Prowadzący: dr Monika Tarnowska

Kontakt dla studentów: [e-mail]

PSYCHOLOGICZNA DIAGNOZA KLINICZNA

forma organizacyjna – wykład

rok akademicki 2013/2014

Opis kursu

Celem kursu jest podsumowanie wiedzy studentów na temat diagnozy psychologicznej i wprowadzenie
w kontekst psychologicznej diagnozy klinicznej, ukierunkowanej na poszukiwanie optymalnego rodzaju

interwencji oraz ocenę podjętych działań (zgodnie z modelem GAP).

W toku studiów studenci zapoznawali się z podstawami diagnozy psychologicznej oraz wybranymi

narzędziami diagnostycznymi, a także nabywali umiejętności w zakresie stosowania tych narzędzi i
interpretacji uzyskanych przy ich użyciu wyników.

Celem tego wykładu jest:

1. uczulenie studentów na problemy związane z diagnozowaniem i ze stosowaniem technik

diagnostycznych,

2. wskazanie na zastosowania w pracy klinicznej dotychczas nabytej wiedzy na temat diagnozy.

Efekty kształcenia:

Wiedza z obszaru teoretycznych podstaw psychologicznej diagnozy klinicznej, niezbędna dla

planowania i przeprowadzenia pełnego procesu diagnostycznego.

Wiedza dotycząca tego, jakie uwarunkowania rozwojowe i osobowościowe należy wziąć pod uwagę
podczas planowania, przeprowadzania oraz interpretacji wyników diagnozy klinicznej dzieci i młodzieży

oraz osób dorosłych.

Tematy wykładów:



Zawodność wnioskowania diagnosty – jak sobie z nią radzić? Rola samoświadomości i
refleksyjności diagnosty.



Pojęcie diagnozy oraz jej cele, kompetencje diagnostyczne, typy diagnozy i współczesne
podejście do modeli diagnozowania. Problem oceny narzędzi diagnostycznych.



Etapy procesu diagnozowania. Problem kompletności diagnozy.



Planowanie interwencji. Indywidualne właściwości klienta wiążące się z efektywnością

określonych interwencji.



Diagnoza dzieci i młodzieży. Ekwifinalność, multifinalność i ciągłość heterotypowa. Wybrane

narzędzia diagnostyczne.



Organizowanie wyników, planowanie informacji zwrotnej i konstruowanie raportu. Problemy

etyczne związane

ze zbieraniem, przechowywaniem i ujawnianiem danych zebranych w postępowaniu

diagnostycznym.

Literatura obowiązkowa:

 Stemplewska-Żakowicz, K. (2009). Diagnoza psychologiczna. Gdańsk: GWP

 Cooper, M. (2010). Efektywność psychoterapii i poradnictwa psychologicznego.

Warszawa, Instytut Psychologii Zdrowia, PTP

 Lilienfeld, S.O., Wood, J.M. i Garb H.N. (2002). Status naukowy technik projekcyjnych.

Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Literatura dodatkowa:

 Bee, H. (2004). Psychologia rozwoju człowieka. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka

 Kazdin, A.; Weisz, J. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na

dowodach. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

 Groth-Marnat, G. (2009). Handbook of psychological assessment. Hoboken, NJ: John

Wiley & Sons

 Norcross, J.C. (red.) (2011). Psychotherapy Relationships that Work: Evidence-Based

Responsiveness. Oxford University Press

Wymagania dla studentów:

Znajomość materiału przekazywanego podczas wykładu oraz zawartego w literaturze obowiązkowej.
Wykład zakończony jest egzaminem testowym. Ocena zależy od wyniku egzaminu.