Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Wstęp do programowania

wykład 8

Agata Półrola

Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

sem. zimowy 2010/2011

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Podtablice

Można odwoływać się do fragmentów tablic (tzw.

podtablic

)

Podtablicę wyznaczamy pisząc
nazwa zmiennej tablicowej(zakres indeksu podtablicy)

Przykłady

temperatury(sty..lut):=(1.0,2.0);
a(2..4):=(others=>0);

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Operacje na tablicach

Jeśli tablice (podtablice) należą do tego samego typu, to można na
nich wykonywać następujące operacje:

podstawianie

(jeśli są równej długości)

porównywanie

za pomocą operatorów

=

i

/=

łączenie

za pomocą operatora

&

jeśli składowe tablic są typu dyskretnego, to można
wykonywać również

porównywanie

tablic za pomocą

operatorów

<, <=, >=, >

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Przykład (Operacje na podtablicach)

w i t h ada . t e x t i o ,

ada . i n t e g e r t e x t i o ;

u s e ada . t e x t i o ,

ada . i n t e g e r t e x t i o ;

p r o c e d u r e

w 0 8 p o d t a b l i c e

i s

t y p e t a b

i s

a r r a y

( i n t e g e r

r a n g e

1 . . 1 0 )

o f

i n t e g e r ;

a , b :

t a b ;

b e g i n

a : = ( o t h e r s => 1 ) ;

f o r

i

i n b ’ r a n g e l o o p

b ( i ):=2∗ i ; end l o o p ;

−− p o d s t a w i a n i e

p o d t a b l i c

a ( 1 . . 3 ) : = b ( 4 . . 6 ) ;

f o r

i

i n a ’ r a n g e l o o p

p u t ( a ( i ) , 3 ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

−− p o r o w n y w a n i e p o d t a b l i c

i f

a ( 1 . . 3 ) = a ( 8 . . 1 0 )

t h e n

p u t l i n e ( ” r o w n e f r a g m e n t y p o c z

i

kon ” ) ;

e l s e

p u t l i n e ( ” p o c z a t e k

r o z n y od k o n c a ” ) ;

end

i f ;

i f

a ( 1 . . 3 ) > a ( 8 . . 1 0 )

t h e n

p u t l i n e ( ” p o c z a t e k

w i e k s z y ” ) ;

e l s e

p u t l i n e ( ” k o n i e c

w i e k s z y

l u b row ny ” ) ;

end

i f ;

−− k o n k a t e n a c j a

p o d t a b l i c

a := b ( 1 . . 5 ) & a ( 6 . . 1 0 ) ;

f o r

i

i n a ’ r a n g e l o o p

p u t ( a ( i ) , 3 ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

end w 0 8 p o d t a b l i c e ;

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Wektory boolowskie

Szczególnym przypadkiem tablic są

wektory boolowskie

(jednowymiarowe tablice złożone z elementów typu logicznego)
Poza standardowymi operacjami na tablicach jednowymiarowych
można na nich wykonywać

operacje logiczne

, używając operatorów

not, and, or i xor

w przypadku operatorów dwuargumentowych
wektory-argumenty muszą być tej samej długości

wynikiem jest agregat tablicy powstały poprzez wykonanie
danej operacji logicznej na poszczególnych elementach
wektora/wektorów

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Przykład (Wektory boolowskie)

w i t h ada . t e x t i o , ada . i n t e g e r t e x t i o ;

u s e ada . t e x t i o , ada . i n t e g e r t e x t i o ;

p r o c e d u r e

w 0 8 w e k t o r l o g

i s

p a c k a g e

b i o

i s new ada . t e x t i o . e n u m e r a t i o n i o ( b o o l e a n ) ;

u s e

b i o ;

t y p e

w e k t o r l o g i c z n y

i s

a r r a y ( 1 . . 4 )

o f

b o o l e a n ;

p , q , w and , w o r , w x o r , w n o t : w e k t o r l o g i c z n y ;
k : p o s i t i v e c o u n t ;

b e g i n

p : = ( o t h e r s=>t r u e ) ;

p u t l i n e ( ” P o d a j w e k t o r q − m o z l i w e

w a r t o s c i

j e g o

s k l a d o w y c h t o TRUE i FALSE” ) ;

f o r

i

i n q ’ r a n g e l o o p

p u t ( ” q ( ” ) ; p u t ( i , 0 ) ; p u t ( ”)= ” ) ;

g e t ( q ( i ) ) ;

end l o o p ;

w and := p and q ;

w o r := p o r q ;

w x o r := p x o r q ;

w n o t := n o t q ;

p u t l i n e ( ”A o t o

w y n i k i

d z i a l a n na w e k t o r a c h : ” ) ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” p ” ” : ” ) ;

k : = 1 3 ;

f o r

i

i n p ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( p ( i ) ) ;

end l o o p ;

n e w l i n e ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” q ” ” : ” ) ; k : = 1 3 ;

f o r

i

i n q ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( q ( i ) ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” n o t q ” ” : ” ) ; k : = 1 3 ;

f o r

i

i n q ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( w n o t ( i ) ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” p and q ” ” : ” ) ; k : = 1 3 ;

f o r

i

i n w and ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( w and ( i ) ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” p o r q ” ” : ” ) ; k : = 1 3 ;

f o r

i

i n w o r ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( w o r ( i ) ) ; end l o o p ;

n e w l i n e ;

p u t ( ” w e k t o r ” ” p x o r q ” ” : ” ) ; k : = 1 3 ;

f o r

i

i n

w x o r ’ r a n g e l o o p k := k +7;

s e t c o l ( k ) ;

p u t ( w x o r ( i ) ) ; end l o o p ;

end w 0 8 w e k t o r l o g ;

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Tablice anonimowe

Tablice anonimowe (anonimowy typ tablicowy) mają pewne
ograniczenia:

każda zmienna będąca tablicą anonimową jest traktowana
jako będąca innego typu (nawet jeśli zadeklarujemy je naraz,
np. A,B: array (1..5) of float;) - takich tablic nie
można sobie nawzajem przypisywać ani porównywać

istnieją deklaracje w których może wystąpić tablica, ale nie
może wystąpić tablica anonimowa

(omówimy poźniej)

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Jednowymiarowe tablice dynamiczne

Rozmiar standardowo zadeklarowanej tablicy określamy w czasie
pisania programu - czyli jest on znany w momencie kompilacji

Tablice dynamiczne

to takie tablice, których rozmiar jest znany

dopiero w czasie uruchomienia programu (i przy każdym
uruchomieniu ten rozmiar może być inny)

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Jednowymiarowe tablice dynamiczne

Rozmiar standardowo zadeklarowanej tablicy określamy w czasie
pisania programu - czyli jest on znany w momencie kompilacji

Tablice dynamiczne

to takie tablice, których rozmiar jest znany

dopiero w czasie uruchomienia programu (i przy każdym
uruchomieniu ten rozmiar może być inny)

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Tworzenie tablic dynamicznych

Można zdefiniować zarówno anonimową tablicę dynamiczną,
jak i odpowiedni nowy typ tablicowy

W obu przypadkach używamy do tego celu bloku z częścią
declare

uwagi:

zadeklarowana tablica i ew. zdefiniowany typ są widoczne
tylko wewnątrz danego bloku
rozmiar tablicy musi być podany przed jej zadeklarowaniem

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Tworzenie tablic dynamicznych

Można zdefiniować zarówno anonimową tablicę dynamiczną,
jak i odpowiedni nowy typ tablicowy

W obu przypadkach używamy do tego celu bloku z częścią
declare

uwagi:

zadeklarowana tablica i ew. zdefiniowany typ są widoczne
tylko wewnątrz danego bloku
rozmiar tablicy musi być podany przed jej zadeklarowaniem

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Przykład (Tworzenie tablicy dynamicznej)

w i t h ada . t e x t i o ,

ada . i n t e g e r t e x t i o ;

u s e ada . t e x t i o ,

ada . i n t e g e r t e x t i o ;

p r o c e d u r e w 0 8 t a b d y n

i s

i l o s c :

p o s i t i v e ;

b e g i n

p u t ( ” i l e

l i c z b

b e d z i e s z

c h c i a l

z a p a m i e t a c ? ” ) ;

g e t ( i l o s c ) ;

d e c l a r e

t y p e t a b

i s

a r r a y

( i n t e g e r

r a n g e

1 . . i l o s c ) o f

i n t e g e r ;

t :

t a b ;

b e g i n

p u t l i n e ( ” p o d a j

t e r a z

t e

l i c z b y : ” ) ;

f o r

i

i n t ’ r a n g e l o o p

p u t ( ” l i c z b a ” ) ;

p u t ( i , 0 ) ;

p u t ( ” : ” ) ;

g e t ( t ( i ) ) ;

end l o o p ;

n e w l i n e ( 2 ) ;
p u t l i n e ( ” Twoje

l i c z b y : ” ) ;

f o r

i

i n t ’ r a n g e l o o p

p u t ( t ( i ) ) ;

end l o o p ;

end ;

end w 0 8 t a b d y n ;

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Zadania

Zadanie 1

Napisać program pobierający od użytkownika tablicę liczb
całkowitych o podanej przez niego długości, a następnie wypisujący
informację czy tablica zawiera dwa sąsiadujące z sobą elementy
dodatnie.

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Zadanie 2

Napisać program pobierający od użytkownika tablicę liczb
całkowitych o podanej przez niego długości, a następnie wypisujący
wszystkie pary uporządkowane jakie można utworzyć z elementów
tej tablicy

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Zadanie 3

Napisać program pobierający od użytkownika tablicę liczb
całkowitych o podanej przez niego długości, a następnie wypisujący
wszystkie dwójki (pary nieuporządkowane) różnych elementów tej
tablicy

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania

Tablice jednowymiarowe - cd

Zadania

Tablice wielowymiarowe

Zadanie 4

Napisać program pobierający od użytkownika tablicę liczb
całkowitych o podanym przez niego zakresie indeksu, a następnie
wypisujący wszystkie liczby występujące w tablicy

Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ

Wstęp do programowania