

Biomikroskopia z użyciem lampy szczelinowej



Dobór miękkich soczewek kontaktowych



Dobór miękkich torycznych soczewek kontaktowych



Miękkie soczewki kontaktowe



Pielęgnacja miękkich soczewek kontaktowych



Powikłania występujące w trakcie stosowania
miękkich soczewek kontaktowych



Zasady pracy z pacjentem kontaktologicznym



Trudne przypadki-

postępowanie

Soczewki kontaktowe miękkie-
zagadnienia:

Biomikroskopia z

użyciem lampy

szczelinowej

Podział ze względu na metodę oświetlenia

Metody oświetlenia bezpośredniego:

-

oświetlenie rozproszone

-

oświetlenie szczelinowe:

-

oświetlenie szczelinowe

(parallelepiped)

- szerokim promieniem (wide beam)

-

wąskim promieniem – „cięcie

optyczne” (optic section)

- odbicie zwierciadlane

- punktowym promieniem (conical

beam)

-

oświetlenie kątowe

Metody oświetlenia pośredniego:

-

oświetlenie bliskie

-

rozproszenie twardówkowe

- retroiluminacja:

- z dna oka

-

pośrednia i bezpośrednia z tęczówki

- graniczna

Ustawienia oświetlenia i

biomikroskopu

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie rozproszone

-

promień światła szeroki, o małej intensywności, pada pod kątem

-

małe lub średnie powiększenie

-

badamy: powieki, rzęsy, ujścia gruczołów Meiboma, menisk łzowy, spojówkę

powiekową i gałkową, rogówkę (ogólna orientacja), soczewki kontaktowe,
tęczówkę, źrenicę

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie szczelinowe

parallelepiped

-

promień światła o szerokości odpowiadającej głębokości rogówki, pod kątem 30 – 60 stopni,

lub 0,5

– 2 mm, pod kątem 10 – 45 stopni

-

powiększenie 10 – 40 x

-

badamy: rogówkę, soczewkę

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie

szczelinowe szerokim promieniem ( wide beam )

-

ustawienia tak jak w parallelepiped, ale poszerzony i mniej intensywny promień światła,

kąt oświetlenia ustawiamy intuicyjnie

-

powiększenia średnie ( 25 x )

-

powierzchnię soczewki kontaktowej, powierzchnię rogówki, włókna nerwowe, nacieki

rogówkowe, osady rogówkowe itp.

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie

szczelinowe wąskim promieniem cięcie optyczne

( optic section )

-

promień światła maksymalnie wąski, maksymalnie intensywny

- 30

– 60 stopni, zawsze od skroni dla każdego oka

-

powiększenia średnie i duże

-

określamy położenie różnych zmian w przekroju rogówki np. ciało obce, osady rogówkowe,

nacieki rogówkowe, barwnik na śródbłonku, a także oceniamy grubość miąższu rogówki,
obrzęk rogówki i jej przymglenia

Oświetlenie bezpośrednie – odbicie zwierciadlane

-

zaczynamy od ustawień parallelepiped z małym powiększeniem, system oświetlenia

przesuwamy do momentu uzyskania jasnego refleksu na powierzchni filmu łzowego,
zwiększamy powiększenie,

-

używamy krótszej szczeliny

- patrzymy jednym okiem

-

badamy śródbłonek, warstwę lipidową filmu łzowego, przednią i tylnią powierzchnię soczewki

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie szczelinowe

punktowe ( conical beam )

-

redukcja oświetlenia do krótkiej szczeliny lub otworu, natężenie maksymalne

-

szukamy komórek zapalnych i białka w przedniej komorze, efekt Tyndalla

Oświetlenie bezpośrednie – oświetlenie szczelinowe

kątowe

-

ustawienia jak w parallelepiped, ale kąt oświetlenia do biomikroskopu 90 stopni

-

badamy nierówności obserwowanych struktur

Oświetlenie pośrednie – oświetlenie bliskie

-

technika zbliżona do parallelepiped, ale obserwujemy obszar, który nie jest oświetlony

bezpośrednio, lecz do niego przylegający

-

badanie umożliwia ocenę stopnia utraty przejrzystości tkanek w niektórych stanach

-

możemy badać skrzydlik naczynia spojówki gałkowej, „duchy naczyń” rogówki

Oświetlenie pośrednie – rozproszenie

twardówkowe

-

obserwujemy centrum rogówki, a system oświetlenia kierujemy na nosową lub skroniową część

rąbka rogówki

-

badamy zmiany przejrzystości rogówki takie jak centralne przymglenie, blizny pozapalne, drobne

nacieki zapalne itp.

Oświetlenie pośrednie – retroiluminacja bezpośrednia z

dna oka

-

ustawiamy system optyczny w osi oka, a promień światła ustawiamy prawie równolegle z osią tego

układu, a następnie przesuwamy go tuż obok brzegu źrenicy

-

badamy w ten sposób zmętnienia w rogówce i soczewce

Oświetlenie pośrednie – retroiluminacja bezpośrednia

z tęczówki

-

oświetlamy tę część tęczówki, która znajduje się bezpośrednio pod tym obszarem rogówki, który

chcemy zbadać

-

badamy neowaskularyzację, ciała obce, pęcherzyki powietrza, pęknięcia soczewek itp.

Oświetlenie pośrednie – retroiluminacja pośrednia

-

postępujemy tak samo jak w bezpośredniej retroiluminacji, ale oświetlenie przesuwamy do

boku i obiekt obserwujemy na tle źrenicy

-

badamy blizny rogówkowe, pigment na śródbłonku, zabrudzenia pod soczewką itp.