Ośrodek Diagnostyki Neurorozwojowej i Rehabilitacji w Pile

W pozycji na plecach zaczyna podnosić głowę. Gdy ma zapewnioną swobodę
ruchu to bada, chwyta swoje nogi. Potrafi - karmione - na chwilę przerwać
ssanie. Można tego dokonać pokazując dziecku coś dla niego atrakcyjnego.
Rozwija się mowa malucha. Dziecko bardzo wyraźnie głuży. Początkowo są to
gardłowe dźwięki, np. gł, ił, yy, potem baa, maa. Pojawia się także dmuchanie
baniek ze śliny. Ważne dla dalszego rozwoju dziecka jest wyciąganie rąk do
przedmiotów, a także pierwsze próby ich dotykania. Dziecko zabawkę, którą
dostało do ręki natychmiast próbuje „zjeść”, tzn. prowadzi ją do ust. To pierwszy
sposób poznania przedmiotów.
Gdy w odległości do 25 cm od główki dziecka użyjemy głośnych zabawek –
dziecko poszukuje oczami źródła dźwięku. Patrzy – jest ciekawe, skąd ten
dźwięk dociera. Małe dziecko potrafi również śledzić oczyma przedmiot w ruchu –
wodzi za nim wzrokiem.
Wszystkie powyższe umiejętności będą doskonalone w kolejnym miesiącu.

Pięciomiesięczny

niemowlak zaczyna sięgać po zabawkę, która leży trochę

dalej od niego. Są to dla dziecka swego rodzaju ćwiczenia – bardzo mu przecież
potrzebne. Trzeba dziecku jednak pomóc, gdy zadanie jest dla niego zbyt trudne.
Dziecko nie może ponosić zbyt dużo porażek, a codzienność to nie obóz
kondycyjny dla reprezentantów kadry narodowej!
Nie można w tym wieku zostawiać dziecka samego na tapczanie. Nie wiadomo
bowiem, kiedy maluszek dokona swego pierwszego przewrotu... z brzucha na
plecy.
Nadal najważniejszym sposobem poznawania przedmiotów jest poznawanie
buzią (tzw. oralne). Teraz jednak dziecko najpierw zabawkę obejrzy, a dopiero
później poprowadzi ją do ust.
Maluszek potrafi posadzony stabilnie trzymać głowę, ale nie znaczy to, że mamy
dziecko sadzać. Jest na to za wcześnie! Bardzo dobrą pozycją jest pozycja na
brzuchu, bo wtedy jest szansa, że dziecko będzie opierało się na dłoniach, że
utrzyma ciężar ciała na jednej ręce, by sięgnąć zabawki leżące dalej.
W piątym miesiącu życia dziecko bada twarz osób dorosłych. Dotyka
delikatnie twarz dorosłych, ich nos, oczy, włosy. Bada też swoje ciało – często
genitalia. Niektóre dzieci uśmiechają się do wszystkich dorosłych, inne na widok
obcych płaczą. Można je uspokoić gdy płaczą, nie zawsze biorąc na ręce.
Wystarczy czasami, że do dziecka zaczniemy mówić np. nieco zmienionym
tonem.
Po zawieszoną nad głową zabawkę dziecko sięga dwiema rączkami
jednocześnie, ale zazwyczaj nie potrafi jej chwycić. Zabawką podaną do ręki
manipuluje, ale możne to być tylko jedna zabawka od razu. Maluch nie potrafi
bowiem utrzymać dwóch zabawek czy też przedmiotów jednocześnie. Przedmiot
trzyma całą dłonią bez użycia kciuka.
Jeżeli chodzi o rozwój mowy, to niektóre dzieci wydają mniej dźwięków niż w
poprzednim miesiącu, inne głośno gaworzą „a, ghee, ra, de....”. Często bywa to w
sytuacjach zabawy czy też kontaktu z innymi. Dzieci śmieją się, piszczą,
zmieniają ton, modulują głosem. Warto te zabawy głosem podtrzymywać, mówiąc
do dziecka, opowiadając o tym, co z nim robimy, co dookoła niego dzieje się.
Pamiętać należy również i o tym, że zbyt duża ilość wrażeń w ciągu dnia może
stać się powodem niespokojnych nocy czy chwiejności pór karmienia. Układ
nerwowy dziecka jest za słaby, by wytrzymać taką ilość bodźców.
Dziecko w tym wieku potrafi „pomagać” przy ubieraniu – prostuje w odpowiednim
momencie nogi (przy wkładaniu nogawek) czy ręce przy rękawach. Możemy
coraz częściej uchwycić przyczynę płaczu dziecka. Często jest to nadmiar wrażeń
czy też zmęczenie dziecka. Nie warto takiego płaczu za wszelką cenę
opanowywać, bo przynosi dziecku ulgę. Oczywiście, jeżeli dziecko „rozkręca” się
w płaczu, płacz ten nie słabnie, a wręcz przeciwnie, to dobrze jest go przerwać i
pomóc dziecku uspokoić się. myślę, że rodzice są w stanie te dwa rodzaje płaczu
odróżnić.
Gdy dziecko ma już

sześć miesięcy

następuje wiele zmian w jego

funkcjonowaniu, umiejętnościach. Maluszek potrafi przewrócić się z pleców na
brzuszek. „Trenuje” również umiejętność przewracania się z brzucha na plecy. Tę
umiejętność w tym wieku udoskonala. Kiedy sięga po zabawki, to chwyta je
pewnie oburącz lub coraz częściej jedną ręką. Próbuje też nimi manipulować,
bawić się. Każda jednak próba zabrania dziecku w tym wieku zabawki może
zakończyć się wielką złością ! Nie prowokujmy więc dziecka do tego typu reakcji.
Pozwólmy mu czasami bawić się tym, czym ono chce – jeżeli oczywiście
naprawdę na to chcemy pozwolić, a nie ustępujemy dla „tzw. „świętego spokoju”.
Jeżeli chodzi o rozwój ruchowy – dziecko potrafi chwilę posiedzieć z
podtrzymywaniem. Nie warto jednak czasami go do tego zmuszać czy też – co
gorsza – obkładać poduszkami, bo „tak ślicznie siedzi”! Możemy w ten sposób
wyrządzić mu krzywdę. Kiedy dziecko będzie gotowe – samo będzie siadało.
Przypominam jeszcze raz, iż mówię tutaj o prawidłowościach rozwoju dziecka,
nie zajmuję się rozwojem zaburzonym czy też z różnego powodu opóźnionym.

Czwarty miesiąc

życia dziecka... Dziecko przestaje być już

„gościem” w domu, którego specjalnie, inaczej traktujemy,
dookoła którego wszystko „kręci się”. Staje się jednym z nas –
domownikiem.
W tym wieku dziecko chwytając przedmiot nie przeciwstawia
kciuka pozostałym palcom (jest to tzw. „chwyt małpi”).

mgr Klaudia Giese-Szczap

(specjalista psychologii klinicznej)

9. Psychologia: Wkraczamy w poważny wiek...

http://odnir.republika.pl/index_pliki/Page503.htm

1 of 2

2010-07-24 10:31

Często bawiąc się z dzieckiem przykrywamy go pieluszką, kołderką, robimy „a ku
- ku”. Dziecko uwielbia tę zabawę ! O ile jednak wcześniej rzadko zdarzało się,
by dziecko ściągało nakrycie, to teraz robi to coraz częściej. Warto więc
prowokować tego typu zabawy. Możemy wtedy też usłyszeć gaworzenie dziecka,
czyli wypowiadanie sylab: ma, ta, ba w różnej kolejności. Zdarza się, że rodzice
mylą te zachowania głosowe z mową i na pytanie, jak wygląda rozwój mowy u
dziecka odpowiadają, że dziecko mówi: „mama, tata, baba”, itp. Po dokładnym
dopytaniu okazuje się, że mówiąc o mowie mają na myśli właśnie gaworzenie.
Sześciomiesięczne dziecko jest w stanie odróżnić tonacje głosu i reagować na
nią, a także nie da się „oszukać”- znakomicie odróżnia butelkę, która kojarzy mu
się z jedzeniem czy też z piciem od podawanej sobie zabawki!
Co dalej będzie działo się w rozwoju dziecka?... Z pewnością wyjawię Państwu tę
tajemnice, ale póki co- szaa!

9. Psychologia: Wkraczamy w poważny wiek...

http://odnir.republika.pl/index_pliki/Page503.htm

2 of 2

2010-07-24 10:31