gabinet stomatologiczny zapobieganie zakażeniom

Gabinet Stomatologiczny

zapobieganie zakażeniom

mgr Małgorzata Dobrzańska

Kierownik Oddz. Epidemiologii WSSE w Olsztynie

16 marzec 2013

Zakażenie szpitalne-

zakażenie, które

wystąpiło w związku z udzielaniem

świadczeń zdrowotnych gdy:

choroba nie była w okresie wylęgania

w momencie udzielania świadczeń
zdrowotnych

i wystąpiła po udzielaniu świadczeń

zdrowotnych.

USTAWA

z dnia 5 grudnia 2008 roku

o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi

( Dz. U. z dnia 30 grudnia 2008r.)

Art. 11. 1. Kierownicy podmiotów leczniczych oraz inne

osoby udzielające świadczeń zdrowotnych są obowiązani
do podejmowania działań zapobiegających szerzeniu się
zakażeń i chorób zakaźnych.

2. Działania, o których mowa w ust.1 obejmują:

ocenę ryzyka wystąpienia zakażenia

związanego z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych;

monitorowanie czynników alarmowych i zakażeń

związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych

w zakresie wykonywanych świadczeń;

opracowanie, wdrożenie i nadzór nad procedurami

zapobiegającymi zakażeniom i chorobom zakaźnym

związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym

dekontaminacji:

a) skóry i błon śluzowych lub innych tkanek,

b) wyrobów medycznych… wyposażenia wyrobów

medycznych …i aktywnych wyrobów medycznych do

implantacji,…. oraz pomieszczeń i urządzeń;

stosowanie środków ochrony indywidualnej i zbiorowej

w celu zapobieżenia przeniesieniu na inne osoby

biologicznych czynników chorobotwórczych

5) wykonywanie badan laboratoryjnych oraz analizę lokalnej

sytuacji epidemiologicznej w celu optymalizacji profilaktyki

i terapii antybiotykowej;

prowadzenie kontroli wewnętrznej

w zakresie realizacji

działań, o których mowa w ust.1 (zapobiegających szerzeniu

się zakażeń i chorób zakaźnych)

Kontrola wewnętrzna

Rozporządzenia Ministra Zdrowia

z dnia 27 maja 2010 r.

( Dz. U. nr 100/ 2010 poz. 646)

w sprawie zakresu, sposobu i częstotliwości prowadzenia

kontroli wewnętrznej w obszarze realizacji działań
zapobiegających szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

Obejmuję ocenę prawidłowości i skuteczności:

1.oceny ryzyka występowania zakażeń

związanych z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych;

2.monitorowania czynników alarmowych i zakażeń

związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w
zakresie wykonywanych świadczeń;

3.procedur zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym

związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym
procedur dekontaminacji;

4.stosowania środków ochrony indywidualnej i zbiorowej

;

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

wykonywania badan laboratoryjnych;

6. analizy lokalnej sytuacji epidemiologicznej;

7. profilaktyki i terapii antybiotykowej.

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

W przypadku świadczeniodawców, o których mowa w art.5 pkt 41
lit.a i b ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki

zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych

(Dz. U. z 2008r. Nr 164, poz.1027, z późn. zm.)

41)

świadczeniodawca:

a) podmiot wykonujący działalność leczniczą w rozumieniu

przepisów o działalności leczniczej;

osobę fizyczną inną niż wymienione w lit. ,a która

uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń

zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej

działalności gospodarczej.

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 2.1

Zakres kontroli odpowiada zakresowi udzielanych świadczeń

zdrowotnych i obejmuje:

okresową analizę i weryfikację procedur stosowanych

w celu zapobieżenia szerzeniu się zakażeń i chorób

zakaźnych oraz dokumentacji ich realizacji.

np: procedura higieny rąk

!!!!!!!

procedura przygotowania narzędzi do sterylizacji
procedura dezynfekcji stanowiska pracy
procedura postępowania z odpadami
procedura sprzątania gabinetu
procedura postępowania z bielizną

Zakres kontroli wewnętrznej

§ 3.1

W ramach kontroli dokonuje się oceny działań

określonych w § 2 w zakresie:

1) poprawności realizacji poszczególnych
działań;
2) skuteczności realizacji tych działań.

Obowiązkiem pracownika

medycznego jest zapewnienie
bezpiecznych warunków
diagnozowania i leczenia pacjentów.

Źródła zakażeń w gabinecie

stomatologicznym

Pacjent



bioaerozol powstający przy opracowywaniu
ubytku



ekstrakcje



kichanie, kaszel

Personel



zanieczyszczone ręce, rękawice

!!!!!



uszkodzenia skóry rąk



infekcje ( kichanie, kaszel

Najczęstsze źródła zakażeń

w gabinecie stomatologicznym:



pacjenci będący nosicielami drobnoustrojów

, np.: wirus

HBV, HCV, HIV, Herpes simplex (wirus opryszczki),



niedbale przygotowane instrumentarium



niedokładnie zdezynfekowane powierzchnie robocze

mające kontakt z krwią, śliną, błonami śluzowymi
pacjenta,



niedokładnie umyte ręce

niezmieniane rękawice

( 70-80%

zakażeń)



instalacje wodne występujące w gabinecie

, takie jak

elementy unitu, ślinociągi.

Najczęstsze drogi przenoszenia

drobnoustrojów chorobotwórczych:



kontakt z krwią lub innymi płynami ustrojowymi

– przez

wszczepienie (podczas ukłucia, skaleczenia), kontakt

uszkodzonej skóry z zanieczyszczonymi powierzchniami;



droga powietrzno-kropelkowa

– poprzez wdychanie

aerozoli pochodzących z turbin i dmuchawek wodno-

powietrznych, których

mgła może rozprzestrzeniać się

nawet w promieniu 2 metrów;



błony śluzowe

– przez kontakt jamy ustnej z przewodami

unitu stomatologicznego, np. ślinociągu, oraz kontakt z

końcówkami i turbinami.

Zagrożenia w gabinecie stomatologicznym

Podczas pracy końcówki w jamie ustnej pacjenta
dochodzi do

zasysania materiału biologicznego do jej

wnętrza

– ok.0,2 ml

Powstanie bioaerozolu



uruchomienie końcówki ( turbiny, kątnicy)



skalery ultradźwiekowe



użycie strzykawki woda – powietrze

Osiadanie bioaerozolu

2 – 3 m od fotela dentystycznego

–

zanieczyszczenie bakteryjne zwiększa się 5x

Uszkodzenie śluzówki czy tkanek pacjenta

w czasie

ekstrakcji, leczenia, skalingu

powoduje

przejściową

bakteriemię

Wszystkie narzędzia naruszające ciągłość tkanek i

kontaktujące się z błonami śluzowymi,

zanieczyszczone lub podejrzane o zanieczyszczenie

krwią, tkankami, wydzielinami,

stanowią zagrożenie dla personelu i pacjentów

(

bakterie, wirusy HBV, HCV, HIV)

po użyciu należy poddać procesowi dezynfekcji

i sterylizacji

Bakterie:



gronkowce,



paciorkowce,



prątki gruźlicy

Wirusy:



HBV, HCV, HIV



opryszczki, grypy

Grzyby



Candida albicans i inne drożdżaki

Przenoszone patogeny

Słuchawka telefonu

Banknot

Igła po zabiegu

Nić dentystyczna

Drogi przenoszenia zakażeń



Zanieczyszczone ręce personelu

(70-80% zakażeń)



Narzędzia stomatologiczne



Sprzęt medyczny

(woda w unicie 10

bakterii/ml – pałeczka ropy

błękitnej, legionella)



Zanieczyszczone powietrze

DEKONTAMINACJA

– proces niszczenia

mikroorganizmów (biologicznych czynników
chorobotwórczych) poprzez mycie, dezynfekcję lub
sterylizację

DEZYNFEKCJA

- proces redukcji biologicznych

czynników chorobotwórczych poprzez zastosowanie
metod fizycznych lub chemicznych.

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od stopnia niszczenia drobnoustrojów:

DEZYNFEKCJA NISKIEGO POZIOMU ( B, F)

proces redukcji wegetatywnych form bakterii( oprócz Tbc), wirusów

osłonkowych ( HBV, HCV, HIV) i grzybów.

DEZYNFEKCJA ŚREDNIEGO POZIOMU (B, F,V,Tbc)

proces redukcji wegetatywnych form bakterii

(w tym Tbc), wszystkich wirusów oraz grzybów.

DEZYNFEKCJA WYSOKIEGO POZIOMU (B,F,V,Tbc, S)

proces redukcji wszystkich wegetatywnych form biologicznych

czynników chorobotwórczych (B,V,F, Tbc) i niektórych form
przetrwalnikowych (S)

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od stosowanego aktywnego czynnika:

DEZYNFEKCJA FIZYCZNA

zastosowanie

temperatury, pary wodnej, ciśnienia, promieniowania UV

DEZYNFEKCJA CHEMICZNA

zastosowanie preparatu dezynfekcyjnego

Rodzaje dezynfekcji

W zależności od przeznaczenia:



do powierzchni



aparatury i sprzętu medycznego



narzędzi



bielizny



antyseptyki-

środki chemiczne do niszczenia drobnoustrojów

na skórze, błonach śluzowych



W Polsce preparat dezynfekcyjny dopuszczony jest do obrotu
pozwoleniem Ministra Zdrowia.

Rodzaje dezynfekcji

Z zależności od stosowanej substancji aktywnej:

Preparaty na bazie:



aldehydów

(formalina, aldehyd glutarowy)



alkoholi

(alkohole alifatyczne, aryloalifatyczne)



związków chlorowych

(chlor, jod, podchloryn sodu,

chloraminy, kwas trichloroizocyjanowy)



pochodnych biguanidyny

(chlorheksydyna, aleksydyna)



związków fenolu

(bifenole, alkilofenole, halogenofenole)

Rodzaje dezynfekcji



kationowych związków powierzchniowo czynnych

(amfolity, batoiny, sole tetraalkiloamoniowe)



związków utleniających

(nadtlenek wodoru, nadmanganiany, nadkwasy organiczne,

nadborany, nad siarczany).

Zasady sporządzania roztworów roboczych

środków dezynfekcyjnych

Środki ochrony osobistej:



rękawice- zaleca się stosowanie rękawic winylowych
i butadienowo-styrenowych



maska ochronna – ochrona dróg oddechowych przed

aktywnym tlenem, chlorem, aldehydami



okulary ochronne



fartuch ochronny

Przygotowanie naczynia do dezynfekcji:

Naczynie:



powinno być oznakowane:

- nazwą preparatu
- stężeniem roztworu
- datą i godziną przygotowania roztworu
- danymi identyfikacyjnymi osoby przygotowującej

roztwór.



umyte, zdezynfekowane i wysuszone.



mieć szczelną pokrywę.

Postępowanie z narzędziami i sprzętem

medycznym po zabiegu



dezynfekcja wstępna



mycie mechaniczne, ręczne lub ultradźwiękowe



dezynfekcja właściwa



płukanie wodą zdemineralizowaną



suszenie



kontrola techniczna, konserwacja



pakowanie

Zasady prawidłowej dezynfekcji

Narzędzia i sprzęt medyczny powinny być:



dezynfekowane i myte możliwie bezpośrednio po użyciu

(zanieczyszczenia nie powinny zasychać na przyrządach);



rozkładane na części, aby środek dezynfekujący mógł

dotrzeć do wszystkich powierzchni

(np. kleszcze muszą być otwarte);



w całości pokryte roztworem, a światło instrumentów

wypełnione roztworem;

Należy przestrzegać instrukcji producenta co do stężenia,

temperatury i czasu działania środka dezynfekcyjnego

Najczęściej popełniane błędy podczas

dezynfekcji

Mała częstotliwość wymiany roztworów roboczych środka

dezynfekcyjnego (silne obciążenie zanieczyszczeniami

roztworu roboczego)



niebezpieczeństwo korozji poprzez zbyt dużą zawartość

zanieczyszczeń,



niebezpieczeństwo korozji wywołanej wzrostem stężenia
roztworu wskutek wyparowania



zmniejszenie efektu działania dezynfekcyjnego

(błąd białkowy)

Sterylizacja

STERYLIZACJA -

proces mający na celu

całkowite zniszczenie i eliminację wszystkich żywych

mikroorganizmów oraz ich form przetrwalnikowych

Przedmiot uważany jest za sterylny, gdy

prawdopodobieństwo znalezienia zdolnych do

życia drobnoustrojów wynosi najwyżej 1:1 000000

Metody sterylizacji



Sterylizacja zimna

–

(tlenek etylenu, promieniowanie jonizujące)



Sterylizacja gorąca

–

(para wodna w nadciśnieniu, gorące powietrze)



Sterylizacja niskotemperaturowa

–

(plazma, formaldehyd, kawas nadoctowy)

Sterylność sprzętu zależy od:



Przygotowania sprzętu do sterylizacji

(dezynfekcja, mycie, pakowanie)



Załadunku sterylizatora

(ilości sprzętu, sposób ułożenia)



Przeprowadzenia procesu sterylizacji

(monitorowanie parametrów)



Postępowania ze sprzętem po sterylizacji

(rozładunek, transport, przechowywanie)



Rozpakowania sterylnego sprzętu

Mycie ręczne



stosować środki ochrony osobistej;



przeprowadzać w wyznaczonych do tego celu
pomieszczeniach i w wydzielonych zlewach;



narzędzia myć pojedynczo;



nie dopuszczać do powstawania aerozolu – szczotkować
narzędzia zanurzone w roztworze detergentu;



myć najpierw w letniej wodzie 40

C ze środkiem

myjącym, potem w wodzie gorącej;



używać szczotek różnej wielkości przeznaczonych tylko
do mycia narzędzi;

Mycie ręczne



po skończeniu mycia szczotki wypłukać,
zdezynfekować, wysuszyć i wysterylizować;



płukać narzędzia w bieżącej wodzie;



do ostatniego płukania stosować wodę gorącą
dejonizowaną lub destylowaną;



wysuszyć narzędzia ręcznikiem papierowym lub
suchym gorącym powietrzem (w suszarkach), a
sprzęt mający kanały sprężonym powietrzem.

Mycie w myjniach ultradźwiękowych :



narzędzia umieścić w myjni nie należy w jednym cyklu
umieszczać narzędzi wykonanych z różnych
materiałów (stal, miedź itp.)



narzędzia muszą być całkowicie zanurzone w kąpieli
myjącej lub myjąco – dezynfekującej



roztwór detergentu lub środka myjąco –
dezynfekującego zmieniać zgodnie z zaleceniem
producenta (najlepiej po każdym użyciu)



następnie narzędzia muszą być umyte ręcznie w
strumieniu letniej wody, przy użyciu szczoteczki i
dokładnie wypłukane



po umyciu narzędzia należy osuszyć

Kontrola narzędzi

sprawdzić dokładność mycia,

ewentualne uszkodzenia ( ubytki powłok, korozję).

Pielęgnacja i kompletowanie narzędzi



nasmarować środkiem pielęgnacyjnym,
przeznaczonym do tego celu – zalecenie producenta;



ostrza zabezpieczyć osłonkami, nakładkami;



przed sterylizacją otworzyć narzędzia zawiasowe

Rodzaje opakowań sterylizacyjnych

opakowanie powinno spełniać normy np. EN 868

Opakowania jednorazowego użycia :



papier sterylizacyjny



włóknina



torebki papierowe



torebki lub rękawy papierowo-foliowe



opakowania TYVEK – folia ( sterylizacja plazmowa)

Rodzaje opakowań sterylizacyjnych

Opakowania wielokrotnego użytku :



kontenery z filtrem



kontenery z zaworami

Uwaga!!!

nie należy używać do sterylizacji



puszek Schimmelbuscha



papieru siarczynowego



serwet bawełnianych



Opakowanie jednorazowego użytku można używać i sterylizować
tylko raz;



W przypadku przerwania opakowania sterylizacyjnego, narzędzia

i sprzęt należy ponownie zdezynfekować, umyć, wysuszyć

zapakować i poddać sterylizacji;



Wewnątrz opakowania umieścić wskaźnik chemiczny
wieloparametrowy (klasy 4 lub 5 );



Na zewnątrz opakowania umieścić wskaźnik procesu sterylizacji
(sprawdzian sterylizacji );



Cykl sterylizacji kontrolować testem klasy 5.

Zasady jakie należy zawsze stosować:



opakowania napełniać tylko do ¾ objętości;



torebkę zamknąć przy zastosowaniu zgrzewarki:

- zgrzew wykonać w odległości 20 mm od brzegu

- między materiałem sterylizowanym a zgrzewem-

30 mm odstęp;



rękaw papierowo – foliowy zgrzać na obu końcach;



opakowanie papier-folia – podczas sterylizacji strona papierowa
styka się ze stroną papierową, folia z folią .

Zasady jakie należy zawsze stosować:



przed przystąpieniem do sterylizacji należy upewnić się, czy dany
sprzęt może być sterylizowany daną metodą;



producent powinien podać jaka metoda sterylizacji jest zalecana
dla danego wyrobu;



dobór właściwej metody sterylizacji zależy od rodzaju i właściwości
sterylizowanych materiałów oraz sposobu ich opakowania;



każdy sterylizator należy podać zabiegom czyszczącym,
konserwującym i dezynfekującym.

Oznakowanie opakowania sterylizacyjnego

Etykieta :



zawartość opakowania



data sterylizacji



data ważności



dane osoby pakującej (nazwisko lub kod)



wybrany program sterylizacji (parametry)

Sterylizacja parą wodną

Parametry i przebieg procesu sterylizacji są ściśle
określone przez producenta dla każdego urządzenia np.:



Sterylizacja bielizny, mat. opat

.: temp.-134°C, ciśnienie-2

atm., czas eksp.-10 min, czas susz.-10 min, Σ–34min



Sterylizacja narzędzi

temp.-134°C, ciśn.-2 atm., czas-5

min, susz-5 min, Σ–24 min



Sterylizacja art. gumowych, drenów

: temp.-121°C, ciśn.-1

atm., czas-20min, susz-10 min, Σ-44min.

Zalety sterylizacji parą wodną



Tania



Możliwość stosowania do sterylizacji różnych artykułów(
metale, tkaniny, szkło, płyny, tworzywa sztuczne, guma)



Możliwość stosowania różnego rodzaju opakowań



Najszybsza i niezawodna metoda



Bezpieczna dla środowiska

Załadunek autoklawu :



Zapewnić swobodny przepływ powietrza;



Lekkie artykuły układać na samej górze;



Im cięższy sprzęt, tym więcej skrapla się na nim
wody kondensacyjnej ;



Nadzór techniczny, konserwacja i dezynfekcja
w/g zaleceń producenta.

Monitorowanie procesów sterylizacji

System monitorowania czyni proces

sterylizacji skutecznym,

odpowiedzialnym i bezpiecznym

zarówno dla pacjentów

jak i personelu

Monitorowanie procesów sterylizacji



Wskaźniki fizyczne ( termometry, manometry,
czasomierze, termoregulatory, kontrolki świetlne)



Wskaźniki chemiczne( taśmy kontrolne, testy paskowe,
testy Bowie-Dicka, groszki samoprzylepne)



Wskaźniki biologiczne( fiolki, krążki

)

Wskaźniki chemiczne :



Norma Międzynarodowa

ISO 11140- dzieli wskaźniki

na 6 klas (1,2,3,4,5,6)



Norma Europejska

EN 867 dzieli wskaźnik na 4 klasy

( A, B, C, D)

Klasa A; 1-

wskaźnik procesu

Klasa B; 2-

wskaźnik do stosowania w określonych testach

(Bowie- Dicka)

Klasa C; 3-

wskaźn. jednoparometrowe

Klasa D; 4-

wskaźn. wieloparametrowe ( 2≥ parametry)

Klasa 5

- test zintegrowany ( temp. czas, ciśnienie)

Klasa 6

- test emulgacyjny ( kontrolujący cykl)

Wskaźniki biologiczne

Zawierają oporne szczepy:
Bacillus stearothermophilus lub

Bacillus subtilis var niger

Sporal A i S

Testy fiolkowe



Wskaźnik fiolkowy –umieścić w inkubatorze w ciągu
2-godz.



jeśli dłużej to należy je przetrzymać w lodówce



odczyt po 48 godzinach



brak zmiany barwy – proces sterylizacji
prawidłowy



Pakiety ze wskaźnikami należy umieszczać w dwóch

różnych miejscach komory sterylizacyjnej, najtrudniej

dostępnych dla czynnika sterylizującego

(tuż przy drzwiczkach po lewej stronie na dolnej półce)



Nie można stosować tylko wskaźników procesu

sterylizacji zamiast wskaźników chemicznych .

Okres sterylności



Okres sterylności nie zależy od metody sterylizacji.



Sterylność pakietu zależy od rodzaju opakowania i jego
przechowywania.



Jałowy wsad pakietu lub kontenera powinien być
natychmiast użyty po otwarciu.

Okres sterylności

W przypadku opakowań jednorazowych

okres sterylności określa producent

pod warunkiem :



sprzęt jest przygotowany do sterylizacji w prawidłowy

sposób,



opakowanie jest szczelne i prawidłowo zgrzane,



wyjałowiony sprzęt przechowuje się w optymalnych
warunkach

Przechowywanie sterylnych pakietów :



Podwójną warstwę papieru lub warstwę papieru i
włókniny –

od 1 do 2 miesięcy

( dla opakowań WIPAK,

SPS, ARJO WYCOMBE MEDICAL)



Rękawy papierowo- foliowe, torebki samozamykające –

6 miesięcy do 2 lat

( WIPAK),

6 miesięcy

( SPS)

Przechowywanie sterylnych pakietów :



Pomieszczenia suche, czyste, nie nasłonecznione,



Temp. optymalna 18- 22°C,



Optymalna wilgotność pomieszczenia,



Sprzęt ułożony w szafach( zachowuje sterylność 2-krotnie

dłużej niż na regałach),



Materiały nie mogą być zbędnie przenoszone, przesuwane (
uszkodzenia mechaniczne)

Dokumentacja procesów sterylizacji

Protokół procesu sterylizacji powinien zawierać:



metodę sterylizacji



parametry procesu sterylizacji (temperaturę , ciśnienie,

czas, stężenie gazu)



datę sterylizacji



numer sterylizatora



numer cyklu



typ załadunku (co było sterylizowane)



wynik kontroli chemicznej



wynik kontroli biologicznej



podpis osoby odpowiedzialnej

Protokół przechowywać 10 lat

Czynności wykonywane przed pierwszym

pacjentem

Dezynfekcja spluwaczki preparatem o pełnym
spektrum biobójczym (bakterie, grzyby, wirusy,
prątki)

Płukanie przez 3 - 10 min preparatem dezynfekcyjnym
unitu

Czynności wykonywane przed zabiegiem

Zakładamy nową końcówkę do ssaka i ślinociągu;

Podajemy jednorazowy kubek z wodą;

Zakładamy jednorazowe osłony na uchwyt lampy lub
dezynfekujemy uchwyt lampy;

Zabezpieczamy fotel i ubranie pacjenta jednorazową serwetą;

Myjemy i dezynfekujemy ręce;

Zakładamy osłonę na ubranie i twarz;

Zakładamy jednorazowe rękawiczki.

Czynności wykonywane po każdym

zabiegu

Usuwamy z narzędzi resztki materiału stomatologicznego i

narzędzia umieszczamy w roztworze dezynfekcyjnym;

Usuwamy jednorazowe osłony zagłówka fotela, ramion i

przewodów unitu, stolika, lampy lub dezynfekujemy

powierzchnie preparatem działającym na bakterie, grzyby,

wirusy i prątki gruźlicy, w czasie podanym przez producenta;

Przecieramy preparatem dezynfekcyjnym przeźroczystą osłonę
twarzy lub okulary;

Opróżniamy, myjemy i dezynfekujemy spluwaczkę;

Wymieniamy kubek;

Zdejmujemy wiertło z końcówki;

Oczyszczamy końcówkę( przecieramy, następnie spryskujemy)

preparatem o pełnym spektrum działania ( B, F, V, Tbc) ,

zmywamy wodą destylowaną( najlepiej sterylną) lub myjemy w

myjce ultradźwiękowej, suszymy, konserwujemy-smarujemy,
pakujemy i sterylizujemy;

Przepłukujemy kanały unitu;

Po każdej czynności dezynfekujemy i myjemy zlew, umywalkę i

używany blat stołu.

Czynności wykonywane na koniec dnia pracy

Wykonujemy wszystkie czynności takie jak po

każdym zabiegu oraz;

Dezynfekujemy spluwaczkę preparatem o pełnym

spektrum biobójczym;

Płuczemy unit preparatem dezynfekcyjnym;

Usuwamy bieliznę roboczą do worków foliowych i
przekazujemy do prania;

Myjemy i dezynfekujemy duże powierzchnie poziome

stosując preparaty o pełnym spektrum, w czasie
podanym przez producenta.

!!!

Powierzchnie zanieczyszczone krwią, wydzielin

dezynfekujemy na bieżąco

Myjemy toaletę i dezynfekujemy preparatem chlorowym

Myjemy podłogę w poczekalni

Jeden raz w tygodniu myjemy i dezynfekujemy wszystkie
powierzchnie.

Stosujemy zróżnicowane kolorystycznie ściereczki -

przeznaczone do różnych powierzchni lub ściereczki
jednorazowe.

Postępowanie z wiertłami i narzędziami

endoskopowymi



dezynfekcja i mycie

wszystkie narzędzia obrotowe tworzące jak i polerujące wymagają

dokładnego oczyszczenia zarówno części pracującej jak i trzonka

(poszerzacze i pilniczki endodontyczne).

Zalecane są myjki ultradźwiękowe wyposażone w metalowy koszyk

wypełnione płynem zawierającym detergenty i enzymy;



płukanie (wodą destylowaną)



suszenie



pakowanie w opakowania papierowo – foliowe

( testy sterylizacji)



sterylizacja

Postępowanie z końcówką unitu

Końcówki unitu muszą nadawać się do dezynfekcji i sterylizacji



przed zdjęciem końcówki z rękawa należy uruchomić ją i oczyścić
serwetką ze środkiem dezynfekcyjnym z materiału biologicznego;



następnie końcówkę spryskać środkiem dezynfekcyjnym i
pozostawić do wyschnięcia;



po dezynfekcji spłukać świeżą wodą destylowaną (najlepiej jałową);



wysuszyć

Końcówki powinny być myte i konserwowane w specjalnych myjkach
automatycznych.



końcówkę dmuchawki i lampę polimeryzacyjną dezynfekować
metodą zanurzeniową;

Postępowanie z końcówką unitu



systemy antyretrakcyjne (system ten zapobiega wchłanianiu
skażonych aerozoli i spłukuje pozostałości płynów i ciał stałych) muszą
znajdować się zarówno w końcówkach jak i unicie, a przewody
wodne i powietrzne powinny zapobiegać tworzeniu się biofilmu;



linie wodne płuczemy na początku dnia i między pacjentami -
używając świeżej wody destylowanej (najlepiej sterylnej).



Funkcje unitu powinny być sterowane nożnie.