1
Kontrola badań laboratoryjnych
Kontrola jakości badań laboratoryjnych
Kontrola precyzji metody – polega na wielokrotnym
oznaczeniu stężenia określonej substancji w tym samym
materiale.
Kontrolujemy powtarzalność metody – zgodność wyników
oznaczania w tej samej próbce w jednej serii pomiarowej na
tym samym aparacie i stosując ten sam system kalibracji
aparatu – określamy najmniejszą możliwą zmienność
analityczną jaką można osiągnąć za pomocą określonej
metody analitycznej, określonego zestawu odczynników i
określonego sprzętu.
Kontrolujemy odtwarzalność metody – zgodność wyników
oznaczeń w poszczególnych dniach pracy aparatu.
Wyniki odtwarzalności oznaczeń określonego parametru przez 21-
30 dni pozwalają na wyliczenie średniej arytmetycznej i
odchylenia standardowego (rozproszenie wyników wokół
wartości średniej).
Kontrola badań laboratoryjnych
Kontrola wewnątrzlaboratoryjna:
dział kontroli przygotowuje próbki o stężeniu którego nie zna
analityk
1.
dla badań biochemicznych
2.
dla badań hematologicznych
3.
Dla badań koagulologicznych
Kontrola międzylaboratoryjna: centralnie rozdzielane jest ten
sam materiał kontrolny do szeregu laboratoriów (laboratoria
nie znają stężenia) - jednostka centralna zbiera wyniki i
porównuje je.
Metoda referencyjna (porównawcza) - ten sam materiał
testowany identyczną metodą w wyselekcjonowanych
(referencyjnych) laboratoriach. Średnia wartość jest
uważana za wartość prawdziwą.
Wartość średnia grupy kontroli: wartość średnia danego
parametru oznaczonego w tym samym materiale w
rutynowych lab. dysponujących tym samym wyposażeniem
technicznym. Zazwyczaj pośrednikiem I jednostką zbierającą
wyniki jest laboratorium naukowe firmy produkującej sprzęt
laboratoryjny.
Kontrola badań laboratoryjnych
Dla wyboru rodzaju materiafu kontrolnego istotnym jest:
1.
koszt materiału
2.
trwałość określonego analitu (parametru)
3.
stabilność przy przechowywaniu
4.
stabilność po rekonstytucji lub rozmrożeniu łatwość w użyciu
5.
wpływ określonej matrycy analitycznej na wynik badania -poziomy
(stężenia) określonych parametrow (surowice kontrolne normalne i
patologiczne)
6.
wielkość serii i czas jej uzytkowania
•
stężenia badanych parametrow powinny być zbliżone do wartości
znajdowanych w materiale pobranym od pacjentów.
•
nalezy stosowac materiał kontrolny o dwóch lub trzech różnych
stężeniach badanego analitu.
•
stężenie badanego analitu powinno być zbliżone do wartości
,,medycznie istotnych„
Przykład:
- CRP dla surowicy w stanach zapalnych 80 - 120 mg/L
- CRP dla surowicy chorych zagrożonych miażdzycą 3 - 5 mg/L
Kontrola badań laboratoryjnych
Etapy przygotowania kalibratorów i materiałów
kontrolnych:
Etap 1
Standard I-rzędowy
( wysoko oczyszczony materiał
liofilizowany lub rozpuszczony w roztworze o składzie
zapewniającym trwałość standardu oraz brak efektów matrycy
Etap 2
Standard II-Rzędowy
– standard rozpuszczony w
warunkach zapewniających trwałość składu – skład roztworu
podobny do składu materiału badanego (krew pełna, surowica,
mocz, pmr itp.)
Etap III –
kalibratory handlowe
(liofilizaty lub roztwory o
składzie podobnym lub identycznym z materiałem badanym)
Etap IV –
kalibratory
– roztwory robocze
Materiał kontrolny
– surowice kontrolne z wyznaczonymi
wartościami docelowymi wyznaczonymi w oparciu o kalibratory
etapu II lub III.
Kontrola badań laboratoryjnych
Sprawy wzorców dla chemii klinicznej w USA
Narodowy Komitet do spraw standardów w laboratoriach
klinicznych (National Committee for Clinical Laboratory
Standards) NCCLS.
Wprowadza i kontroluje standardy pod względem:
1. trwałość w warunkach składowania ( min. 10 lat)
2. sposób użytkowania
3. skład chemiczny
4. posiadał numer serii
5. opisana była powtarzalne metoda otrzymywania tego wzorca
Kontrola badań laboratoryjnych
RIQAS = Randox Interantional Quality Assesment Scheme
Program: Chemia 40, Chemia 10, leki 17, mocz, hematol.
Chemia:
Leki
białka
Hematol.
Alb
amikacyna
alb
WBC
CO2
cyklosporyna
a-1-AT.
RBC
Kw. żółciowe
digoksyna
a-1-kw. GLP.
Hb
Bilirub. całk.
etosuksymid
a-2-MG
Ht
Bilirub. bezp.
fenobarbital
apolip. A1
MCV
Ca
fenytoina
apolip. B
MCH
Cl
gentamycyna
białko całk.
MCHC
Cholest.
karbamazepina
cholester.
Plt
HDL-cholest
kofeina
HDL-cholest.
Cu
kw. salicylowy
CRP
Immunol. 1
Kreatynina
metotreksat
dop. C3
FSH
hydroksymaśl paracetamol
dop. C4
LH
Glukoza
piramidon
ferrytyna
prolaktyna
Fe
teofilina
Ig A
GH
TIBC
tobramycyna
Ig G
kortyzol
Li
wankomycyna
Ig M
progest.
2
CHEMIA KLINICZNA (2)
Warto
ść graniczna w zbiorze wyników pozwalająca na optymalne
r
óżnicowanie chorych od zdrowych =
Wartość wyznaczana doświadczalnie
Optymalna wartość odcięcia ( cut off limit) - wartość graniczna
ustalana w celu różnicowania chorych od zdrowych. Przy braku
precyzyjnych reguł wyznaczenia wartości odcinających, sposobem
pozwalającym na zmniejszenie ryzyka błędów fałszywie dodatnich jest
wyznaczenie wartości odcinających opartych na badaniu parametrów
w grupie odniesienia (porównawczej).
Cztery możliwości interpretacji wyniku badania laboratoryjnego
1.
Dodatni wynik badania + choroba = wynik prawdziwie dodatni
2.
Ujemny wynik badania + choroba = wynik fałszywie ujemny
3.
Dodatni wynik badania + zdrowy człowiek = wynik fałszywie dodatni
4.
Ujemny wynik badania +
zdrowy człowiek = wynik prawdziwie ujemny
CHEMIA KLINICZNA (2)
40
60
80
100
120
140
160
g/100 ml glukozy
Częstotliwość występowania wyniku w populacji
Ostre zapalenie CRP CRP
AMY AMY
Trzustki
ozt żółtaczka
ozt żółtaczka
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
OZT
Norma
58
11,6
367
142
290
29,7
48,7
98,2
64,6
157
30
332
194
91,6
34,8
98,3
22,1
409
173
142
75,6
104
191
43,4
4,9
0,00 – 0,60
17,6
0,22
0,77
166
7,23
0,61
0,78
1,84
22,5
0,61
1,3
32,7
171
10,1
0,59
29
7,87
8,08
123
3040
882
906
134
880
110
2638
1695
163
379
153
1534
249
28
3538
32
1850
749
806
3150
174
2044
81
116
0,0 - 90
34
73
50
19
21
44
41
32
62
49
39
11
15
48
29
49
51
CHEMIA KLINICZNA (2)
CZUŁOŚĆ DIAGNOSTYCZNA
PD x 100
PD = prawdziwie dodatnI
PD + FU
FU = fa
łszywie ujemne
SPECYFICZNOŚĆ DIAGNOSTYCZNA
PU x 100
PU = prawdziwie ujemne
PU + FD
FD = fałszywie dodatnie
EFEKTYWNOŚĆ DIAGNOSTYCZNA
PD + PU x 100
PD + PU + FU + FD
czułość testu = odstek chorych z testem prawdziwie dodatnim
specyficzność testu = odsetek zdrowych z testem prawdziwie ujemnym
określenie czy test wskazuje na występowanie schorzenia zależy od przyjętych
wartości granicznych (liczbowa granica pomiędzy wartościami normalnymi i
patologicznymi)
wzrost czułości => spadek specyficzności
redukcja czułości => wzrost specyficzności
CHEMIA KLINICZNA (2)
Dodatnia wartość predykcyjna
PD x 100
PD = prawdziwie dodatnI
PD + FD
FU = fa
łszywie
ujemne
Ujemna wartość predykcyjna
PU x 100
PU = prawdziwie ujemne
PU + FU
FD = fałszywie dodatnie
Dodatnia wartość predykcyjna - określa procentowe prawdopodobieństwo
obecności choroby na podstawie dodatniego wyniku testu. Oznacza wartość
prognostyczną dla wyników prawdziwie dodatnich, czyli
prawdopodobieństwo, z jakim badany, mający wynik dodatni, jest
rzeczywiście chory.
Ujemna wartość predykcyjna - oznacza wartość prognostyczną dla wyników
prawdziwie ujemnych, czyli prawdopodobieństwo, z jakim badany, mający
wynik ujemny, jest rzeczywiście zdrowy. Ujemna wartość predykcyjna wyniku
określa procentowe prawdopodobieństwo wykluczenia choroby przy
ujemnym wyniku testu (w granicach wartości referencyjnych)
CHEMIA KLINICZNA (2)
100 chorych
–poradnia kardiologiczna – ból w klatce piersiowej
CK-MB > N
32 osoby z zawałem
CK-MB > N
12 osób bez zawału
Teza
– CK-MB > N + ból w klatce piersiowej = zawał serca
32 x 100%
PPV =
=
73%
32 + 12
CK-MB = N
48 osób bez zawału
CK-MB = N
11 osób z zawałem
Teza
– CK-MB = N + ból w klatce piersiowej = nie ma zawału
48 x 100%
NPV =
=
81%
48 + 11
3
CHEMIA KLINICZNA NARZĄDOWA (1)
OZT - CRP
CHEMIA KLINICZNA NARZĄDOWA (1)
OZT -amylaza
CHEMIA KLINICZNA NARZĄDOWA (1)
CHEMIA KLINICZNA NARZĄDOWA (1)
CHEMIA KLINICZNA (2)