Charakterystyczne stany uwilgotnienia
- stany nasycenia wodą gleby

Pełna pojemność wodna – to stan nasycenia wodą gleby

przy którym wszystkie przestwory (lub prawie) są
wypełnione wodą

Maksymalna dopuszczalna pojemność wodna –

dopuszczalne maksimum uwilgotnienia gleby (max
zapas wody), przy którym w glebie znajduje się
niezbędna ilość powietrza (z punktu widzenia roślin)

Optymalna pojemność wodna – optymalne

uwilgotnienie, przy której zapewniona jest
najkorzystniejsza ilość wody i powietrza

Polowa pojemność wodna – max ilość wody, jaką może

utrzymać gleba przez dłuższy czas (przy całkowitym
wyeliminowaniu parowania gleby)

Pojemność okresu suszy – minimalny dopuszczalny

stan uwilgotnienia gleb zapewniający roślinie pobór
wody trudno dostępnej

Pojemność trwałego więdnięcia roślin – (współczynnik

więdnięcia) jest zapasem wody niedostępnej dla
roślin (fizjologicznie nieczynnej, chemicznie
związanej, tj. wody higroskopowej)

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

20

30

40

50

Retencja gleb, użyteczna efektywna i
maksymalna

0

0

250

300

350

400

∆

R

dn

O

Zapas wody [mm]

M.N.O

Max.N.O

Ś

rednia N.O

pp

POS

PPW

∆

Re=Z

PPW( )

– Z

POS( )

∆

Rm=Z

PPW( )

– Z

ABS.NP( )

∆

Re=Z

PPW(0,4)

– Z

POS(0,4)

∆

Re=Z

PPW(0,7)

– Z

POS(0,7)

∆

Re=Z

PPW(1,0)

– Z

POS(1,0)

Retencja użyteczna R jest ilością
wody , którą mogą być
wykorzystywane na procesy
ewapotranspiracji (parowania
terenowego).
Można wyróżnić

retencję użyteczną

maksymalną

:

R

max

– jest różnicą pomiędzy

stanem PPW i wilgotnością
współczynnika więdnięcia
oraz

retencję użyteczną efektywną

:

R

e

– jest różnicą pomiędzy PPW i

POS