wysyła swoich podopiecznych do walki z ludĽmi. Karze powodując bóle ciała.

Sakka - król bogów w Twatsima (dolne królestwo hinduistycznego nieba) i jedno z wcieleń boga Indry. Według mitologii buddyjskiej Sakka propagował nauki Buddy w czasie jego minionych wcieleń.

Śiwa, Śiwa, Bhubaneszwar, Shiva - bóg z Trimurti (trójca wraz z Brahmą i Wisznu). "Łaskawy. Bóg-Ostateczna Rzeczywistość utworzona ze światła i czucia, który "niweczy i przywraca", tzn. jako Mahadewa ("Wielki Władca") przywraca to, co niszczy jako Mahakala- bóg reprezentujący wszystkie aspekty sacrum w całej złożoności i skrajności: mroczne uosobienie pierwiastka destruktywnego (zagłady, śmierci, choroby), a zarazem personifikacja pierwiastka kreatywnego i energii witalnej. GroĽny "porywacz" życia oraz dobrotliwy opiekun, lekarz ludzi i zwierząt. Niszczyciel wszechświata i jego stwórca. Ekstatyczny taniec (tandawa), któremu się oddaje jako NataradĽa symbolizuje wszystkie najważniejsze momenty istnienia kosmosu. Eufemiczne określenie bóstwa, którego najdawniejszym mianem jest Rudra, najważniejsza, obok Wisznu, postać panteonu indyjskiego Siedziba Śiwy znajduje się na górze Kajlas , jego wierzchowcem jest byk Nandi, małżonką- bogini Parwati. Synami boskiej pary są Ganeśa i bóg wojny Skanda. Przedstawiany jako postać z czworgiem ramion, czterema twarzami i trojgiem oczu (oko na środku czoła rzuca ogniste spojrzenia, których boją się wszyscy). Prawą stopą przygniata karła Mulajakę, symbolizującego zbawienie. Ubrany w skórę tygrysa, wokół ramienia ma owiniętego węża symbolizującego moc. Najważniejszy atrybut Śiwy to trójząb.

Skanda - mający różne inne imiona, na przykład: Karttikeja, Subrahmanja lub tamilskie Muruhan. Był to mityczny, indyjski bóg wojny. Narodowy bóg Tamilów, opiekun ich języka i literatury. Syn tamilskiej bogini wojny Kottrawaj, póĽniej uznany za syna Śiwy i Parwati. Kiedy Śiwa i Parwati odbywali pierwszy stosunek inni bogowie przeszkodzili im, w obawie, że potomek Śiwy mógłby być zbyt potężny. Śiwa uniósł swe ogniste nasienie, zbyt gorące, aby je powstrzymać. Krążyło ono wśród bogów, aż wpadło do Gangesu, gdzie uległo inkubacji. Skanda urodził się z sześcioma głowami i został wykarmiony przez Plejady. Pokonał demona Taraka i uratował świat przed zniszczeniem na czele armii bogów. Kiedy Parwati ujrzała go po raz pierwszy z jej piersi trysnęło mleko, uznała go wówczas za rodzonego syna.

Soma - bóstwo reprezentujące święty napój ofiarny wyciskany z roślin.

Surja - bóg słońca.

Twasti - stwórca całego świata, praojciec ludzkości.

WadĽrapani - "Władca Pioruna". Bodhisattwa czczony jako unicestwiający zło.

Waju - powstały z oddechu Puruszy, bóg wiatru.

Waruna - bóg oceanu z Aditjów. Opiekun i stróż odwiecznego ładu (rita), bóg morza i wody, nadzorca myśli i poczynań i myśli istot żywych. W najstarszych czasach wedyjskich był królem wszechświata i gwiaĽdzistego nieba oraz bogiem przynoszącym deszcz, dopóki Indra nie odebrał mu tej funkcji. Waruna wykopał łożyska rzek i oceanów, ustalił orbity planet. Przedstawiany jako jeĽdziec dosiadający Makary, potwora morskiego, często rzeĽbionego z ogromną paszczą ziejącą wprost na patrzącego. Atrybutem Waruny jest pętla, którą każe grzeszników.

Wisznu - bóg-zbawiciel, jeden z najwyższych z trójcy, twórca bogów. Towarzysz i sojusznik Indry, bóg, który trzema krokami przemierza świat, czczony jest pod postacią 10 awatar. Bóstwo, którego głównym zadaniem jest utrzymanie wszechświata i panującego w nim ładu- jeśli zostanie zachwiany, Wisznu pod postacią człowieka lub zwierzęcia zjawia się i przywraca porządek. Siedzibą Wisznu jest niebo, jego wierzchowcem- ptak Garuda, a małżonką Lakszmi (lub Śri). Jego żona powstawała podczas, gdy Wisznu kierował ubijaniem masła z oceanu. W ikonografii Wisznu przedstawia się najczęściej albo jako leżącego mężczyznę, który spoczywa na ciele unoszącego się na wodach oceanu węża Seszy (lub Ananty), lub jako czterorękiego władcę wyposażonego w atrybuty: lotos, konchę, dysk i maczugę.

Boginie

Aditi - wedyjska bogini, matka Wamany-Wisznu, synonim Słońca. Uosobienie wolności, zwycięstwa nad złem, daje potomstwo.

Apas - boginie, młode kobiety-matki personifikujące wody kosmiczne, w których mieszkali Waruna i Agni.

Aranjani - bogini przyrody, lasów i matka dzikich bestii.

Bhajrawi - bogini śmierci, nosi girlandę z ludzkich głów.

Bhumidewi - bogini ziemi.

Bhuwaneśwari - bogini wiedzy.

Buddhi - żona Ganesii.

Czamunda - bogini wedyjska.

Czanda - boginka, należy do kręgu dżinijskiej mitologii.

Dewi - Wielka Bogini Matka, jej aspektem jest Kali.

Durga - "Niezgłębiona", jedno z imion Kali, żony Śiwy. Przerażająca postać bogini Kali.

Ganga - bogini, córka Himawatu (bóstwa Himalajów), która jako rzeka (Ganges) zstąpiła z nieba, aby służyć ludziom, użyĽniając i uświęcając ziemię. siwa, aby złagodzić impet jej upadku, pozwolił bogini wylądować na swych splecionych włosach. Śiwa rozdzielił Gangę na siedem rzek (Ganges i jego dopływy), aby mogła przybyć na ziemię, nie wyrządzając szkód, w postaci katastrofalnej powodzi. Jako bogini często przedstawiana jest na swym wierzchowcu, makarze, który był morskim potworem. Wyobrażona została w monumentalnym zespole rzeĽb (Narodziny Gangi) w Mahabalipuram. Ganges jest świętą rzeką hindusów, uważa się, że kąpiel w jej wodach oczyszcza duszę i uwalnia od grzechów. Wrzuca się do niej również prochy zmarłych.

Gauri - bogini płodności.

Ila - bogini modlitwy i ofiary płynnej, personifikacja libacji złożonej z mleka i masła.

Lakszmi, Kamala, Lotos - bogini piękności i szczęścia, żona Wisznu. Wyobrażana z 4 rękami, trzymająca muszlę, lotus, dysk, maczugę.

Mahi - bogini personifikująca ziemię.

Maja - bogini ułudy.

Manasa - bogini, córka Śiwy zrodzona jego myślą.

Marijamman - bogini z pewnej południowoindyjskiej wioski. Dziewczyna pochodziła z wysokiej kasty braminów. Została uwiedziona przez pewnego niedotykalnego (pochodzącego z niższej kasty), który przebrał się za bramina, a kiedy po ślubie odkryła oszustwo, popełniła samobójstwo. Natychmiast po śmierci została boginią i ukarała byłego małżonka spalając go na popiół lub upokarzając w inny sposób. Marijamman często uważana jest za "małżonkę" i patronkę wioski. Może być ona również odpowiedzialna za wywoływanie chorób i kontrolę nad nimi.

Minakszi - wojownicza bogini, czczona w Maduraj jako małżonka Śiwy. Według podań była córką królewskiej pary, która narodziła się z trzema piersiami i była wychowywana przez rodziców jako chłopiec. Wstąpiła na tron po swym ojcu, podbiła świat, a następnie wyruszyła na świętą górę Kajlasa, aby wyzwać boga Śiwę. Spotkawszy się jednak z wielkim bogiem stała się nieśmiała i powściągliwa. Utraciła też trzecią pierś. Historia ta kontrastuje z mitem o Parwati, której łagodny charakter ujarzmiał dzikiego i wojowniczego Śiwę.

Parwati - bogini dosiadająca lwa, żona córka Himalai.

Prythiwi, Prithiwi - uważana za wedyjską boginię Ziemi, małżonkę Djausa Pitara.

Raka - bogini obfitości, dawczyni snów.

Ratri - bogini nocy.

Saraswati - bogini wód, personifikacja rzeki o tej nazwie, żona Brahmy. Przedstawiana jako uśmiechnięta, młoda i bardzo piękna kobieta, która była ubrana w wyszywane złotem sari, trzymająca w jednej dłoni księgę, symbol nauki i pisarstwa, w drugiej winę (indyjską lutnię), na której grała. Płynie na łabędziu, co symbolizuje jej pełną kontrolę nad własnymi uczuciami- warunek sukcesu w sztuce czy literaturze.

Sati - "Siła". Córka Dakszy i pierwsza żona Śiwy. Według jednego z przekazów, kiedy Śiwa został wykluczony z zarządzonego przez jej ojca obrzędu składania ofiar z konia, Sati ogarnął taki wstyd, że się spaliła. W wyniku reinkarnacji wcieliła się w Umę lub Parwati (drugą żonę boga).

Szaszthi - "Szósta". Bogini porodu i patronka nowo narodzonych dzieci. Jej imię pochodzi od zwyczaju oddawania jej czci w szóstym dniu po porodzie dla zaznaczenia, że minął niebezpieczny okres zarówno dla matki jak i dla dziecka.

Uszas - bogini zorzy porannej.

Inne postacie i zagadnienia

Aditjowie - bóstwa wedyjskie, walczą przeciw złu i nagradzają za dobro, reprezentują boskie światło, synowie Aditi, początkowo w liczbie 6, póĽniej 12, m.in.: Waruna, Mitra, Arjaman, Bhaga, Ansia Daksza, Indra, Sawitar, Agni.

Adża Ekapad - Jednonogi Kozioł, błyskawica która podtrzymuje niebo.

Agastija - jeden z boskich mędrców, autor wielu hymnów Rygwendy.

Agnihotra - ofiara składana za pośrednictwem ognia. Polegała ona na wlewaniu do ognia ghi (płynnego masła) i recytacji hymnów. Był to jeden z najważniejszych rytuałów okresu braminizmu.

Ahalja - stworzona przez Brahmę pierwsza kobieta, małżonka mędrca Gautamy.

Ajrawata - słoń Indry.

Ajus - władca księżycowej dynastii, ojciec Nahuszy.

Alaka - legendarne boskie miasto w Himalajach.

Amrita - napój bogów zapewniający im nieśmiertelność.

Ananta - "Nieskończony". Był olbrzymim wężem, na którego zwojach bóg Wisznu wypoczywa w kosmicznych wodach w czasie przerw pomiędzy powstawaniem kosmosu. Określany jest też jako Sesza ("Pozostałość"). Ananta był uważany za syna Kadru, córki boga Dakszy i przodka wszystkich węży.

Apah - dają wiernym zdrowie, nieśmiertelność i bogactwo, oczyszczają z grzechów, towarzyszą Pardżanji.

Apam Napat - reprezentuje ogień powstały z wody zgromadzonej w chmurze.

Apsara, Apsaras - półboska istota płci żeńskiej o niezwykłej urodzie. W Wedach ukazywana była jako nimfa wodna, według póĽniejszych podań jako niebiańska tancerka i kurtyzana. W mitologii okresu powedyjskiego apsary uznawane były za żony lub kochanki gandharwów. Zamieszkiwały one wtedy raj boga Indry, występowały w jego orszaku. Najsłynniejsze i najpiękniejsze apsary to: Menaka i Urwaśi.

Ardżuna - legendarny bohater, przyjaciel Wisznu.

Asura - w Rigwedzie epitet przysługujący bogom; w póĽniejszej literaturze olbrzymi demon wrogi bogom, rzadziej ludziom.

Asurowie - w mitologii indyjskiej żądne władzy, złe, podstępne demony, duchy niszczycielskie.

Aśwamedha - w hinduizmie była to ofiara z konia, którą mógł złożyć tylko niezależny władca.

Atharwaweda - jedna z czterech części Wed, podstawowych tekstów literatury staroindyjskich. Sanhita (Wedy) Atharwaweda jest w znacznie mniejszym stopniu niż pozostałe sanhity związana z ofiarą wedyjską. Treść jej stanowią głównie zaklęcia, a także formuły magiczne. Mantry Atharwawedy odmawiał zwykle w myśli tylko jeden z czterech głównych kapłanów- ofiarników, którego zadaniem było niedopuszczenie do jakiejkolwiek pomyłki w odbywanym rytuale.

Atman - dusza, niezmienna w toku przemian Sansary.

Awatar, Awatara - wcielenia boga Wisznu:
1. W rybę Matsja ratującą Manu podczas potopu.
2. W żółwia Kurma dĽwigającego górę Mandara służącą bogom do mącenia oceanu.
3. W dzika Waraha wyciągającego z przepaści wtrąconą tam przez demona Ziemię.
4. W człowieka-lwa Narasimha zabijającego demona, który zapanował nad światem.
5. W karła Wamana przemierzającego trzema wielki mi krokami wszechświat dla wyzwolenia spod władzy demona.
6. W wojownika Parasiurama niszczącego kastę rycerzy dla zapewnienia przewagi braminom.
7. W bohatera Ramę.
8. W bohatera Krysznę.
9. W Buddę.
10.W Kalki-Kalkina - przyszłe i jedyne wcielenie na białym koniu z płonącym mieczem w ręku.
Bagala - kobieta z głową żurawia, włada morderstwami, truciznami i magią.

Balarama - brat Kryszny, powstał z białego włosa.

Bali - król trzech światów (m.in. podziemi).

Bhiszma - przeciwnik Ramy-Wisznu.

Bodhisattwa - "Ten, Którego Istotą Jest Oświecenie". Osiągnął najwyższe oświecenie, ale opóĽnił swe wejście w doskonały stan nirwany, aby pomóc w zbawieniu rodzaju ludzkiego. Wydaje się, że bodhisattwowie byli pierwotnie aspektami osobowości Buddy. Następnie te aspekty rozwinęły się w indywidualne istoty, których kult stał się podstawą rozkwitu mitologii. Wśród głównych bodhisattwów występuje Amitabha, Awalokiteśwara, Maitreja, MaindĽuśri i WadĽrapani.

Czitragupta - sekretarz państwa zmarłych.

Dajtja - jeden z rodzajów demonów, nazwanych od imienia ich matki Diti, która była córką Dakszy i żoną Kaśjapy, jednego z Siedmiu Mędrców. Większość Dajtjów została zabita w bitwie pomiędzy Asurami i Dewami podczas ubijania masła z oceanu.

Dakini - personifikacja żeńskiego aspektu inteligencji Buddy.

Dapi - w tradycji indyjskiej zły duch wywołany z grobu za sprawą magii, aby pomóc swemu zaklinaczowi czynić zło.

Dewa - ogólna nazwa bóstw wedyjskich.

Dewy - w mitologii indyjskiej bóstwa twórcze, dobre duchy.

Dewaki - Matka Kryszny-Wisznu.

Dhanawantari - lekarz bogów.

Draupadi - żona Ardżuny.

DĽambudwipa - okrągły kontynent w centrum świata. W samum środku DĽambudwipy wyrasta góra Mandara, której użyły Asury i Dewy do ubicia masła z oceanu. Kontynent ten okrąża wielki Słonowodny Ocean i kolejnych siedem kontynentów na przemian z siedmioma morzami.

DĽanaka - król Widehy i ojciec Sity, która była żoną Ramy.

Gaja - w mitologii indyjskiej przewrotny demon, wróg ludzkości. Pokonany przez Śiwe.

Gandharwowie - klasa istot półboskich, muzyków i śpiewaków niebiańskich, kochanków nimf, apsar. Opiekunowie płodności i erotyzmu.

Garudi - w tradycji indyjskiej ptak - złodziej: ukradł boską roślinę some i ofiarował ją ludziom. GnieĽdzi się na Drzewie Kosmicznym, tocząc wieczysta walkę z wężem, którego mięsem się żywi, natomiast jego wróg wyjada mu pisklęta.

Garuda, Mahabharata - złocisty pół człowiek, pół ptak który w mitologii indyjskiej pełni funkcję "wierzchowca" boga Wisznu. Ten olbrzymi ptak o ognistych piórach utożsamiany jest ze słońcem, ogniem (Agni, Ti), śmiercią (Jama) i Feniksem.

Gautama - legendarny Ryszi, mędrzec, święty mąż.

Hajagriwa - jeden z dajtów, który z ust śpiącego Brahmy wykradł cztery wedy.

Hiranjakasipu - demon indyjski.

Isia - duch świata.

Jadżnia - półbóg indyjski o jeleniej głowie, jest personifikacją ofiary.

Jakszowie - w wierzeniach indyjskich złodziejskie duchy. Pomagają jednak człowiekowi i chronią go przed złymi demonami.

Joni - symbol boskiej kobiecej siły rozrodczej.

Kabadha - potwór.

Kajlasa - siedziba boga Śiwy.

Kali, Sati, Durga, Mahadewi, Parwati - "Czarna"; bogini śmierci, żona Śiwy o czarnej skórze i czerwonym obliczu, o ośmiu rękach, z naszyjnikiem z ludzkich czaszek. Jest aspektem wielkiej Dewi (ciemna strona Dewi). Czczona na terenach podhimalajskich.

Kalija - jadowity wąż o pięciu głowach, który był utrapieniem świętej rzeki Yamuna. Młody Kryszna podporządkował sobie Kaliję, tańcząc na jego głowach i wypędzając go wraz z wszystkimi towarzyszącymi mu wężami do oceanu.

Kalkin - widziany pod postacią białego konia, dziesiąty awatar Wisznu, zbawca, którego oczekują Hindusi, i który przybędzie na końcu świata.

Kalpa - podstawowy cykl kosmiczny.

Kamsa - niegodziwy król Mathury i wróg Kryszny.

Karna - wielki bohater Mahabharaty. Przyszedł na świat w cudownym pancerzu i z czarodziejskimi kolczykami; przedmioty te, czyniły go niewrażliwym na rany.

Kusia - legendarny syn Ramy-Wisznu.

Lakszmana - brat i towarzysz boskiego herosa Ramy, siódmej awatary Wisznu. Lakszmana towarzyszył Ramie w wielu bohaterskich wyczynach.

Maja - w filozofii indyjskiej ułuda, potężna siła tworząca złudzenie świata materialnego.

Majtreja - Budda, który ma nadejść w przyszłości a tymczasem przebywa w niebie jako Bodhisattwa.

Mahisza - "Bawół"; demon w postaci bawołu. Nie mógł go nikt pokonać więc zawładnął światem i bogów wygnał z nieba. Zginął z ręki Durgi przebity trójzębem Śiwy.

Makara - fantastyczne, hybrydalne zwierzę wodne, posiadające cechy krokodyla, delfina, ryby i niektórych gadów.

Mandara - legendarna góra tłuczek.

Manu - mędrzec ocalony z potopu, praojciec ludzkości, według tradycji był pierwszym człowiekiem i królem ludzkości.

Mara - zły duch, który kusił Buddę.

Matali - woĽnica Indry.

Mathura - miasto w Indiach, w którym miał się narodzić Budda.

Meru - mityczna góra w samym środku Ziemi, otoczona czterema pasmami gór z czterech stron świata, na których mieszkali bogowie.

Mumai - w folklorze indyjskim psotny duszek. Lubi straszyć ludzi.

Nadin - wierzchowiec boga Śiwy.

Naga - duch lub demon zamieszkujący podziemne miasto Bhogowati, o wyglądzie półczłowieka-półwęża, posłaiec Wisznu. Jeden z rodzajów wężów, potomków Kadru, córki boga Dakszy. Naga często pojawiali się jako szkodniki, na przykład wielogłowy wąż Kalija, który był podporządkowany Krysznie. Nie wszystkie nagi były jednak wrogie i niszczycielskie. Wśród królów nag był wielogłowy Wasuki, którego bogowie i demony wykorzystały do kręcenia górą Mandra podczas bicia masła z oceanu. Gdzie indziej opowiadają, że na jego wielu głowach spoczywał świat (kiedy się rusza, powoduje trzęsienie ziemi). Inny Naga, Ananta, jest miejscem wypoczynku Wisznu w okresach między wchłonięciami i emanacjami kosmosu. Naga byli szczególnie wrogo usposobieni wobec Garudy, którego matka Winata, antenatka wszystkich ptaków, była siostrą Kadru. Naga są często wyobrażani jako kobry.

Nandin - biały byk, wierzchowiec Śiwy.

Naraka - świat pozagrobowy, ogólna nazwa wszystkich kręgów piekieł.

Nirwana - sensie przenośnym; całkowite ustanie bytu indywidualnego. Według np. buddystów jest to nicość tylko względna, określana pozytywnie jako nieśmiertelność i szczęście nie dające się wysłowić.

Pandawa - wzgórze, na którym przebywał i medytował Budda.

Patala - podziemie zamieszkane przez istoty demoniczne.

Pinaka - trójząb Śiwy.

Pipal - święte drzewo Buddy.

Purany - zbiór hinduistycznych tekstów religijnych, powstałych w latach 250-1700 n.e. Jest to największe Ľródło indyjskich mitów. Istnieje osiemnaście wielkich "Puran" i wiele mniejszych. Ramajana- Jedna z dwóch wielkich epopei w sanskrycie (druga to "Mahabharata"). Stworzona między rokiem 200 p.n.e. a rokiem 200 n.e. koncentrowała się na życiu i bohaterskich czynach boga Ramy i obejmowała mnóstwo innych materiałów mitologicznych.

Purusza - bohater, przyjaciel Ahtiego.

Puszpaka - ogromny, cudowny, latający rydwan, kierowany myślą woĽnicy.

Tuonela - pierwsza świadoma istota.

Radha - jedna z gopi, młodych kobiet ze szczepu pasterzy bydła, wśród których wychowywał się Kryszna. Radha była ulubioną gopi Kriszny, a uczuciowy związek tej pary (nie jest pewne, czy Radha została jedną z licznych żon Kriszny) uznawany jest za symbol zażyłości między bogiem i jego wyznawcami.

Rakszasa - demon organizujący małżeństwo przez porwanie.

Rama - legendarny bohater Ramajany.

Rawana - w mitologii indyjskiej wielki, niezniszczalny demon. Walczył z Ramą, wcieleniem Wisznu.

Ryta, Rita - w wedyzmie było to odwieczne prawo, ład wszechświata, potęga władająca porządkiem kosmicznym i moralnym, strzeżona przez boga Warunę.

Sansara - wędrówka dusz, odpowiednik reinkarnacji.

Siedmiu Mędrców, Ryszi - siedmiu mężczyzn wielkiej mądrości i siły duchowej, którzy często pojawiają się w indyjskich mitach. Owych Siedmiu Mędrców to: Atri, Bharadwadża, Gautama, Damadżagni, Kaśjapa, Waśisztha i Wiśwamitra.

Sita - indyjski król małp. Sugriwa został obalony przez swego brata Valina. Jeden z jego ministrów Hanuman, zjednał sobie pomoc Ramy, który zabił Valina i zwrócił Sugriwie tron. Sugriwa odwdzięczył się pomagając Ramie w pokonaniu demona Rawany.

Siakti - personifikacja energii boga w postaci żeńskiej.

Siesza - legendarny wąż.

Sugriwa - legendarny król małp.

Surabhi - boska krowa obfitości, matka całego bydła. Surabhi była podobno jednym ze skarbów, które powstały z ubijania masła z oceanu.

Swarga - niebiański raj Jamy, póĽniej Indry, na górze Meru.

Tami - patronka rzeki Jamuny.

Taraka - ludożerczy demon.

Tilottama - najpiękniejsza z kobiet, na rozkaz Brahmy stworzona z najcenniejszych klejnotów.

Twasztri - bramin, wróg Indry.

Ubijanie masła z oceanu - wielki akt stworzenia (przeobrażanie się chaosu w kosmiczny ład) podjęty przez bogów (znanych jako Dewy) i demony



Artykul zapozyczony ze strony mysticearth.prv.pl







Copyright 2004 - 2008 © by Paranormalium