RADA MINISTRÓW
ZAŁO
Ż
ENIA
PROJEKTU BUD
Ż
ETU PA
Ń
STWA
NA ROK 2013
Warszawa
czerwiec 2012 r.
1
Spis tre
ś
ci
WST
Ę
P............................................................................................................................ 2
OCENA BIE
ŻĄ
CEJ SYTUACJI MAKROEKONOMICZNEJ ........................................... 4
ZAŁO
Ż
ENIA PROJEKTU BUD
Ż
ETU PA
Ń
STWA NA 2013 R........................................ 8
Z
AŁOŻENIA MAKROEKONOMICZNE
............................................................................................... 8
P
ODSTAWOWE UWARUNKOWANIA PROGNOZY DOCHODÓW BUDŻETU PAŃSTWA
........................ 12
P
ODSTAWOWE UWARUNKOWANIA W OBSZARZE WYDATKÓW BUDŻETU PAŃSTWA
..................... 14
2
Wst
ę
p
Wyniki polskiej gospodarki na przestrzeni ostatnich kilku lat, pomimo silnych zawirowa
ń
w otoczeniu zewn
ę
trznym, wskazuj
ą
na jej wyj
ą
tkow
ą
odporno
ść
na szoki.
W okresie kumulacji
ś
wiatowego kryzysu finansowego Polska, jako jedyne pa
ń
stwo w UE i jedno z nielicznych w
OECD, odnotowała wzrost gospodarczy w 2009 r. (o 1,6%). W
ś
ród czynników, które pomogły w
utrzymaniu wzrostu gospodarczego w tym okresie nale
ż
y wymieni
ć
stymulacj
ę
fiskaln
ą
w
postaci znacznej redukcji klina podatkowego zwi
ę
kszaj
ą
cej dochody do dyspozycji gospodarstw
domowych, oraz istotnego przyspieszenia inwestycji publicznych finansowanych w du
ż
ym
stopniu z funduszy UE. Pogarszaj
ą
ce si
ę
warunki zewn
ę
trzne, pomimo wdro
ż
onego impulsu
fiskalnego były na tyle niekorzystne,
ż
e polska gospodarka nie unikn
ę
ła spowolnienia, co z kolei
w poł
ą
czeniu z antycykliczn
ą
polityk
ą
fiskalna spowodowało pogorszenie si
ę
sytuacji finansów
publicznych.
Poprawa sytuacji gospodarczej u naszych najwi
ę
kszych partnerów handlowych, w tym
głównie w Niemczech i okres szybszego wzrostu popytu prywatnego przejawiaj
ą
cy si
ę
w:
o
ż
ywieniu, po dwóch latach spadku, inwestycji sektora prywatnego, stabilnym wzro
ś
cie
konsumpcji prywatnej i pozytywnym wkładzie we wzrost PKB ze strony eksportu netto, został
wykorzystany do silnego zmniejszenia deficytu sektora rz
ą
dowego i samorz
ą
dowego, przy
ograniczeniu jego negatywnego, krótkookresowego wpływu dla wzrostu gospodarczego.
Pomimo du
ż
ej skali konsolidacji fiskalnej w 2011 r. (deficyt sektora rz
ą
dowego i samorz
ą
dowego
został obni
ż
ony z 7,8% PKB do 5,1% PKB), realne tempo wzrostu gospodarczego przyspieszyło
do 4,3% w porównaniu z 3,9% w 2010 r. Patrz
ą
c na cały okres 2009 -2011 to skumulowany
wzrost był najwy
ż
szy w UE.
Perspektywy wzrostu gospodarczego na
ś
wiecie w najbli
ż
szych latach według aktualnych
prognoz uległy znacznemu pogorszeniu. Wszystko wskazuje,
ż
e rok 2012 b
ę
dzie okresem
spowolnienia
ś
wiatowego PKB, przy czym relatywnie silne b
ę
dzie ono w strefie euro (spadek
PKB o -0,3% r/r) i w konsekwencji w UE (0,0% r/r), czyli w obszarze gospodarczym, który jest
najwi
ę
kszym partnerem handlowym Polski. Gospodarka
ś
wiatowa wchodzi w kolejny etap
kryzysu, który z uwagi na wyst
ę
powanie wysokiej nierównowagi fiskalnej i w konsekwencji silny
wzrost zadłu
ż
enia sektora publicznego, mo
ż
na nazwa
ć
kryzysem fiskalnym. Konieczno
ść
redukcji deficytów finansów publicznych w poszczególnych pa
ń
stwach UE oraz silna awersja do
ryzyka przy niepewnych perspektywach wzrostu gospodarczego znajdzie odzwierciedlenie w
wyra
ź
nym spowolnieniu realnej gospodarki UE. Oczekuje si
ę
wprawdzie,
ż
e od 2013 r. wzrost
3
gospodarczy b
ę
dzie przyspieszał, jednak jego tempo b
ę
dzie ni
ż
sze ni
ż
w latach 2010-2011 i
wyra
ź
nie ni
ż
sze ni
ż
w okresie przed kryzysem finansowym.
Zgodnie z zaleceniami KE i planami Rz
ą
du RP, Polska w 2012 r. zredukuje nadmierny
deficyt w sposób wiarygodny i trwały. Sprzyja
ć
b
ę
d
ą
temu mechanizmy ograniczaj
ą
ce wzrost
wydatków sektora rz
ą
dowego i samorz
ą
dowego, m. in. wydatkowa reguła dyscyplinuj
ą
ca,
odnosz
ą
ca si
ę
do wydatków dyskrecjonalnych i nowych wydatków prawnie zdeterminowanych
(tzw. nowych sztywnych), zamro
ż
enie nominalnego funduszu wynagrodze
ń
podsektora
centralnego, czy stopniowa redukcja udziału w PKB inwestycji publicznych (w roku ubiegłym
udział ten wyniósł 5,8% i był najwy
ż
szy w UE). Realizacja zaplanowanej konsolidacji fiskalnej
wzmocni wiarygodno
ść
i fundamenty polskiej gospodarki. Pozwala ona równie
ż
nie tylko na
unikni
ę
cie ryzyka zwi
ą
zanego z przekroczeniem przez dług publiczny drugiego progu
ostro
ż
no
ś
ciowego (55% PKB), ale przede wszystkim na wej
ś
cie, ju
ż
od 2012 r., na
ś
cie
ż
k
ę
oznaczaj
ą
c
ą
redukcj
ę
długu publicznego w relacji do PKB. Wraz z realizacj
ą
zaplanowanych
działa
ń
konsolidacyjnych zostan
ą
równie
ż
stworzone warunki do wprowadzenia stabilizuj
ą
cej,
relacj
ę
deficytu sektora rz
ą
dowego i samorz
ą
dowego do PKB, reguły wydatkowej.
Zaplanowane działania w ramach realizacji strategii konsolidacji fiskalnej zostały dobrane
tak, aby doprowadzi
ć
do relatywnie szybkiego obni
ż
enia nierównowagi finansów publicznych
przy jednoczesnej minimalizacji potencjalnie negatywnych skutków ograniczenia popytu
publicznego na wzrost gospodarczy w Polsce. Ma to szczególne znaczenie w obliczu
oczekiwanego spowolnienia w gospodarce
ś
wiatowej. Obni
ż
enie kosztów osobowych
administracji publicznej zmniejsza presj
ę
na wzrost wynagrodze
ń
w skali całej gospodarki
prowadz
ą
c do wzrostu jej konkurencyjno
ś
ci, co dzi
ę
ki zwi
ę
kszaniu udziału w rynkach
eksportowych, skutkowa
ć
b
ę
dzie wzrostem zatrudnienia i przyspieszeniem wzrostu
gospodarczego.
Charakter kolejnego kryzysu oraz silna awersja do ryzyka na rynkach finansowych, s
ą
czynnikami, które wspieraj
ą
konieczno
ść
kontynuowania przyj
ę
tej
ś
cie
ż
ki konsolidacji fiskalnej.
Jednym ze skutków działa
ń
zmniejszaj
ą
cych deficyt i dług w relacji do PKB b
ę
dzie utrzymanie, a
w perspektywie równie
ż
i podniesienie ratingów wiarygodno
ś
ci kredytowej kraju. Ni
ż
sza premia
za ryzyko i zwi
ą
zany z tym ni
ż
szy koszt dost
ę
pu do kapitału b
ę
dzie miał pozytywny wpływ na
koszty obsługi zobowi
ą
za
ń
sektora publicznego, ale równie
ż
znajdzie odzwierciedlenie w
koszcie finansowania działalno
ś
ci gospodarczej sektora prywatnego. Poszerzenie dost
ę
pu do
zewn
ę
trznego finansowania przy zmniejszaj
ą
cej si
ę
premii za ryzyko ograniczy negatywne
skutki kryzysu zadłu
ż
enia w strefie euro. W konsekwencji poprawa i pó
ź
niejsza stabilizacja
sytuacji finansów publicznych b
ę
dzie sprzyja
ć
długookresowemu wzrostowi gospodarczemu.
4
Ocena bie
żą
cej sytuacji makroekonomicznej
Dynamika aktywno
ś
ci w gospodarce
ś
wiatowej w 2011 r. obni
ż
yła si
ę
, w głównej mierze za
spraw
ą
krajów rozwini
ę
tych, m.in. USA, Japonii i strefy euro. Wolniej rosły
ś
wiatowy handel
i produkcja przemysłowa. Negatywny wpływ na koniunktur
ę
gospodarcz
ą
w tym okresie miały:
silny wzrost cen surowców naturalnych, katastrofa naturalna w Azji oraz przede wszystkim
trwaj
ą
cy kryzys zadłu
ż
eniowy w strefie euro, który wpłyn
ą
ł na wzrost awersji do ryzyka na
ś
wiatowych rynkach finansowych. Znalazło to odzwierciedlenie we wzro
ś
cie rentowno
ś
ci
papierów skarbowych, przede wszystkim w krajach o najwi
ę
kszym zadłu
ż
eniu, co oznaczało
cz
ę
sto dalszy wzrost kosztów obsługi długu publicznego. Napi
ę
cia na rynku długu przeło
ż
yły si
ę
tak
ż
e na wy
ż
sze koszty finansowania sektora bankowego, co w poł
ą
czeniu ze zwi
ę
kszonymi
wymogami kapitałowymi oraz wzrostem awersji do ryzyka przyczyniło si
ę
do zaostrzenia
warunków kredytowych dla podmiotów sektora niefinansowego, zwłaszcza w krajach
europejskich.
Te czynniki oraz trwaj
ą
cy po kryzysie finansowym z lat 2008/09 proces dostosowa
ń
w bilansach sektora finansowego i niefinansowego przyczyniły si
ę
do obni
ż
enia tempa wzrostu
gospodarki UE w 2011 r., na któr
ą
przypada ok. 80% polskiego eksportu. PKB w UE w 2011 r.
zwi
ę
kszył si
ę
o 1,5%, wobec 2% w 2010 r. i był ni
ż
szy od prognoz formułowanych przed rokiem.
W jeszcze wi
ę
kszym stopniu obni
ż
yła si
ę
dynamika popytu krajowego, zarówno
konsumpcyjnego, jak i inwestycyjnego. W efekcie import UE, który jest główn
ą
determinant
ą
zewn
ę
trznego popytu na polskie towary, zwi
ę
kszył si
ę
tylko o ok. 4%, wobec 9,8% rok
wcze
ś
niej. Szybciej rósł wprawdzie import Niemiec, z którymi Polska utrzymuje najsilniejsze
kontakty handlowe, ale i w tym wypadku zanotowano spadek tempa wzrostu.
Osłabienie aktywno
ś
ci gospodarczej wpłyn
ę
ło na pogorszenie dynamiki obrotów handlowych
krajów, których rynki s
ą
kluczowe dla polskiego eksportu. Mimo to, wyniki polskiego eksportu,
zwłaszcza pod koniec 2011 r., okazały si
ę
zaskakuj
ą
co dobre, szczególnie uwzgl
ę
dniaj
ą
c
spadek PKB i importu UE (tak
ż
e Niemiec) w IV kw. ub. r. Przyczyniło si
ę
do tego m.in.
relatywnie du
ż
e osłabienie złotego w II połowie roku, które wpłyn
ę
ło na popraw
ę
konkurencyjno
ś
ci cenowej polskich produktów. Zgodnie z danymi BIS, mi
ę
dzy majem i grudniem
ub.r. nast
ą
piła deprecjacja realnego efektywnego kursu złotego o 13%, który w ostatnim
miesi
ą
cu 2011 r. osi
ą
gn
ą
ł najsłabszy poziom od marca 2009 r. Wzrostowi sprzeda
ż
y
zagranicznej sprzyjał tak
ż
e niewielki spadek relatywnych jednostkowych kosztów pracy
5
w przetwórstwie przemysłowym. Powy
ż
sze czynniki przyczyniły si
ę
do wzrostu udziału polskiego
eksportu w imporcie UE, co pozwoliło ograniczy
ć
negatywne skutki spowolnienia gospodarczego
i wymiany handlowej u naszych głównych partnerów.
Wzrost produkcji przemysłowej w całym 2011 r. wyniósł niemal 8%. W porównaniu
z pocz
ą
tkiem obecnej fazy o
ż
ywienia, tj. ze styczniem 2009 r., w grudniu 2011 r. poziom
produkcji sprzedanej przemysłu (oczyszczony z waha
ń
sezonowych) był o prawie 1/3 wi
ę
kszy.
Relatywnie dobre wyniki eksportu oraz wysokie inwestycje publiczne wspierały wzrost produkcji
w bran
ż
ach przetwórstwa przemysłowego kieruj
ą
cych znaczn
ą
cz
ęść
swojej produkcji na rynki
zagraniczne oraz powi
ą
zanych z bran
żą
budowlan
ą
.
Na wysokim poziomie przez cały ub.r. utrzymywała si
ę
dynamika aktywno
ś
ci inwestycyjnej.
To efekt wysokich nakładów w sektorze instytucji rz
ą
dowych i samorz
ą
dowych na inwestycje
infrastrukturalne oraz poprawy inwestycji w sektorze prywatnym, zwłaszcza przedsi
ę
biorstw.
Tym ostatnim sprzyjały dobre wyniki finansowe firm oraz relatywnie korzystne warunki
finansowania w sektorze bankowym. W 2011 r., po dwóch latach spadku, nakłady brutto na
ś
rodki trwałe wzrosły o 8,1% w porównaniu do 2010 r. Najwy
ż
sz
ą
dynamik
ę
odnotowały te
inwestycje budowlane, które nie były powi
ą
zane z budownictwem mieszkaniowym. W 2011 r.
wyra
ź
nie wzrosły te
ż
inwestycje w
ś
rodki transportu, wci
ąż
niska była natomiast dynamika
nakładów inwestycyjnych w maszyny i urz
ą
dzenia oraz budownictwo mieszkaniowe.
Poprawa aktywno
ś
ci gospodarczej, w tym wzrost inwestycji, dobre wyniki finansowe
przedsi
ę
biorstw, pozytywnie wpłyn
ę
ły na wzrost popytu na prac
ę
w 2011 r. Chocia
ż
w całym
2011 r. poziom przeci
ę
tnego zatrudnienia w sektorze przedsi
ę
biorstw był a
ż
o 3,2% wy
ż
szy ni
ż
w 2010 r., to jednak od pocz
ą
tku 2011 r. notowano wyra
ź
ne spowolnienie rocznego tempa
wzrostu zatrudnienia z 4,1% w I kwartale do 2,1% w IV kwartale. W poszczególnych kwartałach
2011 r. tempo wzrostu zatrudnienia zmniejszało si
ę
we wszystkich sektorach. Dzi
ę
ki dobrym
wynikom w sektorze przedsi
ę
biorstw, przeci
ę
tne zatrudnienie w gospodarce narodowej bez
jednostek małych (jednostki małe – zatrudniaj
ą
ce do 9 osób) w 2011 r. zwi
ę
kszyło si
ę
o 1,9%
w porównaniu z rokiem poprzednim. Ministerstwo Finansów szacuje
1
,
ż
e przeci
ę
tne zatrudnienie
w gospodarce narodowej (w pełnej zbiorowo
ś
ci) w 2011 r. wzrosło o około 1,7% w skali roku.
Pomimo rosn
ą
cego popytu na prac
ę
w 2011 r. miał miejsce przyrost liczby bezrobotnych. Liczba
bezrobotnych zarejestrowanych w urz
ę
dach pracy na koniec 2011 r. wyniosła 1.982,7 tys. osób i
była o 28 tys. osób (tj. o 1,4%) wy
ż
sza w porównaniu z ko
ń
cem 2010 r. W tym samym okresie
1
Wst
ę
pne dane dotycz
ą
ce przeci
ę
tnego zatrudnienia w gospodarce narodowej w pełnej zbiorowo
ś
ci zostan
ą
opublikowane przez GUS w Małym Roczniku Statystycznym Polski 2012 w lipcu br., natomiast ostateczne dane w
tym zakresie uka
żą
si
ę
w Roczniku Statystycznym Rzeczpospolitej Polskiej 2012 na przełomie 2012 i 2013 r.
6
ś
rednioroczna stopa bezrobocia rejestrowanego wzrosła z 12,1% do 12,4%. Wzrostowi
bezrobocia towarzyszył wzrost aktywno
ś
ci zawodowej.
W 2011 r. wzrostowi zatrudnienia towarzyszyła ograniczona presja płacowa. Siła
przetargowa pracowników w negocjacjach płacowych była ograniczana przez wci
ąż
relatywnie
wysoki poziom bezrobocia. Przeci
ę
tne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej wzrosło
nominalnie o 5,4% w porównaniu do 2010 r., w tym w sektorze przedsi
ę
biorstw o 5% (realnie
odpowiednio o 1,1% i 0,6%).
Niska dynamika dochodów do dyspozycji gospodarstw domowych oraz relatywnie wysoka
inflacja nie sprzyjały wzrostowi konsumpcji prywatnej, zwłaszcza w II połowie ub.r., kiedy
zanotowano spowolnienie tempa wzrostu tej kategorii. W 2011 r. zanotowano tak
ż
e pierwszy w
historii spadek spo
ż
ycia publicznego. Było to efektem konsolidacji fiskalnej .
Wysoka dynamika aktywno
ś
ci inwestycyjnej i – szerzej – akumulacji (zapasy utrzymały
dodatni wkład we wzrost PKB) nie była w stanie zrównowa
ż
y
ć
słabszych wyników konsumpcji
ogółem. W efekcie obni
ż
yło si
ę
tempo wzrostu popytu krajowego. To z kolei przeło
ż
yło si
ę
na
osłabienie tempa wzrostu importu, do czego przyczyniło si
ę
tak
ż
e osłabienie kursu złotego.
W przeciwie
ń
stwie do 2010 r., dynamika eksportu w 2011 r. okazała si
ę
wy
ż
sza od importu, co
oznaczało dodatni wkład eksportu netto we wzrost PKB. Zmniejszeniu skali nierównowagi
zewn
ę
trznej sprzyjał równie
ż
wzrost nadwy
ż
ki transferów bie
żą
cych, spowodowany głównie
wzrostem dodatniego salda przepływów finansowych z bud
ż
etem UE, klasyfikowanych na
rachunku bie
żą
cym. Dobre wyniki finansowe przedsi
ę
biorstw bezpo
ś
redniego inwestowania
przeło
ż
yły si
ę
natomiast na niewielki wzrost deficytu dochodów. W rezultacie, w całym 2011 r.
szacowany deficyt rachunku bie
żą
cego spadł do 4,3% PKB, z 4,6% PKB w 2010 r. Co wa
ż
ne,
był on w ponad 90% finansowany napływem netto kapitału długookresowego, tj. zagranicznymi
inwestycjami bezpo
ś
rednimi i
ś
rodkami na rachunku kapitałowym, na którym klasyfikowana jest
wi
ę
kszo
ść
europejskich funduszy strukturalnych.
W 2011 r.
ś
rednie tempo wzrostu PKB utrzymywało si
ę
na relatywnie wysokim i stabilnym
poziomie (1% kw/kw, sa). W efekcie w 2011 r. PKB wzrósł w Polsce o 4,3%, tj. o 0,4 pkt. proc.
wi
ę
cej ni
ż
rok wcze
ś
niej. Obserwowany od drugiej połowy 2010 r. wysoki wzrost gospodarczy
pozwolił, uwzgl
ę
dniaj
ą
c szacowane tempo potencjalnego wzrostu PKB w latach 2010-11 w
wysoko
ś
ci ok. 3,5-3,7%, na domkni
ę
cie ujemnej luki produktowej (zdefiniowanej jako odchylenie
bie
żą
cej aktywno
ś
ci gospodarczej od długookresowego trendu) na przełomie 2010 i 2011 r.
Szacowana w 2011 r. luka była dodatnia, jednak jej skala (ok. 0,6%) była wyra
ź
nie ni
ż
sza ni
ż
w
okresie szczytu koniunktury z 2008 r., kiedy wyniosła 2,0%.
7
Ś
rednioroczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w 2011 r. wyniósł 4,3%. We
wszystkich miesi
ą
cach roku inflacja w uj
ę
ciu r/r kształtowała si
ę
wyra
ź
nie powy
ż
ej celu NBP,
wynosz
ą
cego 2,5%. Główne przyczyny wzrostu cen wynikały z czynników zewn
ę
trznych:
wysokich cen surowców na rynkach
ś
wiatowych i – spowodowanego wzrostem globalnej awersji
do ryzyka – osłabienia złotego. Inflacja bazowa (tj. CPI po wył
ą
czeniu
ż
ywno
ś
ci i energii) w
okresie od stycznia do lipca 2011 r. kształtowała si
ę
poni
ż
ej celu inflacyjnego, a na koniec roku,
na skutek osłabienia złotego, wzrosła do 3,1% r/r. W pierwszych dwóch miesi
ą
cach 2012 r.
inflacja CPI kształtowała si
ę
nieco powy
ż
ej 4%, a w marcu obni
ż
yła si
ę
do 3,9%. Inflacja bazowa
natomiast wyra
ź
nie zmniejszyła si
ę
w tym okresie, powracaj
ą
c do poziomu zbli
ż
onego do celu
inflacyjnego.
Ryzyko wzrostu presji płacowej i inflacyjnej, zwi
ą
zane z kontynuacj
ą
o
ż
ywienia
gospodarczego w Polsce, wzrostem zatrudnienia oraz silnym wzrostem cen surowców na
rynkach
ś
wiatowych, spowodowało zacie
ś
nienie polityki pieni
ęż
nej w I połowie 2011 r. W tym
okresie Rada Polityki Pieni
ęż
nej czterokrotnie podniosła stopy procentowe NBP, ł
ą
cznie o 1 pkt
proc., w tym stop
ę
referencyjn
ą
do poziomu 4,5%. W II połowie 2011 r., pomimo inflacji
pozostaj
ą
cej wyra
ź
nie powy
ż
ej celu, pogorszenie perspektyw wzrostu gospodarczego skłoniło
RPP do utrzymania stóp procentowych na niezmienionym poziomie. Kolejna podwy
ż
ka stóp,
o 0,25 pkt. proc., miała miejsce dopiero w maju 2012 r.
W 2011 r. kształtowanie si
ę
kursu złotego było w du
ż
ym stopniu determinowane czynnikami
o charakterze globalnym. Po umocnieniu si
ę
polskiej waluty w okresie marzec–czerwiec, w
II połowie 2011 r. złoty si
ę
osłabiał. Polska waluta traciła na warto
ś
ci w zwi
ą
zku z silnym
wzrostem awersji do ryzyka na globalnych rynkach finansowych, w wyniku pogorszenia
perspektyw wzrostu gospodarki
ś
wiatowej oraz obaw o rozprzestrzenienie si
ę
kryzysu
zadłu
ż
eniowego w strefie euro. NBP kilkakrotnie interweniował w tym okresie na rynku
walutowym w celu ograniczenia nadmiernej zmienno
ś
ci kursu złotego. Na pocz
ą
tku 2012 r.,
wraz ze wzrostem „apetytu na ryzyko” na
ś
wiatowych rynkach finansowych i coraz lepszym
postrzeganiem Polski jako miejsca inwestycji, kurs złotego zyskał wprawdzie na warto
ś
ci, jednak
z pocz
ą
tkiem II kw. br., wzrost niepewno
ś
ci dotycz
ą
cej dalszego pozostawania Grecji w strefie
euro, spowodował ponowne osłabienie kursu złotego.
8
Zało
ż
enia projektu bud
ż
etu pa
ń
stwa na 2013 r.
Zało
ż
enia makroekonomiczne
W latach 2012-2013, podobnie jak w roku poprzednim, przebieg sytuacji gospodarczej
w Polsce b
ę
dzie wypadkow
ą
kształtowania si
ę
koniunktury w Unii Europejskiej,
ś
cie
ż
ki
i struktury realizowanej w Polsce konsolidacji fiskalnej oraz obserwowanych tendencji
demograficznych, w szczególno
ś
ci ubytku ludno
ś
ci w wieku produkcyjnym i zmian aktywno
ś
ci
zawodowej Polaków.
Bie
żą
ca ocena kondycji gospodarczej głównego partnera handlowego Polski nie jest
optymistyczna. Wprawdzie, pomimo spadku PKB w IV kw. 2011 r., gospodarce Unii Europejskiej
udało si
ę
unikn
ąć
tzw. technicznej recesji (ujemna dynamika kw/kw przez dwa kwartały z rz
ę
du),
realny PKB w I kw. 2012 r. pozostał na poziomie z kwartału poprzedniego. Zgodnie z obecn
ą
prognoz
ą
, w całym 2012 r. realny wzrost gospodarki UE b
ę
dzie bliski zera. Oznacza to wyra
ź
n
ą
korekt
ę
prognoz w stosunku do prognoz formułowanych jeszcze rok temu, kiedy oczekiwano,
ż
e
wraz z popraw
ą
sytuacji gospodarczej po kryzysie finansowym, PKB w UE w 2012 r. wzro
ś
nie
realnie o 2,1%. Wraz z korekt
ą
prognoz wzrostu PKB UE zmianie uległa równie
ż
prognoza
wzrostu importu tego obszaru gospodarczego, stanowi
ą
cego indykator popytu na polski eksport.
Obecnie oczekuje si
ę
,
ż
e po wzro
ś
cie o 4,0% w 2011 r., w 2012 r. import UE wzro
ś
nie realnie
jedynie o 0,5%, tj. znacznie mniej ni
ż
zakładane rok temu 6,3%, czy szacowane na etapie
prognozy do ustawy bud
ż
etowej na 2012 r. 2,9% wzrostu. Aktualna ocena wskazuje,
ż
e sytuacja
w Unii Europejskiej zacznie si
ę
stopniowo poprawia
ć
w II połowie br. Szacuje si
ę
,
ż
e wraz z
wychodzeniem gospodarki europejskiej z recesji realne tempo wzrostu importu UE przyspieszy
do 3,9% w 2013 r.
Po okresie silnego wzrostu inwestycji publicznych w Polsce, które w 2011 r. osi
ą
gn
ę
ły
rekordowy poziom w relacji do PKB, b
ę
d
ą
cy równocze
ś
nie najwy
ż
szym w całej UE, oczekuje
si
ę
,
ż
e w kolejnych latach udział inwestycji w PKB b
ę
dzie si
ę
stopniowo obni
ż
a
ć
. Zwi
ą
zane jest
to m. in. z wykorzystaniem w poprzednich latach znacznej cz
ęś
ci
ś
rodków unijnych, których
Polska jest beneficjentem w ramach obecnej perspektywy finansowej – w konsekwencji na
kolejne lata perspektywy tych
ś
rodków zostało odpowiednio mniej. W rezultacie prognozowany
udział inwestycji publicznych w PKB spada z 5,8% w 2011 r. do 5,2% w 2012 r. i 3,9% w 2013 r.
Jednak negatywne konsekwencje w postaci ograniczenia popytu publicznego powinny zosta
ć
złagodzone przyspieszeniem popytu prywatnego wraz z popraw
ą
koniunktury w UE.
9
Spo
ż
ycie publiczne b
ę
dzie uwarunkowane realizowan
ą
ś
cie
ż
k
ą
konsolidacji finansów
publicznych. Przyj
ę
to,
ż
e w cz
ęś
ci zwi
ą
zanej z kosztami pracy nominalny fundusz wynagrodze
ń
podsektora centralnego w 2012 r. nie zmieni si
ę
, a przeci
ę
tne wynagrodzenie w podsektorze
samorz
ą
dowym wzro
ś
nie w tempie zbli
ż
onym do wzrostu wynagrodze
ń
w sektorze rynkowym.
Zamro
ż
enie nominalnego funduszu wynagrodze
ń
podsektora centralnego przewidziane jest
równie
ż
na 2013 r. Wyj
ą
tkiem s
ą
wzrosty wynagrodze
ń
przewidziane w ramach ju
ż
podj
ę
tych
zobowi
ą
za
ń
, w tym wynikaj
ą
ce z obowi
ą
zuj
ą
cych aktów normatywnych oraz wzrosty
wynagrodze
ń
zwi
ą
zane ze skutkami przechodz
ą
cymi podwy
ż
ek zrealizowanych w 2012 r.
Prognozuje si
ę
,
ż
e przeci
ę
tne wynagrodzenie w podsektorze samorz
ą
dowym wzro
ś
nie w tempie
zbli
ż
onym do wzrostu wynagrodze
ń
w sektorze rynkowym. W zakresie wzrostu zu
ż
ycia
po
ś
redniego w cz
ęś
ci finansowanej ze
ź
ródeł krajowych oczekuje si
ę
,
ż
e w latach 2012-2013, w
zwi
ą
zku z działaniem reguły dyscyplinuj
ą
cej realny wzrost zostanie ograniczony do 1% rocznie.
Kolejnym czynnikiem, który stanowi istotne uwarunkowanie prezentowanej prognozy, jest
ubytek ludno
ś
ci w wieku produkcyjnym. Przygotowuj
ą
c prognoz
ę
zało
ż
ono,
ż
e podj
ę
te przez
rz
ą
d działania, polegaj
ą
ce na znacznym ograniczeniu mo
ż
liwo
ś
ci przechodzenia na
wcze
ś
niejsz
ą
emerytur
ę
oraz podniesieniu wieku emerytalnego, pozwol
ą
– przy utrzymaniu
obecnych tendencji w zakresie aktywno
ś
ci zawodowej – ograniczy
ć
negatywne skutki
demograficzne dla rynku pracy. W efekcie w latach 2012-2013 poda
ż
pracy wzro
ś
nie.
Ze wzgl
ę
du na silne spowolnienie tempa wzrostu popytu zewn
ę
trznego w 2012 r. szacuje
si
ę
,
ż
e realne tempo wzrostu eksportu w Polsce w 2012 r. zwolni w stosunku do wyniku z roku
ubiegłego. Pozostanie ono jednak wy
ż
sze ni
ż
tempo wzrostu rynków eksportowych, co jest
zwi
ą
zane z przewidywanym kształtowaniem si
ę
kursu złotego i utrzymuj
ą
c
ą
si
ę
znaczn
ą
popraw
ą
konkurencyjno
ś
ci w obszarze jednostkowych kosztów pracy polskich producentów. W
kolejnym roku, wraz z popraw
ą
koniunktury na polskich rynkach eksportowych oczekuje si
ę
przyspieszenia tempa wzrostu tej kategorii ekonomicznej.
Utrzymuj
ą
ca si
ę
wysoka konkurencyjno
ść
polskich przedsi
ę
biorstw wzgl
ę
dem partnerów
handlowych, pomimo relatywnie niekorzystnej sytuacji w otoczeniu zewn
ę
trznym, znajduje
odzwierciedlenie w ich dobrych wynikach finansowych. Zakłada si
ę
,
ż
e sytuacja ta b
ę
dzie mie
ć
miejsce równie
ż
w roku bie
żą
cym, co stanowi wa
ż
ne wsparcie dla prognozowanego wzrostu
inwestycji prywatnych. Po ich przyspieszeniu w roku ubiegłym, równie
ż
w 2012 r. spodziewany
jest wzrost tej kategorii ekonomicznej, chocia
ż
ju
ż
nieco ni
ż
szy. Dalszego przyspieszenia tempa
wzrostu mo
ż
na si
ę
spodziewa
ć
w roku kolejnym, wraz z popraw
ą
sytuacji gospodarczej w UE.
Ni
ż
sze tempo wzrostu popytu inwestycyjnego w roku bie
żą
cym, w poł
ą
czeniu z zało
ż
on
ą
skal
ą
spowolnienia w otoczeniu zewn
ę
trznym, skutkowa
ć
b
ę
dzie osłabieniem popytu na prac
ę
.
10
Prognozuje si
ę
,
ż
e przeci
ę
tne zatrudnienie w gospodarce narodowej w roku bie
żą
cym wzro
ś
nie
o 0,2% w porównaniu do 1,7% w roku ubiegłym. Uwzgl
ę
dniaj
ą
c jednak spodziewany wzrost
aktywno
ś
ci zawodowej, mo
ż
na oczekiwa
ć
,
ż
e zwi
ę
kszenie liczby pracuj
ą
cych b
ę
dzie zbyt małe,
by zapobiec nieznacznemu wzrostowi stopy bezrobocia. Zgodnie z prognoz
ą
, w 2012 r.
ś
rednioroczna stopa bezrobocia rejestrowanego zwi
ę
kszy si
ę
do 12,6%. W kolejnym roku
prognozy, wraz z oczekiwanym przyspieszeniem wzrostu liczby pracuj
ą
cych, stopa bezrobocia
zacznie spada
ć
, pomimo oczekiwanej kontynuacji wzrostu aktywno
ś
ci zawodowej Polaków.
Utrzymuj
ą
ca si
ę
wysoka stopa bezrobocia wraz z rosn
ą
c
ą
poda
żą
pracy (wskutek
oczekiwanego wzrostu aktywno
ś
ci zawodowej) oraz planowanym zamro
ż
eniem funduszu
wynagrodze
ń
w wi
ę
kszo
ś
ci jednostek podsektora rz
ą
dowego i ubezpiecze
ń
społecznych b
ę
d
ą
znacz
ą
co ogranicza
ć
wzrost wynagrodze
ń
w gospodarce. Prognozuje si
ę
,
ż
e w 2012 r. realne
tempo wzrostu wynagrodze
ń
wyniesie 0,9%, w porównaniu do 1,1% w roku ubiegłym. Oznacza
to,
ż
e rok bie
żą
cy b
ę
dzie ju
ż
czwartym z kolei, gdy realne tempo wzrostu wynagrodze
ń
jest
wyra
ź
nie ni
ż
sze ni
ż
wzrost wydajno
ś
ci pracy. W roku przyszłym, wraz z oczekiwan
ą
popraw
ą
sytuacji na rynku pracy, obni
ż
aj
ą
c
ą
si
ę
stop
ą
bezrobocia i popraw
ą
perspektyw gospodarki
ś
wiatowej, prognozowane jest przyspieszenie realnego tempa wzrostu wynagrodze
ń
.
Sytuacja na rynku pracy oraz niski prognozowany wzrost płac pozwalaj
ą
oczekiwa
ć
,
ż
e
w 2012 r. realny wzrost dochodów do dyspozycji gospodarstw domowych nie przekroczy 1%,
w porównaniu z 0,4% w 2011 r. Przy zało
ż
eniu spadku stopy oszcz
ę
dno
ś
ci oraz uwzgl
ę
dniaj
ą
c
pozytywny wpływ na konsumpcj
ę
prywatn
ą
efektów zwi
ą
zanych z organizacj
ą
EURO 2012,
mo
ż
na oczekiwa
ć
,
ż
e realny wzrost konsumpcji prywatnej w roku bie
żą
cym wyniesie 2,1%. W
kolejnym roku, zakładaj
ą
c stabilizacj
ę
stopy oszcz
ę
dno
ś
ci, realny wzrost spo
ż
ycia prywatnego
powinien by
ć
zgodny z szacowanym wzrostem dochodów do dyspozycji.
Prognozuje si
ę
,
ż
e po silnym wzro
ś
cie zapasów w 2011 r., ich kontrybucja we wzrost PKB w
roku bie
żą
cym b
ę
dzie ujemna i wyniesie minus 0,2 pkt. proc. W 2013 r., wraz z oczekiwanym
przyspieszeniem popytu finalnego, wkład we wzrost PKB ze strony tej kategorii ekonomicznej
powinien by
ć
dodatni.
Kształtowanie si
ę
popytu finalnego, obok kursu walutowego, b
ę
dzie podstawow
ą
determinant
ą
wzrostu importu w Polsce. Oczekuje si
ę
,
ż
e w 2012 r. realny wzrost importu b
ę
dzie
wolniejszy ni
ż
eksportu, co pozwoli utrzyma
ć
dodatni
ą
kontrybucj
ę
eksportu netto we wzrost
PKB, jednak na poziomie nieco ni
ż
szym ni
ż
w 2011 r. W 2013 r., wraz z przyspieszeniem popytu
w kraju, dynamika importu b
ę
dzie si
ę
zwi
ę
ksza
ć
. Struktura rosn
ą
cego popytu, implikuj
ą
ca
przyspieszenie wzrostu importu, b
ę
dzie ogranicza
ć
wkład we wzrost PKB ze strony eksportu
netto. Znajdzie to równie
ż
odzwierciedlenie w pogorszeniu salda obrotów towarowych, co z kolei
11
b
ę
dzie wa
ż
nym czynnikiem determinuj
ą
cym saldo rachunku bie
żą
cego w bilansie płatniczym.
Zakładaj
ą
c niewielkie pogorszenie ujemnego salda dochodów, głównie w zwi
ą
zku z
oczekiwanym kształtowaniem si
ę
dochodów osi
ą
ganych przez zagranicznych inwestorów
bezpo
ś
rednich, przewiduje si
ę
,
ż
e deficyt rachunku bie
żą
cego, po spadku do 3,5% PKB w
2012 r., w roku kolejnym lekko si
ę
pogł
ę
bi. Co istotne, oczekuje si
ę
jednak,
ż
e b
ę
dzie on w
wi
ę
kszo
ś
ci finansowany napływem kapitału długookresowego, tj. zagranicznymi inwestycjami
bezpo
ś
rednimi i
ś
rodkami klasyfikowanymi na rachunku kapitałowym (głównie europejskimi
funduszami strukturalnymi).
W przypadku inflacji prognozuje si
ę
,
ż
e utrzyma si
ę
ona na wysokim poziomie równie
ż
w 2012 r.
Ś
rednioroczny CPI w roku bie
żą
cym wyniesie 4,0% w porównaniu z 4,3% w roku
ubiegłym. Wysoki poziom tego wska
ź
nika zwi
ą
zany jest z jego silnym wzrostem pod koniec
2011 r. m.in. wskutek wcze
ś
niejszej deprecjacji kursu złotego. W przyszłym roku, przy zało
ż
eniu
stabilizacji cen na rynkach surowcowych, presja inflacyjna b
ę
dzie si
ę
zmniejsza
ć
, a CPI b
ę
dzie
si
ę
zbli
ż
a
ć
do celu inflacyjnego NBP. W okresie prognozy tempo i skala zmian stóp
procentowych NBP b
ę
d
ą
determinowane przez post
ę
puj
ą
ce o
ż
ywienie gospodarcze,
konsolidacj
ę
finansów publicznych, popraw
ę
sytuacji na rynku pracy oraz kształtowanie si
ę
kursu walutowego i oczekiwa
ń
inflacyjnych. Po stronie czynników zagranicznych istotne b
ę
d
ą
natomiast decyzje głównych banków centralnych na
ś
wiecie w zakresie polityki pieni
ęż
nej.
W całym horyzoncie prognozy oczekiwane jest utrzymanie si
ę
tendencji aprecjacyjnej
złotego.
Ś
rednioroczna deprecjacja w 2012 r. jest natomiast wynikiem silnego osłabienia złotego
pod koniec ubiegłego roku i utrzymania si
ę
relatywnie słabego kursu na pocz
ą
tku roku
bie
żą
cego. Stopniowemu umacnianiu si
ę
polskiej waluty powinny sprzyja
ć
silne fundamenty
polskiej gospodarki, w tym relatywnie niewielki deficyt rachunku bie
żą
cego, napływ inwestycji
zagranicznych oraz spadek premii za ryzyko zwi
ą
zany z ograniczeniem nierównowagi finansów
publicznych. Istotnym czynnikiem ryzyka dla prognozy kursu złotego pozostaje jednak
niepewno
ść
na
ś
wiatowych rynkach finansowych, a w szczególno
ś
ci ewentualny nagły wzrost
awersji do ryzyka zwi
ą
zany z kryzysem strefy euro.
Podsumowuj
ą
c, prognozuje si
ę
,
ż
e podstawowe - z punktu widzenia projektu bud
ż
etu
pa
ń
stwa - wska
ź
niki makroekonomiczne w horyzoncie prognozy do 2013 r. b
ę
d
ą
kształtowa
ć
si
ę
zgodnie z tablic
ą
1.
12
TABLICA 1. PODSTAWOWE WSKA
Ź
NIKI MAKROEKONOMICZNE W LATACH 2011-2013
Wyszczegółnienie
jedn.
2011
2012
Prognoza
2013
Prognoza
Procesy realne
PKB
%
104,3
102,5
102,9
Eksport
%
107,5
103,0
106,5
Import
%
105,8
101,7
106,1
Popyt krajowy
%
103,6
101,9
102,7
Spo
ż
ycie
%
102,1
101,8
102,5
- prywatne
%
103,1
102,1
102,7
- publiczne
%
98,7
100,9
101,5
Akumulacja
%
109,6
101,9
103,5
- nakłady brutto na
ś
rodki trwałe
%
108,1
102,7
100,8
PKB w cenach bie
żą
cych
mld zł
1 524,7
1 612,7
1 694,8
Ceny
Dynamika cen towarów i usług konsumpcyjnych
-
ś
rednioroczna
%
104,3
104,0
102,7
Wynagrodzenia
Przeci
ę
tne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej
zł
3 400
3 567
3 765
Nominalny wzrost przeci
ę
tnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
%
105,4
104,9
105,6
Realny wzrost przeci
ę
tnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
%
101,1
100,9
102,8
Nominalny wzrost przeci
ę
tnego wynagrodzenia w sektorze przedsi
ę
biorstw
%
105,0
105,0
105,7
Rynek pracy
Przeci
ę
tne zatrudnienie w gospodarce narodowej
%
101,7
100,2
100,6
Stopa bezrobocia rejestrowanego (
ś
rednio w okresie)
%
12,4
12,6
12,4
Podstawowe uwarunkowania prognozy dochodów bud
ż
etu pa
ń
stwa
Na wysoko
ść
dochodów bud
ż
etowych w 2013 r. wpływ b
ę
d
ą
miały przede wszystkim
czynniki makroekonomiczne. W 2013 r. przewiduje si
ę
przyspieszenie tempa wzrostu
gospodarczego w uj
ę
ciu realnym do 2,9%, w porównaniu do 2,5% wzrostu PKB w 2012 r.
Nale
ż
y jednak pami
ę
ta
ć
,
ż
e przyspieszenie wzrostu gospodarczego nie przeło
ż
y si
ę
w takim
samym stopniu na wzrost dochodów podatkowych. Z uwagi na prognozowane ograniczenie
inwestycji publicznych, b
ę
d
ą
cych wynikiem zmniejszenia si
ę
ś
rodków z bezzwrotnej pomocy
uzyskiwanej w ramach obecnej perspektywy finansowej UE oraz prowadzonej konsolidacji
fiskalnej, nale
ż
y spodziewa
ć
si
ę
negatywnych konsekwencji dla tempa wzrostu bazy
podatkowej.
13
Obok sytuacji makroekonomicznej na poziom dochodów bud
ż
etowych wpływ b
ę
d
ą
miały
planowane zmiany w systemie podatkowym. Jednak skutki planowanych zmian w 2013 r.,
w porównaniu do efektów zmian w podatkach w latach poprzednich, b
ę
d
ą
stosunkowo
niewielkie.
W zakresie podatku akcyzowego planowana jest podwy
ż
ka akcyzy od wyrobów tytoniowych,
która jest bezpo
ś
rednio zwi
ą
zana z konieczno
ś
ci
ą
osi
ą
gni
ę
cia minimalnego, wymaganego
prawem wspólnotowym, poziomu opodatkowania tych wyrobów.
Zgodnie z Dyrektyw
ą
Rady 2003/96/WE z 27.10.2003 od listopada 2013 r. Polska jest
zobowi
ą
zana do obj
ę
cia podatkiem akcyzowym gazu ziemnego do celów opałowych.
Przewiduje si
ę
jednak wprowadzenie zwolnie
ń
dla bardzo szerokiej grupy podmiotów
potencjalnie obj
ę
tych tym podatkiem. W zwi
ą
zku z tym nie zakłada si
ę
zwi
ę
kszenia dochodów
bud
ż
etowych z tego tytułu.
W zakresie podatku od osób fizycznych (PIT) w 2013 r. planuje si
ę
wprowadzenie rocznego
limitu kwotowego w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów dla podatników
osi
ą
gaj
ą
cych przychody z praw autorskich, który wyniesie 1/2 kwoty stanowi
ą
cej górn
ą
granic
ę
pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. 42.764 zł. Oznacza to,
ż
e podatnik osi
ą
gaj
ą
cy
przychody z praw autorskich w wysoko
ś
ci nieprzekraczaj
ą
cej kwoty 85.528 zł nadal b
ę
dzie
korzysta
ć
z ww. preferencji podatkowej bez ograniczenia. Dla podatników osi
ą
gaj
ą
cych wy
ż
sze
przychody, ryczałtowe koszty wynios
ą
maksymalnie 42.764 zł (podatnik nadal b
ę
dzie miał prawo
do odliczenia kosztów uzyskania przychodów w wysoko
ś
ci faktycznie poniesionych, o ile
zostan
ą
odpowiednio udokumentowane). Zmiana ta b
ę
dzie miała pozytywny wpływ na dochody
podatkowe pocz
ą
wszy od 2013 r.
Na dochody bud
ż
etu pa
ń
stwa z PIT w 2013 r. wpływ miał b
ę
dzie równie
ż
efekt
wprowadzonej w 2012 r. nowej ulgi podatkowej, maj
ą
cej na celu promowanie dodatkowego
indywidualnego ubezpieczenia emerytalnego (w ramach Indywidualnych Kont Zabezpieczenia
Emerytalnego – IKZE) i zwi
ę
kszenia dzi
ę
ki temu oszcz
ę
dno
ś
ci prywatnych.
W 2013 r. nie planuje si
ę
zmian wysoko
ś
ci progów podatkowych, stawek, zryczałtowanych
kosztów uzyskania przychodu oraz kwoty zmniejszaj
ą
cej podatek. Oznacza to,
ż
e
kontynuowany b
ę
dzie proces nieznacznego podwy
ż
szania efektywnego obci
ąż
enia podatkiem
PIT, którego beneficjentami s
ą
, podobnie jak w przypadku innych, wymienionych zmian w PIT,
bud
ż
et pa
ń
stwa i samorz
ą
d terytorialny.
Na wysoko
ść
wpływów z podatków od działalno
ś
ci gospodarczej (głównie CIT) w 2012 r. i
2013 r. wpływ b
ę
dzie miała zmiana sposobu płacenia grudniowej zaliczki podatku dochodowego
od osób prawnych oraz od osób fizycznych prowadz
ą
cych działalno
ść
gospodarcz
ą
. Zmiana ta
14
polegaj
ą
ca na zlikwidowaniu tzw. podwójnej zaliczki w grudniu, stanowi realizacj
ę
postulatów
wysuwanych przez
ś
rodowiska biznesowe. Ma ona ułatwi
ć
przedsi
ę
biorcom rozliczanie
bie
żą
cych nale
ż
no
ś
ci podatkowych i spowodowa
ć
popraw
ę
płynno
ś
ci przedsi
ę
biorstw pod
koniec roku.
W
ś
ród innych czynników zwi
ę
kszaj
ą
cych dochody bud
ż
etu pa
ń
stwa, pocz
ą
wszy od 2013 r.,
nale
ż
y wymieni
ć
dodatkowe dochody z tytułu sprzeda
ż
y uprawnie
ń
do emisji gazów
cieplarnianych oraz z opłat za prawo do dysponowania zasobami cz
ę
stotliwo
ś
ci radiowych, co
wi
ąż
e si
ę
z procesem udost
ę
pniania do celów cywilnych cz
ę
stotliwo
ś
ci zarezerwowanych
dotychczas na potrzeby obronne.
W 2013 r. planowane s
ą
tak
ż
e zmiany podatkowe, które nie b
ę
d
ą
jednak wpływa
ć
na
wysoko
ść
dochodów bud
ż
etowych w 2013 r. Do zmian tych nale
żą
likwidacja ulgi z tytułu
wydatków na u
ż
ytkowanie sieci Internet oraz zmiany w zakresie ulgi na wychowywanie dzieci. W
tym ostatnim przypadku efektem zmiany ma by
ć
nie skutek finansowy dla bud
ż
etu pa
ń
stwa, ale
przede wszystkim bardziej sprawiedliwe adresowanie pomocy pa
ń
stwa.
Podstawowe uwarunkowania w obszarze wydatków bud
ż
etu pa
ń
stwa
Z uwagi na dalsze d
ąż
enie do ograniczenia deficytu w relacji do PKB, na 2013 r. konieczna
jest oszcz
ę
dna konstrukcja finansów bud
ż
etu pa
ń
stwa po stronie wydatkowej. Szczególnie
istotne jest
ś
cisłe przestrzeganie tymczasowej reguły wydatkowej, wprowadzaj
ą
cej mechanizm
ograniczaj
ą
cy wzrost wydatków publicznych. Reguła ta została uj
ę
ta w ramy prawne w 2011 r.
nowelizacj
ą
ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.
Polega ona na redukcji wydatków o charakterze uznaniowym, a wi
ę
c niewynikaj
ą
cych
z istniej
ą
cych ustaw reguluj
ą
cych wydatki publiczne oraz nowych wydatków prawnie
zdeterminowanych. Wzrost ww. wydatków nie powinien przekracza
ć
1% w uj
ę
ciu realnym.
Dzi
ę
ki stosowaniu reguły nast
ę
powa
ć
b
ę
dzie stopniowe ograniczenie wielko
ś
ci sektora
publicznego w gospodarce oraz zahamowanie szybkiego wzrostu długu publicznego w Polsce.
Reguła wydatkowa odnosi si
ę
do wydatków elastycznych, które stanowi
ą
ok. 25% wszystkich
wydatków bud
ż
etu pa
ń
stwa.
Reguły wydatkowej nie stosuje si
ę
do wydatków prawnie zdeterminowanych, w
ś
ród których
główne pozycje stanowi
ą
:
−
wydatki na obsług
ę
długu publicznego,
−
wydatki na obron
ę
narodow
ą
szacowane zgodnie z zapisami ustawy z dnia 25 maja
2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570, z pó
ź
n. zm.),
15
−
wydatki na infrastruktur
ę
transportu l
ą
dowego ustalane zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 16
grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu l
ą
dowego (Dz. U. Nr 267, poz.
2251, z pó
ź
n. zm.) w wysoko
ś
ci nie mniejszej ni
ż
18% planowanych na dany rok
wpływów z podatku akcyzowego od paliw silnikowych,
−
wysoko
ść
składki do bud
ż
etu Unii Europejskiej, okre
ś
lona w trakcie procedury
bud
ż
etowej UE, w której bior
ą
udział Komisja Europejska (jako autor projektu bud
ż
etu
UE), Rada UE oraz Parlament Europejski,
−
subwencja dla jednostek samorz
ą
du terytorialnego proponowana zgodnie z zapisami
ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorz
ą
du terytorialnego
(j.t. Dz. U. z 2010 r., Nr 80, poz. 526, z pó
ź
n. zm.),
−
dotacje do Funduszu Ubezpiecze
ń
Społecznych i Funduszu Emerytalno-Rentowego
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przeznaczone na sfinansowanie wypłat
ś
wiadcze
ń
emerytalno-rentowych gwarantowanych przez pa
ń
stwo.
Skuteczne ograniczanie deficytu sektora finansów publicznych wymaga, aby zasadami
wynikaj
ą
cymi z tymczasowej reguły wydatkowej, na etapie prac nad projektem ustawy
bud
ż
etowej na 2013 r., obj
ąć
plany wydatków w pozostałych jednostkach sektora finansów
publicznych, nad którymi sprawuj
ą
nadzór członkowie Rady Ministrów.
Przewiduje si
ę
,
ż
e w 2013 r., co do zasady, fundusz wynagrodze
ń
w jednostkach sektora
finansów publicznych pozostanie na poziomie z 2012 r. Wyj
ą
tkiem s
ą
wynagrodzenia sektora
samorz
ą
dowego oraz zwi
ę
kszenia wynagrodze
ń
wynikaj
ą
ce z ju
ż
podj
ę
tych zobowi
ą
za
ń
, w tym
z obowi
ą
zuj
ą
cych aktów normatywnych oraz zwi
ę
kszenia wynagrodze
ń
zwi
ą
zane ze skutkami
przechodz
ą
cymi podwy
ż
ek zrealizowanych w 2012 r.
Powy
ż
sze zało
ż
enia zostały zastosowane przy opracowaniu Wieloletniego Planu
Finansowego Pa
ń
stwa (WPFP), który stanowi podstaw
ę
przygotowywania projektu ustawy
bud
ż
etowej na kolejny rok bud
ż
etowy. Zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 27
sierpnia 2009 r. o finansach publicznych deficyt bud
ż
etu pa
ń
stwa okre
ś
lony w WPFP na
najbli
ż
szy rok bud
ż
etowy jest wi
ążą
cy, gdy
ż
w projekcie ustawy bud
ż
etowej na dany rok
bud
ż
etowy, przedstawianym przez Rad
ę
Ministrów Sejmowi, poziom deficytu nie mo
ż
e by
ć
wi
ę
kszy ni
ż
poziom deficytu ustalony na ten rok bud
ż
etowy w WPFP. Obowi
ą
zuj
ą
cy WPFP
2012-2015 przewiduje deficyt bud
ż
etu pa
ń
stwa na 2013 r. nie wy
ż
szy ni
ż
32 mld zł.