Regulacja rozpływu powietrza

w sieci wentylacyjnej

Aerologia Górnicza

Regulacja rozpływu powietrza w

sieci wentylacyjnej

• Regulacja rozpływu powietrza w sieci wentylacyjnej

polega na uzyskaniu żądanych ilości powietrza w

oddziałach wydobywczych a w szczególności w

wyrobiskach ścianowych.

• Dysponując schematem kanonicznym z naniesionymi

kierunkami rozpływu powietrza, ilościami powietrza oraz

oporami bocznic obliczamy spadki naporu na drogach

niezależnych, spiętrzenie wentylatorów głównych,

parametry regulatory rozpływu powietrza w zależności

od przyjętej metody regulacji (tamy regulacyjne –

regulacja dodatnia lub wentylatory pomocnicze –

regulacja ujemna).

Regulacja rozpływu powietrza

w sieci wentylacyjnej

• Spadek naporu na drodze niezależnej obliczamy wg zależności,

N/m

2

:

• gdzie:
• R

wi

– opór danej bocznicy należącej do drogi niezależnej, kg/m

7

,

• V

i

– ilość powietrza w danej bocznicy należącej do drogi

niezależnej, m

3

/s,

•

±∆

p

r

– strata ciśnienia przyjmowana w zależności od metody

regulacji, Pa.

r

k

n

i

wi

ci

p

V

R

p

∆

±

⋅

=

∆

∑

=1

2

Regulacja rozpływu powietrza w

sieci wentylacyjnej

• W kopalnianej sieci wentylacyjnej wyróżnia się pewną liczbą

oddziałów wydobywczych nazywany z punktu widzenia wentylacji

rejonami wentylacyjnymi, które są przewietrzane niezależnymi

prądami powietrza. Prąd niezależny odgałęzia się od grupowego

prądu powietrza wlotowego i po przewietrzaniu wyrobisk łączy się

z zużytym prądem powietrza wylotowego.

• Ilość dróg niezależnych (N) dla których będzie przeprowadzana

regulacja powietrza obliczamy z zależności:

gdzie:
• B - ilość bocznic w sieci wentylacyjnej,
• W - ilość węzłów w sieci wentylacyjnej.
Przy obliczeniu ilości dróg niezależnych należy zmniejszyć ich ilość o

ilość bocznic tzw. ośluzowanych, gdzie zachodzą planowane

ucieczki powietrza.

1

+

−

=

W

B

N

Regulacja sieci wentylacyjnej

Przykład
1.

∆p

c1

= 2510+804,3* r

1

2.

∆p

c ,2

= 2542+1366* r

2

3.

∆p

c 3

= 2807+1264,5* r

3

4.

∆p

c 4

= 2622+643,1* r

4

5.

∆p

c 5

=2654+562,2*r

5

Największa strata naporu występuje na drodze 3,

więc przyjmujemy

∆p

r3

= 0, r

3

=0,

a dla pozostałych tam obliczmy ich opór:

r

1

= 0,3693[N*s

2

/m

8

]

r

2

= 0,1930[N*s

2

/m

8

]

r

4

= 0,2877[N*s

2

/m

8

]

r

5

= 0,2721[N*s

2

/m

8

]

Dobór regulatorów rozpływu

powietrza

Regulację dodatnią rozpływu powietrza dokonuje się poprzez

zabudowę na wlocie do oddziału wydobywczego tamy regulacyjnej.
Spadek naporu na regulatorze obliczany wg zależności:

gdzie:

∆

p

w

- spiętrzenie wentylatora głównego, Pa,

∆

p

ci

- spadek naporu na liczonej drodze niezależnej, Pa.

• Opór tamy regulacyjnej przy regulacji dodatniej obliczamy z

zależności:

gdzie:
• V

tr

- strumień powietrza płynącego wyrobiskiem, w którym

zabudowano tamę regulacyjna, m

3

/min.

ci

w

r

p

p

p

∆

−

∆

=

∆

2

tr

r

tr

V

p

R

∆

=

Dobór regulatorów rozpływu

powietrza

• Dysponując oporem tamy regulacyjnej, wyznaczamy powierzchnię

okna regulacyjnego A

o

, korzystając ze wzoru, m

2

:

gdzie:
• A

i

- przekrój wyrobiska, w którym zabudowano tamę regulacyjne, m

2

.

Obliczenia zestawić w tabeli.

73

,

1

1

1

tr

i

o

R

A

A

+

=