Dz.U.97.90.557
1997.12.29
zm.
Dz.U.97.160.1083
1999.10.17
zm.
Dz.U.99.83.931
2001.01.01
zm.
Dz.U.00.60.701
2001.03.30
zm.
Dz.U.00.120.1268
2001.10.21
zm.
Dz.U.01.111.1194
2002.01.01
zm.
Dz.U.01.98.1071
2002.06.29
zm.
Dz.U.02.74.676
2003.01.01
zm.
Dz.U.02.200.1679
2003.07.01
zm.
Dz.U.03.111.1061
zm.
Dz.U.03.142.1380
2003.09.01
zm.
Dz.U.00.60.701
zm.
Dz.U.03.142.1380
2004.05.01
zm.
Dz.U.04.93.889
2004.07.01
zm.
Dz.U.03.179.1750
2004.10.01
zm.
Dz.U.04.210.2135
2004.10.17
zm.
Dz.U.03.142.1380
2004.11.23
zm.
Dz.U.04.240.2405
2005.01.01
zm.
Dz.U.04.273.2703
2005.05.16
zm.
Dz.U.04.243.2426
2005.09.26
zm.
Dz.U.05.163.1363
2005.12.17
zm.
Dz.U.05.178.1479
2006.01.01
zm.
Dz.U.05.163.1363
USTAWA
z dnia 6 czerwca 1997 r.
Kodeks karny wykonawczy.
(Dz. U. z dnia 5 sierpnia 1997 r.)
CZ
ĘŚĆ
OGÓLNA
Rozdział I
Zakres obowi
ą
zywania
Art. 1. § 1. (1) Wykonywanie orzecze
ń
w post
ę
powaniu karnym, w post
ę
powaniu w sprawach
o przest
ę
pstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe i w post
ę
powaniu w sprawach o
wykroczenia oraz kar porz
ą
dkowych i
ś
rodków przymusu skutkuj
ą
cych pozbawienie wolno
ś
ci
odbywa si
ę
według przepisów niniejszego kodeksu, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
§ 2. W post
ę
powaniu wykonawczym w kwestiach nie uregulowanych w niniejszym kodeksie
stosuje si
ę
odpowiednio przepisy Kodeksu post
ę
powania karnego.
Rozdział II
Organy post
ę
powania wykonawczego
Art. 2. (2) Organami post
ę
powania wykonawczego s
ą
:
1) s
ą
d pierwszej instancji,
2) s
ą
d penitencjarny,
3) prezes s
ą
du lub upowa
ż
niony s
ę
dzia,
4) s
ę
dzia penitencjarny,
5) dyrektor zakładu karnego, aresztu
ś
ledczego, a tak
ż
e dyrektor okr
ę
gowy i Dyrektor
Generalny Słu
ż
by Wi
ę
ziennej albo osoba kieruj
ą
ca innym zakładem przewidzianym w
przepisach prawa karnego wykonawczego oraz komisja penitencjarna,
6) s
ą
dowy kurator zawodowy,
7) s
ą
dowy lub administracyjny organ egzekucyjny,
8) urz
ą
d skarbowy,
9) odpowiedni terenowy organ administracji rz
ą
dowej lub samorz
ą
du terytorialnego,
10) inny organ uprawniony przez ustaw
ę
do wykonywania orzecze
ń
.
Art. 3. § 1. S
ą
d, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest wła
ś
ciwy równie
ż
w
post
ę
powaniu dotycz
ą
cym wykonania tego orzeczenia, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
§ 2. (3) W sprawach zastrze
ż
onych w niniejszym kodeksie dla s
ą
du penitencjarnego
wła
ś
ciwy jest ten s
ą
d penitencjarny, w którego okr
ę
gu przebywa skazany, chyba
ż
e ustawa
stanowi inaczej. S
ą
dem penitencjarnym jest s
ą
d okr
ę
gowy.
§ 3. W stosunku do osób skazanych przez s
ą
d wojskowy, w sprawach okre
ś
lonych w § 2,
orzeka wojskowy s
ą
d garnizonowy.
§ 4. (4) (uchylony).
§ 5. (5) (uchylony).
Rozdział III
Skazany
Art. 4. § 1. Kary,
ś
rodki karne, zabezpieczaj
ą
ce i zapobiegawcze wykonuje si
ę
w sposób
humanitarny, z poszanowaniem godno
ś
ci ludzkiej skazanego. Zakazuje si
ę
stosowania tortur
lub nieludzkiego albo poni
ż
aj
ą
cego traktowania i karania skazanego.
§ 2. (6) Skazany zachowuje prawa i wolno
ś
ci obywatelskie. Ich ograniczenie mo
ż
e wynika
ć
jedynie z ustawy oraz z wydanego na jej podstawie prawomocnego orzeczenia.
Art. 5. § 1. Skazany jest podmiotem okre
ś
lonych w niniejszym kodeksie praw i obowi
ą
zków.
§ 2. Skazany ma obowi
ą
zek stosowa
ć
si
ę
do wydanych przez wła
ś
ciwe organy polece
ń
zmierzaj
ą
cych do wykonania orzeczenia.
Art. 6. § 1. (7) Skazany mo
ż
e składa
ć
wnioski o wszcz
ę
cie post
ę
powania przed s
ą
dem i bra
ć
w nim udział jako strona oraz wnosi
ć
za
ż
alenia na postanowienia wydane w post
ę
powaniu
wykonawczym, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
§ 2. Skazany mo
ż
e składa
ć
wnioski, skargi i pro
ś
by do organów wykonuj
ą
cych orzeczenie.
§ 3. (8) Je
ż
eli wnioski, o których mowa w § 1 i 2, oraz skargi i pro
ś
by, o których mowa w § 2,
oparte s
ą
na tych samych podstawach faktycznych, wła
ś
ciwy organ mo
ż
e wyda
ć
zarz
ą
dzenie
o pozostawieniu ich bez rozpoznania.
Art. 7. § 1. Skazany mo
ż
e zaskar
ż
y
ć
do s
ą
du decyzj
ę
organu wymienionego w art. 2 pkt 3-6 i
10 z powodu jej niezgodno
ś
ci z prawem, je
ż
eli ustawa nie stanowi inaczej.
§ 2. (9) Skargi rozpoznaje s
ą
d wła
ś
ciwy zgodnie z art. 3. W sprawach dotycz
ą
cych
odbywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, kary aresztu, kary porz
ą
dkowej,
ś
rodka przymusu
skutkuj
ą
cego pozbawienie wolno
ś
ci, wykonywania orzeczenia o warunkowym
przedterminowym zwolnieniu oraz
ś
rodka zabezpieczaj
ą
cego polegaj
ą
cego na umieszczeniu
w zakładzie zamkni
ę
tym s
ą
dem wła
ś
ciwym jest s
ą
d penitencjarny.
§ 3. (10) Skarga na decyzj
ę
, o której mowa w § 1, przysługuje skazanemu w terminie 7 dni od
dnia ogłoszenia lub dor
ę
czenia decyzji; decyzj
ę
ogłasza si
ę
lub dor
ę
cza wraz z
uzasadnieniem i pouczeniem o przysługuj
ą
cym skazanemu prawie, terminie i sposobie
wniesienia skargi. Skarg
ę
wnosi si
ę
do organu, który wydał zaskar
ż
on
ą
decyzj
ę
. Je
ż
eli organ,
który wydał zaskar
ż
on
ą
decyzj
ę
, nie przychyli si
ę
do skargi, przekazuje j
ą
wraz z aktami
sprawy bezzwłocznie do wła
ś
ciwego s
ą
du.
§ 4. S
ą
d powołany do rozpoznania skargi mo
ż
e wstrzyma
ć
wykonanie zaskar
ż
onej decyzji.
Odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.
§ 5. Po rozpoznaniu skargi s
ą
d orzeka o utrzymaniu w mocy, uchyleniu albo zmianie
zaskar
ż
onej decyzji; na postanowienie s
ą
du za
ż
alenie nie przysługuje.
Art. 8. § 1. (11) W post
ę
powaniu wykonawczym skazany mo
ż
e korzysta
ć
z pomocy obro
ń
cy
ustanowionego w tym post
ę
powaniu.
§ 2. W post
ę
powaniu przed s
ą
dem skazany musi mie
ć
obro
ń
c
ę
, je
ż
eli:
1) jest głuchy, niemy lub niewidomy,
2) zachodzi uzasadniona w
ą
tpliwo
ść
co do jego poczytalno
ś
ci,
3) nie uko
ń
czył 18 lat,
4) nie włada j
ę
zykiem polskim.
§ 3. (12) Skazany pozbawiony wolno
ś
ci mo
ż
e porozumiewa
ć
si
ę
ze swoim obro
ń
c
ą
lub
pełnomocnikiem b
ę
d
ą
cym adwokatem lub radc
ą
prawnym podczas nieobecno
ś
ci innych
osób. Korespondencja z tymi osobami nie podlega cenzurze i zatrzymaniu, a rozmowy w
trakcie widze
ń
i telefoniczne nie podlegaj
ą
kontroli. Nadzór nad korespondencj
ą
z obro
ń
c
ą
mo
ż
e by
ć
wykonany przez otwarcie listu wył
ą
cznie wtedy, gdy zachodzi uzasadnione
podejrzenie,
ż
e list zawiera przedmioty, których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania,
przekazywania, przesyłania lub obrotu. Czynno
ś
ci otwarcia dokonuje si
ę
w obecno
ś
ci
skazanego i zawiadamia si
ę
o niej s
ę
dziego penitencjarnego, podaj
ą
c jej powód i wynik.
Przepis art. 225 § 3 Kodeksu post
ę
powania karnego stosuje si
ę
odpowiednio.
Rozdział IV
Post
ę
powanie wykonawcze
Oddział 1
Wykonywanie orzecze
ń
Art. 9. § 1. Post
ę
powanie wykonawcze wszczyna si
ę
bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało si
ę
wykonalne.
§ 2. Orzeczenie staje si
ę
wykonalne z chwil
ą
uprawomocnienia, chyba
ż
e ustawa stanowi
inaczej.
Art. 10. § 1. Policja w zakresie post
ę
powania wykonawczego wykonuje polecenia s
ą
du.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio równie
ż
do
Ż
andarmerii Wojskowej oraz dowódcy
wojskowego, je
ż
eli skazany jest
ż
ołnierzem.
§ 3. (13) Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio równie
ż
do Agencji Bezpiecze
ń
stwa
Wewn
ę
trznego, Stra
ż
y Granicznej oraz innych organów, je
ż
eli post
ę
powanie wykonawcze
dotyczy spraw, które zgodnie z przepisami prawa nale
żą
do ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
§ 4. Organy i instytucje pa
ń
stwowe, organy samorz
ą
du terytorialnego oraz stowarzyszenia i
organizacje społeczne w zakresie swojego działania udzielaj
ą
pomocy organom
wykonuj
ą
cym orzeczenia.
Art. 11. § 1. (14) S
ą
d, kieruj
ą
c orzeczenie do wykonania, przesyła jego odpis lub wyci
ą
g, ze
wzmiank
ą
o wykonalno
ś
ci, a w wypadku orzeczenia prawomocnego - z dat
ą
jego
uprawomocnienia si
ę
, odpowiedniemu organowi powołanemu do wykonywania orzeczenia.
S
ą
d przesyła dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego orzeczenie wraz z
uzasadnieniem, je
ż
eli zostało sporz
ą
dzone i nie zawiera informacji niejawnych stanowi
ą
cych
tajemnic
ę
pa
ń
stwow
ą
, oraz dane zawieraj
ą
ce imi
ę
, nazwisko i adres pokrzywdzonego.
§ 2. (15) S
ą
d pierwszej instancji po wydaniu wyroku skazuj
ą
cego przesyła dyrektorowi
zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego posiadane w sprawie informacje dotycz
ą
ce osoby
skazanego, w tym dane o uprzedniej karalno
ś
ci oraz zastosowanych wobec niego
ś
rodkach
wychowawczych lub poprawczych, informacje pozwalaj
ą
ce na identyfikacj
ę
skazanego, a w
szczególno
ś
ci numer Automatycznego Systemu Identyfikacji Daktyloskopijnej (AFIS), numer
ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludno
ś
ci (PESEL), rysopis
oraz opis znaków szczególnych i tatua
ż
y, a tak
ż
e zdj
ę
cie skazanego, odpisy orzecze
ń
i opinii
lekarskich oraz psychologicznych, w tym stwierdzaj
ą
cych u skazanego uzale
ż
nienia od
alkoholu,
ś
rodków psychotropowych i odurzaj
ą
cych, a tak
ż
e informacje dotycz
ą
ce
popełnienia przest
ę
pstwa okre
ś
lonego w art. 197-203 Kodeksu karnego w zwi
ą
zku z
zaburzeniami preferencji seksualnych, a po uprawomocnieniu si
ę
wyroku, na wniosek
dyrektora zakładu lub aresztu - równie
ż
akta s
ą
dowe.
§ 3. (16) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, okre
ś
la,
w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowy zakres informacji przesyłanych dyrektorowi zakładu
karnego lub aresztu
ś
ledczego, o których mowa w § 2, maj
ą
c na uwadze konieczno
ść
zebrania danych osobopoznawczych niezb
ę
dnych do dokonania prawidłowej klasyfikacji
skazanego dla indywidualnego z nim post
ę
powania zmierzaj
ą
cego do realizacji celów, jakim
ma słu
ż
y
ć
wykonanie kary pozbawienia wolno
ś
ci.
§ 4. W razie skazania tymczasowo aresztowanego lub osoby odbywaj
ą
cej kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci, s
ą
d zawiadamia o tym odpowiednio dyrektora aresztu
ś
ledczego lub zakładu
karnego.
§ 5. Organ, o którym mowa w § 1, zawiadamia s
ą
d o przyst
ą
pieniu do wykonania orzeczenia
oraz o zako
ń
czeniu jego wykonywania.
Art. 12. O prawomocnych skazaniach osób podlegaj
ą
cych obowi
ą
zkowi słu
ż
by wojskowej lub
słu
ż
by w formacjach obrony cywilnej na kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci bez zawieszenia jej
wykonania, jak równie
ż
o zmianach dotycz
ą
cych wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci,
s
ą
d zawiadamia równie
ż
organy wła
ś
ciwe w sprawach powszechnego obowi
ą
zku obrony, na
zasadach i w trybie okre
ś
lonych w odr
ę
bnych przepisach.
Art. 13. § 1. Organ wykonuj
ą
cy orzeczenie oraz ka
ż
dy, kogo orzeczenie bezpo
ś
rednio
dotyczy, mo
ż
e zwróci
ć
si
ę
do s
ą
du, który je wydał, o rozstrzygni
ę
cie w
ą
tpliwo
ś
ci co do
wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary.
§ 2. (17) (uchylony).
§ 3. (18) Na postanowienie w przedmiocie okre
ś
lonym w § 1 za
ż
alenie przysługuje równie
ż
organowi okre
ś
lonemu w art. 2 pkt 5-10 oraz ka
ż
demu, kogo orzeczenie bezpo
ś
rednio
dotyczy.
Art. 14. (19) § 1. W post
ę
powaniu wykonawczym organ wykonuj
ą
cy orzeczenie mo
ż
e
zarz
ą
dzi
ć
zebranie informacji dotycz
ą
cych skazanego, w szczególno
ś
ci w drodze wywiadu
ś
rodowiskowego przeprowadzonego przez kuratora s
ą
dowego. W razie uzasadnionych
w
ą
tpliwo
ś
ci co do to
ż
samo
ś
ci skazanego organ wykonuj
ą
cy orzeczenie mo
ż
e za
żą
da
ć
ustalenia jego to
ż
samo
ś
ci przez Policj
ę
.
§ 2. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, w porozumieniu z ministrem
wła
ś
ciwym do spraw wewn
ę
trznych i z Ministrem Obrony Narodowej, inne organy powołane
do przeprowadzenia wywiadu
ś
rodowiskowego, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci jego zakres
oraz tryb przeprowadzania.
Art. 15. § 1. S
ą
d umarza post
ę
powanie wykonawcze w razie przedawnienia wykonania kary,
ś
mierci skazanego lub innej przyczyny wył
ą
czaj
ą
cej to post
ę
powanie.
§ 2. Je
ż
eli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemo
ż
liwiaj
ą
ca post
ę
powanie wykonawcze, a
w szczególno
ś
ci je
ż
eli nie mo
ż
na uj
ąć
skazanego albo nie mo
ż
na wykona
ć
wobec niego
orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ci
ęż
kiej choroby,
post
ę
powanie zawiesza si
ę
w cało
ś
ci lub w cz
ęś
ci na czas trwania przeszkody.
§ 3. Zawieszenie post
ę
powania wykonawczego nie wstrzymuje biegu przedawnienia, chyba
ż
e skazany uchyla si
ę
od wykonania kary. Okres wstrzymania biegu przedawnienia nie mo
ż
e
przekroczy
ć
10 lat.
§ 4. (20) Wykonywanie kary pozbawienia wolno
ś
ci, kary aresztu lub
ś
rodka przymusu w tej
samej lub innej sprawie wstrzymuje bieg przedawnienia.
Art. 16. (21) (uchylony).
Art. 17. § 1. S
ą
d, kieruj
ą
c do wykonania orzeczenie o pozbawieniu wolno
ś
ci, zawiadamia:
1) s
ą
d opieku
ń
czy, je
ż
eli zachodzi potrzeba opieki nad dzie
ć
mi skazanego,
2) wła
ś
ciwy organ, je
ż
eli zachodzi potrzeba opieki nad osob
ą
niedoł
ęż
n
ą
lub chor
ą
, któr
ą
opiekował si
ę
skazany, albo potrzeba przedsi
ę
wzi
ę
cia niezb
ę
dnych czynno
ś
ci do ochrony
mienia lub mieszkania skazanego.
§ 2. O poczynionych wyst
ą
pieniach i wydanych zarz
ą
dzeniach zawiadamia si
ę
skazanego.
Oddział 2
Post
ę
powanie przed s
ą
dem
Art. 18. § 1. W post
ę
powaniu wykonawczym s
ą
d orzeka postanowieniem.
§ 2. W kwestiach nie wymagaj
ą
cych postanowienia prezes s
ą
du lub upowa
ż
niony s
ę
dzia
wydaje zarz
ą
dzenia.
§ 3. W kwestiach nie wymagaj
ą
cych postanowienia s
ą
du penitencjarnego zarz
ą
dzenia
wydaje s
ę
dzia penitencjarny.
Art. 19. § 1. (22) S
ą
d orzeka na wniosek prokuratora, skazanego albo jego obro
ń
cy oraz z
urz
ę
du, a je
ż
eli ustawa tak stanowi - na wniosek innych osób.
§ 2. Wniosek lub skarg
ę
mo
ż
na zgłosi
ć
na pi
ś
mie lub ustnie. W wypadku ustnego zgłoszenia
spisuje si
ę
protokół.
Art. 20. § 1. W post
ę
powaniu wykonawczym s
ą
d orzeka jednoosobowo.
§ 2. (23) Za
ż
alenie wnosi si
ę
do s
ą
du, który wydał zaskar
ż
one postanowienie; zostaje ono
przekazane bezzwłocznie zarz
ą
dzeniem wraz z aktami sprawy do s
ą
du wy
ż
szej instancji,
chyba
ż
e s
ą
d orzekaj
ą
cy w tym samym składzie przychyli si
ę
do za
ż
alenia.
§ 3. S
ą
d wy
ż
szej instancji rozpoznaje za
ż
alenie jednoosobowo.
Art. 21. W post
ę
powaniu przed s
ą
dem prokurator jest stron
ą
; w szczególno
ś
ci mo
ż
e składa
ć
wnioski i wnosi
ć
za
ż
alenia na postanowienia wydane w post
ę
powaniu wykonawczym.
Art. 22. § 1. (24) O terminie i celu posiedzenia s
ą
du zawiadamia si
ę
prokuratora, skazanego i
jego obro
ń
c
ę
, a tak
ż
e s
ą
dowego kuratora zawodowego w zakresie jego działania, a w razie
potrzeby inne osoby, o których mowa w art. 19 § 1. Bior
ą
oni udział w posiedzeniu, jednak
ż
e
ich niestawiennictwo nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, z wyj
ą
tkiem obro
ń
cy w wypadkach
okre
ś
lonych w art. 8 § 2, chyba
ż
e s
ą
d orzeka na korzy
ść
lub zgodnie z wnioskiem
skazanego.
§ 2. S
ą
d mo
ż
e dopu
ś
ci
ć
do udziału w posiedzeniu równie
ż
inne osoby ni
ż
wymienione w § 1,
je
ż
eli ich udział mo
ż
e mie
ć
znaczenie dla rozstrzygni
ę
cia.
§ 3. (25) Udział s
ą
dowego kuratora zawodowego w posiedzeniu jest obowi
ą
zkowy, je
ż
eli s
ą
d
uzna to za konieczne.
Art. 23. § 1. S
ą
d mo
ż
e zarz
ą
dzi
ć
sprowadzenie skazanego na posiedzenie s
ą
du.
§ 2. S
ą
d mo
ż
e zleci
ć
przesłuchanie skazanego s
ą
dowi wezwanemu, w którego okr
ę
gu
skazany przebywa.
§ 3. (26) Je
ż
eli post
ę
powanie s
ą
dowe dotyczy skazanego pozbawionego wolno
ś
ci,
posiedzenie mo
ż
e odby
ć
si
ę
w zakładzie, w którym on przebywa.
Art. 24. § 1. Je
ż
eli ujawni
ą
si
ę
nowe lub poprzednio nie znane okoliczno
ś
ci istotne dla
rozstrzygni
ę
cia, s
ą
d mo
ż
e w ka
ż
dym czasie zmieni
ć
lub uchyli
ć
poprzednie postanowienie.
§ 2. Niedopuszczalna jest zmiana lub uchylenie postanowienia, przewidzianego w § 1, na
niekorzy
ść
skazanego po upływie 3 miesi
ę
cy od dnia uprawomocnienia si
ę
postanowienia.
Oddział 3
Post
ę
powanie egzekucyjne
Art. 25. (27) § 1. Egzekucj
ę
zas
ą
dzonych roszcze
ń
cywilnych, orzeczonej grzywny,
ś
wiadczenia pieni
ęż
nego, nale
ż
no
ś
ci s
ą
dowych oraz zobowi
ą
zania okre
ś
lonego w art. 52
Kodeksu karnego prowadzi si
ę
według przepisów Kodeksu post
ę
powania cywilnego, je
ż
eli
niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
równie
ż
do wykonania postanowie
ń
o zabezpieczeniu roszcze
ń
cywilnych b
ę
d
ą
cych przedmiotem post
ę
powania karnego oraz grzywny.
§ 3. W pierwszej kolejno
ś
ci podlegaj
ą
zaspokojeniu zas
ą
dzone roszczenia cywilne maj
ą
ce na
celu naprawienie szkody lub zado
ść
uczynienie za doznan
ą
krzywd
ę
.
Art. 26. Do tytułów egzekucyjnych maj
ą
zastosowanie przepisy art. 776-795 Kodeksu
post
ę
powania cywilnego.
Art. 27. (28) Egzekucj
ę
ś
rodka karnego przepadku oraz nawi
ą
zki na rzecz Skarbu Pa
ń
stwa
prowadzi urz
ą
d skarbowy według przepisów o post
ę
powaniu egzekucyjnym w administracji,
je
ż
eli niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.
Art. 28. § 1. Orzeczone w stosunku do jednego z mał
ż
onków, pozostaj
ą
cych we wspólno
ś
ci
maj
ą
tkowej, kary grzywny, nawi
ą
zki i nale
ż
no
ś
ci s
ą
dowe podlegaj
ą
zaspokojeniu z
odr
ę
bnego maj
ą
tku skazanego oraz z wynagrodzenia za prac
ę
lub za inne usługi
ś
wiadczone
przez niego osobi
ś
cie, jak równie
ż
z praw twórcy wynalazku, wzoru u
ż
ytkowego oraz projektu
racjonalizatorskiego. Je
ż
eli zaspokojenie z tych
ź
ródeł oka
ż
e si
ę
niemo
ż
liwe, egzekucja
mo
ż
e by
ć
prowadzona z maj
ą
tku wspólnego. Niemo
ż
no
ść
zaspokojenia z maj
ą
tku
odr
ę
bnego skazanego stwierdza si
ę
w protokole.
§ 2. Egzekucja z maj
ą
tku wspólnego jest niedopuszczalna w razie skazania za przest
ę
pstwo,
którym pokrzywdzony jest mał
ż
onek skazanego albo osoby, w stosunku do których mał
ż
onek
ten obci
ąż
ony jest obowi
ą
zkiem alimentacyjnym.
§ 3. W razie skierowania egzekucji do maj
ą
tku wspólnego, mał
ż
onek skazanego mo
ż
e
żą
da
ć
ograniczenia lub wył
ą
czenia w cało
ś
ci zaspokojenia nale
ż
no
ś
ci, wymienionych w § 1, z
maj
ą
tku wspólnego lub niektórych jego składników, je
ż
eli skazany nie przyczynił si
ę
lub
przyczynił si
ę
w stopniu nieznacznym do powstania tego maj
ą
tku albo do nabycia
okre
ś
lonych jego składników lub je
ż
eli zaspokojenie z maj
ą
tku wspólnego tych nale
ż
no
ś
ci
jest sprzeczne z zasadami współ
ż
ycia społecznego.
Art. 29. (29) § 1. Z chwil
ą
prawomocnego orzeczenia
ś
rodka karnego przepadku wobec
jednego z mał
ż
onków pozostaj
ą
cych we wspólno
ś
ci maj
ą
tkowej, przedmioty maj
ą
tkowe,
których dotyczy przepadek lub które podlegaj
ą
egzekucji przepadku równowarto
ś
ci
przedmiotów lub korzy
ś
ci, trac
ą
z mocy prawa charakter składników maj
ą
tku wspólnego. Od
tej chwili stosuje si
ę
do nich odpowiednio przepisy o współwłasno
ś
ci w cz
ęś
ciach
ułamkowych, przy czym udział Skarbu Pa
ń
stwa stanowi cz
ęść
orzeczona przepadkiem.
Mał
ż
onek skazanego mo
ż
e wyst
ą
pi
ć
odpowiednio z
żą
daniem okre
ś
lonym w art. 28 § 3.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio w wypadku orzeczenia
ś
rodka karnego przepadku
przedmiotów obj
ę
tych innym rodzajem współwłasno
ś
ci ł
ą
cznej.
Art. 29a. (30) § 1. Przy egzekucji
ś
rodka karnego przepadku korzy
ś
ci maj
ą
tkowej uzyskanej z
popełnienia przest
ę
pstwa lub jej równowarto
ś
ci domniemywa si
ę
,
ż
e rzeczy oraz prawa
maj
ą
tkowe, które s
ą
we władaniu skazanego po orzeczeniu tego
ś
rodka, nale
ż
ały do niego
ju
ż
w chwili wydania orzeczenia.
§ 2. (31) Osoba fizyczna, w stosunku do której działa domniemanie ustanowione w art. 45 § 4
Kodeksu karnego lub w art. 33 § 4 Kodeksu karnego skarbowego, mo
ż
e wnosi
ć
o wył
ą
czenie
z jego zakresu przedmiotów maj
ą
tkowych, których ł
ą
czna warto
ść
według oszacowania
organu egzekucyjnego nie przekracza przeci
ę
tnego sze
ś
ciomiesi
ę
cznego dochodu tej osoby;
wniosek o wył
ą
czenie zgłasza si
ę
do tego organu.
§ 3. W razie nieuwzgl
ę
dnienia wniosku, o którym mowa w § 2, osoba zainteresowana mo
ż
e
w drodze powództwa
żą
da
ć
wył
ą
czenia przedmiotów z zakresu domniemania i zwolnienia ich
od egzekucji lub dokonanego zabezpieczenia.
Art. 29b. (32) § 1. (33) Pozew przeciwko Skarbowi Pa
ń
stwa o obalenie domniemania
ustanowionego w art. 45 § 4 Kodeksu karnego lub w art. 33 § 4 Kodeksu karnego
skarbowego jest tymczasowo wolny od opłat s
ą
dowych, a w razie oddalenia powództwa
powód jest obowi
ą
zany ui
ś
ci
ć
opłaty na zasadach ogólnych.
§ 2. Je
ż
eli w celu obalenia domniemania powód powołuje si
ę
na nabycie odpłatne, powinien
wskaza
ć
ź
ródło nabycia i udowodni
ć
pochodzenie potrzebnych do nabycia
ś
rodków.
§ 3. Sprzeda
ż
ruchomo
ś
ci lub nieruchomo
ś
ci nie mo
ż
e nast
ą
pi
ć
przed prawomocnym
rozstrzygni
ę
ciem sprawy.
Art. 30. (34) W sprawach wytoczonych przeciwko Skarbowi Pa
ń
stwa reprezentuje go prezes
s
ą
du okr
ę
gowego lub urz
ą
d skarbowy w sprawach, w których wykonał wyrok w zakresie
orzeczonego nim przepadku.
Art. 31. (35) W razie dokonania przez dłu
ż
nika Skarbu Pa
ń
stwa czynno
ś
ci prawnej z
pokrzywdzeniem wierzyciela, z powództwem wyst
ę
puje prezes s
ą
du okr
ę
gowego lub urz
ą
d
skarbowy w sprawach, w których wykonuje orzeczenie.
Rozdział V
Nadzór penitencjarny
Art. 32. (36) Nadzór nad legalno
ś
ci
ą
i prawidłowo
ś
ci
ą
wykonywania kary pozbawienia
wolno
ś
ci, kary aresztu, tymczasowego aresztowania, zatrzymania oraz
ś
rodka
zabezpieczaj
ą
cego zwi
ą
zanego z umieszczeniem w zakładzie zamkni
ę
tym, a tak
ż
e kar
porz
ą
dkowych i
ś
rodków przymusu skutkuj
ą
cych pozbawienie wolno
ś
ci sprawuje s
ę
dzia
penitencjarny.
Art. 33. § 1. S
ę
dzia penitencjarny wizytuje zakłady karne, areszty
ś
ledcze oraz inne miejsca,
w których przebywaj
ą
osoby pozbawione wolno
ś
ci. Ma on prawo wst
ę
pu w ka
ż
dym czasie,
bez ogranicze
ń
, do tych zakładów, aresztów i miejsc oraz poruszania si
ę
po ich terenie,
przegl
ą
dania dokumentów i
żą
dania wyja
ś
nie
ń
od administracji tych jednostek.
§ 2. S
ę
dzia penitencjarny ma prawo przeprowadzania podczas nieobecno
ś
ci innych osób
rozmów z osobami pozbawionymi wolno
ś
ci oraz badania ich wniosków, skarg i pró
ś
b.
Art. 34. (37) § 1. S
ę
dzia penitencjarny uchyla sprzeczn
ą
z prawem decyzj
ę
organu
wymienionego w art. 2 pkt 5 i 6, o ile dotyczy ona osoby pozbawionej wolno
ś
ci.
§ 2. Na decyzj
ę
s
ę
dziego skazanemu i organom okre
ś
lonym w § 1 przysługuje skarga do
s
ą
du penitencjarnego, w którego okr
ę
gu wydano decyzj
ę
.
§ 3. Przepisy art. 7 § 3-5 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 4. W wypadku stwierdzenia niezgodnego z prawem pozbawienia wolno
ś
ci, s
ę
dzia
penitencjarny niezwłocznie zawiadamia o tym organ, do którego dyspozycji osoba
pozbawiona wolno
ś
ci pozostaje, a w wypadku odbywania przez ni
ą
kary lub wykonywania
wobec niej
ś
rodka, o którym mowa w art. 32 - organ, który skierował orzeczenie do
wykonania, a w razie potrzeby zarz
ą
dza zwolnienie takiej osoby.
Art. 35. § 1. Je
ż
eli zdaniem s
ę
dziego penitencjarnego zachodzi potrzeba wydania decyzji nie
nale
żą
cej do jego wła
ś
ciwo
ś
ci, a w szczególno
ś
ci decyzji o charakterze administracyjnym,
przekazuje on swoje spostrze
ż
enia wraz z odpowiednimi wnioskami wła
ś
ciwemu organowi.
§ 2. Organ wymieniony w § 1 zawiadamia s
ę
dziego penitencjarnego, w terminie 14 dni albo w
innym wyznaczonym przez s
ę
dziego terminie, o zaj
ę
tym stanowisku. Je
ż
eli s
ę
dzia
penitencjarny uzna to stanowisko za niezadowalaj
ą
ce, przedstawia spraw
ę
organowi
nadrz
ę
dnemu nad organem wymienionym w § 1; organ nadrz
ę
dny zawiadamia s
ę
dziego o
sposobie załatwienia sprawy.
§ 3. W wypadku powtarzania si
ę
ra
żą
cych uchybie
ń
w funkcjonowaniu zakładu karnego,
aresztu
ś
ledczego lub innego miejsca, w którym przebywaj
ą
osoby pozbawione wolno
ś
ci,
albo gdy istniej
ą
ce w nim warunki nie zapewniaj
ą
poszanowania praw osób tam
przebywaj
ą
cych, s
ę
dzia penitencjarny wyst
ę
puje do wła
ś
ciwego organu nadrz
ę
dnego z
wnioskiem o usuni
ę
cie w okre
ś
lonym terminie istniej
ą
cych uchybie
ń
. Je
ż
eli w wymienionym
terminie uchybienia te nie zostały usuni
ę
te, s
ę
dzia penitencjarny wyst
ę
puje z wnioskiem do
wła
ś
ciwego ministra o zawieszenie działalno
ś
ci b
ą
d
ź
likwidacj
ę
w cało
ś
ci lub w cz
ęś
ci
okre
ś
lonego zakładu, aresztu lub miejsca.
Art. 36. (38) Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, sposób, zakres i tryb
sprawowania nadzoru penitencjarnego, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci legalno
ść
i
prawidłowo
ść
wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, sposób eliminowania stwierdzonych
uchybie
ń
oraz sposoby dokumentowania i przeprowadzania tego nadzoru, a tak
ż
e rodzaj i
typ zakładu karnego.
Rozdział VI
Zatarcie skazania
Art. 37. § 1. W przedmiocie zatarcia skazania orzeka s
ą
d, chyba
ż
e zatarcie nast
ą
piło z mocy
prawa.
§ 2. Je
ż
eli w pierwszej instancji wyroki wydało kilka s
ą
dów, wła
ś
ciwy jest s
ą
d, który jako
ostatni wydał wyrok skazuj
ą
cy. Je
ż
eli orzekały s
ą
dy ró
ż
nego rz
ę
du, wła
ś
ciwy jest s
ą
d
wy
ż
szego rz
ę
du.
§ 3. Wniosek skazanego o zatarcie skazania, zło
ż
ony przed upływem roku od wydania
postanowienia odmawiaj
ą
cego zatarcia, mo
ż
na pozostawi
ć
bez rozpoznania.
Rozdział VII
Uczestnictwo społecze
ń
stwa w wykonywaniu orzecze
ń
oraz pomoc w społecznej
readaptacji skazanych
Art. 38. § 1. W wykonywaniu kar,
ś
rodków karnych, zabezpieczaj
ą
cych i zapobiegawczych, w
szczególno
ś
ci zwi
ą
zanych z pozbawieniem wolno
ś
ci, mog
ą
współdziała
ć
stowarzyszenia,
fundacje, organizacje oraz instytucje, których celem działania jest realizacja zada
ń
okre
ś
lonych w niniejszym rozdziale, jak równie
ż
ko
ś
cioły i inne zwi
ą
zki wyznaniowe oraz
osoby godne zaufania.
§ 2. Podmioty, o których mowa w § 1, mog
ą
w porozumieniu z dyrektorem zakładu karnego
lub aresztu
ś
ledczego uczestniczy
ć
w prowadzeniu działalno
ś
ci resocjalizacyjnej, społecznej,
kulturalnej, o
ś
wiatowej, sportowej i religijnej w tych zakładach lub aresztach.
Art. 39. § 1. Przedstawiciele stowarzysze
ń
, fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w
art. 38 § 1, ko
ś
ciołów i innych zwi
ą
zków wyznaniowych oraz osoby godne zaufania mog
ą
uczestniczy
ć
w radach oraz innych organach kolegialnych - powoływanych przez Prezesa
Rady Ministrów, Ministra Sprawiedliwo
ś
ci lub podległe mu organy albo wojewodów - których
zadaniem jest
ś
wiadczenie pomocy skazanym i ich rodzinom albo koordynowanie
współdziałania społecze
ń
stwa z zakładami karnymi i aresztami
ś
ledczymi. Przedstawiciele ci
oraz osoby godne zaufania mog
ą
te
ż
uczestniczy
ć
w społecznej kontroli nad wykonywaniem
kar,
ś
rodków karnych, zabezpieczaj
ą
cych i zapobiegawczych.
§ 2. (39) Prezes Rady Ministrów okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowy zakres i tryb
uczestnictwa podmiotów wymienionych w art. 38 § 1 w wykonywaniu kar i
ś
rodków karnych
oraz zabezpieczaj
ą
cych i zapobiegawczych, a tak
ż
e społecznej kontroli, o której mowa w § 1,
uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci cele, jakim powinno słu
ż
y
ć
uczestnictwo tych podmiotów w
zakresie zapobiegania przest
ę
pczo
ś
ci i readaptacji społecznej, warunki, jakim powinien
odpowiada
ć
przedstawiciel podmiotu, oraz charakter uczestnictwa.
Art. 40. § 1. W celu koordynowania współdziałania organów pa
ń
stwowych i przedstawicieli
społecze
ń
stwa w zapobieganiu przest
ę
pczo
ś
ci i wykonywaniu orzecze
ń
oraz w celu
ś
wiadczenia pomocy w readaptacji społecznej, a tak
ż
e wykonywania kontroli społecznej i
dokonywania oceny polityki penitencjarnej, Prezes Rady Ministrów powołuje Rad
ę
Główn
ą
do
Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym, zwan
ą
dalej "Rad
ą
Główn
ą
".
§ 2. W skład Rady Głównej wchodz
ą
przedstawiciele wymiaru sprawiedliwo
ś
ci, Ministrów:
Sprawiedliwo
ś
ci, Pracy i Polityki Socjalnej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Edukacji Narodowej,
Spraw Wewn
ę
trznych i Administracji oraz Obrony Narodowej, a tak
ż
e Policji i Słu
ż
by
Wi
ę
ziennej. W skład Rady Głównej mog
ą
te
ż
wchodzi
ć
przedstawiciele stowarzysze
ń
,
fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1, ko
ś
ciołów i innych zwi
ą
zków
wyznaniowych, a tak
ż
e zwi
ą
zków zawodowych i samorz
ą
du zawodowego, przedstawiciele
nauki oraz osoby godne zaufania, mog
ą
ce przyczyni
ć
si
ę
do realizacji celów wymienionych w
§ 1.
§ 3. Stosownie do potrzeb, wojewoda mo
ż
e powoła
ć
terenowe rady do spraw społecznej
readaptacji i pomocy skazanym, zwane dalej "radami terenowymi". Do składu rady terenowej
zaprasza si
ę
równie
ż
przedstawicieli organów odpowiedniego szczebla, o których mowa w §
2, a tak
ż
e organów samorz
ą
du terytorialnego. Do uczestniczenia w pracach rady terenowej
mo
ż
na zaprosi
ć
równie
ż
przedstawicieli innych podmiotów, o których mowa w § 2. Rady
terenowe wykonuj
ą
zadania okre
ś
lone w § 1.
§ 4. Prezes Rady Ministrów okre
ś
la, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowe zasady i tryb
powoływania oraz działania Rady Głównej i rad terenowych.
Art. 41. § 1. W celu ułatwienia społecznej readaptacji, a w szczególno
ś
ci przeciwdziałania
powrotowi do przest
ę
pstwa, powinno udziela
ć
si
ę
skazanym oraz ich rodzinom niezb
ę
dnej
pomocy, zwłaszcza materialnej, medycznej, w znalezieniu pracy i zakwaterowaniu, a tak
ż
e
porad prawnych.
§ 2. Pomocy, o której mowa w § 1, udzielaj
ą
wła
ś
ciwe organy administracji rz
ą
dowej i
samorz
ą
du terytorialnego oraz kuratorzy s
ą
dowi; pomocy tej mog
ą
równie
ż
udziela
ć
podmioty, o których mowa w art. 38 § 1.
Art. 42. § 1. Skazany mo
ż
e ustanowi
ć
, na pi
ś
mie, jako swojego przedstawiciela osob
ę
godn
ą
zaufania, za jej zgod
ą
, zwłaszcza spo
ś
ród przedstawicieli stowarzysze
ń
, fundacji, organizacji
oraz instytucji, o których mowa w art. 38 § 1.
§ 2. Przedstawiciel skazanego, o którym mowa w § 1, mo
ż
e działa
ć
wył
ą
cznie w interesie
skazanego i w tym celu składa
ć
w jego imieniu wnioski, skargi i pro
ś
by do wła
ś
ciwych
organów oraz instytucji, stowarzysze
ń
, fundacji, organizacji, ko
ś
ciołów i innych zwi
ą
zków
wyznaniowych.
§ 3. Prezes s
ą
du, upowa
ż
niony s
ę
dzia, a w toku posiedzenia s
ą
d, mo
ż
e na wniosek
skazanego dopu
ś
ci
ć
do udziału w post
ę
powaniu przed s
ą
dem przedstawiciela skazanego, o
którym mowa w § 1. Na postanowienie s
ą
du za
ż
alenie nie przysługuje.
Art. 43. (40) § 1. Tworzy si
ę
Fundusz Pomocy Postpenitencjarnej, zwany dalej "Funduszem",
którego dysponentem jest Minister Sprawiedliwo
ś
ci.
§ 2. Fundusz jest pa
ń
stwowym funduszem celowym.
§ 3. Przychodami Funduszu s
ą
ś
rodki pieni
ęż
ne pochodz
ą
ce z:
1) potr
ą
ce
ń
w wysoko
ś
ci 20 % wynagrodzenia przysługuj
ą
cego za prac
ę
skazanych
zatrudnionych w formach okre
ś
lonych w art. 121 § 2,
2) wykonania kar dyscyplinarnych, o których mowa w art. 143 § 1 pkt 7,
3) spadków, zapisów i darowizn,
4) dotacji, zbiórek i innych
ź
ródeł.
§ 4. Wydatki Funduszu przeznacza si
ę
na udzielanie pomocy osobom pozbawionym
wolno
ś
ci, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych oraz ich rodzinom. W
wyj
ą
tkowych wypadkach ze
ś
rodków tych mo
ż
na udzieli
ć
pomocy równie
ż
osobom
pokrzywdzonym przest
ę
pstwem i ich rodzinom.
§ 5. Stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje, o których mowa w art. 38 § 1, jak
równie
ż
ko
ś
cioły i inne zwi
ą
zki wyznaniowe mog
ą
otrzymywa
ć
z Funduszu
ś
rodki na
udzielanie pomocy, w tym na zapewnienie czasowego zakwaterowania osobom zwolnionym
z zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego.
§ 6. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, zakres i tryb udzielania
pomocy osobom pozbawionym wolno
ś
ci, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych, rodzinom tych osób, pokrzywdzonym przest
ę
pstwem i ich rodzinom, a tak
ż
e
sposób podziału
ś
rodków Funduszu, z uwzgl
ę
dnieniem terminów i rodzajów
ś
wiadcze
ń
w
ramach udzielanej pomocy oraz sposobu ich rozliczania.
CZ
ĘŚĆ
SZCZEGÓLNA
Rozdział VIII
Grzywna
Art. 44. § 1. Skazanego na grzywn
ę
s
ą
d wzywa do jej uiszczenia w terminie 30 dni.
§ 2. W razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu grzywn
ę
ś
ci
ą
ga si
ę
w drodze
egzekucji.
Art. 45. (41) § 1. Je
ż
eli egzekucja grzywny oka
ż
e si
ę
bezskuteczna lub z okoliczno
ś
ci sprawy
wynika,
ż
e byłaby ona bezskuteczna, s
ą
d mo
ż
e zamieni
ć
grzywn
ę
nieprzekraczaj
ą
c
ą
stu
dwudziestu stawek dziennych, po uprzednim wyra
ż
eniu zgody przez skazanego, na prac
ę
społecznie u
ż
yteczn
ą
, przyjmuj
ą
c,
ż
e dziesi
ęć
stawek dziennych jest równowa
ż
nych
miesi
ą
cowi pracy społecznie u
ż
ytecznej, z zaokr
ą
gleniem do pełnego miesi
ą
ca. Prac
ę
społecznie u
ż
yteczn
ą
okre
ś
la si
ę
w miesi
ą
cach; ustalaj
ą
c wymiar godzin pracy w stosunku
miesi
ę
cznym, s
ą
d kieruje si
ę
wskazaniami zawartymi w art. 53 Kodeksu karnego.
§ 2. Do wykonywania pracy, o której mowa w § 1, stosuje si
ę
odpowiednio przepisy art. 35 §
1 Kodeksu karnego oraz art. 53, art. 54-58, art. 60, 62 i 63.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje si
ę
odpowiednio do grzywny okre
ś
lonej kwotowo, z tym
ż
e górna
granica grzywny podlegaj
ą
cej zamianie nie mo
ż
e przekroczy
ć
240.000 złotych, a miesi
ą
c
pracy społecznie u
ż
ytecznej jest równowa
ż
ny grzywnie w kwocie do 20.000 złotych.
Art. 46. § 1. (42) Je
ż
eli skazany, mimo mo
ż
liwo
ś
ci, nie ui
ś
ci grzywny w terminie ani te
ż
nie
podejmie orzeczonej zast
ę
pczej formy jej wykonania okre
ś
lonej w art. 45 i zostanie
stwierdzone,
ż
e nie mo
ż
na jej
ś
ci
ą
gn
ąć
w drodze egzekucji, s
ą
d orzeka wykonanie
zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci przyjmuj
ą
c,
ż
e jeden dzie
ń
pozbawienia wolno
ś
ci jest
równowa
ż
ny dwóm stawkom dziennym; kara zast
ę
pcza nie mo
ż
e przekracza
ć
12 miesi
ę
cy
pozbawienia wolno
ś
ci, jak równie
ż
górnej granicy kary pozbawienia wolno
ś
ci za dane
przest
ę
pstwo, a je
ż
eli ustawa nie przewiduje za dane przest
ę
pstwo kary pozbawienia
wolno
ś
ci, górna granica zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci nie mo
ż
e przekroczy
ć
6
miesi
ę
cy.
§ 2. W razie gdy grzywna została uiszczona lub
ś
ci
ą
gni
ę
ta w drodze egzekucji tylko w cz
ęś
ci
albo tylko w cz
ęś
ci wykonana w formie pracy społecznie u
ż
ytecznej, s
ą
d okre
ś
la wymiar
zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci według zasad przewidzianych w § 1.
§ 3. (43) S
ą
d mo
ż
e warunkowo zawiesi
ć
wykonanie zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci
na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat. Przepisy art. 69 § 1 i 2 oraz art. 75 Kodeksu
karnego stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 4. (44) Przepisy § 1-3 stosuje si
ę
odpowiednio do grzywny okre
ś
lonej kwotowo, z tym
ż
e
jeden dzie
ń
pozbawienia wolno
ś
ci jest równowa
ż
ny grzywnie w kwocie od 20 do 4.000
złotych.
Art. 47. § 1. (45) Je
ż
eli grzywna została uiszczona w cz
ęś
ci, prezes s
ą
du lub upowa
ż
niony
s
ę
dzia zarz
ą
dza zmniejszenie kary zast
ę
pczej w sposób odpowiadaj
ą
cy stosunkowi kwoty
zapłaconej do wysoko
ś
ci grzywny.
§ 2. Od zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci lub wykonywania pracy, o której mowa w art.
45 § 1, skazany mo
ż
e si
ę
w ka
ż
dym czasie zwolni
ć
przez zło
ż
enie kwoty pieni
ęż
nej
przypadaj
ą
cej jeszcze do uiszczenia tytułem grzywny.
§ 3. W uzasadnionych wypadkach s
ą
d mo
ż
e na wniosek skazanego, wobec którego
orzeczono wykonanie zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci, zamieni
ć
t
ę
kar
ę
na
wykonywanie pracy, o której mowa w art. 45 § 1. W takim wypadku przepisy art. 45 i 46
stosuje si
ę
odpowiednio. Ponowna zamiana zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci na
wykonywanie pracy, o której mowa w art. 45 § 1, jest niedopuszczalna.
§ 4. (46) Je
ż
eli skazany ui
ś
cił w wymaganym terminie co najmniej połow
ę
grzywny, a
egzekucja pozostałej cz
ęś
ci okazała si
ę
bezskuteczna, s
ą
d orzekaj
ą
c wykonanie zast
ę
pczej
kary pozbawienia wolno
ś
ci mo
ż
e okre
ś
li
ć
jej wymiar, stosuj
ą
c, zgodnie z art. 46, przeliczenie
korzystniejsze dla skazanego od przeliczenia przyj
ę
tego w wyroku. Przepis stosuje si
ę
odpowiednio do wykonywania pracy, o której mowa w art. 45 § 1.
Art. 48. Przed wydaniem postanowienia okre
ś
laj
ą
cego wymiar kary zast
ę
pczej s
ą
d w razie
potrzeby wysłuchuje skazanego lub jego obro
ń
c
ę
.
Art. 49. § 1. (47) S
ą
d mo
ż
e odroczy
ć
wykonanie grzywny albo rozło
ż
y
ć
j
ą
na raty na czas nie
przekraczaj
ą
cy 1 roku, licz
ą
c od dnia wydania pierwszego postanowienia w tym zakresie,
je
ż
eli natychmiastowe jej wykonanie poci
ą
gn
ę
łoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt
ci
ęż
kie skutki.
§ 2. W wypadkach zasługuj
ą
cych na szczególne uwzgl
ę
dnienie, a zwłaszcza wówczas, gdy
wysoko
ść
grzywny jest znaczna, mo
ż
na rozło
ż
y
ć
grzywn
ę
na raty na okres do 3 lat.
§ 3. (48) S
ą
d mo
ż
e w ka
ż
dym czasie postanowi
ć
w my
ś
l § 1 lub 2, a
ż
do całkowitego
wykonania grzywny albo odbycia przez skazanego w cało
ś
ci zast
ę
pczej kary pozbawienia
wolno
ś
ci.
Art. 50. § 1. (49) S
ą
d odwołuje odroczenie wykonania grzywny lub rozło
ż
enia jej na raty,
je
ż
eli ujawniły si
ę
nowe lub poprzednio nie znane okoliczno
ś
ci, istotne dla rozstrzygni
ę
cia;
art. 24 § 2 nie ma zastosowania.
§ 2. Rozło
ż
enie grzywny na raty mo
ż
na odwoła
ć
równie
ż
wówczas, gdy skazany uchybił
terminowi płatno
ś
ci cho
ć
by jednej raty, chyba
ż
e wyka
ż
e, i
ż
nast
ą
piło to z przyczyn od niego
niezale
ż
nych.
Art. 51. (50) Je
ż
eli skazany, z przyczyn od niego niezale
ż
nych, nie mo
ż
e ui
ś
ci
ć
grzywny, a
wykonanie tej kary w innej drodze okazało si
ę
niemo
ż
liwe lub niecelowe, s
ą
d mo
ż
e, w
szczególnie uzasadnionych wypadkach, grzywn
ę
w cało
ś
ci lub cz
ęś
ci umorzy
ć
; nie zarz
ą
dza
si
ę
egzekucji, je
ż
eli z okoliczno
ś
ci sprawy wynika,
ż
e byłaby ona bezskuteczna.
Art. 52. Udzielaj
ą
c skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty
kary pozbawienia wolno
ś
ci, s
ą
d penitencjarny mo
ż
e, je
ż
eli istniej
ą
podstawy do przyj
ę
cia,
ż
e
skazany ui
ś
ci grzywn
ę
dobrowolnie, wstrzyma
ć
uprzednio zarz
ą
dzone wykonanie zast
ę
pczej
kary pozbawienia wolno
ś
ci, stosuj
ą
c jednocze
ś
nie art. 49; wówczas okres odroczenia
ś
ci
ą
gni
ę
cia grzywny lub rozło
ż
enia na raty biegnie od dnia wydania postanowienia o
warunkowym przedterminowym zwolnieniu.
Rozdział IX
Kara ograniczenia wolno
ś
ci
Art. 53. § 1. (51) Wykonanie kary ograniczenia wolno
ś
ci ma na celu wzbudzenie w skazanym
woli kształtowania jego społecznie po
żą
danych postaw, w szczególno
ś
ci poczucia
odpowiedzialno
ś
ci oraz potrzeby przestrzegania porz
ą
dku prawnego.
§ 2. Skazany ma obowi
ą
zek pracowa
ć
sumiennie oraz przestrzega
ć
ustalonych w miejscu
pracy porz
ą
dku i dyscypliny.
§ 3. S
ą
d poucza skazanego o jego prawach i obowi
ą
zkach oraz o konsekwencjach
wynikaj
ą
cych z uchylania si
ę
od odbywania kary.
Art. 54. Kar
ę
ograniczenia wolno
ś
ci wykonuje si
ę
w miejscu zamieszkania lub zatrudnienia
skazanego albo w niewielkiej odległo
ś
ci od tego miejsca, chyba
ż
e wa
ż
ne wzgl
ę
dy
przemawiaj
ą
za wykonaniem kary w innym miejscu.
Art. 55. § 1. Nadzór nad wykonywaniem kary ograniczenia wolno
ś
ci oraz orzekanie w
sprawach dotycz
ą
cych wykonania tej kary nale
żą
do s
ą
du rejonowego, w którego okr
ę
gu
kara jest lub ma by
ć
wykonywana.
§ 2. Czynno
ś
ci zwi
ą
zane z organizowaniem i kontrolowaniem wykonywania kary
ograniczenia wolno
ś
ci wykonuje s
ą
dowy kurator zawodowy. Przepisy o dozorze i kuratorze
s
ą
dowym stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 56. (52) § 1. W razie orzeczenia kary ograniczenia wolno
ś
ci s
ą
d przesyła odpis
orzeczenia podmiotowi zatrudniaj
ą
cemu wskazanemu przez wła
ś
ciwy organ samorz
ą
du
terytorialnego, który jest organem zało
ż
ycielskim dla tego podmiotu, b
ą
d
ź
wskazanemu przez
s
ą
d innemu zakładowi pracy, placówce słu
ż
by zdrowia lub opieki społecznej, instytucji albo
organizacji nios
ą
cej pomoc charytatywn
ą
, wzgl
ę
dnie reprezentuj
ą
cej społeczno
ść
lokaln
ą
.
§ 2. Je
ż
eli w wyroku nie wskazano rodzaju lub miejsca pracy albo zachodzi potrzeba zmiany
tego rozstrzygni
ę
cia, s
ą
d wykonuj
ą
cy orzeczenie okre
ś
la je przy kierowaniu do wykonania
orzeczenia, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci pro
ś
b
ę
skazanego lub wniosek kuratora
s
ą
dowego. Zmiana okre
ś
lonego przez ten s
ą
d rodzaju pracy lub miejsca jej wykonywania
mo
ż
e nast
ą
pi
ć
równie
ż
zarz
ą
dzeniem s
ę
dziego.
§ 3. Podmioty, dla których organem zało
ż
ycielskim jest organ samorz
ą
du terytorialnego,
obowi
ą
zane do przyj
ę
cia skazanych w celu wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy
na cele społeczne, wyznacza wła
ś
ciwy organ samorz
ą
du terytorialnego, za
ś
inne zakłady
pracy, placówki słu
ż
by zdrowia lub opieki społecznej oraz inne instytucje lub organizacje
nios
ą
ce pomoc charytatywn
ą
, wzgl
ę
dnie reprezentuj
ą
ce społeczno
ść
lokaln
ą
- wyznacza s
ą
d
za ich zgod
ą
.
Art. 57. § 1. S
ą
d wzywa skazanego do stawienia si
ę
w wyznaczonym terminie do
wskazanego zakładu, placówki, instytucji lub organizacji. Skierowania do zakładu, placówki,
instytucji lub organizacji s
ą
d mo
ż
e dokona
ć
na posiedzeniu z udziałem ich przedstawicieli.
§ 2. (53) (uchylony).
Art. 57a. (54) § 1. Rozpocz
ę
cie odbywania kary orzeczonej na podstawie art. 35 § 1 Kodeksu
karnego nast
ę
puje w dniu, w którym skazany przyst
ą
pił do wykonywania wskazanej pracy.
§ 2. Rozpocz
ę
cie odbywania kary orzeczonej na podstawie art. 35 § 2 Kodeksu karnego
nast
ę
puje w pierwszym dniu okresu, w którym dokonuje si
ę
potr
ą
cenia skazanemu z
wynagrodzenia za prac
ę
.
Art. 58. § 1. Zakłady pracy, placówki, instytucje lub organizacje, w których jest wykonywana
kara ograniczenia wolno
ś
ci, maj
ą
obowi
ą
zek zawiadamia
ć
s
ą
dowego kuratora zawodowego
w terminach przez kuratora okre
ś
lonych o rodzaju przydzielonej skazanemu pracy, jego
stosunku do pracy oraz o tym, czy skazany przestrzegał porz
ą
dku prawnego, jak równie
ż
o
zako
ń
czeniu wykonywania pracy. Zakłady pracy, placówki, instytucje lub organizacje maj
ą
obowi
ą
zek wyznaczenia pracowników odpowiedzialnych za organizowanie pracy skazanych i
jej przebieg.
§ 2. Je
ż
eli skazany nie stawił si
ę
w terminie do pracy lub j
ą
porzucił albo nie przestrzega
ustalonego porz
ą
dku i dyscypliny, zakład pracy, placówka, instytucja lub organizacja
bezzwłocznie zawiadamia o tym s
ą
dowego kuratora zawodowego.
§ 3. Kwoty odpowiadaj
ą
ce wynagrodzeniu, jakie za wykonan
ą
nieodpłatn
ą
kontrolowan
ą
prac
ę
na cele społeczne nale
ż
ałoby zapłaci
ć
, gdyby została wykonana na podstawie umowy
o prac
ę
lub umowy o
ś
wiadczenie usług, przeznacza si
ę
w szczególno
ś
ci na cele zwi
ą
zane z
organizowaniem i kontrolowaniem pracy skazanych.
§ 4. (55) Rada Ministrów okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, tryb wyznaczania przez wła
ś
ciwy
organ samorz
ą
du terytorialnego podmiotów, w których wykonywana jest kara ograniczenia
wolno
ś
ci oraz praca, o której mowa w art. 45 § 1, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci obowi
ą
zki
zakładów, podmiotów, placówek, instytucji i organizacji, o których mowa w art. 56 § 1, w
zakresie wykonywania tej kary i pracy, ubezpieczenia skazanych, oraz szczegółowe zasady
gospodarowania
ś
rodkami uzyskanymi z wykonywania tej kary i pracy, jak równie
ż
szczegółowe zasady wynagradzania wyznaczonych pracowników, o których mowa w § 1.
Art. 59. § 1. (56) Je
ż
eli w stosunku do skazanego zatrudnionego, zamiast obowi
ą
zku
wykonywania wskazanej pracy, orzeczono potr
ą
canie okre
ś
lonej cz
ęś
ci wynagrodzenia za
prac
ę
, s
ą
d przesyła odpis orzeczenia zakładowi pracy zatrudniaj
ą
cemu skazanego, podaj
ą
c
jednocze
ś
nie, na czyj
ą
rzecz maj
ą
by
ć
dokonywane potr
ą
cenia i dok
ą
d powinny by
ć
wpłacane, a nadto wskazuj
ą
c, z jakich składników wynagrodzenia za prac
ę
i w jaki sposób
nale
ż
y ich dokonywa
ć
.
§ 2. Wypłacaj
ą
c wynagrodzenie skazanemu, potr
ą
ca si
ę
okre
ś
lon
ą
w orzeczeniu cz
ęść
wynagrodzenia i bezzwłocznie przekazuje potr
ą
con
ą
kwot
ę
stosownie do otrzymanych
wskaza
ń
, zawiadamiaj
ą
c o tym s
ą
d. Koszty zwi
ą
zane z przekazywaniem tych kwot odlicza
si
ę
od dokonywanych potr
ą
ce
ń
.
Art. 60. S
ą
d, a tak
ż
e s
ą
dowy kurator zawodowy mog
ą
w ka
ż
dym czasie
żą
da
ć
od skazanego
wyja
ś
nie
ń
dotycz
ą
cych przebiegu odbywania kary ograniczenia wolno
ś
ci i w tym celu
wzywa
ć
skazanego do osobistego stawiennictwa.
Art. 61. (57) § 1. Je
ż
eli wzgl
ę
dy wychowawcze za tym przemawiaj
ą
, s
ą
d mo
ż
e w okresie
wykonywania kary ograniczenia wolno
ś
ci ustanawia
ć
, rozszerza
ć
lub zmienia
ć
obowi
ą
zki, o
których mowa w art. 36 § 2 Kodeksu karnego, albo od wykonania tych obowi
ą
zków zwolni
ć
,
jak równie
ż
odda
ć
skazanego pod dozór lub od dozoru zwolni
ć
.
§ 2. Z tych samych wzgl
ę
dów s
ą
d mo
ż
e zmniejszy
ć
orzeczon
ą
liczb
ę
godzin wykonywanej
pracy w stosunku miesi
ę
cznym lub wysoko
ść
miesi
ę
cznych potr
ą
ce
ń
z wynagrodzenia za
prac
ę
, jednak nie wi
ę
cej ni
ż
do granicy ustawowego minimum okre
ś
lonego w art. 35 § 1 i 2
Kodeksu karnego.
Art. 62. § 1. S
ą
d mo
ż
e odroczy
ć
wykonanie kary ograniczenia wolno
ś
ci na czas do 6
miesi
ę
cy, je
ż
eli natychmiastowe wykonanie kary poci
ą
gn
ę
łoby dla skazanego lub jego
rodziny zbyt ci
ęż
kie skutki.
§ 2. S
ą
d odracza wykonanie kary ograniczenia wolno
ś
ci w razie powołania skazanego do
czynnej słu
ż
by wojskowej, do czasu uko
ń
czenia tej słu
ż
by. Wobec takiego skazanego s
ą
d
mo
ż
e zastosowa
ć
odpowiednio przepisy art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego.
§ 3. S
ą
d mo
ż
e odwoła
ć
odroczenie wykonania kary ograniczenia wolno
ś
ci w razie ustania
przyczyny, dla której zostało udzielone, lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z
odroczenia kary zgodnie z celem, w jakim zostało udzielone, albo ra
żą
co narusza porz
ą
dek
prawny.
Art. 63. § 1. Je
ż
eli stan zdrowia skazanego uniemo
ż
liwia wykonanie kary ograniczenia
wolno
ś
ci, s
ą
d udziela przerwy w odbywaniu kary do czasu ustania przeszkody.
§ 2. (58) S
ą
d mo
ż
e udzieli
ć
przerwy w odbywaniu kary ograniczenia wolno
ś
ci do roku ze
wzgl
ę
dów, o których mowa w art. 62 § 1.
§ 3. (59) Przepisy art. 62 § 2 i 3 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 63a. (60) W szczególnie uzasadnionych wypadkach s
ą
d mo
ż
e zmieni
ć
form
ę
obowi
ą
zku
wykonywania pracy, przyjmuj
ą
c 20 godzin pracy na cele społeczne za równowa
ż
ne 10%
wynagrodzenia za prac
ę
; orzeczona praca nie mo
ż
e przekroczy
ć
40 godzin w stosunku
miesi
ę
cznym.
Art. 64. (61) W razie niewykonania pełnego wymiaru pracy albo niedokonania cało
ś
ci
potr
ą
ce
ń
z wynagrodzenia za prac
ę
lub niewykonania innych obowi
ą
zków zwi
ą
zanych z kar
ą
ograniczenia wolno
ś
ci w okresie, na jaki kar
ę
t
ę
orzeczono - s
ą
d orzeka o tym, czy i w jakim
zakresie kar
ę
t
ę
uzna
ć
za wykonan
ą
ze wzgl
ę
du na osi
ą
gni
ę
te cele tej kary, chyba
ż
e chodzi
o obowi
ą
zek naprawienia szkody lub zado
ść
uczynienia.
Art. 65. § 1. (62) Je
ż
eli skazany uchyla si
ę
od odbywania kary ograniczenia wolno
ś
ci, s
ą
d
zamienia j
ą
na zast
ę
pcz
ą
kar
ę
grzywny, przyjmuj
ą
c jeden dzie
ń
kary ograniczenia wolno
ś
ci
za równowa
ż
ny jednej stawce dziennej; s
ą
d okre
ś
la w takim wypadku wysoko
ść
jednej
stawki dziennej - kieruj
ą
c si
ę
wskazaniami zawartymi w art. 33 § 3 Kodeksu karnego.
Uchylaniem si
ę
mo
ż
e by
ć
równie
ż
uporczywe naruszanie ci
ążą
cych na nim obowi
ą
zków, jak
te
ż
uchylanie si
ę
od dozoru.
§ 2. (63) Je
ż
eli orzeczenie zast
ę
pczej kary grzywny byłoby niecelowe z uwagi na brak
mo
ż
liwo
ś
ci jej uiszczenia lub
ś
ci
ą
gni
ę
cia w drodze egzekucji, s
ą
d okre
ś
la zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci przyjmuj
ą
c,
ż
e jeden dzie
ń
zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci jest
równowa
ż
ny dwóm dniom ograniczenia wolno
ś
ci, i orzeka jej wykonanie.
§ 3. (64) Je
ż
eli skazany, mimo mo
ż
liwo
ś
ci uiszczenia zast
ę
pczej kary grzywny, nie ui
ś
ci jej w
terminie, a zostanie stwierdzone,
ż
e nie mo
ż
na jej
ś
ci
ą
gn
ąć
w drodze egzekucji, s
ą
d orzeka
wykonanie zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci, kieruj
ą
c si
ę
odpowiednio zasadami
okre
ś
lonymi w § 2.
§ 4. Je
ż
eli ustawa nie przewiduje za dane przest
ę
pstwo kary pozbawienia wolno
ś
ci, górna
granica zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci nie mo
ż
e przekroczy
ć
6 miesi
ę
cy.
§ 5. S
ą
d mo
ż
e wstrzyma
ć
wykonanie zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci w wypadku, gdy
skazany podejmie nakazan
ą
prac
ę
i podda si
ę
rygorom z ni
ą
zwi
ą
zanym; wstrzymanie
nast
ę
puje do czasu wykonania orzeczonej kary ograniczenia wolno
ś
ci.
§ 6. (65) (uchylony).
Art. 66. § 1. Orzekanie w przedmiocie zmian w sposobie wykonywania kary ograniczenia
wolno
ś
ci oraz w przedmiocie wykonania kary zast
ę
pczej, a tak
ż
e zwolnienia od reszty kary
mo
ż
e nast
ą
pi
ć
równie
ż
na wniosek s
ą
dowego kuratora zawodowego.
§ 2. (66) Wniosku skazanego lub jego obro
ń
cy o zwolnienie od reszty kary ograniczenia
wolno
ś
ci zło
ż
onego przed upływem 3 miesi
ę
cy od wydania poprzedniego postanowienia w
tym przedmiocie nie rozpoznaje si
ę
a
ż
do upływu tego okresu.
§ 3. (67) Zwalniaj
ą
c skazanego od reszty kary ograniczenia wolno
ś
ci, s
ą
d zawiadamia o tym
zakład pracy, placówk
ę
, instytucj
ę
lub organizacj
ę
, w której skazany odbywał kar
ę
.
Rozdział X
Kara pozbawienia wolno
ś
ci
Oddział 1
Cele wykonywania kary
Art. 67. § 1. Wykonywanie kary pozbawienia wolno
ś
ci ma na celu wzbudzanie w skazanym
woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie po
żą
danych postaw, w szczególno
ś
ci
poczucia odpowiedzialno
ś
ci oraz potrzeby przestrzegania porz
ą
dku prawnego i tym samym
powstrzymania si
ę
od powrotu do przest
ę
pstwa.
§ 2. Dla osi
ą
gni
ę
cia celu okre
ś
lonego w § 1 prowadzi si
ę
zindywidualizowane oddziaływanie
na skazanych w ramach okre
ś
lonych w ustawie systemów wykonywania kary, w ró
ż
nych
rodzajach i typach zakładów karnych.
§ 3. W oddziaływaniu na skazanych, przy poszanowaniu ich praw i wymaganiu wypełniania
przez nich obowi
ą
zków, uwzgl
ę
dnia si
ę
przede wszystkim prac
ę
, zwłaszcza sprzyjaj
ą
c
ą
zdobywaniu odpowiednich kwalifikacji zawodowych, nauczanie, zaj
ę
cia kulturalno-o
ś
wiatowe
i sportowe, podtrzymywanie kontaktów z rodzin
ą
i
ś
wiatem zewn
ę
trznym oraz
ś
rodki
terapeutyczne.
Oddział 2
Zakłady karne
Art. 68. Zakłady karne podlegaj
ą
Ministrowi Sprawiedliwo
ś
ci.
Art. 69. (68) Kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci wykonuje si
ę
, z zastrze
ż
eniem art. 87 § 4, w
nast
ę
puj
ą
cych rodzajach zakładów karnych:
1) zakładach karnych dla młodocianych,
2) zakładach karnych dla odbywaj
ą
cych kar
ę
po raz pierwszy,
3) zakładach karnych dla recydywistów penitencjarnych,
4) zakładach karnych dla odbywaj
ą
cych kar
ę
aresztu wojskowego.
Art. 70. § 1. Zakłady karne wymienione w art. 69 mog
ą
by
ć
organizowane jako:
1) zakłady karne typu zamkni
ę
tego,
2) zakłady karne typu półotwartego,
3) zakłady karne typu otwartego.
§ 2. Zakłady karne, o których mowa w § 1, ró
ż
ni
ą
si
ę
w szczególno
ś
ci stopniem
zabezpieczenia, izolacji skazanych oraz wynikaj
ą
cymi z tego ich obowi
ą
zkami i
uprawnieniami w zakresie poruszania si
ę
w zakładzie i poza jego obr
ę
bem.
Art. 71. (69) Minister Sprawiedliwo
ś
ci mo
ż
e, w drodze rozporz
ą
dzenia, tworzy
ć
, zgodnie z
ustalonymi w niniejszym kodeksie celami wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci i z
ustalonymi zasadami klasyfikacji skazanych, zakłady karne inne ni
ż
wymienione w art. 69 lub
ustali
ć
inny ni
ż
okre
ś
lony w art. 81 system wykonywania kary, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci
potrzeby w zakresie sprawdzania nowych
ś
rodków i metod oddziaływania na skazanych.
Art. 72. § 1. Zakładem karnym kieruje dyrektor, a wyodr
ę
bnionym oddziałem mo
ż
e kierowa
ć
podlegaj
ą
cy dyrektorowi kierownik.
§ 2. Funkcjonariusze i pracownicy zakładu karnego, w którym skazany przebywa, a tak
ż
e
osoby kieruj
ą
ce jego prac
ą
lub innymi zaj
ę
ciami s
ą
, w zakresie wykonywanych przez nich
czynno
ś
ci słu
ż
bowych, przeło
ż
onymi skazanego.
§ 3. Zakłady karne mog
ą
by
ć
tworzone jako samodzielne zakłady lub jako wyodr
ę
bnione
oddziały zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych. Kilka zakładów mo
ż
e posiada
ć
wspóln
ą
administracj
ę
b
ą
d
ź
wydzielone słu
ż
by.
§ 4. (70) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w drodze zarz
ą
dzenia, tworzy i znosi zakłady karne,
maj
ą
c na wzgl
ę
dzie istniej
ą
ce potrzeby w tym zakresie.
§ 4a. (71) Dyrektor Generalny Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, w drodze zarz
ą
dzenia, okre
ś
la
przeznaczenie zakładów karnych, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci potrzeb
ę
zapewnienia oraz
racjonalnego wykorzystania miejsc zakwaterowania dla wszystkich grup skazanych.
§ 5. (72) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, w drodze
zarz
ą
dzenia, tworzy i znosi zakłady karne dla odbywaj
ą
cych kar
ę
aresztu wojskowego, maj
ą
c
na wzgl
ę
dzie istniej
ą
ce potrzeby w tym zakresie oraz konieczno
ść
zapewnienia warunków
szkolenia wojskowego osób w nich przebywaj
ą
cych.
Art. 73. § 1. W zakładzie karnym utrzymuje si
ę
dyscyplin
ę
i porz
ą
dek w celu zapewnienia
bezpiecze
ń
stwa i realizacji zada
ń
kary pozbawienia wolno
ś
ci, w tym ochrony społecze
ń
stwa
przed przest
ę
pczo
ś
ci
ą
.
§ 2. Dyrektor ustala porz
ą
dek wewn
ę
trzny zakładu karnego.
Art. 74. § 1. (73) Zmian
ę
okre
ś
lonego w wyroku rodzaju i typu zakładu karnego, a tak
ż
e
orzeczonego systemu terapeutycznego wykonywania kary mo
ż
e orzec tylko s
ą
d
penitencjarny, z zastrze
ż
eniem,
ż
e w wypadku ucieczki skazanego z zakładu karnego typu
półotwartego albo otwartego lub niezgłoszenia si
ę
do takiego zakładu po jego opuszczeniu
na podstawie stosownego zezwolenia, decyzj
ę
o skierowaniu skazanego do danego rodzaju i
typu zakładu karnego podejmuje komisja penitencjarna.
§ 2. Je
ż
eli po wydaniu postanowienia przez s
ą
d penitencjarny zajd
ą
nowe okoliczno
ś
ci
uzasadniaj
ą
ce zmian
ę
typu zakładu karnego i systemu terapeutycznego, decyzj
ę
w tym
przedmiocie mo
ż
e podj
ąć
komisja penitencjarna.
Art. 75. § 1. W zakładach karnych działaj
ą
komisje penitencjarne.
§ 2. W skład komisji penitencjarnej dyrektor zakładu karnego powołuje funkcjonariuszy i
pracowników tego zakładu. Do udziału w pracach komisji, z głosem doradczym, dyrektor
mo
ż
e zaprasza
ć
tak
ż
e inne osoby godne zaufania, zwłaszcza przedstawicieli stowarzysze
ń
,
fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1, oraz ko
ś
ciołów i innych
zwi
ą
zków wyznaniowych.
Art. 76. § 1. (74) Do zakresu działania komisji penitencjarnej nale
ż
y:
1) kierowanie skazanego do wła
ś
ciwego zakładu karnego, je
ż
eli nie okre
ś
lił tego s
ą
d w
wyroku,
2) kierowanie skazanego do okre
ś
lonego systemu odbywania kary, je
ż
eli nie okre
ś
lił tego
s
ą
d w wyroku,
3) ustalanie indywidualnych programów oddziaływa
ń
na skazanego i dokonywanie ocen ich
wykonywania,
4) dokonywanie ocen okresowych post
ę
pów skazanego w resocjalizacji,
5) kwalifikowanie skazanych do nauczania w szkołach i na kursach,
6) kwalifikowanie skazanych, o których mowa w art. 84 § 2, do zakładów karnych dla
młodocianych oraz skazanych, o których mowa w art. 96 § 3, do odbywania kary w
oddziałach terapeutycznych,
7) kwalifikowanie skazanego, o którym mowa w art. 88 § 4, jako wymagaj
ą
cego osadzenia
w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego w warunkach zapewniaj
ą
cych ochron
ę
społecze
ń
stwa
i bezpiecze
ń
stwo zakładu, oraz wymienionego w art. 88 § 3, jako wymagaj
ą
cego osadzenia
w tym zakładzie w wyznaczonym oddziale lub celi oraz dokonywanie, co najmniej raz na 3
miesi
ą
ce, weryfikacji tych decyzji,
8) weryfikowanie indywidualnych programów oddziaływania albo indywidualnych
programów terapeutycznych, a tak
ż
e kierowanie i wycofywanie skazanych z oddziałów
terapeutycznych,
9) wyra
ż
anie opinii w sprawach przyznania skazanemu przepustki, o której mowa w art. 91
pkt 7 lub art. 92 pkt 9, oraz nagrody, o której mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8, wówczas gdy
s
ą
one udzielane:
a) po raz pierwszy,
b) po przerwie trwaj
ą
cej dłu
ż
ej ni
ż
6 miesi
ę
cy,
c) po powstaniu istotnych zmian w sytuacji prawnej lub rodzinnej skazanego,
10) wyra
ż
anie opinii w sprawach:
a) przyznania nagrody, o której mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8, skazanemu skierowanemu
do odbywania kary w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego,
b) projektu porz
ą
dku wewn
ę
trznego zakładu karnego oraz zmiany tego porz
ą
dku,
c) innych przekazanych jej przez dyrektora,
11) podejmowanie decyzji w sprawie korzystania przez skazanego z uprawnie
ń
okre
ś
lonych
w art. 107 oraz zwolnienia z wykonywania pracy, na podstawie art. 121 § 7,
12) wykonywanie innych zada
ń
przewidzianych w ustawie i w przepisach wydanych na jej
podstawie.
§ 2. Je
ż
eli decyzja komisji penitencjarnej w przedmiocie klasyfikacji jest sprzeczna z prawem,
o jej zmianie lub uchyleniu orzeka s
ą
d penitencjarny; art. 7 § 5 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 3. (75) W wypadku okre
ś
lonym w § 2 decyzj
ę
komisji penitencjarnej mo
ż
e tak
ż
e uchyli
ć
dyrektor okr
ę
gowy Słu
ż
by Wi
ę
ziennej albo Dyrektor Generalny Słu
ż
by Wi
ę
ziennej.
Art. 77. § 1. W zakładzie karnym dyrektor mo
ż
e powoływa
ć
tak
ż
e inne organy kolegialne, w
skład których mog
ą
wchodzi
ć
równie
ż
osoby spoza zakładu.
§ 2. Organy kolegialne mog
ą
podejmowa
ć
zadania zwi
ą
zane z oddziaływaniem na
skazanych, zwłaszcza z organizacj
ą
ich zatrudnienia i przygotowywaniem do zwolnienia oraz
ze współprac
ą
z instytucjami, organizacjami, stowarzyszeniami i fundacjami
ś
wiadcz
ą
cymi
pomoc skazanym i ich rodzinom.
Art. 78. § 1. Kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w zakładzie karnym wykonuj
ą
funkcjonariusze
Słu
ż
by Wi
ę
ziennej oraz pracownicy tego zakładu.
§ 2. Dyrektor Generalny lub dyrektor okr
ę
gowy Słu
ż
by Wi
ę
ziennej mog
ą
wydawa
ć
dyrektorom zakładów karnych polecenia niezb
ę
dne dla prawidłowego i praworz
ą
dnego
wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci oraz realizowania kierunków pracy
resocjalizacyjnej, a tak
ż
e uchyla
ć
wydane przez nich decyzje sprzeczne z prawem.
Oddział 3
Wykonywanie kary i jej indywidualizacja
Art. 79. § 1. (76) Skazanego na kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci lub zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci s
ą
d wzywa do stawienia si
ę
w zakładzie karnym w wyznaczonym terminie wraz z
dokumentem stwierdzaj
ą
cym to
ż
samo
ść
. W uzasadnionych wypadkach s
ą
d mo
ż
e poleci
ć
doprowadzenie skazanego do zakładu karnego bez wezwania.
§ 2. Je
ż
eli skazany, mimo wezwania, nie stawił si
ę
w zakładzie karnym, s
ą
d poleca go
doprowadzi
ć
. Kosztami doprowadzenia s
ą
d obci
ąż
a skazanego.
§ 3. Je
ż
eli skazanym jest
ż
ołnierz, a s
ą
d zarz
ą
dza doprowadzenie go do zakładu karnego,
obowi
ą
zek doprowadzenia spoczywa na wła
ś
ciwych organach wojskowych.
Art. 79a. (77) § 1. Przy przyj
ę
ciu do zakładu karnego skazany okazuje dokument
stwierdzaj
ą
cy to
ż
samo
ść
, podaje dane osobowe, informuje o zmianie danych osobowych, o
miejscu zameldowania lub przebywania bez zameldowania, o uprzedniej karalno
ś
ci, o stanie
zdrowia, a tak
ż
e o ci
ążą
cych na nim zobowi
ą
zaniach alimentacyjnych. Skazany mo
ż
e by
ć
tak
ż
e poddany czynno
ś
ciom maj
ą
cym na celu jego identyfikacj
ę
, a w szczególno
ś
ci:
sfotografowaniu, ogl
ę
dzinom zewn
ę
trznym ciała, pobraniu odcisków oraz okazaniu innym
osobom.
§ 2. Skazany przekazuje do depozytu dokumenty, pieni
ą
dze, przedmioty warto
ś
ciowe i inne
przedmioty, których nie mo
ż
e posiada
ć
w celi.
Art. 79b. (78) § 1. Skazanego przyj
ę
tego do zakładu karnego umieszcza si
ę
w celi
przej
ś
ciowej, na okres niezb
ę
dny, nie dłu
ż
ej jednak ni
ż
na 14 dni, dla poddania go wst
ę
pnym
badaniom lekarskim, zabiegom sanitarnym i wst
ę
pnym badaniom osobopoznawczym oraz
zapoznania z podstawowymi aktami prawnymi dotycz
ą
cymi wykonywania kary pozbawienia
wolno
ś
ci i porz
ą
dkiem wewn
ę
trznym zakładu karnego.
§ 2. Umieszczenia w celi przej
ś
ciowej nie stosuje si
ę
do skazanego przetransportowanego z
innego zakładu karnego albo aresztu
ś
ledczego, je
ż
eli był ju
ż
poddany badaniom i zabiegom,
o których mowa w § 1.
§ 3. Skazanego informuje si
ę
o obliczonym okresie wykonywania kary. Przyj
ę
cie informacji
do wiadomo
ś
ci skazany potwierdza podpisem.
Art. 80. § 1. (79) Je
ż
eli t
ę
sam
ą
osob
ę
skazano na kilka nie podlegaj
ą
cych ł
ą
czeniu kar
skutkuj
ą
cych pozbawienie wolno
ś
ci, wykonuje si
ę
je w takiej kolejno
ś
ci, w jakiej
uprawomocniły si
ę
orzeczenia, którymi wymierzono te kary.
§ 1a. (80) Orzeczenia prawomocne wykonuje si
ę
przed orzeczeniami nieprawomocnymi.
Kary porz
ą
dkowe i
ś
rodki przymusu wykonuje si
ę
w pierwszej kolejno
ś
ci.
§ 2. S
ę
dzia penitencjarny mo
ż
e zarz
ą
dzi
ć
wykonanie kar i
ś
rodków w innej kolejno
ś
ci ni
ż
okre
ś
lona w § 1, je
ż
eli wzgl
ę
dy penitencjarne za tym przemawiaj
ą
.
§ 3. W wypadku skierowania do wykonania orzeczenia o zastosowaniu
ś
rodka
zabezpieczaj
ą
cego wobec skazanego, który odbywa kar
ę
wymierzon
ą
innym orzeczeniem, o
kolejno
ś
ci wykonania kary i
ś
rodka zabezpieczaj
ą
cego rozstrzyga s
ę
dzia penitencjarny.
§ 4. (81) Pierwszy dzie
ń
kary ko
ń
czy si
ę
dnia nast
ę
pnego od jej rozpocz
ę
cia.
§ 5. (82) Je
ż
eli wobec tej samej osoby wykonuje si
ę
kilka kar skutkuj
ą
cych pozbawienie
wolno
ś
ci, dzie
ń
zako
ń
czenia wykonania poprzedniej kary jest dniem rozpocz
ę
cia
wykonywania kolejnej.
Art. 81. Kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci wykonuje si
ę
w systemie:
1) programowanego oddziaływania,
2) terapeutycznym,
3) zwykłym.
Art. 82. § 1. W celu stwarzania warunków sprzyjaj
ą
cych indywidualnemu post
ę
powaniu ze
skazanymi, zapobieganiu szkodliwym wpływom skazanych zdemoralizowanych oraz
zapewnieniu skazanym bezpiecze
ń
stwa osobistego, wyboru wła
ś
ciwego systemu
wykonywania kary, rodzaju i typu zakładu karnego oraz rozmieszczenia skazanych wewn
ą
trz
zakładu karnego - dokonuje si
ę
ich klasyfikacji.
§ 2. Klasyfikacji skazanych dokonuje si
ę
maj
ą
c na wzgl
ę
dzie w szczególno
ś
ci:
1) płe
ć
,
2) wiek,
3) uprzednie odbywanie kary pozbawienia wolno
ś
ci,
4) umy
ś
lno
ść
lub nieumy
ś
lno
ść
czynu,
5) (83) czas pozostałej do odbycia kary pozbawienia wolno
ś
ci,
6) (84) stan zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym stopie
ń
uzale
ż
nienia od alkoholu,
ś
rodków odurzaj
ą
cych lub psychotropowych,
7) stopie
ń
demoralizacji i zagro
ż
enia społecznego,
8) (85) rodzaj popełnionego przest
ę
pstwa.
§ 3. Podstaw
ą
klasyfikacji s
ą
w szczególno
ś
ci badania osobopoznawcze.
Art. 83. § 1. Skazanego poddaje si
ę
w miar
ę
potrzeby, za jego zgod
ą
, badaniom
psychologicznym, a tak
ż
e psychiatrycznym. S
ę
dzia penitencjarny mo
ż
e zarz
ą
dzi
ć
przeprowadzenie bada
ń
bez zgody skazanego.
§ 2. Badania, o których mowa w § 1, przeprowadza si
ę
przede wszystkim w odpowiednich
o
ś
rodkach diagnostycznych.
§ 3. (86) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z ministrem wła
ś
ciwym do spraw zdrowia,
w drodze rozporz
ą
dzenia, powołuje o
ś
rodki diagnostyczne, o których mowa w § 2, oraz
okre
ś
li zasady organizacji i warunki przeprowadzania bada
ń
w tych o
ś
rodkach.
Rozporz
ą
dzenie uwzgl
ę
dni potrzeb
ę
:
1) wyja
ś
nienia psychologicznych i socjologicznych procesów zachowania skazanego,
2) zdiagnozowania ewentualnych zaburze
ń
psychicznych skazanego,
3) okre
ś
lenia ewentualnego post
ę
powania leczniczego i rehabilitacyjnego
- w celu podj
ę
cia wła
ś
ciwej decyzji klasyfikacyjnej i okre
ś
lenia warunków indywidualnego
oddziaływania na skazanego.
Art. 84. § 1. (87) W zakładzie karnym dla młodocianych odbywaj
ą
kar
ę
skazani, którzy nie
uko
ń
czyli 21 roku
ż
ycia; w uzasadnionych wypadkach skazany mo
ż
e odbywa
ć
kar
ę
w tym
zakładzie po uko
ń
czeniu 21 roku
ż
ycia.
§ 2. Je
ż
eli jest to uzasadnione potrzebami oddziaływania, dorosły skazany po raz pierwszy,
wyró
ż
niaj
ą
cy si
ę
dobr
ą
postaw
ą
, mo
ż
e, za swoj
ą
zgod
ą
, odbywa
ć
kar
ę
w zakładzie karnym
dla młodocianych; korzysta on wtedy z takich uprawnie
ń
jak młodociany.
§ 3. (88) Młodocianego, któremu pozostało co najmniej 6 miesi
ę
cy do nabycia prawa do
ubiegania si
ę
o warunkowe zwolnienie lub sprawiaj
ą
cego trudno
ś
ci wychowawcze, poddaje
si
ę
badaniom psychologicznym; przepisy art. 83 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 85. W zakładzie karnym dla odbywaj
ą
cych kar
ę
po raz pierwszy osadza si
ę
równie
ż
skazanych odbywaj
ą
cych zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci orzeczon
ą
w tej samej
sprawie oraz skazanych na kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci nie wymienionych w art. 86.
Art. 86. W zakładzie karnym dla recydywistów penitencjarnych odbywaj
ą
kar
ę
doro
ś
li skazani
za przest
ę
pstwo umy
ś
lne na kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci lub zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci oraz ukarani za wykroczenia umy
ś
lne zasadnicz
ą
lub zast
ę
pcz
ą
kar
ą
aresztu,
którzy uprzednio ju
ż
odbywali takie kary lub kar
ę
aresztu wojskowego za umy
ś
lne
przest
ę
pstwa lub wykroczenia, chyba
ż
e szczególne wzgl
ę
dy resocjalizacyjne przemawiaj
ą
za skierowaniem ich do zakładu karnego dla odbywaj
ą
cych kar
ę
po raz pierwszy.
Art. 87. § 1. Kobiety odbywaj
ą
kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci odr
ę
bnie od m
ęż
czyzn.
§ 2. Skazana kobieta odbywa kar
ę
w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba
ż
e stopie
ń
demoralizacji lub wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa przemawiaj
ą
za odbywaniem kary w zakładzie
karnym innego typu.
§ 3. Kobiecie ci
ęż
arnej lub karmi
ą
cej zapewnia si
ę
opiek
ę
specjalistyczn
ą
.
§ 4. (89) W celu umo
ż
liwienia matce pozbawionej wolno
ś
ci sprawowania stałej i
bezpo
ś
redniej opieki nad dzieckiem organizuje si
ę
przy wskazanych zakładach karnych
domy dla matki i dziecka, w których dziecko mo
ż
e przebywa
ć
na
ż
yczenie matki do
uko
ń
czenia trzeciego roku
ż
ycia, chyba
ż
e wzgl
ę
dy wychowawcze lub zdrowotne,
potwierdzone opini
ą
lekarza albo psychologa, przemawiaj
ą
za oddzieleniem dziecka od matki
albo za przedłu
ż
eniem lub skróceniem tego okresu. Decyzje w tym zakresie wymagaj
ą
zgody
s
ą
du opieku
ń
czego. Do matek pozbawionych wolno
ś
ci sprawuj
ą
cych stał
ą
i bezpo
ś
redni
ą
opiek
ę
nad dzieckiem przepisu art. 69 nie stosuje si
ę
.
§ 5. (90) Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, tryb przyjmowania dzieci
matek pozbawionych wolno
ś
ci do domów dla matki i dziecka przy wskazanych zakładach
karnych oraz szczegółowe zasady organizowania i działania tych placówek, uwzgl
ę
dniaj
ą
c
sytuacje, o których mowa w § 3-4, a tak
ż
e potrzeby w zakresie zabezpieczenia prawidłowego
rozwoju dziecka.
Art. 87a. (91) § 1. Wykonuj
ą
c kar
ę
wobec skazanych sprawuj
ą
cych stał
ą
piecz
ę
nad
dzieckiem do lat 15, uwzgl
ę
dnia si
ę
w szczególno
ś
ci potrzeb
ę
inicjowania, podtrzymywania i
zacie
ś
niania ich wi
ę
zi uczuciowej z dzie
ć
mi, wywi
ą
zywania si
ę
z obowi
ą
zków
alimentacyjnych oraz
ś
wiadczenia pomocy materialnej dzieciom, a tak
ż
e współdziałania z
placówkami opieku
ń
czo-wychowawczymi, w których te dzieci przebywaj
ą
.
§ 2. Skazani sprawuj
ą
cy stał
ą
piecz
ę
nad dzie
ć
mi, które przebywaj
ą
w placówkach
opieku
ń
czo-wychowawczych, powinni by
ć
w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci osadzani w odpowiednich
zakładach karnych, poło
ż
onych najbli
ż
ej miejsca pobytu dzieci.
Art. 88. (92) § 1. Skazanego odbywaj
ą
cego kar
ę
w systemie programowanego oddziaływania
osadza si
ę
w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba
ż
e szczególne okoliczno
ś
ci
uzasadniaj
ą
osadzenie go w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego.
§ 2. Skazanego za przest
ę
pstwo nieumy
ś
lne lub odbywaj
ą
cego zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci albo kar
ę
aresztu osadza si
ę
w zakładzie karnym typu półotwartego, chyba
ż
e
szczególne okoliczno
ś
ci przemawiaj
ą
za osadzeniem go w zakładzie karnym innego typu.
§ 3. Skazanego stwarzaj
ą
cego powa
ż
ne zagro
ż
enie społeczne albo powa
ż
ne zagro
ż
enie dla
bezpiecze
ń
stwa zakładu osadza si
ę
w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego w warunkach
zapewniaj
ą
cych wzmo
ż
on
ą
ochron
ę
społecze
ń
stwa i bezpiecze
ń
stwo zakładu.
§ 4. W zakładzie karnym, o którym mowa w § 3, osadza si
ę
równie
ż
skazanego za
przest
ę
pstwo popełnione w zorganizowanej grupie albo zwi
ą
zku maj
ą
cym na celu
popełnianie przest
ę
pstw, chyba
ż
e szczególne okoliczno
ś
ci przemawiaj
ą
przeciwko takiemu
osadzeniu.
§ 5. Skazanego na kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci albo na kar
ę
25 lat pozbawienia
wolno
ś
ci osadza si
ę
w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego.
§ 6. W zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego mo
ż
na tak
ż
e osadzi
ć
, ze wzgl
ę
du na zagro
ż
enie
społeczne albo zagro
ż
enie dla bezpiecze
ń
stwa zakładu:
1) skazanego za przest
ę
pstwo nieumy
ś
lne, odbywaj
ą
cego zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci, osob
ę
odbywaj
ą
c
ą
kar
ę
aresztu oraz skazane kobiety, a tak
ż
e innych skazanych,
których wła
ś
ciwo
ś
ci i warunki osobiste, sposób
ż
ycia przed popełnieniem przest
ę
pstwa,
zachowanie po dokonaniu przest
ę
pstwa, negatywna ocena postawy i zachowania w areszcie
ś
ledczym, wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa zakładu albo inne szczególne okoliczno
ś
ci wskazuj
ą
,
ż
e
nale
ż
y wobec nich wykonywa
ć
kar
ę
w warunkach zwi
ę
kszonej izolacji i zabezpieczenia,
2) skazanego, który podczas pobytu w areszcie
ś
ledczym lub zakładzie karnym naruszył w
powa
ż
nym stopniu dyscyplin
ę
i porz
ą
dek,
3) skazanego przebywaj
ą
cego dotychczas w zakładzie karnym typu otwartego lub
półotwartego, je
ż
eli negatywna ocena jego postawy i zachowania, a tak
ż
e wzgl
ę
dy
bezpiecze
ń
stwa zakładu wskazuj
ą
,
ż
e nale
ż
y wobec niego wykonywa
ć
kar
ę
w warunkach
zwi
ę
kszonej izolacji i zabezpieczenia,
4) skazanego, który popełnił przest
ę
pstwo o znacznym stopniu społecznej szkodliwo
ś
ci,
je
ż
eli jego postawa i zachowanie przemawiaj
ą
za przebywaniem w zakładzie karnym typu
zamkni
ę
tego.
Art. 88a. (93) § 1. Skazanego, o którym mowa w art. 88 § 3, osadza si
ę
w wyznaczonym
oddziale lub celi zakładu karnego typu zamkni
ę
tego, zawiadamiaj
ą
c o tym s
ę
dziego
penitencjarnego.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
do skazanego, którego wła
ś
ciwo
ś
ci, warunki osobiste,
motywacje, sposób zachowania si
ę
przy popełnieniu przest
ę
pstwa, rodzaj i rozmiar ujemnych
nast
ę
pstw przest
ę
pstwa, sposób zachowania si
ę
w trakcie pobytu w zakładzie karnym lub
stopie
ń
demoralizacji stwarzaj
ą
powa
ż
ne zagro
ż
enie społeczne albo powa
ż
ne zagro
ż
enie dla
bezpiecze
ń
stwa zakładu i który:
1) popełnił przest
ę
pstwo, w szczególno
ś
ci:
a) zamachu na:
- niepodległo
ść
lub integralno
ść
Rzeczypospolitej Polskiej,
- konstytucyjny ustrój pa
ń
stwa lub konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej,
-
ż
ycie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
- jednostk
ę
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
b) ze szczególnym okrucie
ń
stwem,
c) wzi
ę
cia lub przetrzymania zakładnika albo w zwi
ą
zku z wzi
ę
ciem zakładnika,
d) uprowadzenia statku wodnego lub powietrznego,
e) z u
ż
yciem broni palnej, materiałów wybuchowych albo łatwo palnych,
2) podczas uprzedniego lub obecnego pozbawienia wolno
ś
ci stwarzał zagro
ż
enie dla
bezpiecze
ń
stwa zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego w ten sposób,
ż
e:
a) był organizatorem lub aktywnym uczestnikiem zbiorowego wyst
ą
pienia w zakładzie
karnym lub areszcie
ś
ledczym,
b) dopu
ś
cił si
ę
czynnej napa
ś
ci na funkcjonariusza publicznego lub inn
ą
osob
ę
zatrudnion
ą
w zakładzie karnym lub areszcie
ś
ledczym,
c) był sprawc
ą
zgwałcenia albo zn
ę
cał si
ę
nad skazanym, ukaranym lub tymczasowo
aresztowanym,
d) uwolnił si
ę
lub usiłował uwolni
ć
si
ę
z zakładu karnego typu zamkni
ę
tego lub aresztu
ś
ledczego albo podczas konwojowania poza terenem takiego zakładu lub aresztu.
Art. 88b. (94) W zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego skazani, o których mowa w art. 88a § 2,
odbywaj
ą
kar
ę
w nast
ę
puj
ą
cych warunkach:
1) cele mieszkalne oraz miejsca i pomieszczenia wyznaczone do: pracy, nauki,
przeprowadzania spacerów, widze
ń
, odprawiania nabo
ż
e
ń
stw, spotka
ń
religijnych i
nauczania religii oraz zaj
ęć
kulturalno-o
ś
wiatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu
wyposa
ż
a si
ę
w odpowiednie zabezpieczenia techniczno-ochronne,
2) cele mieszkalne pozostaj
ą
zamkni
ę
te cał
ą
dob
ę
i s
ą
cz
ęś
ciej kontrolowane ni
ż
te, w
których osadzeni s
ą
skazani, wobec których nie podj
ę
to decyzji, o której mowa w art. 76 § 1
pkt 7,
3) skazani mog
ą
uczy
ć
si
ę
, pracowa
ć
, bezpo
ś
rednio uczestniczy
ć
w nabo
ż
e
ń
stwach,
spotkaniach religijnych i nauce religii oraz korzysta
ć
z zaj
ęć
kulturalno-o
ś
wiatowych, z
zakresu kultury fizycznej i sportu, tylko w oddziale, w którym s
ą
osadzeni,
4) poruszanie si
ę
skazanych po terenie zakładu karnego odbywa si
ę
pod wzmocnionym
dozorem i jest ograniczone tylko do niezb
ę
dnych potrzeb,
5) skazanych poddaje si
ę
kontroli osobistej przy ka
ż
dorazowym wyj
ś
ciu i powrocie do cel,
6) spacer skazanych odbywa si
ę
w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem,
7) sposób osobistego kontaktowania si
ę
przedstawicieli podmiotów okre
ś
lonych w art. 38 §
1 ze skazanymi okre
ś
la ka
ż
dorazowo dyrektor zakładu karnego,
8) widzenia skazanych odbywaj
ą
si
ę
w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym
dozorem. Skazani nie mog
ą
korzysta
ć
z widze
ń
w obecno
ś
ci skazanych, wobec których nie
podj
ę
to decyzji, o której mowa w art. 76 § 1 pkt 7,
9) widzenia mog
ą
by
ć
udzielane w sposób uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt z
osobami odwiedzaj
ą
cymi, je
ż
eli zachodzi powa
ż
ne zagro
ż
enie bezpiecze
ń
stwa osób
odwiedzaj
ą
cych. Decyzje w tej sprawie podejmuje dyrektor zakładu karnego. Nie dotyczy to
osób, o których mowa w art. 8 § 3. Jednak na
żą
danie tych osób widze
ń
udziela si
ę
w sposób
uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt ze skazanymi. W czasie korzystania z widze
ń
skazani
nie mog
ą
spo
ż
ywa
ć
artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i napojów,
10) skazani nie mog
ą
korzysta
ć
z własnej odzie
ż
y i obuwia.
Art. 89. § 1. Je
ż
eli postawa i zachowanie skazanego za tym przemawiaj
ą
, przenosi si
ę
go z
zakładu karnego typu zamkni
ę
tego do zakładu typu półotwartego lub otwartego.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio przy przenoszeniu skazanego z zakładu typu
półotwartego.
§ 3. Skazanego na kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci mo
ż
na przenie
ść
do zakładu
karnego typu półotwartego po odbyciu przez niego co najmniej 15 lat, a do zakładu typu
otwartego - po odbyciu przez niego co najmniej 20 lat kary.
§ 3a. (95) Przeniesienie, o którym mowa w § 1, skazanego z zaburzeniami preferencji
seksualnych za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w
zwi
ą
zku z tymi zaburzeniami, wymaga zgody s
ę
dziego penitencjarnego.
§ 4. Ujemna ocena postawy i zachowania skazanego, a tak
ż
e wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa mog
ą
powodowa
ć
przeniesienie go do zakładu karnego typu półotwartego lub zamkni
ę
tego.
Art. 90. W zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego:
1) cele mieszkalne skazanych mog
ą
by
ć
otwarte w porze dziennej przez okre
ś
lony czas,
je
ż
eli wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa nie stoj
ą
temu na przeszkodzie,
2) skazani mog
ą
by
ć
zatrudniani poza terenem zakładu karnego w pełnym systemie
konwojowania,
3) zaj
ę
cia kulturalno-o
ś
wiatowe i sportowe oraz nauczanie organizuje si
ę
w obr
ę
bie
zakładu karnego,
4) ruch skazanych po terenie zakładu karnego odbywa si
ę
w sposób zorganizowany i pod
dozorem,
5) skazani mog
ą
korzysta
ć
z własnej bielizny i obuwia, a za zezwoleniem dyrektora zakładu
karnego - tak
ż
e z odzie
ż
y,
6) (96) skazani mog
ą
korzysta
ć
z dwóch widze
ń
w miesi
ą
cu, a za zgod
ą
dyrektora zakładu
karnego wykorzysta
ć
je jednorazowo,
7) (97) widzenia skazanych podlegaj
ą
nadzorowi administracji zakładu karnego; rozmowy
skazanych w trakcie widze
ń
podlegaj
ą
kontroli administracji zakładu karnego,
8) (98) korespondencja skazanych podlega cenzurze administracji zakładu karnego, z
wyj
ą
tkiem korespondencji, o której mowa w art. 8 § 3, art. 102 pkt 11 i art. 103 § 1, która
mo
ż
e podlega
ć
jedynie nadzorowi,
9) (99) rozmowy telefoniczne skazanych podlegaj
ą
kontroli administracji zakładu karnego.
Art. 91. W zakładzie karnym typu półotwartego:
1) cele mieszkalne skazanych pozostaj
ą
otwarte w porze dziennej, natomiast w porze
nocnej mog
ą
by
ć
zamkni
ę
te,
2) skazani mog
ą
by
ć
zatrudniani poza terenem zakładu karnego w systemie zmniejszonego
konwojowania lub bez konwojenta, w tym równie
ż
na pojedynczych stanowiskach pracy,
3) skazanym mo
ż
na zezwala
ć
na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz w zaj
ę
ciach
terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego,
4) skazani mog
ą
bra
ć
udział w organizowanych przez administracj
ę
poza terenem zakładu
karnego grupowych zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych lub sportowych,
5) skazani mog
ą
porusza
ć
si
ę
po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach ustalonych
w porz
ą
dku wewn
ę
trznym,
6) skazani mog
ą
korzysta
ć
z własnej odzie
ż
y, bielizny i obuwia,
7) skazanym mo
ż
na udziela
ć
przepustek z zakładu karnego, nie cz
ęś
ciej ni
ż
raz na dwa
miesi
ą
ce, ł
ą
cznie na okres nie przekraczaj
ą
cy 14 dni w roku,
8) (100) skazani mog
ą
korzysta
ć
z trzech widze
ń
w miesi
ą
cu, które za zgod
ą
dyrektora
zakładu karnego mog
ą
by
ć
poł
ą
czone,
9) (101) widzenia skazanych podlegaj
ą
nadzorowi administracji zakładu karnego; rozmowy
skazanych w trakcie widze
ń
mog
ą
podlega
ć
kontroli administracji zakładu karnego,
10) (102) korespondencja skazanych mo
ż
e podlega
ć
cenzurze administracji zakładu
karnego,
11) (103) rozmowy telefoniczne skazanych mog
ą
podlega
ć
kontroli administracji zakładu
karnego.
Art. 91a. (104) W zakładach karnych dla młodocianych typu zamkni
ę
tego i półotwartego
skazani maj
ą
ponadto prawo do dodatkowego widzenia w miesi
ą
cu.
Art. 92. W zakładzie karnym typu otwartego:
1) cele mieszkalne skazanych pozostaj
ą
otwarte przez cał
ą
dob
ę
,
2) skazanych zatrudnia si
ę
przede wszystkim poza terenem zakładu karnego, bez
konwojenta, na pojedynczych stanowiskach pracy,
3) skazanym mo
ż
na zezwala
ć
na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz zaj
ę
ciach
terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego,
4) skazani mog
ą
bra
ć
udział w organizowanych przez administracj
ę
, poza terenem zakładu
karnego, grupowych zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych lub sportowych,
5) skazanym mo
ż
na zezwala
ć
na udział w zaj
ę
ciach i imprezach kulturalno-o
ś
wiatowych
lub sportowych organizowanych poza terenem zakładu karnego,
6) skazani mog
ą
porusza
ć
si
ę
po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach ustalonych
w porz
ą
dku wewn
ę
trznym,
7) skazani mog
ą
korzysta
ć
z własnej odzie
ż
y, bielizny i obuwia,
8) skazani mog
ą
otrzymywa
ć
z depozytu zakładu karnego pieni
ą
dze pozostaj
ą
ce do ich
dyspozycji,
9) skazanym mo
ż
na udziela
ć
przepustek z zakładu karnego, nie cz
ęś
ciej ni
ż
raz w
miesi
ą
cu, ł
ą
cznie na okres nie przekraczaj
ą
cy 28 dni w roku,
10) (105) skazany mo
ż
e korzysta
ć
z nieograniczonej liczby widze
ń
,
11) (106) widzenia skazanych mog
ą
podlega
ć
nadzorowi administracji zakładu karnego.
Rozmowy skazanych w trakcie widze
ń
nie podlegaj
ą
kontroli administracji zakładu karnego,
12) (107) skazanym, w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci, stwarza si
ę
warunki do przygotowywania
dodatkowych posiłków we własnym zakresie,
13) (108) korespondencja skazanych nie podlega cenzurze administracji zakładu karnego,
14) (109) rozmowy telefoniczne skazanych nie podlegaj
ą
kontroli administracji zakładu
karnego.
Art. 93. (110) Do przepustek okre
ś
lonych w art. 91 pkt 7 i art. 92 pkt 9 stosuje si
ę
odpowiednio przepisy art. 139 § 1, 2, 5, 7 i 8 oraz art. 140.
Art. 94. (111) Skazany na kar
ę
aresztu wojskowego odbywa kar
ę
w zakładzie karnym typu
otwartego, chyba
ż
e szczególne wzgl
ę
dy przemawiaj
ą
za potrzeb
ą
osadzenia skazanego w
zakładzie karnym innego typu.
Art. 95. § 1. W systemie programowanego oddziaływania odbywaj
ą
kar
ę
skazani młodociani,
a tak
ż
e skazani doro
ś
li, którzy po przedstawieniu im projektu programu oddziaływania
wyra
ż
aj
ą
zgod
ę
na współudział w jego opracowaniu i wykonaniu.
§ 2. W programach oddziaływania ustala si
ę
zwłaszcza: rodzaje zatrudnienia i nauczania
skazanych, ich kontakty przede wszystkim z rodzin
ą
i innymi osobami bliskimi,
wykorzystywanie czasu wolnego, mo
ż
liwo
ś
ci wywi
ą
zywania si
ę
z ci
ążą
cych na nich
obowi
ą
zków oraz inne przedsi
ę
wzi
ę
cia niezb
ę
dne dla przygotowania skazanych do powrotu
do społecze
ń
stwa.
§ 3. Wykonywanie programów oddziaływania podlega okresowym ocenom; programy te
mog
ą
ulega
ć
zmianom.
§ 4. (112) Je
ż
eli zachodz
ą
warunki okre
ś
lone w art. 96, skazanego przenosi si
ę
do
odbywania kary w systemie terapeutycznym. Skazanego dorosłego przenosi si
ę
do
odbywania kary w systemie zwykłym, je
ż
eli nie przestrzega on wymaga
ń
ustalonych w
programie oddziaływania.
Art. 96. (113) § 1. (114) W systemie terapeutycznym odbywaj
ą
kar
ę
skazani z
niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi, w tym skazani za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w
art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w zwi
ą
zku z zaburzeniami preferencji
seksualnych, upo
ś
ledzeni umysłowo, a tak
ż
e uzale
ż
nieni od alkoholu albo innych
ś
rodków
odurzaj
ą
cych lub psychotropowych oraz skazani niepełnosprawni fizycznie - wymagaj
ą
cy
oddziaływania specjalistycznego, zwłaszcza opieki psychologicznej, lekarskiej lub
rehabilitacyjnej.
§ 2. W systemie terapeutycznym odbywaj
ą
kar
ę
równie
ż
skazani, o których mowa w art. 95 §
1 Kodeksu karnego.
§ 3. Je
ż
eli przemawiaj
ą
za tym wzgl
ę
dy lecznicze i wychowawcze, w oddziale
terapeutycznym mog
ą
odbywa
ć
kar
ę
tak
ż
e inni skazani, za ich zgod
ą
.
§ 4. Kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w systemie terapeutycznym wykonuje si
ę
przede wszystkim
w oddziale terapeutycznym o okre
ś
lonej specjalizacji.
Art. 97. § 1. Wykonuj
ą
c kar
ę
w systemie terapeutycznym, uwzgl
ę
dnia si
ę
w post
ę
powaniu ze
skazanymi w szczególno
ś
ci potrzeb
ę
zapobiegania pogł
ę
bianiu si
ę
patologicznych cech
osobowo
ś
ci, przywracania równowagi psychicznej oraz kształtowania zdolno
ś
ci współ
ż
ycia
społecznego i przygotowania do samodzielnego
ż
ycia.
§ 2. Wykonywanie kary dostosowuje si
ę
do potrzeb w zakresie leczenia, zatrudnienia,
nauczania i wymaga
ń
higienicznosanitarnych. Je
ż
eli wzgl
ę
dy zdrowotne tego wymagaj
ą
,
organizuje si
ę
zatrudnienie w warunkach pracy chronionej.
§ 3. Skazanych, którzy nie wymagaj
ą
ju
ż
oddziaływania specjalistycznego, o którym mowa w
art. 96, przenosi si
ę
do odpowiedniego systemu wykonywania kary.
Art. 98. W systemie zwykłym skazany mo
ż
e korzysta
ć
z dost
ę
pnego w zakładzie karnym
zatrudnienia, nauczania oraz zaj
ęć
kulturalno-o
ś
wiatowych i sportowych.
Art. 99. (115) § 1. Zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci wykonuje si
ę
w systemie zwykłym, w
miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci w oddzieleniu od innych skazanych, chyba
ż
e szczególne wzgl
ę
dy
przemawiaj
ą
za skierowaniem skazanego do innego systemu.
§ 2. Ukarani kar
ą
aresztu orzeczon
ą
za wykroczenie lub karami porz
ą
dkowymi oraz osoby,
wobec których zastosowano
ś
rodki przymusu skutkuj
ą
ce pozbawienie wolno
ś
ci, odbywaj
ą
je
oddzielnie od skazanych, w systemie zwykłym, chyba
ż
e szczególne wzgl
ę
dy przemawiaj
ą
za skierowaniem do innego systemu.
§ 3. Je
ż
eli wobec skazanego wykonywana jest kolejno kara pozbawienia wolno
ś
ci, a
nast
ę
pnie kara orzeczona za wykroczenie albo kara porz
ą
dkowa lub
ś
rodek przymusu
skutkuj
ą
cy pozbawienie wolno
ś
ci, to w czasie wykonywania tej kary lub
ś
rodka skazany
pozostaje w takim systemie wykonywania kary, do jakiego został skierowany w czasie
odbywania kary pozbawienia wolno
ś
ci.
Art. 100. Skazany odbywa kar
ę
we wła
ś
ciwym zakładzie karnym, poło
ż
onym, w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci, najbli
ż
ej jego miejsca zamieszkania. Przeniesienie skazanego do innego zakładu
mo
ż
e nast
ą
pi
ć
tylko z uzasadnionych powodów.
Oddział 4
Prawa i obowi
ą
zki skazanego
Art. 101. (116) Skazanego po osadzeniu w zakładzie karnym nale
ż
y bezzwłocznie
poinformowa
ć
o przysługuj
ą
cych mu prawach i ci
ążą
cych na nim obowi
ą
zkach, a zwłaszcza
umo
ż
liwi
ć
mu zapoznanie si
ę
z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu organizacyjno-
porz
ą
dkowego wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, oraz podda
ć
odpowiednim
badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym.
Art. 102. Skazany ma prawo w szczególno
ś
ci do:
1) (117) odpowiedniego ze wzgl
ę
du na zachowanie zdrowia wy
ż
ywienia, odzie
ż
y,
warunków bytowych, pomieszcze
ń
oraz
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych i odpowiednich warunków
higieny,
2) utrzymywania wi
ę
zi z rodzin
ą
i innymi osobami bliskimi,
3) korzystania z wolno
ś
ci religijnej,
4) otrzymywania zwi
ą
zanego z zatrudnieniem wynagrodzenia oraz do ubezpieczenia
społecznego w zakresie przewidzianym w odr
ę
bnych przepisach, a tak
ż
e pomocy w
uzyskiwaniu
ś
wiadcze
ń
inwalidzkich,
5) (118) kształcenia i samokształcenia oraz wykonywania twórczo
ś
ci własnej, a za zgod
ą
dyrektora zakładu karnego do wytwarzania i zbywania wykonanych przedmiotów,
6) korzystania z urz
ą
dze
ń
i zaj
ęć
kulturalno-o
ś
wiatowych i sportowych, radia, telewizji,
ksi
ąż
ek i prasy,
7) komunikowania si
ę
z obro
ń
c
ą
, pełnomocnikiem, wła
ś
ciwym kuratorem s
ą
dowym oraz
wybranym przez siebie przedstawicielem, o którym mowa w art. 42,
8) komunikowania si
ę
z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1,
9) zapoznawania si
ę
z opiniami, sporz
ą
dzonymi przez administracj
ę
zakładu karnego,
stanowi
ą
cymi podstaw
ę
podejmowanych wobec niego decyzji,
10) składania wniosków, skarg i pró
ś
b organowi wła
ś
ciwemu do ich rozpatrzenia oraz
przedstawiania ich, w nieobecno
ś
ci innych osób, administracji zakładu karnego, kierownikom
jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, s
ę
dziemu penitencjarnemu, prokuratorowi i
Rzecznikowi Praw Obywatelskich,
11) (119) prowadzenia korespondencji, bez jej cenzurowania, z organami
ś
cigania, wymiaru
sprawiedliwo
ś
ci i innymi organami pa
ń
stwowymi, samorz
ą
dowymi oraz z Rzecznikiem Praw
Obywatelskich.
Art. 103. § 1. Skazani, ich obro
ń
cy i pełnomocnicy oraz wła
ś
ciwe organizacje pozarz
ą
dowe
maj
ą
prawo kierowa
ć
skargi do organów powołanych na podstawie ratyfikowanych przez
Rzeczpospolit
ą
Polsk
ą
umów mi
ę
dzynarodowych dotycz
ą
cych ochrony praw człowieka.
Korespondencja, w tych sprawach, osób pozbawionych wolno
ś
ci powinna by
ć
bezzwłocznie
przekazywana do adresata i nie podlega cenzurze.
§ 2. Przepis art. 8 § 3 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 104. Korzystanie przez skazanego z przysługuj
ą
cych mu praw powinno nast
ę
powa
ć
w
sposób nie naruszaj
ą
cy praw innych osób oraz nie zakłócaj
ą
cy ustalonego w zakładzie
karnym porz
ą
dku.
Art. 105. § 1. Skazanemu nale
ż
y umo
ż
liwia
ć
utrzymywanie wi
ę
zi przede wszystkim z rodzin
ą
i innymi osobami bliskimi przez widzenia, korespondencj
ę
, rozmowy telefoniczne, paczki i
przekazy pieni
ęż
ne, a w uzasadnionych wypadkach, za zgod
ą
dyrektora zakładu karnego,
równie
ż
przez inne
ś
rodki ł
ą
czno
ś
ci, oraz ułatwia
ć
utrzymywanie kontaktów z podmiotami, o
których mowa w art. 38 § 1.
§ 2. Skazany cudzoziemiec mo
ż
e prowadzi
ć
korespondencj
ę
z wła
ś
ciwym urz
ę
dem
konsularnym, a w razie braku takiego urz
ę
du - z wła
ś
ciwym przedstawicielstwem
dyplomatycznym oraz korzysta
ć
z widze
ń
z urz
ę
dnikiem konsularnym lub wykonuj
ą
cym
funkcje konsularne pracownikiem przedstawicielstwa dyplomatycznego.
§ 3. (120) Zakres i sposób kontaktów, o których mowa w § 1 i 2, w szczególno
ś
ci nadzór nad
widzeniami, cenzura korespondencji, kontrolowanie rozmów w trakcie widze
ń
i
telefonicznych, s
ą
uzale
ż
nione od rodzaju i typu zakładu karnego, w którym skazany odbywa
kar
ę
, a tak
ż
e od wymogów indywidualnego oddziaływania, z wyj
ą
tkiem prawa do
otrzymywania paczek.
§ 4. (121) Dyrektor zakładu karnego podejmuje decyzje dotycz
ą
ce zatrzymania
korespondencji w zakładach karnych typu zamkni
ę
tego i półotwartego, a w zakładach
karnych typu półotwartego tak
ż
e cenzurowania korespondencji oraz kontrolowania rozmów w
trakcie widze
ń
i telefonicznych, z wyj
ą
tkiem wypadków okre
ś
lonych w art. 8 § 3, art. 102 pkt
11 i art. 103 § 1, je
ż
eli wymagaj
ą
tego wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa zakładu lub porz
ą
dku
publicznego, powiadamiaj
ą
c o tym s
ę
dziego penitencjarnego oraz skazanego. Dyrektor
zakładu karnego mo
ż
e zezwoli
ć
na przekazanie skazanemu wa
ż
nej wiadomo
ś
ci zawartej w
zatrzymanej korespondencji.
§ 5. (122) Doł
ą
czonych do akt osobowych kopii korespondencji przed jej ocenzurowaniem
oraz korespondencji zatrzymanej nie udost
ę
pnia si
ę
skazanemu.
§ 6. (123) Dyrektor zakładu karnego podejmuje decyzje dotycz
ą
ce zatrzymania
otrzymywanych i przesyłanych przez skazanych paczek lub ich zniszczenia, je
ż
eli wymagaj
ą
tego wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa zakładu lub porz
ą
dku publicznego, powiadamiaj
ą
c o tym
s
ę
dziego penitencjarnego oraz skazanego. Zniszczenie paczek odbywa si
ę
na podstawie
odr
ę
bnych przepisów.
§ 7. (124) Skazany otrzymuje pisemne potwierdzenie odbioru w zakładzie karnym wysyłanej
przez niego korespondencji urz
ę
dowej. Na kopercie umieszcza si
ę
odcisk stempla z nazw
ą
zakładu karnego oraz odnotowuje si
ę
dat
ę
jej odbioru.
Art. 105a. (125) § 1. Widzenie trwa 60 minut. W tym samym dniu skazanemu udziela si
ę
tylko
jednego widzenia, z zastrze
ż
eniem art. 90 pkt 6 i art. 91 pkt 8.
§ 2. W widzeniu mog
ą
uczestniczy
ć
nie wi
ę
cej ni
ż
dwie osoby pełnoletnie. Liczba osób
niepełnoletnich nie podlega ograniczeniu. Osoby do lat 15 mog
ą
korzysta
ć
z widze
ń
tylko pod
opiek
ą
osób pełnoletnich.
§ 3. Skazani, o których mowa w art. 87a, maj
ą
prawo do dodatkowego widzenia z dzie
ć
mi.
§ 4. Widzenie z osob
ą
nieb
ę
d
ą
c
ą
członkiem rodziny lub inn
ą
osob
ą
blisk
ą
skazany mo
ż
e
otrzyma
ć
za zezwoleniem dyrektora zakładu karnego.
§ 5. Widzenia odbywaj
ą
si
ę
pod nadzorem funkcjonariusza, w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy
bezpo
ś
redni kontakt skazanego z osob
ą
odwiedzaj
ą
c
ą
, przy oddzielnym stoliku.
§ 6. W czasie widzenia zezwala si
ę
na spo
ż
ywanie artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i napojów
zakupionych przez odwiedzaj
ą
cych na terenie zakładu karnego.
§ 7. W razie naruszenia przez skazanego lub osob
ę
go odwiedzaj
ą
c
ą
ustalonych zasad
odbywania widzenia, mo
ż
e by
ć
ono przerwane lub zako
ń
czone przed czasem.
§ 8. Szczegółowe warunki i zasady odbywania widze
ń
dyrektor zakładu karnego podaje do
wiadomo
ś
ci, w formie ogłoszenia, w miejscu dost
ę
pnym dla odwiedzaj
ą
cych.
§ 9. Ograniczenia wynikaj
ą
ce z § 1, 2 i 5 nie maj
ą
zastosowania do widze
ń
skazanego z
osobami wymienionymi w art. 8 § 3 i art. 105 § 2.
Art. 105b. (126) § 1. Skazany ma prawo korzysta
ć
, na własny koszt, z samoinkasuj
ą
cego
aparatu telefonicznego.
§ 2. W uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego mo
ż
e zezwoli
ć
skazanemu na
skorzystanie z innego, ni
ż
okre
ś
lony w § 1, aparatu na koszt abonenta lub skazanego, a
je
ż
eli skazany nie posiada
ś
rodków pieni
ęż
nych, na koszt zakładu karnego.
§ 3. W wypadkach zagro
ż
enia porz
ą
dku publicznego lub zagro
ż
enia dla bezpiecze
ń
stwa
zakładu dyrektor zakładu karnego mo
ż
e na czas okre
ś
lony pozbawi
ć
skazanego
uprawnienia, o którym mowa w § 1.
Art. 106. § 1. Skazany ma prawo do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług
religijnych oraz bezpo
ś
redniego uczestniczenia w nabo
ż
e
ń
stwach odprawianych w zakładzie
karnym w dni
ś
wi
ą
teczne i słuchania nabo
ż
e
ń
stw transmitowanych przez
ś
rodki masowego
przekazu, a tak
ż
e do posiadania niezb
ę
dnych w tym celu ksi
ąż
ek, pism i przedmiotów.
§ 2. Skazany ma prawo do uczestniczenia w prowadzonym w zakładzie karnym nauczaniu
religii, brania udziału w działalno
ś
ci charytatywnej i społecznej ko
ś
cioła lub innego zwi
ą
zku
wyznaniowego, a tak
ż
e do spotka
ń
indywidualnych z duchownym ko
ś
cioła lub innego
zwi
ą
zku wyznaniowego, do którego nale
ż
y; duchowni ci mog
ą
odwiedza
ć
skazanych w
pomieszczeniach, w których przebywaj
ą
.
§ 3. Korzystanie z wolno
ś
ci religijnej nie mo
ż
e narusza
ć
zasad tolerancji ani zakłóca
ć
ustalonego porz
ą
dku w zakładzie karnym.
§ 4. (127) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, po zasi
ę
gni
ę
ciu opinii odpowiednich władz duchownych
ko
ś
ciołów i innych zwi
ą
zków wyznaniowych, okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowe
zasady wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach
karnych i aresztach
ś
ledczych, maj
ą
c na wzgl
ę
dzie potrzeb
ę
zapewnienia warunków dla
indywidualnego i zbiorowego uczestnictwa osób osadzonych w tych zakładach i aresztach w
nabo
ż
e
ń
stwach i spotkaniach.
Art. 107. § 1. Skazani za przest
ę
pstwo popełnione z motywacji politycznej, religijnej lub
przekona
ń
ideowych odbywaj
ą
kar
ę
w oddzieleniu od skazanych za inne przest
ę
pstwa; maj
ą
prawo do korzystania z własnej odzie
ż
y, bielizny i obuwia oraz nie podlegaj
ą
obowi
ą
zkowi
pracy.
§ 2. Z uprawnie
ń
, o których mowa w § 1, nie korzystaj
ą
skazani za przest
ę
pstwa popełnione
z u
ż
yciem przemocy.
Art. 108. (128) § 1. Administracja zakładu karnego ma obowi
ą
zek podejmowania
odpowiednich działa
ń
celem zapewnienia skazanym bezpiecze
ń
stwa osobistego w czasie
odbywania kary.
§ 2. Skazany jest obowi
ą
zany poinformowa
ć
niezwłocznie przeło
ż
onego o zagro
ż
eniach dla
jego bezpiecze
ń
stwa osobistego oraz unika
ć
tych zagro
ż
e
ń
.
Art. 109. (129) § 1. Skazany otrzymuje trzy razy dziennie posiłki, o odpowiedniej warto
ś
ci
od
ż
ywczej, w tym co najmniej jeden posiłek gor
ą
cy, z uwzgl
ę
dnieniem zatrudnienia i wieku
skazanego, a w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci tak
ż
e wymogów religijnych i kulturowych oraz napój do
zaspokajania pragnienia. Skazany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje
wy
ż
ywienie według wskaza
ń
lekarza.
§ 2. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
la, w drodze rozporz
ą
dzenia, warto
ść
dziennej normy
wy
ż
ywienia oraz rodzaje diet wydawanych osobom osadzonym w zakładach karnych i
aresztach
ś
ledczych, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci wiek, rodzaj wykonywanej pracy, stan
zdrowia oraz wpływ warunków izolacji wi
ę
ziennej na zasady
ż
ywienia.
Art. 110. (130) § 1. Skazanego osadza si
ę
w celi mieszkalnej wieloosobowej lub
jednoosobowej.
§ 2. Powierzchnia w celi mieszkalnej, przypadaj
ą
ca na skazanego, wynosi nie mniej ni
ż
3
m2. Cele wyposa
ż
a si
ę
w odpowiedni sprz
ę
t kwaterunkowy zapewniaj
ą
cy skazanemu
osobne miejsce do spania, odpowiednie warunki higieny, dostateczny dopływ powietrza i
odpowiedni
ą
do pory roku temperatur
ę
, według norm okre
ś
lonych dla pomieszcze
ń
mieszkalnych, a tak
ż
e o
ś
wietlenie odpowiednie do czytania i wykonywania pracy.
§ 3. Urz
ą
dzenia sanitarne w zakładzie karnym typu półotwartego i otwartego mog
ą
by
ć
usytuowane poza celami mieszkalnymi.
§ 4. Przy umieszczaniu skazanego w celi mieszkalnej bierze si
ę
pod uwag
ę
w szczególno
ś
ci:
1) decyzj
ę
klasyfikacyjn
ą
,
2) konieczno
ść
oddzielenia skazanego od tymczasowo aresztowanego,
3) potrzeb
ę
zapewnienia porz
ą
dku oraz bezpiecze
ń
stwa w zakładzie karnym,
4) zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne,
5) potrzeb
ę
kształtowania wła
ś
ciwej atmosfery w
ś
ród skazanych,
6) konieczno
ść
zapobiegania samoagresji i popełnianiu przest
ę
pstw w trakcie odbywania
kary.
Art. 110a. (131) § 1. Skazany ma prawo posiada
ć
w celi dokumenty zwi
ą
zane z
post
ę
powaniem, którego jest uczestnikiem, artykuły
ż
ywno
ś
ciowe i wyroby tytoniowe,
ś
rodki
higieny osobistej, przedmioty osobistego u
ż
ytku, zegarek, listy oraz fotografie członków
rodziny i innych osób bliskich, przedmioty kultu religijnego, materiały pi
ś
mienne, notatki
osobiste, ksi
ąż
ki, pras
ę
i gry
ś
wietlicowe.
§ 2. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e zezwoli
ć
skazanemu na posiadanie w celi sprz
ę
tu
audiowizualnego, komputerowego oraz innych przedmiotów, w tym tak
ż
e podnosz
ą
cych
estetyk
ę
pomieszczenia lub b
ę
d
ą
cych wyrazem kulturalnych zainteresowa
ń
skazanego, je
ż
eli
posiadanie tych przedmiotów nie narusza zasad porz
ą
dku i bezpiecze
ń
stwa obowi
ą
zuj
ą
cych
w zakładzie karnym.
§ 3. Skazany nie mo
ż
e posiada
ć
w celi albo przekazywa
ć
do depozytu w trakcie pobytu w
zakładzie karnym przedmiotów, których wymiary lub ilo
ść
naruszaj
ą
obowi
ą
zuj
ą
cy porz
ą
dek
albo utrudniaj
ą
konwojowanie. Przedmioty te przesyła si
ę
, na koszt skazanego, do wskazanej
przez niego osoby, instytucji lub organizacji. W uzasadnionym wypadku przedmioty te mog
ą
by
ć
przesłane na koszt zakładu karnego.
§ 4. Skazany nie mo
ż
e posiada
ć
, poza depozytem,
ś
rodków ł
ą
czno
ś
ci oraz przedmiotów i
dokumentów, które mog
ą
stanowi
ć
zagro
ż
enie dla porz
ą
dku lub bezpiecze
ń
stwa w zakładzie
karnym.
Art. 111. (132) § 1. Skazany otrzymuje do u
ż
ytku, z zakładu karnego, odpowiedni
ą
do pory
roku odzie
ż
, bielizn
ę
oraz obuwie, o ile nie korzysta z własnych. Skazanemu zapewnia si
ę
warunki niezb
ę
dne do utrzymania higieny osobistej, w szczególno
ś
ci otrzymuje on z zakładu
karnego po
ś
ciel oraz inne
ś
rodki do utrzymania higieny i czysto
ś
ci w celi.
§ 2. W czasie przeprowadzania czynno
ś
ci procesowych, transportowania oraz w innych
uzasadnionych wypadkach skazany korzysta z własnej odzie
ż
y, bielizny i obuwia, chyba
ż
e
s
ą
one nieodpowiednie ze wzgl
ę
du na por
ę
roku lub zniszczone albo je
ż
eli przemawiaj
ą
przeciwko temu wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa.
Art. 112. (133) § 1. Skazany korzysta z niezb
ę
dnego dla zdrowia wypoczynku, w
szczególno
ś
ci z prawa do co najmniej godzinnego spaceru i 8-godzinnego czasu
przeznaczonego na sen w ci
ą
gu doby. Skazana, o której mowa w art. 87 § 3 i 4, ma prawo do
korzystania z dłu
ż
szego spaceru.
§ 2. W razie naruszenia przez skazanego ustalonego sposobu odbywania spaceru, spacer
mo
ż
e by
ć
zako
ń
czony przed czasem.
Art. 113. (134) § 1. Skazany przekazuje do depozytu
ś
rodki pieni
ęż
ne i przedmioty
warto
ś
ciowe posiadane w zakładzie karnym.
Ś
rodki pieni
ęż
ne pozostawione w depozycie nie
podlegaj
ą
oprocentowaniu.
§ 2. Do dyspozycji skazanego pozostaj
ą
ś
rodki pieni
ęż
ne pozostałe po wywi
ą
zaniu si
ę
z
ci
ążą
cych na nim zobowi
ą
za
ń
obj
ę
tych egzekucj
ą
oraz po dokonaniu gromadzenia
ś
rodków,
o których mowa w art. 126 § 1.
§ 3.
Ś
rodki pieni
ęż
ne, o których mowa w § 2, skazany mo
ż
e przekaza
ć
na wybrany rachunek
bankowy, ksi
ąż
eczk
ę
oszcz
ę
dno
ś
ciow
ą
lub pozostawi
ć
w depozycie.
§ 4. Na pisemny wniosek skazanego wydaje si
ę
mu z depozytu przedmioty warto
ś
ciowe
niezaj
ę
te podczas post
ę
powania egzekucyjnego oraz je
ż
eli nie zakłóca to ustalonego w
zakładzie karnym porz
ą
dku i nie narusza uprawnie
ń
innych osób.
§ 5. Na pisemny wniosek skazanego i na jego koszt przekazuje si
ę
ś
rodki pieni
ęż
ne i
przedmioty warto
ś
ciowe pozostaj
ą
ce do jego dyspozycji na rzecz okre
ś
lonych osób, instytucji
i organizacji; w uzasadnionych wypadkach koszty przekazania mo
ż
e pokry
ć
zakład karny.
§ 6. Wolne od egzekucji s
ą
:
1) zapomogi przyznane skazanemu przez dyrektora zakładu karnego,
2)
ś
rodki pieni
ęż
ne, otrzymane przez skazanego w danym miesi
ą
cu, w wysoko
ś
ci 10%
jednego przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników.
§ 7. W wypadku zezwolenia na czasowe opuszczenie przez skazanego zakładu karnego lub
udzielenia mu przepustki, na jego pisemny wniosek, dokonuje si
ę
wypłaty pozostaj
ą
cych do
jego dyspozycji
ś
rodków pieni
ęż
nych.
Art. 113a. (135) § 1. Skazany ma prawo co najmniej trzy razy w miesi
ą
cu dokonywa
ć
zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i wyrobów tytoniowych oraz innych artykułów
dopuszczonych do sprzeda
ż
y w zakładzie karnym, za
ś
rodki pieni
ęż
ne pozostaj
ą
ce do jego
dyspozycji w depozycie. Skazana, o której mowa w art. 87 § 3 i 4, ma prawo do dokonywania
dodatkowych zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych.
§ 2. Skazanemu umo
ż
liwia si
ę
dokonanie pierwszego zakupu nie pó
ź
niej ni
ż
trzeciego dnia
roboczego po przyj
ę
ciu do zakładu karnego.
§ 3. Skazany ma prawo otrzyma
ć
raz na kwartał paczk
ę
z
ż
ywno
ś
ci
ą
o ci
ęż
arze
nieprzekraczaj
ą
cym wraz z opakowaniem 5 kg. W uzasadnionym wypadku skazany mo
ż
e
otrzyma
ć
, za zgod
ą
dyrektora zakładu karnego, paczk
ę
przekraczaj
ą
c
ą
dopuszczalny ci
ęż
ar.
§ 4. Skazany mo
ż
e, za zezwoleniem dyrektora zakładu karnego, otrzymywa
ć
paczki z
niezb
ę
dn
ą
mu odzie
żą
, bielizn
ą
, obuwiem i innymi przedmiotami osobistego u
ż
ytku oraz
ś
rodkami higieny, a po pozytywnym zaopiniowaniu przez lekarza - równie
ż
z lekami;
wydawanie leków odbywa si
ę
na zasadach ustalonych przez lekarza.
§ 5. Paczki podlegaj
ą
kontroli w obecno
ś
ci skazanego. W paczkach nie mog
ą
by
ć
dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemo
ż
liwe bez naruszenia w istotny sposób
ich substancji, jak te
ż
artykuły w opakowaniach utrudniaj
ą
cych kontrol
ę
ich zawarto
ś
ci, a
tak
ż
e przedmioty, o których mowa w art. 110a § 4.
§ 6. Artykuły
ż
ywno
ś
ciowe, uznane przez lekarza lub innego upowa
ż
nionego pracownika
słu
ż
by zdrowia zakładu karnego za nienadaj
ą
ce si
ę
do spo
ż
ycia, podlegaj
ą
zniszczeniu w
obecno
ś
ci skazanego.
§ 7. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e, na wniosek lub po zasi
ę
gni
ę
ciu opinii lekarza, zezwoli
ć
skazanemu, ze wzgl
ę
du na stan jego zdrowia, na dokonywanie dodatkowych zakupów
artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i otrzymywanie paczek o wi
ę
kszym ci
ęż
arze.
Art. 114. Skazanemu, który nie ma mo
ż
liwo
ś
ci zarobkowania oraz nie posiada niezb
ę
dnych
ś
rodków materialnych, dyrektor zakładu karnego mo
ż
e przyzna
ć
miesi
ę
czn
ą
zapomog
ę
w
wysoko
ś
ci do 1/10 przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników.
Art. 115. (136) § 1. Skazanemu zapewnia si
ę
bezpłatne
ś
wiadczenia zdrowotne, leki i
artykuły sanitarne.
§ 1a. (137) Skazanemu odbywaj
ą
cemu kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci nie przysługuje prawo
wyboru lekarza i piel
ę
gniarki podstawowej opieki zdrowotnej,
ś
wiadczeniodawcy
udzielaj
ą
cego ambulatoryjnych
ś
wiadcze
ń
opieki zdrowotnej, lekarza dentysty oraz szpitala,
okre
ś
lone w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
ś
wiadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze
ś
rodków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).
§ 2. Protezy, przedmioty ortopedyczne i
ś
rodki pomocnicze zapewnia si
ę
skazanemu
bezpłatnie, je
ż
eli ich brak mógłby pogorszy
ć
stan zdrowia lub uniemo
ż
liwi
ć
odbywanie kary
pozbawienia wolno
ś
ci, a w innych wypadkach odpłatnie.
§ 3. Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z ministrem wła
ś
ciwym do spraw zdrowia,
okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, warunki i sposób zaopatrzenia osób osadzonych w
zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych w protezy, przedmioty ortopedyczne i
ś
rodki
pomocnicze dostarczane tym osobom bezpłatnie, a tak
ż
e warunki odpłatno
ś
ci w wypadkach,
gdy nie s
ą
spełnione przesłanki do uzyskania ich bezpłatnie, maj
ą
c na wzgl
ę
dzie ochron
ę
zdrowia osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, ich mo
ż
liwo
ś
ci
zarobkowe oraz prawidłowo
ść
wykonywania tymczasowego aresztowania oraz kar i
ś
rodków
przymusu skutkuj
ą
cych pozbawienie wolno
ś
ci, a tak
ż
e normalne funkcjonowanie w
warunkach izolacji wi
ę
ziennej.
§ 4.
Ś
wiadczenia zdrowotne udzielane s
ą
skazanemu przede wszystkim przez zakłady opieki
zdrowotnej dla osób pozbawionych wolno
ś
ci.
§ 5. Pozawi
ę
zienne zakłady opieki zdrowotnej współdziałaj
ą
ze słu
ż
b
ą
zdrowia w zakładach
karnych w zapewnieniu skazanym
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych, gdy konieczne jest w
szczególno
ś
ci:
1) natychmiastowe udzielenie
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych ze wzgl
ę
du na zagro
ż
enie
ż
ycia lub
zdrowia skazanego,
2) przeprowadzenie specjalistycznych bada
ń
, leczenia lub rehabilitacji skazanego,
3) zapewnienie
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych skazanemu, który korzysta z przepustki lub
czasowego zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego.
§ 6. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego, po zasi
ę
gni
ę
ciu
opinii lekarza zakładu karnego, mo
ż
e zezwoli
ć
skazanemu, na jego koszt, na leczenie przez
wybranego przez niego innego lekarza, ni
ż
zakładu okre
ś
lonego w § 4, oraz na korzystanie z
dodatkowych leków i innych
ś
rodków medycznych.
§ 7. Skazanemu odbywaj
ą
cemu kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w zakładzie karnym typu
zamkni
ę
tego
ś
wiadczenia zdrowotne s
ą
udzielane w obecno
ś
ci funkcjonariusza
niewykonuj
ą
cego zawodu medycznego; na wniosek funkcjonariusza lub pracownika
wi
ę
ziennego zakładu opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolno
ś
ci,
ś
wiadczenia
zdrowotne mog
ą
by
ć
udzielane skazanemu bez obecno
ś
ci funkcjonariusza niewykonuj
ą
cego
zawodu medycznego.
§ 8. Skazanemu odbywaj
ą
cemu kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w zakładzie karnym typu
półotwartego
ś
wiadczenia zdrowotne mog
ą
by
ć
udzielane na wniosek osoby wykonuj
ą
cej
ś
wiadczenie w obecno
ś
ci funkcjonariusza niewykonuj
ą
cego zawodu medycznego, je
ż
eli
wymaga tego bezpiecze
ń
stwo tej osoby.
§ 9. Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z ministrem wła
ś
ciwym do spraw zdrowia,
okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb udzielania
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych osobom pozbawionym wolno
ś
ci przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób
pozbawionych wolno
ś
ci, maj
ą
c na uwadze konieczno
ść
zapewnienia osobom pozbawionym
wolno
ś
ci opieki zdrowotnej tak
ż
e przez pozawi
ę
zienne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
je
ż
eli udzielenie takiej opieki przez zakłady przeznaczone dla osób pozbawionych wolno
ś
ci
nie jest mo
ż
liwe, w szczególno
ś
ci z powodu braku wyposa
ż
enia zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych w specjalistyczny sprz
ę
t medyczny.
§ 10. Minister Sprawiedliwo
ś
ci oraz minister wła
ś
ciwy do spraw zdrowia okre
ś
l
ą
, w drodze
rozporz
ą
dzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb współdziałania zakładów opieki
zdrowotnej ze słu
ż
b
ą
zdrowia w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych w zapewnieniu
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych osobom pozbawionym wolno
ś
ci, gdy konieczne jest w szczególno
ś
ci
natychmiastowe udzielenie
ś
wiadczenia zdrowotnego ze wzgl
ę
du na zagro
ż
enie
ż
ycia lub
zdrowia osoby pozbawionej wolno
ś
ci, przeprowadzenie specjalistycznego badania, leczenia
lub rehabilitacji osoby pozbawionej wolno
ś
ci, a tak
ż
e zapewnienie
ś
wiadczenia zdrowotnego
osobie pozbawionej wolno
ś
ci korzystaj
ą
cej z przepustki lub czasowego zezwolenia na
opuszczenie zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego.
Art. 116. (138) § 1. Skazany ma obowi
ą
zek przestrzegania przepisów okre
ś
laj
ą
cych zasady i
tryb wykonywania kary, ustalonego w zakładzie karnym porz
ą
dku oraz wykonywania polece
ń
przeło
ż
onych i innych osób uprawnionych, a w szczególno
ś
ci:
1) poprawnego zachowania si
ę
,
2) przestrzegania higieny osobistej i czysto
ś
ci pomieszcze
ń
, w których przebywa,
2a) niezwłocznego zawiadomienia przeło
ż
onego o chorobie własnej oraz o zauwa
ż
onych
objawach chorobowych u innego skazanego,
3) poddania si
ę
- niezale
ż
nie od obowi
ą
zków okre
ś
lonych w przepisach o zwalczaniu
chorób zaka
ź
nych, wenerycznych i gru
ź
licy, alkoholizmu i narkomanii - przewidzianym
przepisami badaniom, leczeniu, zabiegom lekarskim, sanitarnym oraz rehabilitacji, a
skazany, co do którego s
ę
dzia penitencjarny zarz
ą
dził przeprowadzenie bada
ń
psychologicznych lub psychiatrycznych, dodatkowo - udzielania osobom prowadz
ą
cym
badania informacji o stanie zdrowia, przebytych chorobach i urazach oraz warunkach, w
jakich si
ę
wychowywał, oraz wykonywania zleconych przez psychiatr
ę
lub psychologa
czynno
ś
ci niezb
ę
dnych dla potrzeb badania,
4) wykonywania pracy, je
ż
eli przepisy szczególne, tak
ż
e wynikaj
ą
ce z prawa
mi
ę
dzynarodowego, nie przewiduj
ą
zwolnienia od tego obowi
ą
zku, oraz wykonywania prac
porz
ą
dkowych w obr
ę
bie zakładu karnego,
5) dbało
ś
ci o mienie zakładu karnego oraz instytucji lub podmiotu gospodarczego, w którym
jest zatrudniony,
6) poddania si
ę
czynno
ś
ciom maj
ą
cym na celu identyfikacj
ę
osoby.
§ 2. W wypadkach uzasadnionych wzgl
ę
dami porz
ą
dku lub bezpiecze
ń
stwa skazany podlega
kontroli osobistej. Z tych samych wzgl
ę
dów kontroli podlegaj
ą
równie
ż
cele i inne
pomieszczenia, w których skazany przebywa, znajduj
ą
ce si
ę
w nich przedmioty, a tak
ż
e
przedmioty jemu dostarczane lub przekazywane przez niego innej osobie. Kontrol
ę
celi i
innych pomieszcze
ń
przeprowadza si
ę
podczas nieobecno
ś
ci skazanych.
§ 3. Kontrola osobista polega na ogl
ę
dzinach ciała oraz sprawdzeniu odzie
ż
y, bielizny i
obuwia, a tak
ż
e przedmiotów posiadanych przez skazanego. Ogl
ę
dziny ciała oraz
sprawdzenie odzie
ż
y i obuwia przeprowadza si
ę
w pomieszczeniu, podczas nieobecno
ś
ci
osób postronnych oraz osób odmiennej płci i dokonywane s
ą
za po
ś
rednictwem osoby tej
samej płci.
§ 4. Kontrola mo
ż
e by
ć
przeprowadzona w ka
ż
dym czasie. W razie konieczno
ś
ci
dopuszczalne jest naruszenie plomb gwarancyjnych oraz uszkodzenie kontrolowanych
przedmiotów w niezb
ę
dnym zakresie.
§ 5. Znalezione w czasie kontroli przedmioty, których skazany nie mo
ż
e posiada
ć
, podlegaj
ą
zatrzymaniu, za
ś
przedmioty, których wła
ś
ciciela ustalono, przekazuje si
ę
do depozytu albo
przesyła si
ę
na koszt skazanego, do wskazanej przez niego osoby, instytucji lub organizacji.
W uzasadnionym wypadku przedmioty te mog
ą
by
ć
przesłane na koszt zakładu karnego.
Przedmioty i notatki, których wła
ś
ciciela nie ustalono, podlegaj
ą
zniszczeniu, pieni
ą
dze za
ś
oraz przedmioty warto
ś
ciowe przekazuje si
ę
na rzecz Skarbu Pa
ń
stwa albo na pomoc
postpenitencjarn
ą
.
§ 6. Decyzje w sprawach, o których mowa w § 4 i 5, podejmuje dyrektor zakładu karnego. Ze
zniszczenia przedmiotów i notatek oraz przekazania pieni
ę
dzy i przedmiotów warto
ś
ciowych
sporz
ą
dza si
ę
protokół.
Art. 116a. (139) Skazanemu nie wolno:
1) uczestniczy
ć
w grupach organizowanych bez zgody lub wiedzy wła
ś
ciwego
przeło
ż
onego,
2) posługiwa
ć
si
ę
wyrazami lub zwrotami wulgarnymi, obel
ż
ywymi albo gwar
ą
przest
ę
pców,
3) uprawia
ć
gier hazardowych,
4) spo
ż
ywa
ć
alkoholu oraz u
ż
ywa
ć
ś
rodków odurzaj
ą
cych lub substancji psychotropowych,
5) odmawia
ć
przyjmowania posiłków dostarczanych przez administracj
ę
zakładu karnego w
celu wymuszenia okre
ś
lonej decyzji lub post
ę
powania, a tak
ż
e powodowa
ć
u siebie
uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, jak równie
ż
nakłania
ć
lub pomaga
ć
w dokonywaniu
takich czynów,
6) wykonywa
ć
tatua
ż
y i zezwala
ć
na ich wykonywanie na sobie, jak równie
ż
nakłania
ć
lub
pomaga
ć
w dokonywaniu takich czynów,
7) porozumiewa
ć
si
ę
z osobami postronnymi oraz osadzonymi w innej celi, je
ż
eli
naruszałoby to ustalony w zakładzie karnym porz
ą
dek,
8) samowolnie zmienia
ć
celi mieszkalnej, miejsca wyznaczonego do spania, stanowiska
pracy i miejsca wykonywania zleconej czynno
ś
ci,
9) zmienia
ć
wygl
ą
du zewn
ę
trznego w sposób utrudniaj
ą
cy identyfikacj
ę
, w szczególno
ś
ci
poprzez zgolenie lub zapuszczenie przez skazanego włosów, brody lub w
ą
sów albo zmian
ę
ich koloru, chyba
ż
e uzyska na to zgod
ę
dyrektora zakładu karnego.
Art. 117. (140) Skazanego, u którego stwierdzono uzale
ż
nienie od alkoholu albo
ś
rodków
odurzaj
ą
cych lub psychotropowych oraz skazanego za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-
203 Kodeksu karnego, popełnione w zwi
ą
zku z zaburzeniami preferencji seksualnych,
obejmuje si
ę
, za jego zgod
ą
, odpowiednim leczeniem i rehabilitacj
ą
; w razie jej braku - o
stosowaniu leczenia lub rehabilitacji orzeka s
ą
d penitencjarny.
Art. 118. (141) § 1. W wypadku gdy wykonywanie kary pozbawienia wolno
ś
ci mo
ż
e zagra
ż
a
ć
ż
yciu skazanego lub spowodowa
ć
dla jego zdrowia powa
ż
ne niebezpiecze
ń
stwo, dyrektor
zakładu karnego, na wniosek lekarza, niezwłocznie powiadamia o tym s
ę
dziego
penitencjarnego.
§ 2. W wypadku gdy
ż
yciu skazanego grozi powa
ż
ne niebezpiecze
ń
stwo, stwierdzone co
najmniej przez dwóch lekarzy, mo
ż
na dokona
ć
koniecznego zabiegu lekarskiego, nie
wył
ą
czaj
ą
c chirurgicznego, nawet mimo sprzeciwu skazanego.
§ 3. W wypadku sprzeciwu skazanego o dokonaniu zabiegu orzeka s
ą
d penitencjarny.
§ 4. W nagłym wypadku, je
ż
eli zachodzi bezpo
ś
rednie niebezpiecze
ń
stwo
ś
mierci
skazanego, o konieczno
ś
ci zabiegu decyduje lekarz.
Art. 119. § 1. Skazany, który w celu wymuszenia okre
ś
lonej decyzji lub post
ę
powania organu
wykonawczego lub uchylenia si
ę
od ci
ążą
cego na nim obowi
ą
zku powoduje u siebie
uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, niezale
ż
nie od odpowiedzialno
ś
ci dyscyplinarnej,
mo
ż
e by
ć
obci
ąż
ony w cało
ś
ci lub w cz
ęś
ci kosztami zwi
ą
zanymi z leczeniem.
§ 2. O obci
ąż
eniu kosztami, o których mowa w § 1, orzeka s
ą
d penitencjarny.
Art. 120. § 1. (142) W razie wyrz
ą
dzenia przez skazanego z jego winy szkody w mieniu
zakładu karnego, nieprzekraczaj
ą
cej dwukrotnej wysoko
ś
ci przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego
wynagrodzenia pracowników, dyrektor tego zakładu mo
ż
e zobowi
ą
za
ć
skazanego do
naprawienia tej szkody przez zapłat
ę
odpowiedniej kwoty pieni
ęż
nej; decyzj
ę
dyrektora wraz
z uzasadnieniem dor
ę
cza si
ę
zainteresowanemu.
§ 2. Skazanemu przysługuje, w terminie 30 dni od otrzymania orzeczenia dyrektora,
powództwo o ustalenie,
ż
e nale
ż
no
ść
nie istnieje w cało
ś
ci lub w cz
ęś
ci.
§ 3.
Ś
ci
ą
gni
ę
cie nale
ż
no
ś
ci nast
ę
puje w trybie przewidzianym w przepisach o post
ę
powaniu
egzekucyjnym w administracji.
Oddział 5
Zatrudnienie
Art. 121. (143) § 1. Skazanemu zapewnia si
ę
w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci
ś
wiadczenie pracy.
§ 2. Skazanego zatrudnia si
ę
na podstawie skierowania do pracy albo umo
ż
liwia si
ę
skazanemu wykonywanie pracy zarobkowej w ramach umowy o prac
ę
, umowy zlecenia,
umowy o dzieło, umowy o prac
ę
nakładcz
ą
lub na innej podstawie prawnej.
§ 3. Zatrudnienie skazanego nast
ę
puje za zgod
ą
i na warunkach okre
ś
lonych przez dyrektora
zakładu karnego, zapewniaj
ą
cych prawidłowy przebieg odbywania kary pozbawienia
wolno
ś
ci.
§ 4. Nieprzestrzeganie przez skazanego lub podmiot zatrudniaj
ą
cy warunków zatrudnienia,
okre
ś
lonych przez dyrektora zakładu karnego, stanowi podstaw
ę
cofni
ę
cia zgody. O cofni
ę
ciu
zgody powiadamia si
ę
pisemnie skazanego i podmiot zatrudniaj
ą
cy.
§ 5. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e cofn
ąć
zgod
ę
na zatrudnienie skazanego lub
wykonywanie przez niego pracy zarobkowej z przyczyn zwi
ą
zanych z funkcjonowaniem
zakładu karnego, a zwłaszcza z jego bezpiecze
ń
stwem. O cofni
ę
ciu zgody powiadamia si
ę
pisemnie skazanego oraz podmiot zatrudniaj
ą
cy.
§ 6. Zdolno
ść
skazanego do pracy oraz w miar
ę
potrzeby rodzaj, warunki i czas pracy
okre
ś
la lekarz.
§ 7. Z wykonywania pracy mo
ż
na zwolni
ć
skazanego kształc
ą
cego si
ę
lub z innych wa
ż
nych
powodów.
§ 8. W stosunku do skazanych pracuj
ą
cych, w zakresie nieuregulowanym w niniejszym
kodeksie, stosuje si
ę
przepisy prawa pracy.
§ 9. W stosunku do skazanych zatrudnionych na podstawie skierowania do pracy nie stosuje
si
ę
przepisów prawa pracy, z wyj
ą
tkiem przepisów dotycz
ą
cych czasu pracy oraz
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
§ 10. Skazany na kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci odbywaj
ą
cy kar
ę
w zakładzie
karnym typu zamkni
ę
tego mo
ż
e wykonywa
ć
prac
ę
wył
ą
cznie na terenie zakładu karnego.
Art. 122. § 1. (144) Przy kierowaniu do pracy uwzgl
ę
dnia si
ę
w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci zawód,
wykształcenie, zainteresowania i potrzeby osobiste skazanego. Je
ż
eli skazanego zatrudnia
si
ę
na podstawie skierowania do pracy, zatrudnienie przy pracach szkodliwych dla zdrowia
wymaga jego pisemnej zgody.
§ 2. Prac
ę
zapewnia si
ę
przede wszystkim skazanym zobowi
ą
zanym do
ś
wiadcze
ń
alimentacyjnych, a tak
ż
e maj
ą
cym szczególnie trudn
ą
sytuacj
ę
materialn
ą
, osobist
ą
lub
rodzinn
ą
.
Art. 122a. (145) § 1. Skazanego instruuje si
ę
o sposobie wykonywania przydzielonej pracy,
szkoli w zakresie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, przepisów przeciwpo
ż
arowych
oraz obsługi maszyn i urz
ą
dze
ń
, a tak
ż
e zapoznaje z podstawowymi zasadami i normami
pracy oraz zasadami wynagradzania za prac
ę
.
§ 2. Skazany jest obowi
ą
zany pracowa
ć
sumiennie i wydajnie, przestrzega
ć
dyscypliny i
regulaminu pracy, przepisów porz
ą
dkowych, przeciwpo
ż
arowych oraz bezpiecze
ń
stwa i
higieny pracy, a tak
ż
e dba
ć
o porz
ą
dek w miejscu pracy, jak równie
ż
o stan obsługiwanych
maszyn i urz
ą
dze
ń
.
Art. 123. (146) § 1. Praca skazanego jest odpłatna, z zastrze
ż
eniem art. 123a. Zasady
wynagradzania za prac
ę
ustala si
ę
w porozumieniu zawieranym przez dyrektora zakładu
karnego lub w umowie zawieranej przez skazanego. Przy skierowaniu skazanego do prac
administracyjno-porz
ą
dkowych na terenie zakładu karnego, wynagrodzenie za prac
ę
ustala
dyrektor tego zakładu.
§ 2. Wynagrodzenie przysługuj
ą
ce skazanemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu
pracy ustala si
ę
w sposób zapewniaj
ą
cy osi
ą
gni
ę
cie co najmniej połowy minimalnego
wynagrodzenia okre
ś
lonego na podstawie odr
ę
bnych przepisów, przy przepracowaniu
pełnego miesi
ę
cznego wymiaru czasu pracy lub wykonaniu pełnej miesi
ę
cznej normy pracy.
W wypadku przepracowania niepełnej miesi
ę
cznej normy czasu pracy lub niewykonania
pełnej miesi
ę
cznej normy pracy wynagrodzenie wypłaca si
ę
proporcjonalnie do ilo
ś
ci czasu
pracy lub wykonanej normy pracy. W razie zatrudnienia skazanego w niepełnym wymiarze
czasu pracy najni
ż
sze wynagrodzenie ustala si
ę
w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin
zatrudnienia, bior
ą
c za podstaw
ę
połow
ę
minimalnego wynagrodzenia.
§ 3. Skazanemu wynagrodzenie przysługuje tylko za prac
ę
wykonan
ą
, z zastrze
ż
eniem § 4.
§ 4. Skazanemu przysługuje wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy jedynie w
wypadku, gdy był gotów do jej wykonania, a doznał przeszkód z przyczyn dotycz
ą
cych
podmiotu zatrudniaj
ą
cego.
§ 5. Podmiot mo
ż
e na czas przestoju powierzy
ć
skazanemu, za zgod
ą
dyrektora zakładu
karnego, inn
ą
odpowiedni
ą
prac
ę
, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie
przewidziane za t
ę
prac
ę
.
§ 6. Skazanemu przysługuje wynagrodzenie za czas przestoju spowodowanego warunkami
atmosferycznymi jedynie w wypadku, gdy tak stanowi porozumienie lub umowa, o których
mowa w § 1.
Art. 123a. (147) § 1. Za prace porz
ą
dkowe oraz pomocnicze wykonywane na rzecz jednostek
organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej lub za prace porz
ą
dkowe na rzecz samorz
ą
du
terytorialnego, w wymiarze nieprzekraczaj
ą
cym 90 godzin miesi
ę
cznie, wynagrodzenie
skazanemu nie przysługuje.
§ 2. Skazanemu, za jego pisemn
ą
zgod
ą
lub na jego wniosek, dyrektor mo
ż
e zezwoli
ć
na
nieodpłatne zatrudnienie przy pracach publicznych na rzecz organów administracji publicznej
oraz przy pracach wykonywanych na cele charytatywne, a tak
ż
e przy pracach porz
ą
dkowych
i pomocniczych wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej.
§ 3. W celu przyuczenia do wykonywania pracy skazanemu, za jego pisemn
ą
zgod
ą
, mo
ż
na
zezwoli
ć
na wykonywanie nieodpłatnej pracy w przywi
ę
ziennych zakładach pracy, przez
okres nie dłu
ż
szy ni
ż
1 miesi
ą
c.
§ 4. Za wykonywane prace nieodpłatne mog
ą
by
ć
skazanemu przyznawane nagrody.
Art. 124. § 1. (148) Skazanemu zatrudnionemu odpłatnie na podstawie skierowania do pracy
lub umowy o prac
ę
nakładcz
ą
przysługuje po roku nieprzerwanej pracy, w czasie odbywania
kary pozbawienia wolno
ś
ci, zwolnienie od pracy przez okres 14 dni roboczych, z
zachowaniem prawa do wynagrodzenia, a skazanemu zatrudnionemu nieodpłatnie - 14 dni
zwolnienia od pracy, bez prawa do wynagrodzenia. Skazany nie mo
ż
e zrzec si
ę
prawa do
zwolnienia od pracy.
§ 2. Wymiar urlopu wypoczynkowego przysługuj
ą
cego skazanemu zatrudnionemu na
podstawie umowy o prac
ę
wynosi 18 dni roboczych.
§ 3. (149) Skazany w okresie urlopu wypoczynkowego lub zwolnienia od pracy, o których
mowa w § 1 i 2, korzysta z uprawnie
ń
do:
1) dodatkowego lub dłu
ż
szego widzenia,
2) dodatkowego zakupu artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i wyrobów tytoniowych oraz
przedmiotów dopuszczonych do sprzeda
ż
y w zakładzie karnym,
3) dłu
ż
szych spacerów,
4) pierwsze
ń
stwa lub cz
ę
stszego udziału w zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych, z zakresu
kultury fizycznej i sportu.
§ 4. (150) Zakres uprawnie
ń
, o których mowa w § 3, okre
ś
la dyrektor zakładu karnego
indywidualnie dla ka
ż
dego skazanego.
Art. 125. (151) § 1. Skazany otrzymuje w cało
ś
ci, bez potr
ą
ce
ń
w wysoko
ś
ci 20% na cele
pomocy, o której mowa w art. 43, dodatki za prac
ę
uci
ąż
liw
ą
, niebezpieczn
ą
lub szkodliw
ą
dla zdrowia, nagrody regulaminowe i przysługuj
ą
ce mu z tytułu zatrudnienia, premie za
oszcz
ę
dno
ść
surowca, wynagrodzenie za racjonalizatorstwo i wynalazczo
ść
oraz
wynagrodzenie za prac
ę
wykonywan
ą
ponad okre
ś
lon
ą
norm
ę
pracy lub norm
ę
czasu pracy.
§ 2. Z przypadaj
ą
cego skazanemu wynagrodzenia za prac
ę
, po odliczeniu zaliczki na
podatek dochodowy od osób fizycznych, wolne jest w ka
ż
dym czasie od egzekucji 60%.
Art. 126. (152) § 1. Ze
ś
rodków finansowych otrzymywanych przez skazanego, z wyj
ą
tkiem
zapomóg, o których mowa w art. 113 § 6 pkt 1, gromadzi si
ę
ś
rodki pieni
ęż
ne, przekazywane
skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu karnego, przeznaczone na przejazd do miejsca
zamieszkania i na utrzymanie, do wysoko
ś
ci jednego przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego
wynagrodzenia pracowników; ze
ś
rodków tych nie prowadzi si
ę
egzekucji i na wniosek
skazanego mo
ż
na je przekaza
ć
na ksi
ąż
eczk
ę
oszcz
ę
dno
ś
ciow
ą
.
§ 2. Gromadzeniu podlega:
1) 50% kwoty zdeponowanej przez skazanego przy przyj
ę
ciu do zakładu karnego, jednak
nie wi
ę
cej ni
ż
kwota odpowiadaj
ą
ca wysoko
ś
ci jednego przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego
wynagrodzenia pracowników,
2) 50% z przypadaj
ą
cego skazanemu miesi
ę
cznie wynagrodzenia za prac
ę
po odliczeniu
zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jednak nie wi
ę
cej ni
ż
kwota 4% jednego
przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników,
3) 50% ka
ż
dego z wpływów pieni
ęż
nych skazanego niewymienionych w pkt 1 i 2, jednak
nie wi
ę
cej ni
ż
kwota 4% jednego przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników.
§ 3. Gromadzenia kwot, okre
ś
lonych w § 2 pkt 2 i 3, dokonuje si
ę
po potr
ą
ceniu nale
ż
no
ś
ci
dochodzonych w post
ę
powaniu egzekucyjnym.
§ 4. Zgromadzona kwota podlega ka
ż
dorazowo uzupełnieniu w razie wzrostu przeci
ę
tnego
miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników. Uzupełnienia dokonuje si
ę
z wpływów
pieni
ęż
nych skazanego uzyskanych od pierwszego dnia miesi
ą
ca nast
ę
puj
ą
cego po dniu
ogłoszenia wzrostu.
Art. 127. (153) § 1. Okresy pracy, za któr
ą
przysługuje wynagrodzenie, wykonywanej przez
skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, z wyj
ą
tkiem prac, o których
mowa w art. 123a § 1, 2 i 3, s
ą
okresami składkowymi na zasadach okre
ś
lonych w
przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
§ 2. Skazany zwalniany z zakładu karnego, zatrudniany w czasie odbywania kary
pozbawienia wolno
ś
ci na podstawie skierowania do pracy, otrzymuje za
ś
wiadczenie o
wykonywaniu pracy.
Art. 128. § 1. Okresy wykonywania przez skazanego odpłatnego zatrudnienia, z wył
ą
czeniem
pracy wykonywanej na podstawie umów cywilnoprawnych, wlicza si
ę
do okresu pracy, od
którego zale
żą
uprawnienia pracownicze, z zastrze
ż
eniem § 2 i 3.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje si
ę
, je
ż
eli w my
ś
l przepisu prawa lub postanowienia układu
zbiorowego pracy do sta
ż
u pracy wlicza si
ę
tylko okresy zatrudnienia w danym zakładzie
pracy, w okre
ś
lonej bran
ż
y albo okresy pracy na okre
ś
lonych stanowiskach lub pracy
wykonywanej w szczególnych warunkach.
§ 3. Okresu pracy, o którym mowa w § 1, nie wlicza si
ę
do okresu pracy:
1) od którego zale
ż
y nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego lub innego
ś
wiadczenia
przysługuj
ą
cego z upływem roku pracy lub okresu krótszego ni
ż
rok,
2) wymaganego do zajmowania okre
ś
lonego stanowiska pracy.
Art. 129. § 1. Rada Ministrów mo
ż
e okre
ś
la
ć
, w drodze rozporz
ą
dzenia, zasady i tryb
powierzania podmiotom gospodarczym, instytucjom lub organizacjom wykonywania
okre
ś
lonych zada
ń
w zakresie zatrudnienia i nauczania skazanych oraz opieki
postpenitencjarnej.
§ 2. (154) (skre
ś
lony).
§ 3. (155) Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowe zasady
zatrudniania skazanych, z uwzgl
ę
dnieniem rodzajów zatrudnienia, zasad wynagradzania
skazanych zatrudnionych odpłatnie na podstawie skierowania do pracy, udzielania skazanym
zwolnie
ń
od pracy lub urlopów wypoczynkowych, przyczyn i sposobów usprawiedliwiania
niewykonywania pracy oraz dokumentowania zatrudnienia.
Oddział 6
Nauczanie
Art. 130. § 1. (156) W zakładach karnych prowadzi si
ę
nauczanie obowi
ą
zkowe w zakresie
szkoły podstawowej i gimnazjum, a tak
ż
e umo
ż
liwia si
ę
nauczanie w zakresie
ponadpodstawowym (ponadgimnazjalnym) i na kursach zawodowych. Zawodowe szkolenie
kursowe mo
ż
e by
ć
w cało
ś
ci lub cz
ęś
ciowo odpłatne.
§ 2. Zakład karny ma obowi
ą
zek prowadzenia nauczania, stosownie do mo
ż
liwo
ś
ci i
uzdolnie
ń
młodocianych skazanych, o których mowa w § 3.
§ 3. (157) Pierwsze
ń
stwo w uzyskaniu mo
ż
liwo
ś
ci obj
ę
cia nauczaniem w szkole
ponadpodstawowej (ponadgimnazjalnej) i na kursach zawodowych maj
ą
skazani, którzy nie
maj
ą
wyuczonego zawodu albo po odbyciu kary nie b
ę
d
ą
mogli go wykonywa
ć
, a tak
ż
e nie
uko
ń
czyli 21 roku
ż
ycia.
§ 4. Skazanym nie posiadaj
ą
cym wystarczaj
ą
cych
ś
rodków pieni
ęż
nych udost
ę
pnia si
ę
nieodpłatnie niezb
ę
dne podr
ę
czniki i pomoce naukowe.
§ 5. (158) W uzasadnionych wypadkach skazany mo
ż
e, na własny koszt, kształci
ć
si
ę
w
szkołach poza obr
ę
bem zakładu karnego za zgod
ą
dyrektora zakładu. Koszty kształcenia
skazanego poza obr
ę
bem zakładu karnego, ze wzgl
ę
du na szczególne okoliczno
ś
ci, mog
ą
by
ć
poniesione przez zakład karny.
§ 6. (159) W wypadku zaistnienia powa
ż
nych przyczyn uniemo
ż
liwiaj
ą
cych skazanemu
realizacj
ę
obowi
ą
zku nauczania mo
ż
liwe jest czasowe zwolnienie go z realizacji tego
obowi
ą
zku.
Art. 131. § 1. Skazani mog
ą
za zgod
ą
dyrektora zakładu karnego uczy
ć
si
ę
w szkołach poza
obr
ę
bem zakładu karnego, je
ż
eli spełniaj
ą
ogólnie obowi
ą
zuj
ą
ce wymagania w o
ś
wiacie
publicznej, zachowuj
ą
si
ę
poprawnie oraz nie zagra
ż
aj
ą
porz
ą
dkowi prawnemu.
§ 2. Dyrektor mo
ż
e zezwoli
ć
skazanemu na udział w konsultacjach i zdawanie egzaminów
poza zakładem karnym, je
ż
eli spełnia on warunki wymienione w § 1.
§ 3. Przepisu § 2 nie stosuje si
ę
do skazanych na kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci.
Art. 132. Praca w warsztatach szkolnych i praktyczna nauka zawodu jest obowi
ą
zkowa, je
ż
eli
wynika z programu nauczania. Praktyczna nauka zawodu mo
ż
e by
ć
poł
ą
czona z prac
ą
produkcyjn
ą
, je
ż
eli jest to zgodne z tym programem.
Art. 133. Skazanemu wywi
ą
zuj
ą
cemu si
ę
z obowi
ą
zków ucznia po roku nauki mo
ż
na udzieli
ć
14-dniowego urlopu, je
ż
eli nie ma on prawa do takiego urlopu z tytułu wykonywanej pracy, w
ramach którego korzysta on z takich uprawnie
ń
i ulg, jakie w okresie urlopu przysługuj
ą
skazanemu pracuj
ą
cemu.
Art. 134. (160) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z ministrem wła
ś
ciwym do spraw
o
ś
wiaty i wychowania, okre
ś
la, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowe zasady i tryb
prowadzenia nauczania w zakładach karnych, warunki i tryb realizacji obowi
ą
zku nauczania i
zwalniania skazanych z tego obowi
ą
zku, warunki oraz tryb ponoszenia odpłatno
ś
ci za
kształcenie poza obr
ę
bem zakładu karnego, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci rodzaje i formy
uzyskiwania przez skazanego wykształcenia i kwalifikacji zawodowych w warunkach zakładu
karnego, specyfik
ę
prowadzonego nauczania w warunkach izolacji wi
ę
ziennej, w tym
konieczno
ść
zapewnienia dyscypliny i porz
ą
dku podczas nauczania.
Oddział 7
Działalno
ść
kulturalno-o
ś
wiatowa, społeczna, kultura fizyczna i zaj
ę
cia sportowe(161)
Art. 135. § 1. W zakładach karnych stwarza si
ę
skazanym warunki odpowiedniego sp
ę
dzania
czasu wolnego. W tym celu organizuje si
ę
zaj
ę
cia kulturalno-o
ś
wiatowe, wychowania
fizycznego i sportowe oraz pobudza aktywno
ść
społeczn
ą
skazanych.
§ 2. W ka
ż
dym zakładzie karnym prowadzi si
ę
zwłaszcza wypo
ż
yczalni
ę
ksi
ąż
ek i prasy dla
skazanych oraz stwarza mo
ż
liwo
ść
korzystania z urz
ą
dze
ń
audiowizualnych w
ś
wietlicach i w
celach mieszkalnych. Korzystaj
ą
c z tych urz
ą
dze
ń
skazany nie mo
ż
e zakłóca
ć
ustalonego
porz
ą
dku w zakładzie.
Art. 136. § 1. Skazanym mo
ż
na zezwoli
ć
na tworzenie zespołów w celu prowadzenia
działalno
ś
ci kulturalnej, o
ś
wiatowej, społecznej i sportowej. Z tych wzgl
ę
dów mo
ż
na równie
ż
zezwoli
ć
na nawi
ą
zywanie kontaktów oraz na współdziałanie z odpowiednimi
stowarzyszeniami, organizacjami i instytucjami. W szczególno
ś
ci mo
ż
na zezwoli
ć
na
podejmowanie prac na cele publiczne, jak równie
ż
na realizacj
ę
innych społecznie uznanych
celów.
§ 2. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e powoła
ć
rzeczników skazanych w celu powierzenia im
zada
ń
opiniotwórczych i konsultacyjnych.
§ 3. (162) Do wykonywania zada
ń
zwi
ą
zanych z zaj
ę
ciami kulturalno-o
ś
wiatowymi, z zakresu
kultury fizycznej i sportu, dyrektor zakładu karnego mo
ż
e wyznaczy
ć
skazanych
wyró
ż
niaj
ą
cych si
ę
wzorow
ą
postaw
ą
i zachowaniem.
Art. 136a. (163) § 1. W zakładach karnych mo
ż
na zezwoli
ć
na dobrowolne gromadzenie
przez skazanych
ś
rodków finansowych przeznaczonych na pomoc skazanym oraz ich
rodzinom znajduj
ą
cym si
ę
w trudnej sytuacji materialnej lub na cele społeczne.
§ 2. Zasady gromadzenia
ś
rodków finansowych, o których mowa w § 1, ustala dyrektor
zakładu karnego, po zapoznaniu si
ę
z opiniami skazanych.
§ 3. Wnioski skazanych dotycz
ą
ce wydatkowania zgromadzonych
ś
rodków finansowych, o
których mowa w § 1, wymagaj
ą
zatwierdzenia przez dyrektora zakładu karnego.
Oddział 8
Nagrody i ulgi
Art. 137. Skazanemu wyró
ż
niaj
ą
cemu si
ę
dobrym zachowaniem w czasie odbywania kary
mog
ą
by
ć
przyznawane nagrody. Nagroda mo
ż
e by
ć
równie
ż
przyznana skazanemu w celu
zach
ę
cenia go do poprawy zachowania.
Art. 138. § 1. (164) Nagrodami s
ą
:
1) zezwolenie na dodatkowe lub dłu
ż
sze widzenie,
2) zezwolenie na widzenie bez osoby dozoruj
ą
cej,
3) zezwolenie na widzenie w oddzielnym pomieszczeniu, bez osoby dozoruj
ą
cej,
4) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych,
5) nagroda rzeczowa lub pieni
ęż
na,
6) (165) (uchylony),
7) zezwolenie na widzenie bez dozoru, poza obr
ę
bem zakładu karnego, z osob
ą
najbli
ż
sz
ą
lub osob
ą
godn
ą
zaufania, na okres nie przekraczaj
ą
cy jednorazowo 30 godzin,
8) zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, na okres nie przekraczaj
ą
cy
jednorazowo 14 dni,
9) (166) pochwała,
10) (167) zezwolenie na cz
ę
stsze branie udziału w zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych, z
zakresu kultury fizycznej i sportu,
11) (168) zezwolenie na przekazanie osobie wskazanej przez skazanego upominku,
12) (169) zezwolenie na odbywanie widze
ń
we własnej odzie
ż
y,
13) (170) zezwolenie na otrzymanie dodatkowej paczki
ż
ywno
ś
ciowej,
14) (171) zezwolenie na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i
wyrobów tytoniowych oraz przedmiotów dopuszczonych do sprzeda
ż
y w zakładzie karnym,
15) (172) zezwolenie na telefoniczne porozumienie si
ę
skazanego ze wskazan
ą
przez niego
osob
ą
na koszt zakładu karnego.
§ 2. (173) (uchylony).
Art. 139. § 1. (174) Nagrody wymienione w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 mo
ż
na przyzna
ć
skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie,
ż
e w
czasie pobytu poza zakładem karnym b
ę
dzie przestrzegał porz
ą
dku prawnego, po odbyciu
przez niego co najmniej połowy tej cz
ęś
ci kary, po której mógłby by
ć
warunkowo
przedterminowo zwolniony, lub połowy kary nieprzekraczaj
ą
cej 6 miesi
ę
cy.
§ 2. (175) Przyznanie nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 tymczasowo
aresztowanemu, maj
ą
cemu prawa i obowi
ą
zki skazanego odbywaj
ą
cego kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci, wymaga wydania zarz
ą
dzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji
pozostaje.
§ 3. Ł
ą
czna liczba nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 nie mo
ż
e przekroczy
ć
28 w
roku.
§ 4. Ł
ą
czny czas trwania nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 8 nie mo
ż
e przekroczy
ć
28
dni w roku.
§ 5. (176) Skazanemu odbywaj
ą
cemu kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci nagroda
wymieniona w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 mo
ż
e by
ć
przyznana po odbyciu co najmniej 15 lat
kary.
§ 6. Przyznanie nagrody wymienionej w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 skazanemu odbywaj
ą
cemu
kar
ę
25 lat pozbawienia wolno
ś
ci albo kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci, w zakładzie
karnym typu zamkni
ę
tego, wymaga zgody s
ę
dziego penitencjarnego.
§ 6a. (177) Przepis § 6 stosuje si
ę
odpowiednio do skazanego z zaburzeniami preferencji
seksualnych odbywaj
ą
cego kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w zakładzie karnym typu
zamkni
ę
tego za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w
zwi
ą
zku z tymi zaburzeniami.
§ 7. (178) Nagrody wymienione w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 dyrektor zakładu karnego przyznaje
z urz
ę
du lub na pisemny wniosek przeło
ż
onego skazanego. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e
upowa
ż
ni
ć
kierownika wyodr
ę
bnionego oddziału do przyznawania nagrody wymienionej w
art. 138 § 1 pkt 7.
§ 8. (179) Je
ż
eli po przyznaniu nagrody, okre
ś
lonej w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8, wyst
ą
pi
ą
nowe
okoliczno
ś
ci uzasadniaj
ą
ce przypuszczenie,
ż
e skazany w czasie pobytu poza zakładem
karnym nie b
ę
dzie przestrzegał porz
ą
dku prawnego, albo je
ż
eli skazany korzystaj
ą
cy z
nagrody okre
ś
lonej w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 zostanie zatrzymany przez uprawniony organ w
zwi
ą
zku z naruszeniem przez niego porz
ą
dku prawnego w trakcie trwania nagrody, organ,
który przyznał nagrod
ę
, podejmuje decyzj
ę
o cofni
ę
ciu nagrody b
ą
d
ź
o zamianie nagrody na
inn
ą
. W wypadku, o którym mowa w § 2, powiadamia si
ę
organ, który wydał zarz
ą
dzenie.
§ 9. (180) Skazanemu, który, korzystaj
ą
c z nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 i 8,
nadu
ż
ył zaufania, a w szczególno
ś
ci nie powrócił do zakładu karnego w wyznaczonym
terminie, nie udziela si
ę
tych nagród przez okres co najmniej 6 miesi
ę
cy od udzielenia
ostatniej nagrody.
Art. 140. § 1. (181) W razie korzystania przez skazanego z nagród wymienionych w art. 138
§ 1 pkt 7 lub 8 albo z zezwolenia, o którym mowa w art. 141a lub w art. 165 § 2, ma on
obowi
ą
zek bezzwłocznego zgłoszenia si
ę
do jednostki Policji, wła
ś
ciwej terytorialnie dla
miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca
pobytu.
§ 2. Skazany korzystaj
ą
cy z zezwole
ń
, o których mowa w § 1, w ka
ż
dym przypadku zmiany
miejsca pobytu ma obowi
ą
zek bezzwłocznego zgłoszenia si
ę
do jednostki Policji wła
ś
ciwej
terytorialnie dla nowego miejsca jego przebywania.
§ 3. Dyrektor zakładu karnego mo
ż
e zobowi
ą
za
ć
skazanego, korzystaj
ą
cego z zezwole
ń
, o
których mowa w § 1, do okre
ś
lonego zachowania si
ę
, a zwłaszcza do przebywania w
okre
ś
lonych w zezwoleniu miejscach pobytu lub cz
ę
stszego zgłaszania si
ę
do jednostki
Policji.
§ 4. Czasu przebywania skazanego poza zakładem karnym, na podstawie zezwole
ń
, o
których mowa w § 1, nie odlicza si
ę
od okresu odbywania kary, chyba
ż
e s
ę
dzia
penitencjarny zarz
ą
dzi inaczej w wypadku, gdy skazany w tym czasie nadu
ż
ył zaufania.
Art. 141. § 1. W wypadkach szczególnie uzasadnionych warunkami rodzinnymi lub
osobistymi skazanego nagrody mog
ą
by
ć
stosowane jako ulgi.
§ 2. Nie przyznaje si
ę
jako ulg nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8.
§ 3. (182) Ulgi przyznaje dyrektor zakładu karnego lub osoba przez niego upowa
ż
niona na
pro
ś
b
ę
skazanego lub osoby najbli
ż
szej albo na wniosek przeło
ż
onego skazanego.
§ 4. (183) (uchylony).
Art. 141a. (184) § 1. W wypadkach szczególnie wa
ż
nych dla skazanego mo
ż
na mu zezwoli
ć
na opuszczenie zakładu karnego, na czas nieprzekraczaj
ą
cy 5 dni, w miar
ę
potrzeby pod
konwojem funkcjonariusza Słu
ż
by Wi
ę
ziennej lub w asy
ś
cie innej osoby godnej zaufania.
§ 2. W stosunku do osadzonych w zakładzie karnym typu zamkni
ę
tego zezwolenia, o którym
mowa w § 1, udziela s
ę
dzia penitencjarny, a w wypadkach niecierpi
ą
cych zwłoki - dyrektor
zakładu karnego.
§ 3. Udzielenie zezwolenia, o którym mowa w § 1, tymczasowo aresztowanemu maj
ą
cemu
prawa i obowi
ą
zki skazanego odbywaj
ą
cego kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci wymaga wydania
zarz
ą
dzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany
pozostaje.
§ 4. Przepis art. 139 § 8 stosuje si
ę
odpowiednio.
Oddział 9
Kary dyscyplinarne
Art. 142. § 1. Skazany podlega odpowiedzialno
ś
ci dyscyplinarnej za zawinione naruszenie
nakazów lub zakazów wynikaj
ą
cych z ustawy, regulaminu lub innych przepisów wydanych na
jej podstawie albo ustalonego w zakładzie karnym lub miejscu pracy porz
ą
dku, zwane dalej
"przekroczeniem".
§ 2. Je
ż
eli przekroczenie zawiera znamiona wykroczenia, skazany podlega
odpowiedzialno
ś
ci dyscyplinarnej, chyba
ż
e wykroczenie popełnione zostało w czasie pobytu
poza obr
ę
bem zakładu karnego.
Art. 143. § 1. Karami dyscyplinarnymi s
ą
:
1) nagana,
2) pozbawienie wszystkich lub niektórych nie wykorzystanych przez skazanego nagród lub
ulg albo zawieszenie ich wykonania, na okres do 3 miesi
ę
cy,
3) pozbawienie korzystania z udziału w niektórych zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych lub
sportowych, z wyj
ą
tkiem korzystania z ksi
ąż
ek i prasy, na okres do 3 miesi
ę
cy,
4) pozbawienie mo
ż
liwo
ś
ci otrzymania paczek
ż
ywno
ś
ciowych, na okres do 3 miesi
ę
cy,
5) pozbawienie lub ograniczenie mo
ż
liwo
ś
ci dokonywania zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych lub wyrobów tytoniowych, na okres do 3 miesi
ę
cy,
6) udzielanie widze
ń
w sposób uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt z osob
ą
odwiedzaj
ą
c
ą
, na okres do 3 miesi
ę
cy,
7) obni
ż
enie przypadaj
ą
cej skazanemu cz
ęś
ci wynagrodzenia za prac
ę
, nie wi
ę
cej ni
ż
o
25%, na okres do 3 miesi
ę
cy,
8) umieszczenie w celi izolacyjnej na okres do 28 dni.
§ 2. Kar dyscyplinarnych wymienionych w § 1 pkt 4, 5 lub 8 nie stosuje si
ę
wobec kobiet
ci
ęż
arnych, karmi
ą
cych lub sprawuj
ą
cych opiek
ę
nad własnymi dzie
ć
mi w domach matki i
dziecka.
§ 3. (185) Kar
ę
dyscyplinarn
ą
, o której mowa w § 1 pkt 8, mo
ż
na wymierzy
ć
skazanemu,
który popełnił przekroczenie naruszaj
ą
ce w powa
ż
nym stopniu obowi
ą
zuj
ą
c
ą
w zakładzie
karnym dyscyplin
ę
i porz
ą
dek. Kara ta polega na osadzeniu skazanego pojedynczo w celi
oraz uniemo
ż
liwieniu mu kontaktu z innymi skazanymi; w trakcie jej wykonywania skazanego
pozbawia si
ę
mo
ż
liwo
ś
ci:
1) korzystania z widze
ń
i samoinkasuj
ą
cych aparatów telefonicznych,
2) korzystania ze sprz
ę
tu audiowizualnego i komputerowego,
3) bezpo
ś
redniego uczestniczenia, wspólnie z innymi skazanymi, w nabo
ż
e
ń
stwach,
spotkaniach religijnych i nauce religii; na
żą
danie skazanego nale
ż
y mu jednak umo
ż
liwi
ć
bezpo
ś
rednie uczestniczenie w nabo
ż
e
ń
stwie w warunkach uniemo
ż
liwiaj
ą
cych mu kontakt z
innymi skazanymi,
4) korzystania z udziału w zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych, z zakresu kultury fizycznej i
sportu, z wyj
ą
tkiem korzystania z ksi
ąż
ek i prasy,
5) dokonywania zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i wyrobów tytoniowych,
6) otrzymania paczki
ż
ywno
ś
ciowej w kwartale nast
ę
puj
ą
cym bezpo
ś
rednio po kwartale, w
którym kara została wymierzona,
7) uczestniczenia w nauczaniu i zatrudnieniu poza cel
ą
,
8) korzystania z własnej odzie
ż
y, obuwia oraz wyrobów tytoniowych.
Art. 144. § 1. Kary dyscyplinarne okre
ś
lone w art. 143 § 1 pkt 4-8 wymierza dyrektor zakładu
karnego, a inne kary - równie
ż
osoba przez niego upowa
ż
niona.
§ 2. Kary dyscyplinarne wymierza si
ę
z urz
ę
du lub na pisemny wniosek przeło
ż
onego
skazanego.
§ 3. (186) Decyzja o ukaraniu kar
ą
dyscyplinarn
ą
powinna zawiera
ć
dokładne okre
ś
lenie
przekroczenia popełnionego przez skazanego.
§ 4. (187) Decyzj
ę
o ukaraniu kar
ą
dyscyplinarn
ą
sporz
ą
dza si
ę
na pi
ś
mie i podaje do
wiadomo
ś
ci skazanemu, a gdy wzgl
ę
dy wychowawcze za tym przemawiaj
ą
- równie
ż
innym
skazanym lub innym osobom. Przepis ten ma zastosowanie równie
ż
do decyzji o uchyleniu,
darowaniu, odroczeniu, zamianie, zawieszeniu lub przerwaniu kary dyscyplinarnej, a tak
ż
e o
odst
ą
pieniu od ukarania dyscyplinarnego.
Art. 145. § 1. Wymierzaj
ą
c kar
ę
dyscyplinarn
ą
uwzgl
ę
dnia si
ę
stopie
ń
zawinienia i zasady
indywidualizacji, maj
ą
c w szczególno
ś
ci na wzgl
ę
dzie rodzaj i okoliczno
ś
ci czynu, stosunek
do popełnionego przekroczenia, dotychczasow
ą
postaw
ę
, cechy osobowo
ś
ci i stan zdrowia
skazanego oraz cele wychowawcze.
§ 2. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej wysłuchuje si
ę
obwinionego, zapoznaje si
ę
z
opini
ą
wychowawcy, a je
ż
eli zachodzi potrzeba - równie
ż
składaj
ą
cego wniosek o ukaranie
oraz z opiniami innych osób, a tak
ż
e z zeznaniami
ś
wiadków. Post
ę
powanie mo
ż
e odbywa
ć
si
ę
w obecno
ś
ci innych skazanych, je
ż
eli przemawiaj
ą
za tym wzgl
ę
dy wychowawcze.
§ 3. (188) Przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej okre
ś
lonej w art. 143 § 1 pkt
8 lekarz albo psycholog wydaje pisemn
ą
opini
ę
o jego zdolno
ś
ci do odbycia tej kary.
Wymierzenie tej kary w wymiarze powy
ż
ej 14 dni wymaga zgody s
ę
dziego penitencjarnego.
§ 4. (189) Przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej, okre
ś
lonej w art. 143 § 1 pkt
4 i 5, któremu ze wzgl
ę
du na stan zdrowia zezwolono na dokonywanie dodatkowych
zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych lub otrzymywanie paczek o wi
ę
kszym ci
ęż
arze albo
korzystaj
ą
cemu z diety, zasi
ę
ga si
ę
opinii lekarza co do skutków dla stanu zdrowia
skazanego wymierzenia tej kary.
§ 5. (190) Po zasi
ę
gni
ę
ciu opinii lekarza dyrektor podejmuje decyzj
ę
o ewentualnym
odroczeniu wykonania tej kary.
Art. 146. § 1. Za jedno przekroczenie wymierza si
ę
tylko jedn
ą
kar
ę
dyscyplinarn
ą
. W
wypadku gdy skazany popełnił wi
ę
cej przekrocze
ń
, zanim został ukarany za którekolwiek z
nich, wymierza si
ę
jedn
ą
kar
ę
, odpowiednio surowsz
ą
.
§ 2. Ponowne wymierzenie kary dyscyplinarnej nie mo
ż
e nast
ą
pi
ć
w taki sposób, aby była
ona bezpo
ś
rednio przedłu
ż
eniem odbywania takiej samej kary, chyba
ż
e ł
ą
czny okres
trwania wymierzonych kar nie przekracza przewidzianej granicy czasu trwania tej kary.
§ 3. W wypadkach uzasadnionych wzgl
ę
dami wychowawczymi mo
ż
na odst
ą
pi
ć
od ukarania
dyscyplinarnego, wykonanie wymierzonej kary zawiesi
ć
na okres do 3 miesi
ę
cy, zamieni
ć
j
ą
na inn
ą
mniej dolegliw
ą
lub kar
ę
darowa
ć
. Po upływie okresu zawieszenia wymierzon
ą
kar
ę
uwa
ż
a si
ę
za wykonan
ą
.
§ 4. (191) Je
ż
eli w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej skazany dopu
ś
cił si
ę
ponownie przekroczenia, zawieszona kara ulega wykonaniu, chyba
ż
e dyrektor zakładu
karnego postanowi inaczej.
Art. 147. § 1. Nie mo
ż
na wymierzy
ć
kary dyscyplinarnej, je
ż
eli od dnia powzi
ę
cia przez
przeło
ż
onego wiadomo
ś
ci o popełnieniu przekroczenia upłyn
ę
ło 14 dni lub od dnia
popełnienia przekroczenia - 30 dni. Nie mo
ż
na rozpocz
ąć
wykonywania kary dyscyplinarnej
po upływie 14 dni od jej wymierzenia.
§ 2. (192) Terminy okre
ś
lone w § 1 nie biegn
ą
, je
ż
eli skazany przebywa poza obr
ę
bem
zakładu karnego bez zezwolenia lub w zwi
ą
zku z leczeniem wynikłym z samouszkodzenia
lub z zasadnego zastosowania wobec niego
ś
rodków przymusu bezpo
ś
redniego, a tak
ż
e w
okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej.
§ 3. (193) Przedawnienie wykonania kary dyscyplinarnej nie biegnie w czasie wykonywania
takiej samej kary, wymierzonej wcze
ś
niej.
Art. 148. § 1. Wymierzon
ą
kar
ę
dyscyplinarn
ą
wykonuje si
ę
bezzwłocznie. S
ę
dzia
penitencjarny mo
ż
e wstrzyma
ć
wykonanie kary dyscyplinarnej na czas potrzebny do
wyja
ś
nienia okoliczno
ś
ci uzasadniaj
ą
cych jej wymierzenie, a tak
ż
e uchyli
ć
kar
ę
dyscyplinarn
ą
z powodu jej niezasadno
ś
ci lub przekaza
ć
spraw
ę
dyrektorowi zakładu karnego do
ponownego rozpoznania.
§ 2. Je
ż
eli stan zdrowia skazanego uniemo
ż
liwia odbycie wymierzonej kary dyscyplinarnej w
cało
ś
ci lub w cz
ęś
ci, wykonywanie jej nale
ż
y odroczy
ć
lub przerwa
ć
albo zamieni
ć
na tak
ą
kar
ę
dyscyplinarn
ą
, któr
ą
skazany mo
ż
e odby
ć
. Decyzj
ę
w tym wzgl
ę
dzie podejmuje dyrektor
zakładu karnego, po zasi
ę
gni
ę
ciu opinii lekarza.
§ 3. W czasie wykonywania kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej lekarz lub
psycholog kontroluje zdolno
ść
skazanego do odbywania tej kary.
§ 4. W czasie wykonywania kary dyscyplinarnej, o której mowa w § 3, dyrektor zakładu
karnego mo
ż
e, w wypadkach uzasadnionych wzgl
ę
dami rodzinnymi, osobistymi lub
wychowawczymi, zezwoli
ć
skazanemu na widzenie lub rozmow
ę
telefoniczn
ą
.
Art. 149. Je
ż
eli zostały ujawnione nowe fakty lub dowody nie znane przedtem, wskazuj
ą
ce na
to, i
ż
ukarany jest niewinny, dyrektor zakładu karnego uchyla kar
ę
dyscyplinarn
ą
i uznaje j
ą
za niebył
ą
oraz podejmuje stosown
ą
decyzj
ę
maj
ą
c
ą
na celu uchylenie skutków ukarania.
Oddział 10
Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolno
ś
ci
Art. 150. § 1. Wykonanie kary pozbawienia wolno
ś
ci w wypadku choroby psychicznej lub
innej ci
ęż
kiej choroby uniemo
ż
liwiaj
ą
cej wykonywanie tej kary s
ą
d odracza do czasu ustania
przeszkody.
§ 2. Za ci
ęż
k
ą
chorob
ę
uznaje si
ę
taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w
zakładzie karnym mo
ż
e zagra
ż
a
ć
ż
yciu lub spowodowa
ć
dla jego zdrowia powa
ż
ne
niebezpiecze
ń
stwo.
Art. 151. § 1. S
ą
d mo
ż
e odroczy
ć
wykonanie kary pozbawienia wolno
ś
ci na okres do 6
miesi
ę
cy, je
ż
eli natychmiastowe wykonanie kary poci
ą
gn
ę
łoby dla skazanego lub jego
rodziny zbyt ci
ęż
kie skutki, a tak
ż
e w razie wyst
ą
pienia okoliczno
ś
ci, o której mowa w art.
248.
§ 2. Okres odroczenia biegnie od dnia wydania postanowienia w tym przedmiocie.
§ 3. Odroczenie mo
ż
e by
ć
udzielone kilkakrotnie, jednak
ż
e ł
ą
czny okres odroczenia nie mo
ż
e
przekroczy
ć
roku, chyba
ż
e chodzi o kobiet
ę
ci
ęż
arn
ą
lub w okresie 3 lat po urodzeniu
dziecka i sprawowania nad nim opieki.
Art. 152. Je
ż
eli odroczenie wykonania kary nie przekraczaj
ą
cej 2 lat pozbawienia wolno
ś
ci
trwało przez okres co najmniej jednego roku - s
ą
d mo
ż
e warunkowo zawiesi
ć
wykonanie tej
kary na zasadach okre
ś
lonych w art. 69-75 Kodeksu karnego.
Art. 153. § 1. S
ą
d penitencjarny udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku okre
ś
lonym w
art. 150 § 1 do czasu ustania przeszkody.
§ 2. (194) S
ą
d penitencjarny mo
ż
e udzieli
ć
przerwy w wykonaniu kary, je
ż
eli przemawiaj
ą
za
tym wa
ż
ne wzgl
ę
dy zdrowotne, rodzinne lub osobiste. Przepis art. 151 § 3 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 3. Nie mo
ż
na udzieli
ć
przerwy przed upływem roku od dnia uko
ń
czenia poprzedniej
przerwy i powrotu po niej do zakładu karnego, chyba
ż
e zachodzi wypadek choroby
psychicznej lub innej ci
ęż
kiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy.
§ 4. Udzielaj
ą
c przerwy w wykonaniu kary, s
ą
d mo
ż
e zobowi
ą
za
ć
skazanego do
utrzymywania w okresie tej przerwy kontaktu z s
ą
dowym kuratorem zawodowym w miejscu
pobytu, niezmieniania bez jego zgody miejsca pobytu, podj
ę
cia stara
ń
o znalezienie pracy
zarobkowej lub meldowania si
ę
we wskazanej jednostce Policji.
§ 5. (195) S
ą
dem penitencjarnym wła
ś
ciwym miejscowo do udzielania dalszych przerw oraz
do udzielania przerwy, o której mowa w § 3, jest s
ą
d, który udzielił pierwszej przerwy.
Art. 154. § 1. Zło
ż
enie za
ż
alenia na postanowienie o udzieleniu przerwy powoduje
wstrzymanie wykonania postanowienia do czasu jego uprawomocnienia si
ę
. Postanowienie
podlega jednak wykonaniu bezzwłocznie, je
ż
eli zostało wydane na wniosek prokuratora albo
je
ż
eli prokurator o
ś
wiadczył,
ż
e nie sprzeciwia si
ę
udzieleniu przerwy.
§ 2. Za
ż
alenie wniesione przez prokuratora podlega rozpoznaniu w terminie 14 dni.
Art. 155. § 1. (196) Je
ż
eli przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolno
ś
ci trwała co
najmniej jeden rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesi
ę
cy kary - s
ą
d penitencjarny mo
ż
e
warunkowo zwolni
ć
skazanego z odbycia reszty kary na zasadach okre
ś
lonych w art. 77
Kodeksu karnego, przy czym zwolnienie mo
ż
e nast
ą
pi
ć
w ka
ż
dym czasie, bez ogranicze
ń
wynikaj
ą
cych z art. 78 i 79 Kodeksu karnego.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje si
ę
, je
ż
eli kara pozbawienia wolno
ś
ci została orzeczona na
okres powy
ż
ej 3 lat.
Art. 156. § 1. Odroczenie wykonania kary s
ą
d mo
ż
e odwoła
ć
w razie ustania przyczyny, dla
której zostało udzielone, lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z odroczenia w celu, w
jakim zostało udzielone, albo ra
żą
co narusza porz
ą
dek prawny.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio do przerwy w wykonaniu kary, z tym
ż
e odwołanie
przerwy mo
ż
e nast
ą
pi
ć
równie
ż
z powodu niewykonywania obowi
ą
zków okre
ś
lonych w art.
153 § 4; postanowienie o odwołaniu przerwy wydaje s
ą
d penitencjarny, który jej udzielił.
§ 3. Je
ż
eli w czasie przerwy w odbywaniu kary skazany popełnił przest
ę
pstwo, w zwi
ą
zku z
którym zostało zastosowane tymczasowe aresztowanie, kara pozbawienia wolno
ś
ci, której
odbywanie zostało przerwane, podlega wykonaniu z mocy prawa.
Art. 157. Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolno
ś
ci wobec
ż
ołnierza s
ą
d mo
ż
e
odwoła
ć
równie
ż
na wniosek wła
ś
ciwego dowódcy.
Art. 158. (197) Wniosek o zwolnienie od wykonania kary pozbawienia wolno
ś
ci, o której
mowa w art. 336 § 3 i 4 Kodeksu karnego, mo
ż
e zło
ż
y
ć
równie
ż
dowódca jednostki. Termin
zawity do zło
ż
enia wniosku upływa w dniu uko
ń
czenia słu
ż
by przez
ż
ołnierza.
Oddział 11
Warunkowe przedterminowe zwolnienie
Art. 159. (198) Warunkowo zwolnionego s
ą
d penitencjarny mo
ż
e w okresie próby odda
ć
pod
dozór kuratora s
ą
dowego, osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, organizacji lub instytucji,
do której działalno
ś
ci nale
ż
y troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc
skazanym, oraz nało
ż
y
ć
na niego obowi
ą
zki okre
ś
lone w art. 72 § 1 Kodeksu karnego.
Wobec skazanego za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione
w zwi
ą
zku z zaburzeniami preferencji seksualnych, młodocianego sprawcy przest
ę
pstwa
umy
ś
lnego, sprawcy okre
ś
lonego w art. 64 Kodeksu karnego, a tak
ż
e wobec skazanego na
kar
ę
do
ż
ywotniego pozbawienia wolno
ś
ci, oddanie pod dozór kuratora s
ą
dowego jest
obowi
ą
zkowe.
Art. 160. § 1. S
ą
d penitencjarny odwołuje warunkowe zwolnienie, je
ż
eli zwolniony w okresie
próby popełnił przest
ę
pstwo umy
ś
lne, za które orzeczono prawomocnie kar
ę
pozbawienia
wolno
ś
ci bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.
§ 2. S
ą
d penitencjarny mo
ż
e odwoła
ć
warunkowe zwolnienie, je
ż
eli zwolniony w okresie
próby ra
żą
co narusza porz
ą
dek prawny, w szczególno
ś
ci popełnił inne przest
ę
pstwo lub
została orzeczona kara inna ni
ż
okre
ś
lona w § 1 albo gdy uchyla si
ę
od dozoru, wykonywania
nało
ż
onych obowi
ą
zków lub orzeczonych
ś
rodków karnych. Przed odwołaniem warunkowego
zwolnienia s
ą
d penitencjarny, o ile jest to mo
ż
liwe, wysłuchuje skazanego lub jego obro
ń
c
ę
.
§ 3. W razie odwołania warunkowego zwolnienia nie zalicza si
ę
na poczet kary okresu
sp
ę
dzonego na wolno
ś
ci.
Art. 161. § 1. O warunkowym zwolnieniu orzeka s
ą
d penitencjarny; posiedzenie powinno
odby
ć
si
ę
w zakładzie karnym.
§ 2. Wniosek o warunkowe zwolnienie mo
ż
e zło
ż
y
ć
równie
ż
dyrektor zakładu karnego lub
s
ą
dowy kurator zawodowy.
§ 3. (199) Wniosku skazanego lub jego obro
ń
cy, zło
ż
onego przed upływem 3 miesi
ę
cy od
wydania postanowienia o odmowie warunkowego zwolnienia, nie rozpoznaje si
ę
a
ż
do
upływu tego okresu.
Art. 162. § 1. (200) S
ą
d penitencjarny powinien wysłucha
ć
przedstawiciela administracji
zakładu karnego, a tak
ż
e wysłucha
ć
s
ą
dowego kuratora zawodowego, je
ż
eli składał wniosek
o warunkowe zwolnienie oraz uwzgl
ę
dni
ć
ugod
ę
zawart
ą
w wyniku mediacji. W wypadku
skazanego za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w
zwi
ą
zku z zaburzeniami preferencji seksualnych, s
ą
d zasi
ę
ga opinii biegłych.
§ 2. Za
ż
alenie wniesione przez prokuratora podlega rozpoznaniu w terminie 14 dni. Przepis
art. 154 § 1 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 3. Na postanowienie odmawiaj
ą
ce udzielenia warunkowego zwolnienia przysługuje
za
ż
alenie dyrektorowi zakładu karnego lub s
ą
dowemu kuratorowi zawodowemu, je
ż
eli
składali wniosek o warunkowe zwolnienie.
Art. 163. § 1. W sprawach zwi
ą
zanych z wykonaniem orzeczenia o warunkowym zwolnieniu
oraz w sprawie odwołania warunkowego zwolnienia wła
ś
ciwy jest s
ą
d penitencjarny, który
udzielił zwolnienia, a je
ż
eli zwolniony pozostaje pod dozorem - s
ą
d penitencjarny, w którego
okr
ę
gu dozór jest wykonywany.
§ 2. S
ą
d penitencjarny mo
ż
e, w granicach przewidzianych w art. 80 § 1 i 2 Kodeksu karnego,
zmieni
ć
okres próby. S
ą
d mo
ż
e równie
ż
w okresie próby ustanawia
ć
, rozszerza
ć
lub
zmienia
ć
obowi
ą
zki wymienione w art. 72 § 1 Kodeksu karnego albo od wykonania
nało
ż
onych obowi
ą
zków zwolni
ć
, jak równie
ż
odda
ć
skazanego pod dozór lub od dozoru
zwolni
ć
.
§ 3. (201) (uchylony).
§ 4. W okresie próby kurator s
ą
dowy, osoba, stowarzyszenie, organizacja lub instytucja, pod
której dozór oddano zwolnionego, informuje s
ą
d o jego zachowaniu, w szczególno
ś
ci o tym,
czy wykonuje on nało
ż
one obowi
ą
zki i przestrzega porz
ą
dku prawnego.
Oddział 12
Zwalnianie skazanych z zakładów karnych i warunki udzielania im pomocy
Art. 164. § 1. Okres do 6 miesi
ę
cy przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub
przed wykonaniem kary stanowi, w miar
ę
potrzeby, czas niezb
ę
dny na przygotowanie
skazanego do
ż
ycia po zwolnieniu, zwłaszcza dla nawi
ą
zania kontaktu z kuratorem s
ą
dowym
lub podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1. Okres ten ustala, za zgod
ą
skazanego,
komisja penitencjarna.
§ 2. Okres, o którym mowa w § 1, mo
ż
e równie
ż
wyznaczy
ć
s
ą
d penitencjarny w
postanowieniu o udzieleniu lub odmowie warunkowego zwolnienia, je
ż
eli uzna to za
niezb
ę
dne.
Art. 165. § 1. W okresie, o którym mowa w art. 164, skazany powinien w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci
odbywa
ć
kar
ę
w zakładzie karnym poło
ż
onym najbli
ż
ej przyszłego miejsca zamieszkania.
§ 2. (202) Skazanemu mo
ż
na zezwoli
ć
na opuszczenie zakładu karnego, ł
ą
cznie na czas do
14 dni, zwłaszcza w celu podejmowania stara
ń
o uzyskanie po zwolnieniu odpowiednich
mo
ż
liwo
ś
ci zamieszkania i pracy. Zezwolenie na opuszczenie zakładu mo
ż
na przyzna
ć
skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie,
ż
e w
czasie pobytu poza zakładem karnym b
ę
dzie przestrzegał porz
ą
dku prawnego. Zezwolenia
udziela dyrektor zakładu karnego. Przepis art. 139 § 8 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 3. Kurator s
ą
dowy lub podmioty, o których mowa w art. 38 § 1, ustalaj
ą
ze skazanym
zakres niezb
ę
dnej pomocy w społecznej readaptacji i sposób jej udzielenia.
§ 4. Je
ż
eli skazany nie posiada dokumentu to
ż
samo
ś
ci, administracja zakładu karnego
podejmuje czynno
ś
ci niezb
ę
dne do otrzymania przez niego takiego dokumentu. Skazany ma
obowi
ą
zek współdziałania w tym zakresie.
Art. 166. § 1. Zwalnianym skazanym, maj
ą
cym trudno
ś
ci w znalezieniu zatrudnienia,
zakwaterowania oraz otrzymania niezb
ę
dnej pomocy lekarskiej, wła
ś
ciwe organy lub
instytucje udzielaj
ą
niezb
ę
dnej dora
ź
nej pomocy.
§ 2. (203) Dyrektor zakładu karnego zwalniaj
ą
c skazanego, udziela mu stosownych
informacji o mo
ż
liwo
ś
ciach uzyskania niezb
ę
dnej pomocy. W wypadku zwalniania osoby
skazanej za przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w zwi
ą
zku
z zaburzeniami preferencji seksualnych, dyrektor zakładu zawiadamia o tym jednostk
ę
Policji,
wła
ś
ciw
ą
dla miejsca pobytu skazanego po jego zwolnieniu.
§ 3. (204) Skazanemu zwalnianemu z zakładu karnego, który nie dysponuje wystarczaj
ą
cymi
ś
rodkami własnymi i nie ma zapewnionych na wolno
ś
ci dostatecznych
ś
rodków utrzymania,
dyrektor zakładu karnego mo
ż
e udzieli
ć
pomocy pieni
ęż
nej w chwili zwolnienia w wysoko
ś
ci
do 1/3 przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego wynagrodzenia pracowników lub jej odpowiedni
ekwiwalent.
Art. 167. § 1. Skazany, przed zwolnieniem z zakładu karnego, ma prawo zwróci
ć
si
ę
do s
ą
du
penitencjarnego z wnioskiem o zastosowanie wzgl
ę
dem niego dozoru s
ą
dowego kuratora
zawodowego, zwłaszcza je
ś
li oczekuj
ą
ce go warunki
ż
ycia po zwolnieniu z zakładu karnego
mog
ą
mu utrudnia
ć
społeczn
ą
readaptacj
ę
.
§ 2. Oddaj
ą
c skazanego pod dozór s
ą
dowego kuratora zawodowego s
ą
d penitencjarny mo
ż
e
za zgod
ą
skazanego nało
ż
y
ć
na niego obowi
ą
zki, o których mowa w art. 72 § 1 Kodeksu
karnego.
§ 3. Skazanemu oddanemu pod dozór i wypełniaj
ą
cemu nało
ż
one na niego obowi
ą
zki
zapewnia si
ę
w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci tymczasowe zakwaterowanie i udziela pomocy w
otrzymaniu zatrudnienia w miejscach oraz instytucjach wskazanych przez s
ą
dowego kuratora
zawodowego.
§ 4. (205) Czas trwania dozoru, o którym mowa w § 1, nie mo
ż
e przekracza
ć
2 lat; czasu
tego nie okre
ś
la si
ę
z góry. S
ą
d penitencjarny mo
ż
e orzec o zaniechaniu dozoru, je
ż
eli
skazany nie przestrzega polece
ń
s
ą
dowego kuratora zawodowego lub nie wykonuje
nało
ż
onych obowi
ą
zków.
Art. 167a. (206) § 1. Przy zwolnieniu z zakładu karnego skazany otrzymuje, za
pokwitowaniem, znajduj
ą
ce si
ę
w depozycie dokumenty, pieni
ą
dze, przedmioty warto
ś
ciowe i
inne przedmioty, je
ż
eli nie zostały zatrzymane albo zaj
ę
te w drodze zabezpieczenia lub
egzekucji.
§ 2. Skazany otrzymuje ponadto
ś
wiadectwo zwolnienia z zakładu karnego oraz
za
ś
wiadczenie o zatrudnieniu. Skazany wymagaj
ą
cy leczenia otrzymuje skierowanie do
lekarza specjalisty lub do szpitala, je
ż
eli takie s
ą
wskazania lekarskie oraz wyniki
wykonanych bada
ń
diagnostycznych niezb
ę
dnych dla dalszego post
ę
powania leczniczego
lub diagnostycznego.
§ 3. Jako ekwiwalent pomocy pieni
ęż
nej, o której mowa w art. 166 § 3, skazany mo
ż
e
otrzyma
ć
przy zwolnieniu stosown
ą
do pory roku odzie
ż
, bielizn
ę
, obuwie, bilet na przejazd, a
tak
ż
e artykuły
ż
ywno
ś
ciowe na czas podró
ż
y. Decyzje w tym zakresie podejmuje dyrektor
zakładu karnego.
§ 4. Je
ż
eli osoba zwolniona z zakładu karnego wymaga leczenia szpitalnego, a jej stan
zdrowia nie pozwala na przeniesienie do publicznego zakładu opieki zdrowotnej, pozostaje
ona na leczeniu w zakładzie karnym do czasu, gdy jej stan zdrowia pozwoli na takie
przeniesienie.
§ 5. Przepis § 4 ma zastosowanie, je
ż
eli osoba zwolniona wyra
ż
a zgod
ę
na dalsze leczenie
w zakładzie karnym, co powinno by
ć
potwierdzone jej podpisem w indywidualnej
dokumentacji medycznej. W razie niemo
ż
no
ś
ci wyra
ż
enia tej zgody przez osob
ę
zwolnion
ą
,
decyzj
ę
o pozostawieniu jej na leczeniu w zakładzie karnym podejmuje dyrektor zakładu
karnego na wniosek lekarza. Wobec osoby, o której mowa w § 4, stosuje si
ę
przepisy
porz
ą
dkowe obowi
ą
zuj
ą
ce w zakładzie karnym. Przepisy art. 118 § 1, 2 i 4 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 6. Je
ż
eli zwalniany skazany jest niezdolny z powodów zdrowotnych do samodzielnego
powrotu do miejsca zameldowania lub miejsca przebywania bez zameldowania,
administracja zakładu karnego jest obowi
ą
zana w okresie poprzedzaj
ą
cym zwolnienie
nawi
ą
za
ć
kontakt z rodzin
ą
, osob
ą
blisk
ą
lub wskazan
ą
przez skazanego inn
ą
osob
ą
i
powiadomi
ć
j
ą
o terminie zwolnienia. W wypadku gdy działania administracji zakładu karnego
okazały si
ę
bezskuteczne, administracja zakładu karnego jest obowi
ą
zana udzieli
ć
zwolnionemu pomocy w udaniu si
ę
do miejsca zameldowania lub miejsca przebywania bez
zameldowania albo publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
§ 7. Je
ż
eli osoba, o której mowa w § 4, nie wyra
ż
a zgody na dalsze leczenie w zakładzie
karnym, lekarz poucza j
ą
o mo
ż
liwych nast
ę
pstwach zdrowotnych odmowy leczenia. Fakt
odmowy powinien by
ć
potwierdzony podpisem zwolnionego w indywidualnej dokumentacji
medycznej, a w wypadku odmowy podpisu - notatk
ą
urz
ę
dow
ą
na t
ę
okoliczno
ść
.
Art. 168. Je
ż
eli termin zwolnienia skazanego odbywaj
ą
cego kar
ę
przypada na dzie
ń
ustawowo wolny od pracy, zwolnienie to nast
ę
puje w dniu poprzedzaj
ą
cym ten termin.
Oddział 13(207)
Informowanie pokrzywdzonego o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego
Art. 168a. § 1. Na wniosek pokrzywdzonego, odpowiednio, s
ę
dzia penitencjarny lub dyrektor
zakładu karnego niezwłocznie zawiadamia pokrzywdzonego, jego przedstawiciela
ustawowego lub osob
ę
, pod której stał
ą
piecz
ą
pokrzywdzony pozostaje, o zwolnieniu
skazanego z zakładu karnego po odbyciu kary, o ucieczce skazanego z zakładu karnego, a
tak
ż
e o wydaniu decyzji o udzieleniu skazanemu:
1) przepustki, o której mowa w art. 91 pkt 7 i w art. 92 pkt 9,
2) czasowego zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru lub bez konwoju
funkcjonariusza Słu
ż
by Wi
ę
ziennej albo asysty innej osoby godnej zaufania, o którym mowa
w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8, art. 141a § 1 oraz art. 165 § 2,
3) przerwy w wykonaniu kary,
4) warunkowego zwolnienia.
§ 2. O prawie do zło
ż
enia wniosku, o którym mowa w § 1, poucza pokrzywdzonego s
ą
d,
kieruj
ą
c orzeczenie do wykonania.
§ 3. (208) W wypadku zwolnienia z zakładu karnego po odbyciu kary skazanego z
zaburzeniami preferencji seksualnych odbywaj
ą
cego kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci za
przest
ę
pstwo okre
ś
lone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w zwi
ą
zku z tymi
zaburzeniami, a tak
ż
e w wypadku ucieczki takiego skazanego z zakładu karnego lub wydania
decyzji o udzieleniu przepustki lub czasowego zezwolenia, o którym mowa w § 1,
odpowiednio s
ę
dzia penitencjarny lub dyrektor zawiadamia o tym jednostk
ę
Policji, wła
ś
ciw
ą
dla miejsca pobytu skazanego.
Rozdział XI
Wykonywanie dozoru, warunkowego umorzenia post
ę
powania i warunkowego
zawieszenia wykonania kary
Oddział 1
Dozór
Art. 169. § 1. Skazany, na którego nało
ż
ono obowi
ą
zki, a tak
ż
e oddany pod dozór,
obowi
ą
zany jest przestrzega
ć
obowi
ą
zków ustanowionych przez s
ą
d na okres próby lub
zwi
ą
zanych z dozorem.
§ 2. Skazany oddany pod dozór obowi
ą
zany jest bezzwłocznie, a najpó
ź
niej w ci
ą
gu 7 dni od
powzi
ę
cia wiadomo
ś
ci o oddaniu go pod dozór, zgłosi
ć
si
ę
do kuratora s
ą
dowego tego s
ą
du
rejonowego, w okr
ę
gu którego dozór ma by
ć
wykonywany.
§ 3. Skazany obowi
ą
zany jest stawi
ć
si
ę
na wezwanie s
ą
du lub kuratora s
ą
dowego i udziela
ć
wyja
ś
nie
ń
co do przebiegu dozoru i wykonywania nało
ż
onych na niego obowi
ą
zków,
umo
ż
liwi
ć
kuratorowi wej
ś
cie do mieszkania oraz informowa
ć
go o zmianie miejsca
zatrudnienia, zamieszkania lub pobytu.
§ 4. Dozór wykonuje si
ę
w miejscu zamieszkania lub pobytu skazanego, je
ż
eli ustawa nie
stanowi inaczej.
Art. 170. § 1. Sprawowanie dozoru powierza si
ę
kuratorowi s
ą
dowemu tego s
ą
du
rejonowego, w okr
ę
gu którego
ś
rodek ten jest lub ma by
ć
wykonywany.
§ 2. Sprawowanie dozoru mo
ż
e by
ć
powierzone tak
ż
e stowarzyszeniu, organizacji lub
instytucji, do których działalno
ś
ci nale
ż
y troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji
lub pomoc skazanym, albo osobie godnej zaufania; powierzenie dozoru nast
ę
puje na ich
wniosek lub za ich zgod
ą
.
Art. 171. § 1. Kuratorami s
ą
dowymi s
ą
kuratorzy zawodowi i społeczni.
§ 2. Zadaniem kuratora s
ą
dowego, a tak
ż
e innych osób, stowarzysze
ń
, organizacji i instytucji
wykonuj
ą
cych dozór jest pomoc w readaptacji społecznej skazanego. Kontrola
ś
cisłego
wykonywania przez skazanego nało
ż
onych na niego obowi
ą
zków i polece
ń
ma na celu
wychowawcze oddziaływanie i zapobieganie powrotowi do przest
ę
pstwa.
Art. 172. § 1. Kurator s
ą
dowy, któremu powierzono dozór nad skazanym, powinien nawi
ą
za
ć
z nim bezzwłocznie kontakt i poinformowa
ć
go o jego obowi
ą
zkach i uprawnieniach.
§ 2. Kurator s
ą
dowy obowi
ą
zany jest do składania s
ą
dowi okresowych sprawozda
ń
z
przebiegu dozoru, w szczególno
ś
ci ma obowi
ą
zek bezzwłocznego powiadomienia s
ą
du o
popełnieniu przez skazanego przest
ę
pstwa lub o innym ra
żą
cym naruszeniu przez niego
porz
ą
dku prawnego.
Art. 173. § 1. S
ą
dowy kurator zawodowy organizuje i prowadzi działania maj
ą
ce na celu
pomoc skazanemu w społecznej readaptacji oraz kieruje prac
ą
s
ą
dowych kuratorów
społecznych i innych osób wykonuj
ą
cych dozór samodzielnie lub z upowa
ż
nienia
stowarzysze
ń
, organizacji i instytucji.
§ 2. (209) Do zakresu działania s
ą
dowego kuratora zawodowego nale
ż
y w szczególno
ś
ci:
1) kontrolowanie zachowania skazanego w okresie próby,
2) składanie wniosków o zmian
ę
okresu próby w sprawach dotycz
ą
cych wykonywania
postanowienia o warunkowym zwolnieniu,
3) składanie wniosków o ustanowienie, rozszerzenie lub zmian
ę
obowi
ą
zków w okresie
próby, o zwolnienie od wykonania tych obowi
ą
zków albo o oddanie pod dozór lub zwolnienie
od dozoru,
4) składanie wniosków o odroczenie lub o przerw
ę
wykonania kary lub o odwołanie
odroczenia lub przerwy wykonania kary,
5) składanie wniosków o warunkowe zwolnienie i o odwołanie warunkowego zwolnienia,
6) składanie wniosków o zarz
ą
dzenie wykonania kary, której wykonanie warunkowo
zawieszono, oraz o wykonanie kary zast
ę
pczej,
7) składanie wniosków o wszcz
ę
cie post
ę
powa
ń
dotycz
ą
cych wykonania kary ograniczenia
wolno
ś
ci,
8) udzielanie pomocy z funduszu pomocy postpenitencjarnej,
9) branie udziału w posiedzeniach s
ą
du w przedmiocie wykonywania
ś
rodków karnych
zwi
ą
zanych z poddaniem sprawcy próbie, je
ż
eli sprawca oddany był pod dozór lub w
sprawach wszcz
ę
tych na wniosek kuratora,
10) podejmowanie czynno
ś
ci maj
ą
cych na celu przygotowanie skazanego do zwolnienia z
zakładu karnego.
Art. 174. Do zakresu działania s
ą
dowego kuratora społecznego nale
ż
y w szczególno
ś
ci:
1) odwiedzanie osób, których dotyczy post
ę
powanie, w miejscu ich zamieszkania lub
pobytu, w tym równie
ż
w zakładach karnych, oraz kontaktowanie si
ę
z ich rodzin
ą
,
2)
żą
danie niezb
ę
dnych informacji i wyja
ś
nie
ń
od osób znajduj
ą
cych si
ę
w okresie próby,
obj
ę
tych dozorem lub tych, na które nało
ż
ono obowi
ą
zki,
3) współdziałanie z wła
ś
ciwymi stowarzyszeniami, organizacjami i instytucjami w zakresie
poprawy warunków bytowych i zdrowotnych, zatrudnienia i szkolenia osób, których dotyczy
post
ę
powanie wykonawcze,
4) współdziałanie z administracj
ą
zakładów karnych w zakresie odpowiedniego
przygotowania skazanych do zwolnienia,
5) przegl
ą
danie akt s
ą
dowych i sporz
ą
dzanie z nich odpisów w zwi
ą
zku z wykonywaniem
czynno
ś
ci zleconych przez s
ą
d,
6) przeprowadzanie wywiadów
ś
rodowiskowych i zbieranie niezb
ę
dnych informacji od
organów administracji rz
ą
dowej, samorz
ą
du terytorialnego, zakładów pracy, stowarzysze
ń
,
organizacji i instytucji,
7) podejmowanie innych czynno
ś
ci niezb
ę
dnych dla prawidłowego wykonywania kar,
ś
rodków karnych i
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych,
8) udzielanie skazanym innej stosownej pomocy.
Art. 175. § 1. Stowarzyszenia, organizacje i instytucje, którym powierzono sprawowanie
dozoru, obowi
ą
zane s
ą
w szczególno
ś
ci do:
1) bezzwłocznego wyznaczenia przedstawiciela do wykonywania czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z
dozorem oraz udzielania mu pomocy w prawidłowym ich wykonywaniu,
2) utrzymywania, przez wyznaczonego przedstawiciela, niezb
ę
dnych kontaktów z s
ą
dem i
s
ą
dowym kuratorem zawodowym,
3) zapewnienia, aby wyznaczony przedstawiciel wykonywał prawidłowo powierzone mu
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z dozorem oraz przedstawiał s
ą
dowi okresowe sprawozdania o
zachowaniu si
ę
skazanego w okresie próby.
§ 2. Do osoby godnej zaufania oraz przedstawiciela stowarzyszenia, organizacji i instytucji
stosuje si
ę
odpowiednio art. 174, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
Art. 176. (210) Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
la, w drodze rozporz
ą
dzenia, szczegółowy
zakres praw i obowi
ą
zków kuratorów s
ą
dowych, stowarzysze
ń
, organizacji, instytucji oraz
osób, którym powierzono sprawowanie dozoru, a tak
ż
e zasady i tryb wykonywania dozoru
stosowanego w zwi
ą
zku z orzeczonymi karami,
ś
rodkami karnymi, zabezpieczaj
ą
cymi i
profilaktycznymi oraz tryb wyznaczania przedstawicieli przez stowarzyszenia, organizacje i
instytucje.
Oddział 2
Warunkowe umorzenie post
ę
powania karnego
Art. 177. W sprawach zwi
ą
zanych z wykonywaniem orzeczenia o warunkowym umorzeniu
post
ę
powania karnego wła
ś
ciwy jest s
ą
d, który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji,
jednak
ż
e w stosunku do osoby oddanej pod dozór, w kwestiach dotycz
ą
cych wykonania tego
ś
rodka oraz obowi
ą
zków zwi
ą
zanych z okresem próby, wła
ś
ciwy jest s
ą
d rejonowy, w
którego okr
ę
gu dozór jest lub ma by
ć
wykonywany.
Oddział 3
Warunkowe zawieszenie wykonania kary
Art. 178. § 1. W sprawach zwi
ą
zanych z wykonaniem orzeczenia o warunkowym zawieszeniu
wykonania kary oraz w sprawie zarz
ą
dzenia wykonania zawieszonej kary wła
ś
ciwy jest s
ą
d,
który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji, jednak
ż
e w stosunku do osoby skazanej
przez s
ą
d powszechny pozostaj
ą
cej pod dozorem wła
ś
ciwy jest s
ą
d rejonowy, w którego
okr
ę
gu dozór jest lub ma by
ć
wykonywany.
§ 2. (211) Przed wydaniem postanowienia w przedmiocie zarz
ą
dzenia wykonania
zawieszonej kary, s
ą
d powinien wysłucha
ć
skazanego lub jego obro
ń
c
ę
, chyba
ż
e zachodz
ą
okoliczno
ś
ci zarz
ą
dzenia wykonania kary okre
ś
lone w art. 75 § 1 Kodeksu karnego.
Rozdział XII
Ś
rodki karne
Oddział 1
Pozbawienie praw publicznych
Art. 179. W razie orzeczenia pozbawienia praw publicznych s
ą
d zawiadamia:
1) wła
ś
ciwy dla miejsca ostatniego zamieszkania lub pobytu skazanego odpowiedni organ
administracji publicznej,
2) Kancelari
ę
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, je
ż
eli skazany ma order, odznaczenie
lub tytuł honorowy,
3) organy i instytucje, w których skazany pełnił ostatnio funkcje obj
ę
te utrat
ą
,
4) organ wła
ś
ciwy w sprawach powszechnego obowi
ą
zku obrony, w którego ewidencji
skazany figuruje.
Oddział 2
Zakazy i obowi
ą
zek(212)
Art. 180. W razie orzeczenia zakazu zajmowania okre
ś
lonego stanowiska lub wykonywania
okre
ś
lonego zawodu, s
ą
d przesyła odpis wyroku wła
ś
ciwemu organowi administracji
rz
ą
dowej lub samorz
ą
du terytorialnego oraz pracodawcy albo instytucji, w której skazany
zajmuje obj
ę
te zakazem stanowisko lub wykonuje obj
ę
ty zakazem zawód. Je
ż
eli skazany
zajmuje stanowisko kierownicze lub inne odpowiedzialne stanowisko, s
ą
d przesyła odpis
wyroku równie
ż
wła
ś
ciwej jednostce nadrz
ę
dnej.
Art. 181. W razie orzeczenia zakazu prowadzenia okre
ś
lonej działalno
ś
ci gospodarczej, s
ą
d
przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rz
ą
dowej lub samorz
ą
du
terytorialnego, wła
ś
ciwemu dla miejsca zamieszkania skazanego lub dla miejsca
prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej obj
ę
tej zakazem.
Art. 181a. (213) § 1. W razie orzeczenia obowi
ą
zku powstrzymania si
ę
od przebywania w
okre
ś
lonych
ś
rodowiskach lub miejscach, zakazu kontaktowania si
ę
z okre
ś
lonymi osobami
lub zakazu opuszczania okre
ś
lonego miejsca pobytu bez zgody s
ą
du, s
ą
d przesyła odpis
wyroku jednostce Policji, a tak
ż
e odpowiedniemu organowi administracji rz
ą
dowej lub
samorz
ą
du terytorialnego, wła
ś
ciwemu dla miejsca pobytu skazanego.
§ 2. Nadzór nad wykonywaniem obowi
ą
zku powstrzymania si
ę
od przebywania w
okre
ś
lonych
ś
rodowiskach lub miejscach, zakazu kontaktowania si
ę
z okre
ś
lonymi osobami
lub zakazu opuszczania okre
ś
lonego miejsca pobytu bez zgody s
ą
du powierza si
ę
zawodowemu kuratorowi s
ą
dowemu.
§ 3. W sprawach zwi
ą
zanych z wykonywaniem obowi
ą
zku powstrzymania si
ę
od
przebywania w okre
ś
lonych
ś
rodowiskach lub miejscach, zakazu kontaktowania si
ę
z
okre
ś
lonymi osobami lub zakazu opuszczania okre
ś
lonego miejsca pobytu bez zgody s
ą
du
wła
ś
ciwy jest s
ą
d rejonowy, w którego okr
ę
gu ustalono miejsce pobytu skazanego.
§ 4. Przepisy art. 169 i 172 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 182. (214) § 1. W razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, s
ą
d przesyła odpis
wyroku odpowiedniemu organowi administracji rz
ą
dowej lub samorz
ą
du terytorialnego
wła
ś
ciwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. Je
ż
eli skazany prowadził pojazd
wykonuj
ą
c prac
ę
zarobkow
ą
, o orzeczeniu s
ą
d zawiadamia ponadto pracodawc
ę
, u którego
skazany jest zatrudniony.
§ 2. Organ, do którego przesłano orzeczenie zawieraj
ą
ce zakaz prowadzenia pojazdów,
zobowi
ą
zany jest cofn
ąć
uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie
mo
ż
e wyda
ć
tych uprawnie
ń
w okresie obowi
ą
zywania zakazu.
Art. 183. Je
ż
eli skazany, w zwi
ą
zku z wykonywanym przez siebie zawodem lub
prowadzeniem okre
ś
lonej działalno
ś
ci gospodarczej, nale
ż
y do zrzeszenia zawodowego,
stowarzyszenia, zwi
ą
zku lub cechu albo innej organizacji gospodarczej, s
ą
d zawiadamia je o
orzeczeniu zakazu wykonywania zawodu lub prowadzenia okre
ś
lonej działalno
ś
ci
gospodarczej.
Art. 184. Przesyłaj
ą
c odpis wyroku, w którym orzeczono
ś
rodek karny wymieniony w
niniejszym oddziale lub oddziale 1, albo zawiadomienie o wymierzeniu takiego
ś
rodka, s
ą
d
podaje na podstawie tre
ś
ci wyroku dat
ę
pocz
ą
tkow
ą
, od której nale
ż
y liczy
ć
okres
wykonywania tego
ś
rodka.
Art. 185. Pracodawcy lub instytucje wymienione w art. 180 i 181 podejmuj
ą
stosowne decyzje
i bezzwłocznie zawiadamiaj
ą
o tym s
ą
d, który w razie stwierdzenia nieprawidłowo
ś
ci
nakazuje je usun
ąć
.
Art. 186. Je
ż
eli wobec skazanego zastosowano art. 72 § 1 Kodeksu karnego, przepisy art.
180 i 181 stosuje si
ę
odpowiednio.
Oddział 3
Przepadek(215)
Art. 187. (216) S
ą
d bezzwłocznie po uprawomocnieniu si
ę
wyroku przesyła jego odpis lub
wyci
ą
g urz
ę
dowi skarbowemu, wła
ś
ciwemu ze wzgl
ę
du na siedzib
ę
s
ą
du pierwszej instancji,
w celu wykonania
ś
rodka karnego w postaci orzeczonego przepadku lub nawi
ą
zki na rzecz
Skarbu Pa
ń
stwa.
Art. 188. (217) § 1. Wykonuj
ą
c
ś
rodek karny przepadku, urz
ą
d skarbowy przejmuje w
posiadanie składniki mienia wymienione w wyroku.
§ 2. Wykonuj
ą
c
ś
rodek karny przepadku przedmiotów, równowarto
ś
ci takich przedmiotów,
korzy
ś
ci osi
ą
gni
ę
tych z przest
ę
pstwa albo równowarto
ś
ci takich korzy
ś
ci, urz
ą
d skarbowy, w
razie potrzeby, ustala składniki mienia obj
ę
tego przepadkiem, przed ich przej
ę
ciem.
§ 3. Przed przyst
ą
pieniem do przej
ę
cia składników mienia, o których mowa w § 1 lub 2, urz
ą
d
skarbowy nie ma obowi
ą
zku wcze
ś
niejszego wzywania osoby, u której si
ę
znajduj
ą
, do ich
wydania.
§ 4. Przej
ę
te nieruchomo
ś
ci urz
ą
d skarbowy przekazuje w zarz
ą
d wła
ś
ciwym organom
administracji publicznej.
§ 5. Przej
ę
te rzeczy ruchome, wierzytelno
ś
ci i inne prawa maj
ą
tkowe urz
ą
d skarbowy
spieni
ęż
a według przepisów o egzekucji
ś
wiadcze
ń
pieni
ęż
nych w post
ę
powaniu
egzekucyjnym w administracji.
§ 6. Przej
ę
te przedmioty o warto
ś
ci historycznej, naukowej lub artystycznej spieni
ęż
a si
ę
, gdy
wskazane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków pa
ń
stwowe muzeum, biblioteka lub
archiwum nie wyra
żą
zgody na ich nieodpłatne nabycie.
Art. 189. Przepadek rzeczy głównej obejmuje równie
ż
przynale
ż
no
ś
ci tej rzeczy, chyba
ż
e co
innego wynika z orzeczenia.
Art. 190. § 1. (218) Orzeczony
ś
rodek karny przepadku nie narusza praw rzeczowych
ograniczonych obci
ąż
aj
ą
cych obj
ę
te przepadkiem składniki mienia, z wyj
ą
tkiem hipoteki i
zastawu, które wygasaj
ą
, a wierzytelno
ś
ci zabezpieczone tymi prawami podlegaj
ą
zaspokojeniu do wysoko
ś
ci sumy uzyskanej ze spieni
ęż
enia składników mienia lub ich
warto
ś
ci, gdy nie zostan
ą
spieni
ęż
one i nie podlegaj
ą
zniszczeniu.
§ 2. Zaspokojenie wierzyciela, którego wierzytelno
ść
jest zabezpieczona hipotek
ą
lub
zastawem, je
ż
eli przedmiot zastawu nie podlega spieni
ęż
eniu, nast
ę
puje po oszacowaniu
nieruchomo
ś
ci lub przedmiotu zastawu. Oszacowanie nieruchomo
ś
ci, według przepisów o
egzekucji z nieruchomo
ś
ci, urz
ą
d skarbowy zleca komornikowi s
ą
dowemu.
Art. 191. (219) § 1. Podstaw
ę
ujawnienia Skarbu Pa
ń
stwa jako wła
ś
ciciela nieruchomo
ś
ci w
ksi
ę
dze wieczystej oraz podstaw
ę
wykre
ś
lenia obci
ąż
aj
ą
cych j
ą
hipotek stanowi orzeczenie o
zastosowaniu
ś
rodka karnego przepadku, które nieruchomo
ś
ci tej dotyczy.
§ 2. W razie wytoczenia przez osob
ę
trzeci
ą
powództwa o zwolnienie nieruchomo
ś
ci od
wykonania
ś
rodka karnego przepadku, wpis własno
ś
ci Skarbu Pa
ń
stwa do ksi
ę
gi wieczystej
mo
ż
e nast
ą
pi
ć
po prawomocnym oddaleniu powództwa.
Art. 192. § 1. (220) W razie uchylenia orzeczenia o przepadku, darowania tego
ś
rodka lub
zwolnienia rzeczy w wyniku wniesionego powództwa, składniki mienia przej
ę
te w trakcie
wykonania
ś
rodka karnego zwraca si
ę
uprawnionemu. W razie niemo
ż
no
ś
ci zwrotu, Skarb
Pa
ń
stwa odpowiada za szkod
ę
, któr
ą
poniósł uprawniony.
§ 2. Osoba, której zwraca si
ę
przedmioty obj
ę
te przepadkiem lub wypłaca odszkodowanie w
ramach odpowiedzialno
ś
ci, o której mowa w § 1, obowi
ą
zana jest do zwrotu Skarbowi
Pa
ń
stwa sum zapłaconych wierzycielom na podstawie art. 190 do wysoko
ś
ci warto
ś
ci
zwróconych składników mienia lub wypłaconego odszkodowania. Je
ż
eli zwrotowi podlega
nieruchomo
ść
, wierzytelno
ść
Skarbu Pa
ń
stwa zabezpiecza si
ę
przez wpis hipoteki
przymusowej w ksi
ę
dze wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomo
ś
ci. Podstaw
ę
wpisu
stanowi postanowienie o zabezpieczeniu, wydane przez urz
ą
d skarbowy.
§ 3. W zakresie nie uregulowanym w niniejszej ustawie do odpowiedzialno
ś
ci, o której mowa
w § 1, stosuje si
ę
przepisy Kodeksu cywilnego.
Art. 193. § 1. Je
ż
eli orzeczono przepadek przedmiotów doł
ą
czonych do akt sprawy lub
przechowywanych w s
ą
dowej składnicy dowodów, s
ą
d wydaje te przedmioty wła
ś
ciwemu
organowi skarbowemu.
§ 2. Je
ż
eli orzeczono przepadek przedmiotów zabezpieczonych i oddanych na
przechowanie, s
ą
d naka
ż
e instytucji lub osobie, której przedmioty te oddano na
przechowanie, aby wydała je wła
ś
ciwemu urz
ę
dowi skarbowemu.
Art. 194. (221) Minister Sprawiedliwo
ś
ci mo
ż
e okre
ś
li
ć
, w drodze rozporz
ą
dzenia, wykaz
przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje si
ę
bezpo
ś
rednio innym
organom ni
ż
organ egzekucyjny wymieniony w art. 187, maj
ą
c na uwadze w szczególno
ś
ci
wła
ś
ciwo
ść
tych organów oraz rodzaj przedmiotów podlegaj
ą
cych przekazaniu.
Art. 195. Je
ż
eli warto
ść
przedmiotów, których przepadek orzeczono, jest nieznaczna, s
ą
d
pozostawia je w aktach sprawy albo zarz
ą
dza ich zniszczenie. Z czynno
ś
ci zniszczenia
sporz
ą
dza si
ę
protokół.
Art. 195a. (222) § 1. Je
ż
eli jednym postanowieniem zabezpieczono gro
żą
cy przepadek oraz
grzywn
ę
, obowi
ą
zek naprawienia szkody lub zado
ść
uczynienia za doznan
ą
krzywd
ę
,
ś
wiadczenie pieni
ęż
ne albo nawi
ą
zk
ę
, s
ą
d lub prokurator, który wydał to postanowienie,
mo
ż
e zleci
ć
jego wykonanie w cało
ś
ci organowi okre
ś
lonemu w art. 187.
§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1, je
ż
eli orzeczono przepadek, urz
ą
d skarbowy
prowadzi równie
ż
egzekucj
ę
orzeczonej jednocze
ś
nie grzywny i zas
ą
dzonych od skazanego
kosztów s
ą
dowych oraz egzekucj
ę
orzeczonego obowi
ą
zku naprawienia szkody lub
zado
ść
uczynienia za doznan
ą
krzywd
ę
,
ś
wiadczenia pieni
ęż
nego albo nawi
ą
zki.
Oddział 4
Naprawienie szkody, zado
ść
uczynienie, nawi
ą
zka i
ś
wiadczenie pieni
ęż
ne(223)
Art. 196. § 1. (224) W razie orzeczenia obowi
ą
zku naprawienia szkody lub zado
ść
uczynienia
na rzecz osoby, która nie brała udziału w sprawie, nawi
ą
zki lub
ś
wiadczenia pieni
ęż
nego,
s
ą
d, z urz
ę
du i bez pobierania jakichkolwiek opłat, przesyła tytuł egzekucyjny
pokrzywdzonemu lub innej osobie uprawnionej.
§ 2. Przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji - nale
ż
no
ś
ci z tytułu obowi
ą
zku naprawienia
szkody, nawi
ą
zki lub
ś
wiadczenia pieni
ęż
nego podlegaj
ą
zaspokojeniu w kolejno
ś
ci
przewidzianej dla nale
ż
no
ś
ci wierzycieli, którzy prowadzili egzekucj
ę
, według przepisów
Kodeksu post
ę
powania cywilnego, chyba
ż
e ze wzgl
ę
du na rodzaj nale
ż
no
ś
ci podlegaj
ą
zaspokojeniu w kolejno
ś
ci wy
ż
szej.
Art. 196a. (225) § 1. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne
wpisane do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwo
ś
ci, o którym mowa w art.
49a § 2 Kodeksu karnego, s
ą
obowi
ą
zane do ko
ń
ca ka
ż
dego roku kalendarzowego
przekaza
ć
Ministrowi Sprawiedliwo
ś
ci aktualne informacje o swoich podstawowych
zadaniach lub celach statutowych, za
ś
fundacje, stowarzyszenia oraz organizacje społeczne
równie
ż
informacje o zasi
ę
gu działania.
§ 2. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia lub organizacje społeczne, które w wyniku
wykonania prawomocnie orzeczonego
ś
rodka karnego w postaci nawi
ą
zki okre
ś
lonej w art.
47 Kodeksu karnego lub
ś
wiadczenia pieni
ęż
nego okre
ś
lonego w art. 49 Kodeksu karnego
otrzymały
ś
rodki finansowe, s
ą
obowi
ą
zane do sporz
ą
dzania i przekazywania Ministrowi
Sprawiedliwo
ś
ci rocznych sprawozda
ń
dotycz
ą
cych wykorzystania tych
ś
rodków w terminie
do dnia 20 lutego roku nast
ę
puj
ą
cego po roku, w którym je otrzymały, oraz do wyodr
ę
bnienia
tych
ś
rodków w ewidencji ksi
ę
gowej.
§ 3. Sprawozdanie, o którym mowa w § 2, powinno zawiera
ć
informacj
ę
o wysoko
ś
ci
otrzymanych
ś
rodków finansowych oraz rozliczenie tych
ś
rodków, ze wskazaniem celów, na
które zostały przeznaczone.
§ 4. Minister Sprawiedliwo
ś
ci mo
ż
e zleci
ć
kontrol
ę
zgodno
ś
ci z prawdziwym stanem danych
zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w § 2. Kontrola mo
ż
e tak
ż
e dotyczy
ć
spełnienia
przez instytucj
ę
, fundacj
ę
, stowarzyszenie lub organizacje społeczne obowi
ą
zków, o których
mowa w § 1 lub 2. Ocenie Ministra Sprawiedliwo
ś
ci podlega równie
ż
celowo
ść
i
gospodarno
ść
wydatkowania przez te podmioty otrzymanych
ś
rodków.
§ 5. W przypadku stwierdzenia,
ż
e instytucja, stowarzyszenie, fundacja lub organizacja
społeczna wykorzystała
ś
rodki finansowe, o których mowa w § 2, niezgodnie z ich
przeznaczeniem, nie wyodr
ę
bniła tych
ś
rodków w ewidencji ksi
ę
gowej lub nie przekazała
informacji, o których mowa w § 1, Minister Sprawiedliwo
ś
ci wykre
ś
la, w drodze decyzji
administracyjnej, ten podmiot z wykazu, o którym mowa w art. 49a § 2 Kodeksu karnego.
§ 6. Prezesi s
ą
dów apelacyjnych s
ą
obowi
ą
zani, w terminie do dnia 20 lutego ka
ż
dego roku,
przekaza
ć
Ministrowi Sprawiedliwo
ś
ci zestawienie
ś
rodków finansowych przekazanych w
poprzednim roku poszczególnym instytucjom, fundacjom, stowarzyszeniom oraz
organizacjom społecznym, w wyniku wykonania orzecze
ń
, o których mowa w § 2, zapadłych
w s
ą
dach na obszarze danej apelacji.
Oddział 5
Podanie wyroku do publicznej wiadomo
ś
ci
Art. 197. § 1. S
ą
d okre
ś
la sposób podania wyroku do publicznej wiadomo
ś
ci, je
ż
eli nie
okre
ś
lono tego w wyroku.
§ 2. Na postanowienie w tym przedmiocie za
ż
alenie przysługuje tak
ż
e pokrzywdzonemu,
cho
ć
by nie był stron
ą
w procesie.
Art. 198. § 1. W razie orzeczenia podania wyroku do publicznej wiadomo
ś
ci przez ogłoszenie
w czasopi
ś
mie, s
ą
d przesyła odpis wyroku lub wyci
ą
g z wyroku, ze wzmiank
ą
dotycz
ą
c
ą
prawomocno
ś
ci, redakcji okre
ś
lonego w wyroku czasopisma, z poleceniem wydrukowania w
jednym z najbli
ż
szych jego numerów.
§ 2. Redakcja czasopisma ma obowi
ą
zek zawiadomi
ć
s
ą
d o wykonaniu polecenia,
przesyłaj
ą
c jednocze
ś
nie egzemplarz, w którym zamieszczono ogłoszenie; w razie
nieprawidłowo
ś
ci s
ą
d nakazuje je usun
ąć
.
Art. 199. § 1. W razie orzeczenia podania wyroku do publicznej wiadomo
ś
ci w inny sposób,
s
ą
d - zgodnie z tre
ś
ci
ą
wyroku - wydaje komu nale
ż
y odpowiednie polecenie, przesyłaj
ą
c
jednocze
ś
nie odpis wyroku lub wyci
ą
g z wyroku ze wzmiank
ą
o prawomocno
ś
ci.
§ 2. Ten, kto otrzymał polecenie, ma obowi
ą
zek je wykona
ć
w czasie, miejscu i w sposób
okre
ś
lony przez s
ą
d oraz bezzwłocznie zawiadomi
ć
o tym s
ą
d, który w razie zauwa
ż
enia
nieprawidłowo
ś
ci nakazuje je usun
ąć
.
Rozdział XIII
Ś
rodki zabezpieczaj
ą
ce
Art. 200. (226) § 1.
Ś
rodki zabezpieczaj
ą
ce zwi
ą
zane z umieszczeniem sprawcy w zakładzie
zamkni
ę
tym, przewidziane w Kodeksie karnym, wykonuje si
ę
w zakładach psychiatrycznych i
w zakładach leczenia odwykowego.
§ 2. Zakłady psychiatryczne, o których mowa w § 1, mog
ą
by
ć
organizowane jako zakłady
dysponuj
ą
ce warunkami:
1) podstawowego zabezpieczenia,
2) wzmocnionego zabezpieczenia,
3) maksymalnego zabezpieczenia.
§ 3. Zakłady leczenia odwykowego, o których mowa w § 1, mog
ą
by
ć
organizowane jako
zakłady dysponuj
ą
ce warunkami wzmocnionego zabezpieczenia.
§ 4. Zakłady, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, podlegaj
ą
wła
ś
ciwej jednostce samorz
ą
du
terytorialnego.
§ 5. Zakłady, o których mowa w § 2 pkt 3, podlegaj
ą
ministrowi wła
ś
ciwemu do spraw
zdrowia.
Art. 200a. (227) Do zamkni
ę
tego zakładu psychiatrycznego dysponuj
ą
cego warunkami
maksymalnego zabezpieczenia kieruje si
ę
sprawc
ę
, je
ż
eli:
1) jego powtarzaj
ą
ce si
ę
zachowania zagra
ż
aj
ą
ce
ż
yciu lub zdrowiu innych osób lub
powoduj
ą
ce niszczenie przedmiotów znacznej warto
ś
ci nie mog
ą
by
ć
opanowane w
zamkni
ę
tym zakładzie psychiatrycznym dysponuj
ą
cym warunkami wzmocnionego
zabezpieczenia,
2) nie jest mo
ż
liwe zapobie
ż
enie samowolnemu oddaleniu si
ę
z zamkni
ę
tego zakładu
psychiatrycznego dysponuj
ą
cego wzmocnionymi warunkami zabezpieczenia sprawcy,
stwarzaj
ą
cego znaczne zagro
ż
enie poza zakładem.
Art. 200b. (228) Do zamkni
ę
tego zakładu psychiatrycznego lub do zakładu leczenia
odwykowego dysponuj
ą
cego warunkami wzmocnionego zabezpieczenia kieruje si
ę
sprawc
ę
,
je
ż
eli:
1) jego zachowania zagra
ż
aj
ą
ce
ż
yciu lub zdrowiu innych osób lub powoduj
ą
ce niszczenie
przedmiotów znacznej warto
ś
ci nie mog
ą
by
ć
opanowane w zamkni
ę
tym zakładzie
psychiatrycznym lub w zakładzie leczenia odwykowego, dysponuj
ą
cym warunkami
podstawowego zabezpieczenia,
2) nie jest mo
ż
liwe zapobie
ż
enie samowolnemu oddaleniu si
ę
z zamkni
ę
tego zakładu
psychiatrycznego lub z zakładu leczenia odwykowego, dysponuj
ą
cego warunkami
podstawowego zabezpieczenia sprawcy, stwarzaj
ą
cego zagro
ż
enie poza zakładem.
Art. 200c. (229) Do zamkni
ę
tego zakładu psychiatrycznego lub do zakładu leczenia
odwykowego dysponuj
ą
cego warunkami podstawowego zabezpieczenia kieruje si
ę
sprawc
ę
,
który nie kwalifikuje si
ę
do zakładu psychiatrycznego lub do zakładu leczenia odwykowego, o
których mowa w art. 200a oraz w art. 200b.
Art. 201. (230) § 1. W celu zapewnienia wła
ś
ciwego miejsca wykonywania
ś
rodków
zabezpieczaj
ą
cych, o których mowa w art. 200 § 1 i 2, minister wła
ś
ciwy do spraw zdrowia
powołuje komisj
ę
psychiatryczn
ą
do spraw
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych.
§ 2. Wykonuj
ą
c orzeczenie o zastosowaniu
ś
rodka zabezpieczaj
ą
cego zwi
ą
zanego z
umieszczeniem w zamkni
ę
tym zakładzie psychiatrycznym lub w zakładzie leczenia
odwykowego, s
ą
d, po zasi
ę
gni
ę
ciu opinii komisji psychiatrycznej do spraw
ś
rodków
zabezpieczaj
ą
cych, okre
ś
la rodzaj zakładu, o którym mowa w art. 200 § 2 lub 3, i przesyła
odpis orzeczenia wraz z poleceniem doprowadzenia sprawcy wła
ś
ciwej stacji pogotowia
ratunkowego, wła
ś
ciwej jednostce Policji lub wła
ś
ciwemu organowi wojskowemu, a odpis
orzeczenia i polecenie przyj
ę
cia - kierownikowi wła
ś
ciwego zakładu.
§ 3. Je
ż
eli sprawca przebywa w zakładzie karnym albo w areszcie
ś
ledczym, polecenie
doprowadzenia s
ą
d przesyła dyrektorowi tego zakładu lub aresztu, zał
ą
czaj
ą
c odpis
orzeczenia.
§ 4. Minister wła
ś
ciwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo
ś
ci,
okre
ś
la, w drodze rozporz
ą
dzenia, tryb powoływania i zadania komisji psychiatrycznej do
spraw
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych, jej skład oraz wykaz zamkni
ę
tych zakładów
psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych, a tak
ż
e ich pojemno
ść
i warunki zabezpieczenia, z
uwzgl
ę
dnieniem szczegółowych zasad kierowania do takich zakładów, post
ę
powania ze
sprawcami w nich umieszczonymi oraz regulamin organizacyjno-porz
ą
dkowy wykonywania
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych, maj
ą
c na uwadze w szczególno
ś
ci poddanie sprawcy
umieszczonego w zamkni
ę
tym zakładzie psychiatrycznym lub w zakładzie leczenia
odwykowego wła
ś
ciwemu leczeniu lub terapii, przeciwdziałanie zachowaniom sprawcy
zagra
ż
aj
ą
cym
ż
yciu i zdrowiu innych osób lub powoduj
ą
cym niszczenie przedmiotów
znacznej warto
ś
ci oraz zapobie
ż
enie samowolnemu oddaleniu si
ę
sprawcy stwarzaj
ą
cego
zagro
ż
enie poza zakładem.
Art. 202. (231) Sprawc
ę
, wobec którego wykonywany jest
ś
rodek zabezpieczaj
ą
cy, obejmuje
si
ę
odpowiednim post
ę
powaniem leczniczym, terapeutycznym i rehabilitacyjnym, a tak
ż
e
resocjalizacyjnym, którego celem jest poprawa stanu jego zdrowia i zachowania, w stopniu
umo
ż
liwiaj
ą
cym powrót do
ż
ycia w społecze
ń
stwie i dalsze leczenie w warunkach poza
zakładem.
Art. 203. § 1. (232) Kierownik zakładu zamkni
ę
tego, w którym wykonuje si
ę
ś
rodek
zabezpieczaj
ą
cy, nie rzadziej ni
ż
co 6 miesi
ę
cy przesyła do s
ą
du opini
ę
o stanie zdrowia
sprawcy umieszczonego w tym zakładzie i o post
ę
pach w leczeniu lub terapii; opini
ę
tak
ą
obowi
ą
zany jest przesła
ć
bezzwłocznie, je
ż
eli w zwi
ą
zku ze zmian
ą
stanu zdrowia sprawcy
uzna,
ż
e jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne.
§ 2. S
ą
d mo
ż
e w ka
ż
dym czasie
żą
da
ć
opinii o stanie zdrowia i stosowanym leczeniu lub
terapii oraz ich wyników wobec sprawcy umieszczonego w zakładzie, o którym mowa w § 1.
Art. 204. (233) S
ą
d, nie rzadziej ni
ż
co 6 miesi
ę
cy, a w wypadku uzyskania opinii,
ż
e dalsze
pozostawanie sprawcy w zamkni
ę
tym zakładzie, w którym wykonuje si
ę
ś
rodek
zabezpieczaj
ą
cy, nie jest konieczne, bezzwłocznie orzeka w przedmiocie dalszego
stosowania tego
ś
rodka. W razie potrzeby s
ą
d zasi
ę
ga opinii innych biegłych.
Art. 204a. (234) Wobec sprawcy umieszczonego w zamkni
ę
tym zakładzie psychiatrycznym
lub w zakładzie leczenia odwykowego mo
ż
na stosowa
ć
ś
rodki przymusu bezpo
ś
redniego na
zasadach, w trybie i w sposób okre
ś
lony w przepisach o ochronie zdrowia psychicznego.
Art. 204b. (235) W zakładach, o których mowa w art. 200 § 2 pkt 2 i 3 oraz w § 3, dopuszcza
si
ę
kontrolowanie przedmiotów posiadanych przez sprawców oraz pomieszcze
ń
, w których
oni przebywaj
ą
. Przepisy art. 116 § 4-6 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 204c. (236) Osobiste kontakty sprawcy przebywaj
ą
cego w zakładzie, o którym mowa w
art. 200 § 2 pkt 2 lub 3 albo w § 3, z osobami odwiedzaj
ą
cymi mog
ą
odbywa
ć
si
ę
tylko za
zgod
ą
kierowników tych zakładów. Mo
ż
na odmówi
ć
udzielenia takiej zgody, w szczególno
ś
ci
gdy kontakty te powoduj
ą
wzrost ryzyka zachowa
ń
niebezpiecznych.
Art. 205. (237) Do wykonania
ś
rodków zabezpieczaj
ą
cych, które polegaj
ą
na zakazie
zajmowania okre
ś
lonych stanowisk, wykonywania okre
ś
lonego zawodu lub prowadzenia
okre
ś
lonej działalno
ś
ci gospodarczej, przepadku albo zakazie prowadzenia pojazdów,
stosuje si
ę
art. 180-193 i art. 195.
Rozdział XIV
Nale
ż
no
ś
ci s
ą
dowe
Art. 206. § 1. S
ą
d wzywa osob
ę
zobowi
ą
zan
ą
do uiszczenia kosztów s
ą
dowych lub
pieni
ęż
nej kary porz
ą
dkowej do ich zapłacenia w terminie 30 dni, a w razie bezskutecznego
upływu tego terminu nale
ż
no
ś
ci te
ś
ci
ą
ga si
ę
w drodze egzekucji.
§ 2. (238) W zakresie odraczania, rozkładania na raty i umarzania nale
ż
no
ś
ci s
ą
dowych,
stosuje si
ę
odpowiednio art. 49-51, przy czym okres odroczenia wykonania albo rozło
ż
enia
na raty pieni
ęż
nej kary porz
ą
dkowej nie mo
ż
e przekroczy
ć
6 miesi
ę
cy.
§ 3. (239) Przepisy § 1 i 2 maj
ą
odpowiednie zastosowanie do wykonania orzeczenia o
nawi
ą
zce na rzecz Skarbu Pa
ń
stwa oraz do obowi
ą
zku uiszczenia kwoty pieni
ęż
nej,
stanowi
ą
cej równowarto
ść
orzeczonego przepadku, z tym
ż
e okres odroczenia wykonania
tych nale
ż
no
ś
ci albo rozło
ż
enia na raty nie mo
ż
e przekroczy
ć
1 roku.
Rozdział XV
Tymczasowe aresztowanie
Art. 207. Wykonanie tymczasowego aresztowania słu
ż
y realizacji celów, dla których ten
ś
rodek zastosowano, a w szczególno
ś
ci zabezpieczeniu prawidłowego toku post
ę
powania
karnego.
Art. 207a. (240) Sposób wykonywania tymczasowego aresztowania nie mo
ż
e narusza
ć
uprawnie
ń
procesowych tymczasowo aresztowanego.
Art. 208. § 1. Areszty
ś
ledcze podlegaj
ą
Ministrowi Sprawiedliwo
ś
ci.
§ 2. Tymczasowe aresztowanie wykonuje si
ę
w aresztach
ś
ledczych.
§ 3. (241) Areszty
ś
ledcze mog
ą
by
ć
tworzone jako samodzielne areszty lub jako
wyodr
ę
bnione oddziały zakładów karnych. Kilka aresztów
ś
ledczych mo
ż
e posiada
ć
wspóln
ą
administracj
ę
b
ą
d
ź
wydzielone słu
ż
by.
§ 4. (242) Aresztem
ś
ledczym kieruje dyrektor; wyodr
ę
bnionym oddziałem mo
ż
e kierowa
ć
podlegaj
ą
cy dyrektorowi kierownik.
§ 5. (243) Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w drodze zarz
ą
dzenia, tworzy i znosi areszty
ś
ledcze,
maj
ą
c na wzgl
ę
dzie istniej
ą
ce potrzeby w tym zakresie.
§ 6. (244) Dyrektor Generalny Słu
ż
by Wi
ę
ziennej okre
ś
la, w drodze zarz
ą
dzenia,
przeznaczenie aresztów
ś
ledczych, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci potrzeb
ę
zapewnienia
oraz racjonalnego wykorzystania miejsc zakwaterowania dla wszystkich tymczasowo
aresztowanych.
Art. 209. Do wykonywania tymczasowego aresztowania stosuje si
ę
odpowiednio przepisy
odnosz
ą
ce si
ę
do wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, ze zmianami wynikaj
ą
cymi z
przepisów niniejszego rozdziału.
Art. 210. (245) Przyjmuj
ą
c tymczasowo aresztowanego do aresztu
ś
ledczego nale
ż
y go
bezzwłocznie poinformowa
ć
o przysługuj
ą
cych mu prawach i ci
ążą
cych na nim obowi
ą
zkach,
a zwłaszcza umo
ż
liwi
ć
mu zapoznanie si
ę
z przepisami niniejszego kodeksu i regulaminu
organizacyjno-porz
ą
dkowego wykonywania tymczasowego aresztowania, oraz podda
ć
odpowiednim badaniom lekarskim i zabiegom sanitarnym.
Art. 211. (246) § 1. Po przyj
ę
ciu tymczasowo aresztowanego do aresztu
ś
ledczego
bezzwłocznie zawiadamia si
ę
o tym organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany
pozostaje.
§ 2. Tymczasowo aresztowany ma prawo, bezzwłocznie po osadzeniu go w areszcie
ś
ledczym, zawiadomi
ć
o miejscu swojego pobytu osob
ę
najbli
ż
sz
ą
albo inn
ą
osob
ę
,
stowarzyszenie, organizacj
ę
lub instytucj
ę
, a tak
ż
e swojego obro
ń
c
ę
. Tymczasowo
aresztowany cudzoziemiec ma ponadto prawo powiadomi
ć
wła
ś
ciwy urz
ą
d konsularny, a w
razie braku takiego urz
ę
du - wła
ś
ciwe przedstawicielstwo dyplomatyczne.
§ 3. Tymczasowo aresztowanego zwalnia si
ę
w dniu, w którym upływa termin zastosowania
tymczasowego aresztowania.
§ 4. Bezpo
ś
rednio przed zwolnieniem z aresztu
ś
ledczego tymczasowo aresztowanemu
udziela si
ę
stosownych informacji maj
ą
cych na celu przygotowanie go do
ż
ycia po
zwolnieniu, w tym tak
ż
e o zakresie pomocy postpenitencjarnej oraz o instytucjach i organach
udzielaj
ą
cych tej pomocy.
§ 5. Administracja aresztu
ś
ledczego jest obowi
ą
zana udzieli
ć
zwalnianemu pomocy w
udaniu si
ę
do miejsca zameldowania lub miejsca zamieszkania albo do publicznego zakładu
opieki zdrowotnej.
§ 6. Wykonywanie tymczasowego aresztowania ustaje po rozpocz
ę
ciu wykonywania
ś
rodka
zabezpieczaj
ą
cego, o którym mowa w art. 94 § 1 i art. 96 § 1 Kodeksu karnego.
§ 7. W wypadku skierowania do wykonania orzeczenia o zastosowaniu
ś
rodka
zabezpieczaj
ą
cego wymienionego w § 6 wobec osoby tymczasowo aresztowanej tak
ż
e w
innej sprawie, wykonanie tego
ś
rodka nast
ę
puje po uchyleniu w tej sprawie tymczasowego
aresztowania.
Art. 212. § 1. (247) Tymczasowo aresztowani powinni by
ć
rozmieszczani w areszcie
ś
ledczym w sposób zapobiegaj
ą
cy ich wzajemnej demoralizacji. W szczególno
ś
ci nale
ż
y
oddziela
ć
niekaranych od uprzednio odbywaj
ą
cych kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci oraz
młodocianych od dorosłych, chyba
ż
e szczególne wzgl
ę
dy wychowawcze przemawiaj
ą
za
umieszczeniem dorosłego z młodocianym lub młodocianymi. Przy rozmieszczaniu
tymczasowo aresztowanych w oddziałach i celach mieszkalnych bierze si
ę
pod uwag
ę
w
szczególno
ś
ci:
1) konieczno
ść
oddzielenia tymczasowo aresztowanych od skazanych, a tak
ż
e
tymczasowo aresztowanych funkcjonariuszy organów powołanych do ochrony
bezpiecze
ń
stwa publicznego albo funkcjonariuszy i pracowników Słu
ż
by Wi
ę
ziennej,
pracowników organów wymiaru sprawiedliwo
ś
ci i
ś
cigania od pozostałych tymczasowo
aresztowanych,
2) potrzeb
ę
zapewnienia porz
ą
dku i bezpiecze
ń
stwa w areszcie
ś
ledczym,
3) zalecenia lekarskie, psychologiczne i rehabilitacyjne,
4) potrzeb
ę
kształtowania wła
ś
ciwej atmosfery w
ś
ród tymczasowo aresztowanych,
5) konieczno
ść
zapobiegania samoagresji i popełnianiu przest
ę
pstw podczas
tymczasowego aresztowania.
§ 2. Przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych administracja aresztu
ś
ledczego
uwzgl
ę
dnia wskazania organu, do którego dyspozycji pozostaj
ą
, maj
ą
ce na celu
zabezpieczenie prawidłowego toku post
ę
powania karnego i zapewnienie bezpiecze
ń
stwa w
areszcie.
§ 3. Je
ż
eli zachodzi konieczno
ść
izolowania tymczasowo aresztowanych od siebie, organ, do
którego dyspozycji pozostaj
ą
, informuje o tym dyrektora aresztu
ś
ledczego.
Art. 212a. (248) § 1. Komisja penitencjarna kwalifikuje tymczasowo aresztowanego jako
stwarzaj
ą
cego powa
ż
ne zagro
ż
enie społeczne albo powa
ż
ne zagro
ż
enie dla bezpiecze
ń
stwa
aresztu oraz dokonuje, co najmniej raz na 3 miesi
ą
ce, weryfikacji decyzji w tym przedmiocie.
O podj
ę
tych decyzjach zawiadamia si
ę
organ, do którego dyspozycji tymczasowo
aresztowany pozostaje, oraz s
ę
dziego penitencjarnego.
§ 2. Tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, osadza si
ę
w wyznaczonym
oddziale lub celi aresztu
ś
ledczego w warunkach zapewniaj
ą
cych wzmo
ż
on
ą
ochron
ę
społecze
ń
stwa i bezpiecze
ń
stwo tego aresztu, zawiadamiaj
ą
c o tym s
ę
dziego
penitencjarnego.
§ 3. Tymczasowo aresztowanego podejrzanego o popełnienie przest
ę
pstwa w
zorganizowanej grupie albo w zwi
ą
zku maj
ą
cym na celu popełnianie przest
ę
pstw osadza si
ę
w areszcie
ś
ledczym w warunkach zapewniaj
ą
cych wzmo
ż
on
ą
ochron
ę
społecze
ń
stwa i
bezpiecze
ń
stwo aresztu, chyba
ż
e szczególne okoliczno
ś
ci przemawiaj
ą
przeciwko takiemu
osadzeniu.
§ 4. Przepisy § 1 i 2 stosuje si
ę
do tymczasowo aresztowanego, którego wła
ś
ciwo
ś
ci,
warunki osobiste, sposób zachowania si
ę
w trakcie pobytu w areszcie
ś
ledczym lub stopie
ń
demoralizacji stwarzaj
ą
powa
ż
ne zagro
ż
enie społeczne albo powa
ż
ne zagro
ż
enie dla
bezpiecze
ń
stwa aresztu
ś
ledczego i który:
1) jest podejrzany o popełnienie przest
ę
pstwa, w szczególno
ś
ci:
a) zamachu na:
- niepodległo
ść
lub integralno
ść
Rzeczypospolitej Polskiej,
- konstytucyjny ustrój lub konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej,
-
ż
ycie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
- jednostk
ę
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
b) ze szczególnym okrucie
ń
stwem,
c) wzi
ę
cia lub przetrzymania zakładnika albo w zwi
ą
zku z wzi
ę
ciem zakładnika,
d) uprowadzenia statku wodnego lub powietrznego,
e) z u
ż
yciem broni palnej, materiałów wybuchowych albo łatwo palnych,
2) podczas uprzedniego lub obecnego pozbawienia wolno
ś
ci stwarzał zagro
ż
enie dla
bezpiecze
ń
stwa zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego w ten sposób,
ż
e:
a) był organizatorem lub aktywnym uczestnikiem zbiorowego wyst
ą
pienia w zakładzie
karnym lub areszcie
ś
ledczym,
b) dopu
ś
cił si
ę
czynnej napa
ś
ci na funkcjonariusza publicznego lub inn
ą
osob
ę
zatrudnion
ą
w zakładzie karnym lub areszcie
ś
ledczym,
c) był sprawc
ą
zgwałcenia albo zn
ę
cał si
ę
nad skazanym, ukaranym lub tymczasowo
aresztowanym,
d) uwolnił si
ę
lub usiłował uwolni
ć
si
ę
z zakładu karnego typu zamkni
ę
tego lub aresztu
ś
ledczego albo podczas konwojowania poza terenem takiego zakładu lub aresztu.
Art. 212b. (249) W areszcie
ś
ledczym tymczasowo aresztowany, o którym mowa w art. 212a,
przebywa w nast
ę
puj
ą
cych warunkach:
1) cele mieszkalne oraz miejsca i pomieszczenia wyznaczone do: pracy, nauki,
przeprowadzania spacerów, widze
ń
, odprawiania nabo
ż
e
ń
stw, spotka
ń
religijnych i
nauczania religii oraz zaj
ęć
kulturalno-o
ś
wiatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu
wyposa
ż
a si
ę
w odpowiednie zabezpieczenia techniczno-ochronne,
2) cele mieszkalne s
ą
cz
ęś
ciej kontrolowane ni
ż
te, w których osadza si
ę
tymczasowo
aresztowanego, wobec którego nie podj
ę
to decyzji, o której mowa w art. 212a § 1,
3) tymczasowo aresztowany mo
ż
e uczy
ć
si
ę
, pracowa
ć
, bezpo
ś
rednio uczestniczy
ć
w
nabo
ż
e
ń
stwach, spotkaniach religijnych i nauce religii oraz korzysta
ć
z zaj
ęć
kulturalno-
o
ś
wiatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu tylko w oddziale, w którym jest osadzony,
4) poruszanie si
ę
tymczasowo aresztowanego po terenie aresztu
ś
ledczego odbywa si
ę
pod wzmocnionym dozorem i jest ograniczone tylko do niezb
ę
dnych potrzeb,
5) tymczasowo aresztowanego poddaje si
ę
kontroli osobistej przy ka
ż
dorazowym wyj
ś
ciu i
powrocie do celi,
6) spacer tymczasowo aresztowanego odbywa si
ę
w wyznaczonych miejscach pod
wzmocnionym dozorem,
7) sposób osobistego kontaktowania si
ę
przedstawicieli podmiotów okre
ś
lonych w art. 38 §
1 z tymczasowo aresztowanym okre
ś
la ka
ż
dorazowo dyrektor aresztu
ś
ledczego,
8) widzenia odbywaj
ą
si
ę
w wyznaczonych miejscach pod wzmocnionym dozorem. W
czasie korzystania z widze
ń
w sposób uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt z osobami
odwiedzaj
ą
cymi tymczasowo aresztowany nie mo
ż
e spo
ż
ywa
ć
artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i
napojów. Widzenia nie mog
ą
odbywa
ć
si
ę
w obecno
ś
ci tymczasowo aresztowanego, wobec
którego nie podj
ę
to decyzji, o której mowa w art. 212a § 1,
9) tymczasowo aresztowany nie mo
ż
e korzysta
ć
z własnej odzie
ż
y i obuwia.
Art. 212c. (250) § 1. Tymczasowo aresztowanego poddaje si
ę
badaniom osobopoznawczym,
w zakresie niezb
ę
dnym dla zapobiegania wzajemnej demoralizacji tymczasowo
aresztowanych oraz zapewnienia porz
ą
dku i bezpiecze
ń
stwa w areszcie. Je
ż
eli konieczne
jest przeprowadzenie bada
ń
psychologicznych lub psychiatrycznych, dokonuje si
ę
ich na
zasadach okre
ś
lonych w art. 83 § 1 i 2 oraz art. 84 § 3.
§ 2. O zarz
ą
dzeniu bada
ń
psychiatrycznych zawiadamia si
ę
organ, do którego dyspozycji
tymczasowo aresztowany pozostaje.
Art. 213. (251) W wypadkach okre
ś
lonych w Kodeksie post
ę
powania karnego tymczasowe
aresztowanie wykonuje si
ę
poza aresztem
ś
ledczym w zakładzie leczniczym wskazanym
przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Organ ten okre
ś
la
równie
ż
warunki umieszczenia tymczasowo aresztowanego we wskazanym zakładzie
leczniczym.
Art. 214. § 1. Poza wyj
ą
tkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału,
tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnie
ń
, jakie przysługuj
ą
skazanemu odbywaj
ą
cemu kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci w systemie zwykłym w zakładzie
karnym typu zamkni
ę
tego i nie stosuje si
ę
do niego ogranicze
ń
innych ni
ż
te, które s
ą
konieczne do zabezpieczenia prawidłowego toku post
ę
powania karnego, utrzymania
porz
ą
dku i bezpiecze
ń
stwa w areszcie
ś
ledczym oraz zapobie
ż
enia wzajemnej demoralizacji
tymczasowo aresztowanych.
§ 2. O u
ż
yciu
ś
rodka przymusu bezpo
ś
redniego, broni lub psa słu
ż
bowego wzgl
ę
dem
tymczasowo aresztowanego zawiadamia si
ę
bezzwłocznie organ, do którego dyspozycji
pozostaje.
Art. 215. § 1. (252) Tymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania si
ę
z obro
ń
c
ą
lub pełnomocnikiem b
ę
d
ą
cym adwokatem albo radc
ą
prawnym podczas nieobecno
ś
ci innych
osób oraz korespondencyjnie. Je
ż
eli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany
pozostaje, zastrze
ż
e przy widzeniu obecno
ść
swoj
ą
lub osoby upowa
ż
nionej - widzenie
odbywa si
ę
w sposób wskazany przez ten organ.
§ 2. Tymczasowo aresztowanemu nale
ż
y umo
ż
liwi
ć
przygotowanie si
ę
do obrony.
Art. 216. § 1. (253) Tymczasowo aresztowany mo
ż
e korzysta
ć
z własnej odzie
ż
y, bielizny i
obuwia, chyba
ż
e zakłóca to porz
ą
dek ustalony w areszcie
ś
ledczym lub sprzeciwiaj
ą
si
ę
temu wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa lub wzgl
ę
dy sanitarne. Tymczasowo aresztowany nie mo
ż
e
posiada
ć
ś
rodków ł
ą
czno
ś
ci, urz
ą
dze
ń
technicznych słu
żą
cych do rejestrowania i
odtwarzania informacji, sprz
ę
tu komputerowego, a tak
ż
e, poza depozytem, przedmiotów i
dokumentów, które mog
ą
utrudnia
ć
prawidłowy tok post
ę
powania karnego.
§ 2. Tymczasowo aresztowany mo
ż
e za zgod
ą
organu, do którego dyspozycji pozostaje, oraz
dyrektora aresztu korzysta
ć
z wy
ż
ywienia,
ś
rodków leczniczych i higieny otrzymywanych
spoza aresztu
ś
ledczego.
§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, mo
ż
e ograniczy
ć
lub
okre
ś
li
ć
sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z uprawnie
ń
, o których mowa
w § 1 i 2.
Art. 216a. (254) § 1. W czasie przeprowadzania czynno
ś
ci procesowych, transportowania
oraz w innych uzasadnionych wypadkach, tymczasowo aresztowany korzysta z własnej
odzie
ż
y, bielizny i obuwia, chyba
ż
e s
ą
one nieodpowiednie ze wzgl
ę
du na por
ę
roku lub
zniszczone albo je
ż
eli przemawiaj
ą
przeciwko temu wzgl
ę
dy bezpiecze
ń
stwa lub organ
dysponuj
ą
cy zarz
ą
dzi inaczej.
§ 2. Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio do tymczasowo aresztowanego
ż
ołnierza słu
ż
by
czynnej. W czasie czynno
ś
ci procesowych wyst
ę
puje on w umundurowaniu, z oznakami
posiadanych stopni wojskowych, a je
ż
eli nie posiada wła
ś
ciwego umundurowania, korzysta z
innej własnej odzie
ż
y, bielizny i obuwia.
Art. 217. (255) § 1. Tymczasowo aresztowany mo
ż
e uzyska
ć
widzenie po wydaniu
zarz
ą
dzenia o zgodzie na widzenie przez organ, do którego dyspozycji pozostaje. W
wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana
jest zgoda na widzenie ka
ż
dego z nich, chyba
ż
e organy te zarz
ą
dz
ą
inaczej.
§ 2. Widzenia odbywaj
ą
si
ę
pod nadzorem funkcjonariusza Słu
ż
by Wi
ę
ziennej w sposób
uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt tymczasowo aresztowanego z osob
ą
odwiedzaj
ą
c
ą
.
§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, mo
ż
e zezwoli
ć
na
udzielenie widzenia w sposób inny ni
ż
okre
ś
lony w § 2.
§ 4. W razie udzielenia widzenia w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt tymczasowo
aresztowanego z osob
ą
odwiedzaj
ą
c
ą
, tymczasowo aresztowany mo
ż
e spo
ż
ywa
ć
artykuły
ż
ywno
ś
ciowe i napoje zakupione przez osoby odwiedzaj
ą
ce na terenie aresztu
ś
ledczego.
Na
żą
danie osoby odwiedzaj
ą
cej widzenia udziela si
ę
w sposób uniemo
ż
liwiaj
ą
cy
bezpo
ś
redni kontakt z tymczasowo aresztowanym.
§ 5. W wypadku tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w art. 212a, dyrektor aresztu
ś
ledczego powiadamia organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, o
istnieniu powa
ż
nego niebezpiecze
ń
stwa dla osoby odwiedzaj
ą
cej oraz
ż
e konieczne jest
udzielenie widzenia wył
ą
cznie w sposób uniemo
ż
liwiaj
ą
cy bezpo
ś
redni kontakt z tymczasowo
aresztowanym.
§ 6. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, mo
ż
e ograniczy
ć
lub
okre
ś
li
ć
sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z prawa do kontaktowania si
ę
z duchownymi
ś
wiadcz
ą
cymi posługi religijne lub innymi osobami, je
ż
eli wymaga tego
konieczno
ść
zapewnienia prawidłowego toku post
ę
powania karnego.
Art. 217a. (256) § 1. Korespondencja tymczasowo aresztowanego podlega zatrzymaniu,
cenzurze lub nadzorowi organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje,
chyba
ż
e organ ten zarz
ą
dzi inaczej. W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do
dyspozycji kilku organów, jego korespondencj
ę
przesyła si
ę
temu organowi, którego
postanowienie wprowadzono do wykonania jako pierwsze, chyba
ż
e organy te zarz
ą
dz
ą
inaczej.
§ 2. Je
ż
eli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, nie zarz
ą
dzi
zatrzymania, cenzury lub nadzoru korespondencji tymczasowo aresztowanego, decyzje te
mo
ż
e podj
ąć
dyrektor aresztu
ś
ledczego, który powiadamia tymczasowo aresztowanego,
s
ę
dziego penitencjarnego oraz organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany
pozostaje, o przyczynach jej zatrzymania, ocenzurowania lub nadzoru. Przepis art. 105 § 4
stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 217b. (257) § 1. Korespondencj
ę
urz
ę
dow
ą
administracja aresztu
ś
ledczego
bezzwłocznie dor
ę
cza lub podaje do wiadomo
ś
ci tymczasowo aresztowanemu, który
podpisem i dat
ą
potwierdza jej odbiór lub przyj
ę
cie jej tre
ś
ci do wiadomo
ś
ci. W razie odmowy
potwierdzenia czyni si
ę
o tym wzmiank
ę
na pi
ś
mie urz
ę
dowym lub potwierdzeniu odbioru.
§ 2. Korespondencj
ę
tymczasowo aresztowanego, w tym tak
ż
e korespondencj
ę
z organami
powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolit
ą
Polsk
ą
umów
mi
ę
dzynarodowych dotycz
ą
cych ochrony praw człowieka, z Rzecznikiem Praw
Obywatelskich oraz z organami pa
ń
stwowymi i samorz
ą
dowymi, przesyła si
ę
adresatowi za
po
ś
rednictwem organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.
Art. 217c. (258) Tymczasowo aresztowany nie mo
ż
e korzysta
ć
z aparatu telefonicznego oraz
innych
ś
rodków ł
ą
czno
ś
ci przewodowej i bezprzewodowej.
Art. 217d. (259) Udzielenie tymczasowo aresztowanemu zezwolenia, o którym mowa w art.
141a § 1, wymaga wydania zarz
ą
dzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji
tymczasowo aresztowany pozostaje.
Art. 218. § 1. (260) Tymczasowo aresztowany ma obowi
ą
zek wykonywania prac
porz
ą
dkowych w obr
ę
bie aresztu
ś
ledczego; przy innych pracach mo
ż
e zosta
ć
zatrudniony
tylko za jego zgod
ą
. Zatrudnienie poza obr
ę
bem aresztu
ś
ledczego wymaga ponadto
wydania zarz
ą
dzenia o zgodzie przez organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany
pozostaje.
§ 2. (261) Tymczasowo aresztowany zatrudniony odpłatnie otrzymuje wynagrodzenie
pomniejszone o kwot
ę
potr
ą
ce
ń
, o których mowa w art. 43 § 3 pkt 1.
§ 3. Tymczasowo aresztowany mo
ż
e by
ć
za jego zgod
ą
zatrudniony nieodpłatnie w obr
ę
bie
aresztu
ś
ledczego.
Art. 219. Tymczasowo aresztowany mo
ż
e rozporz
ą
dza
ć
posiadanymi w areszcie
ś
ledczym
pieni
ę
dzmi, przedmiotami warto
ś
ciowymi i innymi przedmiotami, w tym wpłaca
ć
pieni
ą
dze na
rachunek bankowy, chyba
ż
e organ, do którego dyspozycji pozostaje, zarz
ą
dzi inaczej.
Art. 220. (262) Ze
ś
rodków finansowych otrzymywanych przez tymczasowo aresztowanego
nie podlega egzekucji kwota do wysoko
ś
ci połowy przeci
ę
tnego miesi
ę
cznego
wynagrodzenia pracowników, niezb
ę
dna na pokrycie kosztów przejazdu z aresztu
ś
ledczego
do miejsca zamieszkania i na utrzymanie w ci
ą
gu najbli
ż
szych dni po zwolnieniu. Przepis art.
126 stosuje si
ę
odpowiednio.
Art. 221. (263) § 1. Tymczasowo aresztowanemu wyró
ż
niaj
ą
cemu si
ę
przestrzeganiem
porz
ą
dku wewn
ę
trznego w areszcie
ś
ledczym oraz zasad okre
ś
lonych w regulaminie
organizacyjno-porz
ą
dkowym wykonywania tymczasowego aresztowania mog
ą
by
ć
przyznawane nagrody.
§ 2. Nagrodami s
ą
:
1) zezwolenie na indywidualny wystrój celi mieszkalnej,
2) dodatkowy lub dłu
ż
szy spacer,
3) zezwolenie na otrzymanie dodatkowej paczki
ż
ywno
ś
ciowej lub otrzymanie paczki
przekraczaj
ą
cej dopuszczalny ci
ęż
ar,
4) indywidualne odst
ę
pstwo od porz
ą
dku wewn
ę
trznego aresztu
ś
ledczego, w zakresie
ustalonym przez dyrektora aresztu
ś
ledczego,
5) zezwolenie na cz
ę
stsze branie udziału w zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych, z zakresu
kultury fizycznej i sportu,
6) zezwolenie na dłu
ż
sze widzenie,
7) zezwolenie na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i wyrobów
tytoniowych oraz przedmiotów dopuszczonych do sprzeda
ż
y w areszcie
ś
ledczym,
8) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych,
9) nagroda rzeczowa lub pieni
ęż
na.
Art. 221a. (264) Poruszanie si
ę
tymczasowo aresztowanych po terenie aresztu
ś
ledczego,
nauczanie i zatrudnienie, bezpo
ś
rednie uczestniczenie w nabo
ż
e
ń
stwach, spotkaniach
religijnych i nauczaniu religii oraz korzystanie z widze
ń
, spacerów, k
ą
pieli, zaj
ęć
kulturalno-
o
ś
wiatowych, z zakresu kultury fizycznej i sportu, a tak
ż
e ich udział w czynno
ś
ciach
procesowych, odbywa si
ę
z uwzgl
ę
dnieniem konieczno
ś
ci zabezpieczenia prawidłowego toku
post
ę
powania karnego.
Art. 222. § 1. (265) Tymczasowo aresztowany podlega odpowiedzialno
ś
ci dyscyplinarnej za
zawinione naruszenie nakazów lub zakazów wynikaj
ą
cych z ustawy, regulaminu lub innych
przepisów wydanych na jej podstawie albo ustalonego w areszcie
ś
ledczym porz
ą
dku.
§ 2. Kary dyscyplinarne s
ą
nast
ę
puj
ą
ce:
1) nagana,
2) pozbawienie korzystania z własnego wy
ż
ywienia, na okres do 14 dni,
3) (266) pozbawienie mo
ż
liwo
ś
ci otrzymania jednej paczki
ż
ywno
ś
ciowej w kwartale
nast
ę
puj
ą
cym bezpo
ś
rednio po kwartale, w którym kara została wymierzona,
4) pozbawienie przyznanej ulgi,
5) umieszczenie w celi izolacyjnej na okres do 14 dni,
6) (267) pozbawienie prawa do udziału w niektórych zaj
ę
ciach kulturalno-o
ś
wiatowych lub z
zakresu kultury fizycznej i sportu, z wyj
ą
tkiem korzystania z ksi
ąż
ek i prasy, na okres do 1
miesi
ą
ca,
7) (268) pozbawienie prawa dokonywania zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych i wyrobów
tytoniowych oraz innych artykułów dopuszczonych do sprzeda
ż
y w areszcie
ś
ledczym, na
okres do 1 miesi
ą
ca.
Art. 222a. (269) § 1. Decyzja o ukaraniu kar
ą
dyscyplinarn
ą
powinna zawiera
ć
okre
ś
lenie
przekroczenia popełnionego przez tymczasowo aresztowanego.
§ 2. Decyzj
ę
o ukaraniu, uchyleniu, darowaniu, odroczeniu, zamianie, zawieszeniu lub
przerwaniu kary dyscyplinarnej, a tak
ż
e o odst
ą
pieniu od ukarania dyscyplinarnego
sporz
ą
dza si
ę
na pi
ś
mie i podaje do wiadomo
ś
ci tymczasowo aresztowanemu.
§ 3. Je
ż
eli w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej tymczasowo aresztowany
dopu
ś
cił si
ę
ponownie przekroczenia, zawieszona kara ulega wykonaniu, chyba
ż
e dyrektor
aresztu
ś
ledczego postanowi inaczej.
§ 4. Przed wymierzeniem kar dyscyplinarnych okre
ś
lonych w art. 222 § 2 pkt 2 i 3
tymczasowo aresztowanemu, któremu ze wzgl
ę
du na stan zdrowia zezwolono na
dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów
ż
ywno
ś
ciowych lub otrzymywanie paczek o
wi
ę
kszym ci
ęż
arze albo korzystaj
ą
cemu z diety, zasi
ę
ga si
ę
opinii lekarza.
Art. 223. (270) § 1. Po wydaniu wyroku skazuj
ą
cego s
ą
du pierwszej instancji tymczasowo
aresztowany mo
ż
e by
ć
przeniesiony do zakładu karnego; s
ą
d, do którego dyspozycji
tymczasowo aresztowany pozostaje, mo
ż
e postanowi
ć
inaczej.
§ 2. W stosunku do tymczasowo aresztowanego przeniesionego na podstawie § 1 do
zakładu karnego, stosuje si
ę
przepisy o wykonywaniu tymczasowego aresztowania, chyba
ż
e
wyraził on zgod
ę
na stosowanie wzgl
ę
dem niego przepisów o wykonywaniu kary
pozbawienia wolno
ś
ci.
§ 3. Tymczasowo aresztowanego, skazanego wyrokiem s
ą
du pierwszej instancji, w stosunku
do którego s
ą
d nie sprzeciwił si
ę
przeniesieniu do zakładu karnego, a tymczasowo
aresztowany wyraził zgod
ę
na stosowanie wzgl
ę
dem niego przepisów o wykonywaniu kary
pozbawienia wolno
ś
ci, komisja penitencjarna klasyfikuje niezwłocznie po otrzymaniu
zawiadomienia o skazaniu.
§ 4. Zgoda, o której mowa w § 3, powinna by
ć
wyra
ż
ona przed podj
ę
ciem decyzji
klasyfikacyjnej i potwierdzona podpisem tymczasowo aresztowanego. Cofni
ę
cie zgody
tymczasowo aresztowanego po wydaniu decyzji przez komisj
ę
penitencjarn
ą
jest
nieskuteczne.
§ 5. Tymczasowo aresztowanego, skazanego wyrokiem s
ą
du pierwszej instancji, który nie
wyraził zgody na stosowanie wzgl
ę
dem niego przepisów o wykonywaniu kary pozbawienia
wolno
ś
ci, komisja penitencjarna kwalifikuje do tymczasowo aresztowanych, którzy mog
ą
by
ć
przeniesieni do zakładu karnego z oddziałem aresztu
ś
ledczego.
§ 6. Przepisy § 1-5 stosuje si
ę
odpowiednio w wypadku zastosowania tymczasowego
aresztowania wobec obywatela polskiego prawomocnie skazanego przez s
ą
d pa
ń
stwa
obcego na kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci podlegaj
ą
c
ą
wykonaniu albo obywatela polskiego,
wobec którego prawomocnie orzeczono
ś
rodek polegaj
ą
cy na pozbawieniu wolno
ś
ci, do
czasu okre
ś
lenia przez wła
ś
ciwy s
ą
d kwalifikacji prawnej czynu według prawa polskiego oraz
kary lub
ś
rodka podlegaj
ą
cego wykonaniu.
§ 7. Przepisy o wykonaniu tymczasowego aresztowania stosuje si
ę
ponadto do umieszczonej
w areszcie
ś
ledczym lub w zakładzie karnym osoby, o której mowa w art. 589a Kodeksu
post
ę
powania karnego.
Art. 223a. (271) § 1. Tymczasowo aresztowany, wobec którego wykonywana jest kara
pozbawienia wolno
ś
ci w innej sprawie, korzysta z uprawnie
ń
takich jak skazany, z wyj
ą
tkiem:
widze
ń
, korespondencji, korzystania z aparatów telefonicznych oraz innych
ś
rodków
ł
ą
czno
ś
ci przewodowej i bezprzewodowej, posiadania przedmiotów w celi, korzystania ze
ś
wiadcze
ń
zdrowotnych, powiadamiania organu dysponuj
ą
cego o zakwalifikowaniu do
tymczasowo aresztowanych stwarzaj
ą
cych powa
ż
ne zagro
ż
enie społeczne albo powa
ż
ne
zagro
ż
enie dla bezpiecze
ń
stwa zakładu karnego oraz o pozostaniu na leczeniu w zakładzie
karnym po zwolnieniu, a tak
ż
e w zakresie udzielania zezwolenia, o którym mowa w art. 141a,
a ponadto w innych wypadkach, gdy wymaga tego konieczno
ść
zabezpieczenia
prawidłowego toku post
ę
powania karnego - w zakresie których stosuje si
ę
przepisy
niniejszego kodeksu dotycz
ą
ce tymczasowo aresztowanych.
§ 2. Tymczasowo aresztowany, o którym mowa w § 1, nie korzysta z przepustek
wymienionych w art. 91 pkt 7 i art. 92 pkt 9, nagród wymienionych w art. 138 § 1 pkt 7 i 8, a
tak
ż
e zezwolenia wymienionego w art. 165 § 2.
§ 3. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, mo
ż
e zarz
ą
dzi
ć
stosowanie wobec tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, równie
ż
innych
przepisów dotycz
ą
cych tymczasowo aresztowanych.
§ 4. Tymczasowo aresztowanego, o którym mowa w § 1, rozmieszcza si
ę
w areszcie
ś
ledczym odr
ę
bnie od skazanych.
CZ
ĘŚĆ
WOJSKOWA
Rozdział XVI
Przepisy ogólne
Art. 224. Przepisy cz
ęś
ci ogólnej, szczególnej i ko
ń
cowej stosuje si
ę
odpowiednio do
ż
ołnierzy, a w wypadkach wskazanych w ustawie - tak
ż
e do osób powołanych do pełnienia
słu
ż
by wojskowej, ze zmianami wynikaj
ą
cymi z przepisów niniejszej cz
ęś
ci.
Art. 225. § 1. W odniesieniu do orzecze
ń
s
ą
dów wojskowych prawa i obowi
ą
zki organów
post
ę
powania wykonawczego wymienionych w art. 2 pkt 1-4 i 6 odpowiednio maj
ą
:
1) s
ą
d wojskowy pierwszej instancji,
2) s
ą
d wojskowy, o którym mowa w art. 3 § 3,
3) prezes s
ą
du wojskowego lub upowa
ż
niony s
ę
dzia wojskowy,
4) wojskowy s
ę
dzia penitencjarny,
5) wojskowy kurator społeczny.
§ 2. Organami post
ę
powania wykonawczego s
ą
tak
ż
e:
1) dowódca jednostki wojskowej,
2) organ administracji wojskowej wła
ś
ciwy ze wzgl
ę
du na kompetencje słu
ż
bowe.
§ 3. Do decyzji organów wymienionych w § 1 pkt 3-5 oraz § 2 stosuje si
ę
odpowiednio art. 7.
Art. 226. § 1. Nadzór penitencjarny nad wykonywaniem kary aresztu wojskowego,
tymczasowego aresztowania zastosowanego przez s
ą
d wojskowy oraz zatrzymaniem
sprawuje wojskowy s
ę
dzia penitencjarny.
§ 2. Nadzór okre
ś
lony w § 1 dotyczy równie
ż
kary ograniczenia wolno
ś
ci wykonywanej w
wydzielonej jednostce wojskowej.
Rozdział XVII
Kara ograniczenia wolno
ś
ci
Art. 227. § 1. Kar
ę
ograniczenia wolno
ś
ci wobec osób wymienionych w art. 323 § 3 Kodeksu
karnego wykonuje dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni słu
ż
b
ę
, lub inny
wła
ś
ciwy dowódca.
§ 2. Kar
ę
ograniczenia wolno
ś
ci wobec osób wymienionych w art. 323 § 4 Kodeksu karnego
wykonuje dowódca wydzielonej jednostki wojskowej.
Art. 228. § 1. Minister Obrony Narodowej, w drodze zarz
ą
dzenia, tworzy i znosi jednostki
wojskowe wydzielone do wykonywania kary okre
ś
lonej w art. 323 § 4 Kodeksu karnego.
§ 2. (272) Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwo
ś
ci, okre
ś
li,
w drodze rozporz
ą
dzenia, regulamin organizacyjno-porz
ą
dkowy wykonywania kary
okre
ś
lonej w art. 323 § 4 Kodeksu karnego, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci zasady
wykonywania tej kary wobec osób podlegaj
ą
cych słu
ż
bie wojskowej.
§ 3. Zawarte w regulaminie odst
ę
pstwa od ogólnie obowi
ą
zuj
ą
cego porz
ą
dku wojskowego
maj
ą
słu
ż
y
ć
wzmo
ż
eniu dyscypliny społecznej i wojskowej oraz utrwaleniu wiedzy wojskowej.
Art. 229. § 1. Je
ż
eli w wyroku orzeczono obowi
ą
zek okre
ś
lony w art. 323 § 3 Kodeksu
karnego, dokonywanie potr
ą
ce
ń
nast
ę
puje stosownie do wskaza
ń
s
ą
du.
§ 2. Dowódca jednostki wojskowej zawiadamia s
ą
d o potr
ą
ceniach dokonywanych z
wynagrodzenia skazanego.
Art. 230. § 1. Zwolnienie od reszty kary przewidziane w art. 83 Kodeksu karnego mo
ż
e
nast
ą
pi
ć
równie
ż
na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.
§ 2. Do orzekania w przedmiocie okre
ś
lonym w art. 323 § 5 Kodeksu karnego stosuje si
ę
odpowiednio art. 13.
Rozdział XVIII
Kara pozbawienia wolno
ś
ci i kara aresztu wojskowego
Art. 231. Szkolenie wojskowe skazanych na kar
ę
aresztu wojskowego ma na celu utrwalenie
nabytej wiedzy wojskowej, utrzymanie sprawno
ś
ci fizycznej i psychicznej, a tak
ż
e wzmo
ż
enie
dyscypliny.
Art. 232. § 1. Szkoleniem wojskowym w zakładzie karnym dla odbywaj
ą
cych kar
ę
aresztu
wojskowego kieruje oficer wyznaczony, na podstawie odr
ę
bnych przepisów, do wykonywania
zada
ń
poza wojskiem.
§ 2. Oficer kieruj
ą
cy szkoleniem wojskowym jest zast
ę
pc
ą
dyrektora zakładu karnego, a
tak
ż
e przeło
ż
onym
ż
ołnierzy zawodowych wyznaczonych do wykonywania zada
ń
w tym
zakresie.
§ 3. Dyrektor zakładu karnego, przed podj
ę
ciem decyzji zwi
ą
zanych z wykonywaniem kary,
zapoznaje si
ę
z opini
ą
oficera kieruj
ą
cego szkoleniem wojskowym; oficer ten wchodzi w skład
komisji penitencjarnej.
Art. 233. Oddzielnie rozmieszcza si
ę
nast
ę
puj
ą
cych skazanych:
1) (273) oficerów,
2) podoficerów zawodowych, słu
ż
by nadterminowej i okresowej,
3) pozostałych.
Art. 234. § 1. Skazany odbywaj
ą
cy kar
ę
aresztu wojskowego mo
ż
e otrzymywa
ć
nagrody
przewidziane w art. 138 § 1 i 2, z tym
ż
e czas widzenia okre
ś
lonego w art. 138 § 1 pkt 7 nie
mo
ż
e przekroczy
ć
60 godzin.
§ 2. Skazany odbywaj
ą
cy kar
ę
aresztu wojskowego otrzymuje na Dzie
ń
Wojska Polskiego od
dyrektora zakładu karnego zezwolenie na widzenie poza obr
ę
bem zakładu, chyba
ż
e
przemawia przeciwko temu brak post
ę
pów w szkoleniu wojskowym.
Art. 235. § 1. W stosunku do
ż
ołnierza s
ą
d mo
ż
e zastosowa
ć
odpowiednio art. 330 Kodeksu
karnego, je
ż
eli wniosek zło
ż
y dowódca jednostki wojskowej.
§ 2. Na
ż
ołnierza odbywaj
ą
cego zasadnicz
ą
słu
ż
b
ę
wojskow
ą
, w stosunku do którego
zarz
ą
dzono wykonanie zast
ę
pczej kary pozbawienia wolno
ś
ci, bez wzgl
ę
du na jej wymiar,
s
ą
d mo
ż
e nało
ż
y
ć
odpowiednie obowi
ą
zki lub
ś
rodki, okre
ś
lone w art. 67 lub 72 Kodeksu
karnego.
Art. 236. Dla realizacji celów kary dyrektor zakładu karnego współdziała z odpowiednimi
instytucjami wojskowymi oraz podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1.
Rozdział XIX
Ś
rodki karne
Art. 237. (274) W razie orzeczenia wobec
ż
ołnierza wydalenia z zawodowej słu
ż
by wojskowej
lub degradacji s
ą
d zarz
ą
dza wykonanie orzeczonego
ś
rodka przez wła
ś
ciwego dowódc
ę
oraz zawiadamia o tre
ś
ci orzeczenia odpowiedni w sprawach kadrowych organ wojskowy.
Art. 238. Je
ż
eli wobec
ż
ołnierza orzeczono
ś
rodek karny inny ni
ż
przewidziany w art. 237,
s
ą
d zawiadamia o orzeczeniu równie
ż
dowódc
ę
jednostki wojskowej, w której skazany pełnił
ostatnio słu
ż
b
ę
, oraz wła
ś
ciwe w sprawach kadrowych organy wojskowe.
Art. 239. § 1. W razie oddania pod dozór przez s
ą
d wojskowy skazanej osoby cywilnej, s
ą
d
ten zwraca si
ę
do wła
ś
ciwego s
ą
du powszechnego o wyznaczenie kuratora s
ą
dowego.
§ 2. W razie zwolnienia z czynnej słu
ż
by wojskowej
ż
ołnierza, którego s
ą
d wojskowy oddał
pod dozór po skazaniu, s
ą
d ten zwraca si
ę
do wła
ś
ciwego s
ą
du powszechnego o
wyznaczenie kuratora s
ą
dowego.
§ 3. W razie oddania pod dozór przez s
ą
d powszechny skazanego
ż
ołnierza odbywaj
ą
cego
czynn
ą
słu
ż
b
ę
wojskow
ą
, przepis art. 334 § 2 Kodeksu karnego stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 4. Dozór wobec
ż
ołnierza czynnej słu
ż
by wojskowej wykonuje si
ę
w miejscu pełnienia
słu
ż
by.
Rozdział XX
Tymczasowe aresztowanie
Art. 240. Tymczasowo aresztowanych
ż
ołnierzy słu
ż
by czynnej osadza si
ę
w areszcie
ś
ledczym w wydzielonych celach.
Art. 241. Osadzonych w areszcie
ś
ledczym
ż
ołnierzy słu
ż
by czynnej umieszcza si
ę
oddzielnie od innych tymczasowo aresztowanych.
CZ
ĘŚĆ
KO
Ń
COWA
Rozdział XXI
Obja
ś
nienie wyra
ż
e
ń
ustawowych
Art. 242. (275) § 1. Je
ż
eli w cz
ęś
ci ogólnej niniejszego kodeksu u
ż
ywa si
ę
okre
ś
lenia
"skazany", odpowiednie przepisy maj
ą
zastosowanie tak
ż
e do tymczasowo aresztowanego.
§ 2. Je
ż
eli niniejszy kodeks u
ż
ywa w znaczeniu ogólnym okre
ś
lenia "oskar
ż
ony", nale
ż
y
przez to rozumie
ć
równie
ż
podejrzanego.
§ 3. Je
ż
eli niniejszy kodeks u
ż
ywa w znaczeniu ogólnym okre
ś
lenia "kara pozbawienia
wolno
ś
ci", nale
ż
y przez to rozumie
ć
równie
ż
zast
ę
pcz
ą
kar
ę
pozbawienia wolno
ś
ci, kar
ę
aresztu wojskowego, zasadnicz
ą
lub zast
ę
pcz
ą
kar
ę
aresztu, kar
ę
porz
ą
dkow
ą
oraz
ś
rodek
przymusu skutkuj
ą
cy pozbawienie wolno
ś
ci, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
§ 4. Okre
ś
lenie "s
ą
d" bez bli
ż
szego sprecyzowania oznacza s
ą
d powszechny lub wojskowy,
który wydał wyrok w pierwszej instancji, z tym zastrze
ż
eniem,
ż
e art. 6 § 1, art. 7, 8 § 2, art.
10, 13 i 15 oraz art. 18-24 stosuje si
ę
odpowiednio do s
ą
du penitencjarnego lub innego s
ą
du
wła
ś
ciwego na podstawie niniejszego kodeksu.
§ 5. U
ż
yte w niniejszym kodeksie okre
ś
lenie "przeci
ę
tne miesi
ę
czne wynagrodzenie
pracowników" oznacza przeci
ę
tne wynagrodzenie miesi
ę
czne w poprzednim kwartale,
obowi
ą
zuj
ą
ce od pierwszego dnia nast
ę
pnego miesi
ą
ca po ogłoszeniu przez Prezesa
Głównego Urz
ę
du Statystycznego w Dzienniku Urz
ę
dowym Rzeczypospolitej Polskiej
"Monitor Polski" do celów emerytalno-rentowych.
§ 6. Przez poj
ę
cie nadzoru nad korespondencj
ą
rozumie si
ę
otwarcie listu i sprawdzenie jego
zawarto
ś
ci.
§ 7. Przez poj
ę
cie cenzury korespondencji rozumie si
ę
zapoznawanie si
ę
z tre
ś
ci
ą
pisma
oraz usuni
ę
cie cz
ęś
ci jego tekstu lub uczynienie go nieczytelnym.
§ 8. Przez poj
ę
cie zatrzymania korespondencji rozumie si
ę
nieprzekazanie jej adresatowi i
doł
ą
czenie do akt osobowych skazanego.
§ 9. Przez poj
ę
cie nadzoru nad widzeniem rozumie si
ę
zapewnienie porz
ą
dku w czasie jego
trwania.
§ 10. Przez poj
ę
cie kontroli rozmowy w trakcie widzenia lub telefonicznej rozumie si
ę
zapoznawanie si
ę
z jej tre
ś
ci
ą
oraz mo
ż
liwo
ść
jej przerwania.
§ 11. Kontrola paczki oznacza sprawdzanie jej opakowania i zawarto
ś
ci.
§ 12. U
ż
yte w niniejszym kodeksie okre
ś
lenia "ko
ś
ciół", "inny zwi
ą
zek wyznaniowy" nale
ż
y
rozumie
ć
jako ko
ś
ciół, inny zwi
ą
zek wyznaniowy o ustawowo uregulowanej sytuacji prawnej.
§ 13. Przez u
ż
yte w art. 91 pkt 7, art. 92 pkt 9 oraz w art. 139 § 3 i 4 okre
ś
lenie "w roku"
nale
ż
y rozumie
ć
okres 12 miesi
ę
cy poprzedzaj
ą
cych dzie
ń
rozpocz
ę
cia korzystania z kolejnej
przepustki lub zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego.
§ 14. Przez u
ż
yte w niniejszym kodeksie okre
ś
lenia "zakład pracy" i "podmiot zatrudniaj
ą
cy"
nale
ż
y rozumie
ć
pracodawc
ę
jako jednostk
ę
organizacyjn
ą
zatrudniaj
ą
c
ą
pracowników.
§ 15. Przez poj
ę
cie wynagrodzenia przypadaj
ą
cego skazanemu rozumie si
ę
kwot
ę
, pozostał
ą
po dokonaniu potr
ą
ce
ń
z wynagrodzenia przysługuj
ą
cego składek na ubezpieczenie
społeczne i kwoty na fundusz pomocy postpenitencjarnej, stanowi
ą
c
ą
podstaw
ę
do
naliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Rozdział XXII
Przepisy przej
ś
ciowe i ko
ń
cowe
Art. 243. § 1. Przepisy niniejszego kodeksu stosuje si
ę
równie
ż
przy wykonywaniu orzecze
ń
,
które stały si
ę
wykonalne przed dniem jego wej
ś
cia w
ż
ycie.
§ 2. Czynno
ś
ci procesowe w zakresie post
ę
powania wykonawczego i inne czynno
ś
ci
wykonawcze, dokonane przed wej
ś
ciem w
ż
ycie niniejszego kodeksu z zachowaniem
przepisów dotychczasowych, s
ą
skuteczne.
§ 3. W razie w
ą
tpliwo
ś
ci, czy ma by
ć
stosowane prawo dotychczasowe czy Kodeks karny
wykonawczy, stosuje si
ę
niniejszy kodeks.
Art. 244. Przepisy niniejszego kodeksu stosuje si
ę
odpowiednio przy wykonywaniu wyroków
po przej
ę
ciu obywatela polskiego skazanego za granic
ą
; okre
ś
lenie kwalifikacji prawnej
czynu według prawa polskiego oraz kary albo
ś
rodka karnego lub zabezpieczaj
ą
cego
podlegaj
ą
cych wykonaniu nast
ę
puje według przepisów Kodeksu karnego i Kodeksu
post
ę
powania karnego.
Art. 245. Do czasu przekazania obcemu pa
ń
stwu cudzoziemca, wobec którego zapadło
orzeczenie, wykonywane jest ono w trybie niniejszego kodeksu. Wykonanie tego orzeczenia
w tym trybie ustaje w dniu przekazania.
Art. 246. (276) (uchylony).
Art. 247. § 1. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi wzgl
ę
dami sanitarnymi lub
zdrowotnymi albo powa
ż
nym zagro
ż
eniem bezpiecze
ń
stwa dyrektor zakładu karnego lub
aresztu
ś
ledczego mo
ż
e na czas okre
ś
lony wstrzyma
ć
lub ograniczy
ć
zatrudnienie
osadzonych, kontakty mi
ę
dzy nimi, udzielanie widze
ń
i spacerów, przeprowadzanie zaj
ęć
o
charakterze zbiorowym, odprawianie nabo
ż
e
ń
stw i udzielanie posług religijnych,
dokonywanie zakupów, otrzymywanie paczek, a tak
ż
e korzystanie z samoinkasuj
ą
cych
aparatów telefonicznych, nakaza
ć
zamkni
ę
cie cel lub innych pomieszcze
ń
, w których
przebywaj
ą
lub pracuj
ą
osadzeni, zabroni
ć
posiadania w celi niektórych przedmiotów oraz
zawiesi
ć
funkcj
ę
rzecznika skazanych.
§ 2. W wypadku wprowadzenia ogranicze
ń
lub zakazów, o których mowa w § 1, na okres do
7 dni, dyrektor zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego bezzwłocznie powiadamia o swojej
decyzji s
ę
dziego penitencjarnego. Przedłu
ż
enie okresu trwania ogranicze
ń
lub zakazów
wymaga zgody tego s
ę
dziego. Brak zgody s
ę
dziego nie wstrzymuje wykonania decyzji
dyrektora zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego. Na decyzj
ę
s
ę
dziego dyrektorowi zakładu
lub aresztu przysługuje skarga do s
ą
du penitencjarnego. Przepis art. 7 § 5 stosuje si
ę
odpowiednio.
§ 3. Je
ż
eli widzenie, ze wzgl
ę
du na osob
ę
odwiedzanego lub odwiedzaj
ą
cego, stwarza
zagro
ż
enie dla bezpiecze
ń
stwa zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego albo dla porz
ą
dku
prawnego, dyrektor zakładu lub aresztu mo
ż
e uzale
ż
ni
ć
jego odbycie od spełnienia
warunków zapewniaj
ą
cych bezpiecze
ń
stwo.
Art. 248. § 1. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dyrektor zakładu karnego lub aresztu
ś
ledczego mo
ż
e umie
ś
ci
ć
osadzonych, na czas okre
ś
lony, w warunkach, w których
powierzchnia w celi na jedn
ą
osob
ę
wynosi mniej ni
ż
3 m2. O takim umieszczeniu nale
ż
y
bezzwłocznie powiadomi
ć
s
ę
dziego penitencjarnego.
§ 2. (277) Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, tryb post
ę
powania
wła
ś
ciwych organów w wypadku, gdy liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach
ś
ledczych przekroczy w skali kraju ogóln
ą
pojemno
ść
tych zakładów, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w
szczególno
ś
ci tryb post
ę
powania Dyrektora Generalnego Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, dyrektorów
okr
ę
gowych oraz dyrektorów zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych w zakresie
zawiadamiania o przekroczonej pojemno
ś
ci odpowiednio w skali kraju, obszaru działania
okr
ę
gowego inspektoratu oraz zakładu karnego i aresztu
ś
ledczego, tryb post
ę
powania
dyrektorów zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych w zakresie organizowania dodatkowych
miejsc zakwaterowania, a tak
ż
e tryb post
ę
powania organów prokuratury i s
ą
downictwa w
wypadku przeludnienia zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych ponad ustalon
ą
pojemno
ść
w
skali kraju.
Art. 249. (278) § 1. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, regulamin
organizacyjno-porz
ą
dkowy wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci i regulamin
organizacyjno-porz
ą
dkowy wykonywania tymczasowego aresztowania, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w
szczególno
ś
ci organizacj
ę
przyj
ęć
do zakładów karnych i aresztów
ś
ledczych i zasady
rozmieszczania osadzonych w celach mieszkalnych, porz
ą
dek wewn
ę
trzny zakładów
karnych i aresztów
ś
ledczych, organizacj
ę
przyjmowania korespondencji i zasady widze
ń
w
zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, warunki opieki zdrowotnej i bytowej w zakładach
karnych i aresztach
ś
ledczych, a tak
ż
e zagadnienia zwi
ą
zane z przygotowaniem skazanych i
tymczasowo aresztowanych do ich zwolnienia z zakładu karnego i aresztu
ś
ledczego.
§ 2. Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, okre
ś
li, w
drodze rozporz
ą
dzenia, regulamin organizacyjno-porz
ą
dkowy wykonywania kary aresztu
wojskowego, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci organizacj
ę
przyj
ęć
tych osób do zakładu
karnego, zasady rozmieszczania skazanych
ż
ołnierzy w celach mieszkalnych, zasady udziału
organów wyznaczonych przez Ministra Obrony Narodowej w procesie resocjalizacji
skazanych
ż
ołnierzy oraz metody oddziaływania na skazanego uwzgl
ę
dniaj
ą
ce zasady
pełnienia słu
ż
by wojskowej.
§ 3. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia:
1) sposoby prowadzenia oddziaływa
ń
penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, maj
ą
c na wzgl
ę
dzie zwłaszcza ich organizacj
ę
, warunki, zasady i formy oraz
sposób dokumentowania prowadzonych oddziaływa
ń
,
2) warunki bytowe osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, maj
ą
c na
uwadze zapewnienie osadzonym odzie
ż
y, bielizny, obuwia,
ś
rodków higieny oraz
ś
rodków
konserwacji, a tak
ż
e wyposa
ż
enie pomieszcze
ń
w podstawowy sprz
ę
t kwaterunkowy,
3) sposoby załatwiania wniosków, skarg i pró
ś
b osób osadzonych w zakładach karnych i
aresztach
ś
ledczych, bior
ą
c w szczególno
ś
ci pod uwag
ę
zasady i tryb przyjmowania i
rozpoznawania wniosków, skarg i pró
ś
b, a tak
ż
e ich ewidencj
ę
i dokumentowanie,
4) sposoby ochrony jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, maj
ą
c na wzgl
ę
dzie
formy organizacyjne ochrony tych jednostek, obowi
ą
zki funkcjonariuszy i pracowników
Słu
ż
by Wi
ę
ziennej oraz przywi
ę
ziennych zakładów pracy, realizowane przez nich
przedsi
ę
wzi
ę
cia, działania ochronne i czynno
ś
ci profilaktyczne, post
ę
powanie z osobami
osadzonymi w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, a tak
ż
e warunki wst
ę
pu na teren
jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej osób nieb
ę
d
ą
cych funkcjonariuszami lub
pracownikami Słu
ż
by Wi
ę
ziennej albo pracownikami przywi
ę
ziennych zakładów pracy oraz
ochron
ę
osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych w czasie ich
konwojowania przez funkcjonariuszy Słu
ż
by Wi
ę
ziennej,
5) sposoby obrony jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej w sytuacjach zagro
ż
enia
zdrowia i
ż
ycia funkcjonariuszy i pracowników Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, pracowników
przywi
ę
ziennych zakładów pracy oraz osadzonych w zakładach karnych i aresztach
ś
ledczych, w wyniku kl
ę
sk
ż
ywiołowych, a tak
ż
e zagro
ż
e
ń
dla ludzi i
ś
rodowiska w sytuacjach
stanów nadzwyczajnych,
6) czynno
ś
ci administracyjne i rozliczenia finansowe zwi
ą
zane z prowadzeniem depozytu
przedmiotów warto
ś
ciowych i
ś
rodków pieni
ęż
nych osób pozbawionych wolno
ś
ci,
uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci ewidencjonowanie zdeponowanych
ś
rodków i przedmiotów,
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z ich przyjmowaniem, przechowywaniem i wydawaniem, w tym
gromadzeniem
ś
rodków pieni
ęż
nych na ksi
ąż
eczkach oszcz
ę
dno
ś
ciowych, tryb
przekazywania zdeponowanych
ś
rodków i przedmiotów mi
ę
dzy jednostkami organizacyjnymi,
czynno
ś
ci zwi
ą
zane z rozliczeniem nale
ż
no
ś
ci za prac
ę
osadzonych, tryb dokonywania
zakupów przez osadzonych oraz dokumentowanie tych czynno
ś
ci,
7) czynno
ś
ci administracyjne zwi
ą
zane z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz
kar i
ś
rodków przymusu skutkuj
ą
cych pozbawienie wolno
ś
ci oraz dokumentowanie tych
czynno
ś
ci, uwzgl
ę
dniaj
ą
c w szczególno
ś
ci zasady: rejonizacji osadzania w zakładach
karnych i aresztach
ś
ledczych, przyjmowania, rozmieszczania i zwalniania osadzonych,
poddawania osadzonego czynno
ś
ciom identyfikacyjnym, obliczania okresu wykonywania
kary i
ś
rodka przymusu, wydawania osadzonych do udziału w czynno
ś
ciach procesowych
oraz godzin przyjmowania ich do zakładów karnych lub aresztów
ś
ledzych, a tak
ż
e
post
ę
powania z korespondencj
ą
osadzonych,
8) tryb przeprowadzania kontroli jednostek organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, z
uwzgl
ę
dnieniem rodzajów kontroli, jej zakresu i cz
ę
stotliwo
ś
ci, kompetencji do prowadzenia
kontroli, sposobu jej przeprowadzania i dokumentowania jej przebiegu, a tak
ż
e sposobu
ustalania i przekazywania zainteresowanym wyników kontroli.
Art. 249a. (279) Dyrektor Generalny Słu
ż
by Wi
ę
ziennej mo
ż
e, w drodze zarz
ą
dzenia,
okre
ś
li
ć
:
1) organizacj
ę
ochrony przeciwpo
ż
arowej i zabezpieczenia przeciwpo
ż
arowego w
jednostkach organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej,
2) szczegółowe zasady prowadzenia i organizacji pracy penitencjarnej oraz zakresy
czynno
ś
ci funkcjonariuszy i pracowników działów penitencjarnych i terapeutycznych,
3) organizacj
ę
słu
ż
by zdrowia w jednostkach organizacyjnych Słu
ż
by Wi
ę
ziennej,
4) zakres i formy prowadzenia ewidencji osób pozbawionych wolno
ś
ci przez jednostki
organizacyjne Słu
ż
by Wi
ę
ziennej.
Art. 250. (280) (uchylony).
Art. 251. § 1. Tymczasowo aresztowany po wniesieniu aktu oskar
ż
enia lub skazany mo
ż
e
by
ć
umieszczony w wydzielonym pomieszczeniu Policji, Stra
ż
y Granicznej przeznaczonym
dla osób zatrzymanych lub w wydzielonym pomieszczeniu aresztu garnizonowego, je
ż
eli jego
udział w czynno
ś
ci s
ą
dowej ł
ą
czyłby si
ę
z nadmiernymi trudno
ś
ciami lub kosztami
konwojowania z innej miejscowo
ś
ci.
§ 2. Umieszczenie tymczasowo aresztowanego lub skazanego w pomieszczeniu, o którym
mowa w § 1, z powodu jego udziału w czynno
ś
ci s
ą
dowej mo
ż
e nast
ą
pi
ć
tylko na czas
trwania tej czynno
ś
ci. W razie odroczenia lub przerwy w jej wykonaniu na czas powy
ż
ej 3 dni,
tymczasowo aresztowanego lub skazanego przenosi si
ę
do wła
ś
ciwego aresztu
ś
ledczego
lub zakładu karnego.
§ 3. Zarz
ą
dzenia w tym przedmiocie wydaje prezes s
ą
du rozpoznaj
ą
cego spraw
ę
- w
odniesieniu do tymczasowo aresztowanego pozostaj
ą
cego do dyspozycji innego s
ą
du - za
zgod
ą
tego s
ą
du, a w odniesieniu do skazanego - za zgod
ą
wła
ś
ciwego s
ę
dziego
penitencjarnego.
Art. 252. § 1. Na zarz
ą
dzenia, o których mowa w art. 251 § 3, tymczasowo aresztowanemu
lub skazanemu przysługuje za
ż
alenie do s
ą
du odwoławczego.
§ 2. S
ą
d rozpoznaje za
ż
alenie bezzwłocznie. W razie uznania bezpodstawno
ś
ci
umieszczenia w pomieszczeniu, o którym mowa w art. 251 § 1, s
ą
d poleca bezzwłoczne
przeniesienie tymczasowo aresztowanego lub skazanego do wła
ś
ciwego aresztu
ś
ledczego
lub zakładu karnego. Na postanowienie s
ą
du za
ż
alenie nie przysługuje.
Art. 253. § 1. (281) Tymczasowo aresztowany lub skazany, konwojowany przez
funkcjonariuszy Policji, Słu
ż
by Wi
ę
ziennej, Stra
ż
y Granicznej lub Agencji Bezpiecze
ń
stwa
Wewn
ę
trznego albo
ż
ołnierzy
Ż
andarmerii Wojskowej, mo
ż
e by
ć
umieszczony w
pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych, na czas trwania przeszkody
uniemo
ż
liwiaj
ą
cej konwojowanie. Decyzj
ę
w tym przedmiocie podejmuje dowódca konwoju.
W czasie tym nie mog
ą
by
ć
dokonywane czynno
ś
ci procesowe z udziałem konwojowanego w
sprawie, w zwi
ą
zku z któr
ą
jest on konwojowany.
§ 2. (282) Przepis § 1 stosuje si
ę
odpowiednio w razie przeszkody uniemo
ż
liwiaj
ą
cej
doprowadzenie lub przyj
ę
cie tymczasowo aresztowanego albo skazanego do aresztu
ś
ledczego lub zakładu karnego oraz w razie nieprzewidzianego l
ą
dowania podczas przewozu
drog
ą
powietrzn
ą
lub nieprzewidzianej przerwy w przewozie inn
ą
drog
ą
osoby przekazywanej
na zasadach i w warunkach okre
ś
lonych w Rzymskim Statucie Mi
ę
dzynarodowego Trybunału
Karnego, sporz
ą
dzonym w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 708).
Decyzj
ę
w tym przedmiocie podejmuje komendant jednostki Policji, Stra
ż
y Granicznej,
Agencji Bezpiecze
ń
stwa Wewn
ę
trznego lub
Ż
andarmerii Wojskowej.
§ 3. (283) (uchylony).
Art. 254. § 1. (284) Wobec tymczasowo aresztowanych i skazanych umieszczonych w
pomieszczeniach, o których mowa w art. 251 § 1, stosuje si
ę
odpowiednio przepisy
regulaminu organizacyjno-porz
ą
dkowego wykonywania tymczasowego aresztowania,
regulaminu organizacyjno-porz
ą
dkowego wykonywania kary pozbawienia wolno
ś
ci, przepisy
o nadzorze penitencjarnym, a tak
ż
e inne przepisy reguluj
ą
ce wykonywanie tymczasowego
aresztowania i kary pozbawienia wolno
ś
ci.
§ 2. (285) Minister wła
ś
ciwy do spraw wewn
ę
trznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej i Ministrem Sprawiedliwo
ś
ci, okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, wykaz
pomieszcze
ń
, o których mowa w art. 251 § 1, w których mog
ą
by
ć
odr
ę
bnie umieszczeni
tymczasowo aresztowani i skazani, oraz warunki, którym musz
ą
one odpowiada
ć
, kieruj
ą
c
si
ę
konieczno
ś
ci
ą
zapewnienia warunków okre
ś
lonych dla aresztów
ś
ledczych i zakładów
karnych przy wykonywaniu tymczasowego aresztowania i kary pozbawienia wolno
ś
ci.
Art. 255. Okresy pracy skazanego, wykonywanej przed dniem wej
ś
cia w
ż
ycie niniejszego
kodeksu, wlicza si
ę
do okresu pracy, od którego zale
żą
uprawnienia pracownicze, na
zasadach obowi
ą
zuj
ą
cych przed tym dniem.
Art. 256. Stosowanie
ś
rodków przymusu bezpo
ś
redniego, u
ż
ycie broni lub psa słu
ż
bowego
wzgl
ę
dem osób pozbawionych wolno
ś
ci reguluje odr
ę
bna ustawa.
Art. 257. § 1. Z dniem wej
ś
cia w
ż
ycie niniejszego kodeksu trac
ą
moc dotychczasowe
przepisy dotycz
ą
ce spraw w nim unormowanych.
§ 2. W szczególno
ś
ci trac
ą
moc:
1) ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 13, poz. 98, z
1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 23, poz. 100
i Nr 31, poz. 138, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1990 r. Nr 14, poz. 85, Nr 34, poz. 198 i Nr 36,
poz. 206, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1996 r. Nr 61, poz. 283),
2) przepisy:
a) art. 36 i 37 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz.
70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 77, poz. 367),
b) o stosunku Pa
ń
stwa do Ko
ś
ciołów, dotycz
ą
ce wykonywania praktyk religijnych osób
skazanych i tymczasowo aresztowanych.
Art. 258. Je
ż
eli do któregokolwiek z przedmiotów unormowanych w niniejszym kodeksie
przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, do czasu ich wydania zachowuj
ą
moc
przepisy dotychczasowe, je
ż
eli nie s
ą
sprzeczne z przepisami niniejszego kodeksu.
Art. 259. (286) Ustawa wchodzi w
ż
ycie z dniem 1 wrze
ś
nia 1998 r., z tym
ż
e przepisy art.
251-254 obowi
ą
zuj
ą
nie dłu
ż
ej ni
ż
przez 10 lat od dnia jej wej
ś
cia w
ż
ycie.
1) Art. 1 § 1 zmieniony przez art. 4 § 8 ustawy z dnia 10 wrze
ś
nia 1999 r. - Przepisy
wprowadzaj
ą
ce Kodeks karny skarbowy (Dz.U.99.83.931) z dniem 17 pa
ź
dziernika 1999 r.
2) Art. 2 zdanie wst
ę
pne zmienione przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
3) Art. 3 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
4) Art. 3 § 4 uchylony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 17 pa
ź
dziernika 2004 r.
5) Art. 3 § 5 uchylony przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 17 pa
ź
dziernika 2004 r.
6) Art. 4 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 czerwca 2000 r. (Dz.U.00.60.701)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
7) Art. 6 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
8) Art. 6 § 3 dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
9) Art. 7 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
10) Art. 7 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
11) Art. 8 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
12) Art. 8 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
13) Art. 10 § 3 zmieniony przez art. 185 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji
Bezpiecze
ń
stwa Wewn
ę
trznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U.02.74.676) z dniem 29 czerwca
2002 r.
14) Art. 11 § 1:
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej
nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
- zmieniony przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks
karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.889) z dniem 1 maja 2004 r.
15) Art. 11 § 2:
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej
nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
- zmieniony przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej
nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
16) Art. 11 § 3 zmieniony przez art. 68 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie
niektórych upowa
ż
nie
ń
ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie
niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
17) Art. 13 § 2 uchylony przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
18) Art. 13 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
19) Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
20) Art. 15 § 4 dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
21) Art. 16 uchylony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
22) Art. 19 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
23) Art. 20 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
24) Art. 22 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
25) Art. 22 § 3 dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
26) Art. 23 § 3 dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
27) Art. 25 zmieniony przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
28) Art. 27 zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
29) Art. 29 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
30) Art. 29a dodany przez art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
31) Art. 29a § 2 zmieniony przez art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.05.178.1479) z dniem 17
grudnia 2005 r.
32) Art. 29b dodany przez art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
33) Art. 29b § 1 zmieniony przez art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy -
Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.05.178.1479) z dniem 17
grudnia 2005 r.
34) Art. 30:
- zmieniony przez art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks
karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r. Zmiana nie została naniesiona na tekst
ze wzgl
ę
du na bezprzedmiotowo
ść
.
35) Art. 31 zmieniony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
36) Art. 32 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
37) Art. 34 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
38) Art. 36 zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
39) Art. 39 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
40) Art. 43 zmieniony przez art. 32 pkt 1 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy
o finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.04.273.2703) z dniem 1
stycznia 2005 r.
41) Art. 45 zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
42) Art. 46 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
43) Art. 46 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
44) Art. 46 § 4 dodany przez art. 1 pkt 22 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
45) Art. 47 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
46) Art. 47 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
47) Art. 49 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 24 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
48) Art. 49 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
49) Art. 50 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
50) Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
51) Art. 53 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
52) Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
53) Art. 57 § 2 uchylony przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
54) Art. 57a dodany przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
55) Art. 58 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
56) Art. 59 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
57) Art. 61 zmieniony przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
58) Art. 63 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
59) Art. 63 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
60) Art. 63a dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
61) Art. 64 zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
62) Art. 65 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
63) Art. 65 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
64) Art. 65 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
65) Art. 65 § 6 uchylony przez art. 1 pkt 37 lit. d) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
66) Art. 66 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
67) Art. 66 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
68) Art. 69 zmieniony przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
69) Art. 71 zmieniony przez art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
70) Art. 72 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 41 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
71) Art. 72 § 4a dodany przez art. 1 pkt 41 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
72) Art. 72 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 41 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
73) Art. 74 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 42 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
74) Art. 76 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
75) Art. 76 § 3 dodany przez art. 1 pkt 43 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
76) Art. 79 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 44 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
77) Art. 79a dodany przez art. 1 pkt 45 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
78) Art. 79b dodany przez art. 1 pkt 45 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
79) Art. 80 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 46 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
80) Art. 80 § 1a dodany przez art. 1 pkt 46 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
81) Art. 80 § 4 dodany przez art. 1 pkt 46 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
82) Art. 80 § 5 dodany przez art. 1 pkt 46 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
83) Art. 82 § 2 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
84) Art. 82 § 2 pkt 6 zmieniony przez art. 1 pkt 47 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
85) Art. 82 § 2 pkt 8 dodany przez art. 1 pkt 47 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
86) Art. 83 § 3 zmieniony przez art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie
niektórych upowa
ż
nie
ń
ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie
niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
87) Art. 84 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 48 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
88) Art. 84 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 48 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
89) Art. 87 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
90) Art. 87 § 5:
- zmieniony przez art. 68 pkt 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych
upowa
ż
nie
ń
ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych
ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
91) Art. 87a dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
92) Art. 88 zmieniony przez art. 1 pkt 51 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
93) Art. 88a dodany przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
94) Art. 88b dodany przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
95) Art. 89 § 3a dodany przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
96) Art. 90 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
97) Art. 90 pkt 7 dodany przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
98) Art. 90 pkt 8 dodany przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
99) Art. 90 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 53 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
100) Art. 91 pkt 8 dodany przez art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
101) Art. 91 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
102) Art. 91 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
103) Art. 91 pkt 11 dodany przez art. 1 pkt 54 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
104) Art. 91a dodany przez art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
105) Art. 92 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
106) Art. 92 pkt 11 dodany przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
107) Art. 92 pkt 12 dodany przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
108) Art. 92 pkt 13 dodany przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
109) Art. 92 pkt 14 dodany przez art. 1 pkt 56 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
110) Art. 93 zmieniony przez art. 1 pkt 57 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
111) Art. 94 zmieniony przez art. 1 pkt 58 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
112) Art. 95 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 59 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
113) Art. 96 zmieniony przez art. 1 pkt 60 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
114) Art. 96 § 1 zmieniony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.
(Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 stycznia 2006 r.
115) Art. 99 zmieniony przez art. 1 pkt 61 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
116) Art. 101 zmieniony przez art. 1 pkt 62 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
117) Art. 102 pkt 1 zmieniony przez art. 1 pkt 63 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
118) Art. 102 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 63 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
119) Art. 102 pkt 11 zmieniony przez art. 1 pkt 63 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
120) Art. 105 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 64 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
121) Art. 105 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 64 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
122) Art. 105 § 5 dodany przez art. 1 pkt 64 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
123) Art. 105 § 6 dodany przez art. 1 pkt 64 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
124) Art. 105 § 7 dodany przez art. 1 pkt 64 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
125) Art. 105a dodany przez art. 1 pkt 65 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
126) Art. 105b dodany przez art. 1 pkt 65 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
127) Art. 106 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 66 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
128) Art. 108 zmieniony przez art. 1 pkt 67 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
129) Art. 109 zmieniony przez art. 1 pkt 68 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
130) Art. 110 zmieniony przez art. 1 pkt 69 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
131) Art. 110a dodany przez art. 1 pkt 70 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
132) Art. 111 zmieniony przez art. 1 pkt 71 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
133) Art. 112 zmieniony przez art. 1 pkt 72 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
134) Art. 113 zmieniony przez art. 1 pkt 73 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
135) Art. 113a dodany przez art. 1 pkt 74 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
136) Art. 115 zmieniony przez art. 1 pkt 75 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
137) Art. 115 § 1a dodany przez art. 210 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
ś
wiadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze
ś
rodków publicznych (Dz.U.04.210.2135) z dniem 1
pa
ź
dziernika 2004 r.
138) Art. 116 zmieniony przez art. 1 pkt 76 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
139) Art. 116a dodany przez art. 1 pkt 77 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
140) Art. 117 zmieniony przez art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 stycznia 2006 r.
141) Art. 118 zmieniony przez art. 1 pkt 78 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
142) Art. 120 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 79 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
143) Art. 121 zmieniony przez art. 1 pkt 80 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
144) Art. 122 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 81 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
145) Art. 122a dodany przez art. 1 pkt 82 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
146) Art. 123 zmieniony przez art. 1 pkt 83 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
147) Art. 123a dodany przez art. 1 pkt 84 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
148) Art. 124 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 85 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
149) Art. 124 § 3 dodany przez art. 1 pkt 85 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
150) Art. 124 § 4 dodany przez art. 1 pkt 85 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
151) Art. 125 zmieniony przez art. 1 pkt 86 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
152) Art. 126 zmieniony przez art. 1 pkt 87 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
153) Art. 127 zmieniony przez art. 1 pkt 88 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
154) Art. 129 § 2 skre
ś
lony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 2000 r.
(Dz.U.00.60.701) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 stycznia 2001 r.
155) Art. 129 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 89 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
156) Art. 130 § 1:
- zmieniony przez art. 11 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o systemie
o
ś
wiaty, ustawy - Przepisy wprowadzaj
ą
ce reform
ę
ustroju szkolnego, ustawy - Karta
Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.01.111.1194) z dniem 21 pa
ź
dziernika 2001
r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 90 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
157) Art. 130 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 90 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
158) Art. 130 § 5 dodany przez art. 1 pkt 90 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
159) Art. 130 § 6 dodany przez art. 1 pkt 90 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
160) Art. 134 zmieniony przez art. 1 pkt 91 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
161) Tytuł oddziału 7 zmieniony przez art. 1 pkt 92 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
162) Art. 136 § 3 dodany przez art. 1 pkt 93 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
163) Art. 136a dodany przez art. 1 pkt 94 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
164) Art. 138 § 1 zdanie wst
ę
pne zmienione przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret pierwsze ustawy z
dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
165) Art. 138 § 1 pkt 6 uchylony przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
166) Art. 138 § 1 pkt 9 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
167) Art. 138 § 1 pkt 10 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
168) Art. 138 § 1 pkt 11 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
169) Art. 138 § 1 pkt 12 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
170) Art. 138 § 1 pkt 13 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
171) Art. 138 § 1 pkt 14 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
172) Art. 138 § 1 pkt 15 dodany przez art. 1 pkt 95 lit. a) tiret trzecie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
173) Art. 138 § 2 uchylony przez art. 1 pkt 95 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
174) Art. 139 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 96 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
175) Art. 139 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 96 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
176) Art. 139 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 96 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
177) Art. 139 § 6a dodany przez art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.
(Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
178) Art. 139 § 7 zmieniony przez art. 1 pkt 96 lit. d) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
179) Art. 139 § 8 dodany przez art. 1 pkt 96 lit. e) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
180) Art. 139 § 9 dodany przez art. 1 pkt 96 lit. e) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
181) Art. 140 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 97 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
182) Art. 141 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 98 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
183) Art. 141 § 4 uchylony przez art. 1 pkt 98 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
184) Art. 141a dodany przez art. 1 pkt 99 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
185) Art. 143 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 100 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
186) Art. 144 § 3 dodany przez art. 1 pkt 101 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
187) Art. 144 § 4 dodany przez art. 1 pkt 101 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
188) Art. 145 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 102 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
189) Art. 145 § 4 dodany przez art. 1 pkt 102 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
190) Art. 145 § 5 dodany przez art. 1 pkt 102 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
191) Art. 146 § 4 dodany przez art. 1 pkt 103 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
192) Art. 147 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 104 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
193) Art. 147 § 3 dodany przez art. 1 pkt 104 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
194) Art. 153 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 105 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
195) Art. 153 § 5 dodany przez art. 1 pkt 105 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
196) Art. 155 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 106 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
197) Art. 158 zmieniony przez art. 1 pkt 107 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
198) Art. 159 zmieniony przez art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
199) Art. 161 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 108 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
200) Art. 162 § 1:
- zmieniony przez art. 1 pkt 109 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
- zmieniony przez art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej
nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
201) Art. 163 § 3 uchylony przez art. 1 pkt 110 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
202) Art. 165 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 111 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
203) Art. 166 § 2:
- zmieniony przez art. 1 pkt 112 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
- zmieniony przez art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej
nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
204) Art. 166 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 112 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
205) Art. 167 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 113 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
206) Art. 167a dodany przez art. 1 pkt 114 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
207) Oddział 13 dodany przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy
- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.93.889) z dniem 1 maja 2004 r.
208) Art. 168a § 3 dodany przez art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.
(Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
209) Art. 173 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 115 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
210) Art. 176 zmieniony przez art. 97 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach s
ą
dowych
(Dz.U.01.98.1071) z dniem 1 stycznia 2002 r.
211) Art. 178 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 116 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
212) Tytuł oddziału 2 zmieniony przez art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r.
(Dz.U.05.163.1363) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
213) Art. 181a dodany przez art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz.U.05.163.1363)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 26 wrze
ś
nia 2005 r.
214) Art. 182 zmieniony przez art. 1 pkt 117 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
215) Tytuł oddziału 3 zmieniony przez art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie
ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca
2003 r.
216) Art. 187 zmieniony przez art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy
- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
217) Art. 188 zmieniony przez art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy
- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
218) Art. 190 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie
ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca
2003 r.
219) Art. 191 zmieniony przez art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie
ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca
2003 r.
220) Art. 192 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie
ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca
2003 r.
221) Art. 194 zmieniony przez art. 1 pkt 118 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
222) Art. 195a dodany przez art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy
- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca 2003 r.
223) Tytuł oddziału 4 zmieniony przez art. 1 pkt 119 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
224) Art. 196 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 120 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
225) Art. 196a dodany przez art. 2 ustawy z dnia 8 pa
ź
dziernika 2004 r. (Dz.U.04.243.2426)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 16 maja 2005 r., z tym
ż
e obowi
ą
zki przewidziane w § 2-6,
wykonuje si
ę
po raz pierwszy w 2006 r. - zobacz art. 3 ust. 1 wymienionej ustawy.
226) Art. 200 zmieniony przez art. 1 pkt 121 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
227) Art. 200a dodany przez art. 1 pkt 122 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
228) Art. 200b dodany przez art. 1 pkt 122 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
229) Art. 200c dodany przez art. 1 pkt 122 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
230) Art. 201 zmieniony przez art. 1 pkt 123 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
231) Art. 202 zmieniony przez art. 1 pkt 124 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
232) Art. 203 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 125 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
233) Art. 204 zmieniony przez art. 1 pkt 126 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
234) Art. 204a dodany przez art. 1 pkt 127 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
235) Art. 204b dodany przez art. 1 pkt 127 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
236) Art. 204c dodany przez art. 1 pkt 127 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
237) Art. 205 zmieniony przez art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zmianie
ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.03.111.1061) z dniem 1 lipca
2003 r.
238) Art. 206 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 128 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
239) Art. 206 § 3 dodany przez art. 1 pkt 128 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
240) Art. 207a dodany przez art. 1 pkt 129 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
241) Art. 208 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 130 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
242) Art. 208 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 130 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
243) Art. 208 § 5 zmieniony przez art. 1 pkt 130 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
244) Art. 208 § 6 dodany przez art. 1 pkt 130 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
245) Art. 210 zmieniony przez art. 1 pkt 131 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
246) Art. 211 zmieniony przez art. 1 pkt 132 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
247) Art. 212 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 133 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
248) Art. 212a dodany przez art. 1 pkt 134 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
249) Art. 212b dodany przez art. 1 pkt 134 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
250) Art. 212c dodany przez art. 1 pkt 134 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
251) Art. 213 zmieniony przez art. 1 pkt 135 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
252) Art. 215 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 136 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
253) Art. 216 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 137 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
254) Art. 216a dodany przez art. 1 pkt 138 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
255) Art. 217 zmieniony przez art. 1 pkt 139 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
256) Art. 217a dodany przez art. 1 pkt 140 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
257) Art. 217b dodany przez art. 1 pkt 140 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
258) Art. 217c dodany przez art. 1 pkt 140 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
259) Art. 217d dodany przez art. 1 pkt 140 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
260) Art. 218 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 141 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
261) Art. 218 § 2:
- zmieniony przez art. 1 pkt 141 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
- zmieniony przez art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o
finansach publicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.04.273.2703) z dniem 1
stycznia 2005 r.
262) Art. 220 zmieniony przez art. 1 pkt 142 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
263) Art. 221 zmieniony przez art. 1 pkt 143 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
264) Art. 221a dodany przez art. 1 pkt 144 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
265) Art. 222 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 145 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
266) Art. 222 § 2 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 145 lit. b) tiret pierwsze ustawy z dnia 24
lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
267) Art. 222 § 2 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 145 lit. b) tiret drugie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
268) Art. 222 § 2 pkt 7 dodany przez art. 1 pkt 145 lit. b) tiret drugie ustawy z dnia 24 lipca
2003 r. (Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
269) Art. 222a dodany przez art. 1 pkt 146 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
270) Art. 223 zmieniony przez art. 1 pkt 147 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r., z tym
ż
e art. 223 §
7 wszedł w
ż
ycie z dniem 1 lipca 2003 r.
271) Art. 223a dodany przez art. 1 pkt 148 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
272) Art. 228 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 149 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
273) Art. 233 pkt 1 zmieniony przez art. 163 pkt 1 ustawy z dnia 11 wrze
ś
nia 2003 r. o słu
ż
bie
wojskowej
ż
ołnierzy zawodowych (Dz.U.03.179.1750) z dniem 1 lipca 2004 r.
274) Art. 237 zmieniony przez art. 163 pkt 2 ustawy z dnia 11 wrze
ś
nia 2003 r. o słu
ż
bie
wojskowej
ż
ołnierzy zawodowych (Dz.U.03.179.1750) z dniem 1 lipca 2004 r.
275) Art. 242 zmieniony przez art. 1 pkt 150 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
276) Art. 246 uchylony przez art. 1 pkt 151 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
277) Art. 248 § 2 zmieniony przez art. 1 pkt 152 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
278) Art. 249 zmieniony przez art. 1 pkt 153 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
279) Art. 249a dodany przez art. 1 pkt 154 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
280) Art. 250 uchylony przez art. 1 pkt 155 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. (Dz.U.03.142.1380)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
281) Art. 253 § 1 zmieniony przez art. 185 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji
Bezpiecze
ń
stwa Wewn
ę
trznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U.02.74.676) z dniem 29 czerwca
2002 r.
282) Art. 253 § 2:
- zmieniony przez art. 185 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpiecze
ń
stwa
Wewn
ę
trznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U.02.74.676) z dniem 29 czerwca 2002 r.
- zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 8 pa
ź
dziernika 2004 r. (Dz.U.04.240.2405)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 23 listopada 2004.
283) Art. 253 § 3 uchylony przez art. 1 pkt 156 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
284) Art. 254 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 157 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r.
(Dz.U.03.142.1380) zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 1 wrze
ś
nia 2003 r.
285) Art. 254 § 2 zmieniony przez art. 68 pkt 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie
niektórych upowa
ż
nie
ń
ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie
niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) z dniem 30 marca 2001 r.
286) Art. 259 zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. (Dz.U.97.160.1083)
zmieniaj
ą
cej nin. ustaw
ę
z dniem 29 grudnia 1997 r.