Zespół Dydaktyczno-Naukowy Napędów i Sterowania
Instytut Maszyn Roboczych Ciężkich PW
Laboratorium Elektrotechniki i Elektroniki
Ćwiczenie PI
Data Wykonania ćwiczenia 30.11.2006
Data oddania sprawozdania ...............
Ocena: ................
1. Piotr Turek
2. Paweł Denisiuk
3. Jarosław Pluta
4. Batosz Męziński
5. Robert Smolak
6. Paweł Malesa
7. Bartosz Germaniuk
8. Michał Zielonka
Wydział: SiMR
Rok ak. 2006/2007
Grupa: 2.6
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się:
z podstawowymi cechami mierników napięcia i prądu (stałego i zmiennego)
ze sposobami zmiany zakresów pomiarowych i skalowaniem
z zastosowaniem amperomierzy i woltomierzy do pomiarów prądów i napięć stałych oraz sinusoidalnie zmiennych oraz odkształconych
Prąd elektryczny - ładunek przepływający w ciągu pewnego czasu przez
przekrój poprzeczny przewodnika.
Prąd stały - prąd, którego wartość jest wielkością stałą niezmienną w
czasie. Jednostką prądu elektrycznego jest amper [A].
Napięcie elektryczne - stosunek pracy wykonanej przy przemieszczaniu ładunku
między dwoma punktami do przemieszczanego ładunku.
Prądem zmiennym - prąd zmieniający swoje natężenie i biegunowość w czasie.
Prąd sinusoidalnie zmienny - prąd przemienny o zmianach okresowych opisanych
funkcją sinusoidalną:
I(t)=Im·sin(ωt + ϕ)
gdzie:
Im - wartość maksymalna (amplituda)
ω - pulsacja określona wzorem:ω=2πf
przy czym: f - liczba okresów na sekundę (częstotliwość)
ϕ - kąt fazowy
Dla prądu sinusoidalnie zmiennego
Wielkościami mierzonymi są ampery [A] i wolty [V].
Wielkościami liczonymi są rezystancja dodatkowa oraz rezystancja bocznika, aby można było mierzyć odpowiednio określone napięcia i natężenia prądu w przedstawionych poniżej układach elektrycznych.
1. Pomiar impedancji, indukcyjności i pojemności.
gdzie:
Z - element badany; A - amperomierz; V - woltomierz; W - watomierz;
AT - autotransformator.
Wyniki pomiarów zebrane zostały w tabelce:
Element badany |
U |
I |
P |
Z |
R |
XL |
XC |
L |
C |
Lśr |
Cśr |
|
[V] |
[A] |
[W] |
[Ω] |
[H] |
[μF] |
[μH] |
[μF] |
|||
Z1 żarówka |
52 |
0,185 |
9 |
281,08 |
281,08 |
|
|
|
|
|
|
|
96 |
0,265 |
27 |
365,26 |
365,26 |
|
|
|
|
|
|
Z2 kondensator |
52 |
0,065 |
0 |
800 |
|
|
800 |
|
3,978 |
|
3,987 |
|
96 |
0,120 |
0 |
800 |
|
|
800 |
|
3,978 |
|
|
Z3 dławik |
52 |
0,110 |
0 |
472,72 |
|
472,72 |
|
1,505 |
|
1,463 |
|
|
96 |
0,215 |
2 |
446,51 |
|
446,51 |
|
1,421 |
|
|
|
Z4 żarówka + dławik |
96 |
0,175 |
9 |
549,97 |
281,08 |
472,72 |
|
|
|
|
|
|
140 |
0,235 |
23 |
576,87 |
365,26 |
446,51 |
|
|
|
|
|
Z5 żarówka + kondensator |
120 |
0,145 |
4 |
847,94 |
281,08 |
|
800 |
|
|
|
|
|
220 |
0,250 |
24 |
879,44 |
365,26 |
|
800 |
|
|
|
|
2. Skalowanie ustroju elektromagnetycznego:
gdzie:
AT - autotransformator; Pp - przekładnik prądowy; Pb - przekładnik napięciowy;
Aw - amperomierz wzorcowy; Ab - amperomierz skalowany; Vw - woltomierz wzorcowy;
Vb - woltomierz skalowany; R0 - rezystancja;
Wyniki pomiarów:
kI=2; kII=380/110
Lp. |
Uw |
Ub |
kUUb |
Δu |
Iw |
Ib |
kI Ib |
Δi |
|
[V] |
[V] |
[V] |
[V] |
[A] |
[A] |
[A] |
[A] |
1. |
48 |
15 |
51,75 |
3,75 |
0,57 |
0,33 |
0,66 |
0,09 |
2. |
92 |
28 |
96,6 |
4,6 |
1,1 |
0,54 |
1,08 |
-0,02 |
3. |
124 |
38 |
131,1 |
7,1 |
1,47 |
0,75 |
1,5 |
0,03 |
4. |
192 |
58 |
193,2 |
1,2 |
2,2 |
1,12 |
2,24 |
0,04 |
5. |
252 |
74 |
255,3 |
3,3 |
2,87 |
1,45 |
2,90 |
0,03 |
kUUb=f(Uw)
kIIb=f(Iw)
ΔU=f(Uw)
ΔI=f(Iw)
3. Skalowaniu ustroju magnetoelektrycznego w układzie amperomierza.
gdzie:
E - źródło napięcia stałego; R . rezystor; Aw - amperomierz wzorcowy;
Rb - bocznik; Ab - miernik skalowany
Ustrój magnetoelektryczny o parametrach: Rw = 8[Ω] , Imax = 300 [A],
Obliczyć rezystancję bocznika, aby miernikiem można mierzyć prądy:
I1 =15 [A]
Rb1 = 0,42[Ω]
Lp. |
Prąd rosnący |
Prąd malejący |
||||||
|
Iw |
Ib |
|
p= - |
Iw |
Ib |
|
p= - |
|
[μA] |
[μA] |
[μA] |
[μA] |
[μA] |
[μA] |
[μA] |
[μA] |
1 |
15 |
16 |
1 |
-1 |
226 |
231 |
5 |
-5 |
2 |
55 |
56 |
1 |
-1 |
145 |
146,2 |
1,2 |
-1,2 |
3 |
80 |
81,4 |
1,4 |
-1,4 |
110 |
112 |
2 |
-2 |
4 |
156 |
159,8 |
4,8 |
-4,8 |
82 |
82 |
0 |
0 |
5 |
260 |
257,6 |
-2,4 |
2,4 |
53 |
51,6 |
-1,4 |
1,4 |
Ib=f(Iw)
ΔI= f(Iw)
WNIOSKI
Skalowanie woltomierza polegało na odpowiednim doborze opornika dodatkowego, ograniczającego prąd płynący przez ustrój magnetoelektryczny oraz odpowiednim przeliczeniu wskazań ustroju magnetoelektrycznego tak aby otrzymać mierzoną wartość napięcia. W naszym przypadku dokładność pomiarów była znacznie większa przy obniżaniu napięcia. Wynika to najprawdopodobniej z dużych błędów odczytu. Po za tym przy skalowaniu ustroju magnetoelektrycznego na dokładność otrzymanego miernika mają wpływ:
Dokładność wykonania opornika dodatkowego (powinien to być opornik wzorcowy).
Dokładność pomiaru oporności wewn. ustroju pomiarowego.
Dokładność ustroju pomiarowego (klasa miernika).
Skalowanie ustroju magnetoelektrycznego w układzie amperomierza jest bardzo podobne do skalowania woltomierza, dobiera się jednak rezystor bocznikujący. W tym przypadku procentowy błąd pomiaru był na stałym poziomie. Wynika z tego prostoliniowość charakterystyki Ib=f(Iw). Duży błąd pomiaru należy wytłumaczyć dużymi błędami odczytu.
W części pierwszej badaliśmy układ zasilany napięciem przemiennym. Większość pomiarów jest zbliżona do rzeczywistych wartości poszczególnych elementów. W ostatnim przypadku wartość mierzonej impedancji jest mniejsza od impedancji obliczanej. Wynika to z tego, że w obliczeniach nie uwzględniliśmy rezystancji kondensatora.
W drugiej części ćwiczenia wykorzystaliśmy ustrój elektromagnetyczny i przekładniki prądowy oraz napięciowy. W tym przypadku dokładność pomiarów była znacznie większa szczególnie jeśli chodzi o skalowanie woltomierza. W przypadku skalowania amperomierza wystąpiły duże błędy pomiarowe. Wynikają one najprawdopodobniej z uszkodzenia przekładnika prądowego, oraz w znacznie mniejszym stopniu z błędów odczytu.
W trzeciej części ćwiczenia