MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
__________________________________________________________________________________
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Sygn. Logis. 5/2011
INSTRUKCJA SŁUŻBY
INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ
LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
BYDGOSZCZ
___________________________________________________________________
2011
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 2 z 84
DECYZJA Nr 271/MON
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 14 lipca 2011 r.
w sp
rawie wprowadzenia do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych
Rzeczyposp
olitej Polskiej „Instrukcji służby inżynieryjno-lotniczej lotnictwa Sił
Zbrojnych Rzeczyposp
olitej Polskiej”.
Na podstawie § 2 ust. 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r.
w sp
rawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U.
Nr 94, poz. 426), w celu dostosowania przepisów normujących wykonywanie lotów
oraz zasady działania służby inżynieryjno-lotniczej w lotnictwie Sił Zbrojnych
Rzeczyposp
olitej Polskiej do postanowień ustawy z dnia 3 lipca 2002 r.
Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z
późn. zm.) ustala się co
następuje:
1.
Wprowadza się do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
„Instrukcję służby inżynieryjno-lotniczej lotnictwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej”, stanowiącą załącznik do decyzji.
2. Traci moc
zarządzenie nr 100 Dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej
wprowadzające do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych RP „Instrukcję służby
inżynieryjno-lotniczej. Część I.”, sygn. WLOP 21/90.
3.
Decyzja wchodzi w życie 14 dni od dnia ogłoszenia.
MINISTER OBRONY NARODOWEJ
/ - /
Bogdan KLICH
MINISTER OBRONY NARODOWEJ
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 3 z 84
Sp
is treści
Spis treści
………………………………………………………………….……………
3
Wykaz skrótów
………………………………………………………………………..
5
De
finicje podstawowych terminów
…………………………………….............
8
Rozdział 1.
Przepisy ogólne
…………………………………………………………………..…
12
§ 1. Cel i zadania służby inżynieryjno-lotniczej
……………………………
13
§ 2. Główny Inżynier Wojsk Lotniczych
………………...…………………....
14
§ 3. Kierowanie działalnością służby inżynieryjno-lotniczej
………......
16
Rozdział 2.
Gotowość sprzętu lotniczego
§ 4. Resurs sprzętu lotniczego
………………………………………………….
17
§ 5. Zdatność statku powietrznego do lotu
…………………………………
19
§ 6. Zezwolenie na loty w szczególnych okolicznościach
……………..
20
§ 7. Niezawodność sprzętu lotniczego
……………………………………..
21
Rozdział 3.
Obsługiwanie sprzętu lotniczego
§ 8. Zasady bezpieczeństwa podczas pracy na sprzęcie lotniczym
..
24
§ 9. Zasady wyznaczania specjalistów SIL oraz przydzielanie
sprzętu lotniczego do obsługi
…………………………………….............
26
§ 10. Organizacja obsług
…………………………………………………………
28
§ 11. Ogólne zasady wykonywania obsług
…………………………...........
29
§ 12. Obsługi bieżące, okresowe i specjalne
………………………........
35
§ 13. Obsługi konserwacyjne
…………………………………………..............
37
§ 14. Przeglądy profilaktyczne
………………………………………..............
39
§ 15. Przeglądy kontrolne
……………………………………………................
39
§ 16. Dni techniczne
……………………………………………………………….
41
§ 17. Loty próbne statków powietrznych
…………………………………….
42
Rozdział 4.
Wymagania dodatkowe stawiane
służbie inżynieryjno-lotniczej
§ 18. Organizacja pracy służby inżynieryjno-lotniczej podczas
przebazowania
……………………………………………………………….
42
§ 19. Lotnictwo transportowe, śmigłowcowe i morskie
…………………
43
Rozdział 5.
Ewidencja i planowanie działalności SIL
§ 20. Dokumentacja
……………………………………………………..................
45
§ 21. Planowanie działalności
……………………………………………………
46
§ 22.Planowanie obsługi statków powietrznych ……………………… 47
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 4 z 84
§ 23. Planowanie przeglądu stanu technicznego sprzętu lotniczego 49
§ 24. Dokumentacja planistyczna
………………………………………………
49
§ 25. Dokumentacja ewidencyjna
………………………………………………
52
§ 26. Zasady prowadzenia dokumentacji pokładowej sprzętu
lotniczego
………………………………………………………………………..
52
§ 27. Zasady prowadzenia dokumentacji pomocniczej SIL
……………
54
Rozdział 6.
Dokumenty z zakresu sprawozdawczości i meldunków
obowiązujące służbę inżynieryjno-lotniczą
§ 28 Sprawozdawczość
……………………………………………………………
55
Rozdział 7.
Inżynieryjno-lotnicze zabezpieczenie lotów
§ 29. Postanowienia ogólne
………………………………………………………
56
§ 30. Obsługa lotów
…………………………………………………………………
56
§ 31. Przygotowanie do lotów
……………………………………………………
59
§ 32. Grupy specjalne wydzielane do obsługi lotów
……………………...
61
§ 33. Dyżurny Technik Lotniska
…………………………………………………
62
Rozdział 8.
Remont
§ 34. Remont sprzętu lotniczego
………………………………………………..
63
§ 35. Zasady przygotowania i kierowania sprzętu lotniczego do
badań
……………………………………………………………………………..
64
§ 36. Utrzymanie i stosowanie narzędzi pomiarowych
………………….
67
§ 37. Zasady przydzielania i prowadzenia ewidencji narzędzi
………..
69
Rozdział 9.
Odbiór i przekazywanie sprzętu lotniczego
§ 38. Przekazywanie statków powietrznych z jednostki do
jednostki
(zakładu)
………………………………………………………….
69
§ 39. Odbiór i przelot statków powietrznych z zakładów
produkcyjnych i remontowych
……………………………………………..
70
§ 40. Przekazywanie statków powietrznych wewnątrz jednostki
…….
71
ZAŁĄCZNIKI
Załącznik nr 1. Wzór świadectwa zdatności
………………………………………………………
72
Załącznik nr 2.
Wniosek o wydanie zezwolenia na loty w szczególnych
okolicznościach
……………………………………………………………………….
74
Załącznik nr 3.
Zezwolenie na loty w szczególnych okolicznościach
…………………….
76
Załącznik nr 4.
Normy przeglądów kontrolnych sprzętu lotniczego
……………………….
77
Załącznik nr 5. Wyposażenie stanowiska DIL
……………………………………………………
80
Załącznik nr 6.
Wyposażenie Stanowiska DTL
………………………………………………….
81
Załącznik nr 7.
Podstawowe wymagania i zakres kontroli jakości środków
materiałowo-technicznego zabezpieczenia lotów
…………………………
82
Załącznik nr 8. Ewidencja w SIWEsp
……………………………………………………………….
83
WYKAZ ZMIAN
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 5 z 84
WYKAZ SKRÓTÓW
Użyte w niniejszej instrukcji skróty i oznaczenia mają następujące znaczenie:
ACP
analizator czystości paliwa
AKP
aparatura kontrolno-pomiarowa
/urządzenia pomiarowe
AZP
analizator zawodnienia paliwa
BSP
bezzałogowy statek powietrzny
BSR
bezzałogowy statek rozpoznawczy
COL
centralny organ logistyczny
CPPS
centralna płaszczyzna postoju statków powietrznych
DIL
dyżurny inżynier lotów
DK
droga kołowania
DLLC
dyżurny logistyki lotniska czynnego
DOL
drogowy odcinek lotniskowy
DT
dni techniczne
DTL
dy
żurny technik lotniska
el
eskadra lotnicza
et
eskadra techniczna
GB
gotowość bojowa
GIWL
Główny Inżynier Wojsk Lotniczych
GOL
grupa obsługi lotów
GOT
grupa obsługi technicznej
IFR
skrót oznaczający przepisy wykonywania lotów według wskazań
przyrządów
IOLP
instrukcja organizacji lotów próbnych w lotnictwie Sił Zbrojnych RP
ITWL
Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 6 z 84
JZOT
jednolity zestaw obsług technicznych
(ang. aircraft scheduled inspection and maintenance instructions)
KBWL
komisja badania wypa
dków lotniczych
Krl TWR
kontroler lotniska
lśb
lotnicze środki bojowe
MEL
(ang. minimum equipment list)
lista wyposażenia minimalnego
MOC
sekcja zarządzania eksploatacją (ang. maintenance operations
center)
NO
norma obronna
NOSP
naziemna obsługa statków powietrznych
OKL
obiektywna kontrola lotów
PPS
płaszczyzna postoju statków powietrznych
PTL
planowa tabela lotów
PTOL
planowa tabela obsługi lotów
PWL
polowy warsztat lotniczy
RPW
rejonowe przedstawicielstwo wojskowe
RSZ
rodzaj sił zbrojnych
SIL
służba inżynieryjno-lotnicza
SIWEsp
system informatycznego wsparcia eksploatacji statków
powietrznych
sp
statek powietrzny
STL jednostki
Szef Techniki Lotniczej
– osoba kierująca techniką lotniczą
w jednostce
śm
środki materiałowe
tśm
techniczne środki materiałowe
UiSW
uzbrojenie i sprzęt wojskowy
URE
urządzenia radio-elektroniczne
VFR
skrót oznaczający przepisy wykonywania lotów z widocznością
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 7 z 84
wl
warsztat lotniczy
WSGB
wyższe stany gotowości bojowej
WZL
wojskowe zakłady lotnicze
ZLT
zaopatrzenie lotniczo-techniczne
ZO
związek organizacyjny
ZPPR
zespół przygotowania pocisków rakietowych
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 8 z 84
DEFINICJE PODSTAWOWYCH TERMINÓW
Wyrażenia użyte w niniejszej instrukcji mają następujące znaczenie:
1)
Bezzałogowy statek powietrzny (BSP) jest to statek powietrzny, który nie
przenosi na pokładzie człowieka;
2)
Centralny Organ Logistyczny (COL) jest to komórka lub jednostka
organizacyjna resortu obrony narodowej, a także komórka wewnętrzna,
odpowiedzialna za ustalanie procesów eksploatacji oraz szkolenia specjalistów
technicznych dla określonych rodzajów UiSW
1
;
3)
Dokumentacja techniczna jest to zbiór dokumentów (w tym: kart
technologicznych,
rysunków
technicznych,
schematów,
dokumentów
opisowych, wykazów, tablic, biuletynów itd.) zawierających informacje
niezbędne do obsługiwania i naprawy danego UiSW (systemu) oraz
uruchomienia etapu produkcji (w tym
wdrożenia oraz odbioru);
4)
Eksploatacja jest to zespół przedsięwzięć dotyczących użytkowania,
obsługiwania, remontu i przechowywania sprzętu lotniczego zgodnie
z przeznaczeniem;
5)
Ewakuacja techniczna jest to wymuszone przemieszczenie niezdatnego do
użycia lub pozostawionego sprawnego sprzętu lotniczego z obszaru
zagrożonego na inne miejsce oraz z położeń nienaturalnych (przewrócenie,
zatopienie, ugrzęźnięcie) w położenie użytkowe;
6)
Dostępność sp jest to zdolność do realizacji wymaganych zadań lotniczych.
7)
Gestor UiSW jest to komórka lub jednostka organizacyjna resortu obrony
narodowej, a także komórka wewnętrzna, odpowiedzialna za kierunki rozwoju
w Siłach Zbrojnych RP oraz organizację procesu wykorzystania bojowego
określonego rodzaju (grupy) UiSW
2
;
8)
Kierowniczy personel SIL są to żołnierze i pracownicy wojska zajmujący
stanowiska
związane
z
dowodzeniem,
kierowaniem,
zarządzaniem
działalnością SIL;
1
Zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr 46/MON z dnia 27 stycznia 2007 r. z póź. zm.
2
Tamże
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 9 z 84
9)
Lot statku powietrznego to ruch statku powietrznego w przestrzeni
powietrznej liczony od momentu oderwania do momentu z
etknięcia się statku
z podłożem;
10) Lot
próbny to lot, podczas którego wykonuje się próby w locie. Przez próby
w locie rozumie się zespół działań na ziemi i w powietrzu zmierzających do
uzyskania informacji o przedmiotach prób;
11) Master Minimum Equipment List (MMEL) główny wykaz wyposażenia
minimalnego jest dokumentem
zawierającym wykaz wyposażenia, które pod
pewnymi warunkami, może tymczasowo być niesprawne w momencie
rozpoczynania lotu;
12) Minimum Equipment List (MEL) wykaz wyposażenia minimalnego jest to
wykaz pozycji wyposażenia, które mogą nie działać przed wylotem, pod
warunkiem, że przestrzegane są odpowiednie ograniczenia i procedury.
Wyposażenie w sposób oczywisty mające podstawowe znaczenie dla zdatności
do lotu sp, takie jak
skrzydła, stery kierunku, klapy, silniki, podwozie itd. nie są
wymieniane
i muszą działać w przypadku wszystkich lotów;
13) Naprawa jest to zespół czynności umożliwiających przywrócenie właściwości
użytkowych uszkodzonym ogniwom lub pojedynczym zespołom w wyniku
lub wymiany zużytych części;
14)
Niesprawność jest to niezgodność parametrów układu (agregatu) lub elementu
(zespołu) z wymaganiami technicznymi zawartymi w dokumentacji
eksploatacyjnej;
15)
Obsługiwanie techniczne jest to zespół przedsięwzięć organizacyjnych
i tech
nicznych, mających na celu zapewnienie bezawaryjnej pracy sprzętu
lotni
czego w trakcie użytkowania;
16)
Organizator lotów jest to dowódca pododdziału (oddziału) lotniczego, dowódca
komponentu lotniczego lub osoba wyznaczona przez zarządzającego loty
odpowiedzialna za wszystkie faz
y organizacji lotów;
17) Personel
służby inżynieryjno-lotniczej są to żołnierze o specjalności
wojskowej inżynieryjno-lotniczej i pracownicy wojska zajmujący stanowiska
związane z obsługą statków powietrznych (sprzętu lotniczego);
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 10 z 84
18) Planowanie eksploatacji jest to całokształt przedsięwzięć organizacyjnych
przewidzianych do zapewnienia eksploatacji sp
rzętu lotniczego w celu
wykonania zadań operacyjnych, szkoleniowych, szkoleniowo-produkcyjnych,
zabezpieczenia logistycznego oraz utrzymania jego wymaganej sp
rawności
technicznej;
19) Przedstawiciel wojskowy jest to pracownik rejonowego przedstawicielstwa
wojskowego, upoważniony do realizacji nadzoru nad czynnościami związanymi
z wyrobem;
20) Rejestrator Lotu jest to urządzenie rejestrujące dane o pracy systemów,
czynności załogi, urządzeń pokładowych oraz rozmów w kabinie, zabudowane
n
a pokładzie statku powietrznego;
21) Rejonowe Przedstawicielstwo Wojskowe (RPW) jest to jednostka
organizacyjna
podległa Ministrowi Obrony Narodowej właściwa w zakresie
nadzorowania jakości dostaw uzbrojenia, sprzętu wojskowego, środków
bojowych i
technicznych oraz usług remontowych i serwisowych
3
;
22) Remont jest to zespół przedsięwzięć organizacyjnych i technicznych mających
na celu przywrócenie sprzętu lotniczego do stanu zdatności technicznej;
23) Rozpoznanie techniczne jest to ustalenie stanu jakościowego i ilościowego
sp
rzętu lotniczego, elementów infrastruktury technicznej oraz stanu ich
najbliższego otoczenia w ramach oceny sytuacji technicznej oraz określenia
sp
osobów racjonalnego podziału sił i środków ewakuacyjnych, remontowych;
24)
Sprzęt lotniczy to statki powietrzne, ich wyposażenie oraz ruchome
i stacjonarne urządzenia, przyrządy pomiarowe i narzędzia przeznaczone do
obsługi, kontroli i remontu, symulatory lotu;
25) Szef
Techniki
Lotniczej
jednostki
(równorzędny) jest to osoba
odpowiedzialna za kierowanie personelem SIL jednostki i
techniką lotniczą
w jednostce;
26) Usterka jest to zdarzenie polegające na pogorszeniu stanu fizycznego lub
niespełnieniu wymagań przez parametr eksploatacyjny, które nie ma
3
Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2007 r. w sprawie sprawowania nadzoru nad czynnościami
związanymi z wyrobem wprowadzanym do użytku w komórkach i jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych
przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 47, poz. 312)
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 11 z 84
bezpośredniego wpływu na zdatność sprzętu lotniczego oraz bezpieczeństwo
eksploatacji;
27) Uszkodzenie jest to zdarzenie, które powoduje utratę zdolności sprzętu do
wypełniania wymaganych funkcji;
28) Weryfikacja techniczna jest to sprawdzenie stopnia zużycia (uszkodzenia)
sp
rzętu (zespołu, mechanizmu, części) w celu ustalenia ich stanu technicznego
i dalszej przydatności użytkowej, remontowej lub kasacji;
29) Wojskowy statek powietrzny jest to statek powietrzny wpisany do rejestru
wojskowych
statków powietrznych;
30)
Wyposażenie transportowo-desantowe jest to wyposażenie desantowe,
transp
ortowe, sanitarne, ratownicze, załadowcze i kotwiczne, stanowiska
podwieszeń zewnętrznych, transportery ładunkowe, układy elektryczne tego
wyposażenia, instalacje pokładowe sp do obsługi ww. sprzętu, itp.;
31) Zabezpieczenie techniczne sp
rzętu lotniczego jest to celowe działanie ze
sp
rzętem, umożliwiające jego użytkowanie, którego celem jest stwarzanie
takich warunków organizacyjnych i technicznych, które umożliwiają
wykorzy
stanie funkcji użytkowych sprzętu.
32)
Zestaw obsługowy jest to komplet zawierający określoną ilość i asortyment
części oraz materiałów technicznych, przeznaczonych do wykonania
określonego rodzaju i poziomu obsług sprzętu lotniczego.
33) Zestaw remontowy jest to komplet zawierający określoną ilość i asortyment
części oraz materiałów technicznych, przeznaczonych do wyremontowania
określonego sprzętu lotniczego.
34)
Związek organizacyjny (ZO) są to jednostki wojskowe zorganizowane
w określoną strukturę, w szczególności korpus, dywizję (flotyllę, skrzydło
lotnictwa
, pułk) lub brygadę. ZO funkcjonują samodzielnie albo w RSZ
(równorzędnych).
Uwaga: Pojęcia niezdefiniowane w instrukcji należy interpretować zgodnie
z zapisami „Prawa Lotniczego” i innych dokumentów normatywnych.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 12 z 84
Rozdział 1.
Przepisy ogólne
1.
Nadzór nad działalnością lotnictwa Sił Zbrojnych sprawuje Minister Obrony
Narodowej
4
.
2.
Główny Inżynier Wojsk Lotniczych jest organem wykonawczym Ministra Obrony
Narodowej w zakresie nadzoru nad technicznym zabezpieczeniem
sprzętu
lotniczego.
3.
Wydawnictwo „Instrukcja służby inżynieryjno-lotniczej lotnictwa Sił Zbrojnych
Rzeczyposp
olitej Polskiej”, jest zasadniczym dokumentem, ustalającym ogólne
zasady działalności służby inżynieryjno – lotniczej lotnictwa wojskowego oraz
zasady technicznego zabezpieczenia
statków powietrznych w lotnictwie
wojskowym.
Szczegółowe zasady funkcjonowania służby inżynieryjno – lotniczej (SIL)
w podległych jednostkach ustalają dowódcy rodzajów sił zbrojnych.
4.
Obowiązki na stanowiskach SIL opisane są w kartach opisu stanowiska
służbowego (KOSS).
5. Struktury organizacyj
ne SIL zapewniają, że realizacja zadań nie jest uzależniona
od poszczególnych osób funkcyjnych tzn. przypadki nieobecności (choroba,
urlop, służba itp.) pojedynczych specjalistów nie powodują przerw i zakłóceń
w procesie zabezpieczenia technicznego.
6. Postanowienia
„Instrukcji służby inżynieryjno-lotniczej lotnictwa Sił Zbrojnych
Rzeczyposp
olitej Polskiej” obowiązują w lotnictwie wojskowym.
4
Art. 1 ust. 6 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze ( Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696
z póź. zm.).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 13 z 84
§ 1.
Cel i zadania służby inżynieryjno-lotniczej
1.
Głównym celem działalności służby inżynieryjno-lotniczej jest utrzymanie statków
powietrznych w
zdatności do lotu i zapewnienie wysokiego poziomu ich
dostępności.
2.
Działalność SIL ma za zadanie zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa
lotów.
3.
Wykonanie powyższych zadań SIL osiąga przez:
1) wysoki poziom etyki zawodowej, odpowiednie przygotowanie zawodowe
i bezwzględne przestrzeganie dyscypliny technicznej;
2)
ciągłe podnoszenie wiedzy teoretycznej i doskonalenie umiejętności
praktycznych personelu SIL i personelu latającego z zakresu konstrukcji
i eksploatacji sp
rzętu lotniczego;
3)
dążenie do mistrzowskiego opanowania wiedzy i umiejętności praktycznych
w zakresie obsługi i remontów sprzętu lotniczego;
4)
ścisłe przestrzeganie obowiązujących zasad i przepisów eksploatacji
i remontu sp
rzętu lotniczego;
5)
systematyczną
analizę
stanu
technicznego
sp
rzętu
lotniczego
i przedsięwzięcia profilaktyczne w zakresie bezpieczeństwa lotów oraz
utrzymania wysokiego poziomu niezawodności i efektywności wykorzystania
sp
rzętu;
6)
dokładne planowanie prac i ciągłe kierowanie działalnością personelu;
7) stosowanie wydajnej i racjonalnej
organizacji pracy oraz dbanie o kulturę
w eksploatacji sp
rzętu lotniczego;
8)
rozwijanie twórczej inicjatywy wśród składu osobowego oraz systematyczne
doskonalenie i wdrażanie nowatorskich metod pracy i rozwiązań technicznych;
9)
właściwe zaopatrzenie w tśm.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 14 z 84
§ 2.
Główny Inżynier Wojsk Lotniczych
1. Do kompetencji GIWL
należą sprawy związane z działalnością służby
inżynieryjno – lotniczej lotnictwa wojskowego, niezastrzeżone w niniejszej
instrukcji lub innych dokumentach normatywnych.
2. GIWL wykonuje swoje zadania poprzez Szefostwo Techniki Lotniczej
Inspektoratu Wsparcia S
ił Zbrojnych.
3. Do
głównych zadań i kompetencji Szefostwa Techniki Lotniczej IWsp SZ należy:
1) opracowywanie zasad zabezpieczenia technicznego sp
rzętu lotniczego oraz
dokumentów normatywnych w tym zakresie;
2) prowadzenie rejestru
wojskowych statków powietrznych;
3)
zarządzanie systemem informatycznego wsparcia eksploatacji statków
powietrznych;
4) wsp
ółpraca z gestorami w zakresie określania perspektyw użytkowania
i potrzeb modernizacyjnych sp
rzętu lotniczego oraz prowadzonych badaniach
eksploatacyjno
– wojskowych;
5) wydawanie wytycznych i instrukcji w sprawach technicznych
dotyczących
wojskowej techniki lotniczej;
6)
inicjowanie projektów aktów prawnych z zakresu działalności SIL lotnictwa
wojskowego;
7)
zatwierdzanie biuletynów technicznych oraz programów technicznych
opracowanych przez podmioty wykonujące działalność w zakresie lotnictwa
wojskowego;
8)
podejmowanie działań w celu zwiększenia poziomu bezpieczeństwa lotów oraz
wydawan
ie zaleceń profilaktycznych;
9) wsp
ółpraca z Komisją Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego
lub z Komisją Badania Incydentów;
10) sprawowanie merytorycznego nadzoru
nad jakością obsług okresowych,
specjalnych i napraw
statków powietrznych realizowanych w jednostkach
lotnictwa SZ RP oraz audytowanie
Wojskowych Zakładów Lotniczych;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 15 z 84
11) prowadzenie w jednostkach lotnictwa SZ RP
nadzorów służbowych
w zakresie przestrzegania zasad obsługi i napraw techniki lotniczej oraz
realizacji ustaleń dotyczących eksploatacji i wykorzystania przypisanego
rodzaju (grupy) sp
rzętu;
12)
określanie w SZ RP wymagań do szkolenia specjalistów SIL
w zakresie sp
rzętu, dla którego jest gestorem lub COL;
13)
prowadzenie biblioteki dokumentacji technicznej wojskowych statków
powietrznych oraz dystrybucja ww. dokumentacji do jednostek lotnictwa SZ;
14)
upowszechnianie doświadczeń z zakresu eksploatacji statków powietrznych;
15)
kierowanie do jednostek lotniczych poleceń związanych z zabezpieczeniem
technicznym
i naprawą techniki lotniczej oraz szkoleniem personelu SIL;
16) przedstawianie opinii w sp
rawach kadrowych dotyczących wyznaczania na
stanowiska w SIL od szczebla szefa techniki lotniczej jednostki.
4.
GIWL podejmuje decyzję w przypadkach rozbieżności w dokumentacji
normującej eksploatację sprzętu lotniczego.
5. GIWL
może upoważnić inne podmioty, wyspecjalizowane jednostki organizacyjne
albo osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonywania czynności
przez niego zleconych.
6.
Wszelkie zmiany przyjętych zasad eksploatacji technicznej i remontu sprzętu
lot
niczego mogą być wprowadzane tylko po zatwierdzeniu przez GIWL.
7. Projekty struktur organizacyjnych
SIL oddziałów i pododdziałów lotniczych
lotnictwa Sił Zbrojnych RP podlegają opiniowaniu przez GIWL.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 16 z 84
§ 3.
Kierowanie działalnością służby inżynieryjno-lotniczej
1.
Działalnością służby inżynieryjno-lotniczej w jednostkach SZ RP kierują dowódcy
jednostek przez Szefów Techniki Lotniczej jednostki (równorzędnych).
2.
Obowiązkiem dowódców jednostek jest stworzenie warunków do utrzymania
wysokiej
dostępności statków powietrznych.
3. Szef Techniki Lotniczej
jednostki kieruje działalnością SIL jednostki na podstawie
rozkazu dowódcy jednostki oraz zarządzeń i wytycznych Gestora
i COL.
4.
Kierowanie działalnością SIL jednostki obejmuje:
1) o
rganizację i prowadzenie prawidłowego pod względem technicznym
użytkowania i obsługi technicznej sprzętu lotniczego;
2)
organizację oraz prowadzenie napraw i obsług sprzętu lotniczego;
3)
organizację przechowywania sprzętu lotniczego oraz technicznych środków
materiałowych;
4) opracowywanie i wykonywanie
przedsięwzięć mających na celu utrzymanie
statków powietrznych w sprawności technicznej oraz zapewnienie wysokiej ich
niezawodności;
5) opracowywanie i realizowanie
przedsięwzięć profilaktycznych w jednostce;
6) opracowywanie i wykonywanie
przedsięwzięć mających na celu utrzymanie
stałej sprawności technicznej urządzeń pomiarowych stosowanych przy
obsłudze sprzętu lotniczego;
7)
planowanie wykorzystania resursów oraz wykonania obsług bieżących,
okresowych oraz remont
ów sprzętu lotniczego;
8) planowanie i wykonywanie analiz w zakresie wykorzystania
statków
powietrznych, dysp
onowanie siłami i środkami SIL oraz prowadzenie ewidencji
stanu ilościowego i jakościowego sprzętu lotniczego;
9)
planowanie i określanie potrzeb tśm i innych materiałów potrzebnych do
utrzymania d
ostępności sprzętu lotniczego;
10)
analizę stanu technicznego statków powietrznych, wykrywanie przyczyn wad
konstrukcyjnych, remontowych, obsługowych i użytkowych;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 17 z 84
11) przekazywanie poprzez GIWL do produ
centów i zakładów remontowych,
jednostek badawczo-rozwojowy
ch wniosków dotyczących usunięcia wad
statków powietrznych;
12)
upowszechnianie doświadczeń z zakresu eksploatacji statków powietrznych;
13)
monitorowanie terminowości zleconych instytucjom zewnętrznym usług
dotyczących zabezpieczenia eksploatacji techniki lotniczej;
14) szkolenie
podległego personelu;
15) prowadzenie ewidencji personelu SIL w zakresie posiadanego przez nich
wyszkolenia;
16)
kontrolę i nadzór nad wykonaniem wyżej wymienionych zadań.
Rozdział 2.
GOTOWO
ŚĆ SPRZĘTU LOTNICZEGO
§ 4.
Resurs sprzętu lotniczego
1. Resurs
jest to ustalony zasób pracy określający zdolność sprzętu lotniczego do
utrzymania określonych właściwości eksploatacyjnych.
2.
Ustala się następujące rodzaje resursów (okresów pracy, czasów użytkowania)
sprzętu lotniczego:
1) resurs techniczny jest to docelowy
zasób pracy sprzętu lotniczego;
2)
resurs międzyremontowy jest to zasób pracy sprzętu lotniczego między
kolejnymi remontami, przeglądami struktury;
3)
resurs międzyobsługowy jest to zasób pracy sprzętu lotniczego między
kolejnymi obsługami.
3.
Resursy ustalane są dokumentami producenta lub biuletynami zatwierdzonymi
przez GIWL. O
kreślone są w godzinach, miesiącach, latach, liczbie cykli, liczbie
lądowań itp.
4.
Sprzęt lotniczy, którego resurs nie jest określony w oddzielnych dokumentach
(np. metrykach) eksploatuje
się według stanu technicznego.
5. W
zależności od stanu technicznego sp, zezwala się na przedłużenie
kalendarzowego
resursu międzyremontowego do 10%, pod warunkiem
nieprzekroczenia ustalonego resursu technicznego oraz godzinowego resursu
międzyremontowego następujących elementów:
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 18 z 84
1)
płatowca;
2) zesp
ołu napędowego,
3)
łopat wirnika nośnego, śmigieł ogonowych, śmigieł samolotów;
4)
agregatów i wyposażenia statku powietrznego.
6.
Decyzję o przedłużeniu resursu, o którym mowa w ust. 5, podejmuje STL
jednostki w oparciu o proto
kół stanu technicznego, sporządzony przez komisję
oceniającą stan techniczny sprzętu lotniczego. Określa on również zakres
i poziom obsługi, według której komisja ocenia stan techniczny sprzętu
lotniczego.
Kopię zatwierdzonego protokołu należy przesłać do GIWL.
7.
W
razie
konieczności
zwiększenia
resursu
poza
zakres
leżący
w kompetencjach STL jednostki,
decyzję o ewentualnym przedłużeniu resursu
i dalszej eksploatacji statku powietrznego podejmuje GIWL. W tym przypadku
STL jednostki występuje do GIWL przedstawiając dane inżynieryjno-lotnicze
statku powietrznego i proponowany zakres prac do wykonania. GIWL po
zapoznaniu się z dokumentacją określa zakres prac do wykonania i poziom
obsługi, według której komisja powołana rozkazem na szczeblu jednostki ocenia
s
tan techniczny. W oparciu o protokół techniczny sporządzony przez komisję
GIWL podejmuje decyzję o zwiększeniu resursu.
8. Sp
orządzone protokoły techniczne, określające stan techniczny sprzętu
lotniczego w zw
iązku ze zwiększeniem resursu są podstawą wpisu nowego
resursu. P
o zatwierdzeniu przechowuje się je wraz z dokumentacją pokładową do
czasu kasacji
sprzętu lotniczego.
9.
Wszystkie zmiany resursu sprzętu lotniczego na bieżąco nanosić do SIWEsp.
10.
Zezwala się na skierowanie na remont (obsługę wyższego rzędu) sprawnych
silników wszystkich typów sp z pozostałością resursu międzyremontowego nie
większą niż 5 godzin.
11.
Zezwala się wycofać z eksploatacji sprawne silniki lotnicze z pozostałością
resursu technicznego nie większą niż 5 godzin.
12. STL jednostki zezwala na demo
ntaż sprawnych silników i agregatów w celu
przebudowy na inny płatowiec.
13.
Ewidencję zużycia resursu prowadzi się w oparciu o dane z pokładowych
rejestratorów czasu pracy płatowca, silnika, urządzeń i agregatów.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 19 z 84
W przypadku braku na statku powietrznym rejes
tratorów pokładowych zużycie
resursu ustala się na podstawie danych z książki chronometrażu lotów.
14. W przypadku
osiągania pełnej gotowości bojowej GIWL może zmienić
ograniczenia resursowe sp
rzętu lotniczego.
15.
W czasie działań bojowych zezwala się dokonywać doraźnych napraw (remontów
polowych) sp
rzętu bezpośrednio w rejonie zagrożenia
5
.
16.
Jeśli producent sprzętu lub GIWL nie określił metody zliczania resursu sp to
należy wliczać:
1) dla samolotu 100% czasu pracy w powietrzu;
2)
dla śmigłowca 100% w powietrzu i 20% czasu pracy układu nośnego na ziemi;
3)
dla silnika i śmigła 100% czasu pracy w powietrzu i 20% czasu pracy na ziemi;
4)
dla płatowca i silnika środka bezpilotowego 100% czasu pracy w powietrzu
i na ziemi.
17.
Czas pracy urządzeń i agregatów wyposażenia, których resurs określony jest
w godzinach pracy, oblicza się według nalotu statku powietrznego.
§ 5.
Zdatność statku powietrznego do lotu
1.
Zdatność do lotu oznacza wszelkie procesy zapewniające, że w dowolnej chwili
okresu eksploatacji statek powietrzny spełnia obowiązujące wymagania
techniczne i znajduje się w stanie zapewniającym bezpieczną eksploatację.
2.
Eksploatacja wojskowych sp nie wymaga posiadania świadectwa zdatności do
lotu.
3.
Świadectwo zdatności wojskowym sp wydaje GIWL na wniosek użytkownika
w przypadku potrzeby okazania go cywilnym organizacjom lotniczym z
ałącznik
nr 1.
4.
Zdatność statku powietrznego oraz jego wyposażenia osiąga się przez:
1)
wykonywanie obsług i przeglądów (bieżących, okresowych itd.);
2)
usunięcie każdej usterki i uszkodzenia mającego wpływ na bezpieczne
użytkowanie, z uwzględnieniem wykazu wyposażenia minimalnego (MEL) jeśli
ma on zastosowanie dla danego typu statku powietrznego;
5
ABDR (ang. Air Battle Damage Repair).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 20 z 84
3)
wykonanie modyfikacji, remontów i napraw zgodnie z obowiązującą
dokumentacją eksploatacyjno-remontową;
4) wykonanie
zaleceń profilaktycznych;
5)
eksploatację statku powietrznego bez przekraczania ustalonych warunków
technicznych.
5.
Statek powietrzny może być zakwalifikowany do następujących stanów
eksploatacyjnych:
1) zdatny do lotu
bez ograniczeń jest to statek powietrzny w pełni
ukompletowany, posiadający zapas resursu, na którym można wykonywać loty
(misje) z możliwością wykorzystania wszystkich systemów i podsystemów
wyposażenia pokładowego po przygotowaniu przedstartowym;
2) zdatny do lotu z ograniczeniami jest to statek p
owietrzny, na którym wykryto
niesprawność (niesprawności) instalacji, systemu, podsystemu, agregatu,
która nie ma wpływu na wykonanie określonego lotu (misji) oraz nie wpływa
negatywnie na poziom bezpieczeństwa lotu (§ 5, ust. 4, pkt 2);
3) niezdatny do lotu to statek powietrzny
, który nie spełnia warunków
określonych w § 5, ust. 5, pkt 1 i 2.
6. Statek powietrzny (typ) wstrzymany
od lotów jest to statek niezdatny do lotów,
z powodu stwierdzenia lub podejrzenia
niesprawności instalacji, systemu,
podsystemu, agr
egatu, które mają wpływ na poziom bezpieczeństwa lotu.
7.
Prawo wstrzymania poszczególnych typów sp od lotów przysługuje Dowódcy
RSZ i GIWL.
8. Prawo dopuszczenia typu
sp do ponownej eksploatacji przysługuje osobie
wstrzymującej.
§ 6.
Zezwolenie na loty w szcz
ególnych okolicznościach
1.
W przypadku konieczności przebazowania na inne lotnisko statku powietrznego
niezdatnego do lotu,
dopuszcza się wykonanie lotu technicznego po uzyskaniu
pisemnej zgody GIWL.
2. GIWL wydaje zezwolenie na lot
, o którym mowa w ust. 1, na wniosek
użytkownika statku powietrznego. Wzór wniosku o wydanie zezwolenia określa
załącznik nr 2 do instrukcji.
3.
Wzór zezwolenia określa załącznik nr 3 do instrukcji.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 21 z 84
§ 7.
Niezawodno
ść sprzętu lotniczego
1. N
iezawodność sprzętu lotniczego jest to zdolność do wykonywania nakazanych
funkcji w ustalonym czasie z jednoczesnym zachowaniem wymaganych
parametrów i charakterystyk lotno-technicznych.
2. N
iezawodność sprzętu lotniczego osiąga się przez:
1) przestrzeganie zasad eksploatacji i remontu;
2) systematyczne doskonalenie zasad eksploatacji i remontu;
3)
wdrażanie środków profilaktycznych w oparciu o analizy uszkodzeń
i niesp
rawności zaistniałych podczas eksploatacji;
4) wprowadzenie modyfikacji technicznych.
3. N
iezawodność sprzętu lotniczego określa się czasem pracy przypadającym na
jedną niesprawność zaistniałą w locie i czasem pracy przypadającym na jedną
niesprawność zaistniałą na ziemi.
4.
W celu otrzymania pełnych danych do opracowania przedsięwzięć podnoszących
niezawodność sprzętu, SIL systematycznie prowadzi:
1) ewiden
cję wszystkich niesprawności wykrytych podczas eksploatacji
i remontu sp;
2)
analizę wskaźników niezawodności;
3)
próby (badania) sp w jednostkach, zakładach remontowych i produkcyjnych;
4) badania stanu technicznego sp
rzętu lotniczego w różnych fazach jego pracy;
5)
analizę efektywności modyfikacji sprzętu lotniczego.
5.
Ewidencję niesprawności sprzętu lotniczego prowadzi się w jednostkach
(samodzielnych
pododdziałach), natomiast ZO sprawuje nadzór w tym zakresie.
Podstawowym
źródłem ewidencji i analizy niesprawności są:
1) SIWEsp;
2)
książka (karta) obsługi sp;
3)
książki pokładowe.
6.
Analiza niezawodności sprzętu lotniczego stanowi ważny i stały obowiązek
kierowniczego personelu SIL.
7.
Analizę niezawodności dzieli się na bieżącą i okresową.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 22 z 84
8.
Analizę bieżącą prowadzi się w jednostkach w celu ustalenia przyczyn powstania
każdej wykrytej niesprawności przyrządu, agregatu lub instalacji sp
i
zastosowania
przedsięwzięć
profilaktycznych,
zapobiegających
ich
powstawaniu.
9.
Analizę okresową prowadzi się w jednostkach i ZO w celu:
1) o
kreślenia
wskaźników
niezawodności
sp
rzętu,
tendencji
zmian
i przyczyn, warunkujących te zmiany;
2)
oceny zmiany parametrów, warunków pracy i obciążeń sprzętu lotniczego
w czasie eksploatacji;
3)
oceny wyników pracy SIL jednostki, WZL i efektywności stosowanych
przedsięwzięć w zakresie zabezpieczenia niezawodności sp;
4)
analizy czasochłonności przygotowania sprzętu do lotów, obsług okresowych
i usuwania niesp
rawności;
5) oceny dokumentacji eksploatacyjnej;
6)
oceny efektywności kontroli stanu technicznego sprzętu lotniczego na
poszczególnych poziomach jego obsług technicznych;
7)
oceny stanu ewidencji i bieżącej analizy niesprawności.
10.
Analiza bieżąca przyczyn niesprawności sprzętu lotniczego powinna obejmować:
1)
zbadanie okoliczności powstania niesprawności i warunków pracy sprzętu
w oparciu o materiały obiektywnej kontroli lotu i wyjaśnienia pilota (załogi);
2) sp
rawdzenie prawidłowości eksploatacji i remontu;
3)
selekcję i przestudiowanie materiałów statystycznych, dotyczących takich
samych niesp
rawności;
4)
określenie charakteru niesprawności wg cech zewnętrznych i ocenę
możliwości jej wykrycia za pomocą urządzeń pomiarowych;
5) wykonanie
sp
rawdzeń w celu ustalenia charakteru niesprawności
i
demontaż (w razie potrzeby) w celu określenia stanu węzłów
i elementów;
6) ustalenie przyczyn niesp
rawności i podjęcie przedsięwzięć, mających na celu
usuwanie i zapobieganie powstawaniu niesp
rawności.
11.
Analizę niesprawności sprzętu lotniczego prowadzi kierowniczy personel SIL pod
nadzorem STL jednostki.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 23 z 84
12.
Przedsięwzięcia profilaktyczne oraz związane z usuwaniem niesprawności
wykonuje
się
niezwłocznie.
Wyniki
analizy
niesprawności
wraz
z przedsięwzięciami STL jednostki przedkłada dowódcy jednostki i wyższym
przełożonym SIL.
13.
Przyczyny niesprawności pokładowych URE, które współpracują z naziemnymi
środkami radiotechnicznymi i łączności, wyjaśnia się wspólnie z osobami
odpowiedzialnymi za
działanie systemów naziemnych.
14. Do ustalania przyczyn
niesprawności wykorzystuje się przedstawicieli jednostek
badawczo-rozwojowych
, zakładów remontowych i produkcyjnych, jeżeli ustalenie
przyczyny siłami i środkami jednostki (ZO) jest niemożliwe. Decyzję
o wykorzystaniu tej możliwości podejmuje GIWL na wniosek STL jednostki.
15.
Informacje dotyczące przygotowania sprzętu i jego wysyłki do badań oraz
zakresu d
odatkowych danych i dokumentów określono w § 34.
16.
Jeżeli w jednostce nie zdołano ustalić przyczyny niesprawności, to sprzęt lotniczy
kieruje się do badań.
17.
W oparciu o wyniki analizy ustalonej przyczyny niesprawności sprzętu osoby
funkcyjne SIL powinny:
1) zap
oznać personel latający i SIL z charakterem i przyczyną niesprawności;
2)
wykonać niezbędne prace zapobiegające powstawaniu niesprawności
z uwzględnieniem właściwości sprzętu lotniczego, warunków jego eksploatacji,
przechowywania i remontu.
18.
Okresową analizę przeprowadza się:
1) w jednostce
– co miesiąc;
2)
w związku organizacyjnym – co kwartał.
W jednostce z wynikami analizy zapoznaje się personel SIL i w formie
sp
rawozdania przesyła drogą służbową do szczebla nadrzędnego.
19.
Wyniki okresowej analizy niezawodności sprzętu lotniczego, opracowane na
szczeblu związku organizacyjnego przesyła się do GIWL.
20.
Zadania wynikające z okresowej analizy ZO przesyłają do podległych jednostek.
21.
W oparciu o analizę okresową SIL opracowuje i wdraża przedsięwzięcia
podnoszące niezawodność sprzętu lotniczego. Powinny one uwzględniać:
1)
usunięcie nieprawidłowości w działalności personelu latającego i SIL;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 24 z 84
2)
doskonalenie metod, środków i form organizacji eksploatacji, konserwacji,
przechowywania i remontu sp
rzętu;
3) przedstawienie GIWL propozycji
uszczegółowienia zakresu i częstotliwości
obsług bieżących, okresowych i remontów oraz udoskonalenie technologii ich
wykonywania;
4)
opracowanie wniosków dotyczących zmian resursu sprzętu;
5) przedstawienie GIWL propozycji
wymagań dla przemysłu w sprawie usunięcia
przyczyn powstawania niesprawności (uszkodzeń) sprzętu i podniesienia jego
niezawodności;
6)
opracowanie propozycji do skorygowania norm zużycia i składu kompletów
części zamiennych i materiałów niezbędnych do eksploatacji i remontu.
22. Uszkodzenia s
przętu lotniczego dzielimy na:
1) defekty krytyczne
– wykluczające możliwość dalszego użytkowania sprzętu;
2)
defekty ważne – wymagające niezwłocznego podjęcia działań przywracające
zdatność sprzętu lotniczego.
23.
Usterki sprzętu lotniczego dzielimy na:
1) defekty m
ało ważne – usunięcie usterki może być odłożone w czasie;
2) defekty nieistotne
– usterka nie ma wpływu na pracę systemu.
Rozdział 3.
OBSŁUGIWANIE SPRZĘTU LOTNICZEGO
§ 8.
Zasady bezpieczeństwa podczas pracy na sprzęcie lotniczym
1. Zasady
i
przepisy
bezpiecz
eństwa dotyczące eksploatacji, remontu
i przechowywania sp
rzętu lotniczego mają na celu zapewnienie bezpiecznych
warunków pracy i zapobieganie chorobom zawodowym.
2.
Podczas obsługi sprzętu lotniczego należy ściśle przestrzegać „Instrukcji
o
ochronie
przec
iwpożarowej w resorcie obrony narodowej”, zasad
bezpieczeństwa, zawartych w dokumentacji eksploatacyjnej danego typu sprzętu
lotniczego,
wydawnictwach dotyczących zasad bezpieczeństwa podczas obsługi
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 25 z 84
sp
rzętu lotniczego oraz szczegółowych wytycznych wydanych przez dowódcę
jednostki wojskowej w tym zakresie.
3.
Odpowiedzialność za organizację pracy i przestrzeganie zasad bezpieczeństwa
ponoszą dowódcy (kierownicy, szefowie), którym podlega personel obsługujący
i remontujący sprzęt lotniczy.
4. W razie potrzeby osoba wymieniona w ust. 3
uściśla bądź rozszerza przepisy
bezpieczeństwa,
uwzględniając
warunki
lokalne
oraz
sp
ecyfikę
eksploatowanego, remontowego lub przechowywanego sp
rzętu lotniczego.
Uzupełnienia te nie mogą być sprzeczne z obowiązującymi przepisami.
5. Do
obsługi sprzętu lotniczego mogą być dopuszczone osoby znające przepisy
bezpieczeństwa podczas pracy przy tym sprzęcie, według zasad określonych
w innych dokumentach.
6.
Znajomość przepisów bezpieczeństwa egzekwowana jest w formie egzaminów
i
odnotowana
w
dz
iennikach szkoleniowych w rozdziale „zasady
bezpieczeństwa”. Kolejne sprawdziany ze znajomości tych przepisów
przeprowadza
się nie rzadziej niż raz w roku dla całego stanu osobowego oraz
każdorazowo dla nowo przybyłego personelu przed dopuszczeniem do
bezp
ośredniej obsługi sprzętu lotniczego.
7.
Personel kierowniczy SIL powinien dawać osobisty przykład w przestrzeganiu
przepisów bezpieczeństwa i konsekwentnie wymagać ich przestrzegania przez
podległy personel, reagując na najmniejsze nawet przejawy naruszenia tych
przepisów.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 26 z 84
§ 9.
Zasady wyznaczania sp
ecjalistów SIL oraz przydzielanie sprzętu lotniczego do
obsługi
1. Do pracy na sp
rzęcie lotniczym może być dopuszczony wyłącznie personel SIL,
który ukończył odpowiednie szkolenie specjalistyczne, uprawniające do
obsługiwania określonego typu sprzętu lotniczego w odpowiedniej specjalności
inżynieryjno-lotniczej.
2.
Oficerowie personelu SIL muszą posiadać wykształcenie wyższe techniczne
o standardzie
kształcenia na kierunkach lotnictwo i kosmonautyka lub na
kierunka
ch zbliżonych do tego standardu.
3.
Dopuszczalne jest wykonywanie prostych czynności na sprzęcie lotniczym przez
nieprzeszkolony personel pod nadzorem personelu dopuszczonego do obsługi
wyżej wymienionego sprzętu.
4.
Szczegółowe zasady szkolenia, dopuszczania do pracy na sprzęcie lotniczym,
wstrzymywania uprawnień do obsługi sprzętu lotniczego oraz kontroli wiedzy
sp
ecjalistów w grupie osobowej inżynieryjno-lotniczej i pracowników wojska
zatrudnionych na stanowiskach związanych z eksploatacją statków powietrznych
(sp
rzętu lotniczego) określa oddzielna instrukcja
6
.
5. Sp
ecjaliści wyznaczeni do użytkowania i obsługi urządzeń takich jak: pojazdy
samochodowe
, wózki widłowe, suwnice, uniwersalne elektryczne źródła zasilania
i
sp
rężarki oraz spawacze, obsługa wytwornic gazów sprężonych
i butli wysokociśnieniowych muszą posiadać uprawnienia wymagane odrębnymi
przepisami.
6. Statek powietrzny,
sprzęt etatowy do obsługi przydziela się personelowi SIL
rozkazem dziennym dowódcy jednostki.
7.
Technik (równorzędny), któremu przydzielono statek powietrzny, odpowiada za
jego stan techniczny i właściwą obsługę w zakresie swoich obowiązków
funkcyjnych i
ustaleń niniejszej instrukcji.
6
„
Zasady szkolenia oraz dopuszczania do pracy na sprzęcie lotniczym specjalistów służby
inżynieryjno – lotniczej lotnictwa SZ RP”.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 27 z 84
8. Technik
(równorzędny)
przyjmuje przydzielony statek powietrzny, wykonując
przegląd według obsługi określonej przez STL jednostki.
9. Fakt przydzielenia statku powietrznego
odnotowuje się w dokumentacji
ewidencyjnej
, a przyjęcia w książce (karcie) obsługi statku powietrznego
właściwym wpisem i podpisem przyjmującego.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 28 z 84
§ 10.
Organizacja obsług
1.
Podstawą organizacji oraz zasad obsługiwania sprzętu lotniczego są:
1) instrukcja SIL;
2) dokumentacja eksploatacyjna, planistyczna, ewidencyjna i sprawozdawcza;
3)
rozkazy, zarządzenia i wytyczne przełożonych.
2. Do efektywnego
kierowania SIL, kontroli działania i współdziałania wszystkich jej
ogniw z pododdziałem zaopatrzenia w czasie pracy na sprzęcie lotniczym, STL
jednostki
angażuje kierowniczy personel SIL.
3. STL jednostki
stawia zadania dotyczące zakresu, kolejności i sposobu wykonania
obsług i wykorzystania środków obsługi naziemnej.
4.
Dzień pracy na sprzęcie lotniczym we wszystkich pododdziałach należy
rozpoczynać od postawienia zadania, w którym należy ustalić:
1)
kolejność wykonania obsług w eskadrach i na poszczególnych sp;
2)
kolejność kontroli stanu technicznego sprzętu lotniczego;
3)
organizację współdziałania personelu SIL przy jednoczesnym wykonywaniu
prac przez różnych specjalistów lub grupy obsługi;
4) sp
osób treningu (szkolenia) specjalistów w zakresie najbardziej złożonych
elementów przygotowania sp;
5)
instruktaż w zakresie bhp podczas pracy oraz działania personelu
w przypadkach szczególnych.
5. Kierowniczy personel
SIL ocenia organizację pracy, analizuje przyczyny
niedociągnięć, zbiera dane o przyczynach niesprawności sprzętu lotniczego oraz
przygotowuje materiały do omówienia.
6.
Omówienie wyników pracy personelu SIL, przyczyn niesprawności (uszkodzeń)
sp
oraz niedociągnięć podczas obsługi sp, jak również wydawanie zaleceń
odbywa się na odprawach (zbiórkach).
7.
Odprawy (zbiórki) przeprowadzają dowódcy kluczy (grup), kierownicy działów
pod koniec każdego dnia pracy, a pozostały kierowniczy personel SIL do
szczebla STL jednostki -
nie rzadziej niż raz w tygodniu.
8. STL jednostki przeprowadza
odprawy z personelem SIL według potrzeb, ale nie
rzadziej niż raz w miesiącu.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 29 z 84
9. Wnioski i propozy
cje z odpraw przeprowadzający meldują swoim przełożonym.
10.
Podczas wdrażania do eksploatacji nowego sprzętu lotniczego pierwsze obsługi
każdego rodzaju wykonuje się pod bezpośrednim nadzorem kierowniczego
personelu SIL, który został przeszkolony na nowy typ sprzętu lotniczego.
11. STL
ZO (równorzędny) nadzoruje organizację procesu obsługowego
w podległych jednostkach. Podejmuje działania nakierowane na usprawnienie
systemu wykonywania
obsług technicznych i doprowadzenie do zdatności do lotu
niesprawnych statków powietrznych.
12. Personel SIL wykonuje p
race obsługowe w systemie obsług bieżących,
okresowych i specjalnych.
13.
Podział prac obsługowych sprzętu lotniczego w jednostce ustala STL jednostki,
uwzględniając kwalifikacje personelu SIL, warunki bazowania, specyfikę zadań itp.
§ 11.
Og
ólne zasady wykonywania obsług
1.
Obsługi techniczne oraz kontrolę stanu technicznego wykonuje się w celu:
1)
zapewnienia wysokiej niezawodności sprzętu lotniczego w powietrzu;
2)
określenia stanu technicznego;
3) doprowadzenia do stanu zgodnego z warunkami technicznymi;
4) niedopuszczenia do lotu niezdatnego
lub niewłaściwie przygotowanego sp.
2.
Szczegółowy zakres, okresy i technologię wykonywania wszystkich rodzajów
obsług określa dokumentacja eksploatacyjna danego typu sp (w tym bsp) oraz
rozkazy
, zarządzenia i wytyczne przełożonych.
3.
Czas wykonywania wszystkich rodzajów obsług określa się na podstawie
ustalonych norm czasowych,
uwzględniających wykonanie wszystkich rodzajów
obsług w pełnym zakresie, z zachowaniem warunków technicznych
i
obowiązujących procesów technologicznych.
4.
Porządek dnia jednostki musi gwarantować wykonanie planowanych prac
obsługowych sprzętu lotniczego.
5. STL jednostki
(równorzędny) uwzględniając warunki bazowania, kwalifikacje
personelu SIL, posiadane środki obsługi, może wnioskować do GIWL
o zmianę norm czasowych.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 30 z 84
6. Bez zgody GIWL
zabrania się:
1)
zmieniać konstrukcję sp;
2)
zmniejszania zakresu obsług lub wydłużania okresu między obsługami
ustalonych w dokumentach normatywnych;
3)
zmieniać schematy ideowe i montażowe układów;
4)
zakładać agregaty i urządzenia nieprzewidziane w dokumentacji technicznej;
5)
stosować materiały (paliwa, ciecze, gazy itp.) nieprzewidziane w dokumentacji
technicznej danego typu sp.
7.
Zakres obsług wykonywanych na sp przydzielany poszczególnym specjalistom
na d
any dzień (zmianę) powinien stanowić technologicznie zamknięty cykl
czynności oraz zapewniać możliwość wykonania rozpoczętej pracy od początku
do końca przez tych samych specjalistów. Dowódca (technik) klucza, kierownik
działu specjalistycznego (równorzędny) może zlecić wykonanie niedokończonej
pracy innemu uprawnionemu sp
ecjaliście tylko w szczególnych przypadkach, po
uprzednim sp
rawdzeniu osobiście stopnia zaawansowania niedokończonej pracy,
poinstruowaniu nowego wykonawcy o sposobie jej kontynuowania i z
akończenia.
8.
Za jakość i terminowość wykonania obsług (czynności) na statku powietrznym
i sp
rzęcie lotniczym, odpowiada bezpośredni wykonawca.
9. W
szystkie obsługi i prace remontowe wykonywane na sp odnotowuje się
w dokumentacji ewidencyjnej sp
rzętu lotniczego oraz potwierdza podpisem.
10.
Jakość obsług wykonywanych na sprzęcie lotniczym bezpośrednio nadzorują
dowódcy (technicy) kluczy i kierownicy działów (równorzędni).
11.
Każdy specjalista, który w czasie wykonywania obsługi wykrył niesprawność
(uszkodzenie) sp
, zobowiązany jest wpisać to do książki (karty) obsługi sp
i
zameldować o tym bezpośredniemu przełożonemu. Po przeprowadzeniu pełnej
analizy niesp
rawności, ustaleniu jednoznacznej przyczyny oraz sposobu
usprawniania sp, uprawniony do wprowadzania danych personel SIL wpisuje
adnotację do ewidencji niesprawności w SIWEsp. Personel SIL zobowiązany jest
również do odnotowania w książce (karcie) obsługi oraz SIWEsp wszystkich
czynności związanych z usunięciem niesprawności wraz z podaniem numerów
wybudowanych i nowo
zabudowanych agregatów (jeśli takie występują).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 31 z 84
12. Usprawnienie statku powietrznego potwierdza personel SIL podpisem
w książce (karcie) obsługi po wykonaniu wszystkich czynności kontrolno
-sp
rawdzających oraz odnotowuje w dokumentacji pokładowej statku
powietrznego oraz SIWEsp. W przypadku niesp
rawności urządzenia, agregatu
lub elementu, po ich usprawnieniu sp
rawdzeniu podlega cała instalacja, układ lub
system, w którym dane urządzenie, agregat, element pracuje o ile dokumentacja
sp nie przewiduje inaczej.
13. Wszystkie prace na statku powietrznym
wykonuje się tylko za zezwoleniem
i w obecności technika, któremu przydzielono sp rozkazem dowódcy jednostki.
O rozpoczęciu i zakończeniu prac, a także o wykryciu i usunięciu uszkodzenia
(niesp
rawności) wszyscy specjaliści powiadamiają technika sp.
14. W razie wykrycia niesp
rawności podczas wykonywania obsług technicznych sp,
decyzję o kontynuowaniu danej obsługi podejmuje kierowniczy personel SIL.
15.
STL jednostki występuje do jednostki zabezpieczającej (pododdziału
zabezpieczającego) o dostarczenie w odpowiednim czasie i do wskazanego
miejsca
sprawnych technicznie środków zabezpieczających obsługę sp, w tym
lotniczych środków bojowych.
16.
Wydawane do napełniania sp paliwa, oleje, ciecze specjalne i gazy muszą
odpowiada
ć warunkom technicznym, określonymi normami państwowymi lub
branżowymi. Zdatność i gotowość stosowania paliwa, olejów, cieczy specjalnych
i gazów osoby funkcyjne jednostek zabezpieczenia potwierdzają w orzeczeniach
(metrykach) jakości lub książkach pracy dystrybutora (urządzenia).
17.
Zezwolenie na napełnianie instalacji paliwem, olejem, cieczami specjalnymi
i gazami oraz dopuszczenie dystrybutorów ww. środków do obsługi sp,
po przeprowadzeniu kontroli jakości i sprawności, wydają osoby funkcyjne, które
zos
tały przeszkolone i wyznaczone do wykonania tej czynności rozkazem
dziennym dowódcy jednostki.
18.
Zezwolenie na przyłączenie naziemnych źródeł energii elektrycznej do sp
po skontrolowaniu ich sp
rawności wydaje kierownik sekcji elektrogazowej
(równorzędny), a następnie dowódca (technik) klucza osprzętu (równorzędny).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 32 z 84
19.
Osoby funkcyjne SIL odnotowują w orzeczeniach (metrykach) lub książkach
pracy dopuszczenie do stosowania przy obsłudze sp ww. środków, wpisując
adnotację "NAPEŁNIAĆ (UŻYWAĆ) ZEZWALAM", data, godzina, podpis.
20.
W przypadku stwierdzenia uszkodzenia naziemnych środków obsługi,
niewypełnionej dokumentacji lub złej jakości produktów, wycofuje się je
z
użycia i wpisuje się odpowiednią adnotację w dokumentach sprawdzanych
środków. Osoby, które wycofały środki z użycia, meldują o tym swoim
przełożonym.
21. Personel
napełniający sp paliwem, olejami, cieczami i gazami specjalnymi
sp
rawdzają aktualność ich dopuszczenia do użycia, odpowiadają za ilość
zużytych środków do napełnienia instalacji sp oraz za prawidłowe zamknięcie
gardzieli wlewowych instalacji sp
. Przed rozpoczęciem napełniania sprawdzają,
czy w odpowiednich dokumentach dystrybutorów (środków) są adnotacje osób
funkcyjnych zezwalające na napełnianie.
22. Technicy sp
(równorzędni) są również zobowiązani sprawdzać wg orzeczeń
laboratoryjnych, czy typ paliwa, oleju, cieczy i gazu odpowiada typowi podanemu
w instrukcji eksploatacji danego sp oraz jest zgodny z zastosowanym na sp.
Uwaga
. Pokładowe instalacje tlenowe, niezależnie od przeznaczenia, napełnia
się tlenem medycznym.
23.
Aby zmniejszyć szkodliwe działanie warunków atmosferycznych (słońce, deszcz
itp.), na lakierową warstwę ochronną, na oszklenie kabiny i pneumatyki sp
zakłada się pokrowce (na oszklenie pokrowiec z podpinką zapobiegającą
zarysowaniom np.
flanelową).
24.
Pokrowce używane do zakrywania sp muszą być czyste, całe i suche, nie
powinny tw
orzyć zwisów i szczelin umożliwiających przedostawanie się wody na
pokrycie sp.
Przed zakryciem pokrowcem z płatowca należy usunąć brud, kurz
i wodę.
25. W celu za
bezpieczenia powłok lakierowych przed uszkodzeniami mechanicznymi
należy bezwzględnie używać trapów, chodzić po pokryciu sp wyłącznie
w miejscach dozwolonych w obuwiu
z miękką podeszwą. Do pracy używać
drabinek z oparciem zabezpieczonym
materiałem niepowodującym uszkodzeń
sp. P
rzy zdejmowaniu pokrowców należy je zwijać po pokryciu a nie ściągać.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 33 z 84
26.
Płaszczyzny obsługi sp należy utrzymywać w stanie zapobiegającym
uszkodzeniom przez ciała obce tj.:
1) czyste;
2)
odśnieżone i odlodzone;
3) trawa wykoszona i zebrana.
27. W
przypadku oblodzenia pokrowców lub powierzchni sp nie wolno usuwać lodu
sp
osobem mechanicznym. Do usunięcia lodu należy wykorzystywać
specjalistyczne urządzenia (w przypadku użycia podgrzewaczy lotniskowych
temperatura gorącego powietrza, jeżeli nie jest określona w dokumentacji
eksploatacyjnej sp, nie powinna
przekraczać 70
o
C). Po
odtajaniu i oddzieleniu się
od pokrycia lód należy natychmiast usunąć za pomocą miękkiej szczotki lub
szmaty, nie czekając na całkowite stopnienie, a następnie osuszyć powierzchnię
ciepłym powietrzem.
28.
Przed wejściem do kabiny należy dokładnie oczyścić obuwie z kurzu, piasku,
błota i śniegu.
29.
Zwracać uwagę na stan filtrów paliwa i gardzieli wlewowych zbiorników paliwa.
Zachować wszelkie środki ostrożności, aby uchronić zbiorniki przed dostaniem
się do nich wody, śniegu itp.
30.
Przed uzupełnieniem instalacji pneumatycznej należy upewnić się, że w butli
lotniskowej nie ma wody.
31.
Agregaty (bloki, elementy) pobrane z magazynów (składnic) należy przed
zamontowaniem na sp
przejrzeć i sprawdzić na stanowisku kontrolnym.
W przypadku
braku stanowiska sprawdzenie należy wykonać na sprawnym
(usprawnianym) sp. Niezamontowane agregat
y należy zakonserwować i zdać do
magazynu ZLT.
32.
Agregaty, przyrządy i elementy zdemontowane ze statku powietrznego
umieszcza się w pomieszczeniach na regałach lub w szafach wraz
z przywieszkami, na których wpisuje się numer sp, z którego zostały zdjęte.
Zdemontowane drobne elementy (śruby, sworznie, nakrętki itp.) wkłada się do
sp
ecjalnych skrzynek (toreb, sortowników), na których oznacza się ich
przynależność do wyposażenia sp i jego numer. Z a b r a n i a się
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 34 z 84
przechowywania razem sprawnych i niesp
rawnych agregatów, części
wymiennych.
33. Niesp
rawne agregaty, przyrządy i elementy zdemontowane ze statku
powietrznego należy niezwłocznie zdać do magazynu ZLT po uprzednim
zakonserwowaniu, wypełnieniu dokumentacji ewidencyjnej i protokołu
określającego stan techniczny.
34. Z
a b r a n i a s i ę kładzenia elementów, zespołów, agregatów, narzędzi i innych
przedmiotów na płatowcu i silniku. Po zakończeniu pracy na sp sprawdza się, czy
w kabinie, dyfuzorach, wnękach itp. nie pozostały żadne przedmioty.
35.
Podczas demontażu/montażu agregatów należy stosować środki zapobiegające
wpadaniu narzędzi i drobnych elementów (śrub, nakrętek, nitów itp.) oraz
przedostawaniu się cieczy, wody, śniegu do wnętrza sp, takie jak: siatki,
pokrowce, linki, zaślepki, łapacze itp.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 35 z 84
§ 12.
Obsługi bieżące, okresowe, specjalne
1.
Obsługi wykonuje się w celu przygotowania sprzętu lotniczego do lotów,
zapewnienia n
iezawodności działania tego sprzętu w czasie lotów oraz
utrzymania go w sp
rawności technicznej.
2. O
bsługę personel SIL wszystkich specjalności wykonuje w tym samym terminie
zgodnie z
decyzją przełożonego (STL jednostki, dowódcy eskadry).
3. Usuwanie niesprawn
ości wykrytych w czasie obsług wykonuje personel SIL
wskazany przez STL jednostki.
4.
Obsługi okresowe wykonuje się w celu określenia stanu technicznego sp
i przywrócenia jego charakterystyk technicznych, odtworzenia zasobów
niezawodności odpowiednio do wymagań zawartych w obowiązującej
dokumentacji technicznej.
5.
Obsługi okresowe sprzętu lotniczego wykonuje wyznaczony personel
w hangarach lub na sp
ecjalnie przygotowanych płaszczyznach postoju,
odpowiednio oprzyrządowanych dla danego typu sp.
6. Karty technolog
iczne i metodyki poszczególnych specjalności dla danego rodzaju
obsługi okresowej określają: kolejność wykonywania czynności, warunki
techniczne i parametry, narzędzia i aparaturę kontrolno-pomiarową, normy
czasowe na wykonanie oraz parametry techniczne po
dlegające kontroli.
7.
Obsługi okresowe płatowca, zespołu napędowego, uzbrojenia i wyposażenia sp
wykonuje się w tym samym terminie po osiągnięciu określonego nalotu lub
okresu eksploatacji, o ile dokumentacja techniczna nie stanowi inaczej.
8. Roczny plan obs
ług okresowych i wymiany silników opracowuje STL jednostki
biorąc pod uwagę:
1)
roczną zdolność produkcyjną pododdziału;
2) zapas resursu sp i silnika;
3) planowany roczny nalot.
9.
Dowódca eskadry technicznej (równorzędny) opracowuje miesięczne plany
pracy, w których uwzględnia pracochłonność w zakresie:
1)
obsług okresowych (według typów sp);
2)
remontów sprzętu lotniczego;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 36 z 84
3)
remontu i obsług okresowych naziemnych środków obsługi (narzędzia,
urządzenia pomiarowe, pojazdy specjalne itp.);
4) szkolenia;
5)
służb, itp.
Miesi
ęczne plany pracy zatwierdza STL jednostki.
10. Za terminowe kierowanie sp na wykonanie
obsług okresowych i remontów
odpowiada STL jednostki.
11.
Przed skierowaniem sprzętu lotniczego na obsługi okresowe należy
wyspecyfikować dodatkowe prace do wykonania, nie wchodzące w zakres
obsługi i przesłać z wyprzedzeniem do wykonawcy obsług.
12. Niesp
rawności i usterki wykryte podczas przyjęcia/przekazania wpisuje się do
książki (karty) obsługi sp oraz SIWEsp. O stwierdzonych niesprawnościach oraz
planowanym terminie zakończenia prac wykonawca informuje STL jednostki.
13. W trakcie wykonywania
obsług okresowych na sp usuwa się niesprawności
wykryte podczas przeglądu wykonywanego przed rozpoczęciem obsług
okresowych i zgłoszone przez personel zdający, sprawdza wykonanie prac
naka
zanych obowiązującymi biuletynami technicznymi oraz wykonuje prace
przewidziane w biuletynach wpływających na bieżąco.
14. W przypadku stwierdzenia niewykonania prac nakazanych w biuletynach
technicznych,
wykonawca obsługi okresowej informuje STL jednostki, który
podejmuje decyzję o potrzebie ich wykonania.
15. Wraz ze sp do
wykonawcy obsługi okresowej przekazuje się jego dokumentację
oraz wykaz agregatów, bloków i elementów podlegających wymianie z powodu
wypracowania resursu. Oprócz tego przekazuje się wyposażenie dodatkowe
należące do sp (zbiorniki, belki, wyrzutnie, lotnicze aparaty fotograficzne,
zasobniki itp.).
16.
Przedstawiciel użytkownika w czasie wykonywania obsług okresowych,
specjalnych i napraw na jego sp
poza macierzystą jednostką, przebywa
u wykonawcy.
Przedstawiciel użytkownika monitoruje ciągłość wykonywanych
obsług oraz potwierdza konieczność wykonania prac dodatkowych.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 37 z 84
17.
Dopuszcza się przydzielenie przedstawicielowi użytkownika więcej niż jednego
sp podczas realizacji
obsług okresowych, specjalnych i napraw u wykonawcy
poza
macierzystą jednostką.
18. W et (wl) prowadzi
się ewidencję:
1) wykonanych prac na sp;
2) uszkodze
ń, niesprawności i usterek wykrytych na sp podczas przyjęcia,
wykonywania obsług i w czasie przekazywania go po pracach;
3)
wartości parametrów technicznych, wymaganych dokumentacją eksploatacyjną sp.
19. Kierowniczy personel SIL
odpowiada za jakość i terminową realizację zleconych
prac
i dokonywanych wpisów.
20.
Za datę zakończenia obsług okresowych, tę samą dla wszystkich specjalności,
należy przyjąć dzień wykonania przeglądów po obsłudze okresowej sp.
21.
Lot próbny kontrolny sp po wykonaniu obsługi, po której wymagany jest lot
próbny, organizuje lub zabezpiecza pododdział (zakład, centrum serwisowe, itp.),
który ją wykonał.
22.
Dowódca (kierownik) et (wl) raz na kwartał przeprowadza analizę jakości
wykonywanych obsług okresowych. Wyniki i wnioski z analizy przekazuje
przełożonemu oraz wdraża w bieżącej działalności.
§ 13.
OBSŁUGI KONSERWACYJNE
1.
Celem konserwacji jest zabezpieczenie sprzętu lotniczego czasowo wyłączonego
z eksploatacji.
2. Konserwacji podlega sp
rzęt lotniczy:
1)
stanowiący nadwyżki w stosunku do liczby etatowej;
2) czasowo niesp
rawny ze względu na brak agregatu, zespołu;
3)
czasowo niewykorzystywany w bieżącej eksploatacji.
3.
Zakonserwowany sprzęt lotniczy, stanowiący nadwyżkę oraz czasowo
niewykorzystywany w bieżącej eksploatacji, o ile instrukcje obsługi danego
sprzętu nie przewidują inaczej, musi być kompletny i sprawny technicznie.
4.
Ustala się następujące rodzaje konserwacji:
1)
krótkoterminowe - do jednego roku;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 38 z 84
2)
długoterminowe - powyżej jednego roku.
5. Konserwacja
sprzętu lotniczego obejmuje:
1) przygotowanie do konserwacji -
przegląd sprzętu (dla sp w zakresie
przewidzianym w instrukcji
obsługi danego statku);
2)
wykonanie obsług konserwacyjnych w okresach i zakresie określonym
w instrukcji
obsługi danego sprzętu lotniczego;
3) rozkonserwowanie
i przygotowanie do użycia.
6. Skierowanie sp
rzętu lotniczego do konserwacji podane musi być w rozkazie
d
owódcy jednostki.
W rozkazie podaje się:
1) rodzaj (typ) sp
rzętu;
2)
liczbę i numery sprzętu;
3) rodzaj konserwacji (z podaniem czasookresu);
4)
przyczynę konserwacji;
5) miejsce przechowywania;
6) sp
osób ochrony zakonserwowanego sprzętu;
7)
skład grupy konserwacyjnej odpowiedzialnej za wykonanie obsług sprzętu
w czasie jego przechowywania.
7. D
owódca grupy konserwacyjnej sporządza plan-wykres obsług konserwacyjnych
sprzętu lotniczego.
8. Zakonserwowany s
przęt lotniczy powinien być przechowywany w miejscach
wyznaczonych przez STL jednostki
(równorzędny).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 39 z 84
§ 14.
Przeglądy profilaktyczne
1.
Przeglądy profilaktyczne wykonuje się w celu dokładnego sprawdzenia stanu
technicznego poszczególnych agregatów, urządzeń, mechanizmów, instalacji lub
elementów konstrukcji sprzętu lotniczego.
2.
Zakres, kolejność i termin wykonania przeglądów profilaktycznych określają:
GIWL,
STL związku organizacyjnego, STL jednostki (równorzędny).
Osoby zarządzające przegląd profilaktyczny zobowiązane są do podania
przyczyny,
celu przeglądu oraz technologii jego wykonania.
3. STL jednostki
(równorzędny), lub inna wyznaczona przez niego osoba prowadzi
instruktaż oraz pokaz praktyczny dla personelu SIL.
4.
Wykonanie przeglądu profilaktycznego odnotowuje się w dokumentacji
ewidencyjnej sp
, wpisując podstawę wykonania oraz wyniki przeglądu.
5. P
o wykonaniu przeglądu na wszystkich sp STL jednostki składa meldunek
przełożonemu zarządzającemu przegląd o jego wynikach.
§ 15.
Przeglądy kontrolne
1.
Przegląd kontrolny ma na celu określenie stanu technicznego sprzętu lotniczego.
Realizuje się go we wszystkich specjalnościach w tym samym dniu.
2.
W trakcie przeglądu kontrolnego sprawdza się wiedzę techniczną personelu
obsługującego.
3.
Rozróżnia się następujące zakresy przeglądów kontrolnych:
1)
kontrola stanu technicznego obejmująca przegląd sprzętu lotniczego
w zakresie
obsługi bieżącej (lub w zakresie ustalonym przez STL jednostki),
wyposażenia dodatkowego, sprawdzenie dokumentacji;
2)
kontrola działania sprzętu lotniczego lub jego urządzeń;
3) kontrola stanu technicznego
sprzętu lotniczego w zakresie ustalonym przez
kontrolującego (przegląd inspektorski).
4.
Normy przeglądów kontrolnych sprzętu lotniczego przeprowadzanych przez
wszystkie szczeble organizacyjne SIL
określa załącznik nr 4 niniejszej instrukcji.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 40 z 84
5. Wyznaczony sp
rzęt lotniczy do przeglądu kontrolnego wraz z jego dokumentacją
ewidencyjną, wyposażeniem dodatkowym i narzędziami przedstawia dowódca
klucza (technik)
. Przegląd kontrolny sprzętu przeprowadza się w obecności
personelu bezpośredniej obsługi oraz wytypowanego kierowniczego personelu
SIL
, jeżeli przegląd prowadzony jest przez związki organizacyjne i inne instytucje
nadrzędne.
6. Sp
rzęt ocenia się porównując zgodność sprawdzanych parametrów z WT
zawartymi w dokumentacji eksp
loatacyjnej. Do tego celu należy wykorzystać
narzędzia, aparaturę kontrolno-pomiarową i diagnostyczną, przewidzianą dla
danego sp
rzętu lotniczego.
7. Statki powietrzne zdatne do lotu z ograniczeniami
ocenia się w pełnym zakresie
z uwzględnieniem zapisów zawartych w ich dokumentacji.
8.
Nie ocenia się sprzętu lotniczego niesprawnego, zakonserwowanego,
oczekującego na remont lub objętego remontem, w toku obsług okresowych,
reklamacji
, zgłoszonego do skreślenia z ewidencji oraz sp niezdatnych do lotu -
jeżeli zostały sporządzone odpowiednie dokumenty potwierdzające te fakty.
9.
Stwierdzone w czasie przeglądu kontrolnego niesprawności i usterki osoba,
wykonująca przegląd wpisuje do dokumentacji ewidencyjnej sprzętu lotniczego.
Usunięcie niesprawności i usterek oraz kontrolę ich usunięcia osoby
odpowiedzialne potwierdzają swoimi podpisami w książce obsługi sp.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 41 z 84
§ 16.
Dni Techniczne
1. Dni
Techniczne organizuje się raz w miesiącu, w kolejnych dniach roboczych,
z wyjątkiem miesięcy, w których wykonywane jest obsługiwanie roczne.
2. W
Dniach Technicznych wykonuje się przeglądy i prace związane z renowacją
i konserwacją sprzętu lotniczego, przeglądy profilaktyczne statków powietrznych,
przeglądy kompletów lśb oraz naziemnych środków obsługi i remontu.
W
zależności
od
potrzeb
organizuje
się
praktyczne
szkolenie
i treningi personelu latającego i SIL z zagadnień dotyczących eksploatacji sp.
3.
W Dniach Technicznych nie wykonuje się przedsięwzięć nie związanych
z obsługą techniczną sprzętu.
4. STL jednostki na podstawie analizy stanu techni
cznego i niezawodności sprzętu
lotniczego opracowu
je „Wykaz stałych czynności na Dni Techniczne
wykonywanych na statkach powietrznych i sp
rzęcie pomocniczym w danym
roku".
5. STL jednostki sp
orządza wykaz prac dodatkowych na Dni Techniczne na dany
miesiąc, wynikających z wytycznych przełożonych, analizy stanu technicznego
statków powietrznych i niesprawności zaistniałych w okresie od poprzednich Dni
Technicznych.
6.
W przypadku braku kart technologicznych dotyczących prac ujętych w wyżej
wymienionych wykazach, STL jednostki
przed rozpoczęciem prac na sprzęcie
opracowuje
metodyki wykonania poszczególnych czynności.
7. Na s
tatkach powietrznych będących na obsługach okresowych (specjalnych) nie
wykonuje
się przedsięwzięć związanych z Dniami Technicznymi z wyjątkiem
nakazanych profilaktyk.
8. W
ykazy stałych i dodatkowych czynności realizowanych na sp w trakcie Dni
Technicznych z
amieszcza się w książkach (kartach) obsługi sp i innego sprzętu.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 42 z 84
§ 17.
Loty próbne statków powietrznych
1.
„Instrukcja organizacji lotów próbnych w lotnictwie Sił Zbrojnych RP” reguluje
zasady organizacji lotów próbnych w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej.
2.
Przypadki wykonywania lotów próbnych określa dokumentacja eksploatacyjna sp.
3.
W przypadku konieczności sprawdzenia sp w locie w zakresie nie określonym w
dokumentacji eksploatacyjnej jego program (metodykę) określa STL jednostki.
Rozdział 4.
WYMAGANIA DODATKOWE STAWIANE
SŁUŻBIE
INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
§ 18.
Organizacja pracy służby inżynieryjno-lotniczej podczas przebazowania
1.
Służba inżynieryjno-lotnicza utrzymuje gotowość swoich sił i środków do
przebazowania.
2. Przed przebazowaniem sp pow
inno się przeprowadzić rekonesans lotniska
(DOL). Do składu grupy rekonesansowej kieruje się przedstawiciela SIL.
3. W czasie rekonesansu lotniska (DOL) przedstawiciel SIL ocenia:
1) stan nawierzchni lotniskowych;
2) rejony rozmieszczenia
sił i środków SIL;
3)
możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury dla potrzeb SIL;
4)
miejsca wyładunku sprzętu.
4. W celu utrzymania
zdolności personelu SIL do przebazowania sprzętu lotniczego
wykonuje
się następujące przedsięwzięcia:
1)
prowadzi treningi personelu latającego i SIL w zakresie odtwarzania gotowości
i zmiany wariantów uzbrojenia sp ograniczonymi siłami i środkami w warunkach
rozśrodkowania sprzętu lotniczego w trakcie dni GB;
2)
prowadzi ćwiczenia taktyczno-logistyczne i taktyczno-specjalne;
3)
określa potrzeby środków transportowych;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 43 z 84
4)
opracowuje wykazy sprzętu lotniczego i technicznych środków materiałowych
z określeniem ciężaru i gabarytów oraz ustala kolejność pakowania
i załadunku;
5)
przygotowuje do przebazowania komplety części zapasowych, remontowych,
urządzenia pomiarowe, narzędzia i inne wyposażenie techniczne (palety,
kontenery).
5. W razie pozostawienia na lotnisku dotychczasowego bazowania
sp
wymagających napraw, do ich usprawnienia wydziela się specjalistów SIL.
6.
Załogi sp powinny być wyszkolone w zakresie samodzielnego przygotowania sp
do powtórnego lotu i być gotowe do jego wykonania w przypadku, gdy na lotnisku
lądowania brak jest personelu inżynieryjno-lotniczego, przeszkolonego do pracy
na danym typie sp.
7.
W czasie działań lotnictwa poza MSD w uzasadnionych przypadkach organizuje
się ruchome grupy obsługowo-remontowe
§ 19.
Lotnictwo transportowe,
śmigłowcowe, morskie
1.
Podczas wykonywania zadań z lądowaniem poza miejscem stałego bazowania
jednostki,
obsługi bieżące wykonuje jego załoga.
2.
Załogi muszą umieć samodzielnie:
1)
wykonywać obsługi bieżące oraz czynności wynikające z wykonywanego
zadania
lotniczego oraz usuwać nieskomplikowane niesprawności;
2)
wykonać poprawnie załadunek i rozładunek statku powietrznego, rozmieścić
ładunek na pokładzie sp oraz obliczyć położenie środka ciężkości
i dopuszczalną masę startową sp;
3)
wykonać inżynieryjno-nawigacyjne obliczenia lotu.
3. Podczas transportu wojsk, sp
rzętu bojowego i ładunków przy użyciu lotnictwa
transp
ortowego z wielokrotnym lądowaniem na tych samych lotniskach, pomocy
przy obsłudze sp (czynności proste np. załadunek, rozładunek, odśnieżanie, itp.)
ich załogom udzielają grupy SIL wydzielone ze składu jednostek bazujących na
tych lotniskach. Należy jednak uwzględniać ewentualną konieczność skierowania
na te lotniska grup sp
ecjalistycznych z jednostek, z których sp wykonują zadania.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 44 z 84
4.
STL jednostki określa zestaw materiałów i części zamiennych do wykonania
obsług bieżących i usunięcia nieskomplikowanych niesprawności, który powinien
być skompletowany i załadowany na sp.
5. Spe
cyfiką statków powietrznych lotnictwa morskiego jest możliwość wykonywania
lotów z akwenów lub z pokładów okrętów (platform).
6.
Zabezpieczenie lotów statku powietrznego na okręt, bez planowanego bazowania
na okręcie (m.in. przyjęcie na pokład okrętu, kotwiczenie sp, tankowanie, start),
realizuje przeszkolony personel etatowej załogi okrętu. Niezbędne obsługi,
wykonuje
załoga sp.
7.
Do zabezpieczenia eksploatacji sp bazujących na okręcie wydziela się Grupę
Obsługi Technicznej, w skład której wchodzą specjaliści SIL.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 45 z 84
Rozdział 5.
EWIDENCJA I PLANOWANIE DZIAŁALNOŚCI SIL
§ 20.
DOKUMENTACJA
Jednym z podstawowych warunków właściwej obsługi i użytkowania statków
powietrznych jest posiadanie przez personel aktualnej dokumentacji.
1. W eksp
loatacji statków powietrznych wykorzystywana jest dokumentacja
eksploatacyjna, planistyczna, ewidencyjna i sprawozdawcza.
1) Dokumentacja eksploatacyjna
obejmuje instrukcje użytkowania w locie,
opisy techniczne, instrukcje obsługi, zestawy obsług technicznych, karty
technologiczne, schematy, rysunki, biuletyny itp.
W przypadku rozbieżności
zapisów w dokumentach za obowiązujące przyjmuje się dokumenty wydane
później;
2)
Dokumentację planistyczną stanowią dokumenty sporządzane na wszystkich
szczeblach organizacyjnych wsp
omagające proces zarządzania eksploatacją
statków powietrznych.
3) Dokumentacja ewidencyjna
to książki pokładowe (formularze ang. logbooks)
i pliki komputerowe,
w których zapisuje się całą historię eksploatacji każdego
statku powietrznego oraz istotnych agregatów (ang. LRU - Line Replaceable
Units, TCI
– Time Changeable Item). Zawierają one między innymi: wykazy
agregatów kompletujących statek powietrzny, godzinowy czas pracy,
kalendarzowy okres wykorzystania, liczbę cykli pracy, uszkodzenia, remonty,
naprawy, obsługi, parametry zmierzone w trakcie prób i inne;
4) Dokumentacja sprawozdawcza
to zestawienia będące okresowymi
podsumowaniami wyników eksploatacji, pozwalające na dokonywanie
uogólnień na temat floty statków powietrznych i wyciąganie wniosków
eksp
loatacyjnych. Jest ściśle sprzężona z dokumentacją planistyczną.
2.
Zmiany i uzupełnienia w dokumentacji eksploatacyjnej wprowadzają uprawnione
instytucje według odrębnych uregulowań.
3.
W każdej jednostce eksploatującej sprzęt lotniczy prowadzi się wzorcowy
egzemplarz dokumentacji eksploatacyjnej
, do którego wnosi się wszystkie zmiany
i uzupełnienia dotyczące eksploatacji sprzętu lotniczego.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 46 z 84
4.
Odpowiedzialność za systematyczne i prawidłowe prowadzenie dokumentacji
wzorcowej oraz za opanowanie przez personel SIL wprowadzonych zmian
i uzupełnień ponosi STL jednostki, a w warsztatach (jednostkach remontowych)
kierownik (równorzędny). Wymienione osoby funkcyjne powinny nie rzadziej niż
raz na
kwartał sprawdzać stan i prowadzenie dokumentacji wzorcowej. STL
jednostki, kierownik mo
że upoważnić w rozkazie organizacyjnym, osoby
posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonywania tych czynności w jego
imieniu.
5.
Zmiany w roboczych egzemplarzach dokumentacji wnosi się na podstawie
egzemplarzy wzorcowych.
6. Dokumenty
planowania
oraz
sp
rawozdawczości z działalności służby
inżynieryjno-lotniczej mogą być prowadzone:
1) w informatycznym systemie
wsparcia eksploatacji statków powietrznych;
2)
zgodnie z biuletynami, instrukcjami oraz wytycznymi i rozporządzeniami
przełożonych.
7. Dokumentacj
ę ewidencyjną
wypełnia się czytelnie. Niedopuszczalne jest
zamazywanie wpisów lub ich wycieranie. Ewentualne pomyłki należy poprawić
poprzez przekreślenie błędnego wpisu, naniesienie poprawnego zapisu
i potwierdzenie dokonania zmian podpisem osoby dokonującej poprawek
(z czytelnym imieniem i nazwiskiem).
Poprawione wpisy do książek pokładowych
(metryk) uwierzytelnia się podpisami STL jednostki oraz pieczęcią jednostki.
Nie uwierzytelnione poprawki są niedopuszczalne.
§ 21.
PLANOWANIE
DZIAŁALNOŚCI
1. Planowanie
działalności służby inżynieryjno lotniczej obejmuje:
1)
obsługę techniczną sprzętu lotniczego;
2) szkolenie specjalistyczne;
3) odprawy organizacyjno-szkoleniowe;
4)
kontrole i nadzory służbowe;
5)
rozwój bazy obsługowej i szkoleniowej;
6)
przedsięwzięcia doraźne.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 47 z 84
2.
Powyższe uwzględnia się w:
1) planie
przedsięwzięć służby inżynieryjno-lotniczej;
2)
planie miesięcznym;
3) planie szkolenia jednostki lotniczej;
4) planie-grafiku wykorzystania resursu;
5)
planie obsług okresowych, wymian silników i przekładni głównych;
6) planie kontroli stanu technicznego sp
rzętu lotniczego.
3.
Roczne i miesięczne plany służby inżynieryjno-lotniczej jednostek lotniczych
opracow
uje się na podstawie:
1)
rocznego planu dowództwa szczebla nadrzędnego;
2)
miesięcznego planu dowództwa danego szczebla;
3)
poleceń przełożonych;
4)
własnych zamierzeń.
4. Szkolenie SIL realizuje
się zgodnie z „Programem szkolenia pododdziałów służby
inżynieryjno-lotniczej oraz rocznymi planami doskonalenia zawodowego żołnierzy
zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na dany rok szkoleniowy w
uczelniach wojskowych i jednostkach szkolnictwa wojskowego (jednostkach
lotniczych) w których odbywa się szkolenie personelu SIL.
§ 22.
PLANOWANIE
OBSŁUGI STATKÓW POWIETRZNYCH
1. Planowanie eksp
loatacji statków powietrznych to proces decyzyjny mający na
celu wypracowanie sposobu racjonalnego ich
użytkowania, z uwzględnieniem
obsługi technicznej, remontu, przechowywania i zaopatrywania.
2.
Potrzeby w zakresie obsług i remontów wykonywanych poza własną bazą
obsługową należy przesyłać do COL, zgodnie z innymi uregulowaniami w tym
zakresie.
3. Podczas planowania eksploatacji
należy uwzględnić następujące dane:
1)
typy i liczbę eksploatowanych statków powietrznych;
2) statki powietrzne planowane do wycofania z eksploatacji;
3)
zapas resursu statków powietrznych;
4) roczne normy limitu resursu;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 48 z 84
5)
liczbę statków powietrznych planowanych do remontu;
6)
możliwości
realizacji
obsług
technicznych
(bieżących,
specjalnych
i okresowych) siłami i środkami jednostki;
7)
potrzeby w zakresie realizacji obsług technicznych poza jednostką;
8) plan nalotu jednostki lotniczej;
9) wytycznych
szczebli nadrzędnych.
4.
Na podstawie powyższych danych STL jednostki opracowuje:
1) Plan-grafik wykorzystania resursu
uwzględniający rodzaj i liczbę obsług
technicznych, zakres i termin remontów;
2)
„Sprawozdanie – zapotrzebowanie” liczbę potrzebnych części zamiennych
i materiałów do zabezpieczenia eksploatacji statków powietrznych (SIWEsp);
3) Plan-
grafik przeglądu sprzętu lotniczego;
4)
Plan realizacji obsług okresowych i wymian silników;
5) Plan
potrzeb obsługowych realizowanych poza jednostką;
6) Plan potrzeb finansowych.
5. W czasie sp
orządzania planu wykorzystania resursu należy kierować się
następującymi kryteriami:
1)
roczne wykorzystanie resursu pojedynczych statków powietrznych powinno
być zróżnicowane i uwzględniające rytmiczną realizację obsług okresowych
(bez powstawani
a nawisu obsługowego);
2)
możliwościami obsługowymi pododdziałów wykonujących obsługi okresowe.
6. Planowanie wykorzystania resursu
należy prowadzić w SIWEsp według danych
na dzień 1 stycznia roku planowego.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 49 z 84
§ 23.
Planowanie
przeglądu stanu technicznego sprzętu lotniczego
1. Przed
przystąpieniem do planowania przeglądu sprzętu lotniczego należy
przeanalizować:
1)
zaistniałe zdarzenia lotnicze;
2)
zaistniałe niesprawności sprzętu lotniczego;
3)
poziom wyszkolenia technicznego służby inżynieryjno-lotniczej;
4) stwierdzone zani
edbania w obsłudze sprzętu lotniczego;
5) okres eksp
loatacji statków powietrznych.
2.
Przegląd sprzętu lotniczego należy zaplanować do realizacji równomiernie na
cały rok.
3.
W planowaniu przeglądów sprzętu lotniczego należy uwzględnić normy określone
w
załączniku nr 4.
4.
Na podstawie powyższych danych opracowuje się Plan-grafik przeglądu sprzętu
lotniczego.
§ 24.
Dokumentacja planistyczna
1. P
lan przedsięwzięć służby inżynieryjno-lotniczej jest dokumentem rocznego
planowania i pracy bieżącej STL jednostki (związku organizacyjnego) i zawiera
następujące rozdziały:
1) Zestawienie zbiorcze personelu
należy wypełniać z zachowaniem podziału
na
pododdziały, a na wyższych szczeblach dowodzenia, oddzielnie dla
każdego oddziału (samodzielnego pododdziału). Rubryki dotyczące nazwy
oddziału (pododdziału) oraz stanu etatowego wypełniać i uzupełniać na
bieżąco;
2)
Szczegółowe zestawienie personelu – inżynierowie specjalności lub szef
zespołu szkolenia specjalistycznego (równorzędni) zobowiązani są do
prowadzenia
szczegółowej ewidencji personelu SIL w zakresie posiadanego
przez nich wyszkolenia;
3)
Ewidencja ta powinna zawierać informacje o:
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 50 z 84
a) posiadanych dopuszczeniach do bezpośredniej obsługi sp (sprzętu
lotniczego),
b) posiadanych uprawnieniach do obsługi sp (sprzętu lotniczego),
c) posiadanej aktualnej klasie specjalisty wojskowego,
d) poziomie znajomości języków obcych,
e) posiadanych innych uprawnieniach specjalistycznych;
4)
Dane dotyczące ewidencji wymienionej w ust 2) powinny zawierać:
a)
nazwę ukończonego kursu,
b)
datę uzyskania, datę ważności (jeśli określono),
c)
podstawę uzyskania uprawnień (np. numer rozkazu dowódcy jednostki,
numer świadectwa, zaświadczenia itp.);
5) Zestawienie zbiorcze sp
rzętu lotniczego na szczeblu oddziału należy
wypełniać z zachowaniem podziału na poszczególne eskadry, natomiast na
wyższych szczeblach dowodzenia z zachowaniem podziału na podległe
odd
ziały (samodzielne pododdziały);
6)
Roczny plan głównych zadań i realizacji zamierzeń – zawiera:
a)
główne zadania służby inżynieryjno-lotniczej,
b) dodatkowe zadania otrzymane po o
pracowaniu rocznego planu, których
realizacja przewidziana jest na okres dłuższy niż jeden miesiąc.
W rubryce „Przedsięwzięcia” powinny być wyszczególnione wszystkie
zamierzenia jednostki lotniczej, wyższych przełożonych dotyczące
służby inżynieryjno-lotniczej danego szczebla dowodzenia oraz
zamierzenia własne. W rubryce „Główny wykonawca” wpisywać stopień
i nazwisko sp
ecjalisty, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za
realizację danego zamierzenia. W rubryce „Współwykonawca” należy
wpisywać nazwisko osoby (osób) lub komórki organizacyjnej
wsp
ółodpowiedzialnej za realizację danego zamierzenia. Jeżeli głównym
wykonawcą danego zamierzenia jest osoba lub komórka organizacyjna
i
nnej służby, wówczas w rubryce „Główny wykonawca” wpisać
stanowisko osoby wytypowanej do jej realizacji;
7)
„Plany miesięczne” - sporządzać na podstawie:
a)
planu miesięcznego dowództwa nadrzędnego,
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 51 z 84
b)
rocznego planu zamierzeń służby inżynieryjno-lotniczej,
c) pla
nowanych przedsięwzięć własnych,
d)
miesięcznego planu z ubiegłego miesiąca,
e) otrzymanych
zadań z dowództwa szczebla nadrzędnego;
8)
Plan miesięczny opracowuje STL jednostki. Dodatkowe zadania, otrzymywane
po opracowaniu planu miesięcznego, należy wpisywać jako kolejne punkty.
Wpisywać należy te zadania, których termin realizacji dotyczy danego
mi
esiąca. Sposób wypełniania rubryk planu jest analogiczny do wypełniania
rubryk omówionych w rozdziale dotyczącym rocznego planu zamierzeń.
9) Ponadto w
„Planie przedsięwzięć służby inżynieryjno-lotniczej” należy
prowadzić:
a) plan
y kontroli podległych jednostek,
b)
dane potrzebne w działalności służby inżynieryjno-lotniczej określonego
szczebla, np. plany
realizacji zamierzeń doraźnych,
c)
nadzory służbowe;
10) U
wagi osób kontrolujących należy odnotowywać w książce kontroli JW.
2.
„Plan-grafik przeglądu sprzętu lotniczego" jest podstawowym dokumentem
planowania i realizacji przeglądu sprzętu lotniczego dla STL jednostki.
1) Plan sp
orządza się przed rozpoczęciem roku szkoleniowego, wpisując
w odpowiednich kolumnach wszystkie statki powietrzne, urządzenia
treningowe i pozostałe wyposażenie, według zaleceń podanych w normach
przeglądu sprzętu lotniczego załącznik nr 4;
2)
Statki powietrzne należy zgrupować wpisując kolejne numery dla
poszczególnych typów;
3)
Przegląd na nadchodzący miesiąc planować przed rozpoczęciem tego
miesiąca, wpisując w górnej kolumnie jego datę. Po przeglądzie należy wpisać
ocenę oraz datę przeglądu;
4) W grafiku
należy przewidzieć wolne miejsca na wpisywanie numerów statków
powietrznych, które otrzyma jednostka wojskowa w danym roku.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 52 z 84
§ 25.
Dokumentacja ewidencyjna
Dokumentacja ewidencyjna obejmuje:
1. Dokumentacj
ę Dni Technicznych.
2.
Dokumentację obsługiwania rocznego.
3.
Dokumentację badania silników przedwcześnie wybudowanych.
4. Dzienniki szkolenia specjalistycznego.
5.
Ewidencję rozkazów, zarządzeń, biuletynów, wytycznych i telegramów.
6.
Ewidencję obsług okresowych.
7. Ewidencj
ę wykonanych remontów sprzętu lotniczego.
8.
Ewidencję wyposażenia pomocniczego - stanowisk kontrolno-pomiarowych,
narzędzi pomiarowych, sprzętu lotniskowo-hangarowego, kompletów narzędzi.
9. Ewidencj
ę reklamacji sprzętu lotniczego.
10.
Książkę ewidencji pomiaru parametrów technicznych.
§ 26.
Zasady prowadzenia dokumentacji
pokładowej sprzętu lotniczego
1.
Książki pokładowe są podstawowym dokumentem statku powietrznego
i zawierają niezbędne dane o jego pochodzeniu, ewidencji pracy, obsługi oraz
stanie technicznym.
2. Za prowadzenie k
siążek pokładowych odpowiedzialne są osoby wyznaczone
przez STL jednostki.
3.
Książka (karta) obsługi jest dokumentem, w którym ewidencjonuje się wykonanie
obsługi technicznej, przeglądu statku powietrznego, jak również jego
konfigurację, status oraz nalot. W książce (karcie) znajdują się również dane
dotyczące wszystkich niesprawności stwierdzonych na ziemi i w powietrzu oraz
innych czynników mających wpływ na status statku powietrznego.
W celu
za
pewnienia jednakowego układu Kart Obsługi dla eksploatowanych statków
powietrznych Szef Techniki Lotniczej związku organizacyjnego zobowiązany jest
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 53 z 84
do opracowania
„Wzorcowego Układu Formularzy w Skoroszycie” i przesłania do
GI WL w celu zatwierdzenia.
4. Wpis
u do książki (karty) obsługi dokonuje uprawniony personel obsługi i załogi,
ekspl
oatujący dany statek powietrzny:
1) p
rzed rozpoczęciem realizacji obsługi, technik mający ją wykonać zapoznaje
się ze statusem sp zapisanym w książce (karcie) obsługi;
Dowódca załogi, również przed wylotem sprawdza książkę (kartę) obsługi
w celu zapoznania się ze statusem sp.
2)
bezpośrednią odpowiedzialność za prawidłowe prowadzenie i przechowywanie
książki (skoroszytu kart) obsługi ponosi technik statku powietrznego, któremu
sp zo
stał przydzielony do obsługi. W przypadku, gdy sp znajduje się poza
miejscem stałego bazowania za terminowe i prawidłowe wpisywanie danych
do książki (karty) obsługi odpowiada personel pokładowy obsługi sp lub
dowódca załogi;
3)
wypełnioną książkę obsługi przechowywać przez okres jednego roku po czym
komisyjnie ją zniszczyć;
4)
wypełnione karty obsługi sp należy przekazywać do miejsca przechowywania
określonego przez STL jednostki;
5) podczas przelotu na inne lotnisko,
książkę (kartę) obsługi należy dołączyć do
statku powietrznego;
6) w razie przekazywania statku powietrznego do innej jednostki,
książkę (kartę)
obsługi należy przekazać łącznie ze statkiem powietrznym i pozostałą
dokumentacją;
7) p
o zakończeniu dnia pracy książkę (kartę) obsługi przechowywać
w pomieszczeniu przeznaczonym do przechowywania dokumentacji statku
powietrznego;
8) w razie zagubienia k
siążki (karty) obsługi statek powietrzny nie może być
dopuszczony do lotów do chwili jej odnalezienia lub odtworzenia.
W celu odtworzenia k
siążki (karty) obsługi należy dokonać weryfikacji
dokumentacji eksploatacyjnej sp i wykonać podstawową obsługę bieżącą.
5.
Książka protokołów dyżurnego technika lotniska jest dokumentem, do którego
wpisuje się dane z przebiegu służby dyżurnego technika lotniska i o rotacji sp.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 54 z 84
§ 27.
Zasady prowadzenia dokumentacji pomocniczej służby inżynieryjno-lotniczej
1. Dokumentacja pomocnicza
służby inżynieryjno-lotniczej obejmuje dokumentację
dotyczącą:
1)
pracy
poszczególnych
urządzeń
wyposażenia
pomocniczego
i zabezpieczającego;
2) rotacji sp
rzętu lotniczego;
3)
składania i rozpatrywania reklamacji;
4)
działalności z zakresu postępu i nowatorstwa w wojsku itp.
2.
Dokumentami pomocniczymi działalności służby inżynieryjno-lotniczej są:
1) pro
tokół techniczny na agregat;
2)
protokół stanu technicznego;
3)
protokół zdawczo-odbiorczy.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 55 z 84
Rozdział 6.
SP
RAWOZDAWCZOŚĆ
I
MELDOWANIE
OBOWIĄZUJĄCE
W
SIL
§ 28.
Sprawozdawczość
1.
Sprawozdawczość prowadzi się zgodnie z „Zestawieniem sprawozdań
obowiązujących na poszczególnych szczeblach dowodzenia i zarządzania
resortu obrony narodowej”.
2.
Sprawozdawczość z bieżącej działalności SIL prowadzi się w SIWEsp.
3.
STL jednostki ma na bieżąco znać potrzeby, których zaspokojenie realizowane
jest przez podmioty zewnętrzne.
4.
Potrzeby w zakresie obsług i remontów wykonywanych poza własną bazą
obsługową przesyła się do COL w terminie określonym w odrębnych
dokumentach.
5. W sprawozdaniach
– zapotrzebowaniach umieszcza się potrzeby tśm
z uwzględnieniem właściwego okresu planowania zakupów.
6. Potrzeby w zakresie
zaopatrzenia w tśm określa się na podstawie analizy:
1)
pozostałości resursów agregatów;
2)
średniego czasu między uszkodzeniami;
3)
planowanego zużycia resursu sp;
4)
stanu zapasów.
7.
Meldunki o zaistniałych zdarzeniach lotniczych, uszkodzeniach silników
kwalifikujących je do przedwczesnej wybudowy z płatowca oraz przypadkach
obrażeń ciała personelu SIL w wyniku obsługi sprzętu lotniczego, STL jednostki
składa, natychmiast po zaistnieniu zdarzenia do GIWL oraz właściwego
przełożonego z poszczególnych RSZ (telefoniczne, a następnie pisemne).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 56 z 84
Rozdział 7.
INŻYNIERYJNO-LOTNICZE ZABEZPIECZENIE LOTÓW
§ 29.
Postanowienia ogólne
1.
Podstawą planowania obsługi technicznej lotów są postanowienia zawarte w:
1)
„Regulaminie lotów lotnictwa Sił Zbrojnych RP”;
2)
„Instrukcji organizacji lotów w lotnictwie Sił Zbrojnych RP”;
3)
„Instrukcji organizacji lotów próbnych w lotnictwie Sił Zbrojnych RP”
oraz niniejszej instrukcji.
2. Przestrzeganie
zasad określonych w powyższych dokumentach zapewnia:
1) w
ysoką jakość organizacji przygotowania i obsługi technicznej lotów,
gwarantującą bezpieczeństwo lotów;
2) racj
onalne wykorzystanie zasobów w procesie inżynieryjno-lotniczego
zabezpieczenia lotów.
§ 30.
OBSŁUGA LOTÓW
1.
Nadzór nad działalnością personelu SIL podczas przygotowania i w czasie lotów
sprawuje STL jednostki. Natomiast
do bezpośredniego kierowania działalnością
personelu SIL
i organizowania obsługi sprzętu lotniczego w dniu lotów wyznacza
się DIL.
2. STL jednostki wyznacza DIL
, nie później niż w przeddzień lotów, spośród
kierowniczego
personelu SIL uwzględniając, ilość i typy sp biorących udział
w lotach.
3. Dopuszczenie personelu SIL do wykonywania funkcji DIL i
Dowódcy GOL może
nastąpić na podstawie zaliczonego szkolenia obejmującego następujące
zagadnienia:
1)
kierowanie inżynieryjno-lotniczym zabezpieczeniem lotów;
2) wsp
ółpraca służb zabezpieczenia lotów;
3)
szczególne przypadki w locie – obejmuje wszystkie typy statków powietrznych
eksp
loatowanych w jednostce wojskowej (biorące udział w lotach);
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 57 z 84
4)
zasady bezpieczeństwa podczas obsługi sprzętu lotniczego oraz poruszania
się po lotnisku;
5) zasady lotniskowej kontroli paliw.
Szkolenie realizuje się w jednostce wojskowej przynajmniej raz w roku i należy
je
przeprowadzić na początku roku szkoleniowego.
4.
Szczegółowe obowiązki DIL określa „Instrukcja organizacji lotów w lotnictwie Sił
Zbrojnych RP”;
5.
DIL kieruje inżynieryjno-lotniczym zabezpieczeniem lotów z punktu kierowania
DIL (PK DIL),
określonego w instrukcji użytkowania lotniska.
6. PK DIL
musi być wyposażony zgodnie z załącznikiem nr 5.
7.
DIL w czasie lotów można zmienić jedynie w uzasadnionych przypadkach:
1)
jeżeli stan jego zdrowia uniemożliwia dalsze pełnienie obowiązków;
2) w
razie zaistnienia okoliczności losowych lub służbowych.
8.
Decyzję o zmianie DIL podejmuje organizator lotów na wniosek STL jednostki.
Zmianę wprowadza się po uprzednim umożliwieniu nowemu DIL zapoznania się
z PTOL oraz dotychczasowym przebiegiem zmiany lotnej.
9.
Zabezpieczenie inżynieryjno-lotnicze lotów realizuje się zgodnie z PTOL
opracowaną na podstawie PTL.
10.
Zmiany (uaktualnienia, poprawki) w PTOL przed rozpoczęciem lotów wprowadza
DIL w porozumieniu z POL.
11. D
o zabezpieczenia obsługi lotów STL jednostki wyznacza ze składu personelu
SIL odpowiednią liczbę specjalistów stanowiących grupy obsługi lotów (GOL).
Składy specjalistów SIL zabezpieczających loty, ustala się nie później niż
w przeddzień dnia lotów. Liczba personelu obsługi uzależniona jest od rodzaju
i charakteru lotów, ilości sp, wariantu ich uzbrojenia oraz posiadanych środków
obsługi i kontroli.
12.
W zależności od potrzeb wynikających z decyzji organizatora lotów, STL
jednostki:
1)
ustala niezbędną liczbę grup obsługi lotów;
2) przydziela sp
biorące udział w lotach poszczególnym grupom obsługi lotów.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 58 z 84
13. W uzasadnionych przypa
dkach dopuszcza się wprowadzanie zmian w składzie
wyznaczonych sp
ecjalistów w czasie lotów. Decyzję o zmianach podejmuje STL
jednostki.
14. W d
niu wstępnego przygotowania do lotów STL jednostki stawia zadania
w zakresie zabezpieczenia inżynieryjno – lotniczego lotów. W postawieniu
zadania uczestniczy DIL oraz wytypowany personel SIL.
15.
W czasie stawiania zadań na loty STL jednostki omawia i podaje w zakresie
swoich kompetencji:
1) c
harakter mających się odbyć lotów;
2) n
umery statków powietrznych wyznaczonych do lotów;
3) sp
osób i metody przygotowania sprzętu do lotów oraz dodatkowych czynności
do wykonania;
4) g
odzinę przybycia środków zabezpieczenia lotów oraz personelu SIL;
5) d
owódców grupy obsługi lotów (GOL);
6)
grupy specjalne do obsługi lotów.
16.
Dowódca GOL:
1) nadzoruje
wykonywanie obsług zgodnie z dokumentacją techniczną,
o wszystkich naruszeniach melduje DIL;
2) udziela instruktarzu w zakresie przestrzegania BHP
i ppoż.;
3) zapoznaje
się z czasami gotowości do startu poszczególnych statków
powietrznych;
4) analizuje
zaistniałe niesprawności, nadzoruje ich usuwanie a w razie trudności
melduje niezwłocznie DIL;
5) melduje DIL o sp
rawności i odtworzeniu statków powietrznych;
6) realizuje
wytyczne przełożonych oraz przedsięwzięcia profilaktyczne;
7) uczestniczy
w omówieniu lotów w grupie SIL;
8) przekazuje personelowi GOL
uwagi dotyczące zabezpieczenia inżynieryjno-
lotniczego
lotów.
17.
Omówienie lotów na szczeblu SIL prowadzi STL jednostki.
18.
Podczas omówienia należy zwrócić uwagę na:
1)
organizację obsługi technicznej sp;
2)
zaistniałe niesprawności;
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 59 z 84
3) stan techniczny
poszczególnych sp;
4)
niedociągnięcia.
19.
W przypadku lotów dwuzmianowych obsługę przedlotową wykonuje pierwsza
zmiana obsługi.
20. P
rzyjęcie sp do obsługi przez drugą zmianę odbywa się przez wykonanie obsługi
startowej. Przyjęcie sp odnotowuje się w książkach obsługi sp, w przypadku kart
obsługi zakłada się nową kartę.
21.
Obsługę polotową wykonuje druga zmiana.
22.
W dniu (zmianie) lotów technik (równorzędny) może obsługiwać dowolny sp (tego
samego typu) przydzielony mu przez STL jednostki.
23.
Technik (równorzędny) wyznaczony do obsługi sp zapoznaje się z wpisami do
książki obsługi sp.
24.
Do książki obsługi wpisuje się numer zestawu narzędzi jakim sp w danym dniu
jest obsługiwany.
25. W uzasadnionym przypadku
, technik (równorzędny) sp może przyjąć obsługą
przedlotową inny, tego samego typu sp biorący udział w lotach.
26.
Decyzję o zmianie przydziału sp podczas lotów podejmuje DIL na wniosek GOL.
§ 31.
Przygotowanie do
lotów
1.
Do lotów dopuszcza się tylko sprzęt zdatny do lotu, kwalifikowany zgodnie
z §5 pkt 5 ppkt 1 i 2, przygotowany zgodnie z wytycznymi wynikającymi
z postawionego zadania (§5, pkt 4, ppkt 2).
2.
Do lotów dopuszcza się sp ze zdemontowanym wyposażeniem, które nie ma
wpływu na bezpieczeństwo lotu oraz wykonanie zadania. Musi to być
odnotowane w książce (karcie) obsługi jako odstępstwo od konfiguracji.
Ostateczną decyzję podejmuje dowódca załogi sp.
3. Przygotowanie
statków powietrznych do lotów obejmuje:
1)
wykonanie obsług sp zgodnie z dokumentacją techniczną;
2)
przegląd sprzętu pomocniczego (źródła zasilania lotniskowego, baterie
akumulatorowe, aparatura kontrolno-
pomiarowa, narzędzia i sprzęt lotniskowo-
hangarowy).
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 60 z 84
4. Przygotowanie personelu SIL do
obsługi lotów obejmuje:
1)
omówienie zadania na loty;
2)
omówienie niedociągnięć organizacyjnych, zaistniałych w czasie poprzednich
lotów;
3)
omówienie niesprawności sprzętu lotniczego, zaistniałych w czasie
poprzednich lotów;
4)
omówienie metod i sposobu przygotowania statków powietrznych do lotów;
5)
przeprowadzenie (w razie potrzeby) praktycznych zajęć na wybrany temat
związany z obsługą statków powietrznych;
6)
omówienie poleceń przełożonych w zakresie obsługi technicznej
i użytkowania statków powietrznych oraz przedsięwzięć profilaktycznych.
5.
Przygotowanie personelu latającego do lotów w zakresie użytkowania statków
powietrznych obejmuje:
1) wsp
ółudział kierowniczego personelu SIL w przećwiczeniu lotów na ziemi,
polegający na kompleksowym sprawdzeniu gotowości pilotów do lotów na
urządzeniach treningowych i w kabinach sp w zakresie ich użytkowania
i znajomości szczególnych przypadków podczas lotu;
2)
udzielanie konsultacji pilotom podczas treningów i w czasie samodzielnego
przygotowania do lotów;
3)
omówienie błędów w użytkowaniu statku powietrznego przez personel latający,
popełnionych w poprzednich lotach, na podstawie materiałów OKL i wyników
analizy niesp
rawności statków powietrznych.
6. Statki powietrzne
do użytkowania w powietrzu dopuszcza personel SIL,
potwierdzając podpisem w książce (karcie) obsługi statku powietrznego jego
sp
rawność i przygotowanie zgodne z dokumentacją techniczną. Jeśli sp do lotu
przygotowuje załoga, to dowódca załogi dopuszcza go do lotu.
7.
Przyjęcie statku powietrznego do lotu potwierdza przed każdym lotem dowódca
załogi (pilot) podpisem w książce (karcie) obsługi po wykonaniu wszystkich
czynności kontrolnych i sprawdzających, nakazanych w instrukcji techniki
pilotowania danego statku powietrznego. Wszystkie niesp
rawności zaistniałe na
statku powietrzny
m w czasie lotu pilot ma obowiązek odnotować w książce
(karcie) obsługi bezpośrednio po zakończeniu lotu.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 61 z 84
8. Za terminowe i kompleksowe przygotowanie statku powietrznego do lotu
odpowiedzialni są w zakresie swoich specjalności bezpośredni wykonawcy.
Są oni zobowiązani wykonać obsługi przewidziane w instrukcji eksploatacji
i obsługi technicznej oraz w JZOT. Technik samolotu (równorzędny) zobowiązany
jest sprawdzić aktualność i kompletność adnotacji o wykonaniu zaplanowanych
obsług przez innych specjalistów w książce (karcie) obsługi, po czym
zameldować
o
gotowości
statku
powietrznego
do
lotu
dowódcy
(st. technikowi) klucza lub GOL.
9. W przypadku przelotu statku powietrznego na lotnisko niemacierzyste, pilot
obowiązany jest zabrać ze sobą książkę (kartę) obsługi, naziemne
zabezpieczenia fotela katapultowego
oraz urządzeń tego wymagających. Przed
lotem w książce (karcie) obsługi należy odnotować: datę i rodzaj wykonywanej
ostatnio obsługi okresowej i specjalnej oraz nalot po tych obsługach.
10. W przypadku, gdy na lotnisku niemacierzystym brak jest personelu SIL
dopuszczonego do obsługi danego typu sp, wyznacza się grupę obsługi
z macierzystej jednos
tki lub obsługę wykonuje załoga.
§ 32.
Grupy specjalne wydzielane do obsługi lotów
1.
W zależności od potrzeb, do obsługi lotów wyznacza się grupy specjalne
podporządkowane bezpośrednio DIL.
2. S
kład grup specjalnych określa STL jednostki, a ich rozmieszczenie instrukcja
operacyjna lotniska (DOL).
3.
W skład grup specjalnych wchodzą m.in.:
1) grupa kontroli startowej;
2) grupa zbierania sp
adochronów hamujących;
3) grupa kontroli uzbrojenia.
4. Grupa kontroli startowej
przeprowadza kontrolę sp zgodnie z wytycznymi DIL
przed wkołowaniem na DS i nie dopuszcza do startu niesprawnego sp. Melduje
DIL o w
szystkich zauważonych usterkach.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 62 z 84
5.
Dla każdej zmiany lotów sp wyposażonych w spadochrony hamujące wyznacza
się grupę zbierania spadochronów hamujących, której zadaniem jest zbieranie
sp
adochronów i dostarczanie ich do spadochroniarni.
6.
Podczas lotów na zastosowanie bojowe wyznacza się grupę kontroli uzbrojenia,
której zadaniem jest sprawdzenie stanu uzbrojenia sp po wylądowaniu w miejscu
określonym w instrukcji operacyjnej lotniska.
7. Grupa kontroli uzbrojenia sp
zobowiązana jest:
1)
zapoznać się z wariantami uzbrojenia użytkowanymi w czasie lotów;
2) w z
ależności od wariantu uzbrojenia skompletować wyposażenie grupy;
3)
prowadzić kontrolę uzbrojenia lądujących sp;
4)
meldować DIL o wszystkich stwierdzonych nieprawidłowościach.
8.
Za b r a n i a s i ę wykonywania lotów sp w takiej liczbie (wariancie uzbrojenia),
przy której personel SIL nie jest w stanie zapewnić obsady grup specjalnych.
§ 33.
Dyżurny Technik Lotniska
1.
Na DTL wyznacza się personel SIL wszystkich specjalności. DTL podlega
kontrolerowi lotniska.
2.
Instrukcję DTL opracowuje STL jednostki a zatwierdza ją Dowódca Jednostki.
Wyposażenie DTL określa załącznik nr 6.
3.
DTL pełni służbę w ubiorze technicznym wyposażony w kamizelkę odblaskową
z napisem DTL.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 63 z 84
Rozdział 8.
§ 34.
Remont sprzętu lotniczego
1.
W zależności od stopnia zużycia resursu, stanu technicznego sprzętu lotniczego,
charakteru uszkodzeń lub niesprawności ustala się następujące rodzaje remontu:
1) remont planowy;
2) remont nieplanowy.
2. Remont planowy
wykonuje się w celu odtworzenia resursu sp. Uzależniony jest
od określonego w dokumentacji technicznej danego typu sp resursu
międzyremontowego.
3. Remont nieplanowy jest remontem
doraźnym, wynikłym w trakcie bieżącej
eksploatacji.
Nie
musi
być
związany
z
odtworzeniem
resursu
międzyremontowego.
4. Remont sp
rzętu lotniczego wykonuje się w podmiotach gospodarczych
i jednostkach wojskowych posiadających przeszkolenia
w
zakresie
prowadzonych prac i jego dokumentację techniczną.
5.
Dla każdego rodzaju remontu ustala się Zakres Remontu, który zatwierdza GIWL.
Zakres remontu stanowi dane techniczne do specyfikacji istotn
ych warunków
zamówienia.
6.
Decyzję o skierowaniu sprzętu lotniczego do remontu podejmuje GIWL na
podstawie sp
orządzonego przez użytkownika protokołu stanu technicznego.
7.
Za datę zakończenia remontu przyjmuje się datę wypełnienia dokumentacji
sprzętu.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 64 z 84
§ 35.
Zasady przygotowania
i kierowania sprzętu lotniczego do badań
1.
Do badań kieruje się takie agregaty, urządzenia, elementy sp, na podstawie
których można określić przyczyny powstania uszkodzeń. Wraz z zasadniczym
agregatem (elementem)
do badań kieruje się również współpracujące z nim
agregaty (elementy), które mogłyby spowodować uszkodzenie.
2.
Agregaty sprzętu lotniczego przeznaczone do badań nie podlegają konserwacji,
rozbiórce, przemyciu i oczyszczeniu z brudu, oleju itp. Wszystkie króćce
(przewody rurow
e) powinny być zakryte zaślepkami gumowymi (z tworzywa
sztucznego) lub owinięte papierem parafinowanym (folią). Oprócz tego należy
zabezpieczyć przełomy i inne miejsca uszkodzeń oraz położenia elementów
ruchomych w jakich zostały zauważone podczas przeglądu.
3.
Próbki cieczy specjalnych zlewa się z różnych miejsc, do oddzielnych, czystych
suchych i szczelnie zamkniętych naczyń.
4.
Podczas demontażu elementów i agregatów powinny być zachowane środki
ostrożności zapobiegające uszkodzeniom mechanicznym i cieplnym. Jeżeli
demontaż danego agregatu bez uszkodzenia jest niemożliwy, wówczas do badań
wysyła się cały zespół. Wszystkie stwierdzone uszkodzenia kierowanego do
badań sprzętu lotniczego wyszczególnia się w załączonych do niego
dokumentach.
5.
Powierzchnie przełomów elementów, których charakter należy zbadać, należy
zabezpieczyć miękkimi suchymi materiałami (watą, szmatami) i owinąć papierem
parafinowanym (folią). Elementy i zespoły, których powierzchnie pokryte są
produktami spalania (sadza), powinny być zabezpieczone przed zetknięciem
z innymi elementami oraz zabezpieczone przed przemieszczaniem się
w opakowaniu.
6.
Aby zapobiec uszkodzeniom zwęglonych membran gumowych i elementów
z polimerów należy umieszczać je w opakowaniu wypełnionym miękkimi
materiałami (watą, trocinami itp.).
7.
Agregaty uzbrojenia lotniczego, osprzętu i wyposażenia tlenowego, ich elementy
wewnętrzne, podziałki, wskazówki oraz lampy elektronowe (ich pozostałości),
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 65 z 84
bloki URE i aparatura komutacyjna powinny być owinięte miękkim materiałem
(każdy oddzielnie) i zabezpieczone przed stykaniem się ze sobą lub
z opakowaniem. Podczas owijania podziałek przyrządów należy przedsięwziąć
środki zapobiegające przemieszczaniu się masy świecącej po powierzchni
podziałki.
8.
Baterie akumulatorów i ich ogniwa z elektrolitem powinny być transportowane
z korkami roboczymi w ten sposób, aby nie nastąpiło wylewanie elektrolitu.
Ocalałe ogniwa bez elektrolitu należy transportować z korkami-zaślepkami, przy
czym czas transportu powinien być minimalny. W przypadku całkowitego
uszkodzenia baterii poszczególne płyty dodatnie i ujemne każdego ogniwa należy
zapakować oddzielnie: w materiał kwasoodporny - płyty ołowiowe,
w zasadoodporny -
płyty srebrowo-cynkowe (kadmowo-niklowe).
9.
Przy kierowaniu do badań środków bojowych (pocisków rakietowych, bomb,
zapalników itp.) należy ściśle przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas ich
transportu.
10.
Do agregatów i elementów kierowanych do badań przymocowuje się wywieszki
z podaniem nazwy, typu i numeru SP (silnika, agregatu).
11. Kierowane
agregaty, elementy i zespoły powinny być ułożone w szczelnym
opakowaniu transportowym lub w takim, którego wnętrze chroni przed
przenikaniem wilgoci i pyłu. Do wnętrza opakowania dołącza się opis
(z wyszczególnieniem liczby elementów jednorodnych, np. łopatek turbin)
z podpisem osoby odpowiedzialnej za przesyłkę.
12.
Na zewnątrz opakowania, oprócz adresu odbiorcy, powinien być naniesiony
czerwony pas po przekątnej i dużej wielkości litera "B", co umownie oznacza
"Do badań".
13.
Wraz ze sprzętem lotniczym kierowanym do badań wysyła się następujące
dokumenty:
1)
książkę płatowca (przy kierowaniu elementów płatowca);
2)
książkę silnika (przy kierowaniu elementów silnika);
3)
książkę (metryki) -przy kierowaniu agregatów lub elementów;
4)
oryginał nośnika informacji rejestratora parametrów lotu (filmy, taśmy
magnetyczne itp.);
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 66 z 84
5)
taśmy, filmy, wykresy skalowania i szablony, metryki rejestratora
i nadajników, wykazy parametrów analogowych (komend jednorazowych)
oraz numery kanałów, wg których przebiegała rejestracja;
6)
wszystki
e nośniki informacji (filmy, taśmy, oscylogramy itp.) z poprzednich
lotów danego sp i nie mniej, niż 10 filmów z rejestracji lotów danej załogi na
innych sp danego typu,
wraz z kopiami wykresów skalowania;
7)
zapis korespondencji radiowej między załogą a radiostacjami naziemnymi;
8)
dane o naprowadzaniu radiolokacyjnym sp;
9)
dane o masie startowej, konfiguracji lotu i wariancie podwieszeń sp;
10)
oświadczenie członków załogi i świadków;
11)
dane o warunkach atmosferycznych, temperaturze i ciśnieniu oraz
wilgotności na lotnisku startu i miejscu wypadku, przewyższeniu lotniska
i miejsca wypadku nad poziomem morza;
12)
szkic miejsca wypadku z przywiązaniem go do lotniska i geometrię zderzenia
(las, woda, grunt, wymiary leja, nazwa i odległości rozrzuconych części,
pierwsze i
następne zderzenia sp oraz ogniska pożaru itp.).
14.
Przy kierowaniu do badań sprzętu lotniczego przedwcześnie wycofanego
z eksploatacji, wysyła się wraz z nim następujące dokumenty:
1)
książkę silnika (przy kierowaniu silnika);
2)
książkę (metryki) agregatów;
3)
oryginał nośnika informacji ze wskazaniem na nim odcinka powstałej
niesprawności (na filmie powinny być również zarejestrowane zera
elektryczne i mechaniczne);
4)
wykresy skalowania każdego parametru z podaniem współczynnika
powiększenia i rzeczywistej przerwy czasowej, wykaz parametrów (komend
jednorazowych) i numery kanałów, wg których przebiegała rejestracja;
5)
dane o warunkach atmosferycznych (temperatura, ciśnienie, wilgotność
powietrza) na lotnisku w dniu lotów, w którym zaistniało uszkodzenie oraz
prze
wyższenie lotniska nad poziomem morza;
6)
dane o masie startowej sp i jego konfiguracji w chwili zaistnienia uszkodzenia
(wariant podwieszenia, kształt skrzydła, położenie mechanizmu skrzydła
i podwozia);
7)
kopię korespondencji radiowej z lotu.
§ 36.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 67 z 84
Utrzym
anie i stosowanie narzędzi pomiarowych
7
1.
Narzędzia pomiarowe są to środki techniczne przeznaczone do wykonywania
pomiarów i obejmują:
1) wzorce miar;
2)
przyrządy pomiarowe.
2.
Narzędzia pomiarowe stosowane do obsługi sprzętu lotniczego muszą być
sprawne
technicz
nie, a narzędzia podlegające obowiązkowi kontroli
metrologicznej (legalizacji, kalibracji lub sprawdzania)
muszą posiadać ważne
potwierdzenie kontroli metrologicznej.
3.
Kontrola metrologiczna narzędzi pomiarowych są to czynności wykonywane
przez organ służby metrologii wojskowej lub organ administracji miar w celu
stwierdzenia i zaświadczenia, że narzędzia pomiarowe całkowicie spełniają
wymagania przepisów. Kontrola metrologiczna polega na sprawdzeniu
i cechowaniu narzędzia, wpisaniu adnotacji do dziennika eksploatacji narzędzia
pomiarowego lub wydaniu świadectwa kontroli metrologicznej.
4. Niesprawne technicznie -
uszkodzone lub bez kontroli metrologicznej narzędzia
pomiarowe -
należy wycofać z eksploatacji i skierować do naprawy.
5.
Zabrania się obsługiwania sp z wykorzystaniem niesprawnych narzędzi
pomiarowych.
6. Niesp
rawne technicznie narzędzia pomiarowe należy przechowywać oddzielnie,
a czas ich przechowywania nie może przekroczyć 30 dni. W przypadku
uszkodzeń niezwiązanych z normalną eksploatacją (np. mechanicznych) lub
braków w komplecie, do asygnaty – zlecenia przekazania narzędzia
pomiarowego do naprawy w organach służby metrologii wojskowej należy
dołączyć szczegółowe uzasadnienie przyczyn powstania szkody oraz podstawę
ujęcia szkody na ewidencję jednostki zdającej (wyciąg z rozkazu).
7.
Odpowiedzialność za właściwe stosowanie i utrzymywanie narzędzi
pomiarowych w pełnej sprawności technicznej oraz ich okresową kontrolę
metrologiczną, zgodnie z wykazem narzędzi pomiarowych podlegających kontroli
metrologicz
nej, ponoszą użytkownicy tych narzędzi.
7
Oznacza także Aparaturę Kontrolno - Pomiarową.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 68 z 84
8.
Wszystkie narzędzia pomiarowe powinny być wyposażone w dzienniki
eksploatacji oraz instrukcje
użytkowania.
9.
Użytkowane narzędzia pomiarowe podlegające kontroli metrologicznej podlegają
obsługom okresowym co trzy miesiące, w ramach których należy sprawdzić:
1) komplet zgodnie z dziennikiem eksp
loatacji narzędzia pomiarowego oraz
ważność (resurs międzykalibracyjny);
2)
stan zewnętrzny narzędzia i posiadanie nienaruszonych (nieuszkodzonych,
niezniszczonych) cech kontroli metrologicznej (legalizacji, kalibracji lub
sprawdzania);
3)
pewność zamocowania i działania elementów sterowania;
4)
czystość narzędzia i znajdujących się na nim złączy (króćców);
5)
stan przewodów i kabli połączeniowych, stan izolacji oraz stan techniczny
i czys
tość złączy.
10.
Narzędzia pomiarowe, w których została naruszona cecha kontroli metrologicznej
(uszkodzon
a lub zniszczona) tracą ważność (resurs międzykalibracyjny).
11.
Obsługi okresowe narzędzi pomiarowych podlegających kontroli metrologicznej,
nakazane ich instrukcjami eksploatacji,
wykonywać podczas czynności
wstępnych przed ich kontrolą metrologiczną. Obsługi okresowe narzędzi
pomiarowych nie podlegających kontroli metrologicznej oraz pomocniczych
urządzeń pomiarowych wykonywać zgodnie z ich instrukcjami eksploatacji.
12.
Zasady użycia narzędzi pomiarowych podczas obsługi technicznej i remontu sp
określają instrukcje eksploatacji i obsługi technicznej, JZOT, karty technologiczne
poszczególnych typów sp oraz opisy techniczne i instrukcje użytkowania tych
narzędzi.
13.
Ogólne zasady stosowania, kontroli metrologicznej i naprawy narzędzi
pomiarowych określą instrukcje, decyzje, wytyczne i rozporządzenia w sprawie
działalności metrologicznej w resorcie obrony narodowej.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 69 z 84
§ 37.
Zasady przydzielania i prowadzenia ewidencji
narzędzi
1. N
arzędzia stanowiące wyposażenie statku powietrznego przydziela się
technikowi sp
(równorzędnemu). Narzędzia ogólnego przeznaczenia oraz
zestawy narzędziowe przydziela się osobom odpowiedzialnym za ich
przechowywanie, wydawanie i ewidencję.
2. Ewide
ncję prowadzi się dla każdego zestawu oddzielnie.
3.
Sprawdzenie stanu technicznego i zgodności narzędzi z wykazem przeprowadza
się zgodnie z załącznikiem nr 4.
4.
Ewidencja może być prowadzona w narzędziowni. W takim przypadku STL
jednostki określa zasady wydawania (wypożyczania) narzędzi użytkownikom.
5.
Wszystkie narzędzia oznakowuje się w sposób umożliwiający jednoznaczne
określenie ich przynależności. Zasady znakowania narzędzi regulują oddzielne
dokumenty.
Rozdział 9.
ODBIÓR I PRZEKAZYWANIE SPRZĘTU LOTNICZEGO
§ 38.
Przekazywanie statków powietrznych z jednostki do jednostki (zakładu)
1.
Statki powietrzne przekazuje się sprawne, a wyposażenie dodatkowe
skompletowane zgodnie z wpisami w książkach pokładowych. Przekazanie sp
należy przeprowadzić na terenie jednostki przekazującej.
2.
Niesprawne i niekompletne sp mogą być przekazywane tylko w wyjątkowych
przypadkach i na podstawie pisemnego polecenia gestora lub zgodnie
z zapisami umów.
3.
Dokumentację (pliki komputerowe) sp przekazuje się kompletną. Książki
pokładowe wypełnia się do dnia przekazania włącznie. Wszystkie wpisy
uwierzytelnia się podpisem STL jednostki i pieczęcią herbową przekazującej
jednostki. Opisy techniczne, instrukcje eksploatacji, technologie, JZOT, biuletyny
i dokumentację remontową przekazuje się na polecenie przełożonego, który
wydał decyzję o przekazaniu statków powietrznych.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 70 z 84
4.
Na każdy sp sporządza się protokół zdawczo-odbiorczy (WLOP_inż_54)
w
dwóch egzemplarzach. Protokół ten zatwierdza STL
jednostki przekazującej
sp. Jeden egzemplarz protoko
łu przekazuje się jednostce przyjmującej,
a drugi przechowuje się w jednostce zdającej. W protokole wyszczególnia się:
1) stan techniczny statku powietrznego;
2)
komplet wyposażenia dodatkowego, specjalnego i pomocniczego;
3)
wyposażenie niejawne przekazuje się wg odrębnych przepisów;
4)
napełnienie instalacji pokładowych paliwem, olejami, gazami i cieczami
specjalnymi;
5)
załadowanie środkami pirotechnicznymi.
5.
Przekazujący sp ma obowiązek przekazać informację o zrealizowanych pracach,
stanie technicznym sp i stwierdzonych usterkach.
6.
Do przyjęcia sp dowódca jednostki przyjmującej wyznacza grupę personelu SIL.
Podczas przyjmowania sprawdza się stan techniczny sp w zakresie określonym
przez STL jednostki przyjmującej.
§ 39.
Odbiór i przelot statków powietrznych z zakładów produkcyjnych
i remontowych
1. Do odbioru sp
z zakładów produkcyjnych lub remontowych wyznacza się grupę
z personelu SIL, dopuszczoną do pracy na danym typie sp. Skład grupy określa
dowódca jednostki. Na starszego grupy wyznacza się oficera SIL.
2.
Podstawą wyjazdu grupy po odbiór sp z cywilnych zakładów produkcyjnych jest
pisemne zawiadomienie o wykonaniu usługi zgodnie z umową. Personel latający
udaje się do zakładu na wezwanie starszego grupy przyjmującej.
3.
Zakład produkcyjny (wykonawca, dostawca) organizuje na terenie zakładu
niezbędne przeszkolenie personelu inżynieryjno-lotniczego i latającego z zakresu
właściwości budowy i eksploatacji przyjmowanych sp.
4. Statki powietrzne przekazu
je jednostce przedstawiciel zakładu. Do odbioru
przekazuje się sp sprawny, kompletny (części zamienne, sprzęt obsługi
naziemnej, narzędzia i dokumentacja zgodnie z wykazem zbiorczym)
i oblatany zgodnie z programem prób. Za jakość przekazywanego jednostce
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 71 z 84
sp
rzętu lotniczego oraz przygotowania sp odpowiada zakład produkcyjny. Środki
kontroli i przygotowania sp do lotów przekazuje się razem ze sp.
5.
Statek powietrzny do przelotu przygotowują specjaliści zakładu w obecności
przedstawicieli grupy odbiorczej z jednostki lub RPW.
6. Przy odbiorze sp sprawdz
a się zgodnie z zakresem przeglądu, ustalonym przez
STL jednostki
oraz skontrolowanie wykonania zleconych prac. Wykryte
uszkodzenia i braki w komplecie sp usuwa
niezwłocznie przekazujący.
7.
Przyjmowanie z zakładu sp w stanie zagrażającym bezpieczeństwu lotu jest
zabronione.
8. Dokumentacja
sp w momencie przyjęcia musi być kompletna, zaktualizowana
i potwierdzona przez przedstawiciela zakładu.
§ 40.
Przekazywanie statków powietrznych wewnątrz jednostki
1. Polecenie przekazania sp wydaje STL jednostki.
2.
Sp wewnątrz jednostki przekazuje się na podstawie przeglądu przedlotowego.
3.
STL jednostki może określić inny zakres przeglądu w trakcie przekazania sp.
4.
Przekazanie należy odnotować w książce (karcie) obsługi sp.
5.
Przekazujący sp do et (GOT) ma obowiązek określić zakres prac do wykonania,
a w przypa
dku niesprawności jej opis.
6.
Przekazujący sp ma obowiązek przekazać informację o zrealizowanych pracach,
stanie technicznym sp i stwierdzonych usterkach.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Wydanie: 14 lipiec 2011
Zmiana:0
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO-LOTNICZEJ
Strona 72 z 84
Załącznik nr 1
RZECZPOSPOLITA POLSKA
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
REPUBLIC OF POLAND MINISTRY OF NATIONAL DEFENCE
ŚWIADECTWO ZDATNOŚCI
CERTIFICATE OF AIRWORTHINESS
1. Typ statku powietrznego
Aircraft Type:
…………………………………………….....
2. Znaki rejestracyjne
Registration Marks:
………………………………………...
3. Nr fabryczny
Serial No:
…………………………………………………….
4. Typ silnika
En g i n e T yp e :
………………………………………………………
5. Nr. fabryczne
silników
Engines serial No.
Silnik 1.
Engine No. 1
………………………………………………...
Silnik 2.
Engine No. 2
………………………………………………...
Silnik 3.
Engine No. 3
………………………………………………...
Silnik 4.
Engine No. 4
………………………………………………...
6.
Maksymalny ciężar do startu
Maximum take-
off weight: …………………………………….. kg
7.
Ciężar do lądowania
Landing weight:
………………………………………………… kg
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/73
8.
Niniejsze świadectwo wydane zostało przez upoważniony organ nadzoru
Ministerstwa Obrony Narodowej w Rzecz
ypospolitej Polskiej dla wyżej
wymienionego statku powietrznego.
This Certificate has been issued by authorized supervision department of
Ministry of National Defence in Republic of Poland made there under with
respect to the abovementioned aircraft.
9. Niniejszym stwierdza
się, że statek powietrzny………………… nr ……………
został wyprodukowany przez ……………………………………………………..
zgodnie z obowiązującą dokumentacją i warunkami technicznymi i przyjęty
został przez właściwy Oddział Kontroli Technicznej.
Stwierdza się, że wyżej wymieniony statek powietrzny przeznaczony jest
do transportu pasażerów i dopuszcza się do eksploatacji pod warunkiem
spełnienia wymagań eksploatacji technicznej i obsługi technicznej zgodnie
z ustanowionymi ograniczeniami przedstawionymi w Instrukcji eksploatacji
w powietrzu, Instrukcji obsługi technicznej, w odpowiednich formularzach
i w innych dokumentach właściwych dla tego typu statku powietrznego.
This is to certify that aircraft ………………………………………… No …………
has been manufactured by the ..
…………………………………………………. in
conformity with the effective drawings and Specification for delivery, and has
been accepted by the Inspection Department.
This is to certify that the above aircraft is destined for passenger air transport
and is fit for service provided the aircraft is maintained and operated according
to the approved operating limitations in the Flight Manual, Maintenance
Manual, appropriate Log Books and other applicable documents.
10.
Niniejsze świadectwo zdatności jest ważne do ………………………………… r.
The Certificate is valid to ..
………………………...……………………………... r.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/74
Załącznik nr 2
WZÓR
Miejsce, data …………….….
GŁÓWNY INŻYNIER WOJSK LOTNICZYCH
WNIOSEK Nr …….
o wydanie zezwolenia na loty w szczególnych okolicznościach
Proszę o wydanie zezwolenia na loty w szczególnych okolicznościach:
1.
Rodzaj Sił Zbrojnych, Nr JW
2. Dane statku powietrznego:
a.
Wytwórca sp
b. Typ sp
c. Numer i seria
3. Dane silnika nr 1
a.
Wytwórca silnika
b. Typ silnika
c. Numer i seria s-ka
Dane silnika nr 2
a.
Wytwórca silnika
b. Typ silnika
c. Numer i seria s-ka
Dane silnika nr 3
a.
Wytwórca silnika
b. Typ silnika
c. Numer i seria s-ka
Dane silnika nr 4
a.
Wytwórca silnika
b. Typ silnika
c. Numer i seria s-ka
4.
Przyczyna wykonania lotu w szczególnych okolicznościach:
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/75
5. Ocena stanu technicznego:
6. Cel lotu oraz proponowana trasa lotu:
7. Proponowane konieczne ograniczenia:
8. Informacje dodatkowe:
mp.
stopień, imię i nazwisko dowódcy jednostki
9.
Uwagi przyjmującego wniosek:
Załączniki:
1.
Protokół stanu technicznego;
2. Inne wg potrzeb.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/76
Załącznik nr 3
RZECZPOSPOLITA
REPUBLIC of POLAND
POLSKA
SZEFOSTWO TECHNIKI LOTNICZEJ
AIR TECHNIC DEPARTMENT
ZEZWOLENIE NA LOTY W SZCZEGÓLNYCH OKOLICZNOŚCIACH
Special Permit to Fly
Num
er …….
Number
Niniejszy dokument stwierdza, że statek
powietrzny został uznany za zdatny do
wykonania lo
tu w szczególnych okolicznościach.
Okres ważności niniejszego dokumentu podano
poniżej.
This special Permit to Fly states that the aircraft
is airworthy to conduct special flight operations.
The validity of the Special Permit is stated
below.
1.
Dane statku powietrznego
Information the aircraft
Wytwórca:
Manufacturer:
Typ:
Type:
Numer i seria:
Serial Number:
Kategoria:
Category:
Znaki przynależności państwowej
i znaki rejestracyjne:
Nationality and Registration Marks:
2.
Zezwolenie udzielono dla:
Permission granted to:
3.
Zgoda na trasę lotu:
In order t ferry flight:
4.
Dokument jest ważny od … do …
This dokument is valid from … to …
5.
Dokumentacja związana z zezwoleniem:
Documentations associated with permit:
6.
Ograniczenia, specjalne ograniczenia:
Limitations, specific restrictions:
Ograniczenia do terytorium polskiego:
Limited to polish territory:
tak yes nie no
Zgoda na udział w pokazach:
Air show authorized:
tak yes nie no
Nieodpłatny przewóz pasażerów:
Passenger authorized:
tak yes nie no
7.
Niniejsze zezwolenie na lot jest równocześnie czasowym zezwoleniem na używanie radiostacji.
This permit to flight is also valid for a temporary radio station usage.
tak yes nie no
8.
Niniejsze zezwolenie na lot wydano po wykonaniu oględzin statku powietrznego.
This permit to flight issued following the aircraft inspection.
tak yes nie no
GŁÓWNY INŻYNIER WOJSK LOTNICZYCH
CHIEF ENGINEER OF PLAF
……………………………………….
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/77
Załącznik nr 4
NORMY PRZEGLĄDÓW KONTROLNYCH SPRZĘTU LOTNICZEGO
Personel SIL poszczególnych szczebli organizacyjnych zobowiązany jest
przeprowadzić kontrole stanu technicznego obejmującą przegląd sprzętu
lotniczego
(w zakresie obsługi bieżącej lub w zakresie ustalonym przez STL),
wyposażenia dodatkowego i sprawdzenie dokumentacji zgodnie z następującymi
normami:
Lp.
Rodzaj kontroli
Częstotliwość i liczba SP lub innego sprzętu lotniczego
podlegającego kontroli
Związek
organizacyjny
Jednostka
lotnicza
eskadra
wl, et (GOT)
1
2
3
4
5
6
1.
Kontrola stanu
technicznego
obejmująca
przegląd sp
w zakresie obsługi
bieżącej, i
sprawdzenie
dokumentacji
2 sp
nie rzadziej
niż dwa razy
w roku we
wszystkich
podległych
jednostkach
3
– 4 sp
w miesiącu
wszystkie sp
wg stanu
ewidencyjnego.
eskadry w
okresie 2 m-cy,
a w jedn.
lotnictwa
transportowego
w okresie
3 m-cy
każdy sp
przed
rozpoczęciem
i po
zakończeniu
obsług
(czynności
okresowych)
2.
Spr. stanu techn.
wyposażenia we
wszystkich
specjalnościach
(urządzenia
pomiarowe,
wyposażenie
obsługowo-
remontowe,
sprzęt lotn.-hang.
i narzędzia).
wytypowany
sprzęt nie
rzadziej niż
raz w roku
we
wszystkich
podległych
jednostkach
nie rzadziej niż
dwa razy w
roku
raz na kwartał raz na kwartał
3.
Spr. stanu techn.
pocisków rak.
oraz wyposażenia
ZPPR
(urządzenia
pomiarowe,
urządzeń, sprzętu
pomocniczego i
narzędzia).
wytypowany
sprzęt nie
rzadziej niż
raz w roku
we
wszystkich
podległych
jednostkach
n
ie rzadziej niż
dwa razy w
roku
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/78
4.
Spr. tśm
przechowywanych
w magazynie zlt w
zakresie:
-
przydatności w
jw.,
- resursu;
warunków
przechowywania.
nie rzadziej
niż raz w
roku w we
wszystkich
podległych
jednostkach
nie rzadziej niż
dwa razy w
roku
nie rzadziej
niż dwa razy
w roku w
warsztatach
lotniczych
5.
Spr. stacji
ładowania
akumulatorów
pokładowych i
wyników cyklów
kontrolnych.
nie rzadziej
niż dwa razy
w roku we
wszystkich
jednostkach
nie rzadziej niż
raz na kwartał
6.
Spr. stanu techn. i
zestaw
ów
narzędzi,
podczas
każdej
kontroli stanu
technicznego
sp oraz
kontroli
działalności
jednostki
podczas
każdej kontroli
stanu
technicznego
sp oraz
kontroli
działalności
eskadry
zawsze
podczas
kontroli stanu
techn. sp
a każdy
specjalista
indywidualnie
kontroluje
zestaw po
zakończeniu
pracy
na sprzęcie
lotniczym
raz w
tygodniu,
a każdy
specjalista
indywidualnie
kontroluje
zestaw po
zakończeniu
pracy
na sprzęcie
lotniczym
7.
Spr. stanu techn.
aparatury
defektoskopowej i
znajomości jej
wykorzystania w
et (PWL) wl.
nie rzadziej
niż raz
w roku
nie
rzadziej niż
dwa razy
w roku
8.
Kontrola stanu
technicznego
wyposażenia
nadwozi i
kontenerów
specjalistycznych,
sprawdzenie
dokumentacji
nie rzadziej
niż raz w
roku we
wszystkich
podległych
jednostkach
nie rzad
ziej niż
dwa razy w
roku wszystkie
nadwozia wg
stanu
ewidencyjnego
raz na kwartał
9.
Pojazdy specjalne
NOSP
nie rzadziej
niż raz w
roku we
wszystkich
podległych
jednostkach
nie rzadziej niż
dwa razy w
roku wszystkie
nadwozia wg
stanu
ewidencyjnego
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/79
K
omórki organizacyjne służby inżynieryjno-lotniczej dowództw Rodzajów Sił
Zbrojnych RP i IWsp SZ prowadzą kontrole stanu technicznego sprzętu
lotniczego w oparciu o plany nadzorów, opracowanych na każdy rok
kalendarzowy.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/80
Załącznik nr 5
WYPOSAŻENIE STANOWISKA DIL
1.
Punkt Kierowania Dyżurnego Inżyniera Lotów wyposaża się w:
1)
środki łączności radiowej, umożliwiające podsłuch sytuacji w powietrzu;
2)
środki łączności przewodowej zapewniające bezpośrednią łączność z POL,
DLLC, ZPPR, eskadrą techniczną oraz miejscem przebywania personelu
SIL obsługującym loty;
3)
środki łączności bezprzewodowej zapewniające łączność z POL, DLLC,
grupami specjalnymi, ZPPR;
4)
urządzenie nagłaśniające w przypadku potrzeb.
2.
Na PK DIL jednostki powinny znajdować się:
1) PTOL;
2) tabela minimalnej licz
by specjalistów SIL do obsługi lotów;
3) Instrukcja SIL
, Regulamin Lotów Lotnictwa SZ RP, Instrukcja Organizacji
Lotów w Lotnictwie SZ RP, Jednolite Zestawy Obsług Technicznych;
4) instrukcje
określające postępowanie załóg sp w szczególnych przypadkach
podczas
lotów (dla każdego eksploatowanego typu);
5)
niezbędne instrukcje i dokumenty w zależności od eksploatowanych statków
powietrznych
i charakteru wykonywanych zadań;
6) schemat
rozmieszczenia grup specjalnych SIL podczas lotów;
7)
wkłady filtracyjne (sączki) i wskaźniki wodoczułe z wykonanych sprawdzeń
AZP i ACP.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/81
Załącznik nr 6
WYPOSAŻENIE STANOWISKA DTL
1.
Dyżurny Technik Lotniska wyposażony jest w środki łączności radiowej
zapewniające bezpośrednią łączność z KRL Twr, POL, DLLC, grupami
specjalnymi, ZPPR.
2. W pomieszczeniu
Dyżurnego Technika Lotów znajdują się:
1) zestawy do analizy
zawodnienia i czystości paliw (AZP i ACP);
2)
chorągiewki (lizaki) biała i czerwona;
3)
latarki o barwie światła białej, zielonej i czerwonej;
4) plombownica;
5) schemat rozmieszczenia sp na lotnisku;
6) instrukcja D
yżurnego Technika Lotniska;
7)
książka Dyżurnego Technika Lotniska;
8)
wykaz paliw, gazów technicznych stosowanych na poszczególnych typach
sp
w lotnictwie sił zbrojnych;
9)
torba z zestawem podstawowych narzędzi;
10) podstawowy sp
rzęt lotniskowo-hangarowy do przyjęcia pojedynczego sp.
3.
DTL powinien mieć samochód z napisem „FOLLOW ME” wyposażony
w radiotelefon.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/82
Załącznik nr 7
PODSTAWOWE WYMAGANIA I ZAKRES KONTROLI JAKOŚCI ŚRODKÓW
MATERIAŁOWO-TECHNICZNEGO ZABEZPIECZENIA LOTÓW
1.
Zabrania się dopuszczać do materiałowo-technicznego zabezpieczenia lotów:
1)
środków bez wypełnionej i podpisanej obowiązującej dokumentacji przez
osoby funkcyjne oddziału (pododdziału) zaopatrzenia. Wpis w dokumencie
(orzeczeniu, metryce
) środka napełniania (paliwa, olejów, cieczy, gazów)
powinien odpowiadać obowiązującej normie i być dopuszczony do
stosowania na danym typie sp;
2) niesprawnych u
rządzeń rozdzielczych, dystrybutorów, źródeł zasilania
elektroenergetycznego
oraz przyrządów kontrolnych i pomiarowych;
3)
urządzeń regulacyjnych i zabezpieczających nieustawionych na wartości
odpowiadające wymogom eksploatacji sp danego typu;
4)
środków bez sprawnych urządzeń uziemiających;
5)
środków
przeciwpożarowych
niesprawnych,
niekompletnych,
bez
aktualnych wpis
ów o sprawdzeniu stanu załadowania;
6)
dystrybutorów paliwa, lotniskowych punktów wydawania paliwa oraz
spec
jalnych urządzeń hydraulicznych:
a)
z niezamkniętymi i niezaplombowanymi pokrywami filtrów, zaworów
ssących i króćców napełniania oraz bez pokrowców ochronnych, które
powinny być całe i czyste,
b)
bez potwierdzonej czystości środków tzn. odstój zlany do
przezroczystego naczynia nie może zawierać zanieczyszczeń
mechanicznych i wody, a w okre
sie zimowym kryształków lodu,
c) z filtrami
niezapewniającymi ciągłości wydawania paliwa w czasie dnia
lotnego (nocy),
d) z filtrami oczyszczania o stopniu
gorszym niż filtry w instalacjach
hydraulicznych sp.
2.
Przed napełnianiem paliwem, olejami i cieczami specjalnymi należy uziemić
sp,
sprawdzić uziemienie dystrybutora a następnie połączyć dystrybutor ze sp
w
celu wyrównania potencjałów elektrycznych.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/83
Z
ałącznik nr 8
EWIDENCJA DANYCH W SIWEsp
W SIWEsp ewidencjon
uje się:
1. Przybycie sp.
2. Przybycie
zespołu sp.
3. Dane sp i jego
zespołów.
4. Ubycie sp z jednostki.
5. Ubycie zesp
ołu sp z jednostki.
6.
Przydział sp do JW.
7. W
ymianę agregatów zabudowanych na sp.
8. Dane o agregacie.
9.
Zużycie resursu sp.
10.
Realizację obsług.
11. Incydenty i
niesprawności oraz dane o uszkodzeniach.
12. Stany eksploatacyjne sp.
13.
Biuletyny techniczne oraz ich realizację.
14. Ro
zkazy, zarządzenia i telegramy profilaktyczne i ich realizację.
15.
Zużycie paliwa.
16.
Narzędzia pomiarowe.
17. Nadwozia i kontenery specjalistyczne.
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
INSTRUKCJA SŁUŻBY INŻYNIERYJNO – LOTNICZEJ LOTNICTWA SIŁ ZBROJNYCH RP
Wydanie: Kwiecień 2011
Zmiana:0
Rozdział I
Strona I/84
Zespół autorski:
1.
płk Adam BAGIŃSKI;
2.
płk Waldemar BOGUSŁAWSKI;
3.
płk Jan BAZYLUK;
4.
płk Zbigniew MERSKI;
5.
ppłk Zbigniew JURECKI;
6.
ppłk Krzysztof SZCZEPANIAK;
7.
ppłk Piotr OLEJNICZAK;
8.
ppłk Wiesław GIŻYCKI;
9.
ppłk Janusz KIDA;
10.
ppłk Piotr SZEFLER;
W
spółpracujący w opracowaniu:
1.
płk Krzysztof KOSIERADZKI;
2.
płk Adam KORCHOWIEC;
3. kmdr Sergiusz
SZAWŁOWSKI;
4.
ppłk Adam MARCINIAK;
5.
kpt Rafał JABRZYK;
6. kpt mar. Krzysztof
KAMIŃSKI.