Regulacja rozpływu powietrza
w sieci wentylacyjnej
Regulacja rozpływu powietrza w
sieci wentylacyjnej
• Regulacja rozpływu powietrza w sieci wentylacyjnej
polega na uzyskaniu
żą
danych ilo
ś
ci powietrza w
oddziałach wydobywczych a w szczególno
ś
ci w
wyrobiskach
ś
cianowych.
• Dysponuj
ą
c schematem kanonicznym z naniesionymi
kierunkami rozpływu powietrza, ilo
ś
ciami powietrza oraz
oporami bocznic obliczamy spadki naporu na drogach
niezale
ż
nych, spi
ę
trzenie wentylatorów głównych,
parametry regulatory rozpływu powietrza w zale
ż
no
ś
ci
od przyj
ę
tej metody regulacji (tamy regulacyjne –
regulacja dodatnia lub wentylatory pomocnicze –
regulacja ujemna).
Regulacja rozpływu powietrza w
sieci wentylacyjnej
•
W kopalnianej sieci wentylacyjnej wyró
ż
nia si
ę
pewn
ą
liczb
ą
oddziałów wydobywczych nazywany z punktu widzenia wentylacji
rejonami wentylacyjnymi, które s
ą
przewietrzane niezale
ż
nymi
pr
ą
dami powietrza. Pr
ą
d niezale
ż
ny odgał
ę
zia si
ę
od grupowego
pr
ą
du powietrza wlotowego i po przewietrzaniu wyrobisk ł
ą
czy si
ę
z zu
ż
ytym pr
ą
dem powietrza wylotowego.
•
Ilo
ść
dróg niezale
ż
nych (N) dla których b
ę
dzie przeprowadzana
regulacja powietrza obliczamy z zale
ż
no
ś
ci:
gdzie:
•
B - ilo
ść
bocznic w sieci wentylacyjnej,
•
W - ilo
ść
w
ę
złów w sieci wentylacyjnej.
Przy obliczeniu ilo
ś
ci dróg niezale
ż
nych nale
ż
y zmniejszy
ć
ich ilo
ść
o
ilo
ść
bocznic tzw. o
ś
luzowanych, gdzie zachodz
ą
planowane
ucieczki powietrza.
1
+
−
=
W
B
N
Regulacja rozpływu powietrza
w sieci wentylacyjnej
•
Spadek naporu na drodze niezale
ż
nej obliczamy wg zale
ż
no
ś
ci,
N/m
2
:
•
gdzie:
•
R
wi
– opór danej bocznicy nale
żą
cej do drogi niezale
ż
nej, kg/m
7
,
•
V
i
– ilo
ść
powietrza w danej bocznicy nale
żą
cej do drogi
niezale
ż
nej, m
3
/s,
•
±∆
p
r
– strata ci
ś
nienia przyjmowana w zale
ż
no
ś
ci od metody
regulacji, Pa.
Znaj
ą
c nieznane wielko
ś
ci oporów tam regulacyjnych i depresj
ę
wentylatora napisa
ć
mo
ż
na N niezale
ż
nych równa
ń
typu z których
wynika,
ż
e straty naporu na poszczególnych drogach (od wlotu
powietrza do wylotu przez wentylator) s
ą
równe depresji wentylatora.
r
k
n
i
wi
ci
p
V
R
p
∆
±
⋅
=
∆
∑
=
1
2
REGULACJA SYSTEMU
WENTYLACYJNEGO NORMALNEGO
Pr
ą
dami niezale
ż
nymi s
ą
takie pr
ą
dy, które odga
łę
ziaj
ą
si
ę
od grupowych pr
ą
dów powietrza
ś
wie
ż
ego i po
przewietrzeniu wyrobisk eksploatacyjnych lub innych
(komory materia
ł
ów wybuchowych, komory pomp,
transformatorów itp.)
łą
cz
ą
si
ę
w pr
ą
dy grupowe
powietrza zu
ż
ytego.
Tamy umieszcza si
ę
na pocz
ą
tku pr
ą
dów
niezale
ż
nych.
Depresj
ę
wentylatora przyjmuje si
ę
za równ
ą
stracie
naporu na najtrudniejszej drodze dla przepływu
powietrza. Na tej drodze nie buduje si
ę
tamy.
Dobór regulatorów rozpływu
powietrza
Regulacj
ę
dodatni
ą
rozpływu powietrza dokonuje si
ę
poprzez
zabudow
ę
na wlocie do oddziału wydobywczego tamy regulacyjnej.
Spadek naporu na regulatorze obliczany wg zale
ż
no
ś
ci:
gdzie:
∆
p
w
- spi
ę
trzenie wentylatora głównego
(równe stracie naporu na
drodze najtrudniejszej),
Pa,
∆
p
ci
- spadek naporu na liczonej drodze niezale
ż
nej, Pa.
•
Opór tamy regulacyjnej przy regulacji dodatniej obliczamy z
zale
ż
no
ś
ci:
gdzie:
•
V
tri
- strumie
ń
powietrza płyn
ą
cego wyrobiskiem, w którym
zabudowano tam
ę
regulacyjna, m
3
/min.
ci
w
r
p
p
p
∆
−
∆
=
∆
2
TRi
TRi
TRi
V
p
R
∆
=
Dobór regulatorów rozpływu
powietrza
•
Dysponuj
ą
c oporem tamy regulacyjnej, wyznaczamy powierzchni
ę
okna regulacyjnego A
o
, korzystaj
ą
c ze wzoru, m
2
:
gdzie:
•
A
i
- przekrój wyrobiska, w którym zabudowano tam
ę
regulacyjne, m
2
.
Obliczenia zestawi
ć
w tabeli.
73
,
1
1
1
tr
i
o
R
A
A
+
=
Przykładowe obliczenia
dla tam regulacyjnych
0,609
2,724
2,374
A
Oi
[m
2
]
4,3592
0,1537
0,2147
R
TRi
[kg/m
7
]
9,00
26,67
24,17
V
TRi
[m
3
/s]
18,0
14,5
14,5
A
i
[m
2
]
353
109
125
∆
p
TRi
[Pa]
Przekop do KF
Pochylnia D-121
Pochylnia D-31
Wyrobisko z tamą reg.
Przez KF
TRkf
Przez D-12
TRD12
Przez D-3
TRD3
Droga niezależna