Przedruk ze strony:

http://www.eioba.pl/a79001/pau_darco_skarb_inkow

Drukuj pracę

Pau d'Arco - skarb Inków

PAU D' ARCO – SKARB INKÓW

Pau d'Arco (Tabebuia Impetiginosa) jest znane także pod nazwami La Pacho

(Argentyna, Paragwaj) i Ipe Roxo, Morado (Brazylia), a pozyskiwane jest z kory drzewa
rosnącego w tropikalnych lasach Ameryki Południowej zwanego Tabebusa, Tabebuia
Ipe lub Taheebo (nazwa używana przez Indian brazylijskich i boliwijskich ze szczepu
Kallauaja).

Pau d'Arco występuje w licznych gatunkach mających podobne właściwości

lecznicze.

Jest to piękne i okazałe drzewo tropikalne (35-40 m wysokości), rosnące w

górach Ameryki Południowej i Środkowej (do poziomu 1500 m n.p.m.). Roślina posiada
mocne korzenie, sięgające głęboko w skałę. Drewno jest bardzo twarde, o korze koloru
kasztanowatego.

Do wyrobu leków używa się przede wszystkim wewnętrznej warstwy kory, ale

również kwiatów, trocin i soku. Substancje lecznicze tej rośliny nie są jeszcze
dokładnie poznane.

Od bardzo dawnych czasów różne odmiany Pau d'Arco były i wciąż są

stosowane przez ludowych uzdrowicieli w Ameryce Południowej do leczenia różnych
schorzeń.

W Meksyku plemię Huastec Mayans stosuje wywar z wewnętrznej warstwy kory

do leczenia raka macicy i zewnętrznie w leczeniu owrzodzeń i ran.

W Nikaragui plemię Garifuna stosuje odwar kory jako lek przeciwgorączkowy i

przeciwbiegunkowy.

Indianie ze szczepu Kallauaja (Callaway) w boliwijskich Andach używali korę

Taheebo do leczenia białaczek.

W Kolumbii Indianie Tikuna używają wywarów całej rośliny do płukania

bolącego gardła, w leczeniu anemii, malarii, jak też przeciwgorączkowo i
przeciwbiegunkowo.

Indianie peruwiańscy leczą wywarem z kory cukrzycę i nowotwory, a

mieszkańcy San Martin piją taki wywar jako lek przeciw nowotworom, chorobom
skórnym i dolegliwościom sercowym.

W Brazylii Pau d'Arco stosuje się powszechnie w postaci herbatek, wywarów,

nalewek i maści w nowotworach: języka, gardła, przełyku, prostaty, jelit, płuc,
wątroby, mózgu, trzustki, skóry oraz w białaczkach, ziarnicy, cukrzycy, malarii,
stwardnieniu tętnic i innych chorobach wyniszczających.

W Kostaryce odwary z liści, korzeni oraz kwiatów stosuje się jako lekarstwo na

ugryzienia węży, a wywar z wewnętrznej warstwy kory używany na bóle głowy,
przeziębienia i przeciwgorączkowo.

W Gujanie okłady z kory stosuje się w przypadku zachorowania na pasożytnicze

choroby tropikalne.

W sensie klinicznym nie ma jednolitej opinii co do przydatności preparatów w

lecznictwie szpitalnym, ale wiadomo już, że wyciągi i preparaty z Pau d'Arco, są
całkowicie nietoksyczne, nie mają żadnych przeciwwskazań, można je podawać z
każdym innym lekiem, zarówno dorosłym jak i dzieciom.

Badania nad nim zapoczątkowano w 1960 roku w Brazylii, a w 1974 r. Instytut

Medycyny Marynarki Wojennej w Maryland (USA) opublikował informacje na temat
jego zastosowania i działania. Stwierdzono w nich, że Pau D'arco zwalcza pasożyty,
obniża poziom cukru we krwi oraz ułatwia trawienie.

W Kanadzie i USA przy pomocy preparatów Pau d’Arco leczono drożdżyce

–

dolegliwość spowodowaną przez drożdżaki Candida albicans.

Na Uniwersytecie Hawajskim w Manoa w latach 1984-85 naukowcy stwierdzili,

że podawanie Pau d'Arco myszom spowodowało znacznie mniejsze rozprzestrzenianie
się guzów nowotworowych w ich płucach.

Znawcy przedmiotu twierdzą, że lek ten atakuje samą przyczynę choroby i

przede wszystkim wzmaga odporność organizmu, zmuszając go niejako do walki z
chorobą. Potwierdziły to wyniki badań prowadzonych w Instytucie Biologii
Farmaceutycznej w Monachium, gdzie naukowcy wykazali, że Pau d'Arco zwiększa
wyraźnie aktywność immunologiczną organizmu. Ekstrakt wodny z Tabebuia
Impetiginosa stymulował makrofagi, granulocyty i limfocyty. Dlatego jego działanie
jest tak szybkie i skuteczne

Jak już wiesz na podstawie informacji o układzie immunologicznym, komórki te

jak również leukocyty (krwinki białe) pochłaniają komórki obce oraz niszczą bakterie.
Aktywność makrofagów wzrosła w tym przypadku o 40%. W Instytucie wyodrębniono
nawet substancje najbardziej pobudzające system immunologiczny. Okazało się, że są
to kwas weratrowy i chinony. Udało się także wyodrębnić krystaliczny żółty pigment –
lapachol.

Takie i inne badania pozwoliły ustalić podstawowe składniki.lecznicze Pau

d’Arco: lapachol, β-lapachon, hydroksynafrochinon, naftochinony, antrachinony,
kwercetynę, kwas orto- i parahydroksybenzoesowy.

La Pacho zostało poddane badaniom przez National Cancer Institute w USA. Po

uzyskaniu pierwszych pozytywnych wyników za najaktywniejszy czynnik uznano
lapachol, który może być stosowany w leczeniu niektórych nowotworów złosliwych.

Ponadto składnik ten działa destrukcyjnie na szczepy bakterii takich jak:

Brucella (pałeczki brucellozy), drożdżaki Candidia albicans (bielnik biały),
Staphylococcus albicans (gronkowiec biały) oraz Tricophyton mentragrohyte,
gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Okazuje się, że lapachol działa
paraliżująco na oddychanie mikroorganizmów, przez co hamowany jest proces
wytwarzania niezbędnej im energii.

Ma wykazywać również aktywne działanie przeciw wielu wirusom, w tym

również przeciw wirusowi opryszczki (typ I i II), wirusom grypy i poliwirusowi. Nie
wywołuje skutków ubocznych.

Pora na podsumowanie. Dostępne źródła podają następujące zastosowania

preparatów Pau d’Arco:

·

wzrost mocy układu odpornościowego organizmu,

·

poprawa obrazu krwi,

·

silne działanie antybiotyczne (stosowanie we wszelkich stanach zapalnych),

·

działanie antywirusowe ( opryszczka, grypa, pryszczyca i poliwirusy),

·

działanie antynowotworowe – w tym antybiałaczkowe (prawdopodobnie

dzięki lapacholowi i wydzielaniu promieni alfa przez obecne w roślinie
stront, jod i bor),

·

cukrzyca (typu II - sprzyja obniżeniu cukru we krwi),

·

anemia,

·

alergie,

·

astma,

·

bóle głowy,

·

białe upławy,

·

choroba wrzodowa żołądka, dwunastnicy i jelit,

·

choroby skórne (egzemy, drożdżyce, grzybice, świerzb),

·

nieżyty układu pokarmowego,

·

ułatwianie trawienia,

·

polipowatość jelit i pęcherza moczowego,

·

powiększenie gruczołu krokowego,

·

szybsze gojenie ran i urazów,

·

reumatyzm,

·

rzeżączka,

·

syfilis i jego następstwa,

·

stwardnienie tętnic,

·

toczeń,

·

ukąszenia przez węże,

·

zapalenia: gardła, oskrzeli, szpiku, kości, pęcherza moczowego, narządów

płciowych, jelita grubego, szyjki macicy, żylaków, wątroby, nerek,

·

ziarnica,

·

zwalczanie pasożytów,

·

niedokrwistość.

Pau d'Arco zawiera dużą ilość żelaza i działa krwiotwórczo (zwiększa liczbę

erytrocytów). Oczyszcza krew i narządy wewnętrzne od nadmiaru toksyn i trucizn.

Pau d'Arco jest wskazane w trakcie stosowania kuracji antybiotykowej,

ponieważ powstrzymuje postępowanie zakażenia drożdżakami (kuracja antybiotykowa
sprzyja grzybicom wewnętrznym!).

Lekarze lub zielarze znający Pau d'Arco zwracają uwagę na przestrzeganie

odpowiedniej diety w czasie kuracji, co ma znacznie przyspieszyć i ułatwić powrót do

zdrowia. Najlepsza jest dieta jarska w oparciu o produkty naturalne. Wyeliminować
należy na czas kuracji palenie papierosów, picie alkoholu, czarnej kawy i herbaty.

Jako suplement w codziennej diecie Pau d’Arco powinien być stosowany w

kompleksie multiwitamin, minerałów, enzymów i aminokwasów.

Fragment książki z cyklu "Barwy Twojego Zdrowia" - "Tajemnice suplementacji

odżywiania".

Autor: Janusz Dąbrowski

Autor: Janusz Dąbrowski
Linkowanie do strony wydruku (tej strony) jest zabronione