AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA
WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOINŻYNIERII
Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki
SPRAWOZDANIE Z PRAKTYK
GEOTECHNICZNYCH
TERMIN PRAKTYK: 07.07.2014 – 11.07.2014
Autorzy sprawozdania:
Łukasz Ładak
Oktawia Majkut
Rok:
III
Semestr:
VI letni
R.A.:
2013/2014
E-mail:
lladak92@gmail.com
oktawia_3@o2.pl
Ocena:
Prowadzący praktyki:
mgr inż. Agnieszka Stopkowicz
mgr inż. Malwina Kolano
mgr inż. Michał Kowalski
Kraków, 10 lipca 2014 r.
1
Spis treści
1.
Lokalizacja i charakterystyka terenu badań .............................................. 2
2.
Opis oraz wyniki prowadzonych badań ...................................................... 2
2.1
Badania makroskopowe ............................................................................ 2
2.1.2 Przedstawienie wyników badań ................................................................ 2
2.2
Badanie sondą dynamiczną z końcówką stożkową SD ............................... 4
2.2.1 Opis metody (PN-B-04452:2002) ................................................................ 4
2.2.2 Przedstawienie wyników badań ................................................................. 5
2.3
Badania sondą krzyżakową FVT (sonda skrzydełkowa) ............................. 6
2.3.1
Opis metody (PN-B-04452:2002) ................................................................. 6
2.3.2 Przedstawienie wyników badań ................................................................. 6
3.
Opracowanie i interpretacja otrzymanych wyników z badań polowych ..... 7
3.1 Interpretacja badań makroskopowych ......................................................... 7
3.2 Interpretacja badań sondą dynamiczną SD................................................... 7
3.3 Interpretacja wyników badań sondą krzyżakową FVT .................................10
4.
Porównanie otrzymanych wyników ..........................................................10
5.
Podsumowanie oraz wnioski końcowe .....................................................10
6.
Załączniki (opracowana karta otworu badawczego, opracowana karta
sondowania, opracowana mapa)
7.
Oryginalne wyniki
2
1.
Lokalizacja i charakterystyka terenu badań
Teren, na którym prowadzone były badania geotechniczne to działka będąca własnością
Akademii Górniczo- Hutniczej. Znajduje się ona w dzielnicy Mydlniki w pobliżu stacji kolejowej
PKP „Kraków-Mydlniki” oraz Fortu 41a Mydlniki (Twierdza Kraków).
Teren nachylony jest w kierunku południowo-zachodnim. Działka porośnięta jest wysoką
trawą oraz pojedynczymi krzewami, natomiast na jej południowych oraz północnych obrzeżach
rosną wysokie drzewa.
Punkty badawcze rozmieszczono szeregowo, tworząc w ten sposób prostokąt. Odległości
pomiędzy punktami umieszczonymi wzdłuż działki wynosiły 15 m, natomiast w kierunku
północ-południe 4m. Wydzielony teren (45m x 8m) obejmował 12 punktów pomiarowych, przy
czym tylko na 10 z nich były prowadzone badania.
Punkt badawczy I/3, dla którego zostało sporządzone poniższe opracowanie znajdował się
w północno-zachodniej części badanego terenu, na wysokości ok 248,5 m.n.p.m. Dokładna
lokalizacja została przedstawiona na załączonej.
2.
Opis oraz wyniki prowadzonych badań
2.1
Badania makroskopowe
2.1.1 Opis metody
Metoda makroskopowa jest jedną z najprostszych metod badania rodzaju i stanu gruntów.
Polega ona na organoleptycznej ocenie próbek gruntu. Wyniki mają charakter przybliżony,
zależny głównie od doświadczenia osoby przeprowadzającej badanie.
Podczas badań makroskopowych pobierane są próbki gruntu z odwiertów geotechnicznych
wykonywanych przy wykorzystaniu zestawu składającego się z odpowiedniej końcówki
wiercącej oraz zestawu żerdzi. Odwiert wykonuje się po usunięciu warstwy humusu do zadanej
głębokości.
W metodzie makroskopowej określane są :
wstępna spoistość gruntu;
oznaczenie rodzaju gruntów spoistych (wałeczkowanie, rozmakanie, rozcieranie);
przybliżone oznaczenie rodzaju gruntów niespoistych;
oznaczenie stanu gruntów spoistych (liczba wałeczkowań);
oznaczenie wilgotności;
oznaczenie barwy gruntu;
oznaczenie klasy zawartości węglanów.
2.1.2 Przedstawienie wyników badań
NAZWA OBSZARU: działka AGH, Kraków - Mydlniki
OZNACZENIE PUNKTU BADAWCZEGO: I/3
RODZAJ BADANIA: badania makroskopowe
DATA BADANIA: 9 lipca 2014r.
POZIOM TERENU: 248,5 m.n.p.m.
3
Tab.1 Badania makroskopowe wg starej klasyfikacji
Lp.
Przelot
warstwy [m]
M
ią
ż
s
z
o
ś
ć
w
a
rs
tw
y
[
m
]
Badania makroskopowe gruntu
Rodzaj i barwa
gruntu
W
il
g
o
tn
o
ś
ć
Li
c
z
b
a
w
a
łe
c
z
k
o
w
a
ń
S
p
o
is
to
ś
ć
g
ru
n
tu
S
ta
n
g
ru
n
tu
Uwagi
od
do
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
1
-
-
0,2
usunięta warstwa
humusu
-
-
-
-
-
2
0,2
0,7
0,5
piasek gliniasty
ciemny brąz
mw
0
spoisty
zw
-
3
0,7
1,2
0,5
piasek gliniasty
ciemny brąz
mw
0
spoisty
zw
-
4
1,2
1,65
0,45
piasek gliniasty
ciemny brąz
mw
0
spoisty
zw
-
5
1,65
2,1
0,45
piasek drobny
brąz
mw
0
niespoisty
-
-
6
2,1
2,6
0,5
piasek drobny
jasny brąz
mw
0
niespoisty
-
-
7
2,6
3,1
0,5
piasek drobny
jasny brąz
mw
0
niespoisty
-
-
8
3,1
3,2
0,1
piasek drobny
jasny brąz
mw
0
niespoisty
-
-
Tab.2 Badania makroskopowe wg nowej klasyfikacji
Lp.
Przelot
warstwy [m]
M
ią
ż
s
z
o
ś
ć
w
a
rs
tw
y
[
m
]
Badania makroskopowe gruntu
F
r
a
k
c
ja
g
łó
w
n
a
F
r
a
k
c
ja
d
ru
g
o
rz
ę
d
n
a
W
il
g
o
tn
o
ś
ć
W
a
łe
c
z
k
o
w
a
n
ie
D
y
la
ta
n
c
ja
C
h
a
ra
k
te
ry
s
ty
k
a
p
o
w
ie
rz
c
h
n
i
B
a
r
w
a
Uwagi
od
do
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
1
-
-
0,2
-
-
-
-
-
-
-
-
2
0,2
0,7
0,5
FSa
Si
mw
Si
Si
-
ciemny
brąz
-
3
0,7
1,2
0,5
FSa
Si
mw
Si
Si
-
ciemny
brąz
-
4
1,2
1,65
0,45
FSa
Si
mw
Si
Si
-
ciemny
brąz
-
5
1,65
2,1
0,45
FSa
-
mw
-
-
chrop.
brąz
-
6
2,1
2,6
0,5
FSa
-
mw
-
-
chrop.
jasny
brąz
-
7
2,6
3,1
0,5
FSa
-
mw
-
-
chrop.
jasny
brąz
-
8
3,1
3,2
0,1
FSa
-
mw
-
-
chrop.
jasny
brąz
-
4
2.2
Badanie sondą dynamiczną z końcówką stożkową SD
2.2.1 Opis metody (PN-B-04452:2002)
Sonda DPL to urządzenie służące do wyznaczenia stopnia zagęszczenia piaszczystych
gruntów rodzimych lub wskaźnika gruntów nasypowych. Badanie metodą dynamiczną z
końcówką stożkową SD polega na określeniu oporu, jaki stawia grunt przy dynamicznym
zagłębianiu sondy. Do pogrążania końcówki w grunt służy młot – popularnie zwany babą,
którego waga wynosi w przypadku sondy DPL 10 kg. Parametrem geotechnicznym w tej
metodzie jest liczba uderzeń młota potrzebna do zagłębienia sondy na głębokość 10cm. W
metodzie tej nie pobiera się próbek gruntu w trakcie sondowania.
OPRZYRZĄDOWANIE
Końcówka sondy wykonana ze stali zakończona jest stożkiem o kącie wierzchołkowym 90
0
,
a wyżej przybiera wydłużony kształt cylindryczny. Następnie w sposób łagodny łączy się z
żerdzią.
Żerdzie wykonano ze stali o wysokiej wytrzymałości, zapewniającej użytkowanie bez
nadmiernych odkształceń. Żerdzie zastosowane w badaniu posiadały przekrój rurowy.
Urządzenie wbijające stanowi stalowy młot, którego prowadzenie powinno zapewniać
minimalny opór podczas spadania. Swobodne spadanie młota ze stałej wysokości umożliwia
automatyczny mechanizm zwalniający.
Parametry oprzyrządowania dla badań sondą lekką DPL przedstawia Tab.2
Tab.3 Parametry oprzyrządowania
oprzyrządowanie
jednostka
wartość-
sonda lekka DPL
Młot
masa (m)
kg
10
wysokość spadania (h)
mm
500
stosunek długości do średnicy (D
h
)
-
≥1 <2
Kowadło
średnica (d)
mm
100<d<0,5xD
h
maksymalna masa
kg
6
Końcówka o kącie 90
0
nominalna powierzchnia podstawy (A)
cm
2
10
średnica podstawy (D)
mm
35,7
min. Średnica podstawy po zużyciu
mm
34
długość części walcowej
mm
35,7
kąt gwintu
0
11
wysokość ostrza końcówki
mm
17,9
dopuszczalne zużycie końcówki
mm
3
Żerdzie
masa (m)
kg/m
3
średnica zewnętrzna (OD)
mm
22
wygięcie dla żerdzi:
najniżej położonych 5m
pozostałych
%
%
0,1
0,2
PROCEDURA BADANIA
W trakcie badania zarówno żerdzie, jak i końcówkę sondy należy zagłębiać pionowo, bez
wyginania części żerdzi wystającej nad powierzchnię gruntu.
Sondę wbija się w sposób ciągły. Częstotliwość uderzeń powinna być utrzymana w
granicach od 15 do 30 uderzeń/min. W przypadku piasków i żwirów częstotliwość może
wzrastać do 60 uderzeń/min.
5
Po zagłębieniu sondy o każdy 1m należy wykonać 1,5 obrotu żerdzi wokół osi. Dla
uzyskania wiarygodnych wyników maksymalna zalecana głębokość sondowania dla sondy DPL
wynosi od 6m do 10m.
2.2.2 Przedstawienie wyników badań
NAZWA OBSZARU: działka AGH, Kraków- Mydlniki
OZNACZENIE PUNKTU BADAWCZEGO: I/3
RODZAJ BADANIA: sondowanie sondą dynamiczną SD
RODZAJ SONDOWANIA: DPL
DATA BADANIA: 8 lipca 2014r.
POZIOM TERENU: 248,5 m.n.p.m.
Tab.4 Wyniki badań sondą dynamiczną SD
Głębokość
[m]
Liczba
uderzeń
na 10cm
wpędu
sondy
Głębokość
[m]
Liczba
uderzeń
na 10cm
wpędu
sondy
0,1
15
2,1
30
0,2
6
2,2
31
0,3
8
2,3
28
0,4
7
2,4
25
0,5
5
2,5
26
0,6
4
2,6
21
0,7
5
2,7
17
0,8
4
2,8
18
0,9
5
2,9
17
1,0
5
3,0
19
1,1
6
3,1
19
1,2
7
3,2
20
1,3
10
3,3
22
1,4
10
3,4
13
1,5
14
3,5
14
1,6
25
3,6
13
1,7
39
3,7
12
1,8
49
3,8
13
1,9
47
3,9
14
2,0
30
4,0
12
GRAFICZNE PRZEDSTAWIENIE OTRZYMANYCH WYNIKÓW:
0
10
20
30
40
50
60
0,1 0,3 0,5 0,7 0,9 1,1 1,3 1,5 1,7 1,9 2,1 2,3 2,5 2,7 2,9 3,1 3,3 3,5 3,7 3,9
Li
cz
b
a
u
d
e
rz
e
ń
Głębokość [m]
6
2.3
Badania sondą krzyżakową FVT (sonda skrzydełkowa)
2.3.1 Opis metody (PN-B-04452:2002)
Badanie terenowe sondą krzyżakową jest badaniem „In situ” wykonywanym końcówką
krzyżakową składającą się z czterech skrzydełek umocowanych pod kątem 90
o
względem
siebie, zagłębianą na żądaną głębokość w grunt, a następnie obracaną.
Po wykonaniu, ze stałą prędkością, obrotu końcówką sondy, która powoduje ścięcie gruntu
wzdłuż powierzchni poślizgu, można pomierzyć wytrzymałość na ścinanie gruntu w stanie
nienaruszonym.
OPRZYRZĄDOWANIE
Końcówka sondy składa się z żerdzi z końcówką z prostokątnymi skrzydełkami,
połączonymi pod kątem 90
o
. Skrzydełka te powinny być równoległe do żerdzi i nie mogą być
przekrzywione, ani przekręcone. Stosunek wysokości H do średnicy D standardowej końcówki
powinien wynosić 2,0. Grubość pojedynczego skrzydełka wynosi od 3 do 0,8mm.
Żerdzie powinny mieć średnicę i wytrzymałość na skręcenie wystarczającą do przeniesienia
momentu obrotowego, przekazywanego na końcówkę w czasie trwania badania. Średnica
żerdzi wynosi min 20mm. Żerdź powinna być prosta.
Wyposażenie dodatkowe stanowi urządzenie umożliwiające rejestrację wyniku.
PROCEDURA BADANIA
Sondę wciska się, o ile to możliwe, bez uderzeń i wibracji. Nie jest dopuszczalne wkręcanie
sondy. Prędkość zagłębiania powinna być stała. Pierwsze badanie należy prowadzić na
głębokości co najmniej 0,5m poniżej poziomu terenu.
Podczas wykonywania badania, końcówkę należy obracać ze stałą prędkością. Po
zniszczeniu struktury gruntu i zanotowaniu maksymalnego momentu obrotowego należy
następnie zbadać stałą wartość momentu obrotowego dla gruntu o strukturze naruszonej.
2.3.2 Przedstawienie wyników badań
NAZWA OBSZARU: działka AGH, Kraków- Mydlniki
OZNACZENIE PUNKTU BADAWCZEGO: I/3
RODZAJ BADANIA: badanie sondą krzyżakową FVT
DATA BADANIA: 9 lipca 2012r.
POZIOM TERENU: 248,5 m.n.p.m.
Badanie prowadzone było jednocześnie z badaniem makroskopowym.
Tab.5 Wyniki badań sondą krzyżakową FVT
Głębokość
[m]
Wytrzymałość na ścinanie gruntu
o nienaruszonej strukturze
Τ
max
[kPa]
Wytrzymałość na ścinanie gruntu
w stanie naruszonym
Τ
min
[kPa]
1,0
68
26
2,0
105
40
3,0
110
70
7
3.
Opracowanie i interpretacja otrzymanych wyników z badań
polowych
3.1 Interpretacja badań makroskopowych
W trakcie badań makroskopowych wykonano ręczny odwiert gruntu do głębokości 3,0 m.
Rozpoznanie i badanie właściwości gruntu wykonywano mniej więcej co poł metra oraz za
każdym razem, gdy występowała zmiana rodzaju gruntu lub zmiana jego parametrów.
Na podstawie uzyskanych próbek gruntu na badanej głębokości stwierdzono występowanie
dwóch warstw. Grunt tworzący pierwszą warstwę zdefiniowano według starej klasyfikacji jako
piasek gliniasty o barwie ciemno-brązowym, drugą jako piasek drobny o barwie jasno-
brązowej. Ocena barwy gruntu była określona subiektywnie zatem może być ona rozbieżna z
wynikami, które by otrzymano ze wzorcowej skali barw. Według nowej klasyfikacji pierwsza
warstwa jest utworzona z piasku drobnego z zawartością frakcji drugorzędnej w postaci pyłów,
natomiast warstwa druga składa się z czystego piasku drobnego.
Warstwa pierwsza zalega do głębokości 1,65 m.p.p.t a jej miąższość wynosi 1,45 m. Grunt
tej warstwy jest gruntem spoistym, określono zatem jego stan – nie można było wykonać
kulki, a następnie wałeczka z pobranej próbki gruntu więc stan gruntu określono jako zwarty.
Pod względem wilgotności grunt został oceniony jako mało wilgotny.
Warstwa druga zalega do głębokości 3,2 m.p.p.t zatem jej miąższość wynosi 1,55 m.
Należy jednak pamiętać, że odwiert został zakończony na głębokości 3,0 m więc rzeczywista
miąższość warstwy może być większa. Grunt tworzący tę warstwę uznano również za mało
wilgotny. Dodatkowo według nowej klasyfikacji określono stopień obtoczenia ziarn jako
obtoczone oraz charakterystykę powierzchni jako chropowatą.
W trakcie prowadzenia badania nie osiągnięto poziomu wody gruntowej, ponieważ odwiert
miał za małą głębokość. Korzystając jednak z badań wykonanych dla sąsiedniego otworu nr 2,
można przewidywać, że poziom zwierciadła wody gruntowej będzie wynosił około 3,6-
3,8 m.p.p.t.
Na podstawie oględzin i obserwacji terenu, a także pobieranych próbek, pochodzenie
badanego gruntu określa się, jako grunt naturalny rodzimy. W trakcie wykonywania badań nie
zanotowano występowania w gruncie cząstek organicznych – badany grunt jest zatem
gruntem mineralnym.
3.2 Interpretacja badań sondą dynamiczną SD
Badania sondą dynamiczną SD były prowadzone do głębokości 4 m (4,2 m).
Wyniki badań wykonanych sondą dynamiczną SD są być wykorzystane do określenia
stopnia zagęszczenia gruntów niespoistych. W przypadku gruntów spoistych ocena ich stanu
jest trudniejsza ze względu na tarcie pojawiające się na żerdzi urządzenia. Badania sondą są
integralne z innymi badaniami „in situ”.
Aby określić rodzaj gruntu należy odpowiednio zweryfikować wyniki badań. Konieczne jest
wyeliminowanie stref nagłych wzrostów liczby uderzeń spowodowanych występowaniem
lokalnych przeszkód (np. otoczaki, kawałki drewna), a także wydzielenie stref o podobnej,
możliwej do uśrednienia liczbie uderzeń, z uwzględnieniem granic zmian rodzajów gruntów.
Po przeanalizowaniu otrzymanych liczb uderzeń, wyeliminowany został pierwszy odczyt,
gdyż wartość 15 uderzeń różni się znacznie od pozostałych pomiarów. Rozbieżność ta może być
wynikiem występowania humusu jako warstwy przypowierzchniowej. Pozostałe wartości zostały
pogrupowane w strefy, mogące stanowić oddzielne warstwy gruntowe, a następnie przypisane
zostały im uśrednione liczby uderzeń.
Według pkt. D.1.2 normy PN-B-04452:2002 wyniki sondowania można interpretować po
przekroczeniu tzw. głębokości krytycznej, która dla sondy lekkiej wynosi t
c
=0,6m, dlatego
wszystkie wartości liczb uderzeń powyżej tej głębokości zostały pominięte.
8
Tab.6 Wyniki badania sondą dynamiczną z podziałem na strefy
Warstwa
Głębokość
[m]
Liczba
uderzeń
na 10cm
wpędu
sondy
Uśredniona
liczba
uderzeń
0,1 (0,3)
15
0,2 (0,4)
6
0,3 (0,5)
8
0,4 (0,6)
7
0,5 (0,7)
5
I
0,6 (0,8)
4
7
0,7 (0,9)
5
0,8 (1,0)
4
0,9 (1,1)
5
1,0 (1,2)
5
1,1 (1,3)
6
1,2 (1,4)
7
1,3 (1,5)
10
1,4 (1,6)
10
1,5 (1,7)
14
II
1,6 (1,8)
25
40
1,7 (1,9)
39
1,8 (2,0)
49
1,9 (2,1)
47
III
2,0 (2,2)
30
23
2,1 (2,3)
30
2,2 (2,4)
31
2,3 (2,5)
28
2,4 (2,6)
25
2,5 (2,7)
26
2,6 (2,8)
21
2,7 (2,9)
17
2,8 (3,0)
18
2,9 (3,1)
17
3,0 (3,2)
19
3,1 (3,3)
19
3,2 (3,4)
20
3,3 (3,5)
22
IV
3,4 (3,6)
13
13
3,5 (3,7)
14
3,6 (3,8)
13
3,7 (3,9)
12
3,8 (4,0)
13
3,9 (4,1)
14
4,0 (4,2)
12
9
Określenie stopnia zagęszczenia gruntu I
D
wykonane zostało na podstawie poniższego
wykresu:
Tab.7 Określenie stopnia zagęszczenia wg PN-B-04452:2002
Nr warstwy
Miąższość
warstwy
[m]
Uśredniona
liczba uderzeń
Stopień
zagęszczenia
I
D
I
1,0
7
0,44
II
0,4
40
0,76
III
1,4
23
0,66
IV
0,7
13
0,55
Poniższa tabelka przedstawia korelację między liczbą uderzeń a stopniem zagęszczenia
wykonaną na podstawie normy EN 1997-2:2007. Grunt został przyjęty jako źle uziarniony
piasek (C
u
<3) powyżej zwierciadła wody. Dlatego rodzaju gruntu stopień zagęszczenia
wyznaczono ze wzoru I
D
= 0,15 + 0,260 log N
10L
.
Tab.8 Określenie stopnia zagęszczenia wg PN-EN-1997-2:2009
Nr
warstwy
Uśredniona
liczba
uderzeń
Stopień
zagęszczenia
I
D
I
7
0,37
II
40
0,57
III
23
0,50
IV
13
0,44
10
3.3 Interpretacja wyników badań sondą krzyżakową FVT
Na podstawie badań sondą obrotową określa się maksymalną wytrzymałość na ścinanie
gruntu o strukturze nienaruszonej Τ
max
i wytrzymałość rezydualną (resztkową) Τ
min
, tzn. dla
gruntu o strukturze naruszonej.
Pomiary te wykonano na głębokościach 1, 2 i 3 m.p.p.t. Pierwszy pomiar został zatem
wykonany w piaskach gliniastych i dał on następujące wartości: wytrzymałość maksymalna –
68 kPa, wytrzymałość rezydualna – 26 kPa. Pomiar drugi i trzeci zostały natomiast wykonane
w piaskach drobnych, stąd ich wartości są podobne i wynoszą kolejno: wytrzymałość
maksymalna –105 kPa i 110 kPa, wytrzymałość rezydualna – 40 kPa i 70 kPa.
4.
Porównanie otrzymanych wyników
Analizując otrzymane wyniki z badań polowych można zauważyć pewne zależności.
Warstwy wydzielone w trakcie badań makroskopowych pokrywają się z warstwami
określonymi za pomocą badań sondą dynamiczną SD. Do tego uzyskano odpowiednio
skorelowane wartości wytrzymałości na ścinanie gruntów poszczególnych warstw.
Według badań makroskopowych warstwa pierwsza, składająca się z piasku gliniastego
sięga do głębokości około 1,65 m. Wartości liczby uderzeń dla badania sondą dynamiczną w
tym samym zakresie kształtują się na podobnym poziomie. Skok wartości liczby uderzeń
obserwujemy właśnie na głębokości 1,5 m. Średnia wartość liczby uderzeń w tej warstwie
wynosi 7.
Na granicy warstw obserwujemy natomiast podwyższoną liczbę uderzeń osiągającą średnią
wartość 40. Podejrzewamy, że może być to spowodowane różnymi przewarstwieniami w
strefie styku warstw.
Wartość liczby uderzeń zaczyna się stabilizować od głębokości około 2,2 m i można
powiedzieć, że jest stała do głębokości około 3,6 m. Odpowiada to drugiej warstwie
wydzielonej wg badań makroskopowych – warstwy piasków drobnych. Średnia wartość liczby
uderzeń w tej warstwie wynosi 23.
Od głębokości 3,6 m do głębokości 4,0 m obserwujemy natomiast równie stałą ilość liczby
uderzeń, jednak o mniejszej wartości niż dla poprzedniej strefy. Uważamy, że może to być
spowodowane wystąpieniem zwierciadła wody gruntowej. Przewidywania te oparte są na
wynikach badań makroskopowych dla sąsiedniego otworu (nr 2), w których wykazano, że
poziom wody gruntowej wynosi około 3,8 m.
Podobieństwa wykazują również badania sondą krzyżakową FVT. Pierwszy pomiar
wykonany w piaskach gliniastych i dał wartości wytrzymałości maksymalnej – 68 kPa, a
wytrzymałości rezydualnej – 26 kPa. Pomiar drugi i trzeci zostały wykonane były natomiast w
piaskach drobnych, stąd dały one porównywalne wartości wynoszące kolejno: wytrzymałość
maksymalna –105 kPa i 110 kPa, wytrzymałość rezydualna – 40 kPa i 70 kPa.
5. Podsumowanie oraz wnioski końcowe
Po wykonaniu badań makroskopowych, można stwierdzić, że ogromną rolę w ocenie
badanego gruntu ma doświadczenie. Początkowo było to dość skomplikowane zadanie i
mieliśmy dużo pytań i wątpliwości, jednak było ich coraz mniej w miarę wykonywania
kolejnych otworów.
W trakcie tych badań dowiedzieliśmy się jakie zastosowanie w praktyce mają różne
końcówki wiercące do pobierania próbek z otworów i w jakich gruntach się je stosuje.
Niektóre odwierty w ramach oszczędności czasu zostawały zakończone wcześniej albo ze
względu na oszczędność czasu albo ze względu natrafienia na jakąś przeszkodę
uniemożliwiającą kontynuację wiercenia. W tym drugim przypadku powinniśmy wykonać obok
11
od nowa kolejny otwór, powtarzając całe badanie. Odwiert powinien także być kontynuowany
aż do osiągnięcia poziomy zwierciadła wody gruntowej, bowiem jest to dla nas bardzo ważna
informacja. Zwierciadło wody zmienia własności gruntu i jego poziom jest wymagany do
odpowiedniej interpretacji wyników badania sondą dynamiczną SD.
Badanie profilu gruntowego w naszym otworze (nr 3) zakończyliśmy na głębokości 3,2 m
nie osiągając poziomu ZWG. Badanie sondą dynamiczną zakończono na głębokości 4,2 m przy
czym na głębokości poniżej 3,6 m widać wyraźną zmianę w ilości liczby uderzeń. Analizując
wyniki dla sąsiedniego otworu nr 2 gdzie ZWG wystąpiło na poziomie 3,8 m stwierdzamy, że
zmiana ta jest wywołana właśnie wystąpieniem wody gruntowej.
Sonda dynamiczna SD służy do badania stopnia zagęszczenia gruntu. Głębokość badania
sondą lekką jest ograniczona do 10 m. W naszych badaniach nie przekroczono tej wartości
więc otrzymane wyniki uznajemy za miarodajne. Według instrukcji użycia sondy, po
zagłębieniu co każdy 1 metr żerdź powinna być obrócona wokół osi o 2 obroty, co w trakcie
naszych badań nie było przestrzegane. Częstotliwość uderzeń natomiast powinna być stała i
nie większa niż co 2 sekundy – można uznać, że to zalecenie było przestrzegane.
Nasze badania były przeprowadzone pod teoretyczną budowę nasypu. Dla takiej konstrukcji
określamy kategorię geotechniczną według rozporządzenia Ministra transportu i gospodarki
wodnej w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych.
Ustawa ta definiuje kategorię geotechniczną dla nasypów jako kategorię drugą.
Kategoria geotechniczna definiuje zakres wymaganych badań geotechnicznych, który
powinien być zależny od przewidywanego skomplikowania warunków gruntowych i specyfiki
projektowanego obiektu, a także określać:
Rodzaj gruntu (np. za pomocą badań makroskopowych)
Fizyczne i mechaniczne parametry gruntu (za pomocą metod takich jak:
sondowania statyczne i dynamiczne, badania presjometryczne i dylatometryczne,
badania sondą krzyżakową, badania próbnych obciążeń gruntu)
Właściwości wód gruntowych (w zależności od potrzeb)
Możemy uznać, że wykonane przez nas badania (badanie makroskopowe, sondowania
statyczne i dynamiczne, sondowanie sondą krzyżakową) są wystarczające do określenia
powyższych parametrów i spełniają postanowienia w/w rozporządzenia.
W niniejszym sprawozdaniu wykonano również przekrój geotechniczny biegnący przez
punkty1-2-3. Do opracowania tego przekroju posłużyły nam karty otworów opracowane
przez inne zespoły – karty te zostały dołączone do sprawozdania.