Mechanika i Budowa Maszyn WYKAZ PRZEDMIOTÓW

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M401 – Psychologia i socjologia pracy

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

I

W30

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

I

W18

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty:- brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: poznanie psychologicznych i socjologicznych korelatów

fenomenu

pracy,

zdobycie

umiej

ę

tno

ś

ci

prawidłowego

kształtowania

stosunków

interpersonalnych w przedsi

ę

biorstwie.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: obecno

ść

na co najmniej 70% wykładów oraz test

z wykładów.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z testu.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podstawy socjologii – poj

ę

cia, teorie, metody, zjawiska. Podstawy psychologii ogólnej

i psychologii społecznej. Przedmiot psychologii i socjologii pracy. Psychologiczne
mechanizmy działania człowieka. Społeczne aspekty organizacji. Grupa społeczna/grupa
pracownicza. Dobór i ocena pracowników. Przystosowanie do pracy. Kierowanie zespołem
pracowniczym. Psychospołeczne zagro

ż

enia w miejscu pracy. Zarz

ą

dzanie ró

ż

norodno

ś

ci

ą

(nierówno

ś

ci, ich konsekwencje, przeciwdziałanie). Konflikt interpersonalny i organizacyjny.

Zapobieganie i rozwi

ą

zywanie konfliktów. Dodatek: kluczowe kompetencje interpersonalne

i społeczne współczesnego in

ż

yniera.

Literatura podstawowa
[1] Bugiel J. (red.), Socjologia i psychologia pracy. Wydawnictwo AGH, Kraków 1990.
[2] Chmiel N., Psychologia pracy i organizacji. GWP, Gda

ń

sk 2007.

[3] St

ę

pie

ń

J., Socjologia pracy i zawodu. Wydaw. Akademii Rolniczej, Pozna

ń

2001.

[4] Manek A. M., Osobiste i społeczne aspekty pracy, Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin

1997.

[5] Mayntz R,. Holm K., Hubner P., Wprowadzenie do metod socjologii empirycznej,

PWN, Warszawa 1984.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Sztompka P., Kucia M.: Socjologia. Znak, Kraków 2005.
[2] Strelau J. (red.), Psychologia. Podr

ę

cznik akademicki. Jednostka w społecze

ń

stwie

i elementy psychologii stosowanej, t. 3, GWP, Gda

ń

ska 2000.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr Ewa Bryła

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Ekonomii, Socjologii i Filozofii (F-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M402 - Etyka

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

1

W30

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

1

W18

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: bez wymaga

ń

wst

ę

pnych

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi sposobami etycznego

normowania ludzkich działa

ń

ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem problemów techniki i praktyki

in

ż

ynierskiej. Ukształtowanie

ś

wiadomo

ś

ci roli społecznej i obowi

ą

zków zawodowych

in

ż

yniera oraz postawy odpowiedzialno

ś

ci.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach, opracowanie jednego przypadku

lub projektu

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zdanie kolokwium
Ocena ko

ń

cowa: ocena z kolokwium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Etyka i moralno

ść

; podstawowe poj

ę

cia. Podmiot moralny: sumienie i racjonalno

ść

, wolno

ść

i odpowiedzialno

ść

. Model ludzkiego działania i trzy sposoby jego normowania.

Najwa

ż

niejsze kierunki etyki współczesnej. Etyka charakteru i jej historyczne

ź

ródła. Etyka

obowi

ą

zków i jej odmiany. Etyka skutków, utylitaryzm. Etyka chrze

ś

cija

ń

ska. Najwa

ż

niejsze

obowi

ą

zki in

ż

yniera w

ś

wietle kodeksów: FEANI, IEEE, SIMP i innych. Bezpiecze

ń

stwo

publiczne. Lojalno

ść

wobec pracodawcy i jej granice, konflikty interesów. Obowi

ą

zek stałego

rozwoju i d

ąż

enia do doskonało

ś

ci zawodowej. Realizm i niezale

ż

no

ść

w os

ą

dach

i orzeczeniach zawodowych. Obowi

ą

zek otwarto

ś

ci na krytyk

ę

. Bezpiecze

ń

stwo i organizacja

miejsca pracy. Zasada podmiotowo

ś

ci w kierowaniu lud

ź

mi. Idea odpowiedzialno

ś

ci jako

uzupełnienie podej

ś

cia kodeksowego. Warunki odpowiedzialnego działania. Analiza znanych

katastrof i wypadków w

ś

wietle kodeksów etyki in

ż

ynierskiej. Rola praktycznego os

ą

du

zawodowego i bł

ę

dy w sztuce in

ż

ynierskiej.

Literatura podstawowa
[1] Anzenbacher A.: Wprowadzenie do etyki. Wyd. WAM, Kraków 2008.
[2] Singer P. (red.): Przewodnik po etyce. Ksi

ąż

ka i Wiedza, Warszawa 1998.

[3] Andersen S.: Wprowadzenie do etyki. Wyd. Akademickie Dialog, Warszawa 2003.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Pyka M.: Etyka in

ż

ynierska. Studia przypadków z komentarzami. Interdyscyplinarne

Centrum Etyki UJ, Kraków 2010.

[2] Martin M., Schinzinger R.: Ethics in Engineering. The McGraw-Hill Companies, New York

1996.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr Marek Pyka

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Ekonomii Socjologii i Filozofii (F-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M403 – Komunikacja interpersonalna

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

2

W30

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

2

W18

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z psychologicznymi i systemowymi aspektami

zachowa

ń

komunikacyjnych; nabycie kompetencji w zakresie komunikacji interpersonalnej

w grupach i organizacjach; zapoznanie si

ę

z podstawowymi technikami negocjacyjnymi.

Metody dydaktyczne: udział w wykładzie o charakterze problemowym i konwersatoryjnym

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie w formie pisemnego testu wyboru
i uzupełnie

ń

Ocena ko

ń

cowa: ocena z zaliczenia.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Człowiek w otoczeniu społecznym - podstawowy psychologii społecznej. Cele, cechy,
modele teoretyczne procesu komunikacji. Komunikacja werbalna i niewerbalna. Komunikacja
mi

ę

dzykulturowa. Wpływ emocji na proces komunikacji. Bariery poprawnej komunikacji.

Przebieg procesów komunikacji w grupie i organizacji. Techniki kierowania grup

ą

. Konflikty

i ich rozwi

ą

zywanie. Negocjacje – podstawowe zło

ż

enia, fazy, przygotowanie do negocjacji;

role z zespole negocjacyjnym; wybrane techniki negocjacyjne. Techniki wywierania wpływu.
Autoprezentacja. Cele i zadania public relation – działania i techniki promocyjne.
Charakterystyka przemian na współczesnym rynku – zasady przygotowania CV, listu
motywacyjnego, rozmowy kwalifikacyjnej.
Literatura podstawowa
[1] Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B.: Psychologia społeczna. Gda

ń

sk 2002.

[2] McKay M. i in.: Sztuka skutecznego porozumiewania si

ę

. Gda

ń

sk 2001.

[3] Lary M.: Wywieranie wra

ż

enia na innych. Gda

ń

sk 2000.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Cianciarska J., U

ś

ci

ń

ska B.: Komunikowanie si

ę

z mediami w praktyce. Wrocław 1999.

[2] Stankiewicz J.: Komunikowanie si

ę

w organizacji, Wrocław 1999.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr I. Butmanowicz-D

ę

bicka

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Ekonomii, Socjologii i Filozofii (F-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M404 - Ekonomia

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

2

W30

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

2

W18

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zaznajomienie si

ę

z zasadami funkcjonowania gospodarki i jej

podstawowych praw oraz rynku finansowego. Poznanie zagadnie

ń

zwi

ą

zanych

z funkcjonowaniem przedsi

ę

biorstw w gospodarce rynkowej oraz procedur zwi

ą

zanych

z tworzeniem firmy i ich finansowania.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: przygotowanie projektu z zakresu problematyki
przedstawionej na zaj

ę

ciach.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z projektu

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Rola pa

ń

stwa w procesach gospodarczych wg. koncepcji ró

ż

nych szkół ekonomicznych,

np. liberalizm ekonomiczny, monetaryzm. Cechy gospodarki rynkowej: własno

ść

i metody

prywatyzacji, mechanizm rynkowy, inflacja i bezrobocie, przyczyny i sposoby
przeciwdziałania. Rynek pieni

ęż

ny: istota i formy pieni

ą

dza – warto

ść

pieni

ą

dza w czasie,

Bank Centralny i jego polityka pieni

ęż

no-kredytowa, banki komercyjne – po

ż

yczki i kredyty

bankowe, formy rozlicze

ń

bezgotówkowych. Rynek kapitałowy: giełda papierów

warto

ś

ciowych i jej funkcjonowanie, papiery warto

ś

ciowe i ich charakterystyka, kontrakty

terminowe, fundusze powiernicze i ich rodzaje. Przedsi

ę

biorstwo w gospodarce rynkowej –

podstawowe formy prawne, grupy kapitałowe, fuzje, przej

ę

cia i transakcje wykupu; rola

i zadania biznes planu; strategie finansowania działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstw w Polsce i UE –

koszt i struktura kapitału; wynik finansowy, przychody koszty i ich rodzaje. Makro-obszar
gospodarowania: PKB, DN i ich podział, bud

ż

et pa

ń

stwa- dochody i wydatki, deficyt

a charakter polityki fiskalnej pa

ń

stwa, wzrost gospodarczy a wahania koniunkturalne i ich

przyczyny.

Literatura podstawowa
[1] Begg D.: Ekonomia. PWE, W-wa 1992.
[2] Czarny B.: Podstawy Ekonomii. PWE, W-wa 2004.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Mishkin F.S.: Ekonomika pieni

ą

dza, bankowo

ś

ci i rynków finansowych. PWN, W-wa

2002.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr Barbara Karcz

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Ekonomii, Socjologii i Filozofii (F-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M001 – Ochrona własno

ś

ci intelektualnej

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W15

1

Niestacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W9

1

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: znajomo

ść

podstaw prawa

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: celem przedmiotu jest osi

ą

gni

ę

cie przez studentów

umiej

ę

tno

ś

ci w postaci rozumienia i posługiwania si

ę

podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu

prawa autorskiego i praw pokrewnych oraz prawa własno

ś

ci przemysłowej, jak te

ż

zapoznania ich, z funkcjonowaniem organizacji zarz

ą

dzania prawami autorskimi, Urz

ę

du

Patentowego RP oraz instytucji pokrewnych działaj

ą

cych na terenie Unii Europejskiej.

Metody dydaktyczne: wykłady, prezentacje multimedialne

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczone 3 testy cz

ą

stkowe z wykładów,

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna ocen z dwóch pierwszych testów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Główne tre

ś

ci kształcenia: systemem ochrony własno

ś

ci intelektualnej w zakresie prawa

mi

ę

dzynarodowego i krajowego, podstawowe poj

ę

cia takie jak: prawo autorskie, prawa

pokrewne, ochrona baz danych, wynalazki, wzory przemysłowe, wzory u

ż

ytkowe, znaki

towarowe, obrót prawami wył

ą

cznymi i zarz

ą

dzanie własno

ś

ci

ą

intelektualn

ą

w działalno

ś

ci

przedsi

ę

biorstwa. Rynek konkurencyjny, innowacje, a ochrona patentowa, umowy w zakresie

własno

ś

ci przemysłowej, know-how, organizacja wynalazczo

ś

ci w przedsi

ę

biorstwie,

uruchomienie produkcji nowego wyrobu (usługi) - niezb

ę

dne działania „patentowe”, ochrona

zagraniczna, elementy polityki patentowej. Informacja patentowa i klasyfikacje patentowe,
bazy danych na no

ś

nikach i w Internecie – metodyka i przykłady poszukiwa

ń

– wyszukiwania

przedmiotowe i podmiotowe. Badania patentowe, ich rodzaje oraz ich przydatno

ść

w

działalno

ś

ci in

ż

ynierskiej.

Literatura podstawowa
[1] Barta J., Markiewicz R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Kantor Wydaw. „Zakamycze”,

Kraków 2005

[2] Nowi

ń

ska E., Promi

ń

ska U., Vall M., Prawo własno

ś

ci przemysłowej, LexisNexis,

Warszawa 2007.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[3] Ustawa z dnia 27 lipca 2001 roku o ochronie baz danych (Dz.U. Nr 128, poz. 1402 z

ź

n. zm.)

[4] Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własno

ś

ci przemysłowej (tekst jednolity

Dz.U. z 2003 roku Nr 119, poz. 1117 z pó

ź

n. zm.),

[5] Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jednolity

z 2003 roku Dz.U. Nr 153, poz. 1503 z pó

ź

n. zm.)

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Wojciech Marek

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Samochodowych i Silników

Spalinowych (M–4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M002 - Ekonomika przedsi

ę

biorstw

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W15 + C15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W9 + C9

3


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Mikro- i makroekonomia

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci zarz

ą

dzania finansami firmy ze

szczególnym uwzgl

ę

dnieniem znajomo

ś

ci tworzenia sprawozda

ń

finansowych, ich analizy.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach, realizacja

ć

wicze

ń

indywidualnych

i zespołowych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie kolokwiów

i odpowiedzi
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z kolokwiów (0.7) i odpowiedzi (0.3)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Funkcjonowanie przedsi

ę

biorstwa w warunkach gospodarki rynkowej. Tworzenie informacji

finansowej w przedsi

ę

biorstwie – sprawozdawczo

ść

finansowa: maj

ą

tek i finansowanie

działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa – bilans;

ź

ródło informacji o efektach działalno

ś

ci firmy –

rachunek wyników; płynno

ść

finansowa przedsi

ę

biorstwa – rachunek przepływu

ś

rodków

pieni

ęż

nych. Ocena działalno

ś

ci i kondycji finansowej firmy na podstawie sprawozda

ń

finansowych

Ć

wiczenia

Ś

rodki gospodarcze i

ź

ródła pochodzenia, a zasady ujmowania ich w bilansie – sporz

ą

dzanie

bilansu. Wyznaczanie warto

ś

ci zapasów.

Ś

rodki trwałe –amortyzacja. Rodzaje przychodów

oraz ponoszonych kosztów w przedsi

ę

biorstwie - zasady ustalania wyniku finansowego.

Przepływ gotówki w firmie, a płynno

ść

finansowa – sposoby sporz

ą

dzania rachunku

przepływu pieni

ęż

nych. Klasyfikacja i analiza wska

ź

ników finansowych.

Literatura podstawowa
[1] Olchowicz I.: Sprawozdawczo

ść

finansowa: według krajowych i mi

ę

dzynarodowych

standardów, – cz

ęść

I., Difin, W-wa 2008.

[2] Czekaj J, Dresler Zb.: Podstawy zarz

ą

dzania finansami firm, PWN, W-wa 1998.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Bie

ń

W.: Zarz

ą

dzanie finansami przedsi

ę

biorstwa. Wyd. Difin, Warszawa 1998.

[2] Bednarski L. i inni: Analiza ekonomiczna przedsi

ę

biorstwa. Wydawnictwo Akademii

Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław 1996.
[3] Jog V., Suszynski C., Zarz

ą

dzanie finansami przedsi

ę

biorstwa. Wyd. CIM. 1993.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Jolanta Szadkowska

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M003 - J

ę

zyk angielski

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C30

C30

C30
C30
C30

1
1
1
1
2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C18
C18
C18
C18
C18

1
1
1
1
2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: sem.1- zaliczenie wst

ę

pnego testu

kwalifikacyjnego; sem.2 – zaliczenie semestru 1 z j. angielskiego; sem.3 – zaliczenie sem.2;
sem.4 – zaliczenie sem.3; sem.5 --zaliczenie sem.4.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: rozszerzenie i utrwalenie materiału gramatyczno-

leksykalnego. Opanowanie swobodnej komunikacji i rozumienia ze słuchu oraz tekstów
pisanych z uwzgl

ę

dnieniem tekstów technicznych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w

ć

wiczeniach, przygotowywanie prac domowych,

samodzielne opracowanie 4 tekstów oryginalnych, tzw. lektur.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie testów (forma pisemna) i lektur (forma
ustna).
Ocena ko

ń

cowa: ocena z

ć

wicze

ń

.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Ć

wiczenia

Rozszerzenie materiału gramatycznego w zakresie tworzenia pyta

ń

, u

ż

ywania czasów do

opisywania przeszło

ś

ci, tera

ź

niejszo

ś

ci i przyszło

ś

ci. Wykorzystywanie ró

ż

nych form strony

biernej, okresów warunkowych, struktury ‘wish’, mowy zale

ż

nej, a tak

ż

e wyra

ż

e

ń

zawieraj

ą

cych ‘gerunds’, ’infinitives’, past modals, ‘would rather’, ‘had better’, ‘used to’, ‘be

used to’, ‘have sth done’. Materiał leksykalny w oparciu o tematy dotycz

ą

ce cech

osobowo

ś

ci, mody, uczu

ć

, transportu, etc. Okre

ś

lanie znaczenia słów w kontek

ś

cie,

rozpoznawanie słów cz

ę

sto mylonych, poznanie kolokacji. Przygotowanie do samodzielnego

czytania tekstów oryginalnych ze zrozumieniem, rozwini

ę

cie słownictwa specjalistycznego w

oparciu o teksty techniczne i wykorzystywanie go w konwersacji, prezentacji itp.

Literatura
[1] Oxenden C., Latham-Koenig Ch.: New English File Upper-intermediate. OUP, 2008.
[2] Gawryła D.: Mechanical Engineering.Reading in English made easy. PK, 2008.
[3] Wójcik K.: Mechanical Engineering. Reading in English made easy – teksty do słuchania.

PK, 2011.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Mgr El

ż

bieta Han-Wierci

ń

ska

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Studium Praktycznej Nauki J

ę

zyków Obcych (O-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Automatyka i Robotyka

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M003 - J

ę

zyk francuski

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C30

C30

C30
C30
C30

1
1
1
1
2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C18
C18
C18
C18
C18

1
1
1
1
2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: kurs j

ę

zyka francuskiego w ramach szkoły

ś

redniej. sem.1- zaliczenie wst

ę

pnego testu kwalifikacyjnego; sem.2 – zaliczenie semestru 1

z j. francuski; sem.3 – zaliczenie sem.2; sem.4 – zaliczenie sem.3; sem.5 – zaliczenie sem.4.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: utrwalenie i rozwijanie nabytych umiej

ę

tno

ś

ci gramatyczno-

leksykalnych. Opanowanie swobodnej komunikacji i rozumienia ze słuchu oraz tekstów
pisanych z uwzgl

ę

dnieniem tekstów technicznych.

Metody dydaktyczne: metoda komunikacyjna oparta na realizacji prostych, jasno
okre

ś

lonych zada

ń

. Ró

ż

norodno

ść

i aktualno

ść

poruszanych tematów, odwoływanie si

ę

do

ś

wiadomego uczenia si

ę

i interaktywno

ś

ci.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: aktywne uczestnictwo w zaj

ę

ciach, sprawdziany

obejmuj

ą

ce realizowany materiał. Zadania domowe. Sprawozdanie z lektury.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia ocen uzyskanych w ci

ą

gu semestru.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Ć

wiczenia

Rozumienie i tworzenie prostych przekazów ustnych na tematy zwi

ą

zane z

ż

yciem

codziennym: szukanie mieszkania, zwiedzanie, zdobywanie i udzielanie informacji, turystyka,
ustalanie reguł, udzielanie rad, wydawanie polece

ń

, relacjonowanie do

ś

wiadcze

ń

i wydarze

ń

,

wyra

ż

anie przczyny, celu, w

ą

tpliwo

ś

ci i pewno

ś

ci, rozumienie prostych tekstów

informacyjnych tworzenie krótkich tekstów opisowych, rozumienie prostych materiałów
specjalistycznych Doskonalenie technik rozumienia oraz ró

ż

nych technik czytania. Materiał

gramatyczny: opanowanie podstawowych zagadnie

ń

gramatycznych: rzeczownik i jego

rodzajnik (articles définis, indéfnis, contractés et démonstratifs, les possessifs; pronoms
toniques et atones, féminin et pluriel des noms et adjectifs); czasownik i czasy opisuj

ą

ce

tera

ź

niejszo

ść

, przeszło

ść

i przyszło

ść

(présent, futur proche, futur simple, passé composé,

imparfait, impératif); conditionnel de politesse, conditionnel passé, zdania warunkowe,
promons et adjectifs idéfinis (personne, rien, même, assez, different), adverbes (trop, pas,
assez), wyra

ż

anie ilo

ś

ci (articles partitifs), konstrukcje „il faut”, „il y a”, tworzenie pyta

ń

,

zdania przecz

ą

ce, wyra

ż

anie przyczyny, celu, konsekwencji, porównania, nominalizacja,

strona bierna, complément objet direct et indirect.

Literatura podstawowa:
[1] „Campus 1 i 2” wydawnictwo: CLE International

background image

[2] „Cahier d’exercices” 1 i 2 wydawnictwo: CLE International
Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] „Français.com” méthode de français professionnel et des affaires. CLE International
[2] Teksty specjalistyczne zaczerpni

ę

te z Internetu – opracowania własne nauczyciela

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Mgr Maria Derejska

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Studium Praktycznej Nauki J

ę

zyków Obcych (O-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika I Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M003 - J

ę

zyk niemiecki

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C30

C30

C30
C30
C30

1
1
1
1
2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C18
C18
C18
C18
C18

1
1
1
1
2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: kurs j

ę

zyka niemieckiego w ramach szkoły

ś

redniej. sem.1- zaliczenie wst

ę

pnego testu kwalifikacyjnego; sem.2 – zaliczenie semestru

1 z j. niemiecki; sem.3 – zaliczenie sem.2; sem.4 – zaliczenie sem.3; sem.5 – zaliczenie
sem.4.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: rozwijanie umiej

ę

tno

ś

ci czytania i słuchania ze

zrozumieniem głównych w

ą

tków. Rozwijanie umiej

ę

tno

ś

ci wyra

ż

ania własnego zdania na

tematy znane. Uzyskanie takiego poziomu, aby student mógł swobodnie bra

ć

udział w

sytuacjach

ż

ycia codziennego. Czytanie tekstów na temat zdrowia, wygl

ą

du i diety.

Słuchanie komunikatów na lotnisku i w mie

ś

cie. Wypełnianie formularzy. Rozmowa

telefoniczna. Rezerwacja hotelu. Redagowanie prostych tekstów np.

ż

yciorys, przebieg

dnia, ulubione danie. Doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci skutecznego porozumiewania si

ę

w

ż

nych sytuacjach. Budowanie umiej

ę

tno

ś

ci zrozumienia przekazu w tekstach

specjalistycznych. Porozumiewanie si

ę

w tematyce zwi

ą

zanej z kierunkiem studiów.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach, samodzielne przygotowanie i

prezentacja lektury.

Forma

i

warunki

zaliczenia

przedmiotu:

pozytywne

wyniki

sprawdzianów

przeprowadzanych w czasie semestru, obejmuj

ą

cych materiał gramatyczny oraz leksykalny

przerabiany na zaj

ę

ciach. Pozytywny wynik testu ko

ń

cowego. Aktywne uczestnictwo w

zaj

ę

ciach.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z kolokwiów (0.7) i odpowiedzi (0.3).

background image

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Ć

wiczenia

Czytanie prostych tekstów w prasie na tematy ogólne. Rozumienie ogłosze

ń

np.

mieszkaniowych lub o wyjazdach urlopowych. Rozumienie prostych komunikatów oraz
tworzenie prostych tekstów np. przedstawianie si

ę

, relacja z urlopu lub opis mieszkania.

Materiał gramatyczny: Utrwalanie znajomo

ś

ci struktur gramatycznych, uzyskanej w szkole,

czasy, strony, rekcja, szyk.
Czytanie tekstów na temat zdrowia, wygl

ą

du i diety. Słuchanie komunikatów na lotnisku i w

mie

ś

cie. Wypełnianie formularzy. Rozmowa telefoniczna. Rezerwacja hotelu. Redagowanie

prostych tekstów np.

ż

yciorys, przebieg dnia, ulubione danie.

Materiał gramatyczny: zdania podrz

ę

dne, rozszerzona przydawka, tryb przypuszczaj

ą

cy,

imiesłowy.
Praca z tekstami specjalistycznymi,

ć

wiczenie wypowiedzi na temat zwi

ą

zany z kierunkiem

studiów np. wymienianie zalet i wad, porównywanie oraz opisywanie.
Materiał gramatyczny:

ć

wiczenie struktur charakterystycznych dla tekstów fachowych:

strona bierna, rozszerzona przydawka, zdania warunkowe, rzeczowniki zło

ż

one.

Literatura podstawowa
[1] TANGRAM aktuell 2 ( L 1-4, 5-8). Max Hueber Verlag.
[2] Guzik D.: Alles digital. Textsammlung & Übungen. Wyd. PK, 2002.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] SAGE UND SCHREIBE. Ernest Klett International.
[2] Klipp und Klar. Ernst Klett International.
[3] Materiały własne nauczyciela.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Mgr Dariusz Guzik

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Studium Praktycznej Nauki J

ę

zyków Obcych (O-3)
























background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M003 - J

ę

zyk rosyjski

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C30

C30

C30
C30
C30

1
1
1
1
2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C18
C18
C18
C18
C18

1
1
1
1
2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: dla semestrów 2, 3, 4, 5 uzyskanie

zaliczenia z poprzedniego semestru nauki j

ę

zyka

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: rozszerzenie i utrwalenie materiału gramatyczno-

leksykalnego. Opanowanie swobodnej komunikacji i rozumienia ze słuchu oraz tekstów
pisanych z uwzgl

ę

dnieniem tekstów technicznych.

Metody dydaktyczne:

ć

wiczenia praktyczne; metody: podaj

ą

ca, problemowa, eksponuj

ą

ca,

praktyczna. (Czytanie tekstów,

ć

wiczenia gramatyczno-ortograficzne,

ć

wiczenia leksykalne,

wypowiedzi ustne i pisemne (twórcze i odtwórcze),

ć

wiczenie rozumienia ze słuchu)

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie testów i lektur (samodzielne
opracowanie 4 tekstów oryginalnych – semestry 2, 3, 4), zaliczanie prac cz

ą

stkowych w

czasie trwania lektoratu, aktywny udział w zaj

ę

ciach, obecno

ść

.

Ocena ko

ń

cowa: pozytywne oceny z w/w.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Ć

wiczenia

Stopniowe rozszerzenie materiału gramatycznego w zakresie tworzenia pyta

ń

, u

ż

ywania

czasów do opisywania przeszło

ś

ci, tera

ź

niejszo

ś

ci i przyszło

ś

ci. Wykorzystywanie ró

ż

nych

form strony biernej, mowy zale

ż

nej. Materiał leksykalny w oparciu o tematy dotycz

ą

ce cech

osobowo

ś

ci, uczu

ć

, transportu, umiej

ę

tno

ść

opisania najbli

ż

szego otoczenia i wypowiadania

si

ę

na temat codziennych problemów etc. Okre

ś

lanie znaczenia słów w kontek

ś

cie,

rozpoznawanie słów cz

ę

sto mylonych, poznanie kolokacji. Przygotowanie do samodzielnego

czytania tekstów oryginalnych ze zrozumieniem, rozwini

ę

cie słownictwa specjalistycznego w

oparciu o teksty techniczne i wykorzystywanie go w konwersacji, prezentacji itp.

Literatura podstawowa
[1] Granatowska H., Danecka I.:

Как

дела

1, 2, 3. Warszawa 2007.

[2] Pado A.: Start.ru 1. Warszawa 2006.
[3] Pado A.: Start.ru 2. Warszawa 2006.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Dziewanowska D.:

Грамматика

без

проблем

. Warszawa 2005.

[2] Teksty specjalistyczne – wybór z aktualnych artykułów z Internetu.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Mgr Dorota Duchnowska

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Studium Praktycznej Nauki J

ę

zyków Obcych (O-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M003 - J

ę

zyk włoski

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C30

C30

C30
C30
C30

1
1
1
1
2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

II
II

III

1
2
3
4
5

C18
C18
C18
C18
C18

1
1
1
1
2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: dla semestrów 2, 3, 4 uzyskanie zaliczenia

z poprzedniego semestru nauki j

ę

zyka.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: rozszerzenie i utrwalenie nabytych umiej

ę

tno

ś

ci leksykalno –

gramatycznych. Rozwijanie umiej

ę

tno

ś

ci czytania i słuchania ze zrozumieniem głównej tre

ś

ci

lektury. Doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci swobodnego wyra

ż

ania si

ę

w sytuacjach

ż

ycia

codziennego. Wyra

ż

anie własnego zdania, akceptacji, odmowy. Rozumienie komunikatów

przy korzystaniu z ró

ż

nego rodzaju transportu (lotnisko, dworzec), rozmowa telefoniczna,

rezerwacja hotelu, wynaj

ę

cie mieszkania, zakupy. Rozkład dnia – obowi

ą

zki, zamówienie

posiłku itp. Rozumienie tekstów pisanych (formularz, deklaracja, email) oraz prostych
tekstów technicznych.

Metody dydaktyczne: metoda komunikacyjna, czytanie tekstów,

ć

wiczenia utrwalaj

ą

ce,

wypowiedzi ustne i pisemne. Rozumienie ze słuchu. Aktywny udział w zaj

ę

ciach. Prezentacja

lektury.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie testów

ś

ródsemestralnych, testu

ko

ń

cowego. Pozytywne oceny z zada

ń

domowych. Aktywne uczestnictwo w zaj

ę

ciach.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z

ć

wicze

ń

.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Ć

wiczenia

Umiej

ę

tno

ść

przedstawienia si

ę

(CV), rozumienie ogłosze

ń

w prasie (wynajem i sprzeda

ż

mieszkania, oferty pracy, wypoczynku, taniego transportu itp.) Wypowiadanie si

ę

na temat

codziennych problemów, zaj

ęć

, wyra

ż

anie w

ą

tpliwo

ś

ci, okre

ś

lanie celu, przyczyny.

Udzielanie i uzyskiwanie niezb

ę

dnych informacji. Rozumienie i redakcja prostych tekstów

specjalistycznych.

Literatura podstawowa
Wybrane teksty,

ć

wiczenia z podr

ę

czników j

ę

zyka włoskiego dla cudzoziemców.

K. Katerinov – „Bravo”
A. Chiuchiu – „In Italiano”
A. Mazzetti – „Qui Italia”
Literatura uzupełniaj

ą

ca

G. Favaro – „Insieme”
Prasa, nagrania, Internet.

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Mgr El

ż

bieta Han-Wierci

ń

ska

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Studium Praktycznej Nauki J

ę

zyków Obcych (O-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M101 - Matematyka

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

1
2

W60 + C30
W30 + C30

9
6

Niestacjonarne – I stopie

ń

I
I

1
2

W45 + C30
W30 + C15

9
6


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: matematyka szkolna, poziom rozszerzony.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: umiej

ę

tno

ść

zastosowania aparatu matematycznego do opisu

zagadnie

ń

mechanicznych i procesów technologicznych.

Metody dydaktyczne: wykład,

ć

wiczenia audytoryjne, samodzielne opanowanie cz

ęś

ci

tre

ś

ci programowych wskazanych przez wykładowc

ę

.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: kolokwia z

ć

wicze

ń

, egzamin na zako

ń

czenie

ka

ż

dego semestru.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z egzaminu

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE


Wykłady

Ci

ą

gi liczbowe: definicja granicy, twierdzenia o granicach, granice specjalne. Szeregi

liczbowe: definicja szeregu liczbowego, zbie

ż

no

ść

, warunek konieczny zbie

ż

no

ś

ci, kryteria

zbie

ż

no

ś

ci. Geometria analityczna: działania na wektorach (dodawanie, odejmowanie,

mno

ż

enie przez liczb

ę

, iloczyn skalarny, iloczyn wektorowy, iloczyn mieszany), równanie

parametryczne prostej, odległo

ść

punktu od prostej, odległo

ść

dwóch prostych, równanie

ogólne i parametryczne płaszczyzny, równanie kraw

ę

dziowe prostej, odległo

ść

punktu od

płaszczyzny, wzajemne poło

ż

enie prostej i płaszczyzny. Granica i ci

ą

gło

ść

funkcji jednej

zmiennej: definicja granicy, twierdzenia o granicy, definicja ci

ą

gło

ś

ci, twierdzenia o ci

ą

gło

ś

ci,

granice specjalne, własno

ś

ci funkcji ci

ą

głej. Rachunek ró

ż

niczkowy funkcji jednej zmiennej:

definicja ilorazu ró

ż

nicowego, definicja pochodnej, interpretacja geometryczna i fizyczna

pochodnej, pochodne funkcji elementarnych, funkcja odwrotna, funkcje cyklometryczne,
funkcja zło

ż

ona, twierdzenia o ró

ż

niczkowaniu, twierdzenie Rolle’a, twierdzenie Lagrange’a,

twierdzenie Cauchy’ego, reguła de l’Hospitala, twierdzenie Taylora. Badanie przebiegu
zmienno

ś

ci funkcji: monotoniczno

ść

, ekstrema, wypukło

ść

, punkty przegi

ę

cia, asymptoty.

Liczby zespolone: definicja, działania na liczbach zespolonych. Macierze i wyznaczniki:
definicja i działania na macierzach, definicja i własno

ś

ci wyznaczników, rz

ą

d macierzy,

macierz odwrotna. Układy równa

ń

liniowych, twierdzenie Cramera, twierdzenie Kroneckera-

Capellego. Elementy rachunku tensorowego. Całka nieoznaczona: definicja i metody
całkowania. Całka oznaczona: twierdzenia, zastosowanie całki oznaczonej, całka
niewła

ś

ciwa. Rachunek ró

ż

niczkowy funkcji wielu zmiennych: granica, pochodna

kierunkowa, pochodne cz

ą

stkowe, ró

ż

niczka, ekstrema, równania powierzchni II stopnia.

Całki podwójne i potrójne: definicja, własno

ś

ci, twierdzenie o iteracji, twierdzenie o zmianie

zmiennych. Równania ró

ż

niczkowe zwyczajne: równania ró

ż

niczkowe I rz

ę

du, o zmiennych

rozdzielonych, zupełne, liniowe, równania ró

ż

niczkowe wy

ż

szych rz

ę

dów o stałych

współczynnikach, metoda przewidywa

ń

i uzmienniania stałych. Szeregi funkcyjne: ci

ą

g

funkcyjny, szereg funkcyjny, kryterium Weierstrassa, szereg pot

ę

gowy, promie

ń

zbie

ż

no

ś

ci

szeregu pot

ę

gowego, rozwijanie funkcji w szereg pot

ę

gowy, zastosowanie szeregów

pot

ę

gowych, szereg Fouriera. Równania ró

ż

niczkowe cz

ą

stkowe (informacyjnie). Statystyka

background image

matematyczna (informacyjnie).

Ć

wiczenia

Obliczanie granic ci

ą

gów liczbowych. Badanie zbie

ż

no

ś

ci szeregów liczbowych.

Rozwi

ą

zywanie zada

ń

z geometrii analitycznej. Obliczanie granic funkcji jednej zmiennej i

badanie ci

ą

gło

ś

ci funkcji jednej zmiennej. Obliczanie pochodnych funkcji jednej zmiennej.

Badanie przebiegu zmienno

ś

ci funkcji. Rozwi

ą

zywanie zada

ń

na temat liczb zespolonych

oraz na temat macierzy i wyznaczników. Rozwi

ą

zywanie układów równa

ń

liniowych za

pomoc

ą

twierdzenia Cramera i Kroneckera-Capellego. Rozwi

ą

zywanie zada

ń

z rachunku

tensorowego. Obliczanie całek nieoznaczonych i oznaczonych (w tym niewła

ś

ciwych) z

funkcji jednej zmiennej. Rozwi

ą

zywanie zada

ń

na temat rachunku ró

ż

niczkowego funkcji

wielu zmiennych. Praktyczne liczenie całek podwójnych i potrójnych. Rozwi

ą

zywanie równa

ń

ż

niczkowych zwyczajnych. Rozwi

ą

zywanie zada

ń

na temat ci

ą

gów i szeregów funkcyjnych

w tym szeregów pot

ę

gowych i Fouriera. Rozwi

ą

zywanie zada

ń

na temat równa

ń

ż

niczkowych cz

ą

stkowych (informacyjnie) i na temat statystyki matematycznej

(informacyjnie).
Literatura podstawowa
[1] Bochenek J., Winiarska T., Matematyka, cz. I, wyd. PK, Kraków 2007.
[2] Donald A. McQuarrie , Matematyka dla przyrodników i in

ż

ynierów. T. 1-3, Wydawnictwo

Naukowe PWN 2005.

[3] Krysicki Włodzimierz, Włodarski Lech, Analiza matematyczna w zadaniach. Cz

ęść

I-II,

Wydawnictwo Naukowe PWN 2007.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Igor N. Bronsztejn, Konstantin A. Siemiendiajew, Gerhard Musiol, Heiner Mühlig,

Nowoczesne kompendium matematyki, Wydawnictwo Naukowe PWN 2007.

[2] Stankiewicz Włodzimierz, Zadania z matematyki dla wy

ż

szych uczelni technicznych,

Cz

ęść

A i B, Wydawnictwo Naukowe PWN 2009.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. Ludwik Byszewski, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Matematyki (F-2)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M102 - Fizyka

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

2

W30 + C15 + L15

6

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

2

W30 + C15 + L15

8

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Matematyka”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: celem przedmiotu jest przedstawienie podstawowych zjawisk i

procesów fizycznych oraz wskazanie ich zastosowa

ń

w technice. Zapoznanie z metodami

do

ś

wiadczanymi fizyki, technikami pomiarowymi oraz nowoczesn

ą

aparatur

ą

pomiarow

ą

.

Nabycie umiej

ę

tno

ś

ci opracowywania danych eksperymentalnych oraz tworzenie podstawy

dla przedmiotów kierunkowych.

Metody dydaktyczne: wykłady z poł

ą

czone z prezentacjami mutimedialnymi oraz pokazami

fizycznymi,

ć

wiczenia audytoryjne oraz samodzielne wykonanie

ć

wicze

ń

laboratoryjnych wraz

z opracowaniem sprawozda

ń

.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

audytoryjnych i

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, zdanie egzaminu.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z egzaminu

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Oddziaływania fundamentalne. Cz

ą

stki elementarne. Pr

ę

dko

ść

i przyspieszenie. Zasady

dynamiki Newtona. Transformacja Galileusza. Zasada wzgl

ę

dno

ś

ci Galileusza. Praca.

Energia potencjalna. Siły zachowawcze i rozpraszaj

ą

ce. Układ punktów materialnych. Zasady

zachowania energii mechanicznej, p

ę

du, momentu p

ę

du, energii. Postulaty Einsteina.

Wzgl

ę

dno

ść

równoczesno

ś

ci. Transformacja Lorentza. Skrócenie Lorentza. Dylatacja czasu.

Składanie pr

ę

dko

ś

ci. Równania ruchu. Praca i energia kinetyczna. Zwi

ą

zek masy z energi

ą

.

Energia wi

ą

zania j

ą

dra atomowego. Otrzymywanie energii j

ą

drowej. Nat

ęż

enie pr

ą

du

elektrycznego i ładunek elektryczny. Pole elektryczne. Prawo Coulomba. Zasada
superpozycji. Prawo Gaussa. Pole elektrostatyczne, potencjał. Pole magnetyczne. Siła
Lorentza. Zjawisko Halla. Prawo Gaussa dla magnetyzmu. Prawo Biota – Savarta. Własno

ś

ci

magnetyczne ciał. Indukcja elektromagnetyczna. Prawo indukcji Faradaya. Prawo Ampère’a.
Równania Maxwella. Fale elektromagnetyczne; zastosowania. Zjawisko Dopplera. Optyka
geometryczna. Zasada Huygensa. Fale harmoniczne. Optyka fizyczna. Podstawy akustyki.
Promieniowanie cieplne. Zjawisko fotoelektryczne. Fale materii. Dualizm korpuskularno-
falowy. Zasada nieokre

ś

lono

ś

ci Heisenberga. Poziomy energetyczne atomu. Spin. Liczby

kwantowe. Zakaz Pauliego. Fizyka laserów. Struktura krystaliczna i elementy krystalografii.
Elektrony swobodne w metalach. Przewodnictwo elektryczne metali i półprzewodników.

Ć

wiczenia

Zastosowanie

wektorów.

Dynamika

układu

punktów

materialnych.

Ruch cz

ą

stki

relatywistycznej pod wpływem stałej siły. Zasady zachowania p

ę

du i energii w mechanice

klasycznej i relatywistycznej. Proste zagadnienia elektrostatyki i magnetostatyki.
Zastosowanie równania Schrödingera do prostych zagadnie

ń

mechaniki kwantowej.

Laboratoria
Pomiar przyspieszenia ziemskiego. Drgania harmoniczne tłumione. Pomiar modułu Younga.
Pomiar g

ę

sto

ś

ci. Pomiar oporu elektrycznego. Tensometr oporowy. Pomiar lepko

ś

ci cieczy.

Pomiar współczynnika przewodnictwa cieplnego. Badanie pola elektrycznego. Oscyloskop

background image

katodowy. Spektroskop pryzmatyczny. Polaryzacja

ś

wiatła. Siatka dyfrakcyjna. Fotokomórka.

Literatura podstawowa
[1] Sawieliew I. W.: Kurs fizyki 1, 2, 3 PWN
[2] Januszajtis A.: Fizyka dla politechnik 1, 2, 3, PWN
[3] Halliday D., Resnick R., Walke J.: r Podstawy fizyki 1 – 5, PWN
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Massalski J., Massalska M.: Fizyka dla in

ż

ynierów, cz. I i II, WNT

[2] Ole

ś

B. i Duraj M.: (red.),

Ć

wiczenia laboratoryjne z fizyki, wyd. PK

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr Andrzej Fory

ś

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Fizyki (F-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M103 - Mechanika ogólna

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

Stacjonarne – I stopie

ń

I

II

2
3

W30 + C15
W30 + C30

4
6

Niestacjonarne – I stopie

ń

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

II

2
3

W18 + C9

W18 + C18

4
6

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: analiza matematyczna, geometria

analityczna, fizyka.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zdobycie podstawowych wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci z zakresu

statyki, kinematyki i dynamiki układu punktów materialnych i bryły sztywnej

Metody dydaktyczne: obecno

ść

na wykładach, aktywny udział w

ć

wiczeniach.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie kartkówek,

zdanie cz

ęś

ci teoretycznej i zadaniowej egzaminu pisemnego.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z cz

ęś

ci teoretycznej i zadaniowej egzaminu

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił, niezmienniki redukcji, równanie osi
centralnej. Reakcje wi

ę

zów. Równowaga dowolnego płaskiego i przestrzennego układu sił.

Równowaga układów płaskich z udziałem sił tarcia

ś

lizgowego i tocznego. Metoda

równowa

ż

enia w

ę

złów i metoda Rittera rozwi

ą

zywania kratownic płaskich. Tarcie ci

ę

gien,

wzór Eulera. Kinematyka punktu we współrz

ę

dnych kartezja

ń

skich, cylindrycznych,

naturalnych i krzywoliniowych. Ruch wzgl

ę

dny, przyspieszenie Coriolisa. Kinematyka bryły

sztywnej: wyznaczanie toru oraz obliczanie pr

ę

dko

ś

ci i przyspiesze

ń

punktu bryły w ruchu

obrotowym, płaskim i kulistym. Dynamika punktu materialnego i układu punktów
materialnych: prawa Newtona, zasada d’Alemberta, równania ró

ż

niczkowe ruchu punktu

materialnego, praca i moc siły, potencjalne pole sił, twierdzenia o p

ę

dzie, kr

ę

cie

i równowarto

ś

ci energii kinetycznej i pracy dla punktu i układu punktów materialnych.

Elementy teorii drga

ń

. Podstawowe poj

ę

cia geometrii mas:

ś

rodek masy, momenty

bezwładno

ś

ci, momenty dewiacji, twierdzenie Huyghensa-Steinera, promie

ń

bezwładno

ś

ci,

główne osie bezwładno

ś

ci. Twierdzenie o ruchu

ś

rodka masy. Dynamika bryły i układu brył:

energia kinetyczna, kr

ę

t i praca sił działaj

ą

cych na brył

ę

w ruchu ogólnym. Rownania

dynamiczne ruchu bryły w ruchu obrotowym i płaskim. Twierdzenie o równowarto

ś

ci energii

kinetycznej i pracy, równania ró

ż

niczkowe układu brył w ruchu post

ę

powym, obrotowym i

płaskim, równania wi

ę

zów. Reakcje dynamiczne w ruchu obrotowym bryły wokół stałej osi.

Dynamika ruchu kulistego bryły. Elementy teorii zderze

ń

.

Ć

wiczenia

Statyka: 1) redukowanie układów sił do najprostszej postaci, 2) Umiej

ę

tno

ść

wyznaczania

warunków równowagi statycznej dla układów płaskich i przestrzennych bez i z
uwzgl

ę

dnieniem tarcia. Kinematyka punktu: 1) wyznaczanie równa

ń

ruchu i równania toru

wybranego punktu, obliczanie pr

ę

dko

ś

ci, przyspieszenia stycznego, całkowitego i

normalnego punktu oraz promienia krzywizny toru. 2) obliczanie pr

ę

dko

ś

ci bezwzgl

ę

dnej,

przyspieszenia Coriolisa oraz przyspieszenia bezwgl

ę

dnego punktu w ruchu zło

ż

onym.

Kinematyka bryły sztywnej: 1) obliczanie pr

ę

dko

ś

ci k

ą

towej i przyspieszenia k

ą

towego brył w

background image

ruchu obrotowym 2) wyznaczanie toru oraz obliczanie pr

ę

dko

ś

ci i przyspiesze

ń

punktu bryły

w ruchu płaskim, umiej

ę

tno

ść

wyznaczania chwilowego

ś

rodka obrotu i chwilowego

ś

rodka

przyspiesze

ń

, 3) k

ą

ty Eulera, obliczanie chwilowej pr

ę

dko

ś

ci k

ą

towej oraz przyspieszenia

k

ą

towego bryły w ruchu kulistym, pr

ę

dko

ść

i przyspieszenie dowolnego punktu bryły w ruchu

kulistym. Dynamika punktu materialnego: 1) układanie i całkowanie równa

ń

ż

niczkowych

ruchu punktu, 2) rozwi

ą

zywanie zada

ń

ruchu punktu nieswobodnego na podstawie równa

ń

ż

niczkowych oraz twierdzenia o równowarto

ś

ci energii kinetycznej i pracy. Dynamika

układu punktów materialnych: 1) równania ró

ż

niczkowe ruchu układu punktów 2) aplikacja

twierdzenia o ruchu

ś

rodka masy do rozwi

ą

zywania zada

ń

. Dynamika bryły i układu brył: 1)

równania ró

ż

niczkowe bryły w ruchu obrotowym, płaskim i kulistym 2) wyznaczanie ruchu i sił

wewn

ę

trznych w układach zło

ż

onych z kilku brył, 3) obliczanie reakcji dynamicznych bryły w

ruchu obrotowym.
Literatura podstawowa
[1] Nizioł J.: Metodyka rozwi

ą

zywania zada

ń

z mechaniki, Wydawnictwo Naukowo

Techniczne , Warszawa 2002.

[2] Leyko, J., Mechanika ogólna, PWN Warszawa, 2001

[3] Misiak J., Mechanika ogólna t.1 Statyka i kinematyka, WNT 2005, Mechanika ogólna t.2

Dynamika pod. Akademicki, WNT 2004

[4] Misiak J. „Zadania z Mechaniki Ogólnej”, Cz.1 – 3, Warszawa, WNT, Cz.1 1997, Cz.2 i 3,

1999

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[2] Rubinowicz, W., Królikowski, W., Mechanika teoretyczna, PWN Warszawa, 1967
[3] Beer,F.B.and E. Russel Johnston Jr, Vector Mechanics for Engineers, STATICS &

DYNAMICS fourth edition, McGraw Hill Book Company, Inc 1984

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Marek A. Ksi

ąż

ek

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M104 – Wytrzymało

ść

materiałów

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II
II

3
4

W30 + C30

W30 + L30 + P30

5
8

Niestacjonarne – I stopie

ń

II
II

3
4

W18 + C18

W18 + L18 + P18

5
8


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Matematyka”, „Mechanika ogólna”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zdobycie przez studentów wiedzy dotycz

ą

cej analizy

wytrzymało

ś

ciowej konstrukcji i metod analizy konstrukcji oraz metod do

ś

wiadczalnych

badania materiałów i konstrukcji.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w wykładach, w

ć

wiczeniach, w projektach i w

zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, samodzielne

wykonanie projektów i ich prezentacja.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie sprawdzianów,

zaliczenie laboratoriów na podstawie sprawozda

ń

i kartkówek, zaliczenie projektów na

podstawie wykonanych samodzielnie projektów i ich zreferowania oraz sprawdzianów,
zdanie egzaminu po ka

ż

dym semestrze.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z zaliczenia z

ć

wicze

ń

i z egzaminu (sem.3),

ś

rednia

wa

ż

ona z zaliczenia z laboratoriów, z projektów i z egzaminu (sem.4).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Ogólne zało

ż

enia wytrzymało

ś

ci materiałów. Zasada zesztywnienia, zasada superpozycji.

Schematyzacja elementów konstrukcyjnych. Uogólnione siły zewn

ę

trzne i wewn

ę

trzne w

pr

ę

tach i układach pr

ę

towych, twierdzenie Schwedlera-

ś

urawskiego. Definicja napr

ęż

enia,

przemieszczenia, odkształcenia. Szczeble analizy wytrzymało

ś

ciowej. Podstawowe próby

wytrzymało

ś

ciowe, schematyzacja wykresu rozci

ą

gania, modele fizyczne materiału

spr

ęż

ystego, spr

ęż

ysto-plastycznego, reologicznego. Warunek bezpiecze

ń

stwa, warunek

sztywno

ś

ci. Jednowymiarowe rozci

ą

ganie i

ś

ciskanie: napr

ęż

enia, odkształcenia,

przemieszczenia, warunek bezpiecze

ń

stwa, warunek sztywno

ś

ci, energia odkształcenia

spr

ęż

ystego. No

ś

no

ść

spr

ęż

ysta i graniczna pr

ę

tów. Czyste

ś

cinanie i

ś

ci

ę

cie techniczne.

Spr

ęż

yste

skr

ę

canie

pr

ę

tów

o

przekroju

kołowym:

napr

ęż

enia,

odkształcenia,

przemieszczenia, warunek bezpiecze

ń

stwa i warunek sztywno

ś

ci, energia odkształcenia

spr

ęż

ystego. Skr

ę

canie spr

ęż

ysto-plastyczne pr

ę

tów kołowych, napr

ęż

enia i odkształcenia

resztkowe, no

ś

no

ść

graniczna pr

ę

ta skr

ę

canego. Zginanie pr

ę

tów prostych w zakresie

spr

ęż

ystym: napr

ęż

enia, odkształcenia, równanie ró

ż

niczkowe linii ugi

ę

cia belki, warunek

bezpiecze

ń

stwa, warunek sztywno

ś

ci, energia odkształcenia spr

ęż

ystego. Spr

ęż

ysto-

plastyczne zginanie belek, odkształcenia resztkowe, no

ś

no

ść

graniczna przekroju belki

zginanej. Energia odkształce

ń

układów spr

ęż

ystych oraz podstawowe twierdzenia o energii

spr

ęż

ystej. Energetyczna metoda wyznaczania przemieszcze

ń

w układach spr

ęż

ystych.

Zagadnienia statycznie niewyznaczalne. Metody rozwi

ą

zywania układów statycznie

niewyznaczalnych: metoda ci

ą

gło

ś

ci przemieszcze

ń

, metoda superpozycji, metoda

energetyczna, metoda sił, metoda przemieszcze

ń

. No

ś

no

ść

graniczna układów statycznie

niewyznaczalnych. Stateczno

ść

pr

ę

tów

ś

ciskanych. Zagadnienie Eulera. Wyboczenie

niespr

ęż

yste. Metody przybli

ż

one wyznaczania obci

ąż

e

ń

krytycznych pr

ę

tów. Zginanie

uko

ś

ne. Zginanie pr

ę

tów z udziałem siły podłu

ż

nej. Pr

ę

ty zakrzywione. Podstawy teorii

background image

spr

ęż

ysto

ś

ci: teoria stanu napr

ęż

enia, teoria stanu odkształcenia, zwi

ą

zki fizyczne.

Spr

ęż

yste skr

ę

canie pr

ę

tów o dowolnym przekroju: zagadnienie de Saint Venanta, analogia

błonowa Prandtla. Wyt

ęż

enie materiału. Hipotezy wyt

ęż

eniowe. Wytrzymało

ść

zło

ż

ona:

zginanie ze skr

ę

caniem, skr

ę

canie z udziałem siły podłu

ż

nej, zginanie ze

ś

cinaniem. Powłoki

obrotowo symetryczne w stanie błonowym. Spr

ęż

yste cylindry grubo

ś

cienne: zagadnienie

Lame’go, cylindry wielowarstwowe, napr

ęż

enia termiczne. Spr

ęż

yste tarcze wiruj

ą

ce i

obci

ąż

one termicznie. Podstawy teorii płyt kołowo-symetrycznych. Obci

ąż

enia udarowe.

Ć

wiczenia

Momenty geometryczne figur płaskich. Sił wewn

ę

trzne w pr

ę

tach i układach pr

ę

towych,

twierdzenie Schwedlera-

ś

urawskiego. Jednowymiarowe rozci

ą

ganie i

ś

ciskanie: obliczenia

wytrzymało

ś

ciowe i wymiarowanie pr

ę

tów.

Ś

ci

ę

cie techniczne. Skr

ę

canie pr

ę

tów kołowych:

obliczenia wytrzymało

ś

ciowe i wymiarowanie pr

ę

tów. Skr

ę

canie spr

ęż

ysto-plastyczne,

no

ś

no

ść

graniczna pr

ę

ta skr

ę

canego. Zginanie pr

ę

tów prostych w zakresie spr

ęż

ystym:

obliczenia wytrzymało

ś

ciowe i wymiarowanie pr

ę

tów w zakresie spr

ęż

ystym, równanie

ż

niczkowe linii ugi

ę

cia belki w zakresie spr

ęż

ystym. Belki spr

ęż

ysto-plastyczne:

obci

ąż

anie, odci

ąż

anie. no

ś

no

ść

graniczna przekroju belki. Energetyczna metoda

wyznaczania przemieszcze

ń

w układach spr

ęż

ystych. Problemy statycznie niewyznaczalne:

metoda ci

ą

gło

ś

ci przemieszcze

ń

, metoda superpozycji, metoda energetyczna.

Laboratoria
Statyczna próba rozci

ą

gania metali. Statyczna próba

ś

ciskania metali. Badanie własno

ś

ci

udarowych i dynamicznych metali; wyznaczenie współczynnika dynamicznego obci

ąż

e

ń

.

Zagadnienie napr

ęż

e

ń

kontaktowych i pomiary twardo

ś

ci. Badanie własno

ś

ci reologicznych

materiałów polimerowych. Do

ś

wiadczalna weryfikacja teorii zginania pr

ę

tów prostych oraz

teorii skr

ę

cania pr

ę

tów o przekrojach kołowo-symetrycznych. Wytrzymało

ść

zło

ż

ona:

do

ś

wiadczalna weryfikacja rozkładów odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

w zło

ż

onym stanie zginania ze

skr

ę

ceniem pr

ę

tów o przekroju kołowo-symetrycznym. Do

ś

wiadczalna weryfikacja teorii

stateczno

ś

ci pr

ę

tów i układów pr

ę

towych. Zastosowanie metody tensometrii elektrooporowej

do pomiaru odkształce

ń

w konstrukcjach. Zastosowanie metody tensometrycznej w

pomiarach

dynamicznych.

Metoda

trepanacji

otworowej.

Badanie

wytrzymało

ś

ci

zm

ę

czeniowej metali. Metoda elastooptyczna w analizie płaskiego stanu napr

ęż

enia. Metoda

sko

ś

nego prze

ś

wietlania. Badanie odporno

ś

ci na kruche p

ę

kanie: podstawy mechaniki

p

ę

kania, kryteria odporno

ś

ci na p

ę

kanie, do

ś

wiadczalne wyznaczenie całki Rice’a oraz

obliczenie współczynnika intensywno

ś

ci napr

ęż

e

ń

dla materiału kruchego i krucho-

ci

ą

gliwego.

Projekty
Projekty indywidualne studentów z zagadnie

ń

: no

ś

no

ść

graniczna belek statycznie

niewyznaczalnych, metoda Maxwella-Mohra obliczania przemieszcze

ń

, metoda sił,

stateczno

ść

pr

ę

tów, zginanie uko

ś

ne, zginanie pr

ę

tów z udziałem siły podłu

ż

nej i pr

ę

ty

zakrzywione, podstawy teorii spr

ęż

ysto

ś

ci, spr

ęż

yste skr

ę

canie pr

ę

tów o dowolnym

przekroju, wytrzymało

ść

zło

ż

ona, powłoki obrotowo symetryczne w stanie błonowym,

spr

ęż

yste cylindry grubo

ś

cienne, tarcze wiruj

ą

ce w zakresie spr

ęż

ystym, płyty kołowo-

symetryczne.

Literatura podstawowa
[1] Walczak J.: Wytrzymało

ść

materiałów oraz podstawy teorii spr

ęż

ysto

ś

ci i plastyczno

ś

ci.

PWN, W-wa 1977.

[2] Krzy

ś

W.,

ś

yczkowski M.: Spr

ęż

ysto

ść

i plastyczno

ść

, wybór zada

ń

i przykładów. PWN,

W-wa 1962.

[3] Cegielski E.: Wytrzymało

ść

materiałów. Teoria, przykłady, zadania. Tom 1 i 2, Wyd. PK.,

Kraków 2002 i 2006.

[4] Dyl

ą

g Z., Jakubowicz A., Orło

ś

Z.: Wytrzymało

ść

materiałów, tom 1, 2, WNT, 2007, 2009.

[5] Mazurkiewicz S.: Laboratorium z wytrzymało

ś

ci materiałów. Wyd. PK, Kraków 1977.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] B

ą

k R., Burczy

ń

ski T.: Wytrzymało

ść

materiałów z elementami uj

ę

cia komputerowego.

WNT, W-wa 2001.

[2] Orło

ś

Z. (pod red.): Do

ś

wiadczalna analiza napr

ęż

e

ń

i odkształce

ń

, PWN, W-wa 1977.

background image

[3] Niezgodzi

ń

ski M.E., Niezgodzi

ń

ski T.: Wzory, wykresy i tablice wytrzymało

ś

ciowe, PWN,

W-wa 1973.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Jacek Kru

ż

elecki

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M105 – Mechanika płynów

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

4

W15 + C15 + L15

5

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

4

W9 + C9 + L9

5

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Matematyka, Fizyka

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi prawami i równaniami

rz

ą

dz

ą

cymi ruchem płynów, w sposób umo

ż

liwiaj

ą

cy zorientowaniu si

ę

w całokształcie

zagadnie

ń

przepływowych, maj

ą

cych znaczenie dla in

ż

yniera. Zdobycie podstawowej wiedzy

teoretycznej niezb

ę

dnej przy badaniu i modelowaniu ruchu płynów oraz projektowanie

zło

ż

onych zjawisk przepływowych, zachodz

ą

cych w rozmaitego rodzaju maszynach i

urz

ą

dzeniach.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w wykładach

ć

wiczeniach. Samodzielne

rozwi

ą

zywanie zada

ń

, samodzielne wykonanie

ć

wicze

ń

laboratoryjnych oraz sporz

ą

dzenie

sprawozda

ń

.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i
sprawozda

ń

. Zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie kartkówek i odpowiedzi. Egzamin pisemny.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona ocen z laboratorium (0, 3),

ć

wicze

ń

(0, 3) i egzaminu

(0.4).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podstawowe poj

ę

cia i definicje. Makroskopowe własno

ś

ci płynów. Wyidealizowane modele

płynu. Siły działaj

ą

ce na płyn. Statyka płynów. Twierdzenie Eulera. Równania ró

ż

niczkowe

równowagi płynu. Równowaga wzgl

ę

dna cieczy. Równowaga cieczy w jednorodnym polu

grawitacyjnym ziemskim. Prawo Pascala. Napór cieczy na powierzchnie płaskie
i zakrzywione. Wypór hydrostatyczny. Stateczno

ść

pływania ciał całkowicie i cz

ęś

ciowo

zanurzonych w cieczy, metacentrum. Kinematyka płynów. Tor elementu płynu. Linia pr

ą

du.

Równanie ci

ą

gło

ś

ci. Obj

ę

to

ś

ciowe i masowe nat

ęż

enie przepływu płynu. Równania

ż

niczkowe ruchu płynu doskonałego. Równanie Bernoulliego. Ustalony i nieustalony

wypływ cieczy ze zbiornika przez mały otwór. Klasyczne do

ś

wiadczenie Reynoldsa.

Przepływy laminarne i turbulentne. Równania Naviera-Stokesa.

Ć

wiczenia

Równania równowagi Eulera - Całkowanie równa

ń

. Równowaga wzgl

ę

dna i bezwzgl

ę

dna w

potencjalnym polu sił masowych. Napór cieczy na powierzchnie płaskie i zakrzywione.
Wypór hydrostatyczny, prawo Archimedesa. Stateczno

ść

pływania ciał całkowicie

zanurzonych w cieczy. Stateczno

ść

pływania ciał cz

ęś

ciowo wynurzonych z cieczy –

metacentrum. Przykłady płaskich ruchów potencjalnych. Jednowymiarowe przepływy płynu
doskonałego. Zastosowania równania Bernoulliego. Wypływ cieczy ze zbiorników. Przepływ
płynu rzeczywistego w kanałach zamkni

ę

tych i otwartych. Straty wywołane tarciem

wewn

ę

trznym.

Laboratoria
Wypływ cieczy przez małe otwory. Wzorcowanie rotametrów. Opływ ciała stałego płynem
rzeczywistym. Straty ci

ś

nienia wywołane lepko

ś

ci

ą

cieczy: w zakresie laminarnym, i w

zakresie turbulentnym. Pomiar strat miejscowych. Badanie zjawisk kawitacji przepływowej.
Badanie charakterystyk pompy wirowej. Uderzenie strugi cieczy. Klasyczne do

ś

wiadczenie

Reynoldsa. Pomiar lepko

ś

ci cieczy. Pomiar pr

ę

dko

ś

ci lokalnej i

ś

redniej.

background image

Literatura podstawowa
[1] Matras Z.: Podstawy mechaniki płynów i dynamiki przepływów cieczy nienewtonowskich.

Wydawnictwa Politechniki Krakowskiej, Kraków 2006.

[2] Burka E., S., Nał

ę

cz T., J.: Mechanika płynów w przykładach. Teoria, Zadania,

Rozwi

ą

zania. PWN, Warszawa 1994.

[3] Nowak Z.:

Ć

wiczenia laboratoryjne z mechaniki płynów. Skrypt PK, Kraków 1981.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Rup K.: Mechanika płynów w

ś

rodowisku naturalnym, Wydawnictwa Politechniki

Krakowskiej, Kraków 2003.

[2] Walden H., Stasiak J. Mechanika cieczy i gazów w in

ż

ynierii sanitarnej, Arkady,

Warszawa 1971.

[3] Prosnak W.J., Mechanika płynów, t.I., PWN, Warszawa 1970.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Zbigniew Matras

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M106 - Technologie informacyjne

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

1

1

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

1

1

W9 + Lk9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z szeroko

rozumianymi technologiami informacyjnymi zarówno teoretyczne poprzez wykłady, jak i na
drodze realizacji zada

ń

praktycznych na laboratoriach komputerowych.

Metody dydaktyczne: multimedialny wykład zarówno informacyjny, jak równie

ż

i

problemowy, aktywizuj

ą

cy studentów, udział studentów w zaj

ę

ciach laboratoryjnych

pozwalaj

ą

cych na nabycie umiej

ę

tno

ś

ci praktycznych zwi

ą

zanych z obsługa komputera w

zaawansowanym stopniu poprzez realizacj

ę

ć

wicze

ń

w oparciu o przygotowane do zaj

ęć

skrypty, a nast

ę

pnie sporz

ą

dzenie przez studenta sprawozdania.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: warunkiem zaliczenia laboratorium jest obecno

ść

na wszystkich zaj

ę

ciach oraz uzyskanie pozytywnej oceny z ka

ż

dego z realizowanych w

ramach laboratorium projektów. Warunkiem zaliczenia cz

ęś

ci wykładowej jest obecno

ść

na

minimum 70% zaj

ęć

.

Ocena ko

ń

cowa: z przedmiotu jest wyznaczana nast

ę

puj

ą

co:

ś

rednia ocen z laboratorium

(Z) *0.75 + wynik testu z wykładów W*0.25.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Poj

ę

cie technik informacyjnych i ich przydatno

ś

ci w pracy in

ż

yniera. Istota działania

komputera: integracja warstwy logicznej (logika matematyczna) i elektronicznej (tranzystor –
bramki logiczne – układy scalone). Sprz

ę

t i podstawowe funkcje oprogramowania.

Architektura komputera oraz u

ż

ytkowe urz

ą

dzenia peryferyjne – funkcje u

ż

ytkowe.

Systemy operacyjne i oprogramowanie u

ż

ytkowe. Sieci komputerowe: rodzaje sieci, model

OSI, usługi sieciowe. Korzy

ś

ci i zagro

ż

enia zwi

ą

zane z korzystaniem z sieci komputerowych.

Podstawy technik multimedialnych: przetwarzanie obrazów – grafika rastrowa i wektorowa,
animacja. Bazy danych: modele, schematy logiczne i fizyczne, diagramy ER, podstawowe
przykłady zastosowa

ń

.

Laboratoria
Aplikacje u

ż

ytkowe MS Office: Word, Excel, Power Point, Access. Współpraca oraz

komunikacja pomi

ę

dzy aplikacjami. Elementy j

ę

zyka Visual Basic for Application

wzbogacaj

ą

ce aplikacje pakietu MS Office o automatyczne, zdefiniowane przez u

ż

ytkownika

automatyczne procedury. Grafika wektorowa i rastrowa. Przetwarzanie obrazów cyfrowych:
podstawowe filtracje, maski, fotomonta

ż

. Wykorzystanie obrazu w dokumentach

drukowanych oraz prezentacjach multimedialnych. Podstawy j

ę

zyka HTML z elementami

CSS i PHP. Tworzenie prostych stron internetowych. Korzystanie z baz danych.

Literatura podstawowa
[1] Karpisz D., Wojnar L.: Podstawy informatyki, Wydawnictwo PK, 2005.
[2] Meyer E.: CSS Kaskadowe arkusze stylów. Przewodnik encyklopedyczny, Helion, 2001.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Musciano C., Kennedy B.: „HTML i XHTML”. Przewodnik encyklopedyczny, Helion, 2001.
[2] Kurose J. F.: Sieci komputerowe: od ogółu do szczegółu z Internetem w tle”.

background image

Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2006.

[3] Biernat J.: „Architektura komputerów”. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław, 2005.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Aneta G

ą

dek-Moszczak

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Informatyki Stosowanej (M7)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M107 - Informatyka

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

2

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

2

W9 + Lk9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi narz

ę

dziami

informatycznymi wspomagaj

ą

cymi prac

ę

in

ż

yniera. Uzyskanie umiej

ę

tno

ś

ci realizacji

obliczeniowego zadania in

ż

ynierskiego w programie numerycznym lub symbolicznym.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie wykładu na podstawie kolokwium;
zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i sprawozda

ń

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z zaliczenia wykładu i laboratoriów

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Wprowadzenie do programu matematycznego Maple. Rozwi

ą

zywanie równa

ń

przy pomocy

Maple’a. Elementy analizy matematycznej w Maple’u. Wprowadzenie do programu Mathcad.
Operacje skalarne, wektorowe i macierzowe w programie Mathcad. Tabelaryzacja funkcji.
Wykonywanie wykresów 2D i 3D.

Operacje analityczne w programie Mathcad. Rozwi

ą

zy-

wanie równa

ń

w programie Mathcad.

Laboratoria
Wprowadzenie do programu Maple. Wykorzystanie procedur Maple’a do rozwi

ą

zywania

równa

ń

i układów równa

ń

, obliczania granic, pochodnych i całek oraz rozwijania funkcji w

szereg pot

ę

gowy. Wprowadzenie do programu Mathcad. Wykorzystanie procedur Mathcada

do realizacji działa

ń

skalarnych, wektorowych i macierzowych. Wprowadzenie poj

ę

cia

nazwanej zmiennej. Definiowanie własnych funkcji. Opracowywanie tabel warto

ś

ci funkcji.

Wykonywanie wykresów płaskich i przestrzennych. Eksploracyjna analiza danych. Realizacja
operacji analitycznych w programie Mathcad.

Literatura podstawowa
[1] Krowiak A.: Wprowadzenie do pakietu oblicze

ń

symbolicznych Maple™, Wydawnictwo

PK, Kraków 2009.

[2] Pietraszek J., Mathcad.

Ć

wiczenia. Wydawnictwo Helion, Gliwice 2008.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Krysicki W., Włodarski L.: Analiza matematyczna w zadaniach t.1-2, Wyd.PWN,

Warszawa 2010.

[2] Paleczek W.: Mathcad 12, 11, 2001i, 2001, 2000 w algorytmach, Wyd. EXIT, Warszawa

2005.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Jacek Pietraszek

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Informatyki Stosowanej (M-7)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M108 – Metody obliczeniowe dla in

ż

ynierów

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

Niestacjonarne – I stopie

ń

II
II

3
3

W15 + Lk15

W9 + Lk9

3
3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Matematyka”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z programem matematycznym Maple™ oraz

sposobami rozwi

ą

zywania typowych problemów in

ż

ynierskich.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w wykładach oraz samodzielne rozwi

ą

zywanie zada

ń

na laboratoriach komputerowych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kolokwiów.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z kolokwiów z laboratoriów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady

Wprowadzenie do Maple’a. Metody numerycznego rozwi

ą

zywania równa

ń

i układu równa

ń

nieliniowych. Interpolacja. Aproksymacja. Rachunek ró

ż

niczkowy. Rachunek całkowy.

Rachunek macierzowy. Metody optymalizacji. Równania ró

ż

niczkowe zwyczajne

zagadnienie pocz

ą

tkowe i brzegowe. Komputerowe wyprowadzanie i rozwi

ą

zywanie równa

ń

równowagi i równa

ń

ruchu układów mechanicznych.

Laboratoria
Działania na liczbach i wyra

ż

eniach. Struktury danych. Podstawy programowania w Maple’u.

Tworzenie wykresów. Rozwi

ą

zywanie równa

ń

i układów równa

ń

. Interpolacja i aproksymacja

funkcji. Wybrane zagadnienia analizy matematycznej: obliczanie granic, pochodnych, całek,
rozwijanie funkcji w szereg pot

ę

gowy. Rachunek wektorowy i macierzowy. Rozwi

ą

zywanie

równa

ń

ż

niczkowych zwyczajnych – zagadnienie pocz

ą

tkowe i brzegowe. Komputerowe

wyprowadzanie i rozwi

ą

zywanie równa

ń

równowagi układów mechanicznych.

Literatura podstawowa
[1] Krowiak A., Wprowadzenie do pakietu oblicze

ń

symbolicznych Maple™, Wydawnictwo

PK, Kraków 2009.

[2] Palej R., Krowiak A.: Metody obliczeniowe wspomagane programem Maple,

Wydawnictwo PK, Kraków 2009.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Zbo

ś

D., Metody numeryczne, Wydawnictwo PK, Kraków 1992.

[2] Kincaid D., Cheney W., Analiza numeryczna, WNT, Warszawa 2006.
[3] Landau R.H., A first course in scientific computing, Princeton University Press, New

Jersey 2005.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Rafał Palej, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Informatyki Stosowanej (M-7)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M405 – Podstawy i zastosowania in

ż

ynierskie MES

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

5

W15 + Lk30

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

5

W9 + Lk18

4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Mechanika ogólna, Wytrzymało

ść

materiałów

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: wprowadzenie do współczesnych metod analizy

wytrzymało

ś

ciowej, sztywno

ś

ciowej i stateczno

ś

ciowej konstrukcji in

ż

ynierskich; zapoznanie

si

ę

z komercyjnymi pakietami obliczeniowymi dla konstrukcji in

ż

ynierskich.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych; samodzielna praca z

programem ANSYS.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratorium przez wykonanie projektu
w warunkach kontrolowanej samodzielno

ś

ci; obecno

ść

i zaliczenie wykładu.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z zaliczenia laboratorium (0.7) i wykładów (0.3)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Motywacja

do

stosowania

współczesnych

metod

obliczeniowych.

Modelowanie

rzeczywistych konstrukcji. Wprowadzenie do MES na przykładzie kratownicy; element:
stopnie swobody, macierze geometryczne, sił, sztywno

ś

ci; struktura: transformacja,

agregacja, macierze globalne, podstawowy układ równa

ń

MES; poj

ę

cie funkcji kształtu na

przykładzie elementu belkowego; przykład elementu płaskiego trójk

ą

tnego; estymatory

dokładno

ś

ci rozwi

ą

zania dyskretnego; zasady post

ę

powania przy modelowaniu metod

ą

elementów sko

ń

czonych; podział zada

ń

mi

ę

dzy projektantem i systemem komputerowym;

Preprocessing - dyskretyzacja konstrukcji, obci

ąż

e

ń

, warunków brzegowych. Analiza

otrzymanych rozwi

ą

za

ń

(postprocessing); Zastosowanie pakietu ANSYS do analizy statyki,

stateczno

ś

ci, zada

ń

liniowych i nieliniowych, optymalizacji.

Laboratoria
Wprowadzenie do praktycznych oblicze

ń

. Wst

ę

pne zapoznanie si

ę

z systemem ANSYS.

Budowa prostego modelu belkowego 'pod dyktando'. Poj

ę

cia obiektów definiuj

ą

cych

struktur

ę

(punkt bazowy, linia, powierzchnia), wybór elementu z biblioteki, wprowadzanie

własno

ś

ci geometrycznych i materiałowych. Nakładanie wi

ę

zów i przykładanie obci

ąż

e

ń

.

Przegl

ą

d i analiza wyników po rozwi

ą

zaniu. Wykresy deformacji, sił wewn

ę

trznych,

napr

ęż

e

ń

. Definiowanie zadania przy pomocy graficznego interfejsu u

ż

ytkownika albo pliku

tekstowego z komendami. Przykładowa analiza modelu w płaskim stanie napr

ęż

enia. Uwagi

o operacjach na modelu (dodawanie i odejmowanie powierzchni). Okre

ś

lanie i testowanie

g

ę

sto

ś

ci siatki i zbie

ż

no

ś

ci rozwi

ą

zania. Samodzielne rozwi

ą

zanie przykładowego zadania

dla konstrukcji belkowej lub powierzchniowej. Analiza stateczno

ś

ci konstrukcji pr

ę

towej.

Przykłady zada

ń

nieliniowych geometrycznie i materiałowo. Podstawowe zastosowanie

narz

ę

dzi optymalizacyjnych do projektowania wytrzymało

ś

ciowego.

Literatura podstawowa
[1] Bielski J.: Wprowadzenie do in

ż

ynierskich zastosowa

ń

metody elementów sko

ń

czonych,

Wyd. PK, Kraków 2010.

[2] Łaczek S.: Wprowadzenie do systemu elementów sko

ń

czonych ANSYS, Wyd. PK,

Kraków 1999.

background image

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Zienkiewicz O.C.: Metoda elementów sko

ń

czonych, Arkady 1972.

[2] Kleiber M., Wprowadzenie do metody elementów sko

ń

czonych, PWN 1989

[3] B

ą

k, R., Burczy

ń

ski T., Wytrzymało

ść

materiałów z elementami uj

ę

cia komputerowego,

WNT 2001

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Jan Bielski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M406 – Podstawy i zastosowania in

ż

ynierskie MES

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

5

W15 + Lk30

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

5

W9 + Lk18

4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Mechanika ogólna, Wytrzymało

ść

materiałów, Podstawy konstrukcji maszyn I, Metody obliczeniowe dla in

ż

ynierów.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: student poznaje ogólne zasady MES na przykładach prostych

konstrukcji belkowo-ramowych oraz obiektów cienko

ś

ciennych i trójwymiarowych. Uczy si

ę

odczytywa

ć

pola deformacji oraz odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

w poszczególnych punktach

konstrukcji. Szczególn

ą

uwag

ę

zwrócono na ocen

ę

ę

du oblicze

ń

.

Na laboratorium komputerowym student poznaje praktyczne działanie du

ż

ego systemu MES

ANSYS wykorzystuj

ą

c wiadomo

ś

ci przekazane na wykładzie. Uczy si

ę

obsługi systemu,

wprowadzania danych oraz wydruku, przegl

ą

du i interpretacji wyników oblicze

ń

.

Metody dydaktyczne: cało

ść

wykładu prezentowana w wersji PowerPoint. Wykłady

udost

ę

pniane studentom w wersji elektronicznej. Laboratorium prowadzone na salach

komputerowych z indywidualnym dost

ę

pem studentów do komputerów PC.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: sprawdzian pisemny obejmuj

ą

cy tre

ść

wykładów.

Zaliczenie laboratorium wymaga wykonania na sali

ć

wicze

ń

komputerowych okre

ś

laj

ą

cych

ugi

ę

cia i napr

ęż

enia w prostych konstrukcjach belkowych i płytowych.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium skorygowana wynikiem ze sprawdzianu.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Przykłady obiektów i zjawisk modelowanych komputerowo. Definicja i przykłady funkcji
próbnych. Podstawowe cechy i historia MES.

Ź

ródła bł

ę

dów popełnianych przy

komputerowym modelowaniu rzeczywistych obiektów metod

ą

elementów sko

ń

czonych.

Algebra wektorów i macierzy stosowana w MES. Cechy funkcji kształtu. Definicja stopni
swobody elementu sko

ń

czonego. Agregacja elementów w metodzie przemieszcze

ń

. Warunki

brzegowe w zadaniach MES.
Funkcje kształtu elementu zginanej belki. Wyra

ż

enie krzywizny belki przez funkcje kształtu

elementu N

i

(x). Sposób obliczania macierzy sztywno

ś

ci elementu zginanej belki.

Współrz

ę

dne lokalne i globalne elementu belkowego. Zasady zastosowania elementów

pr

ę

towo-belkowych w obliczeniach przestrzennych konstrukcji ramowych metod

ą

ES.

Wprowadzanie warunków brzegowych.

Definicja płaskiego stanu napr

ęż

enia i odkształcenia – przykłady konstrukcyjne. Sposoby

zapisu przemieszcze

ń

, odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

w formie wektorowej i macierzowej. Cechy

napr

ęż

e

ń

i odkształce

ń

. Funkcje kształtu MES elementów trójk

ą

tnych i czworok

ą

tnych

(płaski stan napr

ęż

enia). Wyra

ż

enie przemieszcze

ń

, odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

przez funkcje

kształtu N

i

(x,y) oraz stopnie swobody elementu. Obliczenie zast

ę

pczych sił w

ę

złowych w

płaskim elemencie wg zasady prac przygotowanych. Całkowita energia potencjalna
płaskiego elementu. Definicja macierzy sztywno

ś

ci płaskiego elementu. Przestrzenny stan

napr

ęż

enia. Funkcje kształtu MES elementów typu tetrahedron i heksahedron. Warunki

brzegowe w zagadnieniach spr

ęż

ystych rozwi

ą

zywanych za pomoc

ą

MES.

Oszacowanie bł

ę

du oblicze

ń

MES. Estymator Zienkiewicza-Zhu i jego pochodne. Zbie

ż

no

ść

rozwi

ą

za

ń

MES. Adaptacja siatki i stopnia aproksymacji metody. Podstawowa struktura i

background image

przegl

ą

d du

ż

ych systemów komercyjnych MES.

Laboratoria
Program ANSYS na tle innych du

ż

ych systemów komercyjnych. Podstawowe komendy

systemu ANSYS. Przykłady konstrukcji kratowych i ramowych – wybór elementów z
biblioteki, wprowadzanie danych geometrycznych i warunków brzegowych, obserwacja
wyników. Przykłady cienko

ś

ciennych konstrukcji płytowych, oszacowanie bł

ę

du, badania

zbie

ż

no

ś

ciowe, adaptacja siatki elementów (ANSYS).

Literatura podstawowa
[1] Łaczek S., Modelowanie i analiza konstrukcji w systemie ANSYS v. 11, Wydawnictwo PK,

Kraków, 2011.

[2] Bielski J., Wprowadzenie do in

ż

ynierskich zastosowa

ń

MES, Wydawnictwo PK, Kraków

2010.

[3] Radwa

ń

ska, M., Metody komputerowe w wybranych zagadnieniach mechaniki

konstrukcji, Wydawnictwo PK, Kraków 2004,

[4] Gr

ą

dzki R. Wprowadzenie do metody elementów sko

ń

czonych, Łód

ź

2002.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Bijak

ś

ochowski, M., Jaworski, A., Krzesi

ń

ski G., Zagrajek A., Mechanika materiałów i

konstrukcji, T.2, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2006

[2] Cicho

ń

, Cz., Cecot, W., Krok, J., Pluci

ń

ski, P., Metody komputerowe w liniowej

mechanice konstrukcji, Wydawnictwo PK, Kraków 2002,

[3] Łodygowski, T., K

ą

kol, W., Metoda elementów sko

ń

czonych w wybranych zagadnieniach

mechaniki konstrukcji, Alma Mater, PP, 2003,

[4] Rakowski, G., Kacprzyk, Z., Metoda elementów sko

ń

czonych w mechanice konstrukcji,

Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Bogdan Szybi

ń

ski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)


background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M109 – Bezpiecze

ń

stwo pracy i ergonomia

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

1

W15

1

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

1

W9

1


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi zagro

ż

eniami w

ś

rodowisku

pracy i zasadami ergonomicznego kształtowania warunków pracy.

Metody dydaktyczne: udział w wykładach.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: test z wykładów.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z testu.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Człowiek a

ś

rodowisko.

Ś

rodowisko pracy. Procesy postrzegania bod

ź

ców wzrokowych,

słuchowych, fizjologia i bezpiecze

ń

stwo pracy. Podstawowe czynniki zagro

ż

e

ń

w

ś

rodowisku

pracy – czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne, psychiczne. Ocena stanowisk pracy
w kontek

ś

cie wybranych zagro

ż

e

ń

fizycznych. Oddziaływanie drga

ń

mechanicznych na

organizm człowieka, kryteria oceny oraz metody oceny nara

ż

enia. Wpływ hałasu na

organizm człowieka, pomiar i ocena stanowisk pracy.

Ź

ródła promieniowania optycznego,

pomiar i ocena promieniowania optycznego w

ś

rodowisku pracy. Wpływ mikroklimatu

gor

ą

cego i zimnego na organizm człowieka, zasady pomiaru i oceny komfortu cieplnego.

Podstawowe zasady ergonomicznego kształtowania maszyn i stanowisk pracy. Wybrane
zagadnienia prawne bezpiecze

ń

stwa i ochrony pracy.

Literatura podstawowa
[1] Koradecka D. (red): Bezpiecze

ń

stwo pracy i ergonomia, t. 1 i 2. Wyd. CIOP, Warszawa

1997.

[2] Wykowska M.: Ergonomia. Wydawnictwo AGH, Kraków 1994.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Idczak D.: Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. Wydawnictwo Politechniki

Gda

ń

skiej, Gda

ń

sk 1999.

[2] Kowal E.: Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii. PWN, Warszawa 2002.
[3]

Knapik S. (red): Ergonomia i ochrona pracy, Wydawnictwo AGH, Kraków 1996.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Stanisław Michałowski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3),

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M201 - Podstawy konstrukcji maszyn

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

4

W30 + C15 + P15

4

Stacjonarne – I stopie

ń

III

5

W30 + L15 + Lk15 + P15

6

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

4

W18 + C9 + P9

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

5

W18 + L9 + Lk9 + P9

6


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Grafika in

ż

ynierska, Materiały in

ż

ynierskie,

Mechanika ogólna, Wytrzymało

ść

materiałów I.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: student zapoznaje si

ę

z podstawowymi wiadomo

ś

ciami

dotycz

ą

cymi konstrukcji maszyn i urz

ą

dze

ń

. Poznaje zarówno zespoły elementów stosowane

najcz

ęś

ciej przy konstruowaniu maszyn, jak i zjawiska zachodz

ą

ce w tych zespołach.

Znajduje praktyczne zastosowanie wiadomo

ś

ci nabytych na przedmiotach podstawowych.

Na

ć

wiczeniach rozwi

ą

zuje przykładowe problemy in

ż

ynierskie, a na projektach uczy si

ę

indywidualnie projektowania ró

ż

norodnych konstrukcji na przykładach zbiorników,

mechanizmów

ś

rubowych, sprz

ę

gieł i reduktorów.

Metody dydaktyczne: wykłady przygotowane na foliach i w programie PowerPoint.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny i ustny po semestrze pi

ą

tym

oraz zaliczenia

ć

wicze

ń

tablicowych i laboratoryjnych. Wykonanie czterech indywidualnych

projektów przykładowych konstrukcji zbiorników, mechanizmów

ś

rubowych, sprz

ę

gieł i

reduktorów.
Ocena ko

ń

cowa: semestr 4 –

ś

rednia wa

ż

ona z

ć

wicze

ń

(0.3) i projektów (0.7). Semestr 5 –

ś

rednia wa

ż

ona z egzaminu (0.5), projektów (0.35) i laboratorium (0.15).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady:
Zasady konstruowania i optymalizacja konstrukcji. Dokładno

ść

wymiarowa, tolerancje i

pasowania elementów maszyn, uj

ę

cie deterministyczne i probabilistyczne. Wytrzymało

ść

zm

ę

czeniowa, wykres Wöhlera, wyznaczanie współczynnika koncentracji napr

ęż

e

ń

w

obliczeniach zm

ę

czeniowych. Cykle niesymetryczne. Zasady sumowania skutków cykli

napr

ęż

e

ń

. Obliczenia zm

ę

czeniowe przy zło

ż

onym stanie napr

ęż

enia.

Poł

ą

czenia spawane, zgrzewane, lutowane, klejone - rodzaje poł

ą

cze

ń

, obliczenia.

Poł

ą

czenia nitowe, przegl

ą

d rozwi

ą

za

ń

, obliczenia. Poł

ą

czenia gwintowe, podział i przykłady

zastosowa

ń

, sprawno

ść

i samohamowno

ść

gwintu. Podstawowe zale

ż

no

ś

ci dla układów

wst

ę

pnie napi

ę

tych. Poł

ą

czenia kształtowe typu: wał-piasta ruchowe i spoczynkowe,

poł

ą

czenia sworzniowe, analiza sił w poł

ą

czeniach, warunki obliczeniowe. Poł

ą

czenia

wciskowe. Spr

ęż

yny, klasyfikacja, materiały, optymalne przekroje spr

ęż

yn, warunek

przemieszczeniowy i wytrzymało

ś

ciowy, dobór spr

ęż

yn. Spr

ęż

yny talerzowe, charakterystyka

i zastosowanie. Obliczenia wału obci

ąż

onego momentem zginaj

ą

cym i skr

ę

caj

ą

cym. Obroty

krytyczne wału wirnika, warunek wytrzymało

ś

ciowy i dynamiczny dla wału.

Zakres zastosowa

ń

ło

ż

ysk tocznych i

ś

lizgowych, konstrukcja i klasyfikacja ło

ż

ysk tocznych,

oznaczenia i zdolno

ść

przenoszenia obci

ąż

e

ń

. Pasowania i zabudowa ło

ż

ysk tocznych,

no

ś

no

ść

ruchowa, spoczynkowa i obroty graniczne ło

ż

yska. Obliczenia ło

ż

yska tocznego ze

wzgl

ę

du na trwało

ść

przy stałych i zmiennych obci

ąż

eniach i obrotach, rola siły osiowej i

promieniowej w obliczeniach ło

ż

ysk sko

ś

nych, kryteria zniszczenia i monitoring ło

ż

ysk.

Podstawowe zagadnienia trybologii. Ło

ż

yska

ś

lizgowe – rodzaje, warunki pracy, dobór

materiałów, dobór oleju. Zalety i wady ło

ż

ysk hydrostatycznych i hydrodynamicznych.

background image

Klasyfikacja sprz

ę

gieł, konstrukcja i obliczenia sprz

ę

gła sztywnego, podatnego i nastawnego,

dobór sprz

ę

gieł w układzie nap

ę

dowym. Rozruch układu silnik - maszyna robocza, redukcja

momentów bezwładno

ś

ci w maszynie, warunek rozruchu, czas rozruchu. Sprz

ę

gła

jednokierunkowe, sprz

ę

gła bezpiecze

ń

stwa - konstrukcja, warunki poprawnego działania.

Sprz

ę

gło sterowane kłowe, warunek samohamowno

ś

ci, siły wł

ą

czenia sprz

ę

gła. Sprz

ę

gła

rozł

ą

czne cierne, konstrukcja i obliczenia, rozruch sprz

ę

gieł ciernych. Sprz

ę

gła

hydrokinetyczne, konstrukcja, przeło

ż

enie, sprawno

ść

. Hamulce klockowe, tarczowe i

ta

ś

mowe, wzór Eulera – Eytelweina, obliczenie momentu tarcia, siły działaj

ą

ce w układzie

sterowania hamulców, przegl

ą

d rozwi

ą

za

ń

.

Zalety i wady przekładni z

ę

batych, twierdzenie dotycz

ą

ce stało

ś

ci przeło

ż

enia, zarys

cykloidalny i ewolwentowy, podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce geometrii kół z

ę

batych. Metody

obróbki kół walcowych. Warunki niedopuszczaj

ą

ce do podcinania lub zaostrzenia z

ę

bów w

metodzie obwiedniowej, korekcja zaz

ę

bienia. Przekładnie walcowe o z

ę

bach sko

ś

nych,

prostok

ą

t przyporu, składowe siły mi

ę

dzyz

ę

bnej, obliczenia geometrii. Przybli

ż

one obliczenie

modułu przekładni z warunku na wytrzymało

ść

zm

ę

czeniow

ą

postaciow

ą

i kontaktow

ą

,

sposób ustalenia szeroko

ś

ci wie

ń

ca w zale

ż

no

ś

ci od klasy przekładni. Metoda oblicze

ń

przekładni z

ę

batej wg ISO. Metody obróbki kół sto

ż

kowych. Geometria przekładni sto

ż

kowej

o z

ę

bach prostych, sko

ś

nych i kołowo-łukowych, składowe siły mi

ę

dzyz

ę

bnej w przekładni

sto

ż

kowej o z

ę

bach sko

ś

nych. Przekładnie

ś

limakowe, cechy przekładni, przykłady

konstrukcyjne. Przekładnie obiegowe, przegl

ą

d rozwi

ą

za

ń

, przeło

ż

enie przekładni.

Przekładnie pasowe, przenoszone momenty, geometria pasów i kół, zale

ż

no

ś

ci

geometryczne, siły i napr

ęż

enia w pasach, współczynnik nap

ę

du i po

ś

lizgu, przeło

ż

enie

geometryczne i rzeczywiste, straty energii, sprawno

ść

przekładni. Zalety i wady przekładni

ła

ń

cuchowych. Przekładnie cierne, przegl

ą

d rozwi

ą

za

ń

, cechy przekładni.

Ć

wiczenia

Zadania z optymalizacji elementów maszyn. Tolerancje i pasowania, zamienno

ść

wymia-

rowa, przykłady oblicze

ń

dla zespołów maszyn. Obliczenia zm

ę

czeniowe elementów

maszyn. Przykłady oblicze

ń

wybranych konstrukcji spawanych. Obliczenia wybranych

poł

ą

cze

ń

ś

rubowych, układów wst

ę

pnie napi

ę

tych oraz poł

ą

cze

ń

wciskowych. Obliczenia i

dobór spr

ęż

yn. Wały i osie - obliczenia wytrzymało

ś

ciowe i dynamiczne.

Laboratoria
Badanie poł

ą

cze

ń

kołnierzowych. Identyfikacja geometryczna kół z

ę

batych na podstawie

pomiarów i oblicze

ń

. Graficzne wyznaczanie korygowanych z

ę

bów przekładni, optymalizacja

korekcji. Badanie momentu tarcia w ło

ż

yskach tocznych. Wyznaczanie sprawno

ś

ci

przekładni z

ę

batej na stanowisku mocy kr

ążą

cej. Dynamika układu nap

ę

dowego ze

sprz

ę

głem

ciernym

sterowanym

elektromagnetycznie.

Laboratoria_komputerowe
Obliczenia komputerowe zwi

ą

zane z projektem sprz

ę

gła. Dobór modułów przekładni wg

standardowych procedur komputerowych ISO. Rysunki 2D i 3D przy u

ż

uciu programów

AUTOCAD i Inventor zwi

ą

zane z nauka projektowania konstrukcji.

Projekty
Projekt zbiornika ci

ś

nieniowego albo spawanej konstrukcji no

ś

nej. Projekt mechanizmu

ś

rubowego lub zapadkowego. Projekt sprz

ę

gła lub hamulca sterowanego mechanicznie,

hydraulicznie lub elektromagnetycznie. Projekt jednostopniowej przekładni z

ę

batej lub

pasowej.
Literatura podstawowa
[1] Osi

ń

ski Z. (red.), Podstawy konstrukcji maszyn, PWN 1999.

[2] Ry

ś

J., Skrzyszowski Z., Podstawy konstrukcji maszyn. Zbiór zada

ń

., PK Kraków 2001

[3] Ry

ś

J., Trojnacki A. (red), Laboratorium podstaw konstrukcji maszyn, PK Kraków 2001.

[4] Mazanek E. (red), Przykłady oblicze

ń

z PKM. WNT, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Dietrich M. (red.), Podstawy konstrukcji maszyn, WNT 1995.
[2] Sko

ć

A., Spałek., Markusik S., Podstawy konstrukcji maszyn, WNT 2008.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Henryk Sanecki

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M202 – Dynamika maszyn

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

5

W15 + C15 + L15

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

5

W9 + C9 + L9

4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: uko

ń

czone kursy Matematyki, Mechaniki

oraz Wytrzymało

ś

ci Materiałów.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawami teorii drga

ń

oraz zdobycie

umiej

ę

tno

ś

ci jej wykorzystania do rozwi

ą

zywania praktycznych problemów dynamiki maszyn.

Metody dydaktyczne: udział w wykładach,

ć

wiczeniach tablicowych i laboratoryjnych,

pisemne kolokwia, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych,.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

i laboratoriów.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z

ć

wicze

ń

(0.5) i laboratoriów (0.5).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Elementy mechaniki analitycznej: równanie Lagrange’a II rodzaju. Drgania własne tłumione
układu o jednym stopniu swobody, drgania wymuszone, charakterystyki dynamiczne. Stany
ustalone i nieustalone drga

ń

. Zagadnienia wibroizolacji. Drgania poliharmoniczne. Drgania

układów o wielu stopniach swobody, eliminator dynamiczny drga

ń

, pr

ę

dko

ś

ci krytyczne

wałów. Drgania układów z ci

ą

głym rozkładem masy: drgania poprzeczne strun, podłu

ż

ne

pr

ę

tów, skr

ę

tne wałów oraz gi

ę

tne belek, metoda Fouriera i metoda Rayleigha.

Ć

wiczenia

Zastosowanie równa

ń

Lagrange’a II rodzaju do układania równa

ń

ż

niczkowych ruchu,

linearyzacja równa

ń

w otoczeniu poło

ż

enia równowagi. Wyznaczanie cz

ę

sto

ś

ci własnych i

współczynników form drga

ń

. Wyznaczanie charakterystyk amplitudowo-cz

ę

stotliwo

ś

ciowych.

Zastosowanie metody Fouriera analizy drga

ń

własnych i wymuszonych układów o ci

ą

głym

rozkładzie masy.
Laboratoria
Pomiar parametrów inercyjnych cz

ęś

ci maszyn. Drgania tłumione układu o jednym stopniu

swobody. Identyfikacja parametrów układu na podstawie charakterystyk amplitudowo-
czestotliwo

ś

ciowej. Analiza widmowa poliharmonicznych drga

ń

wymuszonych. Tłumienie

dynamiczne drga

ń

. Pomiar poziomu drga

ń

i hałasu. Cz

ę

sto

ś

ci i formy drga

ń

układów z

ci

ą

głym rozkładem masy.

Literatura podstawowa
[1] Osi

ń

ski Z.: Teoria drga

ń

, PWN Warszawa 1978.

[2] Nizioł J.: Podstawy drga

ń

w maszynach, Wyd. Polit. Krak., Kraków 1989.

[3] Michałowski St.:

Ć

wiczenia laboratoryjne z dynamiki maszyn, Wyd. Pol. Krak., Kraków

1975.
Literatura uzupełniaj

ą

ca uz

[1] Kaliski S.: Drgania i fale, PWN, Warszawa 1986.

[2] Łuczko J.: Drgania regularne i chaotyczne w nieliniowych układach mechanicznych,

Wyd. Pol.. Krak., Kraków 2008.
[3] Woroszył St.: Przykłady i zadania z teorii drga

ń

, PWN, Warszawa 1984.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Jan Łuczko prof. PK.

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M203 - Podstawy eksploatacji i niezawodno

ś

ci maszyn

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

3

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

3

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: bez wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: uzyskanie podstawowej wiedzy z zakresu eksploatacji i nieza-

wodno

ś

ci maszyn. Zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci bilansowania jako

ś

ci, bezpiecze

ń

stwa i ekologii w

procesie eksploatacji.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów i uzyskanie pozytywnej
oceny ze sprawdzianu.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z zaliczenia laboratorium i sprawdzianu.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Systemy

eksploatacji

maszyn

i

pojazdów:

Modele

eksploatacji:

cybernetyczny,

prakseologiczny, trójstanowy, metoda Nadlera. Fazy istnienia maszyn i pojazdów.
Prognozowanie trwało

ś

ci eksploatacyjnej maszyn: funkcja niezawodno

ś

ci maszyn,

dystrybuanta, funkcja g

ę

sto

ś

ci uszkodze

ń

, funkcja intenswno

ś

ci uszkodze

ń

, plany bada

ń

niezawodno

ś

ci maszyn. Estymacja wska

ź

ników niezawodno

ś

ci dla: nieznanej i znanej

postaci funkcyjnej rozkładu zmiennej T. Analiza ekonomiczna eksploatacji: podstawowe
miary eksploatacji, efektywno

ść

eksploatacji. Analiza kosztów: rentowno

ść

eksploatacji.

Okresy eksploatacji. Cykle mi

ę

dzynaprawcze i mi

ę

dzyprzegl

ą

dowe. Powstawanie i redukcja

hałasu w eksploatacji maszyn i pojazdów. Wspomaganie komputerowe bada

ń

jako

ś

ci

eksploatacji: wykresy sieciowe, spektroskopia. Monitoring eksploatacji maszyn i pojazdów.
Wybrane problemy z zastosowania rachunku ekonomicznego i statystyki w analizie
eksploatacji maszyn i pojazdów. Zintegrowane systemy informatyczne w eksploatacji
maszyn i pojazdów. Diagnostyka procesów eksploatacji maszyn. Wiod

ą

ce procesy zu

ż

ycia

elementów maszyn.

Ś

rodki smarne - systemy smarownicze.

Laboratoria
Metody oceny jako

ś

ci, bezpiecze

ń

stwa i ekologii eksploatacyjnej maszyn i pojazdów:

pomiary laboratoryjne, pomiary stanowiskowe, pomiary poligonowe, monitoring stanu
technicznego maszyn i pojazdów, pomiary trwało

ś

ci.

Literatura podstawowa
[1] Konieczny J.: Sterowanie eksploatacj

ą

urz

ą

dze

ń

. PWN, W-a, 1975 r

[2] Piec P.: Badania eksploatacyjne elementów i zespołów pojazdów szynowych. Wyd. Pol.

Krakowskiej. Kraków 2004

[3] Praca zbiorowa: Podstawy eksploatacji obiektów technicznych. Wyd. MCNEMT

Radom 1990.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Haviland R. P.: Niezawodno

ść

urz

ą

dze

ń

technicznych. Wyd. PWN, Warszawa 1968

[2] Konieczny J.: Podstawy eksploatacji urz

ą

dze

ń

. Wyd. MON, Warszawa 1975.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Paweł Piec prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Szynowych (M-8)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M204 – Grafika in

ż

ynierska

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

1

W15 + P30

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

1

W9 + P18

4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: opanowanie ogólnych zasad i reguł zapisu konstrukcji.

Wprowadzenie w elementarne zagadnienia konstrukcyjne. Wymiarowanie elementów
konstrukcji. Opanowanie i doskonalenie technik sporz

ą

dzania zapisu (programy CAD)

Zapoznanie studentów z zapisem konstrukcji w systemie 3 D.

Metody dydaktyczne: wykonanie projektów z wykorzystaniem programu AutoCAD

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie projektów, sprawdzian umiej

ę

tno

ś

ci

posługiwania si

ę

programem. Sprawdzian wiadomo

ś

ci w formie kolokwium.

Ocena ko

ń

cowa: ocena

ś

rednia z projektów i kolokwium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podstawowe zagadnienia geometrii wykre

ś

lnej. Transformacja układu rzutni i jej

zastosowanie. Przenikanie brył. Podstawy zapisu konstrukcji. Zasady przedstawiania brył w
rzutach prostok

ą

tnych. Zagadnienia doboru układu wymiarów. Zasady wymiarowania.

Zagadnienia oczywisto

ś

ci w zapisie układu wymiarów. Znaki wymiarowe. Uproszczenia

zapisu. Linie jako znaki zapisu. Rodzaje zapisu w procesie projektowo konstrukcyjnym.
Przekroje proste i zło

ż

one. Zapis konstrukcji typowych poł

ą

cze

ń

. Istota uproszcze

ń

w

zapisie. Normalizacja elementów. Oznaczanie cech i stanu powierzchni. Zapis konstrukcji
elementów zło

ż

onych. Identyfikacja elementów konstrukcji na rysunkach. Ogólna

charakterystyka systemu CAD i programów 3 D. Komunikacja z programem. Podstawowe
zasady tworzenia rysunku w AutoCAD. Modyfikacja elementów rysunkowych. Prezentacja
programu do zapisu konstrukcji w wymiarze 3D.
Projekty
Projekt zbiornika ci

ś

nieniowego. Projekt koła z

ę

batego. Projekt wałka reduktora.

Projekt pokrywy ło

ż

yska. W/w projekty wykonywane s

ą

z u

ż

yciem programu AutoCAD.

Literatura
[1] Piko

ń

A, Autocad, WNT, W-wa2010

[2] Rydzanowicz I, Rys jako zapis konstrukcji, WNT, W-wa2009
[3] Dobrza

ń

ski T, Rysunek Techniczny Maszynowy, W-wa2009

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Lewandowski T.. Rysunek Techniczny dla Mechaników. WSiP, Warszawa 1995
[2] Jaskulski A Autodesk Inventor PWN Warszawa 2009

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Andrzej Zieli

ń

ski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)





background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M205 - Teoria mechanizmów i maszyn

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

3


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Mechanika ogólna”, „Dynamika maszyn”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: studenci zapoznaj

ą

si

ę

z podstawami zagadnieniami analizy

mechanizmów w zakresie kinematyki i dynamiki.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w laboratoriach, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek
i sprawozda

ń

.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Poj

ę

cia podstawowe: maszyna, mechanizm, ła

ń

cuch kinematyczny. Ogniwa. Pary

kinematyczne. Analiza strukturalna mechanizmów. Metody wyznaczania poło

ż

enia,

pr

ę

dko

ś

ci i przyspieszenia ogniw mechanizmów. Podstawy analizy dynamicznej

mechanizmów. Projektowanie układów nap

ę

dowych. Metody symulacyjne i numeryczne

w badaniach kinematyki i dynamiki mechanizmów. Otwarte ła

ń

cuchy kinematyczne.

Podatno

ść

ogniw. Wra

ż

liwo

ść

mechanizmów. Analiza bł

ę

dów dynamicznych mechanizmów.

Laboratoria
Identyfikacja struktury i parametrów mechanizmów. Analiza ruchu mechanizmu
krzywkowego,

wyznaczanie

pr

ę

dko

ś

ci

i

przyspieszenia.

Wyznaczenie

pr

ę

dko

ś

ci

i przyspiesze

ń

przekładni z tarczami uz

ę

bionymi. Badanie mechanizmu ze sprz

ę

głami

Cardana. Wyznaczanie bł

ę

du dla mechanizmów prostowodowych. Wyrównowa

ż

anie

statyczne i dynamiczne mechanizmów płaskich. Badanie bł

ę

du dynamicznego mechanizmu

z ogniwami podatnymi. Schematy blokowe mechanizmów. Symulacja komputerowa ruchu.

Literatura podstawowa
[1] Morecki A., Oderfeld J.: Teoria maszyn i mechanizmów, PWN, Warszawa, 1987.
[2] Morecki A., Knapczyk J., K

ę

dzior K.: Teoria mechanizmów i manipulatorów. WNT,

Warszawa 2002.

[3] Ol

ę

dzki A.: Podstawy teorii maszyn i mechanizmów, WNT, Warszawa, 1987.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Gronowicz A.: Podstawy analizy układów kinematycznych. Oficyna Wydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2003.

[2] Knapczyk J., Lebiediew P.A.: Teoria mechanizmów przestrzennych i manipulatorów,

WNT, Warszawa, 1987.

[3] Miller S.: Uklady kinematyczne. Podstawy projektowania, WNT, Warszawa 1988.
[4]

Morecki A., Oderfeld J.: Teoria maszyn i mechanizmów, PWN, Warszawa, 1987.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Stanisław Michałowski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M206 - Nap

ę

d i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: podstawowe wiadomo

ś

ci z fizyki

i matematyki.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z budow

ą

, działaniem oraz podstawowymi

charakterystykami elementów układów hydraulicznych i pneumatycznych. Umiej

ę

tno

ść

tworzenia podstawowych schematów układów nap

ę

du i sterowania płynowego. Przykłady

charakterystyk sterowania i regulacji w sterowaniu układów hydraulicznych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z laboratoriów, zaliczenie wiadomo

ś

ci zwi

ą

zanych z wykonanym

ć

wiczeniem.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie sprawozda

ń

i testów oraz kolokwium/test z wykładów
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona oceny z laboratorium (0,7) i wykładów (0,3).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Rodzaje nap

ę

dów płynowych – hydrostatyczne i hydrokinetyczne, pneumatyczne. Czynniki

robocze, oleje mineralne, syntetyczne, biodegradalne i woda. Podstawowe parametry pracy
układów. Symbole u

ż

ywane w schematach układów hydraulicznych i pneumatycznych.

Budowa, zasada działania i podstawowe charakterystyki pomp, silników i siłowników
hydraulicznych i pneumatycznych. Podstawowe rodzaje i charakterystyki zaworów
steruj

ą

cych ci

ś

nieniem, kierunkiem i nat

ęż

eniem przepływu. Omówienie pozostałych

elementów układów, jak filtry, zbiorniki, chłodnice, akumulatory, przewody, zł

ą

czki,

uszczelnienia, przeka

ź

niki, aparatura kontrolno pomiarowa. Podstawowe układy sterowania

hydraulicznego. Sterowanie dławieniowe i obj

ę

to

ś

ciowe. Przekładnie hydrostatyczne,

charakterystyki regulacyjne. Zasady doboru elementów układu nap

ę

du i sterowania Sprz

ę

gła

i przekładnie hydrokinetyczne – podstawowe charakterystyki.
Laboratoria
Badanie sprawno

ś

ci siłownika pneumatycznego. Badanie charakterystyk sprz

ę

gła

hydrokinetycznego. Badanie charakterystyk zaworu przelewowego. Badanie układu
sterowania

dławieniowego.

Badania

charakterystyk

pompy

wyporowej.

Badania

hydraulicznego

układu

sterowania

mechanizmu

skr

ę

tu.

Badanie

charakterystyk

dwudrogowego regulatora przepływu.

Literatura podstawowa
[1] Garbacik A.: Studium projektowania układów hydraulicznych. Zakład Narodowy im.

Ossoli

ń

skich - Wydawnictwo, Kraków 1997.

[2] Stryczek S., Nap

ę

d hydrostatyczny. WNT, Warszawa 1997

[3] Szydelski Z., Nap

ę

d i sterowanie hydrauliczne w pojazdach i maszynach roboczych,

WNT, Warszawa, 1990

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Wołkow J., Dindorf R.: Nap

ę

d i sterowania hydrauliczne maszyn. Wydawnictwo PK,

Kraków 1991.

background image

[2] Szenajch W., Nap

ę

d i sterowanie pneumatyczne. WNT, Warszawa 2003

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Andrzej Sobczyk

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M207 - Podstawy nauki o materiałach

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

1

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

1

W12 + L9

3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: poznanie struktury materiałów in

ż

ynierskich i zjawisk

strukturalnych zachodz

ą

cych w materiałach pod wpływem energii cieplnej, mechanicznej

oraz chemicznej. Poznanie podstawowych metod badawczych w zakresie nauki o
materiałach.

Metody dydaktyczne: wykład wspomagany

ś

rodkami multimedialnymi; laboratorium z

wykorzystaniem aparatury do badania zjawisk strukturalnych w materiałach in

ż

ynierskich

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratorium na podstawie sprawozda

ń

i kolokwiów
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna ocen ze sprawozda

ń

oraz kolokwiów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Geneza i znaczenie nauki o materiałach we współczesnej technice. Klasyfikacja materiałów
in

ż

ynierskich. Struktura materiałów-podstawy krystalografii, fazowa budowa materiałów,

parametry stereologiczne. Podstawowe procesy strukturalne zachodz

ą

ce w materiałach pod

wpływem oddziaływania energii mechanicznej-odkształcenie spr

ęż

yste oraz plastyczne,

umocnienie, zu

ż

ycie trybologiczne i dekohezja, zm

ę

czenie, pełzanie. Podstawowe procesy

strukturalne zachodz

ą

ce w materiałach pod wpływem oddziaływania energii cieplnej-

krystalizacja, dyfuzja, przemiany fazowe w stanie stałym, rekrystalizacja. Zale

ż

no

ś

ci mi

ę

dzy

składem chemicznym, struktur

ą

, wła

ś

ciwo

ś

ciami a technicznym zastosowaniem materiałów.

Wła

ś

ciwo

ś

ci technologiczne materiałów. Zjawisko korozji w materiałach in

ż

ynierskich.

Tendencje rozwojowe nauki o materiałach dla potrzeb budowy i eksploatacji maszyn.
Laboratoria
Metody badawcze w nauce o materiałach: badania struktury krystalicznej materiałów,
badania przemian fazowych w stopach metali za pomoc

ą

analizy cieplnej, badania procesu

rekrystalizacji metali, badania podstawowych wła

ś

ciwo

ś

ci mechanicznych materiałów:

statyczna próba rozci

ą

gania, badania twardo

ś

ci oraz udarno

ś

ci, badanie odporno

ś

ci

materiałów na p

ę

kanie badania materiałowe przy zastosowaniu skaningowej mikroskopii

elektronowej.
Literatura podstawowa:
[1] Blicharski M.: Wst

ę

p do in

ż

ynierii Materiałowej. WNT, Warszawa 2001, wyd.2.

[2] Dobrza

ń

ski L. A.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Materiały

in

ż

ynierskie z podstawami projektowania materiałowego. WNT, Gliwice-Warszawa 2002

[3] Praca zbiorowa pod red. Wielgosza R. O. i Pytla S. M.: Zaj

ę

cia laboratoryjne z

metaloznawstwa. Wyd. Polit. Krak., Kraków, 2003.

Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] Rudnik S.: Metaloznawstwo. PWN, Warszawa 1996.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Stanisław Pytel, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Materiałowej (M-2)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M208 - Materiały in

ż

ynierskie

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I
I

1
2

W15 + L15
W15 + L30

2
4

Niestacjonarne- I stopie

ń

I
I

1
2

W9 + L9

W9 + L18

2
4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: poznanie zagadnie

ń

z zakresu budowy, wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów in

ż

ynierskich. Poznanie zasad kształtowanie struktury i wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów

metodami technologicznymi Umiej

ę

tno

ść

doboru i zastosowania materiałów w budowie

maszyn.

Metody dydaktyczne: wykład wspomagany

ś

rodkami multimedialnymi; laboratorium z

wykorzystaniem aparatury do badania składu chemicznego, mikrostruktury i wła

ś

ciwo

ś

ci

materiałów

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratorium na podstawie
sprawozda

ń

i kolokwiów. Egzamin pisemny w sem. 2

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna ocen z laboratorium (sem. 1) oraz

ś

rednia

arytmetyczna ocen z laboratorium egzaminu (sem. 2)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Klasyfikacja materiałów metalowych oraz charakterystyka ich wła

ś

ciwo

ś

ci u

ż

ytkowych. Stale

i odlewnicze stopy

ż

elaza: układ Fe-C, Stale niestopowe i stopowe– podział, wła

ś

ciwo

ś

ci i

zastosowanie. Wpływ dodatków stopowych na struktur

ę

i wła

ś

ciwo

ś

ci stali. Surówki i

ż

eliwa.

Proces grafityzacji. Podział, wła

ś

ciwo

ś

ci i otrzymywanie

ż

eliw. Stopy do specjalnych

zastosowa

ń

. Stopy metali nie

ż

elaznych. Kształtowanie struktury i wła

ś

ciwo

ś

ci stopów metali

metodami technologicznymi (podstawy obróbki cieplnej, cieplno-chemicznej i cieplno-
mechanicznej). Zastosowanie stopów metali w budowie maszyn. Charakterystyka materiałów
ceramicznych z punktu widzenia ich budowy i technologii wytwarzania. Systematyka
wa

ż

niejszych wyrobów ceramiki technicznej. Materiały ceramiczno-metalowe. Spiekane

materiały konstrukcyjne i narz

ę

dziowe. Budowa materiałów polimerowych - elastomery i

plastomery. Termoplasty i tworzywa utwardzalne. Kształtowanie wła

ś

ciwo

ś

ci kompozytów

polimerowych.

Zakresy

stosowania

tworzyw

sztucznych

na

elementy

maszyn.

Charakterystyka wa

ż

niejszych termoplastów i przykłady zastosowa

ń

duroplastów. Materiały

kompozytowe. Klasyfikacja, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie kompozytów. Szkła i ceramika

szklana. Materiały biomimetyczne, inteligentne i funkcjonalne. Elementy komputerowej nauki
o materiałach oraz komputerowego wspomagania projektowania materiałowego (CAMD –
Computer Aided Materials Design) oraz doboru materiałów (CAMS – Computer Aided
Materials Selection). Znaczenie materiałów in

ż

ynierskich w budowie i eksploatacji maszyn.

Zasady doboru materiałów in

ż

ynierskich w budowie maszyn. Podstawy projektowania

materiałowego.

Ź

ródła informacji o materiałach in

ż

ynierskich, ich własno

ś

ciach i

zastosowaniach
Laboratoria
Badania makroskopowe. Preparatyka próbek metalograficznych. Badania mikroskopowe
stali i odlewniczych stopów

ż

elaza. Badania mikroskopowe stopów metali nie

ż

elaznych.

Metodyka doboru materiałów metalowych w budowie maszyn na postawie materiałowych
baz danych. Badania mikroskopowe materiałów kompozytowych. Badania mikrostruktury
spiekanych materiałów konstrukcyjnych (okre

ś

lenie typu spieku, opis jego struktury i

background image

konfrontacja obrazu mikrostruktury z okre

ś

lonym rodzajem układu równowagi fazowej).

Identyfikacja wybranych ceramicznych materiałów narz

ę

dziowych. Pomiar twardo

ś

ci i

krucho

ś

ci wybranych płytek ceramicznych na ostrza skrawaj

ą

ce. Badania strukturalne

narz

ę

dziowych spieków ceramicznych. Obserwacje mikroskopowe i pomiary proszków

ś

ciernych. Badania wła

ś

ciwo

ś

ci mechanicznych spieków o zró

ż

nicowanym składzie

chemicznym i sposobie wytwarzania. Metody identyfikacji materiałów polimerowych.
Własno

ś

ci u

ż

ytkowe tworzyw sztucznych: udarno

ść

i wpływ karbu, odporno

ść

tworzyw

sztucznych na zu

ż

ycie. Podstawowe wła

ś

ciwo

ś

ci mechaniczne tworzyw sztucznych, wpływ

pr

ę

dko

ś

ci rozci

ą

gania, rozpraszanie energii i p

ę

tla histerezy mechanicznej. Sztywno

ść

i

spr

ęż

ysto

ść

oznaczana w próbie zginania. Odporno

ść

cieplna oraz starzenie i

wodochłonno

ść

materiałów polimerowych.

Literatura podstawowa

[1] Blicharski M.: Wst

ę

p do in

ż

ynierii Materiałowej. WNT, Warszawa 2001, wyd.2.

[2] Dobrza

ń

ski L. A.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Materiały

in

ż

ynierskie z podstawami projektowania materiałowego. WNT, Gliwice-Warszawa 2002.

[3] Radek J.M.: Współczesna wiedza o polimerach, PWN Warszawa 2008
[4] Praca zbiorowa pod red. R. O. Wielgosza i S. M. Pytla: Zaj

ę

cia laboratoryjne z

metaloznawstwa. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2003.

Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] Rudnik S.: Metaloznawstwo. PWN, Warszawa 1996.
[2] Przybyłowicz K. : Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2009

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Stanisław Pytel, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Materiałowej (M-2)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M209 - Technologie wytwarzania i przetwórstwa materiałów

in

ż

ynierskich I

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II
II

3
4

W30 + L30
W30 + L30

4
4

Niestacjonarne – I stopie

ń

II
II

3
4

W18 + L18
W18 + L18

3
4


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie z nowoczesnymi technologiami wytwarzania i

przetwórstwa nowoczesnych materiałów

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych,

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów i kolokwium ko

ń

cowego

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Charakterystyka obróbki plastycznej. Kształtowane materiały i wyroby. Zjawiska
towarzysz

ą

ce odkształceniom plastycznym i warunki termodynamiczne procesów.

Odkształcenia graniczne. Technologia kształtowania plastycznego: procesy walcowania,
ci

ą

gnienia, wyciskania, kucia, tłoczenia, wyoblania i zgniatania obrotowego oraz nagniatania.

Metody wytwarzania proszków metali. Wła

ś

ciwo

ś

ci chemiczne, fizyczne i technologiczne

proszków. Technologie formowania proszków, prasowanie w sztywnych matrycach,
zag

ę

szczanie wibracyjne, izostatyczne i wysokoci

ś

nieniowe, wyciskanie past proszkowych,

kształtowanie wtryskowe, prasowanie dynamiczne i wybuchowe, natryskiwanie. Urz

ą

dzenia

do prasowania i zasady projektowania matryc. Teoretyczne podstawy procesów spiekania
kształtek w fazie stałej i w fazie ciekłej. Aktywowane spiekanie. Atmosfery i piece
wykorzystywane w technologii spieków. Infiltracja. Wytwarzanie spieków o specjalnych
wła

ś

ciwo

ś

ciach. Metody badan wła

ś

ciwo

ś

ci spiekanych materiałów. Czynniki wpływaj

ą

ce na

szybko

ść

grzania, o

ś

rodki grzejne, piece. Atmosfery ochronne. Mechanizm ozi

ę

biania w

cieczach: czynniki wpływaj

ą

ce na szybko

ść

chłodzenia, o

ś

rodki chłodz

ą

ce, urz

ą

dzenia do

chłodzenia. Napr

ęż

enia własne i odkształcenia w obróbce cieplnej, technologiczno

ść

konstrukcji z uwagi na obróbk

ę

cieplna. Technologia podstawowych operacji obróbki

cieplnej: wy

ż

arzania, hartowania, odpuszczania, utwardzania cieplnego. Hartowno

ść

pojecie podstawowe, metody okre

ś

lania hartowno

ś

ci, hartowno

ść

jako kryterium doboru stali

konstrukcyjnych. Techniki spawalnicze i ich udział w budowie maszyn i konstrukcji
spawanych. Budowa zł

ą

cza spawanego. Rodzaje spoin. Zjawiska metalurgiczne i cieplne

zachodz

ą

ce w procesach spawalniczych. Procesy utleniania i redukcji w spoinie, rafinacja

metalu spoiny. Metody ł

ą

czenia i ciecia metali. Ciecie termiczne. Spawanie łukowe: r

ę

czne

spawanie elektrodami otulonymi, spawanie w osłonach gazowych, spawanie elektroda
topliwa – spawanie metodami MAG, MIG i TIME, spawanie elektroda nietopliwa – spawanie
metoda TIG. Napawanie − napawanie regeneracyjne i technologiczne. Urz

ą

dzenia i sprz

ę

t

do spawania i ciecia. Spawalnicze

ź

ródła pr

ą

du. Zgrzewanie metali, podział metod

zgrzewania, zgrzewanie elektryczne oporowe, zgrzewanie zwarciowe i iskrowe. Zgrzewanie
tarciowe. Materiały dodatkowe do spawania i napawania metali. Elektrody otulone do
spawania i napawania r

ę

cznego, druty elektrodowe. Topniki i gazy spawalnicze. Składniki

otulin. Rola

ż

u

ż

la w procesie spawania. Technologia spawania i zgrzewania metali.

background image

Wytyczne sporz

ą

dzania planów technologicznych procesów spawalniczych. Przetwórstwo

tworzyw sztucznych przez wytłaczanie. Przetwórstwo tworzyw sztucznych przez
wtryskiwanie. Termoformowanie pró

ż

niowe i mechanicznie. Wytwarzanie pojemników z

tworzyw sztucznych. Inne metody przetwórstwa fizyczno-chemicznego polimerów.
Przetwórstwo chemicznofizyczne polimerów. Laminowanie kompozytów polimerowych.
Wytwarzanie preimpregnatów kompozytowych. Prasowanie tłoczyw i kompozytów
polimerowych. Wpływ warunków przetwórstwa na wła

ś

ciwo

ś

ci wyrobów

Laboratorium
Badania materiałów do obróbki plastycznej (wyznaczanie krzywych wzmocnienia,
współczynników anizotropii, badania technologiczne). Badania zjawiska tarcia w procesach
obróbki plastycznej. Badania wybranych procesów obróbki plastycznej (tłoczenie, kucie,
wyciskanie). Badanie wybranych wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych i technologicznych proszków

(oznaczenie ziarnisto

ś

ci proszku metod

ą

analizy sitowej, oznaczenie sypko

ś

ci i g

ę

sto

ś

ci

nasypowej proszków wytworzonych ró

ż

nymi metodami oraz oznaczenie kształtu wybranych

cz

ą

stek proszku). Prasowanie proszków (prasowanie kształtek z ró

ż

nych mieszanek przy

ż

nych ci

ś

nieniach prasowania, oznaczenie g

ę

sto

ś

ci i spoisto

ś

ci wyprasek). Spiekanie w

fazie stałej i w fazie ciekłej mieszanek Fe-Cu. Badania wła

ś

ciwo

ś

ci spieków. Metody ł

ą

czenia

i ciecia metali: spawanie łukowe – r

ę

czne elektrodami otulonymi, spawanie w osłonach

gazowych, spawanie automatyczne pod topnikiem. Ciecie termiczne: ciecie tlenowe, ciecie
plazmowe. Spawalno

ść

stali, badania spawalno

ś

ci. Wyznaczanie wska

ź

ników spawalno

ś

ci,

równowa

ż

nik w

ę

gla stali konstrukcyjnych. Wytyczne technologii spawania podstawowych

metali i ich stopów, spawanie stali niestopowych i stopowych. Obróbka cieplna zł

ą

cz

spawanych: obróbka wst

ę

pna, mi

ę

dzyoperacyjna i ko

ń

cowa; parametry obróbki cieplnej.

Badania odbiorcze zł

ą

cz spawanych. Badania jako

ś

ci mas formierskich. Kontrola jako

ś

ci

tworzyw odlewniczych w procesie kształtowania odlewów. Badania u

ż

ytkowych własno

ś

ci

odlewów. Napr

ęż

enia własne i odkształcenia w obróbce cieplnej, technologiczno

ść

konstrukcji z uwagi na obróbk

ę

cieplna. Technologia podstawowych operacji obróbki

cieplnej: wy

ż

arzania, hartowania, odpuszczania, utwardzania cieplnego. Hartowno

ść

pojecie podstawowe, metody okre

ś

lania hartowno

ś

ci, hartowno

ść

jako kryterium doboru stali

konstrukcyjnych. Przetwórstwo polimerów – metoda wtryskiwania, schemat wtryskarki, cykle
pracy, wpływ parametrów na jako

ść

wyrobów. Wytłaczanie profili, wymogi technologiczne

przy przetwórstwie. Spienianie termoplastycznych tworzyw sztucznych. Otrzymywanie
styropianu.

Wulkanizacja

i

lepko

ść

mieszanek

gumowych.

Odlewanie

tworzyw

utwardzalnych. Wytwarzanie kompozytów.

Literatura podstawowa
[1] Cia

ś

A., Frydrych H., Pieczonka T., „Zarys metalurgii proszków” Wydawnictwo Szkolne i

Pedagogiczne, Warszawa 1992.

[2] Erbel S.: Obróbka plastyczna. PWN, Warszawa 1984.
[3] Bartosiewicz J.: Obróbka skrawaniem. Wydawnictwo Politechniki Gda

ń

skiej, Gda

ń

sk

1990.

[4] Dobrza

ń

ski L.A.: Metalowe materiały in

ż

ynierskie , WNT, Warszawa, 2004

[5] Dobrza

ń

ski L.A.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo. Materiały in

ż

ynierskie

z podstawami projektowania materiałowego, WNT, Warszawa, 2002

[6] Dobrza

ń

ski L.A.: Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa,

1999

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Ashby M.F., Jones D.R.H.: Materiały in

ż

ynierskie, Tom 1 i 2, WNT, Warszawa, 1996

[2] Ashby M.F.: Dobór materiałów w projektowaniu in

ż

ynierskim, WNT, Warszawa, 1998

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Jan Kazior

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Materiałowej (M-2)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod – nazwa
przedmiotu

M210 – Technologie wytwarzania i przetwarzania materiałów

in

ż

ynierskich II

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

III

4
5

W15 + L15
W30 + L15

3
3

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

III

4
5

W9 + L9

W18 + L9

3
3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z metodami, technikami, obrabiarkami

i narz

ę

dziami w zakresie konwencjonalnej obróbki ubytkowej. Uzyskanie umiej

ę

tno

ś

ci

doboru techniki wytwarzania do zadanych wymaga

ń

technologicznych.

Metody dydaktyczne: wykłady, laboratoria, sprawozdania, sprawdziany wiedzy.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów.
Ocena ko

ń

cowa: po ka

ż

dym z semestrów ocena z laboratorium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Klasyfikacja metod wytwarzania i przetwarzania materiałów in

ż

ynierskich. Obróbka r

ę

czna.

Trasowanie, prostowanie, gi

ę

cie,

ś

cinanie, wycinanie, odcinanie, fazowanie, gratowanie,

mazerowanie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, pilnikowanie, docieranie, szlifowanie,
polerowanie, skrobanie i nitowanie. Obróbka maszynowa. Toczenie, wytaczanie,
czołowanie, wiercenie, rozwiercanie zgrubne i wyka

ń

czaj

ą

ce, frezowanie, przeci

ą

ganie,

przepychanie, obróbka uzwoje

ń

, obróbka kół z

ę

batych, szlifowanie

ś

ciernicowe, szlifowanie

ta

ś

mowe, honowanie, dogładzanie oscylacyjne, wygładzanie rotacyjne, wygładzanie

wibracyjne, obróbka hydrodynamicznie –

ś

cierna, docieranie tarczowe, polerowanie,

obróbka magneto –

ś

cierna, obróbka turbo

ś

cierna i obróbka ultradzwi

ę

kowo –

ś

cierna.

Obróbka elektroerozyjna, elektrochemiczna i skoncentrowanymi no

ś

nikami energii

(fotonowa, elektronowa i jonowa oraz obróbka wysokoenergetycznym strumieniem cieczy).
Podstawy konstrukcji obrabiarek. Konstrukcje, technologia i zasady eksploatacji narz

ę

dzi

obróbkowych. Zasadnicze techniki monta

ż

u i demonta

ż

u zespołów maszyn. BHP w

procesach wytwarzania cz

ęś

ci maszyn obróbk

ą

ubytkow

ą

.

Laboratoria
Toczenie i wytaczanie. Wiercenie i rozwiercanie. Frezowanie. Obróbka uz

ę

bie

ń

i uzwoje

ń

.

Zjawiska fizykalne w obróbce skrawaniem. Szlifowanie

ś

ciernicowe. Zjawiska fizykalne w

obróbce

ś

ciernej. Zu

ż

ycie i trwało

ść

ostrzy. Zu

ż

ycie i trwało

ść

narz

ę

dzi

ś

ciernych. Ostrzenie

narz

ę

dzi. Obróbka elektroerozyjna.

Literatura podstawowa
[1]

ś

ebrowski M. (red.): Techniki wytwarzania – obróbka wiórowa,

ś

cierna i erozyjna. Ofic.

Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004

[2] Bartosiewicz J.; Poradnik obróbki i monta

ż

u cz

ęś

ci maszyn. WSiP, Warszawa 1985

[3] Tabor A., Odlewnictwo. Wydawnictwo PK, CJ PK, Kraków 2007
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Ruszaj A.: Niekonwencjonalne metody wytwarzania maszyn i narz

ę

dzi. IOS, Kraków 1999

[2] Filipowski R., Marciniak M., Techniki obróbki mechanicznej i erozyjnej, Oficyna

Wydawnicza PW, Warszawa 2000

[3] R

ą

czkowski B., BHP w praktyce, Gda

ń

sk 2010

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Czesław Ni

ż

ankowski, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M211 - Projektowanie procesów technologicznych

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + P30

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + P18

3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Podstawy konstrukcji maszyn” , „Grafika

in

ż

ynierska”, „Technologie wytwarzania i przetwarzania materiałów”

Zało

ż

enia

i

cele

przedmiotu:

nabycie

umiej

ę

tno

ś

ci

projektowania

procesów

technologicznych obróbki i monta

ż

u, projektowania półfabrykatów oraz normowania operacji.

Zapoznanie si

ę

ze doborem wyposa

ż

enia technologicznego i specyfik

ą

projektowania

operacji na OSN

Metody dydaktyczne: samodzielne wykonanie trzech projektów.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie projektów indywidualnych.
Ocena ko

ń

cowa: ocena ko

ń

cowa z zaliczenia projektów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Wyrób, jego struktura i elementy składowe. Cykl

ż

ycia wyrobu. Proces produkcyjny wyrobu i

jego struktura. Formy organizacyjne procesów obróbki i monta

ż

u. Metodyka projektowania

procesów monta

ż

u. Analiza technologiczno

ś

ci konstrukcji – metodologia DFA. Projektowanie

procesów obróbki, dane wej

ś

ciowe, struktury, naddatki, projektowanie półfabrykatu.

Klasyfikacja cz

ęś

ci. Typizacja procesów. Procesy technologiczne wytwarzania przedmiotów

typowych klas. Dobór obrabiarek i narz

ę

dzi. Dobór i projektowanie wyposa

ż

enia

technologicznego. Metody i techniki normowania czasu pracy. Komputerowo wspomagane
projektowanie procesów obróbki. Projektowanie operacji obróbki na obrabiarki SN. Metody
programowania OSN. Programowanie wspomagane komputerowo – zastosowanie
systemów CAD/CAM i CAx do generownia programów obróbkowych.
Projekty
Projekt procesu technologicznego monta

ż

u wyrobu, analiza ła

ń

cuchów wymiarowych, dobór

formy organizacyjnej monta

ż

u. Projekt procesu technologicznego przedmiotu typu "bryła

obrotowa", dobór obrabiarek i wyposa

ż

enia technologicznego, normowanie operacji. Projekt

procesu technologicznego przedmiotu klasy "d

ź

wignia" lub "korpus", analiza ustalenia.

Literatura
[1] Tymowski J.: Technologia Budowy Maszyn. PWN, W-wa,
[2] Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych cz

ęś

ci maszyn.

WNT, W-wa. 2000.

[3].Choroszy B.: Technologia maszyn. Oficyna Wyd. Pol. Wrocławskiej, Wrocław, 2000.
[4] Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT, W-wa, 2002.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Wit G., Niesłony P., Bartoszuk M.: Programowanie obrabiarek NC/CNC,WNT, W-wa,2006
[2] Praca zb. pod red. Jana Kosmola: Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie.

Wyd. Polit.

Ś

l

ą

skiej, Gliwice 2001.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Marian Kwatera

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M212 - Termodynamika

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

1

W30 + C15 + L15

6

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

1

W18 + C9 + L9

6

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: poznanie podstawowych praw i poj

ęć

termodynamiki w

uj

ę

ciu fenomenologicznym. Nabycie umiej

ę

tno

ś

ci opisu zjawisk oraz przemian

energetycznych zachodz

ą

cych w maszynach i urz

ą

dzeniach cieplnych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w

ć

wiczeniach audytoryjnych oraz zaj

ę

ciach

laboratoryjnych.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: kolokwia zaliczeniowe z

ć

wicze

ń

laboratoriów i

egzamin pisemny teoretyczny z wykładów
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z ocen: z

ć

wicze

ń

(waga 0.4), z laboratoriów (0.3) i

egzaminu teoretycznego (0.3)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Poj

ę

cia podstawowe, układ termodynamiczny. Stan układu: parametry stanu, równanie

stanu, zerowa zasada termodynamiki. Przemiana termodynamiczna. Praca bezwzgl

ę

dna,

techniczna i u

ż

yteczna przemiany. Ciepło przemiany, wła

ś

ciwa pojemno

ść

cieplna. Bilans

energii. Energia układu, energia wewn

ę

trzna, energia strugi, entalpia. I zasada

termodynamiki. Termiczne równanie stanu gazu doskonałego i półdoskonałego. Poj

ę

cie

entropii. II zasada termodynamiki. Funkcje stanu gazów doskonałych i półdoskonałych
(równania kaloryczne).. Układ ciepła Belpaire’a. Przemiany charakterystyczne gazów
doskonałych i półdoskonałych. Roztwory gazów doskonałych i półdoskonałych. Prawo
Leduca i Daltona. Parametry i funkcje stanu roztworu. Przemiany odwracalne i
nieodwracalne. Obiegi termodynamiczne. Obieg Carnota. Praca maksymalna. Egzergia.
Termodynamika wybranych urz

ą

dze

ń

prawo i lewobie

ż

nych: Otto, Diesel, Sabathe, siłownia

cieplna, Clausiusa-Rankine’a. obieg spr

ęż

arki. Gazowe obiegi chłodnicze. Przemiany

charakterystyczne pary nasyconej i przegrzanej. Gaz wilgotny. Parametry stanu gazu
wilgotnego. Wykres i-X powietrza wilgotnego. Charakterystyczne przemiany powietrza
wilgotnego. Gazy rzeczywiste. Termiczne równanie stanu gazu rzeczywistego. Podstawy
przekazywania ciepła: przewodzenie, wnikanie, promieniowanie. Równanie Fouriera-
Kirchoffa. Przenikanie ciepła przez przegrod

ę

. Spalanie: skład paliw, wielko

ś

ci

charakteryzuj

ą

ce proces spalania, spalanie niezupełne i niecałkowite. Wykresy kontrolne.

Entalpia chemiczna paliw. Egzergia spalania.

Ć

wiczenia

Parametry stanu: ilo

ść

substancji, ci

ś

nienie, przepływ, termiczne równanie stanu gazu

doskonałego. Jednostki wielko

ś

ci termodynamicznych. Obliczanie pracy i ciepła przemiany

termodynamicznej. Obliczenie funkcji stanu, bilans energii układu termodynamicznego.
Przemiany gazu doskonałego i ich bilansowanie. Przemiany charakterystyczne praz bilans
energii dla pary wodnej nasyconej i przegrzanej. Posługiwanie si

ę

wykresem i-s. Parametry

gazu wilgotnego. Wykres i-X oraz wybrane przemiany powietrza wilgotnego.
Laboratoria
Pomiar temperatury. Skale termometryczne, mi

ę

dzynarodowa praktyczna skala temperatur.

Klasyfikacja przyrz

ą

dów pomiarowych wg zasad działania. Własno

ś

ci metrologiczne.

Wzorcowanie termometrów. Metody prowadzenia pomiarów temperatury z uwzgl

ę

dnieniem

background image

wpływu parametrów maj

ą

cych wpływ na dokładno

ść

pomiaru. Pomiar ci

ś

nienia: jednostki,

podział ci

ś

nie

ń

. Klasyfikacja przyrz

ą

dów do pomiaru ci

ś

nienia oraz ich własno

ś

ci

metrologiczne. Wzorcowanie przyrz

ą

dów do pomiaru ci

ś

nienia. Pomiar ci

ś

nie

ń

szybkozmiennych. Urz

ą

dzenia pomiarowe. Obliczanie mocy indykowanej. Pomiary

strumienia masy i obj

ę

to

ś

ci substancji. Kryteria podziału przepływomierzy. Podstawy

teoretyczne przepływomierzy spi

ę

trzaj

ą

cych przepływ (zw

ęż

kowe, krzywakowe, sondy

u

ś

redniaj

ą

ce, zawory pomiarowe). Przyrz

ą

dy i metody pomiarowe. Pomiar wilgotno

ś

ci

powietrza. Obliczenia podstawowych parametrów. Przyrz

ą

dy i metody pomiarowe.

Higrometry, psychrometry.
Literatura podstawowa
[1] Szewczyk W. Wykłady z Termodynamiki AGH 2007
[2] Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Zadania z Termodynamiki Technicznej. Wyd. Polit.

Ś

l

ą

ska, 2001.

[3] Fodemski T. R. i inni: Pomiary Cieplne t I i II WNT 2001
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Szargut J. Termodynamika. WNT, Warszawa 2004.
[2] Styrylska T. Termodynamika. Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2004.
[3] Banaszak J.,Bzowski J., Doma

ń

ski R., Sado J. Termodynamika. Przykłady i zadania.

Oficyna wyd. Politechniki Warszawskiej, 1995.

[4] Charun H. Podstawy termodynamiki technicznej cz.1 i 2Politechnika Koszali

ń

ska 2009

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Piotr Cyklis

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M213 –

Ź

ródła i systemy konwersji energii

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

4

W15 + C15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

4

W9 + C9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Termodynamika”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z mo

ż

liwo

ś

ciami i metodami pozyskiwania

energii z ró

ż

nych

ź

ródeł, ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem niekonwencjonalnych

ź

ródeł

energii. Uzyskanie podstawowej wiedzy nt. technicznych i ekonomicznych aspektów
konwersji energii ze

ź

ródeł odnawialnych.

Metody dydaktyczne: wykład oparty na prezentacji komputerowej, rozwi

ą

zywanie

przykładów obliczeniowych przez prowadz

ą

cego zaj

ę

cia i studentów.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie sprawdzianu

ko

ń

cowego; uzyskanie pozytywnej oceny ze sprawdzianu z wiadomo

ś

ci teoretycznych

z wykładu.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z zaliczenia

ć

wicze

ń

.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zasoby energii. Struktura zu

ż

ycia energii. Ogólna charakterystyka konwencjonalnych i

niekonwencjonalnych

ź

ródeł energii.

Ź

ródła energii odnawialnej. Zasady konwersji energii.

Ilo

ść

i jako

ść

energii. Sposoby zamiany energii poprzez prac

ę

i ciepło. Sprawno

ść

energetyczna i egzergetyczna procesu. Energia wiatru, siłownie wiatrowe. Energia wód
rzecznych i oceanicznych. Energia geotermiczna: charakterystyka

ź

ródeł geotermicznych,

sposoby wykorzystania energii geotermicznej. Energia z biomasy: spalanie biomasy,
biopaliwa ciekłe i gazowe. Energia promieniowania słonecznego: aktywne (kolektory
słoneczne) i pasywne systemy słoneczne. Ogniwa fotowoltaiczne, elektrownie słoneczne.
Energetyka j

ą

drowa, reaktory i elektrownie j

ą

drowe. Technologie wodorowe: pozyskiwanie

wodoru, wodór jako no

ś

nik energii. Urz

ą

dzenia energetyczne: pompy ciepła, rurki ciepła,

ogniwa paliwowe. Mo

ż

liwo

ś

ci wykorzystania odnawialnych

ź

ródeł energii w Polsce: stan

obecny i perspektywy rozwoju.

Ć

wiczenia

Przekazywanie ciepła na drodze przewodzenia i promieniowania. Równania bilansowe
wymienników ciepła. Bilans ciepła obiegu Rankine’a (sprawno

ść

siłowni kondensacyjnej)

oraz obiegu Lindego (współczynnik wydajno

ś

ci cieplnej obiegu pompy ciepła). Wyznaczanie

mocy siłowni wiatrowych oraz wodnych. Modelowanie procesów przenoszenia ciepła w
płaskim kolektorze słonecznym, wyznaczanie sprawno

ś

ci płaskiego kolektora cieczowego.

Projekt obiegu chłodniczego pompy ciepła woda-woda. Wyznaczanie rozkładu temperatury
w gruncie, obliczenia projektowe poziomych i pionowych kolektorów gruntowych.

Literatura podstawowa
[1] Mikielewicz J., Cie

ś

li

ń

ski J.: Niekonwencjonalne urz

ą

dzenia i systemy konwersji energii.

Ossolineum, Wrocław 1999.

[2] Lewandowski W.M.: Proekologiczne odnawialne

ź

ródła energii. WNT, W-wa 2007.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Jastrz

ę

bska G.: Odnawialne

ź

ródła energii i pojazdy proekologiczne. WNT, W-wa 2007.

[2] Zalewski W.: Pompy ciepła spr

ęż

arkowe, sorpcyjne i termoelektryczne. IPPU MASTA,

background image

Gda

ń

sk 2001.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Wojciech Zalewski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M214 – Elektrotechnika

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

2

W30 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

2

W18 + L9

3


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: fizyka, matematyka.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zrozumienie zasady działania elementów i układów

elektrycznych.
Metody dydaktyczne: wykład, zaj

ę

cia laboratoryjne, pomiary elektryczne w układach,

opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie sprawdzianów dotycz

ą

cych tematyki

wykładów i

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, wykonanie

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, oddanie

sprawozda

ń

z wykonanych zaj

ęć

.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Obwody elektryczne pr

ą

du stałego -

ź

ródła energii elektrycznej: idealne i rzeczywiste

ź

ródło

napi

ę

cia oraz

ź

ródło pr

ą

du, ł

ą

czenie elementów aktywnych i pasywnych. Warto

ść

ś

rednia i

skuteczna pr

ą

du. Pole elektryczne i magnetyczne. Indukcyjno

ść

i pojemno

ść

elektryczna.

Rozwi

ą

zywanie liniowych obwodów rozgał

ę

zionych pr

ą

du stałego, metody: praw Kirchhoffa,

pr

ą

dów oczkowych, potencjałów w

ę

złowych. Pr

ą

dy zmienne, poj

ę

cia podstawowe, metoda

symboliczna, wykresy wskazowe. Elementy idealne w obwodach pr

ą

du zmiennego. Prawa

Ohma i Kirchhoffa w postaci symbolicznej. Rezonans elektryczny napi

ęć

i pr

ą

dów. Obwody z

elementami sprz

ęż

onymi magnetycznie. Transformator i autotransformator – przekładnia,

stany pracy transformatora, schemat zast

ę

pczy, straty mocy. Układy trójfazowe -

trójprzewodowe i czteroprzewodowe. Pomiary mocy i energii w układach jednofazowych i
trójfazowych. Kompensacja mocy biernej. Układy prostownikowe: prostowniki jednofazowe i
trójfazowe. Komutatorowe maszyny elektryczne pr

ą

du stałego: silnik obcowzbudny,

bocznikowy, szeregowy oraz silnik z magnesami trwałymi i pr

ą

dnica pr

ą

du stałego.

Maszyny synchroniczne ze wzbudzeniem elektromagnetycznym i magnetoelektrycznym.
Silniki asynchroniczne: klatkowe i pier

ś

cieniowe. Maszyny elektryczne bezszczotkowe.

Silniki krokowe. Zabezpieczenia w instalacjach zasilaj

ą

cych maszyn elektrycznych. Metody

regulacji pr

ę

dko

ś

ci obrotowej silników pr

ą

du stałego i zmiennego. Struktura i projektowanie

nap

ę

du elektrycznego.

Laboratoria
Pomiar podstawowych parametrów elektrycznych: R, L, C ró

ż

nymi metodami. Badanie

transformatora 1-fazowego: stan jałowy, stan obci

ąż

enia i stan zwarcia. Pomiar mocy

czynnej, biernej i pozornej w układach 1- i 3-fazowych oraz kompensacja mocy biernej.
Badania silnika bocznikowego pr

ą

du stałego z komutatorem elektromechanicznym. Badania

pr

ą

dnicy obcowzbudnej pr

ą

du stałego.

Literatur podstawowa
[1] Cholewicki T.: Elektrotechnika teoretyczna. WNT, Warszawa 1982.
[2] Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków. WNT, Warszawa, 2000.
[3] Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT, Warszawa 1995.
Literatur uzupełniaj

ą

ca

[1] Krakowski M.: Elektrotechnika teoretyczna. Warszawa 1983, wyd. 3 poprawione.
[2] Zieli

ń

ski P.: Elektrotechnika dla nieelektryków.

Ć

wiczenia laboratoryjne, Zbiór zada

ń

,

background image

skrypt Politechniki Wrocławskiej 2000.

[3] Kurdziel R.: Elektrotechnika, PWN. 1969.
Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Józef Struski prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Samochodowych i Silników

Spalinowych (M-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M215 – Elektronika

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

3

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

3

W12 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: fizyka, elektrotechnika.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zrozumienie zasady działania układów elektronicznych.

Metody dydaktyczne: wykład, zaj

ę

cia laboratoryjne, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium
zaliczeniowego obejmuj

ą

cego tematyk

ę

wykładów i zaj

ęć

laboratoryjnych.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zasada działania i charakterystyki elementów półprzewodnikowych: diody prostownikowej,
pojemno

ś

ciowej, Zenera, LED, tranzystora bipolarnego, FET, MOSFET, IGBT, tyrystora,

symistora i trygistora. Wzmacniacz tranzystorowy w układzie OE, OC, OB: parametry,
charakterystyki, zastosowania, wzmacniacz ró

ż

nicowy. Sprz

ęż

enie zwrotne: rodzaje,

przykłady zastosowa

ń

ujemnego i dodatniego sprz

ęż

enia zwrotnego w układach

elektronicznych. Wzmacniacz operacyjny: zasada działania, charakterystyki, podstawowe
układy pracy, przykłady rozwi

ą

za

ń

wzmacniaczy. Stabilizatory napi

ę

cia i pr

ą

du. Generatory

przebiegów sinusoidalnych: warunki generacji drga

ń

, odmiany generatorów RC, generatory

LC – przykłady, generatory kwarcowe. Generatory przebiegów niesinusoidalnych: przykłady
realizacji generatorów fali prostok

ą

tnej i przebiegu trójk

ą

tnego, generator funkcyjny.

Zastosowanie zaworów elektrycznych w energoelektronice. Podstawowe układy cyfrowe,
realizacja funkcji logicznych, podstawowe prawa algebry Boola, przerzutniki. Cyfrowe bloki
funkcjonalne, przetworniki A/C i C/A. Architektura mikrokomputera jednoukładowego – CPU,
pami

ęć

ROM, RAM, porty wej

ś

cia-wyj

ś

cia, timery. Zastosowanie sterowników mikropro-

cesorowych do sterowania maszyn elektrycznych pr

ą

du stałego i przemiennego. Struktura

energoelektronicznego układu nap

ę

dowego.

Laboratoria
Pomiar charakterystyk elementów elektronicznych: diod i tranzystorów. Charakterystyki i
podstawowe układy pracy wzmacniacza operacyjnego. Symulacja elektronicznych układów
analogowych i cyfrowych w

ś

rodowisku LabVIEW. Badanie podstawowych układów

energoelektronicznych: tranzystorowy przekształtnik pr

ą

du stałego na pr

ą

d stały oraz

tyrystorowy przekształtnik pr

ą

du przemiennego na pr

ą

d stały. Sterownik mikroprocesorowy:

architektura mikrokomputera jednoukładowego rodziny AVR, programowanie, pomiar
sygnałów analogowych, sterowanie silnikiem krokowym i silnikiem pr

ą

du stałego.

Literatura podstawowa
[1] Wawrzy

ń

ski W.: Podstawy współczesnej elektroniki. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej. Warszawa 2003.

[2] Ka

ź

mierkowski M. Matysik J.: Podstawy elektroniki i energoelektroniki. Wydawnictwo

Politechniki Warszawskiej. Warszawa 1993.

[3] Pie

ń

ko

ś

J. Turczy

ń

ski J. : Układy scalone TTL w systemach cyfrowych. WKiŁ. 1985.

[4] Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa 2003.

background image

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT. 2000
[2] Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. Cz. 1 i 2. WKiŁ. 2003.
[3] Floyd T.: Digital fundamentals. Prentice Hall International inc. 2000.
[4] Praca zbiorowa red. Pietrzyka : Laboratorium z elektroniki. Politechnika Lubelska. 2002.
[5] Izydorczyk J. PSPICE komputerowa symulacja układów elektronicznych. Helion. 1993.
Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Józef Tutaj

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Samochodowych i Silników

Spalinowych (M-4)


background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod – nazwa
przedmiotu

M216 – Podstawy automatyki

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

3

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

3

W12 + L9

3

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: wymagana wiedza z Matematyki w zakresie

zapisu macierzowego; poj

ę

cie zmiennej zespolonej, podstawy równa

ń

ż

niczkowych

zwyczajnych liniowych.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi własno

ś

ciami

układów sterowania.

Metody dydaktyczne: wykład oraz praktyczne opanowanie podstawowych zagadnie

ń

automatyki podczas laboratoriów.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek.
Egzamin pisemny.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z laboratorium (0.35) i egzaminu (0.65).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zasada sprz

ęż

enia zwrotnego na przykładzie regulatora temperatury, schemat blokowy

układu regulacji. Podział układów sterowania. Opis obiektu sterowania w przestrzeni stanu;
zapis równa

ń

oscylatora harmonicznego z tłumieniem w przestrzeni stanu. Równanie

wej

ś

cia/wyj

ś

cia obiektu sterowania. Przekształcenie Laplace’a i jego podstawowe własno

ś

ci.

Macierz transmitancji operatorowych układu. Charakterystyki czasowe i cz

ę

stotliwo

ś

ciowe

wybranych członów dynamicznych (człon inercyjny pierwszego rz

ę

du i człon oscylacyjny).

Stabilno

ść

liniowych układów stacjonarnych, kryterium algebraiczne Hurwitza. Podstawowe

własno

ś

ci regulatorów PID; transmitancja układu zamkni

ę

tego, stabilno

ść

regulatorów PID,

odpowied

ź

skokowa i uchyb statyczny

.

Laboratoria

Typowe elementy i zespoły układów automatyki. Modelowanie numeryczne dynamiki
wybranego układu mechanicznego w przestrzeni stanu. Do

ś

wiadczalna identyfikacja

parametryczna wybranych elementów układów automatyki; badanie i schematyzacja
charakterystyk wybranych członów proporcjonalnych, inercyjnych i oscylacyjnych. Badanie
układu automatycznej regulacji poziomu cieczy w poł

ą

czonych zbiornikach. Modelowanie i

symulacja wybranych układów automatycznej regulacji zawieraj

ą

cych regulatory ci

ą

głe PID;

metody doboru nastaw regulatorów PID. Analiza stabilno

ś

ci układów automatycznej regulacji

z wykorzystaniem pakietu symulacyjnego VisSim.

Literatura podstawowa
[1] Pełczewski W.: Teoria sterowania, WNT, Warszawa 1980.
[2] Kaczorek T., Dzieli

ń

ski A., D

ą

browski W., Łopatka R.: Podstawy teorii sterowania,

WNT, Warszawa, 2005.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Cannon R.H., Dynamika układów fizycznych, WNT, Warszawa, 1973.
[2] Amborski K., Marusak A.: Teoria sterowania w

ć

wiczeniach, PWN, Warszawa, 1978.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Piotr Cupiał

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image


WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M217 - Roboty i manipulatory

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

4

W15 + L15

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

4

W9 + L9

3


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: przedstawienie podstaw z zakresu budowy, zasad sterowania,

programowania oraz zastosowania robotów i manipulatorów przemysłowych.

Metody dydaktyczne: multimedialne wykłady, praca w zespołach, samodzielne
przygotowanie i praktyczna implementacja programów steruj

ą

cych robotami, opracowanie

dokumentacji i sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

laboratoryjnych na podstawie

sprawozda

ń

i kartkówek.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium

.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Definicje, okre

ś

lenia, wiadomo

ś

ci podstawowe dotycz

ą

ce robotów i manipulatorów

przemysłowych. Klasyfikacja manipulatorów i robotów. Konfiguracje kinematyczne, wybrane
zagadnienia kinematyki i dynamiki manipulatorów. Podstawowe parametry i charakterystyki
funkcjonalne robotów i manipulatorów. Nap

ę

dy stosowane w robotach i manipulatorach.

Układy sensoryczne poło

ż

enia, przemieszczenia, pr

ę

dko

ś

ci, siły, systemy wizyjne

rozpoznawania obrazu. Układy sterowania robotów i manipulatorów: klasyfikacja, budowa,
działanie oraz programowanie. Chwytaki i inne oprzyrz

ą

dowanie robotów i manipulatorów:

klasyfikacja, budowa, zadania. Podstawowe zagadnienia z projektowania i eksploatacji
zrobotyzowanych stanowiskach produkcyjnych: uwarunkowania techniczno-ekonomiczne,
planowanie stanowisk, integracja robotów i manipulatorów ze współpracuj

ą

cymi maszynami

technologicznymi oraz urz

ą

dzeniami transportowo-magazynuj

ą

cymi, bezpiecze

ń

stwo pracy.

Przykłady zastosowania robotów i manipulatorów w zrobotyzowanych gniazdach i liniach
produkcyjnych (manipulacja, monta

ż

, spawanie/zgrzewanie, robot jako urz

ą

dzenie

pomiarowe). Sztuczna inteligencja w robotyce.
Laboratoria
Badanie manipulatora portalowego w Centrum Produkcyjnym TOR-1: analiza budowy,
działania, sterowania typu B-B oraz integracji manipulatora z podajnikiem pozycjonuj

ą

co –

orientuj

ą

cym palet. Analiza budowy, działania, sterowania typu PTP/CP, metody i j

ę

zyki

programowania

robotów

przemysłowych

na

przykładzie

robotów

PRO-30

(3-osie CNC), Mitsubishi Movemaster (5-osi CNC), FANUC S-420F (6-osi CNC).
Rozproszona i scentralizowana integracja robotów przemysłowych z maszynami
i urz

ą

dzeniami technologicznymi na przykładzie gniazda produkcyjnego EMCO oraz centrum

produkcyjnego TOR. Sterowanie robotem Mitsubishi Movemaster w oparciu o system
rozpoznawania kształtów.

Literatura podstawowa
[1] Morecki A., Knapczyk J.: Podstawy Robotyki, WNT, Warszawa, 1999.
[2] Olszewski

M.:

Manipulatory

i

roboty

przemysłowe,

automatyczne

maszyny

manipulacyjne. WNT Warszawa, 1992.

background image

[3] Honczarenko J.: Roboty przemysłowe: budowa i zastosowanie. WNT Warszawa 2009.
[4] Craig J.: Wprowadzenie do robotyki. WNT 1995.
[5] Spong M. W., Vidyasagar M.: Dynamika i sterowanie robotów. WNT Warszawa 1997.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Kozłowski K., Dudkiewicz P.: Modelowanie i sterowanie robotów. PWN 2003
[2] Tomaszewski K., - Roboty przemysłowe. Projektowanie układów mechanicznych. WNT

1993.

[3] Kost G.,

Ś

wider J.: Programowanie robotów on-line, Wyd. Politechniki

Ś

l

ą

skiej 2008.

[4] Dokumentacja techniczna robotów Mitsubishi EX-RV1, FanucS420F.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Stanisław Krenich

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)


background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M218 - Metrologia

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

1

2

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

1

3

W12 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: uzyskanie umiej

ę

tno

ś

ci racjonalnego doboru narz

ę

dzi

pomiarowych, posługiwania si

ę

aparatur

ą

pomiarow

ą

, metrologi

ą

warsztatow

ą

i metodami

szacowania bł

ę

dów pomiaru

Metody dydaktyczne: wykład uzupełniony prezentacjami multimedialnymi, laboratoria
aparaturowe z aktywnym udziałem studentów i opracowaniem sprawozda

ń

z bada

ń

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie obu form zaj

ęć

: wykład - test

zaliczeniowy lub min 70 % obecno

ś

ci , laboratoria – wykonanie, opracowanie sprawozda

ń

oraz zaliczenie teorii wszystkich obj

ę

tych programem

ć

wicze

ń

laboratoryjnych

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady:
Metrologia i jej podział. Układ SI. Podstawy teorii pomiarów. Przetworniki pomiarowe.
Charakterystyki statyczne i dynamiczne przetworników pomiarowych i pozostałych
elementów toru pomiarowego. Przetwarzanie i rejestracja sygnałów analogowych i
cyfrowych. Podział i analiza bł

ę

dów. Opracowanie wyników pomiarów seryjnych. Metody

szacowania niepewno

ś

ci pomiarów. Metody statystyczne w zapewnieniu jako

ś

ci. Klasyfikacja

i wła

ś

ciwo

ś

ci metrologiczne przyrz

ą

dów . Metody i narz

ę

dzia pomiarowe do oceny

dokładno

ś

ci wymiarów. Współrz

ę

dno

ś

ciowa technika pomiarowa: systemy stacjonarne i

mobilne. Metody i sposoby oceny struktury geometrycznej powierzchni. Pomiary elementów
maszyn o zło

ż

onej postaci. Pomiary odchyłek geometrycznych. Racjonalny dobór narz

ę

dzi

pomiarowych. Nadzorowanie przyrz

ą

dów pomiarowych.

Laboratoria:
Analiza dokumentacji technicznej i dobór przyrz

ą

dów pomiarowych. Pomiary wymiarów

uniwersalnymi przyrz

ą

dami pomiarowymi. Optyczne metody pomiarowe. Pomiary mikro- i

makrogeometrii powierzchni. Opracowanie wyników pomiarów seryjnych . Wyznaczanie
charakterystyki

statycznej

czujnika

pneumatycznego. Współrz

ę

dno

ś

ciowe

systemy

pomiarowe: pomiary z wykorzystaniem WMP i ramienia pomiarowego.

Literatura podstawowa:
[1] Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielko

ś

ci geometrycznych, WNT Warszawa 2004

[2] Ratajczyk E. : Współrz

ę

dno

ś

ciowa technika pomiarowa, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2005.

[3] Wyra

ż

anie niepewno

ś

ci pomiaru. Przewodnik, Główny Urz

ą

d Miar 1999

Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] Mroczka J. : Metrologia : wczoraj - dzi

ś

– jutro, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław1997

[2] Mi

ę

dzynarodowy słownik metrologii - Poj

ę

cia podstawowe i ogólne oraz terminy z nimi

zwi

ą

zane (VIM) PKN-ISO/IEC Guide 99 / Polski Komitet Normalizacyjny. Polski Komitet

Normalizacyjny , Warszawa 2010

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Barbara Juras

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Laboratorium Metrologii Współrz

ę

dno

ś

ciowej

(M-10)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M219 – Miernictwo cieplne i maszynowe

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

II

3

L30

3

Niestacjonarne – I stopie

ń

II

3

L18

3


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: brak wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi metodami pomiaru wielko

ś

ci

charakteryzuj

ą

cych prac

ę

maszyn cieplnych. Zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci sporz

ą

dzania bilansów

energii maszyn cieplnych. Zapoznanie si

ę

z budow

ą

i zasad

ą

działania torów pomiarowych

ż

nych wielko

ś

ci fizycznych, opanowanie podstaw analogowych i cyfrowych technik

przetwarzania i akwizycji danych pomiarowych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: kolokwia pisemne z poszczególnych

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, wypełnienie sprawozda

ń

.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z kolokwiów

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Laboratoria
Pomiar wilgotno

ś

ci powietrza: Zjawiska fizyczne wykorzystywane w przyrz

ą

dach do pomiaru

wilgotno

ś

ci. Higrometry i psychrometry. Pomiar wilgotno

ś

ci powietrza. Wykresy powietrza

wilgotnego (Moliera i Carriera). Wyznaczenie krzywej nasycenia ciecz-para: Kociołek Papina.
Wyznaczenie zale

ż

no

ś

ci pomi

ę

dzy temperatur

ą

i ci

ś

nieniem wrz

ą

cej wody. Przyrz

ą

dy do

pomiaru stopnia sucho

ś

ci pary mokrej. Badanie pomp wirowych i wentylatorów: Podział i

zasada działania. Wielko

ś

ci charakterystyczne i wska

ź

niki bezwymiarowe. Charakterystyki

wymiarowe i bezwymiarowe. Współpraca szeregowa i równoległa. Sposoby pomiaru i
regulacji wydajno

ś

ci. Sprawno

ść

pomp wirowych i wentylatorów. Badania spr

ęż

arek: Podział

i zasada działania (spr

ęż

arki tłokowe,

ś

rubowe, rotacyjne,itp.).Wykresy indykatorowe i ocena

pracy na podstawie wykresu. Współczynniki charakterystyczne. Bilans spr

ęż

arki tłokowej i

ś

rubowej.

Wykorzystanie kart A/C do rejestracji danych pomiarowych, budowa przykładowych
wirtualnych przyrz

ą

dów pomiarowych (programy: LabView, Matlab-Simulink). Pomiar

pr

ę

dko

ś

ci obrotowej z wykorzystaniem pr

ą

dnicy tachometrycznej, enkodera optycznego i

przetwornika indukcyjnego (wyznaczanie charakterystyki przetwornika – aproksymacja
danych). Porównanie własno

ś

ci ró

ż

nych przetworników przemieszczenia liniowego

(przetworniki indukcyjne, potencjometryczne, ultrad

ź

wi

ę

kowe). Pomiar przemieszczenia

k

ą

towego przy u

ż

yciu inklinometru i enkodera absolutnego. Wykorzystanie przetworników

linkowych do pomiaru pr

ę

dko

ś

ci linowej (całkowanie i ró

ż

niczkowanie sygnałów). Rejestracja

siły z zastosowaniem analogowej i cyfrowej filtracji sygnału.

Literatura podstawowa
[1] Fodemski T.R. „Pomiary cieplne” WNT W-wa, 2001.
[2] Praca zbiorowa pod kierunkiem Dietmara Schmida: „Mechatronika”, REA Warszawa

2002.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Craig M., Gillian E.: „Zarys cyfrowego przetwarzania sygnałów”, WKŁ Warszawa 1999
[2] Charun H. Podstawy termodynamiki technicznej cz.1 i 2 Politechnika Koszali

ń

ska 2009

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Ryszard Kantor

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M220 – Systemy zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem i ekologia

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W15 + S15

4

Niestacjonarne – I stopie

ń

IV

7

W9 + S9

4

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: bez wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawami ekologii i ochrony

ś

rodowiska,

obieg materii i energii w biosferze, skutki działalno

ś

ci człowieka. Zapoznanie si

ę

z systemami

i zasadami wprowadzania w firmach systemu zarz

ą

dzania

ś

rodowiskiem.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach, opracowanie i wygłoszenie referatu.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: obecno

ść

co najmniej na 70% seminariów oraz

wygłoszenie referatu.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z referatu.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Poj

ę

cia podstawowe z zakresu ekologii i ochrony

ś

rodowiska. Zasoby przyrody, skutki

oddziaływania człowieka na

ś

rodowisko. Oddziaływanie przemysłu, energetyki, komunikacji i

rolnictwa na

ś

rodowisko. Oddziaływania zanieczyszcze

ń

, podstawy ekotoksykologii. Rola

planowania przestrzennego, problemy rewaloryzacji

ś

rodowiska. Strategia „zrównowa

ż

onego

rozwoju”, racjonalne wykorzystania energii, czysta produkcja, technologie nisko i bezodpadowe,
biotechnologie. Oddziaływania inwestycji na

ś

rodowisko i rozprzestrzeniania si

ę

zanieczyszcze

ń

. Systemy zarz

ą

dzania

ś

rodowiskowego: ISO 14000 i EMAS, definicje, cechy

charakterystyczne systemów, zasady ich wdra

ż

ania w firmach. Polityka ekologiczna

przedsi

ę

biorstwa, aspekty i cele

ś

rodowiskowe. Wybrane technologie i konstrukcje urz

ą

dze

ń

ochrony

ś

rodowiska.

Seminaria

Aktualne problemy ochrony

ś

rodowiska w Polsce. Wykorzystywanie miejscowych

odnawialnych

ź

ródeł energii. Problemy zdrowotne mieszka

ń

ców wielkich miast i wsi.

Produkcja zdrowej

ż

ywno

ś

ci. Cele strategicznych ocen

ś

rodowiska (SOS), zasady ich wykonywania,

problemy z ich wdra

ż

aniem, przegl

ą

d przepisów prawnych ochrony przyrody i

ś

rodowiska. Systemy

zarz

ą

dzania

ś

rodowiskowego oraz zasady ich wdra

ż

ania. Ochrona zasobów wodnych, gleb i

problem zagospodarowania odpadów. Hałas, drgania, wibracje, promieniowanie jako

ź

ródła

cywilizacyjnych zagro

ż

e

ń

ś

rodowiska.

Literatura podstawowa
[1] Duczmal M., Korytkowski J., Siwa D., Sobczyk M. Tomczak M.: Obowi

ą

zki przedsi

ę

biorstw

w ochronie

ś

rodowiska. WJZ Weka, Warszawa 2003.

[2] Praca zbiorowa. Systemy zarz

ą

dzania

ś

rodowiskowego. Politechnika Krakowska, Kraków

2006.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Umi

ń

ski T.: Ekologia

Ś

rodowisko Przyroda. WSiP, Warszawa 1999.

[2] Akty prawne z zakresu Ochrony

Ś

rodowiska.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Zdzisław Roszak

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M221 – Urz

ą

dzenia i systemy ochrony

ś

rodowiska

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

5

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

5

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: bez wymaga

ń

.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z systemami i budow

ą

, działaniem,

eksploatacj

ą

oraz zasadami projektowania i doboru urz

ą

dze

ń

stosowanych w instalacjach

ochrony

ś

rodowiska.

Metody dydaktyczne: udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i
test z wykładów.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna oceny z laboratorium i testu z wykładów

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Mechanizmy procesów rozdzielania aerozoli. Suche urz

ą

dzenia odpylaj

ą

ce - zasada

działania, zagadnienia konstrukcyjne, zasady doboru i eksploatacji, zastosowanie. Odpylacze
mokre - działanie, konstrukcje, projektowanie i eksploatacja, zasady doboru. Odkraplanie i
odemglanie gazów. Urz

ą

dzenia i aparaty do usuwania zanieczyszcze

ń

gazowych. Systemy

odprowadzania

ś

cieków. Rodzaje i schematy oczyszczalni

ś

cieków bytowo-gospodarczych i

przemysłowych.

Konstrukcje

podstawowych

urz

ą

dze

ń

oczyszczalni

ś

cieków.

Zagospodarowanie osadów z oczyszczalni. Zanieczyszczenia gleb, rekultywacja i remediacja
gleb. Urz

ą

dzenia do rozdrabniania i mielenia, klasyfikatory, sortowniki separatory. Desorbery

lotnych zwi

ą

zków organicznych. Płuczki, ekstraktory, urz

ą

dzenia do napowietrzenia.

Laboratoria
Wyznaczenie parametrów eksploatacyjnych odpylacza mokrego, Badania skuteczno

ś

ci

działania cyklonów promieniowych i osiowych, Badania skuteczno

ś

ci działania aparatu

przewałowego, Hydraulika kolumn półkowych i z wypełnieniem. Badania skuteczno

ś

ci

działania odkraplaczy. Filtr b

ę

bnowy, pró

ż

niowy - stałe procesu filtracji. Badania procesu

napowietrzana cieczy.

Literatura podstawowa
[1] Warych J.: Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych. WNT, W-wa 1994.
[2] Kabsch P.: Odpylanie i odpylacze. WNT, W-wa 1992.
[3] Kucowski J., Laudyn D., Przekwas M.: Energetyka a ochrona

ś

rodowiska. WNT, W-wa

1994.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Juda J.: Nowicki M.: Urz

ą

dzenia odpylaj

ą

ce. PWN, W-wa 1979.

[2] Zaj

ą

czkowski J.: Odpylanie w przemy

ś

le. Arkady, W-wa 1990.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Zdzisław Roszak

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M407 - Biomechanika in

ż

ynierska

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Mechanika”, „Wytrzymało

ść

materiałów”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: uzyskanie podstawowej wiedzy w zakresie modelowania

układów mi

ęś

niowo-szkieletowych człowieka, modelowania konstytutywnego tkanek

biologicznych oraz zastosowania symulacji numerycznych i metod do

ś

wiadczalnych dla

wybranych układów biomechanicznych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział studentów w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, wykłady z

wykorzystaniem technik multimedialnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i
sprawozda

ń

.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podstawy statyki, kinematyki i dynamiki układów mi

ęś

niowo-szkieletowych człowieka.

Biomechaniczne aspekty bada

ń

tkanki

ż

ywej. Podstawy bada

ń

wytrzymało

ś

ciowych

materiałów tkankowych. Zastosowanie metod do

ś

wiadczalnej analizy napr

ęż

e

ń

w

biomechanice. Równania konstytutywne i modele fizyczne tkanki kostnej. Teoria
funkcjonalnej adaptacji i modele spr

ęż

ysto

ś

ci adaptacyjnej. Podstawy biomechaniki zderze

ń

.

Biomechanika kr

ę

gosłupa i stawu biodrowego. Podstawy biomechaniki stomatologicznej.

Symulacje numeryczne oraz analiza MES w biomechanice.
Laboratoria
Badania własno

ś

ci wytrzymało

ś

ciowych tkanki kostnej. Pomiary na stanowisku do bada

ń

wysiłkowych ko

ń

czyn człowieka. Badanie zdolno

ś

ci ruchowych palców r

ę

ki. Tensometria

elektrooporowa w biomechanice stomatologicznej - pomiary odkształce

ń

ż

uchwy i z

ę

bów w

zwarciu zgryzowym. Stabilizatory zewn

ę

trzne w ortopedii i traumatologii. Identyfikacja

stanów pracy układu biomechanicznego: stabilizator – wydłu

ż

ana ko

ń

czyna z

zastosowaniem

symulacyjnych

bada

ń

laboratoryjnych.

Opracowanie

dokumentacji

technicznej wybranych elementów zaopatrzenia rehabilitacyjnego i pourazowego.

Literatura podstawowa:
[1] B

ę

dzi

ń

ski R.: Biomechanika in

ż

ynierska. Oficyna Wyd. Polit. Wrocł., Wrocław 1997.

[2] Nał

ę

cz M. (pod red.): Biocybernetyka i In

ż

ynieria Biomedyczna 2000 – t. 5, Biomechanika

i In

ż

ynieria Rehabilitacyjna, Akad. Oficyna Wyd. EXIT, Warszawa 2004.

Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] Tadeusiewicz R., Augustyniak P.: Podstawy in

ż

ynierii biomedycznej. Oficyna Wyd. AGH,

Kraków 2009.

[2] Kutz M. (ed.): Biomedical engineering and design handbook – vol.1, 2, McGraw-Hill, NY

2009.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Grzegorz Milewski, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M408 – Mechanika materiałów

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + P15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + P9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Wytrzymało

ść

materiałów

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: Zapoznanie si

ę

ze zjawiskami fizycznymi zachodz

ą

cymi w

odkształcanych materiałach, opanowanie elementów budowy modeli materiałów, nabycie
umiej

ę

tno

ś

ci rozwi

ą

zywania podstawowych zagadnie

ń

mechaniki kontinuum.

Metody dydaktyczne: wykład multimedialny, aktywny udział studentów w rozwi

ą

zywaniu

typowych zada

ń

na

ć

wiczeniach, indywidualne rozwi

ą

zanie zada

ń

o podwy

ż

szonym stopniu

trudno

ś

ci pod opiek

ą

prowadz

ą

cego.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie projektów.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z projektów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zjawiska fizyczne zachodz

ą

ce w odkształcanych materiałach konstrukcyjnych: stan

spr

ęż

ysty materiału, płyni

ę

cie plastyczne, pełzanie i relaksacja, przemiany fazowe

wymuszone

odkształceniem,

ewolucja

mikro-uszkodze

ń

.

Jednowymiarowe

modele

materiałów: spr

ęż

ystego i spr

ęż

ysto-plastycznego, elementarne modele reologiczne (lepko-

spr

ęż

yste, lepko-plastyczne), modele materiałów, które podlegaj

ą

przemianie fazowej,

modele ewolucji uszkodze

ń

w materiałach plastycznych i kruchych. Elementy stanów

zło

ż

onych: tensor napr

ęż

e

ń

, niezmienniki tensora napr

ęż

enia, tensor małych odkształce

ń

,

niezmienniki tensora odkształcenia, sprowadzanie tensorów napr

ęż

e

ń

i odkształce

ń

do

postaci diagonalnej, napr

ęż

enia i odkształcenia główne. Podstawowe liniowe i nieliniowe

modele konstytutywne w stanach wieloosiowych: materiał spr

ęż

ysty, materiał spr

ęż

ysto-

plastyczny ze wzmocnieniem liniowym, materiały lepko-spr

ęż

yste i lepko-plastyczne,

materiały podlegaj

ą

ce przemianie fazowej (spontanicznej, wymuszonej odkształceniem),

materiał plastyczny zawieraj

ą

cy pola mikro-uszkodze

ń

(model zale

ż

ny od odkształce

ń

),

materiał kruchy zawieraj

ą

cy pola mikro-uszkodze

ń

(model zale

ż

ny od napr

ęż

e

ń

).

Zastosowanie modeli materiałowych w prostych jedno- i dwu-osiowych stanach napr

ęż

enia.

Projekty
Wyznaczanie napr

ęż

e

ń

przy zadanych odkształceniach. Wyznaczanie ewolucji odkształce

ń

i napr

ęż

e

ń

w funkcji czasu. Wyznaczanie stopnia przemiany fazowej – całkowanie

kinetycznego równania ewolucji fazy wtórnej. Całkowanie kinetycznego prawa ewolucji
uszkodze

ń

i wyznaczanie parametru uszkodzenia. Całkowanie modeli materiałowych

w elementarnych przypadkach wieloosiowych. Zastosowanie modeli materiałowych
w konstrukcjach pracuj

ą

cych w stanach prostych i zło

ż

onych.

Literatura podstawowa
[1] Nowacki W.: Teoria spr

ęż

ysto

ś

ci. PWN, Warszawa 1970.

[2] Walczak J.: Wytrzymało

ść

materiałów oraz podstawy teorii spr

ęż

ysto

ś

ci i plastyczno

ś

ci.

PWN, 1978.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Fung Y. C.: Podstawy mechaniki ciała stałego. PWN, Warszawa 1969
[2]

ś

yczkowski M.: Obci

ąż

enia zło

ż

one w teorii plastyczno

ś

ci. PWN, Warszawa 1973.

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Bła

ż

ej Skocze

ń

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M409 – Mechanika materiałów

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

I

6

W15 + P15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

I

6

W9 + P9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Wytrzymało

ść

materiałów”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: opis materiałów w postaci funkcji napr

ęż

enie-odkształcenie,

przedstawienie istniej

ą

cych zastosowa

ń

praktycznych w konstrukcjach in

ż

ynierskich

Metody dydaktyczne: samodzielne rozwi

ą

zywanie zada

ń

projektowych

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie projektów indywidualnych i kolokwium
zaliczeniowe
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z obydwu cz

ęś

ci

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zwi

ą

zek zale

ż

no

ś

ci mechanicznych z budow

ą

materii; opis oddziaływa

ń

dla polimerów,

metali i ceramiki; potencjały oddziaływa

ń

; metody mechaniki kwantowej, fizyki ciała stałego i

fenomenologiczne; mo

ż

liwo

ś

ci okre

ś

lania charakterystyk

σ

-

ε

. Materiały funkcjonalne.

Materiały magneto- i elektroreologiczne. Sensory i aktuatory – materiały piezoelektryczne.
Materiały o strukturze gradientowej. Nanostruktury i nanomaszyny. Dobór a projektowanie
materiałów; mo

ż

liwo

ś

ci budowy nowych materiałów kompozytowych.

Projekty
Wyznaczanie napr

ęż

e

ń

resztkowych w procesie wytwarzania płyt kompozytowych metod

ą

RTM (Resin Transfer Moulding). Budowa sieci neuronowych w problemach prognozowania
własno

ś

ci mechanicznych stali konstrukcyjnych. Zastosowanie pakietu MES ABAQUS do

analizy procesów wytłaczania.

Literatura podstawowa
[1] Muc A., Mechanika kompozytów włóknistych, Ksi

ę

garnia Akademicka, Kraków 2003.

[2] Muc A., Optymalizacja struktur kompozytowych i procesów technologicznych ich
wytwarzania, Ksi

ę

garnia Akademicka, Kraków 2005.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Bhushan B., Handbook of nanotechnology, Springer 2004.
[2] Nalwa H.S., Nanostructured materials and nanotechnology, Academic Press, 2000.
[3] Paleczek W., Mathcad 2001 Professional, Akad. Oficyna Wydaw. EXIT, Warszawa; 2003

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Aleksander Muc

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn – (M-3)

background image


WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M410 – MES we współczesnych obliczeniach in

ż

ynierskich

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + Lk9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Mechanika ogólna, Wytrzymało

ść

materiałów, Podstawy i zastosowania in

ż

ynierskie MES

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: poszerzenie praktycznej umiej

ę

tno

ś

ci stosowania

komercyjnego pakietu ANSYS do oblicze

ń

konstrukcji in

ż

ynierskich metod

ą

elementów

sko

ń

czonych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych; samodzielna praca z

programem ANSYS.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: samodzielne wykonanie i zreferowanie zadania
modelowania i obliczenia dla wskazanych konstrukcji
Ocena ko

ń

cowa: ocena za przeprowadzon

ą

prezentacj

ę

wykonanego zadania

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Informacja o dost

ę

pnych pakietach komercyjnych. Narz

ę

dzia pakietu ANSYS dedykowane

do konstrukcji belkowych. Poszerzenie wiadomo

ś

ci o modelowaniu: układy współrz

ę

dnych,

select logic. Współpraca z programami CAD. Narz

ę

dzia i metody analizy nieliniowej.

Mo

ż

liwo

ś

ci cz

ęś

ci optymalizacyjnej pakietu. Zasady i narz

ę

dzia tworzenia jako

ś

ciowo

dobrych siatek elementów (smart sizing, mapped meshing, ICEM CFD). Idea i zasady sub-
modelingu. Narz

ę

dzia do analizy termicznej. Analiza dynamiczna konstrukcji (cz

ę

sto

ś

ci

własne, wymuszenie harmoniczne).
Laboratoria
Praktyczna realizacja przykładów zada

ń

omawianych na wykładzie. Zastosowanie

poznawanych narz

ę

dzi programu ANSYS w indywidualnych projektach. Realizacja i

prezentacja rozwi

ą

zania wybranego problemu konstrukcyjnego.

Literatura podstawowa
[1] Łaczek S.: Wprowadzenie do systemu elementów sko

ń

czonych ANSYS. PK, Kraków,

1999.

[2] System Help pakietu ANSYS 12.1

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Zagrajek T., Krzesi

ń

ski G., Marek P.: Metoda elementów sko

ń

czonych w mechanice

konstrukcji.

Ć

wiczenia z zastosowaniem systemu ANSYS, Ofic. Wyd. Politechniki

Warszawskiej, 2005.

[2] Kleiber M.: Komputerowe metody mechaniki ciał stałych, Mechanika techniczna, Tom XI,

Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995

[3] Waszczyszyn Z., Cicho

ń

Z., Radwa

ń

ska M.: Metoda elementów sko

ń

czonych w

stateczno

ś

ci konstrukcji, Arkady 1990

[4] B

ą

k R., Burczy

ń

ski T., Wytrzymało

ść

materiałów z elementami uj

ę

cia komputerowego,

WNT 2001

background image

[5] Ku

ś

W.: Programy komputerowe metody elementów sko

ń

czonych do ksi

ąż

ki R. B

ą

k, T.

Burczy

ń

ski, Wytrzymało

ść

materiałów z elementami uj

ę

cia komputerowego, WNT

Warszawa 2001

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Jan Bielski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod – nazwa
przedmiotu

M411 – MES we współczesnych obliczeniach in

ż

ynierskich

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + Lk9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Wytrzymało

ść

materiałów”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: jest prezentacja mo

ż

liwo

ś

ci komputerowego wspomagania

projektowania pojedynczych elementów konstrukcji jak i procesów technologicznych.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, samodzielne wykonanie

co najmniej dwóch projektów.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie projektów indywidualnych i kolokwium
zaliczeniowe.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna z obydwu cz

ęś

ci.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Pakiety MES do oblicze

ń

konstrukcji (ABAQUS, ANSYS, NISA, IDEAS, CHAOS, D-LEARN)

– porównanie, opis mo

ż

liwo

ś

ci, ocena krytyczna, pakiety MES do analizy procesów

technologicznych (FIDAP, MOLDFLOW, C-MOLD, POLYFLOW, CADMOLD-3) –
porównanie, opis mo

ż

liwo

ś

ci, ocena krytyczna, Mechanika p

ę

kania i problemy zm

ę

czeniowe;

sposób dyskretyzacji problemu; reprezentacja obci

ąż

e

ń

; linowa i nieliniowa mechanika

p

ę

kania; wyznaczanie współczynników K i G oraz całki Rice’a; ocena granicznej liczby cykli

zm

ę

czeniowych; sposoby aproksymacji dla zada

ń

ś

rednio- i wysokocyklicznych w zadaniach

spr

ęż

ystych i spr

ęż

ysto-plastycznych; modelowanie otwarcia szczeliny wraz z lokalnym

wyboczeniem Zadania dynamiki i drga

ń

swobodnych konstrukcji; sposób dyskretyzacji

problemu; opis wymusze

ń

dynamicznych; metody opisu (kinematyczna, dynamiczna i

odwrotna); metodyka opisu przekazywania oddziaływa

ń

pomi

ę

dzy elementami konstrukcji

(warianty joints); warunki zbie

ż

no

ś

ci rozwi

ą

za

ń

, Zagadnienia optymalizacji konstrukcji;

analiza wra

ż

liwo

ś

ci; algorytmy optymalizacji; zbie

ż

no

ść

rozwi

ą

za

ń

, Problemy modelowania

zada

ń

fizycznie nieliniowych – plastyczno

ść

, lepko-spr

ęż

ysto

ść

, lepko-plastyczno

ść

;

piezoelektryki, kryteria zniszczenia

Laboratoria
Rozwi

ą

zywanie zada

ń

MES przy zastosowaniu pakietów ABAQUS i NISA zada

ń

indywidualnych dotycz

ą

cych:

1. Mechaniki p

ę

kania

2. Problemów zm

ę

czeniowych

3. Dynamiki konstrukcji
4. Zada

ń

optymalizacji

5. Zniszczenia konstrukcji w zakresie spr

ęż

ysto-plastycznym

Przewidywana znaczna ingerencja prowadz

ą

cego, przede wszystkim w postaci podania w

punktach, w jaki sposób i przy u

ż

yciu, jakich komend nale

ż

y budowa

ć

model MES.

Literatura podstawowa
[1] Muc A. Optymalizacja struktur kompozytowych i procesów technologicznych ich

wytwarzania, Ksi

ę

garnia Akademicka, Kraków 2005.

[2] Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda Elementów Sko

ń

czonych w mechanice konstrukcji,

background image

Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Zienkiewicz O.C., Metoda elementów sko

ń

czonych, Arkady 1972

[2] Dietrich M. (red), Podstawy Konstrukcji Maszyn, PWN, W-wa 1986.
[3] Koca

ń

da S., Szala J., Podstawy oblicze

ń

zm

ę

czeniowych, Wydaw. Naukowe PWN,

Warszawa; 1997

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Aleksander Muc

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M412 - Metody optymalnego projektowania

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + Lk9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Wytrzymało

ść

materiałów”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z metodami optymalnego

projektowania, zdobycie przez nich umiej

ę

tno

ś

ci formułowania i rozwi

ą

zywania prostych

problemów optymalizacji in

ż

ynierskiej.

Metody dydaktyczne: udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, samodzielne rozwi

ą

zywanie

prostych problemów optymalizacji elementów konstrukcji.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratorium na podstawie rozwi

ą

zania

indywidualnego zadania optymalizacji.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Formułowanie problemów optymalnego kształtowania. Funkcja celu, zmienne decyzyjne,
ograniczenia.

Poszukiwanie

minimum

funkcji

bez

ogranicze

ń

.

Ogólne

zadanie

programowania matematycznego. Klasyczna metoda mno

ż

ników Lagrange’a. Warunki

Kuhna Tuckera. Algorytm Simplex do rozwi

ą

zywania zada

ń

programowania liniowego.

Metody gradientowe poszukiwania minimum funkcji przy ograniczeniach. Metoda gradientów
sprz

ęż

onych, metoda kierunków dopuszczalnych. Metody optymalizacji oparte na koncepcji

sekwencyjnych aproksymacji. Sekwencyjne liniowe programowanie. Metoda ruchomych
asymptot w zadaniach nieliniowego programowania. Przykłady optymalizacji konstrukcji
in

ż

ynierskich. Dobór zmiennych decyzyjnych, wybór funkcji celu i ogranicze

ń

. Optymalizacja

pr

ę

tów i układów pr

ę

towych przy ró

ż

norodnych sformułowaniach problemu kształtowania.

Laboratoria
Poszukiwanie minimum funkcji bez ogranicze

ń

, metody gradientowe i bezgradientowe.

Minimalizacja funkcji przy ograniczeniach, metoda mno

ż

ników Lagrange’a. Formułowanie i

rozwi

ą

zywanie zada

ń

programowania liniowego, metoda Simplex. Zastosowanie metody

ruchomych asymptot do rozwi

ą

zywania zada

ń

programowania nieliniowego. Optymalizacja

konstrukcji in

ż

ynierskich na przykładach projektowania konstrukcji pr

ę

towych.

Literatura podstawowa
[1] Ostwald M.: Podstawy optymalizacji konstrukcji, Wydawnictwo Politechniki Pozna

ń

skiej,

2005.

[2] Haftka R.T, Gurdal Z., Elements of structural optimization, Kluwer Academic Publishers,

1992.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Majid K.I.: Optymalne projektowanie konstrukcji, PWN, Warszawa, 1981
[2] Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A.: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji,

PWN, 1980.

[3] Stachurski A., Wprowadzenie do optymalizacji, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej,

2009.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Bogdan Bochenek, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Mechaniki Stosowanej (M-1)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M413– Metody optymalnego projektowania

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + Lk9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Podstawy konstrukcji Maszyn”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi metodami optymalizacji na

przykładach zwi

ą

zanych z praktyk

ą

in

ż

yniersk

ą

. Zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci formułowania i

rozwi

ą

zywania zada

ń

optymalizacji z zakresu budowy maszyn.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, samodzielne wykonanie dwóch projektów z zakresu optymalizacji
konstrukcji.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: obecno

ść

na wykładach i zaliczenie projektów

wykonanych w trakcie zaj

ęć

laboratorium komputerowego.

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona ocen z laboratorium (0,5) i wykładów (0,5).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zasady konstrukcji oraz ogólne sformułowanie zadania optymalizacyjnego i
polioptymalizacyjnego. Metody analityczne: zadania otymalizacji statycznej bez ogranicze

ń

,

zadnia optymalizacji statycznej z ograniczeniami równo

ś

ciowymi zadania optymalizacji

statycznej z ograniczeniami nierówno

ś

ciowymi. Metody statystyczne: metoda

systematycznego przeszukiwania, metoda Monte Carlo, metody losowych przyrostów,
metoda Brooksa. Metody deterministyczne: metody poszukiwania minimum funkcji kierunku:
złotego podziału, interpolacji kwadratowej, metoda siecznych. Metody poszukiwanie
minimum funkcji bez ogranicze

ń

: metody bezgradientowe Gaussa-Seidela i metoda Powella

oraz gradientowe najwi

ę

kszego spadku oraz gradientu sprz

ęż

onego. Metody optymalizacji

statycznej z ograniczeniami w formie funkcji kary. Prezentowanie przykładów zastosowania
wybranych metod w budowie maszyn i urz

ą

dze

ń

.

Laboratoria
Oddanie i zaliczenie 2

ć

wicze

ń

składaj

ą

cych si

ę

z oblicze

ń

i rysunku konstrukcji b

ę

d

ą

cej

przedmiotem optymalizacji, przykładowe

ć

wiczenia to: optymalizacja wymiarów rurowego

wałka skr

ę

tnego z zako

ń

czeniem wielokartowym ze stali spr

ęż

ynowej, optymalizacja

ł

ą

cznika z kołnierzami ze stopu Al. I otworami na

ś

ruby ze stali nierdzewnej, optymalizacja

zbiornika walcowego z dnami eliptycznymi na LPG (35 bar) na naczep

ę

samochodow

ą

przy

kryterium minimum ci

ęż

aru lub minimum kosztów, optymalizacja przeło

ż

e

ń

w przekładniach

z

ę

batych oraz optymalizacja geometrii zaz

ę

bie

ń

przy kryterium wytrzymało

ś

ci zm

ę

czeniowej.

Literatura podstawowa
[1] Osi

ń

ski Z., Wróbel J.: Teoria konstrukcji, PWN, W-wa 2001.

[2] Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwi

ą

zywania zada

ń

optymalizacji, WNT, W-wa 2006.

[3] Dziama A.: Metodyka konstruowania maszyn, PWN, W-wa 1995.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Urbaniec K., Optymalizacja w projektowaniu aparatury, WNT, W-wa 1989.
[2] Osi

ń

ski Z., Podstawy konstrukcji maszyn, WNT, W-wa 1999.

[3] Gokun W.B., Zmniejszenie ci

ęż

aru maszyn, WNT, W-wa 1974

.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Jan Ry

ś

background image

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M414 - Metody optymalnego projektowania

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + Lk15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + Lk9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Matematyka”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z podstawowymi zagadnieniami dotycz

ą

cymi

optymalnego projektowania. Zapoznanie si

ę

z wybranymi metodami wyznaczania

optymalnych rozwi

ą

za

ń

zada

ń

w zastosowaniu do projektowania maszyn.

Metody dydaktyczne: obecno

ś

ci oraz prowadzenie notatek z wykładów, aktywny udział

w zaj

ę

ciach laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna oceny z laboratorium i testu z wykładów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Definicja i rodzaje optymalizacji. Optymalizacja wielokryterialna, przykłady. Dziedziny i
przykłady zastosowa

ń

programowania nieliniowego. Minima i maksima: lokalne i globalne,

proste przykłady. Ograniczenia aktywne i nieaktywne. Twierdzenie Sylvestra oraz przykład
jego zastosowania. Gradient i hesjan funkcji; przykład. Sformułowanie zadania
programowania kwadratowego. Minimum globalne półoznaczonej dodatnio formy
kwadratowej. Metoda Gramma–Schmidta. Sympleks, jego cechy oraz parametry. Podziały
metod, przygotowanie zadania oraz analiza wyników optymalizacji. Metody optymalizacji bez
ogranicze

ń

i

z

ograniczeniami.

Metody

bezgradientowe:

poszukiwa

ń

prostych,

z minimalizacj

ą

, z ewolucj

ą

, metody gradientowe, bezpo

ś

rednie i aproksymacyjne.

Minimalizacja kierunkowa, przykłady. Metody: Rosenbrocka, Neldera–Meada, gradientu
sprz

ęż

onego

i

zmiennej

metryki.

Ogólna

charakterystyka

metod

minimalizacji

z ograniczeniami; funkcja kary, przykład z interpretacj

ą

graficzn

ą

. Programowanie liniowe

i kwadratowe, metody wykorzystuj

ą

ce ewolucj

ę

oraz podstawy oceny metod i algorytmów

optymalizacji.
Laboratoria
Formułowanie i rozwi

ą

zywanie zada

ń

dotycz

ą

cych optymalizacji projektowanych układów

mechanicznych. Praktyczne problemy optymalizacji liniowej i nieliniowej – przykłady w
pakietach: Mathematica, Maple i MathCAD. Wykorzystanie algorytmów ewolucyjnych.
Przykłady optymalnego modelowania konstrukcji w systemach: Cathia, Ansys, Adams.
Literatura podstawowa
[1] Goli

ń

ski J.: Metody optymalizacyjne w projektowaniu technicznym. WNT, Warszawa 1974

[2] Michalewicz Z.: Algorytmy genetyczne + strukt. danych = prog. ewol. WNT, W-wa 1999.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Osyczka A., Evolutionary Algorithms for Single and Multicriteria Design Optimization,

Physica Verlag, A Springer–Verlag Company, Heidelberg, New York 2002.

[2] W

IT

R., Metody programowania nieliniowego. WNT, Warszawa 1986.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Andrzej Grzyb, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Szynowych (M-8)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M415 – Maszyny robocze i urz

ą

dzenia transportowe

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Podstawy konstrukcji maszyn”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: studenci zapoznaj

ą

si

ę

z budow

ą

podstawowych maszyn

roboczych oraz urz

ą

dze

ń

transportu bliskiego.

Metody dydaktyczne: aktywny udział w laboratoriach, opracowanie sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek
i sprawozda

ń

.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podział maszyn roboczych. Podstawowe charakterystyki. Typowe zespoły maszyn
roboczych. Układy nap

ę

dowe: mechaniczne, elektryczne, hydrauliczne. Maszyny do robót

ziemnych. Maszyny drogowe. Struktury urz

ą

dze

ń

transportu bliskiego. Suwnice,

ż

urawie,

d

ź

wigi, przeno

ś

niki. Układy sterowania w maszynach roboczych i systemach transportowych.

Laboratoria
Badanie układów nap

ę

dowych maszyn roboczych: elektrycznych, hydraulicznych,

pneumatycznych. Badania przekładni hydrostatycznej w maszynach mobilnych. Badania
układu sterowania osprz

ę

tu koparki. Badania funkcjonalne zdalnego systemu sterownia

prac

ą

suwnicy podwieszonej KBK. Adaptacyjne sterowanie prac

ą

hydraulicznego zespołu

nap

ę

du d

ź

wigu. Badanie procesów roboczych kruszenia materiałów.

Literatura podstawowa
[1] Brach I., Tyro G.: Maszyny ci

ą

gnikowe do robót ziemnych. WNT, Warszawa 1986.

[2] Garbacik A.: Studium projektowania układów hydraulicznych. Wyd. Ossolineum, Wrocław

1997.

[3] Osi

ń

ski Z., Wróbel J.: Teoria konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 1982.

[4] Pi

ą

tkiewicz A., Sobolski R.: D

ź

wignice. WNT, Warszawa t. I i II 1977.

Literatura podstawowa
[1] Madej J.: Mechanika transmisji momentu trakcyjnego. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2000.

[2] Osi

ń

ski Z., Bajon W., Szucki T.: Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 1978.

[3] Oziemski S.: Efektywno

ść

eksploatacji maszyn. Podstawy techniczno – ekonomiczne.

Wydawnictwo ITE, Radom 1999.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Stanisław Michałowski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Konstrukcji Maszyn (M-3)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M416 – Pojazdy samochodowe

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Podstawy konstrukcji maszyn”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z budow

ą

i badaniem pojazdów

samochodowych, ich klasyfikacj

ą

, wymaganiami dotycz

ą

cymi bezpiecze

ń

stwa i komfortu.

Metody dydaktyczne: wykłady i demonstracyjne badania laboratoryjne i drogowe.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna oceny z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Klasyfikacja pojazdów drogowych (wg ECE No 13), motocykle, samochody osobowe,
ci

ęż

arowe 4-kołowe i wieloosiowe, ci

ą

gniki. Podstawowe wymagania dotycz

ą

ce

bezpiecze

ń

stwa samochodu, przepisy prawne, homologacja, obowi

ą

zkowe przegl

ą

dy

rejestracyjne, badania diagnostyczne. Opory ruchu pojazdu. Przyczepno

ść

i tarcie opony

wzgl

ę

dem jezdni, rodzaje opon, oznaczenia, charakterystyki po

ś

lizgu i znoszenia.

Przyspieszanie i hamowanie, jazda po torze prostoliniowym i krzywoliniowym. Podsterowno

ść

i nadsterowno

ść

. Procedury ISO oceny kierowalno

ś

ci pojazdów. Schematy układów

nap

ę

dowych, nap

ę

d na o

ś

przedni

ą

, tyln

ą

, nap

ę

d na 4 koła. Sprz

ę

gła tarciowe,

hydrodynamiczne. Skrzynie biegów stopniowe i bezstopniowe, manualne i automatyczne.
Mechanizmy ró

ż

nicowe. Zawieszenia zale

ż

ne i niezale

ż

ne, aktywne, amortyzatory. Układ

kierowniczy, wymagania, wspomaganie hydrauliczne i elektryczne. Układ hamulcowy,
wymagania, konfiguracje, hamulce b

ę

bnowe i tarczowe, korektory siły hamowania,

wspomaganie, układy przeciw blokowaniu kół (ABS), czujniki, sterownik.
Laboratoria
Wyznaczanie rozkładu mas pojazdu: poło

ż

enie

ś

rodka masy wzgl

ę

dem osi, wysoko

ść

ś

rodka

masy. Wyznaczanie charakterystyk zawiesze

ń

i układu kierowniczego, promienia zataczania

koła. Badanie parametrów ruchu prostoliniowego i krzywoliniowego, aparatura pomiarowa
stosowana w badaniach drogowych samochodów. Badanie dynamiki samochodu,
rozp

ę

dzanie, hamowanie. Porównanie wska

ź

nika skuteczno

ś

ci hamowania wyznaczonego na

stanowisku diagnostycznym i w próbie drogowej. Wyznaczanie bł

ę

dów wskaza

ń

szybko

ś

ciomierza i licznika kilometrów. Zu

ż

ycie paliwa w ró

ż

nych warunkach ruchu pojazdu.

Pokazy demonstracyjne budowy nowoczesnych samochodów ci

ęż

arowych oraz pomiary

parametrów ich ruchu (np. ekstremalnego hamowania).
Literatura podstawowa
[1]

Prochowski L.: Mechanika ruchu. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, W-wa 2005.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Kleczkowski A.: Budowa samochodów. Wyd. Polit. Warsz., W-wa 1973.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Józef Knapczyk

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów samochodowych i Silników

Spalinowych (M-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M417 -

Ś

rodki transportu szynowego

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Podstawy konstrukcji maszyn”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z klasyfikacj

ą

, oznaczeniami, budow

ą

i

działaniem

ś

rodków transportu szynowego i ich najwa

ż

niejszych podzespołów.

Metody dydaktyczne: obecno

ś

ci oraz prowadzenie notatek z wykładów, aktywny udział

w zaj

ę

ciach laboratoryjnych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia arytmetyczna oceny z laboratorium i testu z wykładów.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Charakterystyka transportu szynowego i jego cechy. Koleje konwencjonalne i
niekonwencjonalne. Mi

ę

dzynarodowe organizacje transportu szynowego. Klasyfikacja i

oznaczenia eksploatacyjne pojazdów szynowych wg PN i przepisów mi

ę

dzynarodowych.

Ogólna konstrukcja pojazdów. Podstawowe podzespoły i elementy konstrukcyjne. Wózki
nap

ę

dne i toczne, zestawy kołowe i ich prowadzenie, uło

ż

yskowanie, uspr

ęż

ynowanie I i II

stopnia, oparcia nadwozia na wózkach oraz sposoby przenoszenia sił poci

ą

gowych i

hamuj

ą

cych, urz

ą

dzenia ci

ę

głowo–zderzne. Układy hamulcowe i zasada działania

zespolonych hamulców samoczynnych. Pojazdy nap

ę

dowe trakcji elektrycznej, systemy

zasilania. Usytuowanie elektrycznych silników trakcyjnych, sprz

ę

gła i przekładnie

bezpo

ś

rednie. Spalinowe pojazdy trakcyjne. Ogólna budowa i charakterystyka przekładni

mechanicznej, elektrycznej i hydraulicznej. Pojazdy miejskiego transportu szynowego.
Tramwaje klasyczne, wieloczłonowe i niskopodłogowe.

Ś

rodki transportu multimodalnego:

wagony niskopodłogowe, wagony kieszeniowe, nadwozia bimodalne.
Laboratoria
Budowa i utrzymanie pojazdów szynowych (lokomotyw, wagonów oraz tramwajów) w
warunkach rzeczywistych – zaj

ę

cia wyjazdowe w lokomotywowniach, wagonowniach oraz

zajezdni tramwajowej. Badanie w warunkach rzeczywistych nacisku osi na tor. Wyznaczanie
charakterystyk napełniania cylindrów hamulcowych w warunkach hamowania nagłego.
Literatura podstawowa
[1] G

ą

sowski W.: Wagony kolejowe. Konstrukcja i badania. WKŁ, Warszawa 1988.

[2] Madej J.: Mechanika transmisji momentu trakcyjnego. Ofic. Wyd. PW, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Romaniszyn Z., Oramus Z., Nowakowski Z.: Podwozia trakcyjnych pojazdów szynowych.

WKŁ, Warszawa 1989.

[2] Romaniszyn Z., Wolfram T: Nowoczesny tabor szynowy. Wyd. Spec. IPSz, Kraków 1997.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Andrzej Grzyb, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Szynowych (M-8)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M418 - Chłodnictwo, klimatyzacja i wentylacja

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + C15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + C9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Termodynamika”

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami techniki

chłodniczej i klimatyzacyjnej

Metody dydaktyczne: wykłady ilustrowane prezentacj

ą

komputerow

ą

,

ć

wiczenia tablicowe

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie zdanych

kolokwiów, zaliczenie sprawdzianu z wiedzy teoretycznej.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona z zaliczenia

ć

wicze

ń

(0.6) i sprawdzianu (0.4).

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podział i zastosowanie urz

ą

dze

ń

zi

ę

bniczych. Metody uzyskiwania niskich temperatur.

Parowe obiegi zi

ę

bnicze. Czynniki zi

ę

bnicze: wła

ś

ciwo

ś

ci czynników, zakres zastosowa

ń

.

Spr

ęż

arkowe urz

ą

dzenia zi

ę

bnicze. Urz

ą

dzenia i aparaty stosowane w chłodnictwie.

Powietrze wilgotne. Wykres i-x dla powietrza wilgotnego. Komfort cieplny, parametry
powietrza w pomieszczeniu, parametry obliczeniowe powietrza zewn

ę

trznego. Parametry

powietrza na wlocie do pomieszczenia,

ź

ródła obci

ąż

enia cieplnego. Ilo

ść

powietrza

dostarczanego. Procesy uzdatniania powietrza. Wybrane systemy klimatyzacji. Cele
wentylacji. Zanieczyszczenia powietrza wewn

ę

trznego i zewn

ę

trznego. Urz

ą

dzenia do

oczyszczania powietrza. Odci

ą

gi miejscowe i kurtyny powietrzne. Wentylatory i systemy

rozdziału powietrza. Wentylacja pomieszcze

ń

.

Ć

wiczenia

Przemiany termodynamiczne gazów w obszarze pary mokrej i przegrzanej: wrzenie,
skraplanie, spr

ęż

anie, dławienie. Posługiwanie si

ę

wykresami i tabelami. Spr

ęż

arkowe obiegi

jednostopniowe – projektowanie obiegów. Obliczanie zmiany parametrów powietrza w
procesach nagrzewania, chłodzenia, osuszania i nawil

ż

ania. Posługiwanie si

ę

wykresami i-x

Moliera i Carriera. Obliczanie oporów przepływu powietrza w instalacjach wentylacyjnych:
opory przepływu tarciowe i miejscowe. Wyznaczanie punktu współpracy wentylator – kanał
wentylacyjny.
Literatura podstawowa
[1] Gutkowski K. M.: Chłodnictwo i klimatyzacja. WNT, Warszawa 2003.
[2] Bonca Z., Butrymowicz D., Targa

ń

ski W., Hajduk T.: Nowe czynniki chłodnicze i no

ś

niki

ciepła. Masta, Gda

ń

sk 2004.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Recknagel H. i in.: Poradnik Ogrzewanie i Wentylacja. EWFE, Gda

ń

sk 1994.

[2] Jones W.P.: Klimatyzacja. Arkady, Warszawa 2001.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Marek Litwin

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Cieplnej i Procesowej (M-5)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M419 – Maszyny i urz

ą

dzenia energetyczne

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + C15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + C9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: podstawy termodynamiki i wymiany ciepła.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: ogólne zapoznanie si

ę

z budow

ą

, zasadami działania oraz

podstawami oblicze

ń

maszyn i urz

ą

dze

ń

stosowanych w energetyce.

Metody dydaktyczne: wykłady z prezentacj

ą

multimedialn

ą

oraz aktywny udział w zaj

ę

ciach

ć

wiczeniowych.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie

ć

wicze

ń

na podstawie kolokwium

zaliczeniowego.
Ocena ko

ń

cowa: ocena z kolokwium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Przemiany energetyczne. Układy, parametry pracy, podstawowe i pomocnicze maszyny oraz
urz

ą

dzenia energetyczne w elektrowniach, elektrociepłowniach, ciepłowniach oraz

siłowniach zakładów przemysłowych. Sprawno

ść

siłowni cieplnych i sposoby jej

podnoszenia. Zasada działania, budowa i bilans cieplny kotłów energetycznych. Budowa i
działanie turbin energetycznych. Ruroci

ą

gi siłowni cieplnych. Armatura w energetyce. Układy

zasilania paliwem, odpopielania i od

ż

u

ż

lania oraz odpylania i odsiarczania spalin.

Urz

ą

dzenia otwartych i zamkni

ę

tych układów zaopatrzenia w wod

ę

. Budowa, zasada pracy,

bilanse urz

ą

dze

ń

pomocniczych siłowni cieplnych. Budowa, działanie i parametry

konwencjonalnych i kondensacyjnych kotłów grzewczych. Nadzór i diagnostyka techniczna
maszyn i urz

ą

dze

ń

energetycznych.

Ć

wiczenia

Obliczanie sprawno

ś

ci obiegów siłowni cieplnych oraz ich podstawowych maszyn i urz

ą

dze

ń

energetycznych. Okre

ś

lenie zapotrzebowania na paliwo i jego kosztów. Wyznaczanie

ś

rednicy przewodów do przesyłu czynników roboczych. Obliczenia grubo

ś

ci

ś

cianek

elementów maszyn i urz

ą

dze

ń

energetycznych pracuj

ą

cych poni

ż

ej i powy

ż

ej temperatury

granicznej. Obliczenia bilansowe urz

ą

dze

ń

energetycznych.

Literatura podstawowa
[1] Laudyn D., Pawlik M., Strzelczyk F.: Elektrownie, Warszawa WNT 2000.
[2] Kutz M. (editor): Mechanical Engineers’ Handbook. Third Edition. Book 4. Energy and

Power. John Wiley & Sons, Hoboken, New Jersey, USA 2006.

[3] Łopata S.: Paliwa i kotły grzewcze, t. III pracy zbiorowej: Audyt energetyczny na potrzeby

termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków. Politechnika Krakowska, CJ,
Kraków 2009.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Chmielniak T.: Technologie energetyczne. WT-T, Warszawa 2008.
[2] Recknagel H. i inni: Ogrzewnictwo, klimatyzacja, ciepła woda, chłodnictwo. OMNI SCALA

Wrocław 2008.

[3] Albert J. i inni: Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji. Poradnik dla projektantów i

instalatorów. WN-T, Warszawa 2007.

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Stanisław Łopata, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Katedra Maszyn i Urz

ą

dze

ń

Energetycznych (M-9)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M420 - Silniki spalinowe

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Mechanika ogólna, Termodynamika,

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie z podstawami działania i konstrukcj

ą

tłokowych

silników spalinowych

Metody dydaktyczne: wykład z prezentacj

ą

multimedialn

ą

, aktywny udział w realizacji

ć

wicze

ń

laboratoryjnych, opracowanie sprawozda

ń

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Zaliczenie ustne laboratoriów.
Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia z kolokwium zaliczeniowego (0.5) i z zaliczenia laboratoriów (0.5)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podział silników spalinowych. Zasada działania silników dwu- i czterosuwowych ZI i ZS.
Zasada działania silników przepływowych, silnika Wankla i Stirlinga. Podstawy teoretyczne
działania silników spalinowych. Rzeczywisty obieg cieplny tłokowego silnika czterosuwowego
ZI i ZS, parametry obiegu. Systemy spalania w silnikach spalinowych. Wska

ź

niki robocze

silników tłokowych:

ś

rednie ci

ś

nienie indykowane, sprawno

ś

ci obiegów rzeczywistych, moc

indykowana i efektywna, moment obrotowy, godzinowe i jednostkowe zu

ż

ycie paliwa.

Metody regulacji mocy silników. Bilans cieplny silnika spalinowego. Analiza konstrukcji
współczesnych silników spalinowych: zespół kadłuba, układ korbowo tłokowy, konstrukcja
głowicy, układ rozrz

ą

du, układ chłodzenia i smarowania. Omówienie systemów zasilania

silników ZI i ZS. Problemy emisji toksycznych składników spalin. Podstawowe
charakterystyki silników spalinowych. Współpraca silnika z odbiornikami mocy. Tendencje
rozwoju konwencjonalnych

ź

ródeł nap

ę

du. Wymagania eksploatacyjne i ekonomiczne

nowoczesnych

ź

ródeł nap

ę

du.

Laboratoria
Sporz

ą

dzenie podstawowych charakterystyk silnika spalinowego ZI i ZS: charakterystyka

pr

ę

dko

ś

ciowa silnika ZI, regulatorowa silnika ZS, charakterystyki obci

ąż

eniowe.

Sporz

ą

dzanie charakterystyki uniwersalnej. Charakterystyka sprawno

ś

ci napełnienia silnika

spalinowego. Pomiar emisji toksycznych składników spalin silnika ZI zasilanego benzyn

ą

lub

paliwem gazowym. Pomiar stopnia zadymienia spalin silnika ZS.
Literatura podstawowa
[1] Rychter T., Teodorczyk A.: Teoria silników tłokowych. WKŁ, W-wa 2006.
[2] Merkisz J.: Ekologiczne problemy silników spalinowych. Wyd. Polit. Pozn., Pozna

ń

1998.

[3] Bernhard M.: Badania trakcyjnych silników spalinowych. WKŁ, W-wa 1970.
Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Luft S.: Podstawy budowy silników. WKŁ, W-wa 2006.
[2] Materiały z specjalistycznych czasopism i konferencji naukowych.
Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Marek Brze

ż

a

ń

ski

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Pojazdów Samochodowych i Silników

Spalinowych (M-4)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M421 - Obróbka hybrydowa

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: matematyka, fizyka, technologie

informacyjne, podstawy metrologii, podstawy konstrukcji maszyn, podstawy technik
wytwarzania

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie studentów z zaawansowanymi hybrydowymi

procesami i technologiami wytwarzania oraz podstawami obróbki ł

ą

czonej (sekwencyjnej) i

kompletnej

Metody dydaktyczne: wykład, komputerowa symulacja procesów obróbkowych,
do

ś

wiadczenia laboratoryjne

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i
sprawozda

ń

, test z wykładów

Ocena ko

ń

cowa:

ś

rednia wa

ż

ona oceny z laboratorium (0.6) i testu z wykładów (0.4)

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Wykorzystanie zjawisk fizycznych i chemicznych do usuwania naddatku i kształtowania
wła

ś

ciwo

ś

ci warstwy wierzchniej materiału. Podstawowe definicje i klasyfikacja hybrydowych

systemów i procesów wytwarzania. Charakterystyka zjawisk, wska

ź

niki technologiczne,

podstawy projektowania procesów technologicznych oraz charakterystyka urz

ą

dze

ń

dla:

ultrad

ź

wi

ę

kowo wspomaganych procesów skrawania, laserowo wspomaganych procesów

skrawania i dogniatania, procesów skrawania wspomaganych wysokoci

ś

nieniow

ą

strug

ą

cieczy chłodz

ą

co – smaruj

ą

cej, obróbki: elektrochemiczno-

ś

ciernej, elektroerozyjno-

ś

ciernej,

elektrochemiczno

-

laserowej,

elektrochemiczno-elektroerozyjnej,

elektroerozyjnej

wspomaganej drganiami ultrad

ź

wi

ę

kowymi, elektrochemicznnej wspomaganej drganiami

ultrad

ź

wi

ę

kowymi, elektroerozyjno – mechanicznej. Integracja konwencjonalnych i

niekonwencjonalnych technik kształtowania ubytkowego oraz przyrostowego. Obróbka
hybrydowa sekwencyjna: ł

ą

czona oraz kompletna. Przykłady urz

ą

dze

ń

do obróbki ł

ą

czonej

i kompletnej. Przykłady hybrydowych procesów technologicznych ł

ą

czonych i kompletnych

Laboratoria
Podczas zaj

ęć

laboratoryjnych studenci zostan

ą

zapoznani z podstawami symulacji

komputerowej, projektowaniem procesów technologicznych, budow

ą

urz

ą

dze

ń

oraz

praktyczn

ą

realizacj

ą

procesów hybrydowych na przykładzie:

szlifowania elektrochemicznego,

szlifowania elektroerozyjnego,

obróbki elektrochemicznej wspomaganej ultrad

ź

wi

ę

kowo

obróbki elektroerozyjnej wspomaganej ultrad

ź

wi

ę

kowo,

hybrydowej obróbki ł

ą

czone (sekwencyjnej): elektroerozyjnej i elektrochemicznej

Literatura podstawowa
[1] Filipowski Ryszard, Marciniak Mieczysław:, Techniki obróbki mechanicznej i erozyjnej,

Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000.

[2]

ś

ebrowski Henryk:, Techniki Wytwarzania, Obróbka wiórowa,

ś

cierna erozyjna. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2004.

[3] Ruszaj Adam, Niekonwencjonalne metody wytwarzania elementów maszyn i narzedzi,

background image

Prace Instytutu Obróbki Skrawaniem – Monografia – Kraków 1999.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Spadło Sławomir, Teoretyczno eksperymentalne aspekty obróbki elektroerozyjno-

mechanicznej, Wydawnictwo Politechniki

Ś

wi

ę

tokrzyskiej – Monografie – Studia –

Rozprawy, Kielce 2006.

[2] Y. Lawrence Yao: Combined Research and Curriculum Development Nontraditional

Manufacturing (NTM) (wydanie online:

www.columbia.edu/cu/mechanical/mrl/ntm/

)

[3] Hassan El-Hofy. Advanced Machining Processes: Nontraditional and Hybrid Machining

Processes, McGraw-Hill Professional Publishing, 2005.

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Sebastian Skoczypiec

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M422 - Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: „Technologie wytwarzania i przetwarzania

materiałów in

ż

ynierskie II”.

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie si

ę

z budow

ą

oraz eksploatacj

ą

obrabiarek

sterowanych numerycznie. Zdobycie umiej

ę

tno

ś

ci podstaw programowania obrabiarek

(r

ę

cznego, warsztatowego oraz wspomaganego komputerem).

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów na podstawie kartkówek i
sprawozda

ń

.

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium.

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Podstawowe poj

ę

cia. Budowa obrabiarek CNC. Rodzaje układów sterowania. Podstawowe

zasady i sposoby programowania. Toczenie. Układy odniesienia (absolutny, przyrostowy,
biegunowy). Punkt zerowy. Przemieszczenia liniowe. Interpolacja kołowa. Kompensacja
promienia narz

ę

dzia i zu

ż

ycia ostrza. Toczenie gwintu. Podprogramy, cykle, powtórzenia.

Frezowanie. Układy odniesienia (absolutny, przyrostowy, biegunowy). Punkt zerowy.
Przemieszczenia liniowe. Interpolacja kołowa. Kompensacja promienia narz

ę

dzia i zu

ż

ycia

ostrza. Frezowanie kieszeni i profilowe. Podprogramy, cykle, powtórzenia. Dobór narz

ę

dzi,

parametrów skrawania, kinematyka pracy narz

ę

dzi.

Laboratoria
Budowa poszczególnych zespołów centrum obróbczego (frezarskiego i tokarskiego).
Przemieszczenia w dwóch osiach (tokarka) i trzech osiach (frezarka). Pozycjonowanie.
Panel obsługowy. Wł

ą

czenie i wył

ą

czenie obrabiarki. Wybór programu. Symulacja programu.

Wpisywanie punktów zerowych. Zmiana narz

ę

dzia poprzez MDI. Obróbka konturu i

zagł

ę

bienie kołowe. Prezentacja przykładowych programów. Wykorzystanie programów

CAD/CAM w procesach obróbkowych.

Literatura podstawowa
[1] Grzesik W, Niesłony P., Bartoszuk M.: Programowanie obrabiarek NC/CNC. WNT,

Warszawa, 2006.

[2] Honczarenko J.: Obrabiarki sterowane Numerycznie. WNT, Warszawa, 2008.
[3] Przybylski W., Deja M.: Komputerowo wspomagane wytwarzanie maszyn. WNT,

Warszawa 2007.

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Grzesik W.: Podstawy skrawania materiałów metalowych. WNT, Warszawa 1998.
[2] Jemielniak K.: Obróbka skrawaniem. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa, 1998

[3] Habrat W.: Obsługa i programowanie obrabiarek i robotów. KaBe, Krosno, 2007.

background image

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr hab. in

ż

. Wojciech Z

ę

bala, prof. PK

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Produkcji (M-6)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M423 - Współrz

ę

dno

ś

ciowe systemy pomiarowe

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I

stopie

ń

3

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

3

6

W9 + L9

2

Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: metrologia

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: prezentacja współrz

ę

dno

ś

ciowych systemów pomiarowych

mobilnych i stacjonarnych, idei programowania systemów techniki współrz

ę

dno

ś

ciowej i ich

współpracy z CAD, pozyskanie umiej

ę

tno

ś

ci programowania pomiarów

współrz

ę

dno

ś

ciowych i opracowania wyników pomiarów,

Metody dydaktyczne: : wykłady z prezentacjami multimedialnymi, laboratoria aparaturowe

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie obu form zaj

ęć

: laboratoria - zaliczenie

teorii i praktyki pomiarów współrz

ę

dno

ś

ciowych na podstawie kartkówek, wykład: min 70%

obecno

ś

ci lub zaliczenie testu

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Zasada pomiarów współrz

ę

dno

ś

ciowych. Parametryzacja podstawowych geometrycznych

elementów kształtu. Procedury matematyczne w pomiarach współrz

ę

dno

ś

ciowych. Typy

konstrukcji WMP. Systemy mobilne i stacjonarne metrologii współrz

ę

dno

ś

ciowej. Układy

pomiaru przemieszcze

ń

w maszynach współrz

ę

dno

ś

ciowych. Głowice pomiarowe stykowe i

bezstykowe. Procedury kalibracji głowic. Sposoby opisu dokładno

ś

ci WMP – poj

ę

cie bł

ę

du w

przestrzeni. Metody oceny dokładno

ś

ci WMP zgodnie z wymaganiami norm serii PN EN ISO

10360. Wzorce kontrolne do maszyn współrz

ę

dno

ś

ciowych. Znaczenie strategii pomiarowej

w kształtowaniu dokładno

ś

ci pomiarów. Metody fotogrametrii statycznej i dynamicznej w

pomiarach przestrzennych. Skanery optyczne. Współpraca WMP –CAD. Pomiary obiektów o
kształtach skomplikowanych: koła z

ę

bate, krzywki, łopatki turbin. Miejsce techniki

współrz

ę

dno

ś

ciowej we współczesnych systemach wytwórczych.

Laboratoria
Pomiary na współrz

ę

dno

ś

ciowej maszynie pomiarowej, ramieniem pomiarowym, skanerem

optycznym. Opracowanie wyników pomiarów współrz

ę

dno

ś

ciowych. Pomiary brył o

kształtach nieregularnych skanerem optycznym. Ocena dokładno

ś

ci WMP zgodnie z norm

ą

ISO 10360.

Literatura podstawowa:[
[1] Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielko

ś

ci geometrycznych, WNT Warszawa 2007

[2] Ratajczyk E. : Współrz

ę

dno

ś

ciowa technika pomiarowa. Oficyna Wyd. PW, Wa-wa 2005.

Literatura uzupełniaj

ą

ca:

[1] Humienny Z. Specyfikacje geometrii wyrobów (GPS): podr

ę

cznik europejski.

Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004.

[2] Ratajczyk E. ,Jakubiec W. : Współrz

ę

dno

ś

ciowa technika pomiarowa : problemy i

zastosowania . Wydawnictwo AT-H, Bielsko-Biała : 2008

[3] Wydawnictwo Akademii Techniczno-Humanistycznej, Bielsko-Biała : 2010

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Dr in

ż

. Barbara Juras

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Laboratorium Metrologii Współrz

ę

dno

ś

ciowej

(M-10)

background image

WYDZIAŁ

MECHANICZNY

Kierunek studiów

Mechanika i Budowa Maszyn

Specjalno

ść

wszystkie specjalno

ś

ci

Kod - nazwa
przedmiotu

M424 - Zastosowanie metod analizy termicznej w technice

Rodzaj studiów

Rok

Sem.

Forma zaj

ęć

i liczba godzin

Punkty

ECTS

Stacjonarne – I stopie

ń

III

6

W15 + L15

2

Niestacjonarne – I stopie

ń

III

6

W9 + L9

2


Wymagania wst

ę

pne – zaliczone przedmioty: Podstawy nauki o materiałach, Materiały

in

ż

ynierskie

Zało

ż

enia i cele przedmiotu: zapoznanie z nowoczesnymi metodami analizy termicznej

Metody dydaktyczne: aktywny udział w zaj

ę

ciach laboratoryjnych, opracowanie

sprawozda

ń

z

ć

wicze

ń

laboratoryjnych,

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie laboratoriów i kolokwium ko

ń

cowego

Ocena ko

ń

cowa: ocena z laboratorium

TRE

Ś

CI PROGRAMOWE

Wykłady
Znaczenie metod analizy termicznej w technice. Pomiary zmian wła

ś

ciwo

ś

ci fizycznych

badanej substancji lub post

ę

pu reakcji chemicznych podczas kontrolowanego ogrzewania.

Znajomo

ść

temperatur przemian charakterystycznych dla danej substancji. Metody

przebiegu procesów podczas ogrzewania ciała stałego: reakcji rozkładu, utleniania, redukcji
oraz topnienia, krystalizacji i innych przemian fazowych. Przyrz

ą

dy do pomiarów

współczynnika rozszerzalno

ś

ci termicznej. Termograwimetria: pomiary masy próbki

ogrzewanej w kontrolowanej atmosferze, wykresy zale

ż

no

ś

ci masy próbki od temperatury

(sygnał TG) oraz jej pierwszej pochodnej (DTG). Wykorzystywanie termograwimetrii do
analizy próbek wykazuj

ą

cych zmiany masy podczas ogrzewania, zachodz

ą

ce podczas

reakcji chemicznej (rozkładu, utleniania albo redukcji) czy te

ż

przemiany fizycznej

(parowania, sublimacji lub desorpcji). Termograwimetria w badaniach polimerów.
Termogramy procesów rozkładu i utleniania polimerów do ich identyfikacji i okre

ś

lenie

stabilno

ś

ci termicznej. Przyrz

ą

dy wykorzystywane do pomiarów termograwimetrii. Ró

ż

nicowa

analiza termiczna (DTA - differential thermal analysis). Ró

ż

nicowa kalorymetria skaningowa

(DSC

-

differential

scanning

calorimetry).

Chromatografia

gazowa,

cieczowa,

cienkowarstwowa, fluidalna. Spektroskopia w podczerwieni. Spektrometria masowa.
Laboratoria
Wyznaczanie współczynników rozszerzalno

ś

ci termicznej materiałów in

ż

ynierskich.

(dylatometer). Wyznaczanie temperatur przemian fazowych, topnienia, spiekania,
rekrystalizacji stali specjalnych (dylatometer). Badania procesów utleniania i redukcji
materiałów proszkowych (TG+DTA). Wyznaczanie temperatury zeszklenia, płyni

ę

cia

lepko

ś

ciowego, degradacji termicznej tworzyw sztucznych (DIL+TG+DTA+QMS). Badania

efektów cieplnych towarzysz

ą

cym przy nagrzewaniu okre

ś

lonej substancji (DTA). Analiza

składu gazów powstałych w wyniku reakcji towarzysz

ą

cych ogrzewaniu badanych substancji

(TG+DTA+QMS).

Literatura podstawowa
[1] Robert A.W. Johnstone, Malcolm E. Rose "Spektrometria mas" PWN 2001 Warszawa
[2] Detrich Schultze "Termiczna analiza ró

ż

nicowa" PWN 1974 Warszawa

Literatura uzupełniaj

ą

ca

[1] Zielenkiewicz W.: "Pomiary efektów cieplnych - metody i zastosowania" Centrum

Upowszechniania Nauki PAN Warszawa 2000

background image

[2] Trykiel Eugeniusz "Termodynamiczne Podstawy Materiałoznawstwa" Oficyna

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2005

Osoba odpowiedzialna za przedmiot

Prof. dr hab. in

ż

. Jan Kazior

Jednostka realizuj

ą

ca przedmiot

Instytut In

ż

ynierii Materiałowej (M-2)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
WYKAZ ZAGADNIEŃ DO EGZAMINU Z PKM I i PKM II DLA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN, Wykaz norm, pkm
Zadania M6 09.10.2012, mechanika i budowa maszyn, politechnika, polibuda, matma, matma
Fifyka komputerowa, Mechanika i Budowa Maszyn PWR MiBM, Semestr I, Fizyka, fiza
Matematyka (1), Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Mechanika i Budowa Maszyn, Matematyka
Elektronika 03, Mechanika i Budowa Maszyn PWR MiBM, Semestr I, Fizyka, Zadania z Fizyki
fiele25, Mechanika i Budowa Maszyn PWR MiBM, Semestr I, Fizyka, laborki, sprawozdania z fizykii, Lab
zaliczenie odpowiedzi, Politechnika Poznańska - Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania, Mechanika i Bud
Test zestaw 4, Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Mechanika i Budowa Maszyn, BHP - Iwko
Temat3, Mechanika i Budowa Maszyn PG, semestr 2, Materiałoznawstwo II, laborki
LABMETS1, AGH IMIR Mechanika i budowa maszyn, II ROK, Metrologia Tyka Haduch, Metrologia, Metrologia
Zał 5 Ankieta Studenta, mechanika i budowa maszyn, PRAKTYKI
Spr 1, AGH IMIR Mechanika i budowa maszyn, III ROK, Elementy automatyki przemysłowej, EAP lab1
Metro ćw 4, AGH IMIR Mechanika i budowa maszyn, II ROK, Metrologia Tyka Haduch, Metrologia, Metrolog
Pomia napięcia powierzchniowego, Mechanika i Budowa Maszyn PWR MiBM, Semestr I, Fizyka, laborki, spr
Mechanika i Budowa MaszynOK1
Pytenia na egzamin 2rok1sem - materialoznastwo, AGH IMIR Mechanika i budowa maszyn, I ROK, PNOM, Pos
obróbka ciepla wału, AGH WIMIR Mechanika i Budowa Maszyn, Rok III, I semestr, PKM, Projekty PKM I +

więcej podobnych podstron