Obliczanie rozp
Obliczanie rozp
ł
ł
yw
yw
ó
ó
w pr
w pr
ą
ą
d
d
ó
ó
w
w
w sieciach otwartych
w sieciach otwartych
- Metoda liczb zespolonych
- Pierwsze prawo Kirchhoffa
2 / 31
Podstawowe
Podstawowe
zale
zale
ż
ż
no
no
ś
ś
ci
ci
i
i
okre
okre
ś
ś
lenia
lenia
Składowe prądu:
Czynna
I
cz
= I cos
ϕ
Bierna
I
b
= I sin
ϕ
Rzeczywista
I’ = I cos
ϕ
i
Urojona
I” = I sin
ϕ
i
u
j
f
f
U
U e
ϕ
=
i
j
I Ie
ϕ
=
Napięcie i prąd w węźle odbiorczym wyrażają się wzorami:
U
f
, I – wartości skuteczne napięcia i prądu
φ
u
, φ
i
– fazy napięcia i prądu
3 / 31
u
u
i
i
j
j(
)
j
f
f
f
j
f
f
f
S 3U I
3U e
Ie
3U Ie
3U Ie
3U Icos
j3U Isin
P jQ
ϕ
ϕ −ϕ
∗
− ϕ
ϕ
=
⋅ =
⋅
=
=
=
=
ϕ +
ϕ =
= +
Przy obciążeniu indukcyjnym kąt
ϕ jest dodatni i moc bierna jest
również dodatnia, przy obciążeniu pojemnościowym kąt
ϕ i moc Q
są ujemne.
Podstawowe zale
Podstawowe zale
ż
ż
no
no
ś
ś
ci i okre
ci i okre
ś
ś
lenia
lenia
Moc zespolona
4 / 31
Podstawowe zale
Podstawowe zale
ż
ż
no
no
ś
ś
ci i okre
ci i okre
ś
ś
lenia
lenia
Jeżeli wektor napięcia położony jest w osi rzeczywistych,
czyli U = U i
ϕ = - ϕ
i
, wówczas składowa urojona prądu równa
jest składowej biernej z przeciwnym znakiem:
I = I’ - j I” = I cos
ϕ
i
– j I sin
ϕ
i
= I cos(-
ϕ) - j I sin (-ϕ)
I’ = I cos
ϕ
i
= I cos
ϕ = I
cz
- I” = - I sin
ϕ
i
= I sin
ϕ = I
b
Podsumowując:
Przy obciążeniu indukcyjnym
ϕ > 0, Q > 0, I” < 0
Przy obciążeniu pojemnościowym
ϕ < 0, Q < 0, I” > 0
5 / 31
Za
Za
ł
ł
o
o
ż
ż
enia do oblicze
enia do oblicze
ń
ń
Obliczenia rozpływu prądów rozpoczyna się od wyznaczenia prądów
odbiorów.
Przyjmuje się następujące założenia:
1. W każdym węźle panuje napięcie znamionowe:
U
α
= U
αn
2. Wektor napięcia położony jest w osi rzeczywistych:
U
α
= U
α
,
ϕ
i
α
=
ϕ
α
Przy takich założeniach:
I
α
= I
α
(cos
ϕ
α
- j sin
ϕ
α
)
gdzie:
n
P
I
3 U cos
α
α
α
=
φ
α - numer węzła
P
α ,
cos
ϕ
α
-dane
6 / 31
Rozp
Rozp
ł
ł
yw pr
yw pr
ą
ą
d
d
ó
ó
w w sieciach I i II rodzaju
w w sieciach I i II rodzaju
1. Obliczenie prądów odbiorów
2. Obliczenie prądów w gałęziach sieci
I
46
= I
6
I
54
= I
5
I
24
= I
46
+ I
54
+ I
4
I
23
= I
3
I
12
= I
23
+ I
24
+ I
2
I
01
= I
12
+ I
1
Schemat zastępczy gałęzi grafu
7 / 31
Rozp
Rozp
ł
ł
yw pr
yw pr
ą
ą
d
d
ó
ó
w w sieciach III rodzaju
w w sieciach III rodzaju
30 kV
1. Obliczenie prądów odbiorów
2. Obliczenie prądów
pojemnościowych
3. Obliczenie prądów w
gałęziach sieci
Schemat zastępczy gałęzi grafu sieci
8 / 31
Rozp
Rozp
ł
ł
yw pr
yw pr
ą
ą
d
d
ó
ó
w w sieciach III rodzaju
w w sieciach III rodzaju
30 kV
4
45
46
24
fn
fn
c4
B
B
B
B
I
jU
jU
2
2
2
2
α
⎛
⎞
=
=
+
+
⎜
⎟
⎝
⎠
∑
2
23
12
24
fn
fn
c2
B
B
B
B
I
jU
jU
2
2
2
2
α
⎛
⎞
=
=
+
+
⎜
⎟
⎝
⎠
∑
1
01
12
fn
fn
c1
B
B
B
I
jU
jU
2
2
2
α
⎛
⎞
=
=
+
⎜
⎟
⎝
⎠
∑
46
fn
c6
45
fn
c5
23
fn
c3
B
I
jU
2
B
I
jU
2
B
I
jU
2
=
=
=
6
c6
46
54
5
c5
24
46
54
4
c4
23
3
c3
12
23
24
2
c2
01
12
1
c1
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I I
= +
= +
=
+
+ +
= +
=
+
+ +
=
+ +
Obliczanie spadk
Obliczanie spadk
ó
ó
w i strat napi
w i strat napi
ę
ę
cia
cia
w sieciach otwartych
w sieciach otwartych
10 / 31
12
f1
f2
U
U
U
Δ
=
−
12
f1
f2
U
U
U
δ
=
−
Definicje
Definicje
Stratą napięcia
ΔU
12
nazywa się różnicę geometryczną napięć w
dwóch punktach (węzłach) sieci 1 i 2:
Spadkiem napięcia
nazywa się algebraiczną różnicę napięć w
dwóch punktach sieci:
Strata napięcia w linii jest
równa sumie geometrycznej
czynnej i biernej straty
napięcia:
L
L
12
R
X
U
U
U
I(R
j X )
Δ
= Δ
+ Δ
=
+
11 / 31
Podłużną stratą napięcia
ΔU’ w linii przesyłowej nazywa się rzut
wektora całkowitej straty napięcia
ΔU na kierunek osi rzeczywistych
(kierunek odniesienia).
Poprzeczną stratą napięcia
ΔU” nazywa się rzut wektora całkowitej
straty napięcia na kierunek osi urojonych (prostopadły do kierunku
odniesienia).
Czynną stratą napięcia
nazywa się stratę napięcia na rezystancji linii:
L
R
U
I R
Δ
= ⋅
Bierną stratą napięcia
nazywa się stratę napięcia na reaktancji linii:
L
X
U
I jX
Δ
= ⋅
Sk
Sk
ł
ł
adowe wektora straty
adowe wektora straty
12 / 31
Strata a spadek
Strata a spadek
Na tym slajdzie powinny znaleźć się wykresy wskazowe samodzielnie narysowane przez studenta
dla obciążenia indukcyjnego i pojemnościowego.
13 / 31
Strata a spadek
Strata a spadek
Jeżeli obciążenie ma charakter indukcyjny to składowa urojona prądu
jest ujemna, a prąd bierny i moc bierna są dodatnie.
Wówczas:
U
f1
> U
f2
i
δU > 0
Jeżeli obciążenie ma charakter pojemnościowy to składowa urojona
prądu jest dodatnia, a prąd bierny i moc bierna są ujemne.
Stąd:
U
f1
< U
f2
i
δU < 0
Możliwy jest przypadek, że:
U
f1
= U
f2
i
δU = 0
14 / 31
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii I i II rodzaju
cia w linii I i II rodzaju
Podany zostanie sposób obliczania spadku napięcia przy
dowolnym obciążeniu dla linii:
¾
zasilającej
¾
rozdzielczej
Jako przypadek ogólniejszy zostanie rozważona linia II-go rodzaju.
Dla linii I-go rodzaju należy przyjąć Z
L
= R
L
.
0
1
I
0
I
1
0
1
2
α-1
α
n-1
n
I
0
I
1
I
2
I
α-1
I
α
I
n-1
I
n
15 / 31
-
f1
f2
'
'
U ad U
U
ad ac c d
δ =
=
=
+
c 'd c 'c * tg
oc ' tg * tg
2
2
δ
δ
=
=
δ
tg
0,5tg
2
δ
=
δ
2
c 'd 0,5 oc ' tg
=
δ
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii zasilaj
cia w linii zasilaj
ą
ą
cej
cej
dla małych
δ
więc
δU = ac’ = ΔU’
Można przyjąć c’d = 0.
Stąd:
Spadek napięcia równy jest
podłużnej stracie napięcia
Obciążenie indukcyjne
Wykres wskazowy
16 / 31
( )
(
)
(
)
-
'
"
'
"
'
"
L
L
L
L
L
L
L
'
"
U IZ
I jI R
jX
I R I X
j I X
I R
U
j U
Δ =
= +
+
=
+
+
=
= Δ + Δ
-
'
'
"
L
L
cz L
b L
U
U I R I X
I R
I X
δ = Δ =
=
=
+
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii zasilaj
cia w linii zasilaj
ą
ą
cej
cej
Wykorzystując powyższe założenie można określić praktyczny
wzór na spadek napięcia.
Ponieważ całkowita strata napięcia:
Stąd
Jeżeli odbiornik określony jest
wartościami mocy czynnej i biernej,
wówczas wzór na spadek napięcia
można zapisać w postaci:
L
L
n
n
P
Q
U
R
X
3U
3U
δ =
+
17 / 31
-
-
p
1
2
f1
f2
U
U U
3 U
3 U
3 U
δ
=
=
=
δ
p
%
n
U
U
100
U
δ
δ
=
⋅
%
L
L
n n
n n
L
L
2
2
n
n
P
Q
U
3
R
3
X 100
3U U
3U U
P
Q
R
X 100
U
U
⎛
⎞
δ
=
+
=
⎜
⎟
⎜
⎟
⎝
⎠
⎛
⎞
=
+
⎜
⎟
⎜
⎟
⎝
⎠
W obliczeniach praktycznych operuje się procentowym spadkiem
napięcia, odniesionym do napięcia znamionowego.
Spadek przewodowy:
lub:
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii zasilaj
cia w linii zasilaj
ą
ą
cej
cej
18 / 31
(
)
(
)
n
'
'
"
0n
0n
-1,
-1,
-1,
-1,
1
n
cz -1,
-1,
b -1,
-1,
1
U
U
I
R
-I
X
I
R
I
X
α α α α α α α α
α=
α α α α
α α α α
α=
δ
= Δ
=
=
=
+
∑
∑
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii rozdzielczej
cia w linii rozdzielczej
Spadek napięcia w całej linii równa się sumie spadków
napięcia na poszczególnych jej odcinkach:
Metoda
„sumowania odcinkami”
0
1
2
α-1
α
n-1
n
I
0
I
1
I
2
I
α-1
I
α
I
n-1
I
n
19 / 31
(
)
n
n
0n%
0
0
0
0
2
2
2
1
1
n
n
n
P
Q
100
U
R
X
* 100
P R
Q X
U
U
U
α
α
α
α
α
α
α
α
α=
α=
⎛
⎞
δ
=
+
=
+
⎜
⎟
⎜
⎟
⎝
⎠
∑
∑
Pamiętając, że prądy w gałęziach wynikają z sumowania prądów
odbiorów
-
n
1,
j
j
I
I
α α
=α
=
∑
można wyrazić spadek napięcia w zależności od prądów odbiorów,
a nie linii:
(
)
(
)
-
n
n
0n
0
0
cz
0
b
0
1
1
U
I' R
I'' X
I
R
I
X
α
α
α
α
α
α
α
α
α=
α=
δ
=
=
+
∑
∑
Metoda
„sumowania momentami”
lub w zależności od mocy odbiorów:
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii rozdzielczej
cia w linii rozdzielczej
20 / 31
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii III rodzaju
cia w linii III rodzaju
Linia zasilająca, obciążona mocą czynną i bierną indukcyjną
Wykres wskazowy
21 / 31
'
"
L L L L
U ac ' I R -I X
δ ≠
=
f1
f2
U U -U
δ =
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii III rodzaju
cia w linii III rodzaju
Dla linii III-go rodzaju kąt
δ jest na
tyle duży, że nie można pominąć
odcinka c’d, a zatem:
Najłatwiej obliczyć spadek napięcia w linii III rodzaju określając
dowolną metodą moduł wektora napięcia na początku linii U
f1
, a
następnie obliczając spadek napięcia z jego definicji:
22 / 31
(
)
⎛
⎞
δ =
+
=
+
⎜
⎟
⎝
⎠
cz
L
b
L
L
L
n
n
P
Q
U
2 I R
I X
2
R
X
U
U
⎛
⎞
δ
=
+
⎜
⎟
⎝
⎠
%
L
L
2
2
n
n
P
Q
U
2
R
X
U
U
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w linii jednofazowej
cia w linii jednofazowej
Obliczenia spadków, jak również strat napięcia w linii jednofazowej
przeprowadza się tak samo jak w linii trójfazowej pamiętając jednak,
że prąd obciążenia I płynie w tym przypadku
dwoma przewodami
linii.
Wobec tego, jeżeli R
L
i X
L
są odpowiednio rezystancją i reaktancją
jednego przewodu linii oraz oba przewody są jednakowe, to spadek
napięcia określony jest wzorem:
23 / 31
δ
=
=
+
'
"
T
2
T
2
T
2cz
T
2b
T
U
I R - I X
I
R
I X
1
2
3
I
I
I
= +
δ
=
+
'
"
'
"
T12
1
T1
1
T1
2
T2
2
T2
U
I R - I X
I R
- I X
δ
=
+
'
"
'
"
T13
1
T1
1
T1
3
T3
3
T3
U
I R - I X
I R - I X
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia w transformatorze
cia w transformatorze
Przy obliczaniu spadków napięcia w transformatorze pomija się
gałąź magnesującą schematu zastępczego. Wówczas schemat ten
ma taką samą postać jak schemat zastępczy linii II rodzaju.
Wobec tego:
Dla transformatora dwuuzwojeniowego:
Dla transformatora 3-uzwojeniowego:
24 / 31
dl
dl
U
jIX
Δ
=
δ
=
ϕ =
dl
dl
b
dl
U
I X sin
I X
Spadek napi
Spadek napi
ę
ę
cia na d
cia na d
ł
ł
awiku
awiku
Strata napięcia na dławiku:
Spadek napięcia:
Obliczanie strat mocy i energii
Obliczanie strat mocy i energii
26 / 31
2
P 3I R
Δ =
A
P t
Δ = Δ ⋅Δ
Straty w przewodach
Straty w przewodach
Straty mocy w układzie 3-fazowym:
Straty energii przy stałym obciążeniu w czasie
Δt = t
2
- t
1
:
Obciążenie stałe P = const.
Energia pobrana w czasie
Δt = t
2
- t
1
:
A P t
= ⋅Δ
27 / 31
Obciążenie zmienne P = f(t)
P
max
T
Pmax
t
P
2
1
t
t
t
A
P dt
=
∫
Energia pobrana w czasie
Δt = t
2
- t
1
:
max Pmax
A P
T
=
lub
2
1
max
t
t
t
P
max
P dt
T
P
=
∫
Z porównania wzorów:
Czas trwania mocy maksymalnej T
Pmax
jest to
zastępczy czas, w którym musiałoby trwać
obciążenie maksymalne, aby wydzieliła się taka
sama ilość energii jak przy obciążeniu zmiennym.
Straty w przewodach
Straty w przewodach
28 / 31
Δ = Δ
τ
max
A
P
Z porównania wzorów
Przy obciążeniu zmiennym określa się maksymalne straty mocy:
2
max
max
P
3I
R
Δ
=
Straty energii
2
1
t
t
t
A
P dt
Δ = Δ
∫
lub
Δ
τ =
Δ
∫
2
1
t
t
t
max
P dt
P
Czas trwania maksymalnych strat
τ jest to
zastępczy czas, w którym musiałyby trwać
straty mocy maksymalne, aby straty energii
były takie same jak przy obciążeniu
zmiennym.
Straty w przewodach
Straty w przewodach
29 / 31
Straty w transformatorach
Straty w transformatorach
1. straty w przewodach uzwojenia, zwane stratami w miedzi lub
stratami obciążeniowymi,
2. straty w rdzeniu żelaznym, zwane krótko stratami w żelazie
lub stratami jałowymi.
Straty mocy
Straty mocy w transformatorach dzieli się na 2 grupy:
Straty jałowe
są proporcjonalne do kwadratu napięcia i nie zależą od
obciążenia. Ponieważ w normalnych warunkach ruchowych napięcie
nie ulega większym zmianom, dlatego też straty jałowe uważa się za
stałe. Wartość tych strat podawana jest w katalogach.
30 / 31
Δ
=
2
o
t
P
3I R
Δ
=
2
on
n
t
P
3I R
⎛ ⎞
⎛
⎞
Δ
= Δ
= Δ
⎜ ⎟
⎜
⎟
⎝ ⎠
⎝
⎠
2
2
o
on
on
n
n
I
S
P
P
P
I
S
Straty obciążeniowe
są wynikiem przepływu prądu przez uzwojenie,
a więc wyraża się je taką samą zależnością, jak straty w przewodach:
Przy obciążeniu znamionowym:
Dzieląc stronami powyższe równania otrzymuje się:
Wzór powyższy pozwala na obliczenie strat przy dowolnym
obciążeniu w zależności od strat przy obciążeniu znamionowym, które
podawane są w katalogach.
Straty w transformatorach
Straty w transformatorach
31 / 31
⎛
⎞
Δ = Δ + Δ
⎜
⎟
⎝
⎠
2
t
j
on
n
S
P
P
P
S
⎛
⎞
Δ
= Δ ⋅
+ Δ
τ
⎜
⎟
⎝
⎠
2
max
T
j
on
n
S
A
P 8760
P
S
Straty w transformatorach
Straty w transformatorach
Łączne straty w transformatorze są sumą strat jałowych i
obciążeniowych:
Zwykle oblicza się roczne straty energii. Jeśli transformator pracuje
w sposób ciągły to straty jałowe trwają 8760 h/a. Straty
obciążeniowe oblicza się mnożąc maksymalne straty mocy przez
czas trwania maksymalnych strat:
Straty energii