Egzamin: dr Zdzisław Lasocki

PDF: BlackComb.PL

Fizyka

Egzamin (test) 4

Postaw X w polu

□

przy każdym prawidłowym sformułowaniu.

Zasady punktacji:

•

odpowiedź prawidłowa (+1) punkt

•

odpowiedź nieprawidłowa (-1) punkt

•

brak odpowiedzi (0) punktów

Wszystkie punkty się sumują.


1. W ruchu harmonicznym prostym:

□

wychylenie ciała z położenia równowagi jest wprost proporcjonalne do wypadkowej

siły działającej na to ciało

□

okres drgań zależy od amplitudy

2. Energia całkowita w ruchu harmonicznym:

□

jest proporcjonalna do kwadratu amplitudy drgań i odwrotnie proporcjonalna do

kwadratu okresu drgań

□

jest równa energii kinetycznej, gdy ciało przechodzi przez położenie równowagi

3. W bezrezystancyjnym obwodzie LC po naładowaniu kondensatora ładunkiem

0

Q i

zamknięciu obwodu:

□

amplituda natężenia prądu

T

Q

I

0

0

2

π

=

, gdzie T – okres drgań

□

okres drgań T zależy od wartości

0

Q

4. W szeregowym obwodzie drgającym RLC z wymuszeniem

t

E

E

Ω

=

sin

0

zachodzi

zjawisko rezonansu:

□

amplituda natężenia prądu jest funkcją parametrów

C

L

R

E

,

,

,

,

0

Ω

□

faza natężenia prądu wyprzedza fazę siły elektromotorycznej wymuszającej

5. W wyniku złożenia dwóch drgań periodycznych, wzajemnie prostopadłych

(

)

1

1

sin

ϕ

ω

+

=

t

A

x

oraz

(

)

2

2

sin

ϕ

ω

+

=

t

A

y

różnica faz wynosi

π

:

□

torem ruchu wypadkowego jest prosta

x

A

A

y

2

1

−

=

□

torem ruchu wypadkowego jest elipsa

6. Fala rozchodzi się w ośrodku rzadkim i odbija od gęstego. W wyniku interferencji powstaje
fala stojąca o długości

λ

:

□

na granicy ośrodków powstaje strzałka

□

w odległości

2

λ

od granicy oś

rodków powstaje węzeł

□

odległość między najbliższym węzłem i strzałką wynosi

4

λ

Egzamin: dr

Zdzisław Lasocki

PDF:

BlackComb.PL

7. W efekcie Dopplera częstości fali odbieranej przez obserwatora jest większa od częstości
nadawanej:

□

obserwator zbliża się do stojącego źródła dźwięku

□

źródło dźwięku oddala się od stojącego obserwatora

□

źródło dźwięku i obserwator oddalają się od siebie

□

źródło dźwięku i obserwator zbliżają się do siebie

8. Gdy prędkość fazowa fali rośnie wraz ze wzrostem długości fali, to prędkość grupowa:

□

jest większa od prędkości fazowej

□

jest mniejsza od prędkości fazowej

9. Fala świetlna o długości

λ

pada prostopadle na powierzchnię umieszczonej w powietrzu

cienkiej warstwy o współczynniku załamania n. W związku interferencji światło ulega
wzmocnieniu, gdy grubość warstwy h:

□

n

h

2

λ

=

□

n

h

4

λ

=

10. Najwyższy rząd widma

max

K

, jaki uzyskać można przy użyciu siatki dyfrakcyjnej o stałej

m

d

µ

1

,

2

=

przy oświetleniu siatki światłem monochromatycznym o długości

m

µ

λ

5

,

0

=

padającym prostopadle na siatkę wynosi:

□

1

max

=

K

□

4

max

=

K

□

5

max

=

K

11. Na dielektryk przezroczysty pada pod kątem Brewstera światło spolaryzowane liniowo w
płaszczyźnie padania:

□

światło odbite jest liniowo spolaryzowane

□

promień odbity i załamany tworzą kąt

2

π

□

światło nie ulega odbiciu

12. Dyfrakcja światła, odstępstwo od prostoliniowego biegu promienia, to:

□

zjawisko uginania się światła na krawędzi przeszkody, powodujące zachodzenie

ś

wiatła na obszar cienia geometrycznego

□

załamanie na obszar cienia geometrycznego

13. Zjawisko dichroizmu na przykład w turmalinie, polega na:

□

różnej absorpcji światła w zależności od orientacji wektora natężenie pola

elektrycznego fali świetlnej

□

rozkładzie promienia świetlnego, wchodzącego do turmalinu, na dwa liniowo

spolaryzowane promienie o drganiach wzajemnie prostopadłych i silnego pochłaniania

jednego z nich

Egzamin: dr

Zdzisław Lasocki

PDF:

BlackComb.PL

14. W zjawisku Kerna w ciekłych dielektrykach:

□

ciecz upodabnia się do kryształu jednoosiowego z osia optyczną pokrywającą się z

kierunkiem wektora natężenia pola elektrycznego

□

izotropowy dielektryk w polu elektrycznym staje się ośrodkiem dwójłomnym, w

którym różnica współczynników załamania

0

n

n

e

−

jest proporcjonalna do kwadratu

natężenia pola elektrycznego

15. W zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym zarówno prędkość wybitych elektronów jak i
ich liczba zależą od:

□

natężenia padającego promieniowania

□

częstotliwości padającego światła

16. Jeżeli temperatura ciała doskonale czarnego, emitującego promieniowanie wzrasta, to
częstotliwość, przy której natężenie promieniowania osiąga maksimum:

□

wzrasta proporcjonalnie do temperatury

□

jest odwrotnie proporcjonalne do temperatury

17. Wzrost napięcia przyspieszającego elektrony w lampie rentgenowskiej powoduje
przesunięcie krótkofalowej granicy widma ciągłego w kierunku fali

□

długich

□

krótkich

18. Foton ulega rozproszeniu pod kątem

Θ

na swobodnym spoczywającym elektronie.

Zmiana długości fali fotonu jest największa, gdy:

□

2

π

=

Θ

□

4

π

=

Θ

□

π

=

Θ

19. Postulat Bohra, określający stałość momentu pędu elektronu na n-tej orbicie można
wyrazić przez długość fali de Broglie’a

B

λ

i promień orbity r zależnością:

□

B

n

r

λ

π

=

2

□

n

r

B

π

λ

2

=

□

n

r

B

=

λ

20. Zjawisko Zemana polega na:

□

rozszczepianiu linii widmowych w polu magnetycznym

□

poszerzeniu linii widmowych, wynikających z zasady nieoznaczoności

□

rozszczepieniu linii widmowych w polu elektrycznym

21. Prędkość grupowa fal materii de Broglie’a:

□

równa jest prędkości cząstki

□

jest większa od prędkości światła

□

równa jest prędkości fazowej

Egzamin: dr

Zdzisław Lasocki

PDF:

BlackComb.PL

22. Pierwsza dozwolona orbita elektronu w atomie wodoru może być:

□

tylko kołowa

□

kołowa lub eliptyczna

23. W mechanice relatywistycznej:

□

liniowe rozmiary ciała są największe w tym układzie, względem którego ciało

spoczywa

□

tylko wymiar ciała w kierunku ruchu ulega wydłużeniu

□

wymiary ciała prostopadle do kierunku ruchu nie ulegają skróceniu

24. Doświadczenie Davissona – Germana:

□

potwierdziło falową naturę cząstek

□

było potwierdzeniem doświadczenia Bragga tylko zamiast promieniowania

rentgenowskiego użyto elektronów

25. Elektron o masie m i ładunku e wirujący wokół własnej osi wytwarza własny moment
magnetyczny:

□

równy

m

eh

π

4

, gdzie h – stała Plancka

□

m

e

razy mniejszy od momentu pędu elektronu