background image

Praca z uczniem ze sPecyficznymi trudnościami  

w uczeniu się matematyki z klas iV–Vi

Moduł 3

objawy zaburzeń funkcji poznawczych  

w różnych sferach aktywności ucznia  

ze specyficznymi trudnościami  

w uczeniu się matematyki

autorka: 

danuta woźniak-ryńca

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Po realizacji modułu uczestnik:

• 

rozpoznaje objawy zaburzeń funkcji poznawczych wpływających na uczenie się matematyki,

• 

rozumie, jaki mają wpływ zaburzone funkcje poznawcze na różne sfery aktywności ucznia: czy-
tanie i rozumienie języka matematycznego, pisanie symboli matematycznych, rozumienie pojęć 
i symboli matematycznych, przyswajanie faktów matematycznych, postawy społeczną i emo-
cjonalną itd.

Problematyka  specyficznych  trudności  w  czytaniu  i  pisaniu  pod  postacią  dysleksji  rozwojowej,  jej 
symptomów oraz wpływu na funkcjonowanie dziecka w szkole jest powszechnie znana w środowi-
sku nauczycieli. wypracowane zostały standardy pracy z uczniami w szkole i w domu. wyczerpujące 
informacje można znaleźć w różnych publikacjach książkowych. natomiast zagadnienie specyficz-
nych trudności w uczeniu się matematyki jest jeszcze nadal mało znane i budzi raczej kontrowersje  
w środowisku nauczycieli.

 
Procesy poznawcze – wprowadzenie

dzięki  procesom  poznawczym  człowiek  zdobywa  orientację  w  otoczeniu.  elementarną  orientację 
umożliwiają przede wszystkim proste procesy poznawcze – wrażenia i spostrzeżenia, które dostar-
czają  informacji  o  bodźcach  bezpośrednich  działających  na  narządy  zmysłów.  Bardziej  doskonała  
i skuteczna orientacja jest możliwa dzięki czynności myślenia, która przybiera postać wyobrażenio-
wej reprezentacji rzeczywistości w umyśle człowieka, rozwijając się stopniowo w czynność poznaw-
czą, polegającą na pośrednim i uogólnionym odzwierciedlaniu świata. dzięki procesom poznawczym 
możemy więc odbierać informacje z otoczenia, przechowywać je i przekształcać, następnie wypro-
wadzać je ponownie do otoczenia w postaci naszej reakcji, czyli zachowania. Procesy poznawcze to 
percepcja,  uwaga,  pamięć,  język,  myślenie.  Percepcja  odpowiada  za  odbieranie  informacji  z  oto-
czenia.  Jest  związana  z  naszymi  zmysłami  i  wówczas  mówimy  o  percepcji  wzrokowej,  słuchowej, 
smakowej,  węchowej,  dotykowej,  o  zmyśle  równowagi  itd.  uwaga  odpowiada  za  selekcjonowanie 
informacji i jest nierozerwalnie związana z procesami percepcji. Pamięć jest zdolnością do przecho-
wywania informacji. Język jest to system kodujący znaczenia za pomocą symboli i zasad operowania 
nimi. myślenie jest czynnością poznawczą, dzięki której człowiek dochodzi do pośredniego i uogól-
nionego poznania rzeczywistości.

 

liczebniki, nazwy operacji i symboli arytmetycznych oraz znaków występujących w matematyce są 
elementami systemu językowego. Proces nauczania matematyki odbywa się za pomocą języka. ma-
tematyka ma również swój pozajęzykowy charakter i stanowi swoisty rodzaj logiki. z praktycznego 
punktu widzenia zdolność do logicznego rozumowania jest fundamentalną funkcją w procesie wyko-
nywania działań arytmetycznych.
dzięki  złożonym  procesom  poznawczym  człowiek  jest  zdolny  do  wykonywania  obliczeń  i  operacji 
arytmetycznych, abstrahowania (wyróżnianie, identyfikowanie w grupie pewnej liczby jakichś obiek-
tów, pewnych wspólnych cech i pomijanie innych cech), tworzenia pojęć, podejmowania decyzji, orga-
nizowania i planowania, rozwiązywania problemów. 

background image

3

Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Objawy zaburzeń funkcji poznawczych wpływających na uczenie się matematyki

nauczyciel powinien znać objawy specyficznych trudności w uczeniu się matematyki, gdyż wiedza ta 
pozwoli mu wcześnie zaobserwować trudności dziecka i podjąć działania wspierające jego rozwój.

 Zaburzenia percepcji wzrokowej lub zaburzenia analizatora wzrokowego i ich objawy w uczeniu 

się matematyki

Jest sprawą oczywistą, że procesy czytania, pisania a także liczenia wymagają od dziecka umiejętno-
ści porównywania i rozpoznawania różnych znaków graficznych. zważywszy, że znaki te są do siebie 
zbliżone wielkością, a często kształtem, rozpoznawanie ich polega na subtelnym różnicowaniu bę-
dącym rezultatem złożonych procesów analizy i syntezy w obrębie analizatora wzrokowego. istotą 
trudności jest niemożność prawidłowego spostrzegania oraz zapamiętania graficznego obrazu liter, 
cyfr, symboli.

specyficzne trudności w uczeniu się matematyki spowodowane zaburzeniami percepcji wzrokowej 
powodują następujące objawy:

• 

gubienie cyfr i znaków działań,

• 

gubienie fragmentów wzorów przy ich odczytywaniu i zapisywaniu,

• 

trudności we wzrokowym zapamiętywaniu wzorów, schematów, figur,

• 

błędne  odczytywanie  zapisów  i  wzorów  matematycznych,  niepełne  odczytywanie  informacji 
przekazanych rysunkiem, grafem, schematem, tabelką, wykresem itp., 

• 

kłopoty z porównywaniem figur i ich cech: położenia, proporcji, wielkości, odległości, głębokości,

• 

mylenie cyfr i liczb o podobnym kształcie (6–9, 3–8, 22–222),

• 

trudności z odczytaniem i mylenie takich symboli arytmetycznych jak +, -,

• 

trudności z rozróżnianiem lub grupowaniem pewnych liczb czy przedmiotów (liczenie przedmio-
tów pojedynczo),

• 

brak zdolności do rozumienia symboli graficznych, które reprezentują cyfry (trudności z oderwa-
niem się od konkretów i posługiwaniem się reprezentantami symbolicznymi w zakresie pojęć 
liczbowych, działań matematycznych oraz schematów graficznych),

• 

obniżona zdolność identyfikowania liczb z pisemnymi symbolami (uczeń może dobrze liczyć, ale 
nie potrafi odczytać liczb),

• 

pomijanie drobnych elementów graficznych figur (np. przekątnej),

• 

trudności w pracy z dużymi liczbami (zawierającymi dziesiątki i setki),

• 

lustrzane zapisywanie liter i cyfr,

• 

trudności w zapisie liczb wielocyfrowych, trudności w zapisie i czytaniu liczb zawierających 0,

• 

błędy w porównywaniu podobnych symetrycznie liczb (17–71, 18–81),

• 

trudności w porównywaniu liczb, jeżeli mniejsza z nich zawiera większe cyfry  (189... 200),

• 

trudności z wykonywaniem rysunków pomocniczych przy rozwiązaniu zadania,

• 

zamiana cyfr miejscami przy zapisywaniu i odczytywaniu liczb (13 czyta lub zapisuje jako 31), 
odwracanie cyfr (6 odczytuje jako 9, 3 zapisuje jako e),

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

trudności w łączeniu znaku graficznego z odpowiadającą mu liczbą – uczeń nie rozumie, że war-
tość cyfry zależy od miejsca, które ona zajmuje (nie widzi różnicy w zapisie 0,10 i 0,01, nie rozu-
mie, że 0,1 i 0,10 to to samo),

• 

pomimo  dobrego  opanowania  dodawania  i  mnożenia  (uczeń  pomaga  sobie  palcami),  kłopoty  
z odejmowaniem i dzieleniem, trudności z opanowaniem odejmowania związane z przekrocze-
niem progu dziesiątkowego (37 - 19),

• 

pomimo rozumienia problemu i poprawnego rozwiązania go ustnie, pojawiają się trudności przy 
zapisaniu czy przepisaniu zadanie z tablicy,

• 

błędne odczytywanie zapisów i wzorów matematycznych, problem z rysowaniem figur płaskich 
i przestrzennych, 

• 

problemy  z  przecinkiem  przy  zapisie  liczb  dziesiętnych,  problemy  z  liczbami  mianowanymi  
(1 kg = 100 dag),

• 

brak logicznego zapisu operacji matematycznych,

• 

mylenie indeksów górnych i dolnych (H

2

o, x

2

), błędy w zapisach symboli (%, °c) i wzorów,

• 

błędy w zapisie działań pisemnych,

• 

niedokładność pomiaru długości odcinków, 

• 

uproszczony zapis równania i przekształcanie go w pamięci (brak danych, trudności w czytaniu infor-
macji przedstawionej w różny sposób, trudności z analizą dwóch rysunków (czy wykresów), 

• 

nieumiejętność wyszukiwania szczegółów, którymi różnią się dwa rysunki, 

• 

odwrotne zapisywanie znaków nierówności (<, >, +, x),

• 

trudności w odczytywaniu map, wykresów, tabel, danych statystycznych, mylenie kształtów fi-
gur geometrycznych (zwłaszcza w nietypowym położeniu), trudności z przywołaniem z pamięci 
liczb, obliczeń, kształtów geometrycznych,

• 

pomijanie przestrzeni między liczbami (3 42 uczeń odczytuje jako trzysta czterdzieści dwa),

• 

trudności z prawidłowym umieszczaniem liczb w kolumnach (przy wykonywaniu działań sposo-
bem pisemnym),

• 

kłopoty w posługiwaniu się ułamkami (zapisywanie 1/8  jako 8/1).  

 

 Zaburzenia percepcji słuchowej lub zaburzenia analizatora słuchowego oraz sprawność języ-

kowa i ich objawy w uczeniu się matematyki

  każde najprostsze nawet słowo stanowi złożony pod względem dźwiękowym układ bodźców 

słuchowych. aby usłyszeć i wymówić dane słowo, trzeba rozłożyć jego całościową strukturę,  
a później elementy te umieć zestawić w dźwiękową całość. tę opisaną wyżej czynność anali-
tyczno-syntetyczną wykonuje analizator słuchowy. 

  analizator słuchowy składa się z:

  -  receptora bodźców – ucha,
  -  drogi doprowadzającej bodźce – nerwów słuchowych,
  -  korowej części mózgu, która odbiera, analizuje i przetwarza bodźce słuchowe.

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Prawidłowa percepcja dźwięków jest możliwa tylko wtedy, gdy jest sprawny narząd słuchu (ucho). 
zaburzeń analizy i syntezy słuchowej nie należy mylić z niedosłuchem, dlatego w przypadku zabu-
rzeń percepcji słuchowej również należy u dziecka wykluczyć wady słuchu. dzieci niedosłyszące źle 
odbierają  dźwięki  odległe,  ale  gdy  je  usłyszą,  potrafią  je  prawidłowo  analizować  i  syntetyzować. 
dzieci  z  zaburzeniami  słuchu  fonemowego  poszczególne  dźwięki  słyszą  prawidłowo,  bez  wzglę-
du na odległość, ale z potoku słów nie potrafią różnicować pojedynczych dźwięków, ani złożyć ich  
w dźwiękową całość.

specyficzne  trudności  w  uczeniu  się  matematyki  spowodowane  zaburzeniami  percepcji  słuchowej 
powodują następujące objawy:

• 

trudności w zapamiętywaniu wzorów i definicji, w uczeniu się nazw dni tygodnia, miesięcy, tab-
liczki mnożenia (obniżona słuchowa pamięć sekwencyjna), 

• 

wolne tempo lub częste błędy w wykonywaniu prostych operacji rachunkowych w pamięci, 

• 

problemy z zapamiętaniem procedury „krok po kroku”,

• 

kłopoty z rozwiązaniem nawet niezbyt złożonych zadań tekstowych, wynikające z niskiej spraw-
ności czytania oraz rozumienia samodzielnie czytanych tekstów, 

• 

wolne tempo pracy,

• 

problemy z powtarzaniem i zapisywaniem dyktowanych liczb wielocyfrowych, szczególnie, gdy 
w liczbie występują zera (2003, 2308),

• 

problemy z zapamiętaniem przy czytaniu długiego zadania (uczeń nie pamięta tego, co było na 
początku zadania),

• 

odpowiedzi ubogie w odpowiednie określenia i terminy matematyczne (ubogie słownictwo),

• 

problemy ze zrozumieniem poleceń i objaśnień nauczyciela, 

• 

trudności w werbalizowaniu swoich myśli – uczeń rozwiąże zadanie, ale nie potrafi opisać spo-
sobu, w jaki to zrobił (ubogie słownictwo),

• 

trudności ze zrozumieniem języka matematycznego, nawet przy dobrej umiejętności czytania,

• 

trudności z opanowaniem słownictwa związanego z pomiarem, kształtem, wielkością, (np. po-
dobnie brzmiące słowa: sześcian, sześciokąt, czworokąt, czworobok, czworościan mogą sprawić 
trudność w różnicowaniu tych figur i brył geometrycznych).

 Zaburzenia  analizatora  kinestetyczno-ruchowego  (zaburzenia  motoryki  dużej  lub  małej,  tzw. 

grafomotoryki), koordynacji wzrokowo-ruchowej, lateralizacji oraz orientacji w schemacie włas-
nego ciała i w przestrzeni i ich objawy w uczeniu się matematyki

współczesne  metody  nauczania  matematyki  wymagają  od  dzieci  wykonywania  na  lekcjach  wielu 
czynności pomocniczych. muszą narysować rozliczne grafy, wykreślić tabelki, układać konstrukcje, 
a także zapisać w zeszycie treść zadania oraz formuły rozwiązania. wszystko to powinny wykonać 
sprawnie i szybko. dzieci z obniżoną sprawnością rąk i zaburzeniami percepcji wzrokowej nie potrafią 
sprostać takim wymaganiom. 
zaburzenie orientacji przestrzennej jest złożone, ponieważ u podstaw spostrzegania przestrzenne-
go leżą związki czasowe między analizatorami: ruchowym, wzrokowym, słuchowym i kinestetycz-

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

nym.  zaburzenia  orientacji  przestrzennej  wiążą  się  ściśle  z  obniżoną  percepcją  wzrokową.  aspekt 
kierunkowy  we  wzrokowym  ujmowaniu  kształtów  wiąże  się  z  jednej  strony  z  ogólnym  poziomem 
analizy wzrokowej i syntezy wzrokowej ucznia, z drugiej strony zaś z jego orientacją przestrzenną 
dziecko wykazuje wybiórcze zaburzenia orientacji przestrzennej, ujmuje prawidłowo kształty gra-
ficzne o charakterze symetrycznym, ale popełnia błędy w ujmowaniu kształtów asymetrycznych. 
Jedne  dzieci  przejawiają  większą  trudność  w  odtwarzaniu  kształtów  asymetrycznych  w  stosunku 
do osi poziomej, inne w stosunku do osi pionowej. dzieci o odmiennej lateralizacji na poziomie oka  
i ręki (lateralizacja skrzyżowana), a także oburęczne (słabo ustalona lateralizacja na poziomie rąk), 
jak również dzieci leworęczne mogą mieć trudności w zakresie organizacji przestrzennej.

może objawiać się to:

• 

zapisywaniem cyfr w odbiciu lustrzanym, przestawianiem cyfr w liczbach (5665),

• 

odczytywaniem liczb od prawej do lewej strony (345 jako pięćset czterdzieści trzy), myleniem 
znaków <, >,

• 

trudnościami w orientacji na kartce papieru (uczeń ma kłopoty z poleceniami typu: narysuj kwa-
drat po prawej stronie, rozwiąż zadanie znajdujące się na dole kartki),

• 

trudnościami ze znalezieniem strony,

• 

trudnościami z prawidłowym umieszczaniem liczb w kolumnach,

• 

problemami z przeprowadzaniem operacji w odmiennych kierunkach (zaczynanie od prawej stro-
ny w dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu, a od lewej w dzieleniu),

• 

trudnościami z odczytywaniem danych na wykresach,

• 

trudnościami z opanowaniem sekwencji i jednostek czasu,

• 

zakłóceniami w wyobraźni przestrzennej (stąd trudności w nauce geometrii),

• 

kłopotami w rozumieniu pojęć związanych z czasem i przestrzenią, 

• 

nieumiejętnym przeliczaniem i porównywaniem jednostek czasu,

• 

nieczytelnym zapisem, brzydkim pismem utrudniającym precyzyjny zapis, a co za tym idzie wol-
nym wykonywaniem działań, nienadążaniem z przepisywaniem z tablicy, 

• 

wolnym tempem wykonywania obliczeń, dłuższym czasem rozwiązywania testów, 

• 

słabym rozumieniem określeń słownych, dotyczących stosunków przestrzennych (w, nad, pod, 
za, obok, przed, poprzedni, następny),

• 

myleniem kierunków (lewa, prawa strona),

• 

trudnościami w rysowaniu figur płaskich i przestrzennych

• 

trudnościami  w  określaniu  kierunku  przemian  (np.  reakcji  odwracalnych  i  stanów  równowag  
w chemii),

• 

problemami z czynnościami przygotowawczymi (dużo czasu i wysiłku zabierają uczniowi wyję-
cie przyborów, wykreślenie tabelki, przepisywanie z tablicy).

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Przy obniżonej sprawności ruchowej uczeń ma trudności w wycinaniu, rysowaniu, pisaniu (mówi się 
wtedy o niskim poziomie graficznym pisma – dysgrafii). dziecko wykonuje czynności wolniej niż jego 
rówieśnicy, co może często powodować u nich zaburzenia o charakterze emocjonalno-motywacyjnym 
(poczucie niższej wartości, brak chęci do nauki z powodu braku sukcesów, drażliwość), stanowiące 
podstawę do powstawania różnych trudności wychowawczych.

 Zaburzenia koncentracji uwagi i pamięci oraz ich objawy w uczeniu się matematyki

zjawisk spostrzegania, obserwacji i procesu myślenia nie można oddzielić od zjawiska uwagi. uwaga 

jest skierowaniem świadomości na określony przedmiot. nie ma ona wyraźnych cech specyficz-
nych, a przejawia się we wszystkich poznawczych procesach świadomości. kiedy uwaga towarzy-
szy spostrzeganiu, to człowiek nie tylko słyszy, ale i słucha, nie tylko widzi, ale i przygląda się, to 
znaczy aktywnie ustosunkowuje się do otoczenia. uczniom potrzebna jest przede wszystkim uwa-
ga dowolna, która pozwala rozwiązywać różne postawione przed nimi zadania, zwłaszcza trudne, 
pomaga  skupić  się,  aby  robić  także  to,  co  jest  niezbyt  ciekawe,  ale  potrzebne  i  by  do  pewnego 
stopnia przezwyciężyć zmęczenie. Poważne zaburzenia koncentracji uwagi mogą prowadzić do za-
myślania się w ciągu dnia i wyłączania się, co sprawia, że wydaje się, że dziecko żyje we własnym 
świecie. Powszechnie mówi się o tych dzieciach, że „myślą o niebieskich migdałach”.

objawy zaburzeń koncentracji uwagi w uczeniu się matematyki (nie tylko) mogą być następujące:

• 

kłopoty  ze  skupieniem  uwagi  przez  dłuższy  czas  i  podatność  na  rozproszenie  jakimkolwiek 
bodźcem (hałasem czy poruszeniem się) powodują, że uczeń popełnia błędy obliczeniowe, prze-
rywa czynność, oddaje niedokończone zadania,

• 

błędy rachunkowe, błędy w zapisie działań, 

• 

trudności w skupieniu uwagi na bodźcach słuchowych, 

• 

trudności w różnicowaniu wyrazów o podobnym brzmieniu (przyprostokątna i przeciwprosto-
kątna, sześciokąt i sześcian),

• 

trudności z organizacją pracy,

• 

unikanie zajęć wymagających dłuższego wysiłku umysłowego (jak nauka szkolna lub odrabianie 
zadań domowych), 

• 

gubienie informacji istotnych z punktu widzenia osiągnięcia celu,

• 

błędy przy liczeniu pamięciowym,

• 

trudności z opanowaniem tabliczki mnożenia i dzielenia,

• 

trudności z porządkowaniem danych,

• 

problemy z dekodowaniem i rozumieniem tekstu,

• 

nieprawidłowe rozpoznawanie liter, cyfr, nieprzykładanie uwagi do kolejności liter w wyrazie czy 
cyfr w ciągu liczbowym,

• 

mylenie się przy krótkich słowach, trudności z sylabizowaniem,

• 

kłopoty z pisaniem, pismo nienaturalne, drżące, nierówne,

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

wypowiedzi skrótowe, chaotyczne, gubienie wątku, przeskakiwanie z tematu na temat (proble-
my z formułowaniem myśli), 

• 

brak koncentracji na szczegółach podczas zajęć szkolnych, 

• 

trudności z utrzymaniem uwagi na zadaniach i grach, 

• 

niestosowanie się do podawanych instrukcji, 

• 

gubienie rzeczy (przyborów szkolnych, książek, narzędzi).

Pamięć  obejmuje  szereg  procesów,  głównie  jednak  polega  na  utrwalaniu  i  rozpoznawaniu  lub  od-
twarzaniu, reprodukowaniu. uczeń musi poznać, zapamiętać, przyswoić różne wiadomości i umie-
jętności  oraz  na  żądanie  przypomnieć  sobie  to,  czego  się  nauczył.  Przechowywanie  doświadczeń  
i uczenie się są możliwe dzięki śladom pamięciowym, przez które rozumie się zmiany w komórkach 
nerwowych, trwające i zachowujące się w ciągu krótszego lub dłuższego czasu, mimo iż bodźce, któ-
re je wywołały, już nie działają.

objawy zaburzeń pamięci w uczeniu się matematyki mogą być następujące:

• 

szybkie zapominanie tego, co wcześniej  uczeń już  przyswoił,

• 

gubienie informacji istotnych z punktu widzenia osiągnięcia celu,

• 

brak gotowości wyszukania informacji potrzebnych do wykonania zadania.

zapoznaj się ze sposobami zapamiętywania opisanymi przez tony’ego Buzona 
w książce Pamięć na zawołanie, Łódź 1997.

Charakterystyczne symptomy specyficznych trudności w uczeniu się 
matematyki, które można rozpoznać u uczniów w wieku szkolnym, 
przejawiające się w różnych sferach ich aktywności 

Sfery aktywności ucznia:

1.  czytanie i rozumienie
2. Pisanie
3. rozumienie pojęć i symboli
4. Przyswajanie faktów matematycznych i sekwencjonowanie
5. myślenie złożone
6. Postawa społeczna i emocjonalna

DOWIEDZ SIĘ

background image



Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

Sfera aktywności: czytanie i rozumienie

• 

trudności ze zrozumieniem języka matematycznego, nawet przy dobrej umiejętności czytania,

• 

kłopoty z rozwiązaniem nawet niezbyt złożonych zadań tekstowych wynikające z niskiej spraw-
ności czytania oraz rozumienia samodzielnie czytanych tekstów,

• 

zapominanie podczas czytania długiego zadania, co było na początku,

• 

błędne odczytywanie podobnie wyglądających liczb (6–9, 3–8),

• 

„pomijanie” przestrzeni między liczbami (9   17  odczytane jako dziewięćset siedemnaście),

• 

trudności w rozpoznawaniu, a w konsekwencji w używaniu symboli związanych z obliczeniami 
(symboli dodawania, odejmowania, mnożenia i dzielenia),

• 

trudności  w  czytaniu  liczb  wielocyfrowych,  w  szczególności  liczb,  w  których  występuje  zero 
(3006, 7068),

• 

błędne odczytywanie liczb (13 czytane jako 31); zdarza się, że dziecko poprawnie przeczyta nie-
które liczby, a inne odczyta od tyłu,

• 

trudności w odczytywaniu wyników pomiarów,

• 

trudności w czytaniu map, wykresów i tabel,

• 

problem w dekodowaniu, porządkowaniu informacji, rozumieniu pojęć matematycznych, prowa-
dzeniu uporządkowanych procesów matematycznych (uczeń wymaga ukierunkowania w zada-
niach z treścią).

 

Sfera aktywności: pisanie

• 

problemy z kopiowaniem liczb, obliczeń lub figur geometrycznych z zestawu obrazków,

• 

problemy z przywoływaniem z pamięci liczb, obliczeń, kształtów geometrycznych,

• 

trudności z zapamiętaniem, w jaki sposób liczby są zapisywane (w tym przypadku łatwiejsze dla 
ucznia może być zapisanie liczb literami),

• 

trudności z zapamiętaniem, jak zapisywane są symbole matematyczne (+ lub -),

• 

niemożność  poprawnego  zapisania  liczby  zawierającej  więcej  niż  jedną  cyfrę  (pomijanie  zera 
– dwa tysiące pięć zapisane jest jako 205, przestawianie kolejności cyfr w zapisywanej liczbie 
– osiemdziesiąt jeden zapisane jest z ósemką na początku, dzielenie liczby na części składowe 
– zapisanie liczby 4537 jako 4000, 500, 30, 7),  

• 

problemy z przeprowadzaniem operacji w odmiennych kierunkach (zaczynanie od prawej strony 
w dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu, a od lewej w dzieleniu),

• 

brzydkie pismo utrudniające precyzyjny zapis, a co za tym idzie wykonywanie działań.

Sfera aktywności ucznia: rozumienie pojęć i symboli

• 

trudności w rozumieniu języka matematycznego i stosowaniu go (suma, licznik),

• 

trudności z rozumieniem symboli matematycznych (trudności z zapamiętaniem, jak powinien 
być używany symbol +),

• 

trudności z oceną miejsca dziesiętnego liczby,

• 

problem z rozumieniem pojęć związanych z wagą, przestrzenią, kierunkiem i czasem,

background image

10

Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

problemy z odczytywaniem danych prezentowanych w układzie współrzędnych,

• 

problemy w powiązaniu reprezentacji graficznej z wartością liczbową,

• 

problemy z rozumieniem i odpowiadaniem ustnym lub pisemnym na zagadnienia prezentowane 
słowami, tekstem lub obrazem,

• 

problemy z rozumieniem pojęć: dużo, więcej, najwięcej,

• 

problemy z rozumieniem pojęcia ilości, jeśli liczby są używane w połączeniu z jednostkami (100 
metrów),

• 

problemy z relacjami między jednostkami miar (np. z zależnościami między centymetrami, me-
trami i kilometrami),

• 

trudności z powiązaniem terminów matematycznych z ich skrótami (centymetr – cm),

• 

mylenie, w trakcie rozwiązywania zadania, jednostek danej miary (np. metrów i centymetrów),

• 

zapominanie wzorów (np. do obliczeń pól i obwodów figur),

• 

trudności z rozpoznawaniem skrótów (cm

2

, cm

3

),

• 

zapominanie, co oznacza dany skrót w podanym wzorze,

• 

problemy z zastosowaniem matematyki w zadaniach praktycznych,

• 

kłopoty z obliczaniem sposobem pisemnym (uczeń oblicza najpierw wielkie liczby, spóźnia się z dru-
gim dodawaniem w słupku, zapomina sumy i powtarza pracę, zaczyna od obliczania dziesiątek),

• 

problemy z odejmowaniem (kłopoty z zerem w odjemnej lub odjemniku, kłopoty z pożyczaniem, 
uczeń  nie  bierze  pod  uwagę  pożyczania,  nie  pożycza,  ale  jako  odpowiedź  daje  zero,  pożycza, 
nawet  jeżeli  to  nie  jest  konieczne,  błędy  dotyczące  odjemnej  i odjemnika  są  te  same,  odlicza 
odjemną od odjemnika, omija jedną lub więcej dziesiątek),

• 

trudności  z  mnożeniem  (problemy  z  zerem  w  mnożniku  lub  mnożnej,  błędy  w  przenoszeniu, 
błędy w dodawaniu wyników częściowych, uczeń myli wyniki w mnożeniu liczb o większej ilości 
miejsc, opuszcza cyfry, błędy w pozycji wyników częściowych),

• 

problemy  z  dzieleniem  (problemy  z  resztą,  problemy  z  zerem  w  dzielnej  lub  dzielniku,  kłopoty  
z dzielnikiem, uczeń liczy obok, aby otrzymać dzielnik, wyprowadza dzielnik z jednego przypadku).

Sfera aktywności ucznia: przyswajanie faktów matematycznych i sekwencjonowanie

• 

trudności z uszeregowaniem liczb ze względu na wartość – rosnąco lub malejąco (12 poprzedza 
13, czy następuje po 13?),

• 

problemy  z  sekwencjami  liczb  (uczeń  nie  może  do  razu  (automatycznie)  stwierdzić,  że  74  to  
o pięć więcej od 69, nie potrafi umieścić w szeregu liczbowym 8 i 27, liczy na palcach),

• 

problemy z zapamiętywaniem prostych faktów liczbowych (np. tabliczki mnożenia),

• 

problemy z pamięciowym liczeniem (słaba pamięć krótkotrwała), uczeń traci z pamięci 
istotne liczby, używane w obliczeniach,

• 

problemy z liczeniem wstecz (np. co cztery, zaczynając od 100),

• 

potrzeba liczenia na palcach, by poradzić sobie z prostymi obliczeniami,

• 

trudności z wyobrażeniem sobie treści zadań tekstowych,

background image

11

Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

brak zdolności do rozumienia symboli graficznych, które reprezentują cyfry (uczeń ma 
trudności z oderwaniem się od konkretów i posługiwaniem się reprezentantami symbo-
licznymi w zakresie pojęć liczbowych, działań matematycznych oraz schematów graficz-
nych),

• 

jeszcze w klasie iii uczeń liczy na palcach, nie może opanować tabliczki mnożenia, odpy-
tywany na wyrywki bardzo długo się zastanawia nad odpowiedzią, często powtarzając 
bezmyślnie kilkakrotnie: 3 : 5, 3 : 5, 3 : 5...,

• 

wolne tempo lub częste błędy w wykonywaniu prostych operacji rachunkowych w pamięci,

• 

częste mylenie kolejnych przycisków w kalkulatorze (pamięć sekwencyjna).

Sfera aktywności ucznia: myślenie złożone

• 

sztywność w myśleniu objawiająca się niemożnością wybrania właściwej strategii w rozwiązy-
waniu problemów i w zamianie strategii na inną, jeśli uprzednio wybrana jest nieskuteczna,

• 

problemy z następstwem kolejnych kroków w zadaniach matematycznych,

• 

problemy z rozsądnym oszacowaniem (np. przy ocenie wymiarów w celu wykonania przybliżo-
nych obliczeń i osiągnięcia rozsądnych odpowiedzi),

• 

trudności z utrzymaniem jednego ciągu myśli podczas rozwiązywania problemów matematycz-
nych, włączając w to pozostanie wiernym właściwej strategii,

• 

trudności z planowaniem (problemy z zaplanowaniem rozwiązania zadania przed faktycznym 
przystąpieniem do rozwiązania),

• 

problemy z przechodzeniem z poziomu konkretów na poziom abstrakcyjnego myślenia; zauważa 
się to w sytuacji przechodzenia od konkretnych przedmiotów do symboli matematycznych,

• 

problemy z rozumieniem pojęć matematycznych, znaków i symboli niezbędnych do wykonywa-
nia operacji na liczbach, 

• 

trudności z wykonywaniem czterech podstawowych działań arytmetycznych,

• 

problemy  z  rozumieniem  ułamków  zwykłych,  odczytywaniem  i  zapisem  ułamków  dziesięt-
nych,

• 

trudności z wyobrażeniem sobie treści zadań tekstowych,

• 

trudności z doborem odpowiedniej operacji matematycznej w celu rozwiązania zadania (dziecko 
wykonuje operację tylko wtedy, kiedy jest ona wyraźnie określona),

• 

trudności z zapamiętaniem operacji potrzebnych do wykonania zadania,

• 

brak umiejętności posługiwania się pojęciami matematycznymi,

• 

obniżona zdolność identyfikowania liczb z pisemnymi symbolami (dzieci mogą dobrze liczyć, ale 
nie potrafią odczytać liczb),

• 

uczeń może zupełnie dobrze opanować dodawanie i mnożenie (pomaga sobie palcami), ale ma 
kłopoty z odejmowaniem i dzieleniem, z trudem opanowuje odejmowanie związane z przekro-
czeniem progu dziesiątkowego (37 - 19), 

• 

uczeń sztywno trzyma się pewnych reguł, np.: że mniejszą liczbę odejmuje się od większej i liczy 
następująco w zadaniu: 25 - 7, 7 - 5 = 2 (bo 5 jest mniejsze od 7), zatem: 25 - 7 = 22, nie rozumie, 
że 5 reprezentuje tu 15 (i reguła nadal działa: 15 - 7, bo 15 jest większe, a 7 mniejsze), ma więc 
spore trudności w podliczaniu, przestawia cyfry,

background image

1

Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

uczeń często dobrze rozumie problem i ustnie rozwiązuje go poprawnie, ale trudności pojawiają 
się, gdy ma to zapisać,

• 

trudności  z  opanowaniem  rozmaitych  reguł  dotyczących  na  przykład  kolejności  działań,  róż-
nych ułatwień w liczeniu, sposobu rozwiązywania równania

• 

trudności z rozwiązywaniem zadań tekstowych (ze zrozumieniem, o co w nim chodzi, trudności 
w werbalizowaniu swoich myśli – uczeń rozwiąże zadanie, ale nie potrafi opisać sposobu, w jaki 
to zrobił),

• 

trudności z doborem odpowiedniej operacji matematycznej w celu rozwiązania zadania (uczeń 
wykonuje operację tylko wtedy, kiedy jest ona wyraźnie określona),

• 

trudności z zapamiętaniem operacji potrzebnych do wykonania zadania,

• 

brak umiejętności posługiwania się pojęciami matematycznymi,

• 

uczeń potrafi zaproponować oryginalny sposób rozwiązania zadania, ale popełnia przy tym pro-
ste błędy rachunkowe; jest w stanie wykonać w pamięci skomplikowane mnożenie, jednak nie 
radzi sobie z prostymi działaniami pisemnymi,

• 

trudności w zrozumieniu odwrotności działań rachunkowych.

Sfera aktywności ucznia: postawa społeczna i emocjonalna

• 

niepokój spowodowany wolniejszą pracą i popełnianiem większej ilości błędów niż inni,

• 

lęk na samą myśl, że trzeba zająć się matematyką,

• 

brak zaufania do własnych kompetencji matematycznych,

• 

brak zaufania do poprawności swoich obliczeń, unikanie obliczeń przybliżonych i sprawdzania 
odpowiedzi,

• 

częste rozwijanie strategii „wyuczonej bezradności”,

• 

częste oddawanie prac, które są niestaranne, pomazane, niechlujne,

• 

niechęć do pracy w grupie,

• 

duża zmienność w wiedzy i w osiągnięciach (dobre i złe dni),

• 

niska samoocena,

• 

niechęć do sprawdzania pracy lub sprawdzanie nieskuteczne, 

• 

uczeń rozumieć temat na lekcji, jednak ma problemy w pracy domowej (trudności w zastosowa-
niu wiedzy poza lekcją matematyki).

Inne sfery aktywności ucznia (później osoby dorosłej)

•  awersja do jakichkolwiek gier, które wiążą się z cyframi lub przestrzennym kojarzeniem (domi-

no, warcaby, szachy),

• 

trudności z liczeniem w codziennym życiu (robienie zakupów, rozliczenie się z pieniędzy, posłu-
giwanie się zegarkiem, wagą, mierzenie linijką),

• 

błędy w wybieranym numerze telefonu,

• 

kłopoty w podróżowaniu spowodowane złym odczytywaniem numerów autobusów, zapomina-
niem numerów dróg,

background image

13

Moduł 3. objawy zaburzeń funkcji poznawczych w różnych sferach aktywności  

 

ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki

• 

kłopoty z nauką wartości rytmicznych i nut, 

• 

trudności z zapamiętywaniem reguł gier sportowych, kroków tanecznych,

• 

zakłócenia w wyobraźni przestrzennej,

• 

mylenie stron i kierunków,

• 

omijanie drobnych elementów graficznych różnych przedmiotów (niezauważanie detali),

• 

błędy lokalizacyjne,

• 

trudności z umiejscowieniem znaków i figur w przestrzeni,

• 

trudności z zadaniami geometrycznymi,

• 

mylenie dni tygodnia, miesięcy.

Podsumowanie

Powszechnie przyjęto łączyć sukcesy w uczeniu się matematyki z wysokim poziomem rozwoju umy-
słowego dzieci. nauczyciele są także skłonni tłumaczyć niepowodzenia w opanowywaniu matema-
tyki gorszymi możliwościami intelektualnymi uczniów. 
należyta sprawność manualna, precyzja spostrzegania i koordynacja wzrokowo-ruchowa są niezbęd-
ne do uczenia się matematyki. Jeżeli dziecko nie może należycie skupić się na problemach matema-
tycznych, to ma to ogromny wpływ na jego zakres doświadczeń matematyczno-logicznych, a tym 
samym na powodzenie w uczeniu się tego przedmiotu. Należy pamiętać, że rozpoznanie specyficz-
nych trudności w uczeniu się matematyki dokonuje się na podstawie analizy deficytów poznaw-
czych ujawnionych przez dziecko w kontekście prawidłowego rozwoju intelektualnego i sprzyjają-
cych warunków edukacyjnych
.